บริหารธุรกิจ กับ เศรษฐศาสตร์
สำหรับการลงทุน ไม่ใช่แค่หุ้นเท่านั้นครับ ลงทุนทุกแบบ
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
-
Tongue
- Verified User
- โพสต์: 725
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 3
บริหารธุรกิจ
เพราะการซื้อหุ้น คือ การซื้อธุรกิจ
เพราะการซื้อหุ้น คือ การซื้อธุรกิจ
-
ม้าเฉียว
- Verified User
- โพสต์: 350
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 4
ผมว่าเป็น Business sense จำเป็นที่สุดในการลงทุน ต่อให้คุณร่ำเรียนบริหารธุรกิจมามากเท่าใด แต่หากไม่เกิด Business sense คุณก็จะเข้าทำนองมีความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จหลายคนต้องสั่งสมประสบการณ์ ลองผิดลองถูกมานับไม่ถ้วนจึงจะเกิด Business sense ซึ่งเป็นสิ่งที่สอนกันไม่ได้ และอยู่เหนือศาสตร์การบริหารธุรกิจธรรมดา
ส่วนความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์ก็เป็นสิ่งจำเป็นรองลงมา มิเช่นนั้นแล้วก็จะไม่สามารถคว้าโอกาสสำคัญ หรือเห็นสัญญานเตือนภัยล่วงหน้าได้ บอกตามตรงศาตร์ทางด้านเศรษฐศาสตร์ยากที่จะเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง เหมือนบริหารธุรกิจ เพราะปรากฎการณ์ทางเศรษฐกิจหลายอย่าง ไม่สามารถใช้ทฤษฎีที่ตายตัวอธิบายได้ ที่น่าเสียดายสำหรับคนที่เรียนเศรษฐศาสตร์ในประเทศไทยก็คือ การทนทุกข์กับการเรียนจากอาจารย์ที่มีวิสัยทัศน์แค่ปลายจมูก ขาดการเชื่อมโยงให้เห็นประจักษ์กับเหตุการณ์จริง อาจารย์เศรษฐศาสตร์ในประเทศที่เก่งจริงๆนั้นน้อยจริงๆ ไม่รู้ว่าจะถึง 20 คนหรือเปล่า ความรู้ทางเศรษฐศาสตร์หากรู้ไม่ถ้วนทั่ว จักเป็นภัยอย่างยิ่ง
ส่วนความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์ก็เป็นสิ่งจำเป็นรองลงมา มิเช่นนั้นแล้วก็จะไม่สามารถคว้าโอกาสสำคัญ หรือเห็นสัญญานเตือนภัยล่วงหน้าได้ บอกตามตรงศาตร์ทางด้านเศรษฐศาสตร์ยากที่จะเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง เหมือนบริหารธุรกิจ เพราะปรากฎการณ์ทางเศรษฐกิจหลายอย่าง ไม่สามารถใช้ทฤษฎีที่ตายตัวอธิบายได้ ที่น่าเสียดายสำหรับคนที่เรียนเศรษฐศาสตร์ในประเทศไทยก็คือ การทนทุกข์กับการเรียนจากอาจารย์ที่มีวิสัยทัศน์แค่ปลายจมูก ขาดการเชื่อมโยงให้เห็นประจักษ์กับเหตุการณ์จริง อาจารย์เศรษฐศาสตร์ในประเทศที่เก่งจริงๆนั้นน้อยจริงๆ ไม่รู้ว่าจะถึง 20 คนหรือเปล่า ความรู้ทางเศรษฐศาสตร์หากรู้ไม่ถ้วนทั่ว จักเป็นภัยอย่างยิ่ง
-
วัวแดง
- Verified User
- โพสต์: 1429
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 6
บริหารครับ (ปฎิบัติ)
เศรษฐศาสตร์ น่าจะเป็นในรูปแบบ นโยบายมากกว่า
เศรษฐศาสตร์ น่าจะเป็นในรูปแบบ นโยบายมากกว่า
ถ้าผมคิดเหมือนคนทั่วๆไป ผลตอบแทนผมก็เหมือนคนทั่วๆไป
ใจผมคงละลาย ถ้าผมคิดตามคนอื่น
ผู้ชนะไม่แน่ว่าจะต้องเป็นคนที่วิ่งเร็วที่สุด...แต่เป็นผู้ที่อดทนที่สุดต่างหาก
ใจผมคงละลาย ถ้าผมคิดตามคนอื่น
ผู้ชนะไม่แน่ว่าจะต้องเป็นคนที่วิ่งเร็วที่สุด...แต่เป็นผู้ที่อดทนที่สุดต่างหาก
-
PP
- Verified User
- โพสต์: 435
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 8
ขอเสริมข้อคิดเห็นจาก John Train ซึ่งน่าจะตอบคำถามที่คุณ harry ตั้งมาได้ไม่มาก็น้อยดังนี้ครับ
Going Into Wall Street
by John Train
I am frequently asked about the best background for the investment business. To start with, I am quite sure what it isn't : majoring in economics and then entering Wall Street. That's like recommending that an aspiring author should go straight from college into writing, or that a future saint should study theology and then enter church administration, or that a budding Cassanova should start with a doctorate in anatomy. In all these matters one needs first to know the world have practical experience. You invest in specific human operations--manufacturing, retailing, banking, technology--a different affair from building theories out of figures.
And economics, like weather prediction at the turn of the century, is still a proto-science. It may become a real one but does not yet meet an important test of science, namely, that it can be used as a predictive tool. Basic questions still mystify the experts. Nobody predicted the huge boom of the Reagan years, when industry grew by an amount equal to West Germany's entire economy and the stock market tripled. Nobody seems to be able to predict the price of gold, or what a higher yen will do to our trade with Japan. Most of our basic economic statistics are misleading, including unemployment, poverty, homelessness, and the federal deficit. George Soros, today's greatest investor, was trained as an economist but decided that classical economics can't explain the stock market. Warren Buffett, another great, not only avoids economic formulas but says that he does not even use a calculator. He examines companies, beginning with the people and the impregnability of the firm's niche or "business franchise." When I asked Peter Lynch, who ranks with either of them, how much time he spends on economics, he replied, after some reflection, "A little less than fifteen minutes a year." So economics is not a particularly useful background for Wall Street
Going Into Wall Street
by John Train
I am frequently asked about the best background for the investment business. To start with, I am quite sure what it isn't : majoring in economics and then entering Wall Street. That's like recommending that an aspiring author should go straight from college into writing, or that a future saint should study theology and then enter church administration, or that a budding Cassanova should start with a doctorate in anatomy. In all these matters one needs first to know the world have practical experience. You invest in specific human operations--manufacturing, retailing, banking, technology--a different affair from building theories out of figures.
And economics, like weather prediction at the turn of the century, is still a proto-science. It may become a real one but does not yet meet an important test of science, namely, that it can be used as a predictive tool. Basic questions still mystify the experts. Nobody predicted the huge boom of the Reagan years, when industry grew by an amount equal to West Germany's entire economy and the stock market tripled. Nobody seems to be able to predict the price of gold, or what a higher yen will do to our trade with Japan. Most of our basic economic statistics are misleading, including unemployment, poverty, homelessness, and the federal deficit. George Soros, today's greatest investor, was trained as an economist but decided that classical economics can't explain the stock market. Warren Buffett, another great, not only avoids economic formulas but says that he does not even use a calculator. He examines companies, beginning with the people and the impregnability of the firm's niche or "business franchise." When I asked Peter Lynch, who ranks with either of them, how much time he spends on economics, he replied, after some reflection, "A little less than fifteen minutes a year." So economics is not a particularly useful background for Wall Street
"The man who doesn't read has no advantage over the man who cannot read." Mark Twain
-
PP
- Verified User
- โพสต์: 435
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 9
ต่อนะครับ
Investment success requires above all a knowledge of business, which must include the ability to read and interpret figures, the language of business; a feeling for how people function; and a wide and deep judgment of affairs in general. It is almost indispensable to have some personal experience of business operations, which is what investment is about; a share of stock makes you a small partner in some enterprise. Ideally, you should have worked near a company's decision-making level, but at least you should have spent time out in the operating world. A few years with a management consulting firm is an admirable background, since you are plunged into a variety of different activities. Above all, since most things don't work, you learn how matters go awry. (They probably wouldn't call in a consultant if there weren't problems.) So you see a lot quickly, as with battlefield medicine. I provide a cheerful compendium of follies in my book Famous Financial Fiascos,
-------------------------------------------------------------
I share with Benjamin Graham an enthusiasm for the Greek and Roman classics as a source of general wisdom.
------------------------------------------------------------
a couple of which appeared in Harvard Magazine.) I would rather hire a candidate with four years' experience at McKinsey or Arthur D. Little than one with a Ph.D. in economics. Much rather. How about business school, then? Probably helpful in business, particularly after a few years' experience outside, but the consensus in my set is that it's not a particularly efficient step in a career on Wall Street.
Investment success requires above all a knowledge of business, which must include the ability to read and interpret figures, the language of business; a feeling for how people function; and a wide and deep judgment of affairs in general. It is almost indispensable to have some personal experience of business operations, which is what investment is about; a share of stock makes you a small partner in some enterprise. Ideally, you should have worked near a company's decision-making level, but at least you should have spent time out in the operating world. A few years with a management consulting firm is an admirable background, since you are plunged into a variety of different activities. Above all, since most things don't work, you learn how matters go awry. (They probably wouldn't call in a consultant if there weren't problems.) So you see a lot quickly, as with battlefield medicine. I provide a cheerful compendium of follies in my book Famous Financial Fiascos,
-------------------------------------------------------------
I share with Benjamin Graham an enthusiasm for the Greek and Roman classics as a source of general wisdom.
------------------------------------------------------------
a couple of which appeared in Harvard Magazine.) I would rather hire a candidate with four years' experience at McKinsey or Arthur D. Little than one with a Ph.D. in economics. Much rather. How about business school, then? Probably helpful in business, particularly after a few years' experience outside, but the consensus in my set is that it's not a particularly efficient step in a career on Wall Street.
"The man who doesn't read has no advantage over the man who cannot read." Mark Twain
-
PP
- Verified User
- โพสต์: 435
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 10
ต่ออีกนะครับ
As to gaining a broad judgement of affairs, I share with Benjamin Graham, who founded the profession of security analysis, an enthusiasm for the Greek and Roman classics as a source of general wisdom. A 1990 survey of British business recruitment officers found that studying the classics developed "intellectual rigor, communication skills, analytical skills, the ability to handle complex information and above all, a breadth of view which few other disciplines can provide." Working word by word through the original texts sharpens the mind. You can't fudge it, the way you now can in many liberal-arts studies. You are forced to submit to the material, which is also intrinsically enlightening. Thucydides may or may not be a great historian by modern standards, bu if you master those fascinating pages you will understand better than most people how the great world, including NATO, functions. And Book VIII of Plato's Republic provides indispensable insights into how oligarchy moves on to democracy and then, via breakdown, to tyranny; things haven't changed that much.
It is extraordinary how much rubbish is put about on investing, just as on politics, religion, and medicine. People want desperately to believe that there are shortcuts and easy solutions. In all these areas a substantial cadre of pundits has a keen vested interest in alarming you and persuading you to hire them to put things right. Ecological perils, political perils, moral perils, medical perils.... It would be hard to sell newspapers whose pages reflected the reality, which is that things really change very little, being neither as desperate nor as promising as they may appear from day to day. The best way to get a feeling for all his is immersion in history, including intellectual and social history.
The thoughts on life of notable men are indispensable: Franklin, Sun-tsu, Montaigne. Napoleon, whose rejections on statecraft should be studied with care, observed that the worst formation for politicians is politics; they should begin with much broader studies, or they will be of little value. Much the same holds for investment strategy, which is really a form of futurology. You need to recognize patterns behind the changes in the world and be able to evaluate with a cool and critical eye the enthusiasms then sweeping the investing community. There will be ample time to learn the details of the investment craft later, after you have the broader grounding in place. It rarely works the other way around. (For that matter, Book IX of the Republic urges that you learn about business after studying liberal arts.)
So much for the preparation. What about where you go to work? Children of my friends or clients come by to ask whether, for instance, they should seek a job at Goldman Sachs or Morgan Guaranty. I always tell them that they should first determine whether they belong in the financial world at all.
People think in different ways: Some are thing-manipulators, some are idea-manipulators, some are leaders -- people-manipulators -- and so on. If you come from Cleveland, a manufacturing center, you tend to become a thing-manipulator; you're almost born at home with machine tools and jigs and dies. In Washington it comes naturally to be a people-manipulator -- to work in government. In New York, on the contrary, a young person is likely to go into idea-manipulating. This again splits into two main subcategories: literate people -- who are attracted to advertising, law, journalism, and so forth --and numerate people, who will be happy in banking and finance.
So it is anything but clear that young New Yorkers should necessarily follow the well-traveled path into the financial world or the law. They think that way because they grew up there, but their true talent may be elsewhere.
For an insight as to someone's bent, I look at extracurricular activities. If the young person was an editor of a college literary magazine, he will probably not be numerate enough for success in accounting, although of course it's possible. If they were head of the student council, it tells you something. So to get an impartial idea of your aptitudes, try the Johnson O'Connor Research Foundation, which puts you through a series of tests. They may well only confirm what you and your family already suspect, but even that helps. It is valuable, for instance, to establish more or less for sure that you're in the top rank of Americans in verbal aptitude but in the bottom third of arithmeticians -- or vice versa.
You might as well capitalize on your strength. Only a very small part of the population can expect to be really successful in Wall Street, and it's better to get an idea of your prospects before you start, rather than learning it the hard way, by getting fired eight years along in your career, during a market contraction. So even more important than what your educational background and early experience should be to enter the investment field is the perennial injunction: Know Thyself.
------------------------------------------------------------
John Train '50, A.M. '51, founded Train, Smith Investment Counsel in New York City. His books include The New Money Masters and Most Remarkable Occurrences.
As to gaining a broad judgement of affairs, I share with Benjamin Graham, who founded the profession of security analysis, an enthusiasm for the Greek and Roman classics as a source of general wisdom. A 1990 survey of British business recruitment officers found that studying the classics developed "intellectual rigor, communication skills, analytical skills, the ability to handle complex information and above all, a breadth of view which few other disciplines can provide." Working word by word through the original texts sharpens the mind. You can't fudge it, the way you now can in many liberal-arts studies. You are forced to submit to the material, which is also intrinsically enlightening. Thucydides may or may not be a great historian by modern standards, bu if you master those fascinating pages you will understand better than most people how the great world, including NATO, functions. And Book VIII of Plato's Republic provides indispensable insights into how oligarchy moves on to democracy and then, via breakdown, to tyranny; things haven't changed that much.
It is extraordinary how much rubbish is put about on investing, just as on politics, religion, and medicine. People want desperately to believe that there are shortcuts and easy solutions. In all these areas a substantial cadre of pundits has a keen vested interest in alarming you and persuading you to hire them to put things right. Ecological perils, political perils, moral perils, medical perils.... It would be hard to sell newspapers whose pages reflected the reality, which is that things really change very little, being neither as desperate nor as promising as they may appear from day to day. The best way to get a feeling for all his is immersion in history, including intellectual and social history.
The thoughts on life of notable men are indispensable: Franklin, Sun-tsu, Montaigne. Napoleon, whose rejections on statecraft should be studied with care, observed that the worst formation for politicians is politics; they should begin with much broader studies, or they will be of little value. Much the same holds for investment strategy, which is really a form of futurology. You need to recognize patterns behind the changes in the world and be able to evaluate with a cool and critical eye the enthusiasms then sweeping the investing community. There will be ample time to learn the details of the investment craft later, after you have the broader grounding in place. It rarely works the other way around. (For that matter, Book IX of the Republic urges that you learn about business after studying liberal arts.)
So much for the preparation. What about where you go to work? Children of my friends or clients come by to ask whether, for instance, they should seek a job at Goldman Sachs or Morgan Guaranty. I always tell them that they should first determine whether they belong in the financial world at all.
People think in different ways: Some are thing-manipulators, some are idea-manipulators, some are leaders -- people-manipulators -- and so on. If you come from Cleveland, a manufacturing center, you tend to become a thing-manipulator; you're almost born at home with machine tools and jigs and dies. In Washington it comes naturally to be a people-manipulator -- to work in government. In New York, on the contrary, a young person is likely to go into idea-manipulating. This again splits into two main subcategories: literate people -- who are attracted to advertising, law, journalism, and so forth --and numerate people, who will be happy in banking and finance.
So it is anything but clear that young New Yorkers should necessarily follow the well-traveled path into the financial world or the law. They think that way because they grew up there, but their true talent may be elsewhere.
For an insight as to someone's bent, I look at extracurricular activities. If the young person was an editor of a college literary magazine, he will probably not be numerate enough for success in accounting, although of course it's possible. If they were head of the student council, it tells you something. So to get an impartial idea of your aptitudes, try the Johnson O'Connor Research Foundation, which puts you through a series of tests. They may well only confirm what you and your family already suspect, but even that helps. It is valuable, for instance, to establish more or less for sure that you're in the top rank of Americans in verbal aptitude but in the bottom third of arithmeticians -- or vice versa.
You might as well capitalize on your strength. Only a very small part of the population can expect to be really successful in Wall Street, and it's better to get an idea of your prospects before you start, rather than learning it the hard way, by getting fired eight years along in your career, during a market contraction. So even more important than what your educational background and early experience should be to enter the investment field is the perennial injunction: Know Thyself.
------------------------------------------------------------
John Train '50, A.M. '51, founded Train, Smith Investment Counsel in New York City. His books include The New Money Masters and Most Remarkable Occurrences.
"The man who doesn't read has no advantage over the man who cannot read." Mark Twain
-
PP
- Verified User
- โพสต์: 435
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 12
ภาคภาษาไทยของ Going Into Wall Steet ผมได้แปลเก็บไว้ที่นี้
http://thinkvalueinvestment.blogspot.com/
สนใจติดตามลองอ่านก็แล้วกันนะครับ
http://thinkvalueinvestment.blogspot.com/
สนใจติดตามลองอ่านก็แล้วกันนะครับ
"The man who doesn't read has no advantage over the man who cannot read." Mark Twain
-
ch_army
- Verified User
- โพสต์: 1352
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 13
ดีมากครับ ทั้ง ภาษาอังกฤา และฉบับแปลให้ความเข้าใจ มุมมองดีๆมากทีเดียว
-
Amorna
- Verified User
- โพสต์: 454
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 16
ดิฉันว่า หลักวิชาพุทธศาสนา ที่เราเรียนสมัยมัธยมค่ะ จะทำให้การนำวิชาอื่นๆมาใช้ได้ผลดียิ่งขึ้น .... :lol: :lol:
ความโลภ เป็นอุปสรรคต่อการลงทุนที่ประสบผลสำเร็จอย่างแน่นอนที่สุด
ความโลภ เป็นอุปสรรคต่อการลงทุนที่ประสบผลสำเร็จอย่างแน่นอนที่สุด
Price is what you pay, value is what you get.
-
beammy
- Verified User
- โพสต์: 3345
- ผู้ติดตาม: 0
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 17
ถูก!!!Amorna เขียน:ดิฉันว่า หลักวิชาพุทธศาสนา ที่เราเรียนสมัยมัธยมค่ะ จะทำให้การนำวิชาอื่นๆมาใช้ได้ผลดียิ่งขึ้น .... :lol: :lol:
ความโลภ เป็นอุปสรรคต่อการลงทุนที่ประสบผลสำเร็จอย่างแน่นอนที่สุด
-
Invisible hand
- สมาชิกกิตติมศักดิ์
- โพสต์: 358
- ผู้ติดตาม: 1
คิดว่าความรู้ด้านไหนสำคัญกับการลงทุนมากกว่า
โพสต์ที่ 18
เศรษฐศาสตร์ การเงิน จิตวิทยา ประวัติศาสตร์ พุทธศาสนา ( ปรัชญา ) ครับ
วิชาที่ผมเรียนมาตอนนี้ผมก็ลืมเกือบหมดแล้วล่ะครับ เพราะไม่ได้ใช้ แต่วิชาเศรษฐศาสตร์ ผมเรียนมาปีกว่า แต่คิดว่าน่าจะได้ใช้ตลอดชีวิต และใช้ได้กับหลายๆ เรื่องในชีวิต โดยเฉพาะการวิเคราะห์หุ้น
ผมเลยคิดว่าเศรษฐศาสตร์น่าจะสำคัญมากที่สุดครับ และคุ้มค่าที่สุดครับ
น่าเสียดายที่ทำไมกระทรวงศึกษาไม่บรรจุวิชาเศรษฐศาสตร์ หรือบางวิชาที่มีประโยชน์อย่างเช่นปรัชญา หรือแยกประวัติศาสตร์ออกจากวิชาสังคม ในหลักสูตรมัธยมศึกษา
และน่าเสียดายที่ทำไมการศึกษาประวัติศาสตร์ของเมืองไทย ในระดับมัธยม ไม่ศึกษาในลักษณะที่ให้เด็กคิด เช่น ทำไม่พม่าถึงต้องรุกรานเมืองไทยเกือบทุกๆ ปี และเราเสียกรุงฯ แต่ละครั้งเพราะอะไร แต่ข้อสอบกลับไปเน้นถามว่า เมืองไทยเสียกรุงฯ ครั้งแรกปีอะไร แม่ทัพพม่าทียกมาบุกเมืองไทยในครั้งเสียกรุงฯ ชื่ออะไร ก ข ค ง ตรวจข้อสอบก็ง่ายดี เหมือนสอนให้ไปเล่นเกมเศรษฐีเสียนั่นแหละครับ บางคนเรียนประวัติศาสตร์ในหลักสูตรมา ม. 1 - ม. 6 แต่ดูหนังเรื่องสุริโยทัยเรื่องเดียว 3 ชั่วโมง แต่รู้มากกว่าที่เรียนมาทั้งหมด ผมคิดว่าน่าจะเป็นความล้มเหลวของระบบอย่างมากทีเดียวครับ
ส่วนจิตวิทยา หรือประวัติศาสตร์นั้น ผมคิดว่าน่าสนใจศึกษามากครับ โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ ซึ่งจะช่วยให้การประยุกต์ใช้วิชาเศรษฐศาสตร์ดีขึ้นมาก เพราะ history always repeat itself
นโปเลียน แพ้เพราะบุกรัสเซีย
ฮิตเลอร์ ก็แพ้เพราะบุกรัสเซีย ครับ
ก่อนวิกฤติ หลังจากปีที่ดัชนีขึ้นไป 1700 นักวิเคราะห์ก็ออกมาบอกว่าดัชนีจะไป 2000 จุด แล้วหุ้นก็ลงเยอะมากทีเดียว
ปี 2546 ดัชนี 780 ผู้รู้ทั้งหมดก็มองเป้าหมาย 900-1000 ในปี 47 แล้วหุ้นก็ลงเยอะเช่นกัน
วิชาที่ผมเรียนมาตอนนี้ผมก็ลืมเกือบหมดแล้วล่ะครับ เพราะไม่ได้ใช้ แต่วิชาเศรษฐศาสตร์ ผมเรียนมาปีกว่า แต่คิดว่าน่าจะได้ใช้ตลอดชีวิต และใช้ได้กับหลายๆ เรื่องในชีวิต โดยเฉพาะการวิเคราะห์หุ้น
ผมเลยคิดว่าเศรษฐศาสตร์น่าจะสำคัญมากที่สุดครับ และคุ้มค่าที่สุดครับ
น่าเสียดายที่ทำไมกระทรวงศึกษาไม่บรรจุวิชาเศรษฐศาสตร์ หรือบางวิชาที่มีประโยชน์อย่างเช่นปรัชญา หรือแยกประวัติศาสตร์ออกจากวิชาสังคม ในหลักสูตรมัธยมศึกษา
และน่าเสียดายที่ทำไมการศึกษาประวัติศาสตร์ของเมืองไทย ในระดับมัธยม ไม่ศึกษาในลักษณะที่ให้เด็กคิด เช่น ทำไม่พม่าถึงต้องรุกรานเมืองไทยเกือบทุกๆ ปี และเราเสียกรุงฯ แต่ละครั้งเพราะอะไร แต่ข้อสอบกลับไปเน้นถามว่า เมืองไทยเสียกรุงฯ ครั้งแรกปีอะไร แม่ทัพพม่าทียกมาบุกเมืองไทยในครั้งเสียกรุงฯ ชื่ออะไร ก ข ค ง ตรวจข้อสอบก็ง่ายดี เหมือนสอนให้ไปเล่นเกมเศรษฐีเสียนั่นแหละครับ บางคนเรียนประวัติศาสตร์ในหลักสูตรมา ม. 1 - ม. 6 แต่ดูหนังเรื่องสุริโยทัยเรื่องเดียว 3 ชั่วโมง แต่รู้มากกว่าที่เรียนมาทั้งหมด ผมคิดว่าน่าจะเป็นความล้มเหลวของระบบอย่างมากทีเดียวครับ
ส่วนจิตวิทยา หรือประวัติศาสตร์นั้น ผมคิดว่าน่าสนใจศึกษามากครับ โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ ซึ่งจะช่วยให้การประยุกต์ใช้วิชาเศรษฐศาสตร์ดีขึ้นมาก เพราะ history always repeat itself
นโปเลียน แพ้เพราะบุกรัสเซีย
ฮิตเลอร์ ก็แพ้เพราะบุกรัสเซีย ครับ
ก่อนวิกฤติ หลังจากปีที่ดัชนีขึ้นไป 1700 นักวิเคราะห์ก็ออกมาบอกว่าดัชนีจะไป 2000 จุด แล้วหุ้นก็ลงเยอะมากทีเดียว
ปี 2546 ดัชนี 780 ผู้รู้ทั้งหมดก็มองเป้าหมาย 900-1000 ในปี 47 แล้วหุ้นก็ลงเยอะเช่นกัน
บันทึกไม่สำเร็จ