27th anniversary

January 19th, 2006

ชุมพล “คน ทำ มะ ดา” ตอนที่ 3

Posted by Administrator in อ่านเจอมาชอบ

ชุมพล "คน
ทำ มะ ดา"
ตอนที่ 3

คอลัมน์ ชีวิตหนึ่งซึ่งเรียบง่าย
โดย บินหลา สันกาลาคีรี

รุก : one way ticket

การเอ่ยคำว่า "รุก" ในสถานการณ์ต้มยำกุ้งเป็นพิษ
ล่อแหลมต่อการถูกกล่าวหาว่าเพ้อฝัน องค์กรธุรกิจของไทยตระหนักกับคำว่า "ถูกรุก"
และ "จนกลางกระดาน" มากกว่า

หลายรายที่พกความหวังและหัวใจวิงวอน บินไปเจรจาหนี้เมืองนอก
กลับถูกปล่อยให้นั่งรอหน้าห้องอย่างไร้ศักดิ์ศรี ไม่มีโอกาสได้พบแม้แต่โอเวอร์โค้ตของเจ้าหนี้
อย่าว่าถึงความเห็นใจ แม้เพียงความเข้าใจ นายธนาคารต่างชาติก็ไม่เปิดโอกาสให้

หากแต่สำหรับธุรกิจแล้ว ในบางครั้งถ้าไม่เลือกเป็นฝ่ายรุก
ท่านจะถูกรุก

ถ้าไม่รุก ไฉนจะชดเชยรายได้ที่วูบหาย

ยิ่งกว่านั้น การรุกยังก่อเกิดกลิ่นอายพิเศษชนิดหนึ่ง
เป็นสัมผัสที่ทำให้ผู้คนรู้สึกยำเกรงยิ่ง โดยสำหรับองค์กรมีแต่ผู้นำที่ถือธงเดินหน้าเท่านั้นที่รักษาน้ำใจไพร่พลในยามระส่ำระสายได้

การรุกจึงเป็นเรื่องสำคัญ โดยเฉพาะรุกเจ้าหนี้
จัดเป็นศิลปะที่ต้องฝึกปรือ

ลูกหนี้อย่างเครือซิเมนต์ไทยก็บินไปเมืองนอกอย่างลูกหนี้รายอื่น
ต่างกันคือไม่ได้ไปมือเปล่า แต่พกเงินไปใช้หนี้จำนวนหนึ่ง เมื่อมีเงินไป ประตูห้องก็เปิด
เมื่อนั้นปาก หัวใจ และความจริงก็ได้มีโอกาสทำงาน

การรุกอีกด้านคือ ข้อมูลข่าวสาร ตรงข้ามกับลูกหนี้หลายรายที่ปกปิด
โยกย้าย ขุดหลุมฝังบัญชีสีแดงกันอุตลุด คุณชุมพลสั่งให้ธุรกิจในเครือซิเมนต์ไทยปฏิบัติตรงกันข้าม
เปิดเผยข้อมูลและสถานะของบริษัทโปร่งใส วิธีนี้ไม่เพียงสร้างความมั่นใจให้เจ้าหนี้ได้เท่านั้น
ยังสร้างพลังฮึดให้พนักงาน

มาถึงการรุกขั้นสำคัญ รุกอย่างพลรบพลราบดาบสองมือ
คือฝ่ายขายลงถึงพื้นที่ ปัญหาการขายภายในประเทศคือต้นทุนเพิ่มทำให้ต้องขึ้นราคา
แต่เครือซิเมนต์ไทยก็ใช่ว่าไม่มีคู่แข่งที่กำลังรบอุตลุดเพื่อหนีตายเช่นกัน หากผลีผลามพลั้งพลาด
โอกาสจะเสียลูกค้าก็มีสูง

"ผมคิดว่าเราควรพิจารณาปรับราคาสินค้าเป็น
2 ครั้ง ห่างกัน 1-2 เดือน แทนที่จะปรับครั้งเดียวเพื่อเช็กสถานการณ์ตลาด"
คือกลยุทธ์ในแฟ้มประชุมของเครือซิเมนต์ไทย

สำหรับการขายในต่างประเทศซึ่งจะได้เงินตราสกุลแข็ง
สำคัญอย่างยิ่งในภาวะที่เงินบาทโอนเอน พนักงานที่พอจะพูดภาษาอังกฤษได้ถูกส่งไปต่างประเทศทันที
แต่การเดินทางย่อมมีค่าใช้จ่าย คาถาที่กำกับติดตัว ท่องสามเวลาหลังอาหารก็คือ "จำไว้
หน้าที่ของคุณ ไปแล้วต้องขายให้ได้"

จดจำเด็ดขาดและมีอารมณ์ขันยิ่งกว่าคาถามัดใจ
คือมอบตั๋วเดินทางขาไปเที่ยวเดียวเมื่อทำยอดขายได้ มีเงินสดติดกระเป๋า ตั๋วเดินทางเที่ยวกลับจึงถูกส่งตามไปถึงมือวีรชนตราช้าง

นิทานจากยอดเขา

มีแต่ผู้คนที่ฟันฝ่าวิกฤตมาด้วยกันเท่านั้น
ที่จะเห็นตัวตนแท้จริงของกัน

การฟันฝ่าวิกฤตไม่ต่างอะไรกับการปีนเขา ยากลำบากแต่เมื่อถึงยอดเขา
สิ่งที่ได้รับก็วิเศษยากจะบรรยาย อย่างมากก็นั่งลงหัวเราะให้กัน

การประกาศเกษียณของคุณชุมพลหลังจากนำพาเครือซิเมนต์ไทยมาถึงจุดของความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
ไม่ใช่เรื่องเกินความคาดหมาย เหมือนมือกระบี่ที่พอใจกับภารกิจลุล่วง

โดยอุปนิสัยคุณชุมพลเคารพความเป็นส่วนตัวของคนอื่น
ไม่ยุ่งกับใคร และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายด้วย ไม่ชอบการสรรเสริญเยินยอ แต่นั่นแหละใครเล่าจะยอมให้นายดีๆ
ใช้ใบลาออกปักแทนธงชัยแล้วเดินลงจากยอดเขาไปเดียวดาย

ทั้งหมดคือที่มา ที่ทำให้มีหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ
วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2549
ปีที่ 29 ฉบับที่ 3759 (2959)

One Response to ' ชุมพล “คน ทำ มะ ดา” ตอนที่ 3 '

Subscribe to comments with RSS or TrackBack to ' ชุมพล “คน ทำ มะ ดา” ตอนที่ 3 '.

  1. Kenji said:

    ถ้าเป็นเราจะรุกยังไง และ ถ้าได้แค่ตั๋วเครื่องบินขาไปแล้วจัดการทำภาระกิจให้สำเร็จถึงจะได้ตั๋วเที่ยวกลับ เป็นเราจะทำได้มั้ยเนี่ย น่าคิด แต่พอคิดอีกทีก้อน่าลอง แต่…….เหอเหอเหอ !!

    January 19th, 2006 at 1:41 pm

Leave a reply

:mrgreen: :neutral: :twisted: :shock: :smile: :???: :cool: :evil: :grin: :oops: :razz: :roll: :wink: :cry: :eek: :lol: :mad: :sad: