พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 1
Tomahawk Super Spin x 2 (หน้า) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกไปข้างหน้า + เวลาตีกด ขึ้น ลง แล้วกดขึ้นอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Tomahawk Super Spin x 2 (หลัง) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกกลับหลัง + เวลาตีกด ขึ้น ลง แล้วกดลงอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Cobra Super Spin x 2 (หน้า) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกไปข้างหน้า + เวลาตีกด ขวา ขึ้น แล้วกดขึ้นอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Cobra Super Spin x 2 (หลัง) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกกลับหลัง + เวลาตีกด ขวา ขึ้น แล้วกดลงอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
[ เงื่อนไขของการติด x 2 คือ ต้องใช้เกจปังย่า และ ติด Max Power สำหรับท่าพิเศษธรรมดาไม่จำเป็นต้อง Max นะครับ ]
ครับผม ฝึกแม่นๆ เด๊ะเลยครับ
:twisted: :twisted:
คราวหน้าจะเอาตาราง โทมาฮอร์ค สปินมาให้ดูครับ (พวกที่ โฮลอินวันมากๆ กับ อาบาทรอส มากๆน่ะครับ)
เด็กไทยเก่งมาก คำนวณ เดะเลยครับ ดูลม กับ ดู สปิน กับเกจ
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกไปข้างหน้า + เวลาตีกด ขึ้น ลง แล้วกดขึ้นอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Tomahawk Super Spin x 2 (หลัง) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกกลับหลัง + เวลาตีกด ขึ้น ลง แล้วกดลงอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Cobra Super Spin x 2 (หน้า) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกไปข้างหน้า + เวลาตีกด ขวา ขึ้น แล้วกดขึ้นอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
Cobra Super Spin x 2 (หลัง) =
ใช้เกจปังย่า + คลิกลูกกลับหลัง + เวลาตีกด ขวา ขึ้น แล้วกดลงอีกทีค้างไว้ + ตีโดนปังย่าและ Max Power ที่การตีครั้งแรกของสนาม
[ เงื่อนไขของการติด x 2 คือ ต้องใช้เกจปังย่า และ ติด Max Power สำหรับท่าพิเศษธรรมดาไม่จำเป็นต้อง Max นะครับ ]
ครับผม ฝึกแม่นๆ เด๊ะเลยครับ
:twisted: :twisted:
คราวหน้าจะเอาตาราง โทมาฮอร์ค สปินมาให้ดูครับ (พวกที่ โฮลอินวันมากๆ กับ อาบาทรอส มากๆน่ะครับ)
เด็กไทยเก่งมาก คำนวณ เดะเลยครับ ดูลม กับ ดู สปิน กับเกจ
- yoyo
- สมาชิกสมาคมนักลงทุนเน้นคุณค่า
- โพสต์: 4833
- ผู้ติดตาม: 1
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 3
โทมาฮอคตีแล้วลูกไม่กลิ้งครับ
ตอนลงพื้นจะระเบิดบึ้มสะใจดีครับ
ได้ตังเยอะดีด้วย บางหลุมอยากได้โฮลอินวันต้องตีโทมาฮอคให้ได้ครับ
ตอนลงพื้นจะระเบิดบึ้มสะใจดีครับ
ได้ตังเยอะดีด้วย บางหลุมอยากได้โฮลอินวันต้องตีโทมาฮอคให้ได้ครับ
การลงทุนที่มีค่าที่สุด คือการลงทุนในความรู้
http://www.yoyoway.com
http://www.yoyoway.com
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 4
Tomahawk Shot = ใช้เกจปังย่า + ขึ้น ลง แล้วตีโดนปังย่า
Cobra Shot = ใช้เกจปังย่า + ขวา บน แล้วตีโดนปังย่า
อันบน เอามาลงผิดครับ ยากไปๆ ผมยังไม่ค่อยจาติด
ต้องอันนี้ก่อน ครับพี่ เอาไปลองทำดูจิพี่ หนุกๆ ระเบิดลง เดี่ยวจะเอารูปมาลงให้ดูครับ คราวหลัง
Cobra Shot = ใช้เกจปังย่า + ขวา บน แล้วตีโดนปังย่า
อันบน เอามาลงผิดครับ ยากไปๆ ผมยังไม่ค่อยจาติด
ต้องอันนี้ก่อน ครับพี่ เอาไปลองทำดูจิพี่ หนุกๆ ระเบิดลง เดี่ยวจะเอารูปมาลงให้ดูครับ คราวหลัง
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 5
http://www.pangya.in.th/data_download/m ... _small.zip
ตีแล้วจะเป็นแบบนี้ครับพี่ ฮี่ๆๆๆ สะใจดีนะครับ เอาไว้ ขู่(ฟ่อๆๆ...เมี๊ยว)
เวลา ออกรอบ 1/1
ตีแล้วจะเป็นแบบนี้ครับพี่ ฮี่ๆๆๆ สะใจดีนะครับ เอาไว้ ขู่(ฟ่อๆๆ...เมี๊ยว)
เวลา ออกรอบ 1/1
-
- สมาชิกกิตติมศักดิ์
- โพสต์: 14784
- ผู้ติดตาม: 1
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 6
คืองี้ครับ พอพี่กด alt ปั๊ป พลังจะขึ้น พี่ก็กดค้างไว้โดยใช้นิ้วกลางของมือซ้าย
ต่อมาพี่ก็ใช้นิ้วชี้มือซ้าย กด spcebar เกจพลังก็วิ่ง
พอวิ่งมาที่ max ปั๊บ
พี่ก็ใช้นิ้วชี้มือขวากด ลูกศรขึ้น
จะมีรูปลูกศรขึ้นให้เห็น
พี่ก็เลื่อนนิ้วชี้มือขวาลงมากดลูกศรลงอะครับ
พี่ก็รอให้เกจพลังมานไปที่จุดกึ่งกลางเพื่อตีปังย่า โดยกด space bar อีกครั้ง ด้วยนิ้วชี้มือซ้าย
ผลตอนสุดท้าย คือ ใช้นิ้วชี้มือซ้ายจะกด เพื่อปังย่า พอกดแล้วเกจพลังวิ่งเลยไปทุกทีเลย
ก็เลยเกาหัว ตีไม่ได้อะครับ
ต่อมาพี่ก็ใช้นิ้วชี้มือซ้าย กด spcebar เกจพลังก็วิ่ง
พอวิ่งมาที่ max ปั๊บ
พี่ก็ใช้นิ้วชี้มือขวากด ลูกศรขึ้น
จะมีรูปลูกศรขึ้นให้เห็น
พี่ก็เลื่อนนิ้วชี้มือขวาลงมากดลูกศรลงอะครับ
พี่ก็รอให้เกจพลังมานไปที่จุดกึ่งกลางเพื่อตีปังย่า โดยกด space bar อีกครั้ง ด้วยนิ้วชี้มือซ้าย
ผลตอนสุดท้าย คือ ใช้นิ้วชี้มือซ้ายจะกด เพื่อปังย่า พอกดแล้วเกจพลังวิ่งเลยไปทุกทีเลย
ก็เลยเกาหัว ตีไม่ได้อะครับ
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 9
ไม่แน่ใจน่ะว่าพวกเทพ ใช้สูตรนี้รึป่าว แต่ผมคิดสูตรของผมเองได้ดังนี้อะ
1.สูตรคำนวนแรงในการตี
ระยะปกติ+/-ลม+ความสูงของหลุม-สปินของเรา
ถ้าลมต้านให้บวก ลมส่งให้ลบ น่ะคับ
ถ้าหลุมมันสูงกว่าตำแหน่งตี
ให้เอาความสูงหลุมมามาบวก เท่าไร เท่านั้นเลย
แต่ถ้าหลุมต่ำกว่าตำแหน่งตี
ให้เอาความสูงหลุมมาหาร2 ก่อนแล้วเอามาบวก
Ex.1.1
หลุมสอง ระยะ 224 ลมพา 6 ความสุงหลุม-3.35 สปินผม7
ก้อจะได้ว่า 224 - 6 - 1.675(<<ก้อมาจาก-3.35/2น่ะคับ) -7 = 209.325 ปัดเปน210
Ex.1.2
หลุมหก ระยะ 215 ลมต้าน 4 ความสุงหลุม2 สปินผม7
ก้อจะได้ว่า 215 + 4 - 1(<มาจาก -2/2) - 7 = 211
การตีที่ผมว่ามานี่คือ สปินหลังน่ะคับ
พยายาม อย่าตีไม่ถึงหรือพอดีน่ะคับ เผื่อไว้ซัก 1% จะดีกว่า
ปล...สมมติแรงลมทแยง 45 องศา แรง 5 ก้อคิดแค่ซัก 3 ก้อพอคับประมาณเอาๆ
ไม่ใช่ว่าเหนเท่าไรใส่ไปหมดเลยน่ะคับ ลดลงมาตามอัตราที่มันสมควรจะเปนด้วยคับ
ปล... (ตีจากรัพ(หญ้า)ให้เพิ่มแรง+6 คับ)
2.วิธีคำนวนทิศทาง
สำหรับคนที่งงว่าตัวเลขในตารางคืออาไร นำไปใช้ยังไง อ่านทางนี้ก่อนตัวเลขในแต่ตัวในตารางนั้นคือผลจากการคำนวนว่า เมื่อเราเจอลมต่างในองศาต่างๆเราควรให้ไลน์มากน้อยแค่ไหน ตัวเลขในตารางนี้แหล่ะคับจะช่วยคุณได้ วิธีใช้คือให้เราวัดจาก ตารางบนกรีน ซึ่งมันจะเปนตารางสีเขียวเข้ม สลับก่ะสีเขียวอ่อนคับ
เช่นว่า เราเทียบตาราง เจอตัวเลข 1.39 ก้อคือ1ช่องก่ะอีก0.39 ช่องก่ะคับ (เทียบจากแนวตารางที่ตรงเท่านั้น)
ปล...หลายคนที่นำไปใช้อาจพบว่า ตารางสีเขียวเข้มสลับก่ะอ่อนที่ผมว่ามานี้ บางครั้งมันจะตั้งอยู่ในแนวอื่นๆ(ไม่ตรง) ให้เราจัดเปนตารางที่ตรงก่อน แล้วค่อยวัดระยะน่ะคับ (วิธีเทียบตารางให้ตรงอันนี้แหล่ะยาก วิธีคัยวิธีมันหล่ะคับงานนี้ อิอิ)
และนี้เปนตารางลม ซึ่งผมพยายามทำมาแบบละเอียดยิบเลยแต่ยังไงก้อตาม ยังคงมีข้อผิดพลาดอยู่เยอะ ขออภัยไว้น่ะที่นี้คับ
ถ้าตีตรงหลุมจิง เดียวเสามันดูดลงมาเองคับผม
ลม1 ลม2 ลม3 ลม4 ลม5 ลม6 ลม7 ลม8 ลม9
5องศา ไม้1w 0.07 0.14 0.21 0.28 0.35 0.42 0.49 0.56 0.63
ไม้2w 0.08 0.16 0.23 0.31 0.39 0.47 0.55 0.62 0.71
ไม้3w 0.09 0.17 0.26 0.34 0.42 0.51 0.6 0.68 0.77
10องศา ไม้1w 0.14 0.28 0.42 0.55 0.7 0.83 0.97 1.11 1.25
ไม้2w 0.16 0.31 0.47 0.62 0.78 0.94 1.09 1.25 1.4
ไม้3w 0.17 0.34 0.51 0.68 0.85 1.02 1.19 1.36 1.53
15องศา ไม้1w 0.21 0.41 0.62 0.83 1.03 1.24 1.45 1.66 1.86
ไม้2w 0.23 0.46 0.7 0.93 1.16 1.4 1.63 1.86 2.1
ไม้3w 0.25 0.51 0.76 1.01 1.27 1.52 1.77 2.03 2.28
20องศา ไม้1w 0.27 0.55 0.82 1.09 1.37 1.64 1.91 2.19 2.46
ไม้2w 0.31 0.62 0.92 1.23 1.54 1.85 2.15 2.46 2.77
ไม้3w 0.34 0.67 1 1.34 1.67 2.01 2.35 2.68 3.02
25องศา ไม้1w 0.34 0.68 1.01 1.35 1.69 2.03 2.36 2.7 3.04
ไม้2w 0.38 0.76 1.14 1.52 1.9 2.28 2.66 3.04 3.42
ไม้3w 0.41 0.83 1.24 1.65 2.07 2.48 2.9 3.31 3.72
30องศา ไม้1w 0.4 0.8 1.2 1.6 2 2.4 2.8 3.2 3.6
ไม้2w 0.45 0.9 1.35 1.8 2.25 2.7 3.15 3.6 4.05
ไม้3w 0.49 0.98 1.47 1.96 2.45 2.94 3.43 3.92 4.41
35องศา ไม้1w 0.46 0.92 1.38 1.83 2.29 2.75 3.21 3.67 4.13
ไม้2w 0.52 1.03 1.55 2.06 2.58 3.1 3.61 4.13 4.65
ไม้3w 0.56 1.12 1.69 2.25 2.81 3.37 3.93 4.5 5.06
40องศา ไม้1w 0.51 1.03 1.54 2.06 2.57 3.08 3.6 4.11 4.63
ไม้2w 0.58 1.16 1.74 2.32 2.89 3.47 4.05 4.63 5.21
ไม้3w 0.63 1.26 1.89 2.52 3.15 3.78 4.41 5.04 5.67
45องศา ไม้1w 0.57 1.13 1.7 2.26 2.83 3.39 3.96 4.53 5.09
ไม้2w 0.64 1.27 1.91 2.55 3.18 3.82 4.45 5.09 5.73
ไม้3w 0.69 1.38 2.08 2.77 3.46 4.15 4.85 5.54 6.24
50องศา ไม้1w 0.61 1.23 1.84 2.45 3.06 3.67 4.29 4.9 5.51
ไม้2w 0.69 1.38 2.07 2.76 3.45 4.14 4.83 5.52 6.2
ไม้3w 0.75 1.5 2.25 3 3.75 4.5 5.25 6 6.76
55องศา ไม้1w 0..66 1.31 1.97 2.62 3.28 3.93 4.59 5.24 5.89
ไม้2w 0.74 1.47 2.21 2.95 3.68 4.42 5.16 5.9 6.63
ไม้3w 0.8 1.6 2.41 3.21 4.01 4.82 5.62 6.42 7.22
60องศา ไม้1w 0.69 1.38 2.08 2.77 3.46 4.16 4.85 5.54 6.24
ไม้2w 0.78 1.56 2.34 3.12 3.9 4.68 5.46 6.24 7.01
ไม้3w 0.85 1.7 2.54 3.39 4.24 5.09 5.94 6.79 7.63
65องศา ไม้1w 0.73 1.45 2.17 2.9 3.62 4.35 5.08 5.8 6.53
ไม้2w 0.81 1.63 2.45 3.26 4.07 4.89 5.71 6.52 7.34
ไม้3w 0.88 1.77 2.66 3.55 4.44 5.33 6.21 7.1 7.99
70องศา ไม้1w 0.75 1.5 2.26 3 3.76 4.51 5.26 6.01 6.76
ไม้2w 0.85 1.69 2.54 3.38 4.23 5.07 5.92 6.77 7.61
ไม้3w 0.92 1.84 2.76 3.68 4.6 5.52 6.44 7.36 8.28
75องศา ไม้1w 0.77 1.55 2.32 3.09 3.86 4.64 5.41 6.18 6.95
ไม้2w 0.87 1.73 2.6 3.47 4.34 5.21 6.08 6.95 7.82
ไม้3w 0.94 1.89 2.84 3.78 4.73 5.67 6.62 7.57 8.51
80องศา ไม้1w 0..79 1.58 2.37 3.15 3.94 4.73 5.51 6.3 7.09
ไม้2w 0.88 1.77 2.66 3.55 4.43 5.32 6.2 7.09 7.98
ไม้3w 0.96 1.93 2.89 3.86 4.82 5.79 6.75 7.72 8.68
85องศา ไม้1w 0.8 1.6 2.39 3.19 3.98 4.78 5.58 6.37 7.17
ไม้2w 0.89 1.79 2.69 3.58 4.48 5.38 6.27 7.17 8.07
ไม้3w 0.97 1.95 2.93 3.9 4.88 5.85 6.83 7.81 8.78
90องศา ไม้1w 0.8 1.6 2.4 3.2 4 4.8 5.6 6.4 7.2
ไม้2w 0.9 1.8 2.7 3.6 4.5 5.4 6.3 7.2 8.1
ไม้3w 0.98 1.96 2.94 3.92 4.9 5.88 6.86 7.84 8.82
ตารางทิศทาง พี่เจ๋งต้องเอาไปจัดเองน้าครับ
ReF.http://www.pramool.com:443/webboard/vie ... too=c01553
แม่นขนาดมีคนเอาตารางนี้ไปลงโปรแกรม แล้ว โดนจีเอ็มแบนน่ะครับ
คนที่ใช้อยู่ตอนนี้ ก็คง + - เลขเอาเอง แต่ส่วนใหญ่จะสำเร็จวิชาโทมาฮอร์ค แบ็คสปิน ทั้งนั้น นะครับ
1.สูตรคำนวนแรงในการตี
ระยะปกติ+/-ลม+ความสูงของหลุม-สปินของเรา
ถ้าลมต้านให้บวก ลมส่งให้ลบ น่ะคับ
ถ้าหลุมมันสูงกว่าตำแหน่งตี
ให้เอาความสูงหลุมมามาบวก เท่าไร เท่านั้นเลย
แต่ถ้าหลุมต่ำกว่าตำแหน่งตี
ให้เอาความสูงหลุมมาหาร2 ก่อนแล้วเอามาบวก
Ex.1.1
หลุมสอง ระยะ 224 ลมพา 6 ความสุงหลุม-3.35 สปินผม7
ก้อจะได้ว่า 224 - 6 - 1.675(<<ก้อมาจาก-3.35/2น่ะคับ) -7 = 209.325 ปัดเปน210
Ex.1.2
หลุมหก ระยะ 215 ลมต้าน 4 ความสุงหลุม2 สปินผม7
ก้อจะได้ว่า 215 + 4 - 1(<มาจาก -2/2) - 7 = 211
การตีที่ผมว่ามานี่คือ สปินหลังน่ะคับ
พยายาม อย่าตีไม่ถึงหรือพอดีน่ะคับ เผื่อไว้ซัก 1% จะดีกว่า
ปล...สมมติแรงลมทแยง 45 องศา แรง 5 ก้อคิดแค่ซัก 3 ก้อพอคับประมาณเอาๆ
ไม่ใช่ว่าเหนเท่าไรใส่ไปหมดเลยน่ะคับ ลดลงมาตามอัตราที่มันสมควรจะเปนด้วยคับ
ปล... (ตีจากรัพ(หญ้า)ให้เพิ่มแรง+6 คับ)
2.วิธีคำนวนทิศทาง
สำหรับคนที่งงว่าตัวเลขในตารางคืออาไร นำไปใช้ยังไง อ่านทางนี้ก่อนตัวเลขในแต่ตัวในตารางนั้นคือผลจากการคำนวนว่า เมื่อเราเจอลมต่างในองศาต่างๆเราควรให้ไลน์มากน้อยแค่ไหน ตัวเลขในตารางนี้แหล่ะคับจะช่วยคุณได้ วิธีใช้คือให้เราวัดจาก ตารางบนกรีน ซึ่งมันจะเปนตารางสีเขียวเข้ม สลับก่ะสีเขียวอ่อนคับ
เช่นว่า เราเทียบตาราง เจอตัวเลข 1.39 ก้อคือ1ช่องก่ะอีก0.39 ช่องก่ะคับ (เทียบจากแนวตารางที่ตรงเท่านั้น)
ปล...หลายคนที่นำไปใช้อาจพบว่า ตารางสีเขียวเข้มสลับก่ะอ่อนที่ผมว่ามานี้ บางครั้งมันจะตั้งอยู่ในแนวอื่นๆ(ไม่ตรง) ให้เราจัดเปนตารางที่ตรงก่อน แล้วค่อยวัดระยะน่ะคับ (วิธีเทียบตารางให้ตรงอันนี้แหล่ะยาก วิธีคัยวิธีมันหล่ะคับงานนี้ อิอิ)
และนี้เปนตารางลม ซึ่งผมพยายามทำมาแบบละเอียดยิบเลยแต่ยังไงก้อตาม ยังคงมีข้อผิดพลาดอยู่เยอะ ขออภัยไว้น่ะที่นี้คับ
ถ้าตีตรงหลุมจิง เดียวเสามันดูดลงมาเองคับผม
ลม1 ลม2 ลม3 ลม4 ลม5 ลม6 ลม7 ลม8 ลม9
5องศา ไม้1w 0.07 0.14 0.21 0.28 0.35 0.42 0.49 0.56 0.63
ไม้2w 0.08 0.16 0.23 0.31 0.39 0.47 0.55 0.62 0.71
ไม้3w 0.09 0.17 0.26 0.34 0.42 0.51 0.6 0.68 0.77
10องศา ไม้1w 0.14 0.28 0.42 0.55 0.7 0.83 0.97 1.11 1.25
ไม้2w 0.16 0.31 0.47 0.62 0.78 0.94 1.09 1.25 1.4
ไม้3w 0.17 0.34 0.51 0.68 0.85 1.02 1.19 1.36 1.53
15องศา ไม้1w 0.21 0.41 0.62 0.83 1.03 1.24 1.45 1.66 1.86
ไม้2w 0.23 0.46 0.7 0.93 1.16 1.4 1.63 1.86 2.1
ไม้3w 0.25 0.51 0.76 1.01 1.27 1.52 1.77 2.03 2.28
20องศา ไม้1w 0.27 0.55 0.82 1.09 1.37 1.64 1.91 2.19 2.46
ไม้2w 0.31 0.62 0.92 1.23 1.54 1.85 2.15 2.46 2.77
ไม้3w 0.34 0.67 1 1.34 1.67 2.01 2.35 2.68 3.02
25องศา ไม้1w 0.34 0.68 1.01 1.35 1.69 2.03 2.36 2.7 3.04
ไม้2w 0.38 0.76 1.14 1.52 1.9 2.28 2.66 3.04 3.42
ไม้3w 0.41 0.83 1.24 1.65 2.07 2.48 2.9 3.31 3.72
30องศา ไม้1w 0.4 0.8 1.2 1.6 2 2.4 2.8 3.2 3.6
ไม้2w 0.45 0.9 1.35 1.8 2.25 2.7 3.15 3.6 4.05
ไม้3w 0.49 0.98 1.47 1.96 2.45 2.94 3.43 3.92 4.41
35องศา ไม้1w 0.46 0.92 1.38 1.83 2.29 2.75 3.21 3.67 4.13
ไม้2w 0.52 1.03 1.55 2.06 2.58 3.1 3.61 4.13 4.65
ไม้3w 0.56 1.12 1.69 2.25 2.81 3.37 3.93 4.5 5.06
40องศา ไม้1w 0.51 1.03 1.54 2.06 2.57 3.08 3.6 4.11 4.63
ไม้2w 0.58 1.16 1.74 2.32 2.89 3.47 4.05 4.63 5.21
ไม้3w 0.63 1.26 1.89 2.52 3.15 3.78 4.41 5.04 5.67
45องศา ไม้1w 0.57 1.13 1.7 2.26 2.83 3.39 3.96 4.53 5.09
ไม้2w 0.64 1.27 1.91 2.55 3.18 3.82 4.45 5.09 5.73
ไม้3w 0.69 1.38 2.08 2.77 3.46 4.15 4.85 5.54 6.24
50องศา ไม้1w 0.61 1.23 1.84 2.45 3.06 3.67 4.29 4.9 5.51
ไม้2w 0.69 1.38 2.07 2.76 3.45 4.14 4.83 5.52 6.2
ไม้3w 0.75 1.5 2.25 3 3.75 4.5 5.25 6 6.76
55องศา ไม้1w 0..66 1.31 1.97 2.62 3.28 3.93 4.59 5.24 5.89
ไม้2w 0.74 1.47 2.21 2.95 3.68 4.42 5.16 5.9 6.63
ไม้3w 0.8 1.6 2.41 3.21 4.01 4.82 5.62 6.42 7.22
60องศา ไม้1w 0.69 1.38 2.08 2.77 3.46 4.16 4.85 5.54 6.24
ไม้2w 0.78 1.56 2.34 3.12 3.9 4.68 5.46 6.24 7.01
ไม้3w 0.85 1.7 2.54 3.39 4.24 5.09 5.94 6.79 7.63
65องศา ไม้1w 0.73 1.45 2.17 2.9 3.62 4.35 5.08 5.8 6.53
ไม้2w 0.81 1.63 2.45 3.26 4.07 4.89 5.71 6.52 7.34
ไม้3w 0.88 1.77 2.66 3.55 4.44 5.33 6.21 7.1 7.99
70องศา ไม้1w 0.75 1.5 2.26 3 3.76 4.51 5.26 6.01 6.76
ไม้2w 0.85 1.69 2.54 3.38 4.23 5.07 5.92 6.77 7.61
ไม้3w 0.92 1.84 2.76 3.68 4.6 5.52 6.44 7.36 8.28
75องศา ไม้1w 0.77 1.55 2.32 3.09 3.86 4.64 5.41 6.18 6.95
ไม้2w 0.87 1.73 2.6 3.47 4.34 5.21 6.08 6.95 7.82
ไม้3w 0.94 1.89 2.84 3.78 4.73 5.67 6.62 7.57 8.51
80องศา ไม้1w 0..79 1.58 2.37 3.15 3.94 4.73 5.51 6.3 7.09
ไม้2w 0.88 1.77 2.66 3.55 4.43 5.32 6.2 7.09 7.98
ไม้3w 0.96 1.93 2.89 3.86 4.82 5.79 6.75 7.72 8.68
85องศา ไม้1w 0.8 1.6 2.39 3.19 3.98 4.78 5.58 6.37 7.17
ไม้2w 0.89 1.79 2.69 3.58 4.48 5.38 6.27 7.17 8.07
ไม้3w 0.97 1.95 2.93 3.9 4.88 5.85 6.83 7.81 8.78
90องศา ไม้1w 0.8 1.6 2.4 3.2 4 4.8 5.6 6.4 7.2
ไม้2w 0.9 1.8 2.7 3.6 4.5 5.4 6.3 7.2 8.1
ไม้3w 0.98 1.96 2.94 3.92 4.9 5.88 6.86 7.84 8.82
ตารางทิศทาง พี่เจ๋งต้องเอาไปจัดเองน้าครับ
ReF.http://www.pramool.com:443/webboard/vie ... too=c01553
แม่นขนาดมีคนเอาตารางนี้ไปลงโปรแกรม แล้ว โดนจีเอ็มแบนน่ะครับ
คนที่ใช้อยู่ตอนนี้ ก็คง + - เลขเอาเอง แต่ส่วนใหญ่จะสำเร็จวิชาโทมาฮอร์ค แบ็คสปิน ทั้งนั้น นะครับ
-
- Verified User
- โพสต์: 213
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 11
ไม่เอาล่ะครับ คำนวณมากเกินไป สู้เล่นด้วยความรู้สึกดีกว่า
คุณเจ๋งที่ตีไม่ได้เพราะว่าไม่ปล่อย alt ครับ
คือวิธีตีคือ กด alt 1 ครั้งแล้วปล่อย แล้วกดแบบที่ทำอยู่จะได้ครับ
คุณเจ๋งที่ตีไม่ได้เพราะว่าไม่ปล่อย alt ครับ
คือวิธีตีคือ กด alt 1 ครั้งแล้วปล่อย แล้วกดแบบที่ทำอยู่จะได้ครับ
to be the best professional golfer.
-
- Verified User
- โพสต์: 145
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 13
-
- สมาชิกกิตติมศักดิ์
- โพสต์: 14784
- ผู้ติดตาม: 1
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 15
Wow exciting ตีได้แล้วครับ ขอบคุณมากโอโน๊ะกุง
อืม จริงมันไม่ยากเลย เราไม่ต้องกดค้างอย่างที่บอก แต่ให้สังเกตุลูกศรขึ้นลง ที่ปรากฎ ต้องเป็นสีน้ำเงินเข้ม ทั้งขึ้นทั้งลง
สรุป
การตี เผื่อมีคนอยากรู้
1. กด alt ในกรณีที่มีพลังสีแดงขึ้น ถ้าไม่มีต้องใช้ ยาแดง ไม้จะง้างขึ้น เราไม่ต้องกด alt ค้างไว้
2. กด space bar ค้างไว้ ให้เกจพลังเลื่อนไป ต้องมากกว่า 80 % ของเกจพลัง ไม่จำเป็นต้อง Max
3. ตอนเกจพลังวิ่งย้อนกลับ ต้องเกินกึ่งหนึ่ง ของเกจพลัง ที่เราใช้ ให้กด ลูกศรขึ้น ลง เบาๆ ไม่ต้องกดค้าง
4. ตีปังย่า
มันจะขึ้นมาว่า โทมาฮ๊อค เป็นภาษาปะกิด
อืม จริงมันไม่ยากเลย เราไม่ต้องกดค้างอย่างที่บอก แต่ให้สังเกตุลูกศรขึ้นลง ที่ปรากฎ ต้องเป็นสีน้ำเงินเข้ม ทั้งขึ้นทั้งลง
สรุป
การตี เผื่อมีคนอยากรู้
1. กด alt ในกรณีที่มีพลังสีแดงขึ้น ถ้าไม่มีต้องใช้ ยาแดง ไม้จะง้างขึ้น เราไม่ต้องกด alt ค้างไว้
2. กด space bar ค้างไว้ ให้เกจพลังเลื่อนไป ต้องมากกว่า 80 % ของเกจพลัง ไม่จำเป็นต้อง Max
3. ตอนเกจพลังวิ่งย้อนกลับ ต้องเกินกึ่งหนึ่ง ของเกจพลัง ที่เราใช้ ให้กด ลูกศรขึ้น ลง เบาๆ ไม่ต้องกดค้าง
4. ตีปังย่า
มันจะขึ้นมาว่า โทมาฮ๊อค เป็นภาษาปะกิด
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 16
มันจะเป็นแบบว่าถ้าเราอยากเก่ง เราก็จะสามารถ ซื้อของมาใส่ เพิ่มความสามารถ ตัวเราเองได้ แต่ถ้าเราเล่นตัวเปล่าๆ ก็ไม่ต้องเสียตังซื้อน่ะครับ
เหมาะกับคนชอบเล่นกอล์ฟครับ เพราะ เอาไว้ออกรอบ สนุกๆ (บอสผมติดอย่างหนัก)
ลองโหลดมาเล่นกันสิครับ สนุกดีนะครับ เอาแบบสนุกๆไม่ต้องซื้อของเก่งนิ
พี่เจ๋งเป็นเอามากเลย ขนาดไม่ติดโทรไปถามเลยทำได้แล้วครับ แต่ว่าไม่ได้โท ได้แค่ปังย่า "โทร"ไปถามแล้ว ปังย่าให้อีเมลล์รูปไปให้ดู
สงสัย ผมต้องแอบไปฝึกก่อน
- por_jai
- Verified User
- โพสต์: 14338
- ผู้ติดตาม: 0
พี่ Jeng กับคนเล่นปังย่าครับ (โทมาฮอร์ค/คอบบร้า)
โพสต์ที่ 17
8) ระดับนี้ยังบอกว่าเล่นเกมออนไลน์เลยครับ
อย่าว่าแต่คุณเจ๋งของพวกเรา
(กูรูบอกว่าเทรนด์ตอนนี้
ปังย่า มีสิทธิล้มแชมป็ แร็กน่าร็อค ได้ครับ)
ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ...คนวางหมากบนกระดานชีวิต
> > >
> > >
> > >
> > > แต่ละย่างก้าวในชีวิตที่ไม่รู้แน่ว่าจะชักพาไปสู่ความสำเร็จหรือล้มเหลว
> > เชื่อแน่ว่าแต่ละคนให้ความสำคัญกับมันแตกต่างกัน
> > > ในขณะที่หลายคนปล่อยปละชีวิตตามโชคชะตา
> > > กลับมีบางคนมุ่งมั่นที่จะเดินไปข้างหน้าให้ได้ตามเส้นทางที่ตนกำหนด
> > >
> > > ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ
> > > คนไทยที่มีคุณสมบัติอย่างที่องค์การนาซ่าต้องตามหาอยู่ถึง 3
> > > ปีจึงจะพบและมอบทุนให้เขาเรียนจนจบด็อกเตอร์ ตลอด 7
> > ปีที่ทำงานอยู่กับนาซ่า หรือรวมแล้ว 10
> > ปีที่อยู่อเมริกาทำให้เขาได้สั่งสมประสบการณ์มากมาย
> > จนถึงวันหนึ่งเขาก็หิ้วกระเป๋ากลับมาเมืองไทย เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
> > >
> > > ปัจจุบันเขาตั้งบริษัทชื่อ อริยชน
> > >
>ตัวเขาเองทำหน้าที่เป็นวิศวกรที่ปรึกษาเน้นในด้านการบริหารองค์กรและระบบบริหา
> > > รจัดการให้กับองค์กรขนาดใหญ่และกลางหลายแห่ง เช่น ปูนซิเมนต์ไทย ,
>แบตเตอรี่
> > > 3K , บริษัทไทยเทพรส
> > >
>และทำหน้าที่เป็นผู้ประเมินและตรวจยุทธศาสตร์ให้กับกระทรวงวิทยาศาสตร์และกระท
> > > รวงแรงงาน และนอกเหนือจากเวลาเหล่านี้
> > > เขายังเป็นอาจารย์สอนวิปัสสนากรรมฐานให้กับพนักงานบริษัทและบุคคลทั่วไป
> > >
> > > ในวัยที่ย่าง 46 ปี
> > >
>หากถามเขาถึงหลักกิโลและเส้นทางชีวิตที่ผ่านมาว่าเป็นเพราะความบังเอิญชักพาให
> > > ้เป็นไปหรือเปล่า เขาจะตอบว่า "ไม่" และจะสำทับอย่างอารมณ์ดีว่า
> > > "เรื่องอย่างนี้ไม่มีฟลุ๊ค" ฉะนั้นเมื่อบวกทั้งมุมมองวิธีคิด
> > > หยาดเหงื่อแรงงาน และมันสมองที่เขาคอยลับให้แหลมคมอยู่เสมอ
> > > คำหนึ่งที่หลุดออกมาระหว่างสนทนาบ่อยครั้งคือ
> > ผมเป็นนักวางยุทธศาสตร์...
> > >
> > > "วิธีคิดของผมไม่ค่อยเหมือนใครตั้งแต่เล็กแล้ว
> > > ผมมองอย่างที่ฝรั่งเรียกว่า "what if" หรือ "ถ้า"
> > ถ้าเป็นอย่างนี้จะทำยังไง แล้วถ้าไม่ใช่ละจะทำยังไง จะมอง what if ตลอด
> > มองทางแยก
> > > ผมคิดนะว่าเวลายืนอยู่หน้าประตู
> > > แค่เลือกจะเลี้ยวซ้ายกับเลี้ยวขวาชีวิตผมเปลี่ยนได้เหมือนกัน
> > >
>ซึ่งในเมื่อทางเลือกเป็นสิ่งสำคัญทำไมเราไม่เลือกวางแผนตั้งแต่ต้นว่าเราจะไปท
> > > างไหน"
> > >
> > > หลังจากจบปริญญาตรีทางด้านเคมีเทคนิคจากคณะวิทยาศาสตร์
> > > จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ดร.วรภัทร์ตัดสินใจไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา
> > >
>โดยขอทางบ้านเฉพาะเงินค่าตั๋วเครื่องบินก่อนจะไปตายเอาดาบหน้าด้วยการหางานประ
> > >
>เภทล้างจานหรือแม้กระทั่งเป็นโชเฟอร์ขับรถแท็กซี่ในนิวยอร์กหาเงินส่งตัวเองเร
> > > ียน โดยมีคุณปู่เป็นแรงบันดาลใจอย่างที่เขาพร่ำบอก
> > >
>กับตัวเองในยามลำบากว่าขนาดปู่หอบเสื่อผืนหมอนใบมาจากไหหลำยังสามารถเติบโตร่ำ
> > > รวยขึ้นมาได้เลย เพราะฉะนั้นเขาก็ต้องทำได้
> > >
> > > ซึ่งแม้จะออกตัวว่าไม่ใช่คนเรียนเก่ง
> > > แต่ไม่นานเขาก็หาทุนเรียนได้จนจบปริญญาโททางด้านวิศวกรรมวัสดุศาสตร์
> > >
> > > "ผมโง่มาตั้งนานตอนอยู่จุฬาฯ ผมได้ 2.6 เอง
> > > แต่พอไปอเมริกาแล้วผมไปจับหลัก how to learn หรือ วิธีเรียนรู้
> > > ไปเจออาจารย์พูดไม่เก่ง สุดยอดพูดคือไม่ต้องพูด
> > > ในเมื่อเขาพูดไม่เก่งเราก็ต้องตั้งคำถามเก่ง
>คือผมไปแหย่แกถามแกว่าอันนี้อะไร
> > > ๆ มันอยู่ที่การตั้งคำถามของเราต่างหาก"
> > > เรียนปริญญาโทอยู่ 2 ปี
> > >
>พอจบก็เกือบที่จะต้องเก็บกระเป๋ากลับเมืองไทยอยู่แล้วหากไม่ได้อาจารย์ที่ปรึก
> > >
>ษาชาวอินเดียที่ดร.วรภัทร์ฝากตัวใกล้ชิดพาไปรู้จักกับองค์การด้านอวกาศที่ชื่อ
> > > ว่านาซ่า
> > >
> > > "จบโททำงานที่นาซ่า เผอิญเขาต้องการคนอย่างผมอยู่พอดี คือหนึ่ง
> > > จบตรีวิศวะเคมี สอง ปริญญาโทด้านโลหะ สาม มีความรู้ด้านชีววิทยา
> > > ซึ่งตอนเรียนปริญญาโทผมศึกษาเรื่องเหล็กดามในกระดูกคน แล้วตอน มศ. 5
> > ผมก็เป็นประธานชมรมชีวะของเซนต์คาเบรียล ได้ชีวะ A หมดเลย
> > > อีกข้ออย่างคือต้องพร้อมที่จะเปลี่ยนสาขามาเป็นวิศวกรเครื่องกล
> > > เขาจะให้เรียนต่อเอกทางนี้"
> > >
> > > "กลางวันทำงาน ตอนเย็นก็ไปเรียน เรียนด็อกเตอร์อยู่ 7 ปี
> > > ที่นานเพราะเปลี่ยนสาขาเลยต้องปรับพื้นฐานเยอะ ต้องเรียนเซรามิกด้วย
> > เขาเรียกผมจับฉ่ายวิศวกร เพราะคนที่จะเป็นดีไซเนอร์ออกแบบอะไรใหม่ ๆ
> > ได้มันต้องรู้วิศวกรครบทุกสาขา เขาต้องการคนที่รู้รอบพุง
> > อย่างผมนี่เขาหามา
>3
> > > ปี"
> > >
> > >
> > >
>การเป็นแค่นักศึกษาปริญญาโทที่ทำงานท่ามกลางคนระดับด็อกเตอร์ในองค์การนาซ่าเป
> > > ็นเรื่องกดดันสำหรับเขา แต่เขาก็ฟันฝ่ามาจนได้
> > > ยิ่งไปกว่านั้นช่วงอยู่ที่นาซ่า 7 ปี
> > > เขาก็ยังไปคว้าได้รางวัลจากงานวิจัยเรื่องเครื่องยนต์ไอพ่น
> > > จึงทำให้เขากลายเป็นที่ยอมรับมากขึ้น
> > >
> > >
> > >
>เหตุการณ์ที่ดำเนินมาถึงจุดนี้ก็เปลี่ยนบทบาทเขาจากโรบินฮู้ดสัญชาติไทยที่ดิ้
> > > นรนหาส่งเงินตัวเองเรียน มาเป็นวิศวกรมือรางวัลขององค์การนาซ่า
> > > เมื่อเป็นดังนั้นเรื่องฐานะความเป็นอยู่ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
> > > เรียกว่าเข้าขั้นอยู่ได้อย่างสบาย ณ ตรงนั้น
> > >
> > > ...แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจกลับเมืองไทย
> > > ด้วยเหตุผลที่ต้องดูแลพ่อแม่ที่ชราลงทุกวัน
>อีกทั้งก็ตามคนรักกลับมาเมืองไทย
> > > นอกจากนี้คือไม่อยากอยู่ใช้ชีวิตบั้นปลายเป็นคนแก่เหงา ๆ ที่อเมริกา
> > >
> > > "กลับมาอยู่เมืองไทยรายได้เปลี่ยนเลย แต่ผมคิดอย่างนี้ว่าคนจน ๆ
> > > งี่เง่าอย่างกูไปเหยียบอเมริกาโดยเริ่มต้นจากศูนย์ ภายใน 10
> > > ปีกูสามารถสร้างฐานะที่อเมริกาได้ ด้วยสมองอย่างกู
> > > อยู่เมืองไทยสิบปีกูก็ต้องมีได้"
> > >
> > > ส่วนลู่ทางที่จะพาไปให้ถึงเป้าหมาย
> > > เขาวางไว้แล้วว่าจะต้องเริ่มต้นจากการเป็นอาจารย์ก่อนอื่น
> > >
> > > "ผมมองอย่างนี้ว่าที่สูงเท่านั้นจึงจะเห็นรอบตัว
> > > เพราะฉะนั้นถ้าผมเข้าไปทำงานในโรงงานใดโรงงานหนึ่งเท่ากับผมเข้าหุบเขาไ
> > > ปเลย
> > ชีวิตผมอับเฉาทันที ยกตัวอย่างคุณไปอยู่โรงงาน A
> > > คุณก็ต้องไปอยู่กับเขาจันทร์ถึงเสาร์ คุณจะไม่เห็นอะไรเลยนอกจากโรงงาน
> > A แล้วคุณจะวุ่นวาย เหมือนหนูเข้าไปปั่นอยู่ในถัง
> > > และเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนอายุ 40 กว่า คุณก็พบว่าคุณไปไหนไม่ได้
> > คุณก็กลายเป็นขี้ข้าให้กับคนตระกูลหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าของบริษัท
> > > อย่างนั้นคุณเสร็จเลย"
> > >
> > > ดังนั้น
> > >
>ดร.วรภัทร์จึงเริ่มจากวางยุทธศาสตร์ชีวิตของตัวเองเมื่อย้ายกลับมาอยู่เมืองไท
> > > ยด้วยการยอมรับเงินเดือน 7,000 บาทสำหรับตำแหน่งอาจารย์ที่จุฬาฯ
> > >
> > > "จากนั้นก็วางแผน
> > > วางมาร์เก็ตติ้งว่าทำยังไงคนอย่างผมจะได้เป็นที่ปรึกษาใหญ่
> > > ตะกายดาวแต่ต้องตะกายดาวอย่างมียุทธศาสตร์
> > > ต้องสำรวจตัวเองก่อนว่าสันดานตัวเองเป็นยังไง
> > จากนั้นผมนั่งเช็คคนในวงการ อาจารย์ที่ดัง ๆ ในประเทศไทยมีกี่คน
> > คนไหนใกล้เกษียณ
> > > แล้วเขามีลูกศิษย์ไว้กี่คน นั่นคือผมคำนวณแล้ว"
> > >
> > > การวางแผนที่ชีวิตอย่างเป็นระบบของดร.วรภัทร์
> > > ทำให้เขาก้าวหน้าไปอย่างเป็นขั้นตอนตามแผนที่วางไว้
> > >
> > > "พอวิชา Quality กำลังจะบูม คนเก่งวิชานี้ในเมืองไทยเด่น ๆ
>มีไม่เกิน
> > > 5 คน แต่เนื่องจากมาร์เก็ตมันใหญ่ ทำไมเราไม่เป็นคนที่หก
> > > แล้วผมก็มานั่งดูจุดอ่อนของทั้ง 5 คน เขาเรียนจบทางด้านวิศวะอุตสาหการ
> > ไม่รู้ทางด้านเคมี ไม่รู้ทางด้านเครื่องกล รอบรู้สู้ผมไม่ได้
> > ในขณะเดียวกัน พอทำตรงนี้ได้ที่ปั๊ปก็อย่าประมาท ศาสตร์ทางด้าน
> > Management ตัวใหม่ ๆ มาเรื่อย ๆ คอยเปิดหูเปิดตา และคบเด็กเสมอ
> > อย่างเกม Raknarok ผมยังเล่นเลย ต้องอย่าสร้างแก๊ป"
> > >
> > > ซึ่งไม่เพียงเป็นนักเล่นเกมคอมพิวเตอร์ตัวยงเท่านั้น
> > > สมัยก่อนหากมีเวลาว่างเขาชอบเล่นบริดจ์ หมากรุก อ่านนิยายกำลังภายใน
> > ศึกษาประวัติศาสตร์ อีกทั้งยังคลั่งไคล้ในการดูฟุตบอลด้วย
> > >
> > > "เวลาดูฟุตบอลผมไม่ได้เชียร์ข้างไหน
> > > ผมดูว่าถ้าผมเป็นโค้ชผมจะแก้เกมส์ยังไง
> > > อย่าลืมนะนักยุทธศาสตร์ต้องดูเรื่องการแก้เกม เรื่อง Management
> > ถ้าผมเป็น อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ผมจะทำยังไง
> > ถ้าเป็นโรนินโญ่ช็อตนี้จะทำยังไง แล้วในนัดต่อไปผมจะทำยังไงต่อ
> > ผมจะมองในแง่ Strategy"
> > >
> > > ซึ่งในแง่นี้เกมกับชีวิตก็ไม่ต่างกันที่
> > > ดร.วรภัทร์ให้ความสำคัญอย่างมากกับการวางแผนว่าจะทำอะไรต่อไป
> > > และเขามักจะมองอะไรข้ามช็อตเสมอ
> > >
> > > "เหมือนเวลาสอนลูกศิษย์ อาจารย์บางคนชอบด่าลูกศิษย์แหลกลาญ
> > > แต่ผมไม่ใช่นะ ผมไม่รังแกลูกศิษย์
> > > ผมสอนเต็มที่และก็แทบจะรู้ก่อนสอบแล้วใครเกรด A เกรด B ใครที่ B
> > > ผมก็ช่วยให้เขาได้ A ลองคิดดูสิว่ามันจะรักคุณมั้ย
> > > แล้วเดี๋ยวนี้พวกนี้ไปนั่งในบริษัทใหญ่ ๆ 15 ปีผ่านไป
>ลูกศิษย์ผมตอนนี้ก็อายุ
> > > 35 อายุขนาดนี้จะไปอยู่ตำแหน่งไหนล่ะ คือเป็นตัวชงเรื่องแล้วไง
> > > กำลังเป็นผู้กุมอำนาจตัดสินใจว่าจะเชิญใครเป็นที่ปรึกษา
> > > ซึ่งอย่างนั้นแล้วมันจะบอกบอสให้เชิญใครล่ะ"
> > >
> > > ดร.วรภัทร์ยืนยันว่าเรื่องพวกนี้เขาคำนวณไว้แต่แรก
> > > ซึ่งในแต่ละจังหวะชีวิตเขาจะมองไปข้างหน้าในระยะ 5 ปี 10 ปีตลอด
> > > และสำหรับตอนนี้เขามองยาวไปถึงบั้นปลายชีวิตทีเดียว
> > > โดยหาที่ทางให้ตัวเองเสร็จสรรพ...ว่าเขาจะไปอยู่ "วัด"
> > >
> > > "ปณิธานผมอยู่ที่นิพพาน
> > ผมมองว่าไม่ต้องถึงกับจนแต่ก็ไม่ถึงกับรวย
> > > มีเวลาส่วนหนึ่งไปปฏิบัติธรรม เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นการลงทุนข้ามชาติ
> > นักวางกลยุทธ์อย่างผมมองข้ามช็อตเลย โลกหน้ามีไม่มีไม่รู้
> > > แต่ในแง่การบริหารความเสี่ยง ถ้าเกิดมีแล้วไม่ทำอะไรเลย...ซวย
> > > หรือถ้าไม่มีก็ไม่เห็นมีอะไรเสียหาย กูกับมึงก็เท่ากันคือไปอยู่ในหลุม
> > แต่โอกาสที่มันมีมันสูง ยิ่งมานั่งกรรมฐาน
> > > ความเชื่อมั่นผมร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าชาติหน้ามีแน่นอน"
อย่าว่าแต่คุณเจ๋งของพวกเรา
(กูรูบอกว่าเทรนด์ตอนนี้
ปังย่า มีสิทธิล้มแชมป็ แร็กน่าร็อค ได้ครับ)
ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ...คนวางหมากบนกระดานชีวิต
> > >
> > >
> > >
> > > แต่ละย่างก้าวในชีวิตที่ไม่รู้แน่ว่าจะชักพาไปสู่ความสำเร็จหรือล้มเหลว
> > เชื่อแน่ว่าแต่ละคนให้ความสำคัญกับมันแตกต่างกัน
> > > ในขณะที่หลายคนปล่อยปละชีวิตตามโชคชะตา
> > > กลับมีบางคนมุ่งมั่นที่จะเดินไปข้างหน้าให้ได้ตามเส้นทางที่ตนกำหนด
> > >
> > > ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ
> > > คนไทยที่มีคุณสมบัติอย่างที่องค์การนาซ่าต้องตามหาอยู่ถึง 3
> > > ปีจึงจะพบและมอบทุนให้เขาเรียนจนจบด็อกเตอร์ ตลอด 7
> > ปีที่ทำงานอยู่กับนาซ่า หรือรวมแล้ว 10
> > ปีที่อยู่อเมริกาทำให้เขาได้สั่งสมประสบการณ์มากมาย
> > จนถึงวันหนึ่งเขาก็หิ้วกระเป๋ากลับมาเมืองไทย เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
> > >
> > > ปัจจุบันเขาตั้งบริษัทชื่อ อริยชน
> > >
>ตัวเขาเองทำหน้าที่เป็นวิศวกรที่ปรึกษาเน้นในด้านการบริหารองค์กรและระบบบริหา
> > > รจัดการให้กับองค์กรขนาดใหญ่และกลางหลายแห่ง เช่น ปูนซิเมนต์ไทย ,
>แบตเตอรี่
> > > 3K , บริษัทไทยเทพรส
> > >
>และทำหน้าที่เป็นผู้ประเมินและตรวจยุทธศาสตร์ให้กับกระทรวงวิทยาศาสตร์และกระท
> > > รวงแรงงาน และนอกเหนือจากเวลาเหล่านี้
> > > เขายังเป็นอาจารย์สอนวิปัสสนากรรมฐานให้กับพนักงานบริษัทและบุคคลทั่วไป
> > >
> > > ในวัยที่ย่าง 46 ปี
> > >
>หากถามเขาถึงหลักกิโลและเส้นทางชีวิตที่ผ่านมาว่าเป็นเพราะความบังเอิญชักพาให
> > > ้เป็นไปหรือเปล่า เขาจะตอบว่า "ไม่" และจะสำทับอย่างอารมณ์ดีว่า
> > > "เรื่องอย่างนี้ไม่มีฟลุ๊ค" ฉะนั้นเมื่อบวกทั้งมุมมองวิธีคิด
> > > หยาดเหงื่อแรงงาน และมันสมองที่เขาคอยลับให้แหลมคมอยู่เสมอ
> > > คำหนึ่งที่หลุดออกมาระหว่างสนทนาบ่อยครั้งคือ
> > ผมเป็นนักวางยุทธศาสตร์...
> > >
> > > "วิธีคิดของผมไม่ค่อยเหมือนใครตั้งแต่เล็กแล้ว
> > > ผมมองอย่างที่ฝรั่งเรียกว่า "what if" หรือ "ถ้า"
> > ถ้าเป็นอย่างนี้จะทำยังไง แล้วถ้าไม่ใช่ละจะทำยังไง จะมอง what if ตลอด
> > มองทางแยก
> > > ผมคิดนะว่าเวลายืนอยู่หน้าประตู
> > > แค่เลือกจะเลี้ยวซ้ายกับเลี้ยวขวาชีวิตผมเปลี่ยนได้เหมือนกัน
> > >
>ซึ่งในเมื่อทางเลือกเป็นสิ่งสำคัญทำไมเราไม่เลือกวางแผนตั้งแต่ต้นว่าเราจะไปท
> > > างไหน"
> > >
> > > หลังจากจบปริญญาตรีทางด้านเคมีเทคนิคจากคณะวิทยาศาสตร์
> > > จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ดร.วรภัทร์ตัดสินใจไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา
> > >
>โดยขอทางบ้านเฉพาะเงินค่าตั๋วเครื่องบินก่อนจะไปตายเอาดาบหน้าด้วยการหางานประ
> > >
>เภทล้างจานหรือแม้กระทั่งเป็นโชเฟอร์ขับรถแท็กซี่ในนิวยอร์กหาเงินส่งตัวเองเร
> > > ียน โดยมีคุณปู่เป็นแรงบันดาลใจอย่างที่เขาพร่ำบอก
> > >
>กับตัวเองในยามลำบากว่าขนาดปู่หอบเสื่อผืนหมอนใบมาจากไหหลำยังสามารถเติบโตร่ำ
> > > รวยขึ้นมาได้เลย เพราะฉะนั้นเขาก็ต้องทำได้
> > >
> > > ซึ่งแม้จะออกตัวว่าไม่ใช่คนเรียนเก่ง
> > > แต่ไม่นานเขาก็หาทุนเรียนได้จนจบปริญญาโททางด้านวิศวกรรมวัสดุศาสตร์
> > >
> > > "ผมโง่มาตั้งนานตอนอยู่จุฬาฯ ผมได้ 2.6 เอง
> > > แต่พอไปอเมริกาแล้วผมไปจับหลัก how to learn หรือ วิธีเรียนรู้
> > > ไปเจออาจารย์พูดไม่เก่ง สุดยอดพูดคือไม่ต้องพูด
> > > ในเมื่อเขาพูดไม่เก่งเราก็ต้องตั้งคำถามเก่ง
>คือผมไปแหย่แกถามแกว่าอันนี้อะไร
> > > ๆ มันอยู่ที่การตั้งคำถามของเราต่างหาก"
> > > เรียนปริญญาโทอยู่ 2 ปี
> > >
>พอจบก็เกือบที่จะต้องเก็บกระเป๋ากลับเมืองไทยอยู่แล้วหากไม่ได้อาจารย์ที่ปรึก
> > >
>ษาชาวอินเดียที่ดร.วรภัทร์ฝากตัวใกล้ชิดพาไปรู้จักกับองค์การด้านอวกาศที่ชื่อ
> > > ว่านาซ่า
> > >
> > > "จบโททำงานที่นาซ่า เผอิญเขาต้องการคนอย่างผมอยู่พอดี คือหนึ่ง
> > > จบตรีวิศวะเคมี สอง ปริญญาโทด้านโลหะ สาม มีความรู้ด้านชีววิทยา
> > > ซึ่งตอนเรียนปริญญาโทผมศึกษาเรื่องเหล็กดามในกระดูกคน แล้วตอน มศ. 5
> > ผมก็เป็นประธานชมรมชีวะของเซนต์คาเบรียล ได้ชีวะ A หมดเลย
> > > อีกข้ออย่างคือต้องพร้อมที่จะเปลี่ยนสาขามาเป็นวิศวกรเครื่องกล
> > > เขาจะให้เรียนต่อเอกทางนี้"
> > >
> > > "กลางวันทำงาน ตอนเย็นก็ไปเรียน เรียนด็อกเตอร์อยู่ 7 ปี
> > > ที่นานเพราะเปลี่ยนสาขาเลยต้องปรับพื้นฐานเยอะ ต้องเรียนเซรามิกด้วย
> > เขาเรียกผมจับฉ่ายวิศวกร เพราะคนที่จะเป็นดีไซเนอร์ออกแบบอะไรใหม่ ๆ
> > ได้มันต้องรู้วิศวกรครบทุกสาขา เขาต้องการคนที่รู้รอบพุง
> > อย่างผมนี่เขาหามา
>3
> > > ปี"
> > >
> > >
> > >
>การเป็นแค่นักศึกษาปริญญาโทที่ทำงานท่ามกลางคนระดับด็อกเตอร์ในองค์การนาซ่าเป
> > > ็นเรื่องกดดันสำหรับเขา แต่เขาก็ฟันฝ่ามาจนได้
> > > ยิ่งไปกว่านั้นช่วงอยู่ที่นาซ่า 7 ปี
> > > เขาก็ยังไปคว้าได้รางวัลจากงานวิจัยเรื่องเครื่องยนต์ไอพ่น
> > > จึงทำให้เขากลายเป็นที่ยอมรับมากขึ้น
> > >
> > >
> > >
>เหตุการณ์ที่ดำเนินมาถึงจุดนี้ก็เปลี่ยนบทบาทเขาจากโรบินฮู้ดสัญชาติไทยที่ดิ้
> > > นรนหาส่งเงินตัวเองเรียน มาเป็นวิศวกรมือรางวัลขององค์การนาซ่า
> > > เมื่อเป็นดังนั้นเรื่องฐานะความเป็นอยู่ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
> > > เรียกว่าเข้าขั้นอยู่ได้อย่างสบาย ณ ตรงนั้น
> > >
> > > ...แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจกลับเมืองไทย
> > > ด้วยเหตุผลที่ต้องดูแลพ่อแม่ที่ชราลงทุกวัน
>อีกทั้งก็ตามคนรักกลับมาเมืองไทย
> > > นอกจากนี้คือไม่อยากอยู่ใช้ชีวิตบั้นปลายเป็นคนแก่เหงา ๆ ที่อเมริกา
> > >
> > > "กลับมาอยู่เมืองไทยรายได้เปลี่ยนเลย แต่ผมคิดอย่างนี้ว่าคนจน ๆ
> > > งี่เง่าอย่างกูไปเหยียบอเมริกาโดยเริ่มต้นจากศูนย์ ภายใน 10
> > > ปีกูสามารถสร้างฐานะที่อเมริกาได้ ด้วยสมองอย่างกู
> > > อยู่เมืองไทยสิบปีกูก็ต้องมีได้"
> > >
> > > ส่วนลู่ทางที่จะพาไปให้ถึงเป้าหมาย
> > > เขาวางไว้แล้วว่าจะต้องเริ่มต้นจากการเป็นอาจารย์ก่อนอื่น
> > >
> > > "ผมมองอย่างนี้ว่าที่สูงเท่านั้นจึงจะเห็นรอบตัว
> > > เพราะฉะนั้นถ้าผมเข้าไปทำงานในโรงงานใดโรงงานหนึ่งเท่ากับผมเข้าหุบเขาไ
> > > ปเลย
> > ชีวิตผมอับเฉาทันที ยกตัวอย่างคุณไปอยู่โรงงาน A
> > > คุณก็ต้องไปอยู่กับเขาจันทร์ถึงเสาร์ คุณจะไม่เห็นอะไรเลยนอกจากโรงงาน
> > A แล้วคุณจะวุ่นวาย เหมือนหนูเข้าไปปั่นอยู่ในถัง
> > > และเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนอายุ 40 กว่า คุณก็พบว่าคุณไปไหนไม่ได้
> > คุณก็กลายเป็นขี้ข้าให้กับคนตระกูลหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าของบริษัท
> > > อย่างนั้นคุณเสร็จเลย"
> > >
> > > ดังนั้น
> > >
>ดร.วรภัทร์จึงเริ่มจากวางยุทธศาสตร์ชีวิตของตัวเองเมื่อย้ายกลับมาอยู่เมืองไท
> > > ยด้วยการยอมรับเงินเดือน 7,000 บาทสำหรับตำแหน่งอาจารย์ที่จุฬาฯ
> > >
> > > "จากนั้นก็วางแผน
> > > วางมาร์เก็ตติ้งว่าทำยังไงคนอย่างผมจะได้เป็นที่ปรึกษาใหญ่
> > > ตะกายดาวแต่ต้องตะกายดาวอย่างมียุทธศาสตร์
> > > ต้องสำรวจตัวเองก่อนว่าสันดานตัวเองเป็นยังไง
> > จากนั้นผมนั่งเช็คคนในวงการ อาจารย์ที่ดัง ๆ ในประเทศไทยมีกี่คน
> > คนไหนใกล้เกษียณ
> > > แล้วเขามีลูกศิษย์ไว้กี่คน นั่นคือผมคำนวณแล้ว"
> > >
> > > การวางแผนที่ชีวิตอย่างเป็นระบบของดร.วรภัทร์
> > > ทำให้เขาก้าวหน้าไปอย่างเป็นขั้นตอนตามแผนที่วางไว้
> > >
> > > "พอวิชา Quality กำลังจะบูม คนเก่งวิชานี้ในเมืองไทยเด่น ๆ
>มีไม่เกิน
> > > 5 คน แต่เนื่องจากมาร์เก็ตมันใหญ่ ทำไมเราไม่เป็นคนที่หก
> > > แล้วผมก็มานั่งดูจุดอ่อนของทั้ง 5 คน เขาเรียนจบทางด้านวิศวะอุตสาหการ
> > ไม่รู้ทางด้านเคมี ไม่รู้ทางด้านเครื่องกล รอบรู้สู้ผมไม่ได้
> > ในขณะเดียวกัน พอทำตรงนี้ได้ที่ปั๊ปก็อย่าประมาท ศาสตร์ทางด้าน
> > Management ตัวใหม่ ๆ มาเรื่อย ๆ คอยเปิดหูเปิดตา และคบเด็กเสมอ
> > อย่างเกม Raknarok ผมยังเล่นเลย ต้องอย่าสร้างแก๊ป"
> > >
> > > ซึ่งไม่เพียงเป็นนักเล่นเกมคอมพิวเตอร์ตัวยงเท่านั้น
> > > สมัยก่อนหากมีเวลาว่างเขาชอบเล่นบริดจ์ หมากรุก อ่านนิยายกำลังภายใน
> > ศึกษาประวัติศาสตร์ อีกทั้งยังคลั่งไคล้ในการดูฟุตบอลด้วย
> > >
> > > "เวลาดูฟุตบอลผมไม่ได้เชียร์ข้างไหน
> > > ผมดูว่าถ้าผมเป็นโค้ชผมจะแก้เกมส์ยังไง
> > > อย่าลืมนะนักยุทธศาสตร์ต้องดูเรื่องการแก้เกม เรื่อง Management
> > ถ้าผมเป็น อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ผมจะทำยังไง
> > ถ้าเป็นโรนินโญ่ช็อตนี้จะทำยังไง แล้วในนัดต่อไปผมจะทำยังไงต่อ
> > ผมจะมองในแง่ Strategy"
> > >
> > > ซึ่งในแง่นี้เกมกับชีวิตก็ไม่ต่างกันที่
> > > ดร.วรภัทร์ให้ความสำคัญอย่างมากกับการวางแผนว่าจะทำอะไรต่อไป
> > > และเขามักจะมองอะไรข้ามช็อตเสมอ
> > >
> > > "เหมือนเวลาสอนลูกศิษย์ อาจารย์บางคนชอบด่าลูกศิษย์แหลกลาญ
> > > แต่ผมไม่ใช่นะ ผมไม่รังแกลูกศิษย์
> > > ผมสอนเต็มที่และก็แทบจะรู้ก่อนสอบแล้วใครเกรด A เกรด B ใครที่ B
> > > ผมก็ช่วยให้เขาได้ A ลองคิดดูสิว่ามันจะรักคุณมั้ย
> > > แล้วเดี๋ยวนี้พวกนี้ไปนั่งในบริษัทใหญ่ ๆ 15 ปีผ่านไป
>ลูกศิษย์ผมตอนนี้ก็อายุ
> > > 35 อายุขนาดนี้จะไปอยู่ตำแหน่งไหนล่ะ คือเป็นตัวชงเรื่องแล้วไง
> > > กำลังเป็นผู้กุมอำนาจตัดสินใจว่าจะเชิญใครเป็นที่ปรึกษา
> > > ซึ่งอย่างนั้นแล้วมันจะบอกบอสให้เชิญใครล่ะ"
> > >
> > > ดร.วรภัทร์ยืนยันว่าเรื่องพวกนี้เขาคำนวณไว้แต่แรก
> > > ซึ่งในแต่ละจังหวะชีวิตเขาจะมองไปข้างหน้าในระยะ 5 ปี 10 ปีตลอด
> > > และสำหรับตอนนี้เขามองยาวไปถึงบั้นปลายชีวิตทีเดียว
> > > โดยหาที่ทางให้ตัวเองเสร็จสรรพ...ว่าเขาจะไปอยู่ "วัด"
> > >
> > > "ปณิธานผมอยู่ที่นิพพาน
> > ผมมองว่าไม่ต้องถึงกับจนแต่ก็ไม่ถึงกับรวย
> > > มีเวลาส่วนหนึ่งไปปฏิบัติธรรม เพราะการปฏิบัติธรรมเป็นการลงทุนข้ามชาติ
> > นักวางกลยุทธ์อย่างผมมองข้ามช็อตเลย โลกหน้ามีไม่มีไม่รู้
> > > แต่ในแง่การบริหารความเสี่ยง ถ้าเกิดมีแล้วไม่ทำอะไรเลย...ซวย
> > > หรือถ้าไม่มีก็ไม่เห็นมีอะไรเสียหาย กูกับมึงก็เท่ากันคือไปอยู่ในหลุม
> > แต่โอกาสที่มันมีมันสูง ยิ่งมานั่งกรรมฐาน
> > > ความเชื่อมั่นผมร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าชาติหน้ามีแน่นอน"
กรูเก่ง กิเลสเก่งกว่า
-
- Verified User
- โพสต์: 1250
- ผู้ติดตาม: 0