ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
- คัดท้าย
- Verified User
- โพสต์: 2917
- ผู้ติดตาม: 0
ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
โพสต์ที่ 33
ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวจะจดชื่อหนังสือไปถามที่ร้านครับผมBanchap เขียน:คุณคัดท้าย
ได้ชื่อหนังสือมาแล้ว "คัมภีร์เต๋าของเหลาจื่อ" เจอที่ B2S
The crowd, the world, and sometimes even the grave, step aside for the man who knows where he's going, but pushes the aimless drifter aside. -- Ancient Roman Saying
- Tao Investor
- Verified User
- โพสต์: 200
- ผู้ติดตาม: 0
ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
โพสต์ที่ 35
ผมชอบ ฤทธิ์มีดสั้น กับ เซียวฮื่อยี้ เพราะอ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ตอนแรกก็คิด
ว่า ทำไมลี้คิมฮวงถึงได้โง่อย่างงี้ แต่เมื่อประสบการณ์ชีวิตมากขึ้น ทำให้
รู้ว่าบางครั้ง บางสิ่งเป็นเรื่องที่ไม่รู้จะทำอย่างไร ส่วนชีวิตเลือกได้ผมอยากมี
ช่วงชีวิตที่มีประสบการณ์หลากหลายเหมือน กังเซี่ยวฮื้อ
ผมชอบ เหมือนกันครับ แต่ใจจริงชอบลี้คิมฮวงมากกว่า เพราะยังอ่าน กังฮื้อ ไม่จบครับ
ใครไม่เคยอ่าน ขอแนะนำเลยนะครับ ได้หลากหลายแง่มุมของชีวิต รัก โลภ โกรธ หลง มีหมดครับ
ปล. แต่ว่า งง ครับ เพราะเพื่อนก็บอกว่าลี้คิมฮวงโง่
งง ตรงที่ >>>>> คนดี= คนโง่
Inmagination is more importan than knowledge
- mtidus
- Verified User
- โพสต์: 37
- ผู้ติดตาม: 0
ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
โพสต์ที่ 37
ตอนเด็กฟังสามก๊กทางวิทยุ สนุกดีแต่ไม่ค่อยปะติดปะต่อ
เข้าร้านเช่าหนังสืออ่านดีกว่า
มีแต่หนังสือกำลังภายใน เป็นไงหว่า
ติดงอมแงม
ยุคแรก กิมย้ง มังกรหยก 8เทพอสูร จิ้งจอกภูเขาหิมะ อื่นๆ
ต่อมา โกวเล้ง ผู้ใช้ชีวิตยิ่งกว่านิยายที่ตัวเองแต่งซะอีก
ต่อมา อึ้งเอ็ง กระบี่ไร้เทียมทาน พยัคฆ์ลำพอง ตระกูลสยองขวัญ
ต่อมา อุนสุยอัน มือปราบพญายม ชุดศัตราวุธ(น่าอ่านมาก)
ล่าสุด หวงอี้ เจาะเวลาหาจิ๋นซี มังกรคู่สู้สิบทิศ(น่าอ่านมากๆ)
สามก๊ก เคยอ่านแต่ฉบับของยาขอบ
วิเคราะห์ตัวละครแต่ละตัว ไม่ใช่ว่าไปตามเนื้อเรื่อง
เต๋าอ่านแล้วไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึงจริงๆ
จะชอบตอนยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายๆ
จำได้แม่นตอนนึง
พระพี่น้องสองรูป กำลังจะเดินข้ามแม่น้ำ
มีหญิงท้องจะข้ามด้วย
พระต้องช่วย
พระคนน้องตรงเข้าอุ้มหญิงท้องนั้นข้ามแม่น้ำไปได้
กลับถึงวัดพระคนพี่ถามคนน้องว่า
ที่ท่านอุ้มหญิงสาวไม่ผิดศีลรึ
พระคนน้องตอบว่าเราวางลงตั้งแต่ริมฝั่งแล้ว
ท่านสิยังอุ้มอยู่ถึงตอนนี้เลย อือม....
เข้าร้านเช่าหนังสืออ่านดีกว่า
มีแต่หนังสือกำลังภายใน เป็นไงหว่า
ติดงอมแงม
ยุคแรก กิมย้ง มังกรหยก 8เทพอสูร จิ้งจอกภูเขาหิมะ อื่นๆ
ต่อมา โกวเล้ง ผู้ใช้ชีวิตยิ่งกว่านิยายที่ตัวเองแต่งซะอีก
ต่อมา อึ้งเอ็ง กระบี่ไร้เทียมทาน พยัคฆ์ลำพอง ตระกูลสยองขวัญ
ต่อมา อุนสุยอัน มือปราบพญายม ชุดศัตราวุธ(น่าอ่านมาก)
ล่าสุด หวงอี้ เจาะเวลาหาจิ๋นซี มังกรคู่สู้สิบทิศ(น่าอ่านมากๆ)
สามก๊ก เคยอ่านแต่ฉบับของยาขอบ
วิเคราะห์ตัวละครแต่ละตัว ไม่ใช่ว่าไปตามเนื้อเรื่อง
เต๋าอ่านแล้วไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึงจริงๆ
จะชอบตอนยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายๆ
จำได้แม่นตอนนึง
พระพี่น้องสองรูป กำลังจะเดินข้ามแม่น้ำ
มีหญิงท้องจะข้ามด้วย
พระต้องช่วย
พระคนน้องตรงเข้าอุ้มหญิงท้องนั้นข้ามแม่น้ำไปได้
กลับถึงวัดพระคนพี่ถามคนน้องว่า
ที่ท่านอุ้มหญิงสาวไม่ผิดศีลรึ
พระคนน้องตอบว่าเราวางลงตั้งแต่ริมฝั่งแล้ว
ท่านสิยังอุ้มอยู่ถึงตอนนี้เลย อือม....
-
- Verified User
- โพสต์: 2326
- ผู้ติดตาม: 0
ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
โพสต์ที่ 38
ผมลองไปหาข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือ "เต๋าเต๊ะกิง" มา
หนังสือ เต๋าเต๊ะกิง โดยปราชญ์ที่แต่งหนังสือคือ เล่าจื๊อ เป็นคนเกิดในยุคเดียวกับพระพุทธเจ้า โดยความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้คือเป็นแนว เสรีนิยม ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก โดยถือว่าโลกนี้มีกฎธรรมชาติบังคับอยู่ในตัวแล้วทั้งนั้น มนุษย์ไม่ต้องทำอะไรมาก ทำตามธรรมชาติเป็นดีที่สุด
โดยเสรีนิยม ของท่านนี้แรงจัดไปในทางอนาธิปไตย เลยมีเสียงวิพากษ์ วิจารณ์ เช่น ในหนังสือบางตอน กล่าวไว้ว่า รัฐบาลเป็นแต่เพียงเครื่องบีบคั้นและตบตา ยิ่งต้องเตือน ยิ่งต้องห้ามปราม ราษฎรยิ่งโง่ลง จนลง การมีกฎหมายยิ่งจะเพิ่มจำนวนผู้ร้ายมากขึ้น (ผมเห็นด้วย คนสมัยนั้นคิดได้แบบนี้ ไม่ธรรมดานะ)
แต่คติธรรมของท่านผู้นี้ ถือว่าชั้นเยี่ยม เช่น
- คนที่รู้จักคนอื่นเรียกว่าเป็นคนฉลาด แต่คนที่รู้จักตนเองเป็นผู้ฉลาดกว่า
- คนที่ปราบคนอื่นได้เรียกว่าผู้เข้มแข็ง แต่คนที่เอาชนะตัวเองได้ จัดว่าเป็นผู้มีอานุภาพแท้จริง
- แก่คนที่ดี ข้าพเจ้าจะดีตอบ แก่คนที่ไม่ดีข้าพเจ้าก็จะดีตอบอยู่นั้นเอง เพราะคุณธรรมนั้นคือความดี
โดย เล่าจี๊อท่านนี้ เกิดในราชวงศ์เชา (ก่อนจีนแตกเป็น 7 แคว้น และกลับมารวมจีนได้โดยจิ๋นซีฮ่องเต้) ถือว่าเป็นตัวแทนของลัทธิเต๋า แต่ในปัจจุบันลัทธิของท่านผู้นี้ถูกกระทำให้เปลี่ยน เป็น มายา ไสยเวทแทน
ตอนนี้ผมอ่านประวัติศาสตร์สากลอยู่ เลยรู้อะไรหลายอย่าง เช่นชื่อจีนที่เราเรียกๆกัน ส่วนใหญเป็นสำเนียงแต้จิ๋ว เช่น พระโพธิธรรม โตโม คือ ตั๊กม้อ , ชิวั่งตี้ คือ จิ๊นซีฮ่องเต้ , เมืองลั่วหยาง คือ เมืองลกเอี๋ยง ในสามก๊ก
หนังสือ เต๋าเต๊ะกิง โดยปราชญ์ที่แต่งหนังสือคือ เล่าจื๊อ เป็นคนเกิดในยุคเดียวกับพระพุทธเจ้า โดยความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้คือเป็นแนว เสรีนิยม ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก โดยถือว่าโลกนี้มีกฎธรรมชาติบังคับอยู่ในตัวแล้วทั้งนั้น มนุษย์ไม่ต้องทำอะไรมาก ทำตามธรรมชาติเป็นดีที่สุด
โดยเสรีนิยม ของท่านนี้แรงจัดไปในทางอนาธิปไตย เลยมีเสียงวิพากษ์ วิจารณ์ เช่น ในหนังสือบางตอน กล่าวไว้ว่า รัฐบาลเป็นแต่เพียงเครื่องบีบคั้นและตบตา ยิ่งต้องเตือน ยิ่งต้องห้ามปราม ราษฎรยิ่งโง่ลง จนลง การมีกฎหมายยิ่งจะเพิ่มจำนวนผู้ร้ายมากขึ้น (ผมเห็นด้วย คนสมัยนั้นคิดได้แบบนี้ ไม่ธรรมดานะ)
แต่คติธรรมของท่านผู้นี้ ถือว่าชั้นเยี่ยม เช่น
- คนที่รู้จักคนอื่นเรียกว่าเป็นคนฉลาด แต่คนที่รู้จักตนเองเป็นผู้ฉลาดกว่า
- คนที่ปราบคนอื่นได้เรียกว่าผู้เข้มแข็ง แต่คนที่เอาชนะตัวเองได้ จัดว่าเป็นผู้มีอานุภาพแท้จริง
- แก่คนที่ดี ข้าพเจ้าจะดีตอบ แก่คนที่ไม่ดีข้าพเจ้าก็จะดีตอบอยู่นั้นเอง เพราะคุณธรรมนั้นคือความดี
โดย เล่าจี๊อท่านนี้ เกิดในราชวงศ์เชา (ก่อนจีนแตกเป็น 7 แคว้น และกลับมารวมจีนได้โดยจิ๋นซีฮ่องเต้) ถือว่าเป็นตัวแทนของลัทธิเต๋า แต่ในปัจจุบันลัทธิของท่านผู้นี้ถูกกระทำให้เปลี่ยน เป็น มายา ไสยเวทแทน
ตอนนี้ผมอ่านประวัติศาสตร์สากลอยู่ เลยรู้อะไรหลายอย่าง เช่นชื่อจีนที่เราเรียกๆกัน ส่วนใหญเป็นสำเนียงแต้จิ๋ว เช่น พระโพธิธรรม โตโม คือ ตั๊กม้อ , ชิวั่งตี้ คือ จิ๊นซีฮ่องเต้ , เมืองลั่วหยาง คือ เมืองลกเอี๋ยง ในสามก๊ก
งด เลิก เสพ สุรา บุหรี่ วันนี้ เพื่อชีวิตที่ดีของท่าน
-
- สมาชิกสมาคมนักลงทุนเน้นคุณค่า
- โพสต์: 4940
- ผู้ติดตาม: 1
ตำราของจีนที่คุณเคยอ่านแล้วชอบมากที่สุด คือ เล่มใดครับ?
โพสต์ที่ 39
ผมชอบ พิชัยสงคราม ของ ซุนวู ครับ กะ สามก๊ก ครับ
สีลํ พลํ อปฺปฏิมํ สีลํ อาวุธมุตฺตมํ
สีลํ อาภรณํ เสฏฺฐํ สีลํ กวจมพฺภุตํ
ศีลเป็นกำลังไม่มีที่เปรียบ ศีลเป็นอาวุธสูงสุด
ศีลเป็นเครื่องประดับอย่างประเสริฐสุด ศีลเป็นเกราะอย่างอัศจรรย์
สีลํ อาภรณํ เสฏฺฐํ สีลํ กวจมพฺภุตํ
ศีลเป็นกำลังไม่มีที่เปรียบ ศีลเป็นอาวุธสูงสุด
ศีลเป็นเครื่องประดับอย่างประเสริฐสุด ศีลเป็นเกราะอย่างอัศจรรย์