 Value way : มูลค่าที่ยั่งยืน 4 - ทรัพยากร-รากฐานของ
Business Model (จบ)
มนตรี
นิพิฐวิทยา วิธีการวิเคราะห์ก็คือการตั้งคำถามตามหัวข้อที่ให้ไว้
คือ
มูลค่าต่อลูกค้า (Customer Value): ทรัพยากรที่บริษัทใช้นั้น
สามารถสร้างสินค้าและบริการที่มีคุณค่าต่อลูกค้าหรือไม่?
ลักษณะเฉพาะของทรัพยากร (Rareness):
มีเพียงบริษัทนี้เท่านั้นหรือไม่ที่มีทรัพยากรนี้? ถ้าไม่
ความสามารถที่บริษัทใช้ทรัพยากรนี้สูงกว่าคู่แข่งอย่างไร?
ความสามารถในการเลียนแบบ (Immutability):
บริษัทอื่นสามารถลอกเลียนแบบได้ง่ายหรือไม่?
การทดแทนกันได้ (Substitutability):
มีทรัพยากรอย่างอื่นที่สามารถทดแทนกัน
และสามารถสร้างคุณค่าต่อลูกค้าได้เท่าเทียมกันหรือไม่?
ความเหมาะสมของทรัพยากรที่บริษัทมี (Appropriability):
ใครเป็นผู้ได้ประโยชน์จริงๆ จากทรัพยากรนี้
เพื่อให้สามารถนำเอาวิธีการนี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์
ก็คงจะต้องยกตัวอย่างกันสักหน่อยครับ
ลองเอาบริษัทค้าปลีกด้านเทคโนโลยีในบ้านเราสักหน่อยดีกว่า
แต่นี่ไม่ได้หมายถึงว่าบริษัทนี้จะเป็นอย่างที่ผมวิเคราะห์ให้ดู
แต่เป็นเพียงการยกเป็นกรณีศึกษาเท่านั้นครับ
เมื่อก่อนเราอยากจะได้อุปกรณ์ IT
เรามักจะไปเดินหาซื้อกันตามแหล่งรวมสินค้าประเภทนี้
สำหรับผู้ที่มีความรู้เรื่อง IT มากๆ ก็มักจะเดินเลือกตามร้านค้า
IT รายย่อยต่างๆ แล้วนำเอาอุปกรณ์ต่างๆ มาประกอบใช้ได้เอง
แต่สำหรับผู้ที่มีความรู้ด้าน IT ไม่มากนัก
อย่างเช่นผมนี่เป็นเพียงแต่ผู้ใช้ซึ่งมีอยู่มาก
ฉะนั้นกลุ่มคนพวกนี้เวลาจะซื้อคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์ IT
สักครั้ง จะค่อนข้างลำบาก
เพราะต้องการข้อมูลและการให้คำปรึกษาที่มากเป็นพิเศษ
การมีสินค้าที่ครบวงจร มาที่เดียวก็ได้สินค้าที่ต้องการครบถ้วน
และมีการรับประกันสินค้าที่ไว้ใจได้
ดังนั้นจึงเกิดธุรกิจร้านซูเปอร์สโตร์ IT ขึ้นมาในบ้านเรา
มูลค่าต่อลูกค้า (Customer Value): การจัดจำหน่ายสินค้า IT
ในรูปแบบซูเปอร์สโตร์
ได้สร้างมูลค่าให้เกิดแก่ลูกค้าได้จริงหรือไม่?
คำตอบ : สร้างได้จริง
ลูกค้าในกลุ่มที่เป็นผู้ใช้ที่มีความรู้ในเรื่อง IT ไม่มากนัก
สามารถหาซื้อสินค้าได้อย่างครบถ้วนและสบายใจจากการรับประกันสินค้า
และสินค้าก็ราคาไม่ได้สูงจากร้านค้าปลีกรายย่อยๆ ทั่วไป
และสถานที่ตั้งของร้านก็จะตั้งอยู่ในแหล่งรวมสินค้า IT อยู่แล้ว
ลูกค้าสามารถเปรียบเทียบคุณสมบัติกับราคาได้
ลักษณะเฉพาะของทรัพยากร (Rareness):
มีเพียงบริษัทนี้หรือไม่ที่มีทรัพยากรอย่างนี้ ถ้าไม่
ระดับความสามารถในการใช้ทรัพยากรของบริษัทนี้อยู่ในระดับใดเมื่อเทียบกับคู่แข่ง?
คำตอบ: ใช่ เพราะในทุกแหล่งจำหน่ายสินค้าประเภท IT
บริษัทจะเป็นร้านซูเปอร์สโตร์ที่ใหญ่ที่สุด
แต่จะไม่ใช่ร้านซูเปอร์สโตร์ร้านเดียวในแหล่งใหญ่ๆ
แต่ในแหล่งรองๆ
ลงมาบริษัทจะมีเกือบทุกที่ในขณะคู่แข่งมีสาขาน้อยกว่ามาก
ความสามารถในการเลียนแบบ (Immutability):
บริษัทอื่นสามารถที่จะทำร้านซูเปอร์สโตร์ลักษณะนี้ได้หรือไม่
คำตอบ: ทำได้ยาก
เพราะการจะสร้างร้านซูเปอร์สโตร์ลักษณะนี้ในสถานที่ตั้งปัจจุบันนี้
ทำไม่ได้แล้ว เพราะบริษัทนี้ได้ตั้งอยู่แล้ว
และมีจำนวนสาขาที่มากแล้ว การจะเข้ามาแข่งจะทำได้ยากมาก
การทดแทนกันได้ (Substitutability):
มีทรัพยากรอย่างอื่นที่บริษัทอื่นสามารถนำมาสร้างร้านค้าทดแทนกัน
และสามารถสร้างคุณค่าต่อลูกค้าได้เท่าเทียมกันกับร้านของบริษัทหรือไม่?
คำตอบ : น่าจะทำได้ เช่นร้านค้าทาง Internet แต่ร้านค้าทาง
Internet ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่มาก
ความเหมาะสมของทรัพยากรที่บริษัทมี (Appropriability):
บริษัทสามารถสร้างรายได้จากรูปแบบร้านค้า สถานที่ตั้งหรือไม่?
คำตอบ : แน่นอน เนื่องจากปัจจุบัน
บริษัทเป็นร้านค้าปลีกที่มีสาขามากที่สุด
และอยู่ในสถานที่ตั้งในแหล่งสินค้า IT
และห้างสรรพสินค้าเกือบทุกที่
ลูกค้าสามารถหาร้านของบริษัทได้สะดวก จากขนาดที่ใหญ่ของบริษัท
ก็จะสามารถสร้างอำนาจต่อรองกับผู้ขายสินค้าได้สูง
บริษัทจึงสามารถสร้างกำไรจากทรัพยากรที่มีอยู่ได้อย่างเต็มที่
มาถึงตอนนี้ ทรัพยากรของผมคือหน้ากระดาษคงเกินโควตาไปแล้ว
ดังนั้นคราวหน้าเราจะมาต่อกันในรายละเอียดการประเมินต่อไปครับ
|