หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ : หนังสือพิมพ์ธุรกิจราย 3 วัน ที่ได้รับความเชื่อถือสูงสุดมาตลอด 28 ปี

โอลิมปิค2004

ซีเกมส์ครั้งที่ 22

ไข้หวัดนก

การเมืองท้องถิ่น

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ปีที่ 29 ฉบับที่ 3769 (2969)

ชุมพล "คน ทำ มะ ดา"

คอลัมน์ ชีวิตหนึงซึ่งเรียบง่าย

รสนิยม-"รถ" นิยม

ไม่ใช่เพราะความเป็นคนร่างสันทัด คุณชุมพลถึงได้เลือกรถรุ่นที่ชื่อถูกโฉลกกับรูปร่างเล็ก-เลกซัส โดยตำแหน่งกรรมการผู้จัดการใหญ่ ปูนซิเมนต์ไทย อย่างน้อยก็ต้องเบนซ์ 500 จึงจะสมหน้าสมตาบริษัทที่มีสินทรัพย์กว่า 200,000 ล้าน การมาลงที่เลกซัสก็ด้วยเหตุผลง่ายๆ (แต่ยากที่ผู้บริหารคนไหนจะพูดออกมา) "เบนซ์ซ่อมแพง เลกซัสซ่อมง่าย ปัญหาจุกจิกน้อย"

ต่อให้เป็นรถซีดานธรรมดาๆ คุณชุมพลก็ไม่ยี่หระ ลูกน้องเล่าว่าครั้งหนึ่งมีประชุมที่หัวหิน ทางโรงแรมเอารถตู้มารับคนอื่นๆ คุณชุมพลก็นั่งไปด้วย ครั้นขากลับทางโรงแรมเตรียมลิมูซีนคันหรูไว้ให้ แต่คุณชุมพลบอกไม่ต้อง เดินขึ้นรถตู้ นั่งที่เดิมเหมือน ขามา

อีกครั้งไปหาดใหญ่ คุณชุมพลแจ้งไว้ก่อนแล้วว่าขอรถใช้คันหนึ่ง ทันทีที่ลงเครื่องรถคันนั้นก็รออยู่ ไม่ได้ใหม่ ไม่ได้ยี่ห้อหรูหรา "แค่พอขับได้" ลูกน้องย้ำ "ท่านก็ถามว่ารถของผมใช่ไหม แล้วก็หิ้วกระเป๋าใบเดียวจะขึ้นรถ มีเจ้าหน้าที่มารอบริการ ท่านก็บอกว่าคุณกลับไปทำงานอย่างอื่นเถอะ เดี๋ยวถึงเวลาแล้วผมไปเอง หลังจากนั้นท่านก็หายไปไหนก็ไม่รู้ ถึงเวลาประชุมก็มาเอง"

ฟังว่าใช้รถอะไรก็ได้ อย่านึกว่าคุณชุมพลไม่ประสีประสากับเรื่องรถ จำโฟล์กเต่าสมัย "ตี๋เล็ก" ได้ใช่ไหม เท่สมสมัยอย่าบอกใคร

ความจริงคุณชุมพลมีรสนิยมเรื่องรถสูงมาก เพียงแต่ไม่หลงใหลไปกับยี่ห้อหรืออุปาทานที่คนอื่นยัดเยียดให้ ใครจะรู้ว่าครั้งหนึ่งผู้ชายคนนี้เคยซิ่งรถช็อปเปอร์คันใหม่พอๆ กับม้าฝรั่งฮอนด้า สตีด 600 นึกภาพคุณชุมพลนั่งบนอาน ปลายเท้าจะแตะถึงพื้นได้อย่างไร ?

"ทำไมจะไม่ได้" ลูกน้องเฉลย "ท่านตัดโช้กอัพ (ช็อกแอบเซิร์บ) ให้สั้นลง" เวลารถไถลล้มไม่ต้องห่วง คันหนักขนาดนั้นยกไม่ขึ้นต้องมีคนช่วย

MR 2-รถสปอร์ตหุ่นเฉี่ยวของโตโยต้าก็เคยเป็นคู่ใจ ดึกคืนหนึ่งคุณชุมพลจี้ไปจิ้มรถคนอื่นมาแล้วต้องรีบเจรจายกใหญ่ บังเอิญว่าคู่กรณีเป็น ดีเจ.อรรณพ นักจัดรายการวิทยุคนดังซึ่งเคยเห็นหน้าคนไม่ดังอย่างคุณชุมพลอยู่บ้าง เรื่องจึงลงเอยอย่างยิ้มแย้ม

"ท่านใช้รถตามวัยและไลฟ์สไตล์ของชีวิต" ลูกน้องสรุปตรงประเด็น ทุกวันนี้ใช้แต่รถเล็ก-เลกซัสเท่านั้น รถคันที่ใหญ่กว่าคุณชุมพลก็ไม่รังเกียจและใช้อยู่ก็รถไฟฟ้าสายหมอชิต-อ่อนนุชนั่นไง ผ่านหน้าคอนโดฯชิดลมพอดี ไปไหนสบายๆ ไม่ยุ่งยากเพียงแต่ไม่เคยขับเองเท่านั้น

หนุ่มสังคม

ถ้าใครสักคนพูดขึ้นว่า "คุณชุมพลเป็นหนุ่มสังคม" ต้องมีคนย้อนถามเป็นแน่ว่า "ชุมพลไหนหรือ ?" ต้องไม่ใช่ชุมพล ณ ลำเลียง เด็ดขาด

คุณชุมพลก็เหมือนกับผู้บริหารที่ร่ำรวยรสนิยมคนอื่นๆ ชมโอเปร่า ฟังคอนเสิร์ต ดูละคร แวะลิ้มชิมอาหารในร้านอร่อยๆ แต่คุณชุมพลไม่ใช่หนุ่มสังคมที่ไปเพื่อแสดงตน (หรือรสนิยมของตน) ในสถานที่นั้นๆ แค่คุณชุมพลและกลุ่มที่คบหากัน จะลงถึง "เนื้อใน" มากกว่าชื่อเสียงที่ร่ำลือกล่าวอ้างตัวอย่างเช่นร้านอาหารร้านหนึ่งในลอนดอน

ไม่ใช่ร้านธรรมดาแต่อร่อยขนาดนิวสวีก

(2005) ยกให้เป็นภัตตาคารแสนอร่อย ดร.วิชิต

สุรพงษ์ชัย เพื่อนรักแวะไปตามคำการันตีแล้วกลับมาบอกว่า "ไม่อร่อยเลย"

คุณชุมพลเชื่อ ดร.วิชิตมากกว่านิวสวีก สั่งลูกน้องว่าร้านนี้ไม่เวิร์กนะ ไม่ต้องจองแล้วคราวหน้า ทำเอาลูกน้องทั้งสองคนงง ยิ่งเขาบอกว่าร้านนี้เป็นอาหารประเภท fusion food ก็ยิ่งงงใหญ่ เพราะเท่าที่เคยเห็น fusion food ในเมืองไทยก็ไม่ถึงขนาดแย่จนทานไม่ได้ แล้วที่นี่มัน fusion ขนาดไหน คุณชุมพลเลยยกตัวอย่างว่า "ก็แบบเนื้อนกกระจอกเทศผัดกับทุเรียน ประมาณเนี้ย" ไหวมั้ย ?

ลูกน้องเห็นภาพทันควัน

นอกจากกับกลุ่มเพื่อนสนิทแล้ว ยากจะเห็นคุณชุมพลในงานสังคมที่ไหน การขึ้นเวทีครวญเพลงแบบที่เขาฮิตกันยิ่งไม่ต้องฝันถึง คุณชุมพลจะตีกรรเชียงหนีอย่างรวดเร็ว ลูกน้องและผองเพื่อนสรรเสริญเจ้านายไว้ ณ ที่นี้ว่า คุณชุมพลทำอะไรได้ทุกอย่าง ยกเว้นร้องเพลง

แต่ถึงจะทำตัวแพ้ไมค์อย่างไร คุณชุมพลก็เคยจนมุมแล้วครั้งหนึ่งในงานสังสรรค์ผู้บริหารระดับสูง (SMC) เมื่อ 5-6 ปีที่แล้วคุณชุมพลขึ้นไปครวญเพลง Unchained Melody ซึ่งนัยว่าเป็นเพลงประจำตัวให้ได้ยินเป็นบุญหู นับแต่นั้นก็ไม่ยอมขึ้นเวทีอีกเลย แม้ขาเชียร์จะปรบมืออังกอร์เท่าไรก็ตาม

แต่ใครจะรู้...ว่า Unchained Melody จะรีเทิร์นมาอีกครั้งเมื่อไร

สำหรับผู้พร้อมเป็นลูกคู่ประสานเสียง อย่าพลาดหน้าถัดไป

หน้า 6<