โพสต์
สวัสดีครับ......
ในโลกการลงทุน...
ความคิดที่ยิ่งใหญ่มุมเบอแรงแผ่เงาวกกลับไม่พ้นเรื่อง expected value และเรื่องนี้ติดปีกบินไปแค่ไหน ก็ไม่พ้นปรัชญาการลงทุนเน้นคุณค่า และเรื่องปรัชญาการลงทุนเน้นคุณค่านี้ก็ชูยอดเสียดฟ้าไม่พ้นเรื่องสติของพระพุทธเจ้า
--- ในทางพุทธ มีสติคล้องคอ
ในการลงทุน มี expected value ตวัดคล้องคอเช่นกัน
ยิงก่อน ส่องทีหลัง
เข้าใจปรัชญาการลงทุน Invest first, investigate later
ผมจำได้แม่น พรานเบิกโพลงสอดส่ายสายตาไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง พร้มกับพูดว่า สิ่งที่จำเป็นในการนั่งห้างตอนกลางคืน คือ หนึ่ง หู ใช้สองหูกระดิกสดับฟังอย่างไตร่ตรองขบคิด สอง ไฟฉาย และ สาม ลูกซองพร้อมในมือ ชะลอยเสียงอะไรเดินมาใกล้ ๆ พรานฟังแล้วรู้หมดว่าเป็นตัวอะไรโดยไม่ต้องใช้ประสาทตา มี circle of competence (ฝีมือ) รู้จักธรรมชาติของสัตว์เป็นอย่างดี เข้าใจทิศทางลม เข้าใจภูมิประเทศ เข้าใจอาวุธในมือ เข้าใจลูกกระสุนที่ใช้เหมาะกับสัตว์ที่ยิง รู้แจ้งเห็นจริงในอาชีพตนเอง อนุภาพของกระสุนต้องมากกว่าขนาดของสัตว์ที่ยิงเสมอ ปืนที่ใช้ไม่มีไรเฟิล เพราะไรเฟิลต้องใช้ 0 ยิง ไว้ยิงระยะไกล เหมือนการลงทุนเน้นคุณค่า แต่ระยะใกล้ ๆ ที่ต้องยิงซ้ำเผื่อพลาดนั้น ไม่ต้องมี 0 ใช้ฝีมือ (circle of competence ) กับสติ (สะกดลมหายใจ) ต้องใช้ปืนลูกซอง ใช้เทคนิคคอล ใช้ฟันโฟล ใช้รีเฟกซ์ เหมือนระบบที่ใช้ในการลงทุนมีประสิทธิภาพเหมาะกับหุ้นที่จะลงทุน พรานมีไฟฉาย แต่ไม่ให้ส่อง ชะโงกส่องแล้วสัตว์มันหนีเตลิดหน้าเหลือสองนิ้ว วูบหายไปเลย ยิงแล้ว ครึ้มใจ กลืนน้ำลายลงคอ แล้วค่อยส่องทีหลัง ถ้าส่องก่อน มันห้อแน่บไม่รู้ทิศทางหนีหมด เป็นอันว่า คืนนั้นเสียรูปการณ์!
จะทำอย่างพรานได้ เราต้องเก่งเหมือนพรานครับ พรานใจเย็น ถ้าไม่แน่ใจไม่ยิง เพราะยิงแล้วป่าแตกทันที คืนนั้นทั้งคืนถือว่า "หมดกัน สร้างมากลับมือ" ถ้าเป็นกลางวัน ยิงทั้งที พรานจะยิงเข้าจุดตาย ยิงแล้วไม่ทรมาน ล้มลงทันที ไม่ต้องตามให้ลิ้นห้อย สัตว์ในป่าไม่ใช่หมาที่บ้าน ดีดนิ้วเรียกโบกมือหาเดี๋ยวก็มา แม้กระทั่งพรานยังคิดเป็น expected value ตลอดเวลา!
คนที่ไม่เคยนั่งห้างตอนกลางคืนอันเงียบงันมืดมนทุกด้าน ถ้าไม่เชื่อเรื่องผี แต่ใจไม่มั่นคงพอ ไม่เชื่อก็ให้มันคงว่าไม่เชื่อ ครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้ครับ ไม่อย่างนั้นนั่งแล้วประสาทหลอนครับ เลือดลมไม่ปกติ จะมีความรู้สึกตายมากกว่าเป็น นั่งตัวแข็งประหนึ่งถูกสาบเป็นท่อนหิน หัวใจเหมือนหยุดเต้นลง แล้วจะเริ่มเห็นอุปทานต่างๆ ถ้าใจไม่แข็ง สติไม่แข็ง หูได้ยินคนคุย ตาได้เห็นคนเดิน ประสาทสัมผัสคนมันขึ้นอยู่กับการฝึกว่าเคยชินมากับสิ่งใด ถ้านั่งสมาธิทุกวัน อย่างนั้นไม่มีปัญหาครับ ไม่อย่างนั้นอาถรรย์ป่าเล่นงานหมด ต้องควบคลุมสติ ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะอุปทานของเราทั้งสิ้น จะเข้าป่าต้องรู้ว่าในป่ามี อะไร อยู่บ้าง ไม่เหมือนไปยืนเกาะกระจกมองนมขาวๆ พี่ยิ่งหนาวนัก แถวรัชดายามวิกาลอันอลวน
ในป่ามีมีแต่หวาดสยอง ไม่มีโปกฮาหรอกครับ! ^ ^
กรอบความคิด : พระธุดงค์เดินในป่าคนเดียว ไม่มีปืน มีแต่สติที่มั่งคง
ผมถึงยกมือไหว้นับถือหมดใจครับ!
เวลาเห็นคนเดินได้ยินคนเรียก อุปทานอย่างนี้ พะวงครุ่นคิดไปหมด ไม่สามารถสำรวมจิตช่วยตัวเองได้ แก้ด้วยการแผ่เมตตาครับ ใช้ธรรมะเป็นหลักประกัน เป็น วิทยาศาสตร์ทางจิต สำรวจจิตให้เที่ยง เป่าให้เปลวไฟสติลุกขึ้นติดให้ได้ แล้วส่งกระแสจิตไปยังสิ่งที่เรามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เวลาเข้าป่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ ต้องทำให้วิญญาณของป่ากับวิญาณของเรากลมกลืนเป้นอันหนึ่งอันเดียวกันให้ได้เสียก่อน ธาตุแท้ต่าง ๆ ที่ซ่อนเร้นของคนเรา จะพลอยสะดุ้งเห็นตอนร่วมใช้ชีวิตในป่าหมดละครับ!
ใครไม่สนิทกัน ไปแล้วกัดริมฝีปาก เห้นไส้เห็นไส้ติ่งกันหมด!
เข้าป่า เรียนเรื่องปืน สัตว์ ต้นไม้ สมุนไพร ทิศทางลม อย่างเดียวไม่ได้ครับ ต้องเรียนเรื่องจิตใจตนเองด้วย เหมือนการลงทุน เรียนเรื่อง money management เรียนเรื่องพื้นฐานหุ้น ไม่พอหรอกครับ ต้องเรียนเรื่องจิตวิทยา รู้ผิด รู้ชอบของตัวเองอีกด้วย ทั้งสามอย่างโป๊ะมารวมกัน เปลี่ยนโอกาสให้เป็นความน่าจะเป็น
แล้วเปลี่ยนความน่าจะเป็นให้เป็น expected value!
ใช้อะไรเปลี่ยนหรือครับ?
ปรัชญาการลงทุนครับ!
ไม่ว่าท่านเป็นแนววีไอ แนวเทคนิคคอล แนวรีเฟก แนวฟันฟอล แนวฮิบฮอบ ท่านใช้มันเปลี่ยนโอกาสให้เป้นความน่าจะเป็น ท่านเก่งแค่ไหนในการใช้อาวุธเหล่านั้น ผมว่ามันขึ้นกับไหวพริบ ชั้นเชิง หลักการ และความรู้ต่างๆ ที่ท่านมี มันคือ circle of competence!
เวลาตั้งแคมป์ ตั้งในที่สูงติดเชิงผา พอเผื่อช้างบุกมาตอนกลางคืน ยิงไม่ทัน ยังพอได้มีซอกหินไว้หลบกำบัง เหมือนลงทุนแล้วมี dividend ไว้รองรับ เป็น margin of safety
จำไว้นะครับ เวลาเดินป่า จะประมาทหรือฝากความหวังไว้กับอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น นอกจากตัวเราเองเท่านั้นครับ!
ผมมีเรื่องเล่ามุดดินลงไปเล่าให้ฟังครับ ......
ลุงสมหมาย ตายแล้วฟื้น ท่านเล่าให้ลูกหลานฟังตกทอดเป็นเรื่องราว ท่านไปยมโลก พระยายม เอาบัญชีกรรมดีกรรมชั่วมาตรวจดู พยายมบอกว่าอายุเพียง 30 ทำไมกรรมชั่วมันมากขนาดวางเต็มห้องไปหมด กรรมดีมีอยู่ข้อเดียวพอๆ กับตะเกียวข้างเดียวเท่านั้น พยายมเลยเอาไปชั่ง กรรมดีเพียงข้อเดียวกลับหนักกว่ากรรมชั่วทั้งหมด นี frequency กรรมชั่วมาก แต่ magnitude ของ กรรมชั่วน้อยกว่ามาก
ลุงสมหมาย เลยถามท่านพยายมว่า กรรมชั่วของท่านมีอะไรบ้าง สรุปแล้ว เพราะชอบมองสาว มีจิตราคะ คิดแค่นี่ถือเป็นกรรมชั่วแล้วทันที ดูแล้วกรรมชั่วลากเป็นหางยาว กรรมดีมีอยู่ข้อเดียว ลุงสมหมายเห็นสะพานชำรุด ฝนตกหนัก ท่านไปยืนตากฝน ไม่ยอมให้คนข้าม ใครจะข้าม ก็เตือนให้คนอื่นรู้ รอจนฝนหยุด ท่านจึงเอาเชือกมากลั้นแล้วไปแจ้งราชการให้ทราบ
พยายมว่าท่านทำเพื่อคนหมู่มาก กุศลแรงหนัก เพื่อตนเองก็น้อย เพื่อคนอื่นก็มาก
กิเลสต่างๆ ล้วนมีเหลี่ยมความเสี่ยง
การลงทุนก็ล้วนมีความเสี่ยง!
สิ่งที่แน่นอนที่สุดของกิเลสคือความไม่แน่นอน และมันสิงในตัวเราทุกคน
เหมือนความไม่แน่นอนที่อยู่ในโลกการลงทุนตลอดเวลา
ท่านเจอความไม่แน่นอนนัวเนียตามสุมทุมพุ่มไม้ ท่านก็ใช้ปรัชญาการลงทุนลอกคราบสิ่งเหล่านั้นเป็นความน่าจะเป็นอย่างสบายอารมณ์ แล้วใช้ circle of competence ยกมือขึ้นลูบหัวสติคุมไว้มั่นเปลี่ยนเป้น expected value
ท่านเจอกิเลสวูบวาบราวกับห่าฝนอันเย็นเฉียบแสยงเข้าหัวใจ อย่าไปผสมโรงด้วย ท่านก็ใช้ปรัชญาศาสนาที่ท่านมีเขี่ยดู เปลี่ยนสิ่งเหล่านั้นเป็นความน่าจะเป็น แล้วใช้การตะหนักรู้ทันตนเอง (circle of competence) ลอกครอบให้กลายเป็นกุศล (expected value)
ไม่ว่าวันนี้ท่านใส่ผ้าข้าวม้าเคียนเอวจะไปทำบุญ หรือ จะไปลงทุนในตลาดหุ้น ลองสำรวจหุ้นที่ท่านลงทุนว่าได้กุศลแรงเป็นสิริมงคลขนาดไหน
สำรวจแล้วอย่าลืมบอกกันบ้างนะครับ
ขอเกาะกุศลสองเด้งไปด้วยคนคร้าบบบบบบ!
สวัสดีครับ........
ผมอยู่สายวัดบ้านครับ
บันทึกไม่สำเร็จ