วิถีชีวิตกับอำนาจซื้อ อันไหนมีผลมากกว่ากัน ?

[ด๊กดิงด่าง]

โลกที่เป็นหนึ่งเดียวมากขึ้น และการเติบโตของการค้าเสรี มองไกลๆแล้ว มีโอกาสใหมครับที่บริษัทจดทะเบียนใหม่ๆจากประเทศไทยจะเติบโตแบบโค้กและเป็ปซี่ ฯลฯ ซึ่งน่าจะเกี่ยวกับอำนาจซื้อและวิถีชีวิตของคนในประเทศต่างๆ (อาจจะเป็นคำถามซ้อนคำถามไปหน่อย)

ท่านที่เดินทางตปท.บ่อยๆ คงมีความเห็นดีๆ

[สามัญชน]

อืม..... น่าสนใจมากครับ

เท่าที่เห็นก็มี ร้านอาหารไทย นะ โด่งดังกือบทุกประเทศ ตอนนี้จำนวนร้านอาหารไทยกำลังขยายตัวมากทีเดียว คนในยุโรป อเมริกากำลังชอบมากๆ เห็นว่าที่ลอนดอนเองก็แสวงหาร้านอาหารไทยแบบดั้งเดิม คือไม่เอาแบบประยุกต์ แต่หาแบบรสชาติไทยๆต้นตำหรับ ใครมากินแล้วรู้สึกโก้ถึงขั้นเอาไปคุยต่อกันเลยทีเดียว

ปีที่แล้วอาหารไทยติดอันดับยอดนิยมของโลก จำได้ว่าอยู่อันดับสี่ของโลกหรือไงเนี่ยแหละ


แต่ส่วนใหญ่เป็นร้านของปัจเจกบุคคล ยังไม่เห็นร้านที่เป็นเจ้าเดียวแล้วขยายตัวแบบแฟรนไชร์ ถ้าS&Pจะลุยตลาดต่างประเทศ ผมว่าน่าสนใจทีเดียว(หรือว่าลุยไปแล้ว)

[ด๊กดิงด่าง]

เพื่อนสนิทคนหนึ่งเคยไปเรียนที่ออสเตรเลียเมื่อสิบกว่าปีก่อน เคยเล่าว่าสูตรจีบสาวของหนุ่มที่นั่น มีอาหารไทยอยู่ก่อนไปดูหนัง

ผมมองว่าวิถีชีวิตที่ค่อยๆเปลี่ยนเพราะการเข้าไปของพานิชย์อุตสาหกรรม(การผลิตเพื่อการตลาดในวงกว้าง)สู่ประเทศนั้นๆ น่าจะทำให้สินค้าบางประเภทเข้าไปปักหลักได้ แล้วอำนาจซื้อที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นจะทำให้สินค้านั้นมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ

เวลาอยู่ที่บ้าน(ตัวแทนวิถีชีวิตแบบเดิม)คนส่วนใหญ่คงไม่กินน้ำอัดลมเป็นประจำ แต่พอออกไปทำงานนอกบ้านเพราะการเข้ามาของพานิชย์อุตสาหกรรมกลับกินกันบ่อยๆ อะไรทำนองนี้