วิชาเต่า - ในวิกฤตแห่งตลาดหุ้นยังมีเต่าอยู่เสมอ

[Suysak]

เล่นแบบเอาหุ้น นะครับพี่ NB จะขึ้นจะลงช่างมัน นับแต่จำนวนหุ้นที่เพิ่มเรื่อยๆในพอร์ท

มันชื่นใจดี

[awesomekid]

ขอบคุณครับ ท่านNevercry.boy เขียนได้ดีมากครับ เห็นภาพเลย และผมก็ขอเป็นเต่าด้วยคนครับ

ส่วนตัวผมเองแล้ว หุ้นจะขึ้นหรือจะลงผมไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ เพราะยังไงมันก็ต้องกลับมาเมื่อเศรษฐกิจดีขึ้น จะเมื่อไหร่แค่นั้นเอง อย่างที่ท่านปรมาจารย์ของเรา ๆ เกล่าเอาไว้ว่า

" "ลงทุน" ในหุ้น ให้เหมือนลงทุนในบริษัท"

ระยะเวลาแค่นี้ยังน้อยไปที่จะพิสูจน์ว่าบริษัทจะทำได้ดีหรือเปล่า ดังนั้นการมัวมานั่งมองราคาหุ้นแล้วถอนหายใจว่า "รู้งี้" มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น ถ้าหุ้นที่เราถือ "พื้นฐานดี" มี "ปันผล" ก็ไม่น่าห่วงอะไร ที่น่าห่วงคือ เราหลอกตัวเองหรือเปล่าตอนที่ซื้อ คำถามพวกนี้เราตอบเองได้ ลองตั้งคำถามตัวเองแบบไม่มีอคติ ไม่ลำเอียง ผลลัพธ์ออกดีจริง ก็ถือต่อ ออกมาเป็นหลอกตัวเอง ก็ให้รีบขายซะ ง่าย ๆ แค่นี้เองครับ...

[Pn3um0n1a]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ สำหรับผู้ที่ทำให้ผมรู้จักวิชาใหม่เป็นคนแรกๆ
วันนี้ก็ได้เรียนรู้อีกบทหนึ่งแล้ว ผมนี่ได้รับความรู้จากการตกผลึกของพี่ไม่น้อยเลยนะครับ

อย่างไรก็ตาม ถ้าผมเป็นพี่ อีก 4-5 ปี หรือเมื่อพ้นวิกฤติไปแล้ว เมื่อประสบความสำเร็จ ผมจะย้อนกลับมาดูข้อความนี้และตั้งคำถามว่า
ตอนนี้เป็นช่วงที่ตกผลึกอย่างแท้จริง และนำไปสู่ความสำเร็จ
หรือเป็นจุดที่ธาตุไฟแตก ทำให้ค้นพบตัวเอง และนำไปสู่ความสำเร็จ

ผมจะคอยติดตามความรู้และแนวคิดดีๆจากพี่เสมอนะครับ

[beaeaebe]

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์และข้อคิดดีๆครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ทุกคนมีแนวทางของตนเอง ถ้าแน่วแน่และมุ่งมั่น ความสำเร็จต้องมาเยือนครับ

[dome@perth]

เข้ามาคารวะ ผลงานเขียน ที่สื่อถึง ความคิดความอ่าน ของนักลงทุนที่เป็นตัวของตัวเอง
ไม่ต้องไปใส่ใจกับฟ้ากับฝน ซึ่งเราไปห้ามไม่ให้ตก ไม่ให้แดดออกได้
ยึดมั่นแนวทางของเราเองครับ

เยี่ยมครับท่าน NB

[chotipat]

คุณธรรมของเต่าที่จะเอาชนะกระต่ายได้ คือ ความอดทน - สม่ำเสมอ

[Blueblood]

สุดยอดครับ

[Green]

เป็นเต่าด้วยคนคร้าบ

[Saran]

เป็นบทความที่ดีมากๆครับ ชอบๆ

[chitadisai]

ขอบคุณครับ

ตอนแรกๆ วิกฤติ ผมเขวไปมากเลย กังวลโน้นนี่ แต่ตอนนี้ เริ่มกลับมายึดมั่นในหลักการได้แล้วครับ

เป็นบทความที่ดีมากครับ

[ming1714]

ขอบคุณมากครับ พี่ NB ครับ

[ziannoom]

กดlikeให้อีกทีครับ ประสบการณ์ทำให้กลั่นออกมาเป็นกระทู้ที่ดี ต่างจากผมที่ตั้งแต่กระทู้เห่ยๆแบบแมงเม่า

[untrataro25]

ขอบคุณครับพี่ ตกผลึกวิชาเต่าไปซะแล้ว
เคยอ่าน post ของพี่อยู่บ่อยๆ นับถือครับ

[uthai.l]

ขอบคุณครับที่ทำให้ผมมีความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นในหลักการแห่งเต่า...ช้าแต่ชัวร์ ดีกว่ายิงรัวแต่มั่วไม่โดน!!!

[BHT]

หลายคนยังเล่นซื้อเสมือนการพนัน

โดยไม่รู้ว่า หุ้นสามัญ คือ อะไร

[chaitorn]

เป็นกระทู้ที่ดีมาก สะท้อนหลักแนวคิดการลงทุน
ไม่น่าสงสัยเลยว่าทำไมการลงทุนแบบหุ้นส่วนธุรกิจจึงทำกันได้ไม่ง่ายนักทั้งที่วิธีการลงทุนไม่ได้สลับซับซ้อน
ธุรกิจทั้งหลายในระหว่างทางก็มีขวากหนามมองในระยะสั้นเราก็จะเห็นความเสี่ยงความไม่แน่นอนสูง
แต่หากมองด้วยสายตาที่ยาวไกลมองแนวโน่มการประกอบการที่ยาวไกลภาพที่เห็นเป็นจุดระยะเวลาต่างๆ
เห็นการต่อเชื่อมจิ๊กซอร์เป็นภาพที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆด้วยมุมมองแบบเต่าที่อดทนก็อาจได้ภาพที่ชัดเจนแน่นอนอีกแบบหนึ่ง
เหมือนดูงบการเงินเป็นรายไตรมาสกับมองงบการเงินเป็นเวลาหลายๆปีภาพที่เห็นก็ให้ความรู่ที่แตกต่าง
นำไปสู่วิถีการคิดการตัดสินใจที่แตกต่างกันด้วย
วิกฤตเดี๋ยวมันก็ผ่านไปในเวลาอันสมควรเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่คิดแบบเต่าในเวลานี้ครับ

[murder_doll]

ดีเลยครับ บางทีผมก็แอบสงสัยและขัดแย้งในใจอยู่เหมือนกันครับว่าทำไม พอได้กำไรหลาย % ผมถึงยังไม่ขายแล้วลงมาค่อยรับใหม่ที่ราคาต่ำกว่านั้นล่ะ ก็ผมมองว่าบริษัทยังไปได้เรื่อยๆEPSโตปีนึง 25% กว่าต่อเนื่อง จนกำไรส่วนนั้นของหุ้นลดลงเพื่อนก็เอาเลย ไซโคผมทุกวัน บางครั้งปลายเป็นขายผิดเวลาขาดทุนไปก็มี มันยากจริงๆครับสำหรับการ Timing การลงทุนอย่างในหนังสือ การลงทุนแบบเต่าก็เป็นแนวนางที่น่าสนใจครับ

[luangrit]

อย่างไรก็ตาม คนฉลาด ไม่จำเป็นเท่า คนอดทน ครับ ในตลาดหุ้น ลินซ์เคยกล่าวว่าไม่ว่าวิธีการจะดีสักแค่ไหนก็จะเป็นศูนย์ หาก จิตใจไม่มั่นคง สุดยอดของสุดยอดในยามวิกฤต ก็ "วิชาเต่า” นี่หล่ะครับ

เห็นด้วยกับประโยคข้างบน 100% ครับ

ถ้าจะเป็นคนฉลาดก็ควรจะฉลาดในเรื่องของการรู้เท่าทันจิตใจของตัวเอง รู้จนกระทั่งจิตใจกลับมาเป็นปกติ
ในสภาวะที่ตลาดผันผวน กระแสของโลกมักจะมีผลอย่างมากทำให้เราไขว้เขว
จึงมีผลให้เกิดกระทำหลายๆอย่างที่เหมือนจะขาดสติ

อันที่จริงก็อย่างที่คุณ izicado บอกในเรื่องของการเชื่อมั่นในงบการเงินและพื้นฐานกิจการ

ตั้งแต่เข้ามาศึกษาเรื่องตลาดทุน ผมพบว่าสิ่งที่สำคัญจริงๆอย่างสุดท้ายก็คือเรื่องของความมั่นคงทางจิตใจนั่นเอง

ใช่ครับ....ทุกคนต้องเริ่มจากศึกษาพื้นฐาน(ศาสตร์)ของการลงทุนเสียก่อน
แต่หลังจากนั้นแล้วการอยู่ในตลาดทุนจะเป็นเรื่องของจิตใจ(ศิลป์)ซะส่วนมาก

คนที่มีพื้นฐานจิตใจที่มั่นคง จะเป็นผู้ที่ได้ประโยชน์จากตลาดทุนอย่างที่สุด
ตัวอย่างก็มีให้เห็น เช่น ดร.นิเวศน์ ผมไม่เคยเห็นแกร้อนรน กระวนกระวายอะไรเลย ในทุกๆภาวะ
สิ่งที่ท่านทำก็เหมือนเดิม คือ เขียนบทความสอนและเตือนสตินักลงทุนอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าหุ้นจะขึ้นหรือลง

อันที่จริง ผมเชื่อว่าเรามีคำสอนของพระพุทธเจ้าไว้ให้ศึกษาอยู่แล้ว ซึ่งเป็นเรื่องของการรู้จิตใจล้วนๆ
ซึ่งผมมั่นใจเลยว่า สิ่งนี้ถ้าท่านเอามาปรับใช้กับตลาดทุน รับรองว่าจะได้รับประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

[Nevercry.boy]

If the job has been correctly done when a common stock is purchased, the time to sell it is almost never.” – Philip Fisher

“เมื่อคุณได้เป็นเจ้าของกิจการที่ผ่านการพินิจวิเคราะห์อย่างถูกต้องดีแล้ว คุณแทบจะพบว่าคุณจะไม่สามารถขายมันได้เลย” คำพูดนี้ของฟิล ฟิชเชอร์ เป็นอมตะในใจผมอยู่เสมอ

ย้อนไปเมื่อวันเวลาแห่งการเริ่มต้นเล่นหุ้น ผมมองนักลงทุนสายวีไอ ด้วยความดูถูก ความเห็นต่าง ๆ ในด้านลบประดังประเด เข้ามา อาทิ

- เก่งจริงเหรอ!
- แน่จริงบอกมาเลยว่าพรุ่งนี้หุ้นอะไรจะขึ้น
- ไรว้า บอกว่าแน่ ได้ผลตอบแทนปีละยี่สิบ สามสิบ เปอร์เซ็นต์เอง เข้าหุ้นปั่นแป๊ปเดียวได้แล้วสิบกว่าเปอร์เซ็นต์ทำแบบนี้หลาย ๆ รอบ เจ๋งกว่าวีไออีก
- หา อะไรนะ กำไรแล้วไม่ขาย เฮ้ย จะถือจนขาดทุนเลยหรือไงบ้าป่าว
- และอื่น ๆ

ยิ่งเวลาตลาดหุ้นลงด้วยแล้วพูดถึง “นักลงทุนสายพันธ์เต่า” อย่างผม คงเป็นที่น่าตลกที่สุด
ส่วนเซียน ๆ ก็คงจะตามมาด้วยคำพูด

“ผมทำรอบไปแล้ว รอบนี้ผมกำไรเยอะอยู่ (อ้าว เฮ้ย แล้วรอบที่แล้วล่ะ)”
“ผมบอกแล้วให้ขาย ยังไงก็ยืนไม่อยู่หรอก หลุดแน่ (อะไรหลุดหว่า?)”
“อย่าขายหลังฝรั่งนะ เว้ย (ก็ขายมันเดือนที่แล้วเลยเด่ะ)”
และอื่น ๆ เซียนเยอะจัง

เมื่อบอกคนอื่นว่า “ผมเป็นนักลงทุน” ก็คงเห็นแต่คนส่ายหน้ากลับมา ยิ่งเป็นนักลงทุนสายพันธ์เต่า ด้วยแล้ว

บางคนดูถูกใส่เลย กงกำกงเกวียน ก็เหมือนตอนที่ผมเคยดูถูกคนอื่นตอนที่เริ่มเล่นหุ้นใหม่ ๆ โทษทีนะ ไอ้ที่ว่าแน่ ๆ น่ะ เห็นตลาดลงก็ใจสั่นเหมือนกันนั่นแหละ ราคาที่แท้จริงน่ะ ไม่เคยมี อย่าโง่

แต่เรื่องที่ตลกที่สุดสำหรับผมก็คือ หลายคนบอกว่าเค้าเป็น “วีไอ” แต่ พฤติกรรมเป็น “เทรดเดอร์” ซื้อ ๆ ขาย ๆ จับ ๆ จ้อง ๆ สัญญาณซื้อ สัญญาณขาย อยู่ทุกวัน เอ หรือว่า วีไอ ทุกวันนี้มันกลายพันธุ์

กรุณาอย่าเข้าใจผิด ผมมีเพื่อน ๆ น้อง ๆ หลายต่อหลายคนเป็น เทรดเดอร์ และหลายคนเป็นเดย์เทรด ผมไม่ได้มีปัญหาอะไร ต่างกันที่ความเชื่อแต่ร่วมโต๊ะอาหารพูดคุยกันได้เป็นพี่น้อง เพื่อนฝูงที่รักกันดี แต่ความเชื่อไม่เหมือนกัน

“ขายทำกำไร ไม่ทำให้ใครขาดทุน” มีคนเคยไปถามอาจารย์ ฟิชเชอร์

“ก็จริง” ขายทำกำไรไม่เคยทำให้ใครขาดทุน แต่คุณต้องทำให้ได้ทุกครั้งนะ แน่ใจนะว่าคุณทำได้ทุกครั้ง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณถือหุ้นตัวหนึ่งจากราคา 16 บาท ไปถึง 60 บาท กับคุณซื้อ ๆ ขาย ๆ มันตลอดทาง รวมค่าคอม VAT และค่าเสียโอกาส (ขายหมู ตกรถ) แล้วคุณมั่นใจหรือว่าคุณกำไรมากกว่าคนที่ถือไว้เฉย ๆ

สมัยก่อนผมเคยซื้อ ๆ ขาย ๆ หุ้นพลังงานบิ๊กแคปตัวเดียวกับ รุ่นน้องสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ซึ่งน้องคนนั้นเค้าถือไว้เฉย ๆ ปีนึงผ่านไป รวมปันผล เค้าได้มากกว่าผมซะอีก นั่นก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมเริ่มฉุกคิด

ทุกวันนี้ผมกล้าพูดว่าผมเป็นนักลงทุนสายพันธุ์เต่า ไม่เทรด ไม่ว่าจะเป็น เดย์เทรด วีคเทรด รายเดือนหรือเก็งกำไรรายไตรมาส ผมไม่เอาเลยพูดง่าย ๆ คือ “ผมไม่เล่นหุ้น”
ใครถามว่าผมเล่นหุ้นรึเปล่า ผมตอบสวนเลย “เปล่า” ผมเล่นหุ้นไม่เป็น

แต่ผมเลือกที่จะเป็นเจ้าของกิจการที่ผมพินิจพิเคราะห์ดีแล้ว โดยดูจาก

1 ผู้บริหารที่ใช้ผลงานทำงานมากกว่าใช้ปากพูดออกสื่อ

2 กิจการที่โตแล้วโตแล้วโตแล้วโต ไม่ใช่โตแค่ไตรมาสเดียว ไม่ใช่ปีเดียวหรือสองปี ธุรกิจต้องมีความสามารถในการรักษาการเติบโตถึงขั้นที่ว่าเราถือไว้จนเราตายไปแล้ว ธุรกิจยังโตอย่างมั่นคง

3 นั่นแปลว่าธุรกิจต้องมีฐานธุรกิจและขยายฐานธุรกิจ จากความเชี่ยวชาญหยั่งลึกสู่ฐานธุรกิจที่ใหญ่ขึ้น เปรียบดั่งปราสาทที่มีฐานรากมั่นคง มีคูคลองกว้างขวาง มีอัศวินเก่งกาจ มีผู้นำเข้มแข็ง นอกจากจะรักษาป้อมปราการของตนเองได้แล้ว ยังสามารถยึดขยายอาณาเขตได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

4 พิสูจน์ด้วยผลงานด้านธุรกิจ เช่น แบรนด์เข้มแข็ง ส่วนแบ่งการตลาดสูงขึ้น มีนวัตกรรมในการบริหารจัดการ
และใช้ตัวเลขชี้แจงผลประกอบการ นั่นคือผลประกอบการ งบการเงินออกมาสอดคล้องกับผลการดำเนินงานอย่างโปร่งใสไร้ข้อกังขา ไม่ใช่ว่าตัวเลขออกมาเน่า ๆ แล้วมาให้ข่าวว่า จะดีอย่างงี้อย่างโง้น ปีนี้ไม่ดีปีหน้าดีแน่ บลา บลา บลา
ไม่เคยง่ายเลยครับที่จะหาธุรกิจแบบนี้ได้ ต้องเฟ้น และต้องจริงจัง อย่างน้อยต้องซื้อสัตย์กับตัวเอง ผลลัพธ์จึงออกมาดี
.........................

ตอนเด็ก ๆ ผมช่วยพ่อผมปลูกต้นไม้ ผมถามพ่อว่า “พ่อ เมื่อไรจะได้กินผลมัน”

พ่อตอบว่า “สิบห้าปี” ในใจคิด นานมากสิบห้าปี ทำไมไม่ต่อกิ่งเติมปุ๋ย พ่อสอนว่า เพาะเมล็ดต้นไม้มันจะหากินเองมันจะเก่งกว่าพวกที่โตเร็วฉับพลัน พ่อก็เชื่อของพ่ออย่างนั้น

นับจากเริ่มปลูกจนกระทั่งเวลาผ่านไปไม่นานอย่างที่คิด ทุกวันนี้พ่อผมท่านยังชอบปลูกต้นไม้จากเมล็ดอยู่

คำว่า ฉาบฉวย โตเร็ว เป็นอย่างไร

คำว่าเติบโตอย่างมั่นคงเป็นอย่างไรตอนนี้ผมเข้าใจ และผมจะสั่งสอนลูกผมในสิ่งเดียวกัน

[whiteknight_p]

so cool krub.

อ่านแล้ว ได้กำลังใจ ยามจิตตก อย่างวันนี้มากเลยครับ

ขอร่วมทางเดินด้วยวิชาเต่าด้วยคนครับ

[Saran]

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆนะครับ อ้อ สุขสันต์วันสงกรานต์ด้วยนะครับ พี่ NB.

ตอนนี้ผมก็กำลังค้นหาแนวทางของผมอยู่เรื่อยๆ อยากตกผลึกทางความคิดได้อย่างนี้บ้างจังเลยครับ

[อินทรีย์ทองแดง]

เอ ถ้าผมสนใจอยากฝึกวิชาเต่า เพราะเห็นเต่าตัวพ่อโตเอาๆ แต่มันมีคำถามที่ค้างคาใจอยู่ ไม่ทราบว่าพี่NB พอจะช่วยวิสัชนาหน่อยได้จะได้ไหมครับ

ปุจฉา
1.ถ้าฝึกวิชาเต่าไม่ซื้อไม่ขาย แล้วผมจะกินอะไรล่ะครับ ยิ่งถ้าปันผลเปอร์เซนต์น้อยๆด้วยแล้ว
2.ผมลงทุนด้วยเงินเก็บทั้งหมด3แสนบาท เงินเดือนผม30,000บาท ใช้จ่ายแบบประหยัดๆเหลือลงทุนซักเดือนละ8,000บาท ปีนึงก็จะมีเงินใหม่ราวๆ100,000 ถ้าตามที่อาจารย์เต่าเคยบอกไว้ ให้หวังไว้สัก15%ต่อปี ผ่านไปห้าปี พอร์ตผมเพิ่งจะแตะหลักล้านเองครับ มันจะช้าไปไหมอ่า กว่าจะเปนอิสรภาพทางการเงินแบบพี่ๆในบอร์ดเค้า ผมไม่ปาเข้าไปอายุ60ก่อนหรือครับ และถ้าเกิดวันไหนเจอหัวหน้างี่เง่าเนี่ยแทบอยากจะลาออกซะตรงนั้นเลยล่ะครับ
3.ผมเห็นพี่ๆเก่งๆในบอร์ดหลายคนที่เค้าประสบความสำเร็จ เปนนักลงทุนอาชีพตั้งแต่อายุน้อยๆ แถมเปนอิสรภาพการเงินดัวยพอร์ตหลักร้อยล้านบาท ไม่เห็นเค้าจะต้องมาถือหุ้นไปนานๆอย่างเต่าเลยครับ เวลาปิดสมุดทะเบียนทีนึงก็เห็นชื่อไปโผล่บริษัทนึง ผ่านไปครึ่งปีชื่อหายไป เห็นไปโผล่อีกบริษัทนึงแทน เปนอย่างนี้มากมายหลายคนเลยครับ พอมาคำนวนดูก็โอ้โห ทำไมเงินเค้าเพิ่มขึ้นมาเป็นหลายร้อยเปอร์เซนต์ ในระยะเวลาสองสามปี แล้วอย่างนี้วิชาเต่าที่ทนถือหุ้นนานๆมันไม่เสียโอกาสเหรอครับ อย่างนี้วิธีซ้ายทีขวาทีแบบเซียนหุ้นวีไอไม่ได้ผลเร็วกว่าหรือครับ
รบกวนพี่เท่านี้ก่อนนะครับ

[teevalue]

ขอบคุณพี่NB และพี่ใจดีที่ช่วยนำกระทู้นี้ขึ้นมา

[Nevercry.boy]

เอ ถ้าผมสนใจอยากฝึกวิชาเต่า เพราะเห็นเต่าตัวพ่อโตเอาๆ แต่มันมีคำถามที่ค้างคาใจอยู่ ไม่ทราบว่าพี่NB พอจะช่วยวิสัชนาหน่อยได้จะได้ไหมครับ

ปุจฉา

พอร์ตผมก็โตตามผลประกอบการครับ ก็มองมันโตไป โตไป

ผมขอขอบคุณน้องอินทรีย์ทองแดงครับ กับคำถามที่ยากทีเดียวเพราะหลาย ๆ เรื่องที่ถามมันจะเป็นเรื่องของ "ความเชื่อ" และ "จิตวิทยา" การลงทุนค่อนข้างสูง และเพราะเป็น น้องอินทรีย์ทองแดง ถามมา ผมเลยต้องตอบโดยใช้ความพยายามสูงเช่นเดียวกันลองดูนะครับ


1 ถ้าฝึกวิชาเต่าไม่ซื้อไม่ขาย แล้วผมจะกินอะไรล่ะครับ ยิ่งถ้าปันผลเปอร์เซนต์น้อยๆด้วยแล้ว

NB-ตอบ
หุ้นเป็นปัจจัยเสี่ยงครับไม่ใช่ปัจจัยสี่ ถ้ายังไม่สามารถที่จะทำให้มีปัจจัย 4 ที่สมบูรณ์ได้ก็อย่าพึ่งมาเสี่ยง ซื้อหนังสือมาอ่านเพิ่ม เก็บหอมรอมริบ จะลงทุนได้ก็ต้องมีทุนครับ

วอร์เรน บัฟเฟตต์เองยอมรับว่าได้รับอิทธิพลมาจาก ฟิล ฟิชเชอร์, ครั้งนึงฟิชเชอร์ไปบรรยายที่มหาวิทยาลัย สแตนเฟิร์ด ท่านให้ข้อแนะนำไว้ 3 ข้อ คือ (1) ซื้อบ้าน (2) รู้จักเก็บหอมรอมริบ (3) ลงทุนระยะยาว

ส่วนเงินที่มีความจำเป็น เช่น หากเราวางแผนจะต้องใช้เงินจำนวนหนึ่งเพื่อซื้อบ้าน ไปเที่ยวต่างประเทศ จ่ายค่าเทอม เราควรกันเงินนั้นออกมาจากการลงทุน

การลงทุนต้องยอมรับว่าจะมากจะน้อยเรากำลังเล่นกับความเสี่ยง แต่การไม่ลงทุนก็คือความเสี่ยงอย่างหนึ่งในมุมกลับเช่นเดียวกัน กว่าผมจะได้เริ่มลงทุนก็อายุสามสิบกว่าสี่สิบแล้วครับ ถ้าน้องเริ่มลงทุนตั้งแต่เริ่มทำงานอย่างถูกวิธีและโตไปเรื่อย ๆ พอร์ตของน้องก็จะโตตามวัยไปเช่นเดียวกัน ในขณะที่น้องอายุมากขึ้นหน้าที่การงานมั่นคงขึ้นเกื้อหนุนกันไป
เวลาเป็นเพื่อนที่ดีของนักลงทุนระยะยาวครับ

2.ผมลงทุนด้วยเงินเก็บทั้งหมด3แสนบาท เงินเดือนผม30,000บาท ใช้จ่ายแบบประหยัดๆเหลือลงทุนซักเดือนละ8,000บาท ปีนึงก็จะมีเงินใหม่ราวๆ100,000 ถ้าตามที่อาจารย์เต่าเคยบอกไว้ ให้หวังไว้สัก15%ต่อปี ผ่านไปห้าปี พอร์ตผมเพิ่งจะแตะหลักล้านเองครับ มันจะช้าไปไหมอ่า กว่าจะเปนอิสรภาพทางการเงินแบบพี่ๆในบอร์ดเค้า ผมไม่ปาเข้าไปอายุ60ก่อนหรือครับ และถ้าเกิดวันไหนเจอหัวหน้างี่เง่าเนี่ยแทบอยากจะลาออกซะตรงนั้นเลยล่ะครับ

NB-ตอบ
ทำอย่างไรผมว่าสำคัญกว่าทำได้เท่าไรครับ 15% ต่อปีถ้าทำได้ต่อเนื่องทุกปีนี่เจ๋งมากเลยนะครับ แล้ว 5 ปีมีเงินล้านนึงนี่ก็ดีกว่าคนค่อนประเทศเข้าไปแล้วครับ ในตลาดหุ้นนั้นสิ่งที่สำคัญคือการควบคุมความโลภครับ ยิ่งเราโลภมากเท่าไรเราจะวิ่งเข้าหาสิ่งลวงตาได้ง่าย หลักการที่แท้จริงก็จะถูกซ่อนไว้ในลิ้นชักแบบนี้อันตรายครับ สำคัญที่ความพอใจครับ

เต่ากินผักบุ้งครับ เต่าไม่กินบุฟเฟตต์มื้อละหลาย ๆ พัน เต่าไม่ฟุ่มเฟือย

อายุหกสิบมันจะช้าไปหรือไม่ ลองดูครับ วอร์เรน บัฟเฟตต์ ซื้อหุ้นโค้กตอนอายุ 50 กว่า คงไม่ได้อยากจะเลิกหุ้นตอนอายุ 60 มั๊งครับ? ฟิชเชอร์ลงทุนถึงอายุแปดสิบกว่าเก้าสิบเค้าก็ไม่เลิกลงทุนแม้สุขภาพไม่อำนวยจนท่านเสียชีวิต วอลเตอร์ ซลอส์ เพื่อนรักนักลงทุนของบัฟเฟตต์ท่านก็อายุ 90 กว่าแล้วเป็นหนึ่งใน super investor แอนน์ ไชเบอร์ หนึ่งในตำนานของนักลงทุนนั่นเริ่มเล่นหุ้นตอนห้าสิบมั๊งครับ ผมมองว่าสำหรับท่านเหล่านี้แล้วอายุเป็นเพียงตัวเลขครับ

ต้องนิ่งครับ สำคัญที่การตั้งเป้าหมาย การควบคุมความโลภ การใช้เครื่องมือที่ถูกต้อง และการตีความคำว่าผลลัพธ์ที่ได้ เมื่อผลตอบแทนทบต้นทำงานแล้วก็จะเห็นผลของมันครับ

3.ผมเห็นพี่ๆเก่งๆในบอร์ดหลายคนที่เค้าประสบความสำเร็จ เปนนักลงทุนอาชีพตั้งแต่อายุน้อยๆ แถมเปนอิสรภาพการเงินดัวยพอร์ตหลักร้อยล้านบาท ไม่เห็นเค้าจะต้องมาถือหุ้นไปนานๆอย่างเต่าเลยครับ เวลาปิดสมุดทะเบียนทีนึงก็เห็นชื่อไปโผล่บริษัทนึง ผ่านไปครึ่งปีชื่อหายไป เห็นไปโผล่อีกบริษัทนึงแทน เปนอย่างนี้มากมายหลายคนเลยครับ พอมาคำนวนดูก็โอ้โห ทำไมเงินเค้าเพิ่มขึ้นมาเป็นหลายร้อยเปอร์เซนต์ ในระยะเวลาสองสามปี แล้วอย่างนี้วิชาเต่าที่ทนถือหุ้นนานๆมันไม่เสียโอกาสเหรอครับ อย่างนี้วิธีซ้ายทีขวาทีแบบเซียนหุ้นวีไอไม่ได้ผลเร็วกว่าหรือครับ

NB-ตอบ
คนทุกคนที่เกิดมามีต้นทุนไม่เท่ากัน ต้นทุนเริ่มเล่นหุ้นแต่ละคนไม่เท่ากัน ต้นทุนความรู้การศึกษาไม่เท่ากัน และที่สำคัญความจริง และความเชื่อในตลาดหุ้นมักจะปนเป ยิ่งในโลกเส็งเคร็งแห่งไซเบอร์ด้วยแล้ว คนดี คนเก่ง คนมีน้ำใจ เป็นได้ด้วยคีย์บอร์ด

ไม่แปลกที่นักมวยงานวัดจะอยากเป็นบัวขาว ไม่แปลกที่เด็กเล่นสตรีทบาส ฝันอยากเป็น เจอร์มี่หลิน แต่สำหรับตลาดหุ้นแล้วมันฝังเรื่องราวแห่งความล้มเหลวไว้มากมายที่ไม่ได้พูดกันออกมา

เรื่องที่ดี ๆ ร้าย ๆ มีกันทั้งนั้นมีกันทุกคน เงินทอง ไม่เข้าใครออกใคร ซุปเปอร์สตาร์มีไว้ให้เรียนรู้ ไม่ได้มีไว้ให้ลอกเลียน คุณไม่ใช่เค้า คุณก็อปเค้ามาไม่ได้หมดหรอก เคล็ดวิชามันต่างกัน ถ้าคุณชอบเค้าคุณศรัทธา ผมแนะว่าคุณเรียนรู้จากเค้าและนำไปใช้ในแบบที่เราเป็นเรา ตัวคุณเป็นตัวคุณ จะดีกว่า ผลสำเร็จได้เท่าไรสุดท้ายเราจะรู้ตัวเราเองว่าสิ่งใดดีสิ่งใดไม่ดีกับเรา

สำหรับผม ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

ซ้ายทีขวาทีจะดีกว่าหรือไม่? พิสูจน์ด้วยตัวเองจะดีกว่าครับ

หลายคนมีความเข้าใจผิดว่าการเป็นวีไอต้องถือยาวถือทนหุ้นตัวใดก็ได้ – ผิดครับ

สิ่งที่ถูกคือ -> ฟังนะครับไม่ใช่หุ้นทุกตัวจะเอาชนะเงินเฟ้อได้ ไม่ใช่หุ้นทุกตัวจะชนะตลาดได้ สิ่งที่สำคัญคือ คุณต้องเลือกหุ้นที่ป้องกันตัวเองจากเงินเฟ้อให้ได้ สุดยอดหุ้นพวกนี้ยามตลาดตกก็จะถูกทิ้งลงมา แต่ไม่ว่ากี่ครั้งก็ตามมันจะกลับมาได้เสมอและจะทำนิวไฮใหม่ ๆ พร้อม ๆ กับผลประกอบการที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผมกล่าวว่าผู้บริหารนั่นเป็นคีย์ที่สำคัญ การเติบโตอย่างมั่นคงนั่นสำคัญ ฐานธุรกิจ Moat และนวัตกรรม ส่วนแบ่งการตลาด อีกทั้งแบรนด์อันเข้มแข็งนั่นสำคัญ

เล็งหาหุ้นเหล่านี้แล้วอยู่กับมันไปในระยะยาว ผมมั่นใจและมี "ความเชื่อ" อย่างลึก รวมถึงนำมาใช้ด้วยตัวเองครับ

หากเราคัดกรองหุ้นอย่างดีดังที่ผมว่ามาแล้วความสำเร็จก็น่าจะเป็นของเราได้ มากกว่า ซ้ายที ขวาที แน่นอนครับ

[Nevercry.boy]

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆนะครับ อ้อ สุขสันต์วันสงกรานต์ด้วยนะครับ พี่ NB.

ตอนนี้ผมก็กำลังค้นหาแนวทางของผมอยู่เรื่อยๆ อยากตกผลึกทางความคิดได้อย่างนี้บ้างจังเลยครับ

เช่นเดียวกันครับผม

ส่วนตัวผมว่าน้องศรัณย์ตกผลึกทางความคิดอยู่แล้วและเป็นคนที่เก่งมาก ๆ เรื่องตัวเลข ถ้าผมจะแนะนำน้องศรัณย์ผมแนะว่าน้องศรัณย์ควรเพิ่มแนวทางในการวิเคราะห์ "คน" โดยเฉพาะผู้บริหาร ซึ่งมันค่อนข้าง Qualitative จริงมั๊ย?

แต่ผมแนะให้ น้องศรัณย์ "ขี้โกง" ได้นิดนึงครับ โดยเราดูจากผลงานเป็นหลักวิเคราะห์สิ่งที่เค้าพูด โดยเปรียบเทียบกับสิ่งที่เค้าทำและให้งบการเงินเป็นคะแนนที่เค้าได้

แล้วก็วิเคราะห์วนไปวนมา เช่น ผบห. ทำ Action A ใช้เงินไป X ภายในระยะเวลา Y ได้ผลตอบแทน Z
หลังจากนั้นก็มาดูต่อ เช่น ผบห. คนเดิมทำ Action A แล้ว Work หรือไม่ Work ไอ้ตัวเลข X, Y, Z ที่เค้าเคยเอ่ย มันใกล้เคียง หรือมากกว่า หรือน้อยกว่า อย่างไร แล้วเค้าให้เหตุผลอย่างไร เข้าท่าหรือไม่ อย่าลืม "คนดีชอบแก้ไข"

X นั้น เปรียบได้กับ Capex ดูว่า ผบห. มีนิสัย กล้าเสี่ยงแบบมีเหตุผล ใช้เงินเป็น หรือใช้เงินโง่ ประเภทเอาเงินพ่อมาลงทุนเล่นรึเปล่า

Y นั้น ใช้เปรียบเทียบว่า ผบห. conservative หรือไม่ ใจเร็วด่วนได้หรือเปล่า

Z นั้น ใช้เปรียบกับ Vision ของ ผบห.

แนะให้แค่นี้ น้องศรัณย์ ไปต่อ-ยอดได้ เพราะเป็นคนเก่งอยู่แล้ว

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ

[อินทรีย์ทองแดง]

ขอบคุณพี่NBมากๆครับ ที่ช่วยไขความกระจ่างปุจฉาของผม
ตอนแรกว่าจะถามต่อ แต่ได้อ่านที่พี่NB วิสัชนามา ผมก็คงไม่จำเป็นอีกต่อไป
ใครที่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องลงทุนระยะยาว ควรจะอ่านกระทู้นี้มากๆครับ

[Saran]

ขอบคุณมากๆครับ เรื่องปัญหาการวิเคราะห์ "คน" เป็นจุดด้อยของผมจริงๆครับ ตามที่พี่บอกเลย พร้อมรับคำแนะนำและจะเอาไปปรับใช้ดูครับ
ที่จริงเรื่องนี้ หากเทียบกันแล้ว สมัยของอ.ฟิชเชอร์ ข้อมูลส่วนนี้หาได้ยากกว่าในสมัยนี้เยอะเลยนะครับ นั่งอยู่บ้านต่อเน็ตอย่างเดียวก็หามา
ได้เพียบแล้ว หรือควรจะพูดได้ว่า เยอะเกินไปจนต้องกรองออกบ้างเสียด้วยซ้ำ

จุดอ่อนด้านนี้จริงๆ ผมก็พยายามแก้อยู่ครับ (ที่จริงด้านตัวเลขผมก็อ่อนอยู่ครับ อย่าเรียกว่าเก่งเลย) โดยเริ่มจากเน้นอ่านรายงานประจำปี
ย้อนหลังไปหลายๆปีดูครับ แต่ผมมีวิธีที่ผมใช้ในการอ่านเหมือนกัน เลยอยากลองเอามาแชร์กับเพื่อนๆดูบ้าง
- เริ่มอ่านจากรายงานที่เป็นของอดีตก่อน เริ่มจากอ่านหัวข้อ สารจากประธานคณะกรรมการบริษัท และสารจากประธานกรรมการบริหารครับ
- เสร็จแล้ว ลองดูในส่วนงบคร่าวๆครับ ดูแค่ส่วนที่เป็นตัวเลขการเงินสรุปก็ได้ พร้อมคำชี้แจงผลการดำเนินงานที่ผ่านมา
- ถ้าสามารถหาเอกสาร "สรุปรายงานการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นประจำปี" ของปีนั้นมาได้ก็จะดีครับ ผมว่าเป็นประโยชน์มากๆเลยน่ะ
เพราะมีการบันทึกคำถามของผู้ถือหุ้นที่ไปประชุมมาให้ประธานได้ชี้แจงอยู่ด้วย
- แล้วก็วนอ่านของปีถัดไปอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงปีล่าสุดครับ

อ่านเสร็จแล้ว น่าจะพอช่วยให้ตอบได้บ้างว่า ผู้บริหารเป็นอย่างที่พี่ NB. บอกไว้ไหมว่าเป็น "คนดีชอบแก้ไข" หรือป่าว

สุดท้าย ขอชื่นชมกับการตั้งคำถามของคุณอินทรีย์ทองแดง และคำตอบของพี่ NB. ก็ยังยอดเยี่ยมเช่นเดียวกันครับ

[dome@perth]

ผมห่างบอร์ด ห่างตลาด ไปพักหนึง ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน
ท่าน NB มีบทความดีๆให้อ่านอีกแล้ว เวลาที่ทุกคนในตลาดหวั่นไหว
อ่านแล้วชอบประโยคนี้มากๆ

" แต่สำหรับตลาดหุ้นแล้วมันฝังเรื่องราวแห่งความล้มเหลวไว้มากมายที่ไม่ได้พูดกันออกมา"

สวัสดีปีใหม่ สุขสันต์วันสงกราน ครับ ท่าน NB

[TPH]

เยี่ยมมากเลยครับสำหรับคำตอบและปรัชญาการลงทุนครับ

ผมก็กำลังเดินไปแนวทางเดียวกันครับ

[Crested Jay]

เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ ขอบคุณ Mr.NB ที่ช่วยเผยแผ่แนวทางการลงทุนที่ดีๆครับ