สมัยก่อนเค้าเปิดท้ายขายหลังรถกระบะ ริมทางแถวหมู่บ้าน
ตอนขายใหม่ๆ มีที่ย่างไก่ ๑ เตา เพิ่มไปเรื่อยจนเป็น ๔-๖ เตา
เรียกว่ากิจการเจริญรุ่งเรืองทีละนิดๆ ลูกค้าแวะเวียนมาอุดหนุนเรื่อย
ผ่านมาสัก ๑๐ ปี...
เค้าก็เริ่มขยับขยาย จากขายท้ายรถกระบะ มากู้เงินซื้อบ้านเป็นล้าน
ในหมู่บ้านผม เพื่อทำธุรกิจขายไก่ต่อไป แถมมีสาขาเพิ่มอีก
เรียกว่า เพิ่งเริ่มหารายได้เป็นกอบเป็นกำ มีเงินผ่อนธนาคาร และ
กินใช้กัน
วันดีคืนดี...มีข่าวไข้หวัดนกขึ้นมา!
ธุรกิจของเถ้าแก่ขายไก่ก็คงสะดุดตามไปด้วย วันก่อนเห็นหน้า
เค้านิ่งๆ ผมก็ได้แต่ยิ้มให้ เพราะเค้าขายแต่หมูแดดเดียว กับ ข้าว
เหนียวหยุดขายไก่ไปชั่วคราว!!!...
หวังว่าธุรกิจเงินผ่อนของเฒ่าแก่ขายไก่คงสะดุดไม่นาน เพราะประมาณ
ว่าเค้าขายนี่ปีนึงเจ้าเดียวก็เป็นหมื่นๆตัวแล้วครับ
บันทึกไม่สำเร็จ