บ่ายๆ อากาศเย็นๆ...
ผมแวะไปติดต่อธุระเรื่องเงินๆทองๆที่ธนาคาร พอเสร็จก็
เตรียมจะกลับบ้าน เกิดหิวๆ ขึ้นมาเลยแวะซื้อขนมโตเกียว
ทานแก้วหิว เป็นไส้กรอก กับ ไส้ครีม หน้าธนาคาร แกขับ
รถมอเตอร์ไซด์พ่วงขายอยู่พอดี
"เป็นยังไงครับพี่ขายดีมั๊ย?"ผมถามเค้า
"พอขายได้นะ เดี๋ยวผมไปขายที่โรงเรียนต่อ" หนุ่มใหญ่ง่วนอยู่กับ
การทำขนมโตเกียวบนกะทะร้อนๆ อย่างคล่องแคล่ว
ผมนั่งยืนคุยอย่างถูกคอกับแก สักพัก...
"แล้วพี่ใช้แก๊สอะไรหล่ะครับ"
"ผมใช้แก๊สเชลล์นะ"
"แล้วปิกนิคหล่ะพี่ใช้ป่าว"
"ผมไม่ได้ใช้ แบบว่ามันเล็ก หมดเร็ว ที่ผมใช้มันขนาด13ลิตร"
"แล้วปิกนิคหล่ะพี่"
"เอ...รู้สึกว่ามันจะ 7 ลิตรนะ ปกติถ้าถังใบใหญ่ๆมันใส่รถผมไม่ได้"
"ครับๆ"
"เสร็จแล้วครับ"
"เท่าไหร่พี่"
"ทั้งหมด 25 บาทครับ"
ผมส่งสะตังค์ให้ พร้อมกับรับถุงขนมโตเกียว ก่อนจะเดินขึ้นรถ
กลับบ้าน แหมคราวแรกผมนึกว่า เฒ่าแก่น้อยเค้าจะนิยมแก๊ส
ของปิกนิคซะอีก แต่กลับผิดคาด
สงสัยเป็นเพราะ ชื่อปิกนิค มันทำให้นึกถึงถังขนาดเล็กๆกันกระมังครับ
เลยทำให้คนเค้าไม่นิยมกัน!!! (ฮะๆ...)