รายงานการประชุม PB เมื่อเช้านี้

[คลายเครียด]

เขาจัดที่โรงแรมเรดิสันแบบทูอินวัน
ประชุม พีอาร์เสร็จก็ต่อด้วย พีบีเลย
ของแมคโครก็ประชุมวันนี้ ที่เรดิสันเช่นกัน

มีผู้เข้าร่วมประชุมจำนวน 81 คน
คุณศิริวัฒน์ รับมอบฉันทะจำนวนหนึ่งหุ้น เข้าร่วมประชุมตามคาด
ในวาระอื่นๆไม่มีใครซักถามอะไร
มีแต่วาระที่ 7 เรื่องอื่นๆ
ผมถือโอกาสเปิดฉากถามเป็นคนแรก 4 ข้อคือ

1 ราคาแป้งสาลีตอนนี้แพงกว่าปี 2546 หรือไม่

คำตอบ ราคาแป้งสาลีปีนี้ถูกกว่าปีที่แล้ว
แต่ก็ยังถือว่าแพงกว่าปกติ

2 การไปตั้งโรงานย่อยในภูมิภาค จะลดค่าใช้จ่ายในระยะยาว
มากกว่าการส่งไปจากกรุงเทพหรือไม่

คำตอบ ทางบริษัทเคยลองทำดูแล้วที่หาดใหญ่
ผลปรากฏว่า เสียค่าใช้จ่ายมากกว่าการส่งตรงไปจากกรุงเทพ

3 ขนมปังที่เก็บกลับ จะสามารถสร้างมูลค่ามากกว่า
การขายให้บ่อเลี้ยงปลาหรือไม่

ข้อนี้ คุณอภิชาต กรรมการผู้จัดการมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย
คงสงสัยว่าทำไมผมรู้ว่าเอาไปขายบ่อเลี้ยงปลา
หารู้ไม่ว่า ผมทำกัมปานีวิซิทแบบมวยวัด ถามพนักงานเอา
สงสัยต่อไปนี้ คงมีคำสั่งรูดซิบปากจากเบื้องบนแน่ๆ ฮาๆๆๆ

คำตอบ ความจริงขนมปังที่เก็บกลับจะต้องนำไปกำจัดทิ้งให้หมดอยู่แล้ว
การขายให้บ่อเลี้ยงปลา จึงเป็นการกำจัดโดยไม่ต้องออกแรง
ส่วนราคาขายแทบจะนับมูลค่าไม่ได้ ผมไม่กล้าถามต่อว่า
บ่อเลี้ยงปลาที่ปลาได้กินขนมปังระดับฟาร์มเฮ้าส์
ใครเป็นเจ้าของ หยวนนะ เรื่องมันเล็กน้อย ฮาๆๆๆ

4 บริษัทจะให้นักลงทุนเยี่ยมโรงงานหรือไม่
เพราะปีที่แล้วก็รับปากคุณศิริวัฒน์ไปทีหนึ่งแล้ว
(คุณศิริวัฒน์ ได้ลุกขึ้นมาพูดเสริมว่า บริษัทสมควรให้ผู้ถือหุ้นเข้าชม
เพราะนักวิเคราะห์ที่ไม่ได้ถือหุ้น ก็ยังได้เข้าชมมาแล้ว)

คำตอบ คุณพิพัฒน์ พะเนียงเวช ประธานกรรมการตอบว่า
จะรับไว้พิจารณาอย่างจริงจัง แต่ผมพอเข้าใจว่า
ประเด็นที่ทางบริษัทห่วงมากๆ
คือข้อมูลความลับทางการผลิต
รั่วไหลไปสู่คู่แข่ง ข้อนี้น่าเห็นใจเหมือนกัน
ผมก็เลยคิดว่า จะไม่เรียกร้องอะไร
ถ้าได้ก็ไป ไม่ได้ก็ถือหุ้นต่อไป
แต่ก็ได้พูดให้คุณศิริวัฒน์ช่วยเป็นแก่นนำในเรื่องนี้
พอถามว่าซื้อขนมปังจากฟาร์มเฮ้าส์หรือเปล่า
คำตอบคือเปล่า ผมก็เลยรู้สึกว่าชมหรือไม่ชม ก็ช่างมันวะ ฮาๆๆๆ

ยังมีคำถามจากผู้ถือหุ้นอื่นๆอีกหลายข้อ
คุณจรูญ สมาชิกขาจรของเวปทีวีไอ ก็ได้ร่วมซักถามไปหลายข้อเช่นกัน
สมกับเป็นชาวทีวีไอโดยแท้

ก็ขอเล่าไว้แค่นี้ก่อนครับ
ความจริงผมถามไปอีกหลายข้อเหมือนกัน
แต่ต้องพาลูกไปเรียนคูมองแล้วครับ

[Jeng]

อ่านแล้วเพลินดี รอเฮียคลายเครียดมาเขียนต่อนะครับ

[ต.หยวนเปียว]

ขอบคุณครับ จะรอฟังต่อ

[Solo]

พี่ คค ขอบคุณมากครับ

[นักดูดาว]

3 ขนมปังที่เก็บกลับ จะสามารถสร้างมูลค่ามากกว่า
การขายให้บ่อเลี้ยงปลาหรือไม่

สมัยผมเด็กๆ ...คุณยาย(อาม่า)ผมเคยซื้อเอาขนมปังเก่ามาทามาการีน(เนยเทียม) แล้วอบกรอบ ตอนแรกผมก็ว่าเหม็นหืนมากๆ ..แต่อบกรอบแล้วอร่อยแฮะ..กินได้กินดี มีแตกไลน์ทำรสน้ำพริกเผาด้วย....ร้านแถวสี่แยกบ้านแขก (ร้านเฮ้งเป้งเซ้ง เดิมทีขายข้าวสาร ริมถนนอิสรภาพ) ก่อนท่านจะเลิกเพราะทำไม่ไหว ....ท่านจากโลกนี้ไป ก็เลยไม่มีใครทำเป็นอีก ไม่งั้นจะทำธุรกิจต่อเนื่องจากฟาร์มเฮ้าส์

เฮียคลายเครียดรู้จักหรือเปล่านะ ผมไม่ได้แวะไปแถวนั้นนานมากแล้ว ไม่รู้เป็นยังไง แต่ยังจำรสชาดอาหารฝรั่งเอื้ออาทรของสอาดโภชนาได้เป็นอย่างดี

[harry]

อืม ผมก็เพิ่งรู้ว่าขายให้เป็นอาหารปลา ก็ดีกว่าเอามาทิ้งให้ไม่เกิดประโยชน์อะไรเนอะ อยากไปเยี่ยมโรงงานด้วยคนครับ รอๆๆๆ

[yuk]

ขอบคุณคับเฮีย รอตอนต่อครับ เออ เรื่องเยี่ยมชมโรงงานนะ มันก็น่าสนใจอยู่หรอก แต่ถ้ามีผลประโยชย์คือความลับเข้ามาเกี่ยวข้อง ก็ไม่เป็นไร ไม่ไปก็ได้ :lol: :lol:

[คลายเครียด]

คุณนักดูดาว
ผมไม่รู้จักร้านที่ว่าครับ
แต่ร้านสะอาด เคยไปกินบ่อยครั้งเหมือนกัน
เขาควบคุมราคา แต่ลดปริมาณอาหารลง

สำหรับเรื่องขอชมโรงงาน
ผมมาคิดๆดูแล้ว
ทางคณะกรรมการคงไม่อยากให้ชม ด้วยเหตุผลทางการค้า
ท่านประธานกรรมการ คุณพิพัฒน์ได้บอกในที่ประชุมว่า
ถ้าใครสนใจให้ติดต่อขอเยี่ยมชมเป็นรายบุคคล
คล้ายๆกับเป็นคัดคนที่จะเข้าชมทางอ้อม
ใครจะรู้ได้ครับ เกิดบริษัทคู่แข่ง ซื้อหุ้นไว้สักห้าร้อยหุ้น
ก็เข้าไปดูโรงงานได้แล้ว
ดังนั้น ผมก็เลยคิดว่า จะไม่สานต่อความคิดขอชมโรงงาน
เท่าที่คณะกรรมการตอบในที่ประชุม
ผมให้เต็มสิบสำหรับข้อมูลที่ตอบอย่างรอบด้าน

ประเด็นอื่นๆที่ผมถามและพอจะจำได้มีดังนี้ครับ

ฟาร์มเฮ้าส์มีโอกาสถูกเบียดตกจากชั้นวางของดิสเคานท์สโตร์
โดยขนมปัง house brand ของแต่ละดิสเคานท์สโตร์หรือไม่

คุณพิพัฒน์ พะเนียงเวทย์
สุดยอดเซียนการตลาด ตอบแทบจะทันทีเลยว่า
ยาก

บริษัทจะรับจ้างผลิตให้กับพวกดิสเคานท์สโตร์หรือไม่

คุณพิพัฒน์ตอบว่า
ทำอย่างนั้นก็เป็นการฆ่าตัวตาย
และผิดจรรยาบรรณ
(ความเข้าใจของผมก็คือถ้าให้ทำ ผมก็จะทำให้มันชุ่ยกว่าของผม ฮาๆๆ)

พรินท์เตอร์ที่ติดบนรถส่งของ ออนไลน์หรือเปล่า

คำตอบของคุณพิพัฒน์คือ
ไม่ใช่ออนไลน์ แต่เป็นเครื่องพิมพ์ใบกำกับภาษีและใบส่งของ
พนักงานประจำรถแต่ละคัน
จะมีพ็อกเก็ตพีซี ไว้ลงข้อมูลยอดขาย ยอดส่งคืนทุกร้านเอาไว้
เมื่อรถกลับไปถึงศูนย์กระจายสินค้า
จะถ่ายข้อมูลจากพ็อกเก็ตพีซี
ลงคอมพิวเตอร์ออนไลน์สู่โรงงานใหญ่
ดังนั้น
บริษัทจะสามารถประมวลผล ยอดที่จะผลิตได้แบบวันต่อวัน
ภายในเวลาแค่สิบสองชัวโมงเท่านั้น
เป็นสุดยอดการตลาดที่ทิ้งคู่แข่งไปพันลี้ได้เลยมั่ง
ยอดเยี่ยมขนาดฝรั่ง ยังยกนิ้วให้

มาม่ากับฟาร์มเฮ้าส์จะแย่งมาร์เก็ตแชร์กันเองหรือไม่

คุณพิพัฒน์ตอบว่า แย่งกันนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรพวกเดียวกัน
ท่านประธานกรรมการยังได้พูดข้อมูลที่ทำให้ผมหูผึ่ง
ท่านว่า เบอร์เกอรี่มีอนาคตมากกว่าบะหมี่สำเร็จรูป
แต่ยังเป็นรองสินค้าอีกตัวหนึ่ง น่าเสียดายผมไม่ได้ถามว่า
สินค้าตัวนั้นคืออะไร

มีผู้ถือหุ้นคนหนึ่งถามว่า
ผลประกอบการไตรมาสที่หนึ่งเป้นอย่างไร
คณะกรรมการบนเวทีสามสี่ท่าน
ส่ายหน้าพร้อมกันทันที่ที่ได้รับคำถามนี้
คำตอบจากกรรมการคือ
เปิดเผยให้รู้ก่อนเปิดให้ตลาดไม่ได้
พอผู้ถือหุ้นท่านนั้น รบเร้าให้บอกใบ้ซักนิด
คำตอบคือ
ดีขึ้น

สรุปแล้วเป็นการประชุมที่ผม(และภรรยา)ได้เข้าร่วมเป็นครั้งแรก
ในรอบสี่ห้าปีมานี้ และไม่รู้สึกเสียดายเงินและเวลา
ผมกลัวจราจรติดขัด เลยจอดรถไว้ใต้สะพานตากสินฝั่งธนบูรี
นั่งเรือข้ามฟากมาต่อรถไฟฟ้า ไปลงสถานีอโศก
เรียกรถแท็กซี่ไปโรงแรมเรดิสัน

ถ้าใครถามความเห็นผมเกี่ยวกับหุ้นพีบี
ขอตอบว่า ผมจะถือต่อไป จนกว่าราคาเพิ่มมากๆ
หรือไม่ก็ขายทิ้ง หนีตายทุกราคา
ถ้าพบว่า ฟาร์มเฮ้าส์ถูกเบียดตกจากชั้นวางของใน เซเว่น อีเลเว่น ฮาๆๆ

[ผู้ติดตาม]

เรียน คุณคลายเครียด

จำได้ว่าคุณ 2 ค.เป็นผู้ถือหุ้น PR ไม่แน่ใจว่าได้เข้าประชุมหรือไม่ถ้าได้เข้า มีคนถามประเด็นเรื่องทุจริตข้าวที่เกี่ยวพันกับ PA หรือไม่แล้วมีคำตอบอย่างไร เพราะฟังเรื่อง PB เยอะแล้วชักอยากจะเปลี่ยน แต่ติดใจแค่ว่าวัตถุดิบในการผลิตของ PR เป็นข้าวในประเทศที่มีอยู่มากมาย ด้วยความคิดแบบชาตินิยมผมว่าเขาน่าจะมีการพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มได้อีกมาก แต่ไม่ชอบแน่ถ้ามีปัญหาเรื่องทุจริต ถ้าดูแล้วไม่ดีผมก็จะได้ตัดสินใจย้ายมาถือ PB ด้วยครับ

ขอบคุณครับ

[คลายเครียด]

ตอนที่ผมเปลี่ยนจาก พีอาร์เป็นพีบี
ราคาแค่ยี่สิบแปดเท่านั้นครับ
เทียบเป็นเปอร์เซนต์กันแล้ว
ราคาหุ้นพีบี ขยับไปไกลกว่าพีอาร์

ราคาตอนนี้ คงไม่กล้าแนะนำให้เปลี่ยน

ผมถือพีอาร์ที่ไม่มีต้นทุนแค่หกร้อยหุ้นครับ
ตอนรับหนังสือรายงานประจำปี
ไม่ได้เปิดออกมาอ่านเลยว่า เขาประชุมวันเดียวกัน
ไปถึงโรงแรมเรดิสัน เห็นป้ายยังใจหายวาบ
นึกว่าผมมาผิดวัน
ที่แท้เขาประชุมพีอาร์ก่อน แล้วค่อยต่อด้วยพีบี
พีอาร์ ผมไม่ได้เข้าไปประชุม
ไปถึงโรงแรมก็เกือบสิบโมงเช้า
แล้วยังลืมสนิทเลยว่า
ตัวเองก็ยังถือหุ้นอยู่
เลยอดได้ของแจกเป็นม่าม่าเส้นหมีขาวและเส้นสีน้ำตาลข้าวกล้อง
ใส่ตะกร้าหวาย สวยงามมาก
ความจริงพีอาร์ก็ยังถือพีบีอยู่เป็นจำนวนมาก
ถ้าพีบี ดี พีอาร์ก็ได้อานิสงส์ตามไปด้วย
แต่ถ้าพูดถึง อนาคตของบะหมี่กับเบอร์เกอรี่
ก็คงต้องฟังคำพูดของคุณพิพัฒน์ พะเนียงเวทย์ครับ
ลองสังเกตดู
มาม่า ไม่ได้เป็นเจ้าตลาดอย่างเด็ดขาดอีกต่อไปแล้ว
ผิดกับฟาร์มเฮ้าส์ ยังทิ้งคู่แข่งอยู่หลายขุม
ขับรถตามท้องถนน
เราแทบจะไม่เคยเห็นรถของการ์ดิเนีย เอพลัส เทสตี้ เลย

[ผู้ติดตาม]

ขอบคุณ คุณ 2 ค.มากเลยครับ เสียดายที่ไปไม่ได้ จริงๆ แล้วถ้ายกเรื่องทุจริตออก ผมคิดว่า PR กำลังจะมีการก้าวกระโดดอย่างแรงใน 2 ปีนี้ เพราะที่อ่านในรายงานมีการพูดถึงการขยายกำลังการผลิต และการเพิ่มวัตถุประสงค์ของบริษัททางด้านการวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ หากมีการออกผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ไม่ใช่เส้นหมี่ แต่เป็นทางด้านขนมขบเคี้ยวผมว่าน่าจะดีมาก เพราะที่อ่านในรายงานบอกว่าที่ต้องตุนกำไรสะสมและเงินสดไว้ก็เพื่อการขยายงานนี้ โดยเขียนว่า ได้ดำเนินการซื้อที่ดิน 122 ไร่ไว้แล้วรวมทั้งแบบที่จะสร้างก็ตกลงเรียบร้อยแล้วด้วย ทำให้ 2 จิต 2 ใจว่าจะทะยอยเก็บต่อหรือเปลี่ยนตัวดี แต่ที่ไม่ชอบเลยคือความไม่แน่นอนเรื่องทุจริตข้าวแม้ว่าจะเกิดกับ PA ที่เป็นบริษัทย่อยก็ตาม แต่อย่างไรก็ขอขอบคุณคุณ ดับเบิ้ล ค.มากครับ

[Boomer]

S&P ก็มองว่าตลาด คุกกี้น่าจะดี, S&P มี คุกกี้เดลิโอ ส่วน PB มี ร้าน เดลิย่า อันนี้จะเป็นคู่แข่งกันหรือเปล่าครับ

[centerpoint]

คนละเรื่องเลยคับ
เด็กเซนเตอร์พ้อยต์คนไหนไม่เคยกินหนมเด'ย่ามั่ง ถือถ้วยเดินกินอินสุดๆ
แต่ s&pใครซื้อคุ๊กกี้กระป๋องตราเด็กโหน่เน๊ะกินล่ะ เอ้าท์มากเลยคับ

[think_pos]

ตามมาแจมประสบการณ์การประชุมผู้ถือหุ้นครับ
เมื่อต.ค.ที่ผ่านมา,ผมไปประชุมผู้ถือหุ้นปุ้มปุ้ย..พอดีลูกปิดเทอมก็เลยชวนไปพักผ่อนที่จังหวัดตรังเสียเลย
เริ่มต้นจองโรงแรมธรรมรินทร์ธนาเขาบอกราคา1200หรือ1300บาทต่อคืน(ไม่แน่ใจ)..ผมเลยแกล้งอ้อนไปนิดว่าเป็นผู้ถือหุ้นปุ้มปุ้ยจะไปพักเพื่อเข้าประชุม..เขาลดเหลือ900บาทครับ
ขับรถจากสุราษฎร์ไปไม่นานนัก,เข้าพักที่โรงแรม...เป็นโรงแรมที่ครอบครัวของผมถูกใจมากเพราะห้องพักและล๊อบบี้กว้างมากกว่าโรงเรมอื่นๆที่เคยพักมา,การตบแต่งห้องพักและอุปกรณ์ภายในห้องพิถีพิถันมากเมื่อเทียบกับโรงแรมราคาเดียวกันที่อื่นๆ,อาหารอร่อยและมีบันไดเลื่อนที่จะทำงานเมื่อมีคนเดินไปใกล้(ลูกๆชอบ)
วันรุ่งขึ้นผมถึงสถานที่ประชุม(ซึ่งเป็นห้องประชุมในบริเวณโรงงาน)ก่อนเวลาประชุม,จึงขอเดินชมโรงงาน..เจ้าหน้าที่ก็ไม่ขัดข้อง...โรงงานกว้างขวางและสะอาดดีครับ
ก่อนประชุมเล็กน้อยได้นั่งคุยกับคุณสุรินทร์ คุณสลิลในห้องรับรอง หลังประชุมก็คุยกันต่อพร้อมแลกนามบัตรกันและรับของชำร่วยเป็นปลากระป๋องและสแน็กปลายิ้มอย่างละ1โหลบวกกับตุ๊กตาตัวใหญ่2ตัวและสติ๊กเกอร์จำนวนมากสำหรับลูกๆ
คุณสลิลแนะนำให้รู้จักกับคุณชายม.ร.ว.ถนัดศรีพร้อมชวนรับประทานอาหารเที่ยงด้วยกัน..แต่ผมขอตัวพาลูกเที่ยว..เลยได้คำแนะนำสถานที่เที่ยวถ้ำเลเขากอบ..เป็นถ้ำที่สวยงามมากครับ
หลังจากวันนั้นลูกๆยังให้จังหวัดตรังติดอันดับหนึ่งสถานที่เที่ยวในดวงใจชนะอีก10กว่าจังหวัดที่เคยเที่ยวมา
ที่มาแจมเพียงอยากแลกเปลี่ยนประสบการณ์ว่ามีบางบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ที่เทคแคร์ผู้ถือหุ้นรายย่อยอย่างดีครับ
ป.ล.ปีนี้ผมไม่ได้ไปประชุมเพราะมีภารกิจครับ