สัญญาณเตือนภัยว่าบริษัทอาจจะโกง

[Shrink]

Some of the warning signals one must note are

1; Co losing out on major customers and still showing an upward trend in profits

2; Company is negotiating financing based on receivables, accounts receivables growing at the pace which is not consistent with the past trend

3; Debtors growing at the speed faster than growth of sales

4; Growing ratio of credit sales to cash sales for last few quarters

5; Cash decreasing as compared to sales and debtors

6; Slowing debtors turnover for the consistently few years

7; Large sales toward the end of the quarter and substantial sales being reversed in the first quarter after the remarkable increase in the sales

ได้มาจากกรณี SATYAM India

http://in.biz.yahoo.com/090109/203/6zab5.html


มีคำถาม 3 คำถามครับ

1. ใครเข้าใจและอธิบาย 7 ข้อข้างบนได้ น่าจะเป็น reference ที่ดี ไว้สังเกตงบบริษัท

2 กรณี india มันเกิดยังไงครับ ลงบัญชีเกิน 40,000 ล้านบาทมาหลายปี โดย Price Water House Cooper เป็นผู้สอบบัญชี

3 มีบริษัทไหนในไทยมั้ยครับ ที่พี่ๆดูงบมา แล้วเข้าข่าย 7 ข้อข้างบน

[Boring Stock Lover]

ถ้าจะใช้ 7 ข้อ ในการสังเกต กรณี Satyam นี่ ไม่น่าจะทำได้นะ เพราะนี่เป็นการทำบัญชีเลย เราคงไม่มีทางรู้ว่าจะเชื่อตัวเลขได้ไง

เรื่องบัญชีนี่ เราคงต้องทำใจเหมือน แบงค์ดอลล่าร์ In god we trust เพราะถ้าหากเป็นการทำบัญชีเมื่อไหร่ เราไม่มีทางรู้เลย

ไม่รู้กรณีนี้จะทำให้ Price Waterhouse ต้องล้มไปเลยหรือเปล่า เหมือน Anderson ตอนนี้พวกทนายต่างๆในอเมริกา เริ่มกระบวนการชวนผู้ถือหุ้นมาเข้าชื่อ เตรียมฟ้อง ซึ่ง Price เอง คงโดนด้วย

[กาละมัง]

ผู้บริหารที่รวย  แต่ก็ขี้โกงก็เคยมีให้เห็น มากอยู่

ผู้บริหารมีหนี้สินมากล้น  ยอมให้ล้มละลายก็มีมากมาย

ดังนั้นโกงไม่โกง  ต้องดูที่พฤติกรรมของตัวผู้บริหาร

ผมเห็นว่า 7 ข้อ ดังกล่าว เป็นการสัญญาณเบื้องต้นว่า บริษัทอาจมีปัญหาในอนาคตได้  ที่เราจะต้องเพิ่มความระวังในการลงทุน  ให้เราต้องพิจารณาฐานะที่แท้จริงของกิจการ ไม่ใช่เพียงตัวเลขทางบัญชี อย่างเดียว

[cantona_z]

มีคนให้ความเห็นเรื่องนี้ครับ แต่ผมอ่านแล้วยังไม่ค่อยเคลียร์ ใครเข้าใจช่วยอธิบายด้วยครับ
7 Jan 2009 morning, I tune into CNBC TV 18 and the host Udhayan Mukherjee is there commenting on the up move of Satyam and saying it may be capped at around Rs.180 / 190 levels.

Capped it did and started moving southwards to a bottomless pit.  Why?

Because, the Chairman of Satyam, Ramalinga Raju decided to make a confession of sorts as he was unable to  keep his conscience (?) quite for very long.  We don’t know how long he was trying to keep his conscience shut before he decided to listen to conscience.  But, in his confession letter, he has told for several quarters he was repeatedly fudging the books to overstate profits and assets.

I went through his confessions in detail.  I was discussing with few friends of mine.  I as also my friends were aghast that the auditors of the company did not detect this fraud earlier.  The auditors of Satyam are not  a small name,  they are a reputed name and one of the Big Four  (the way things are unfolding, that list may soon become Big Zero).

The fraud was committed not once.  The confession only reveals about the peak level of the fraud.  It was being perpetrated on a continuous basis over many quarters or several years.  If the Company needed growth in revenues and profits, they got it, the desired profit was just few book entries away.  They most likely made these entries during the last week of the reporting period so that the invented profits filled the blanks perfectly for analyst purposes.

And then, they were on the television bullshitting to the analysts about the minor percentage point changes in the revenue numbers, overheads etc. etc.

It is all well if they were a small company, audited by another small firm of auditors.

Satyam was a big and strong company (till yesterday, I want to stress, because, they are now in distress) and audited by one of the big four as already told.  It is required to strictly adhere to the stricter IFRS (International Fianancial Report Standards) and GAAP (Generally Accepted Accounting Practices) norms before the accounts were certified.

I have first hand experience of the audit style of atleast three of the Big Four firms.  I can tell for sure that these firms have high quality standards for conducting audits.  Though they conduct their audit through sample testing procedures, they ensure that an extended check is performed where the sample fails to meet the expected results.

Hence, it was bemusing to me how Satyam could have indulged in accounts fudging without getting deducted by the auditors.

Before we can get into the exact, probable, modus operandi of Mr. Raju, let us see how a company can fraudulently inflate its profits and how that gets deducted by the auditors.

a) Book sales belonging to the subsequent year in the current year by pre-dating the invoice. This is like catching the tiger by the tail.  Unless the sales improves, the Company will have to follow the same thing in the subsequent years as well to ensure that the profit trend is maintained. (The auditors can detect this by matching the dates of invoices, shipment advises, gate passes, delivery receipts., physical stock verification reports, debtors confirmation etc.)

b) Book bogus sales to inflate profits in one year and show return sales in the subsequent year. This is again like catching the tiger by the tail as the quantum will have to be increased each year to compensate for the additional charge coming in the subsequent year due to return sales.  (The auditors can detect this by checking the invoices, subsequent year sales returns, debtor confirmations, stock tally etc.)

c) Book bogus other income.  This is done to inflate the profits and mostly to as a money laundering exercise: Unaccounted money is laundered into the books by showing income for no actual service rendered.   (Auditors can detect this by seeing the actual documents supporting the other income and by comparing with the expertise available in the company to provide such services)

d) By not booking purchases or overheads.  Companies try to inflate profits by not booking purchase of material or overheads: This again has to be covered up in the subsequent year when the creditors are to be paid.  (Some of the ways in which the Auditor can find these include, comparison of the purchases with physical stock, quantitative tally of stocks and consumption, trend analysis of overheads between two periods, obtaining creditor’s confirmation, bank reconciliation statements to check for amounts paid but not accounted in books which will be hanging as a difference between bank balance as per books and as per the bank statements for a given cut-off date)

In all the cases of inflation of sales in the books, the company will credit the sales account to increase the sales and pass the debit to a debtor account to show receivables.  The problem here is that the receivables has to be squared off either by reversing the sale or by writing off as most fraudulent companies do not introduce cash to square of the receivables for bogus sales.

However, Mr. Ramalinga Raju has introduced a new gambit in this (like we have a opening called “Indian Gambit” in chess, we can refer to this henceforth as “Satyam Gambit”).

It shows the clever manner in which the fraud was crafted by Mr. Raju.

As a Chartered Accountant, I have seen profit getting inflated by bogus booking of sales which in turn will also inflate the debtors.  These debtors will remain sticky/ irrecoverable as no real sales support them.  Companies will get rid of such debtors following one of the following three methods,

a) write off the debtor

b) reverse the bogus sale (and book a new one so that a new debtor is created)

c) resort to money laundering to square off the bogus debtors

Such bogus sales, if the quantum is high, will not escape the auditors eyes as they will scrutinize the receivables, seek for confirmation of the balance, will analyze the debtors to see if they are one off customers or frequent buyers etc.

Showing such receivables becomes difficult in the case of a big company like Satyam as they will have a relatively smaller number of customers contributing to significant portion of total revenues of the company.   Any bluff will be quickly caught as high profile customers will be quick to respond to balance confirmation requests.

So Mr. Raju did his master stroke.  He booked bogus income, most likely with fictitious companies and cleared off the debtor balances by showing collections and there by increasing the cash and bank balances.

How can one get actual collections from fictitious companies? No, he didn’t make any actual collections.  He just got some more book entries made to clear the debtors and transferred the debits to bank balances.

If something remains in debtors, it will raise questions from many quarters, starting from the auditors to the Board of Directors to the analysts to institutional investors to (at least) some of the intelligent retail investors.

If the debtor balance is converted into Bank balances? No one is going to doubt.  In fact, people will become more happy to see the swell of cash.  The Company will be valued higher it is sitting on a huge pile of cash.

Mr. Raju, had to however, overcome one more problem.  Normally, auditors will ask for confirmation balances for the bank balances shown by the company.  How did he get away for so many years without having actual bank balances?  Or how did he produce the needed confirmation to the auditors for these balances?  Did the auditors (one of Big Four, mind you) overlook seeking confirmation of balances?

To me that is impossible.  Auditors though by definition are not “bloodhounds” but are “watchdogs”, they minimum become a nagging wife if confirmation for significant balances are not received.  They will qualify such things in their audit report and also will draw the attention of lack of confirmations to the Board of Directors and Audit Committee.

So how could Mr. Raju convinced the auditors.  Mr. Raju, most likely did one more clever thing.

He raised some personal money.  He didn’t sell the Satyam shares for this purpose (note that he has told in his confessions that he has not sold any shares in the market).  Instead he pledged the shares with the banks and raised cash.  That cash, either he sent using illegal route abroad to get back as software sale realizations or simply made book entries for recoveries and went to banks to create deposits in the name of Satyam Computers.

This exercise must have started on a small scale in the beginning.  With a favorable bull market, he could have also easily raised the money needed by pledging the shares.  (This is how the unaccounted liability of Rs.1,000 odd crore  (Rs.10 billion) started to accumulate - personal cash used for making deposits for company will create assets for the company but no liability is created).

But, as the expenses in Satyam balooned and as the requirement to meet the investor expectations in terms of revenues and profits increased, Mr. Raju might have resorted to this fudging route more often that the inflated bank balances reached the confessed high of Rs.5,040 crore (US $ 1 billion) over a period of several years.

At this manipulation high and falling Satyam stock price, it should have become difficult for Mr. Raju to prove to the auditors the existence of the bank balances.  But, as I already told, the auditors would have also become (atleast one) nagging wife seeking for confirmation of balances.

So, what how did he over come this problem?

I think, he would have used the limited cash at his disposal (Rs.1,000 crore (Rs.10 billion) is limited cash if you look to plug the gap of Rs.5,000 crore (Rs.50 billion)), to create bank balances for Satyam Computers close to the quarterly reporting dates by creating and closing multiple deposits while keeping the proof of making the deposits to convince the auditors.

The auditors, could have possibly, accepted such proofs and partial confirmations and most likely would have documented accepting such evidence with their reasoning.

Another great benefit of such deposits for Mr. Raju was that he could show accrued interest on such deposits and boost the profits.  (This explains the bogus accrued interest of Rs.3.7 billion confession - how nice to have a bogus deposit and also have the added benefit of interest from such deposits).

Still two questions remain to be answered.

Question 1. Knowing that Mr. Raju perpetrated fraud of such a magnitude, how can he be such philanthropic to give Rs. 1 billion of his own money to the Company?

Question 2. How he would have planned to take it out from the Company?

Maytas deal is one answer.  By going ahead with that acquisition, he would have converted a major portion of the non-existent bank balances as “inflated” investments and also taken away the Rs.10 billion real cash available (funded by him).  With inflated acquisition price, this would not have hurt him at all.

But, why the confession now.  Two reasons, one is very interesting and I must thank my friend for highlighting this.

1. Maytas deal failed, the Satyam share price had further fallen, making it difficult for Mr. Raju to further raise cash to fill the Rs.50 billion gap in the Balance Sheet.

2. He has already introduced Rs.10 billion of own money into the Company.  With increased shareholder activism, it had almost become certain that he will get out of the Company sooner than later.  In case he had to go out, how to get back the Rs.10 billion of personal money left with the Company?  Make a confession and repeat multiple times in the open letter that there is an unaccounted liability of Rs.10 billion so that that amount is secured for him, irrespective any legal tangles he gets into by the confession.  This again, is a master stroke from Mr. Raju, in my view.  Because, he is fully aware of the speed of legal process in India and so while the legal battles are fought with intelligent lawyers for 10 or 15 years, he can continue to enjoy the money and comforts.

What about the shareholders who have seen the share price plummate today alone from Rs.180 to Rs.40 odd?

[Boring Stock Lover]

[quote="กาละมัง"]ผู้บริหารที่รวย

[Alastor]

น่ากลัวมากนะครับ อ่านงบก็ไม่รู้ auditor ยังดูไม่ออก แบบนี้รายย่อยจะเหลือหรือนั่น ความน่าเชื่อถือของบริษัทในอินเดียคงเสียหายน่าดู

[miracle]

เอ็นรอนของอินเดีย
งานนี้ต้องไปอ่านว่า ทำอย่างไงถึงตกแต่งบัญชีได้ตั้งหลายปี
เพราะ ถ้าตกแต่งไม่เนียนก็อยู่ได้ไม่ยาวแบบนี้หรอก

ผู้ตรวจสอบบัญชีไม่รู้ ก็เรียกได้วว่า สุดย๊อด

[ADAM SMITH]

ใครที่แปลภาษา อ.ได้ดี กรุณาช่วยแปลให้เพือนๆด้วยครับ ผมว่าเขาอธิบายวิธีโกงได้ละเอียดดีทำให้เราเข้าใจในแต่ละขั้นตอน

[krisy]

ยังไม่ได้อ่าน fact แต่อย่างใด อ่านแต่ที่มีคนให้ความเห้นภาษาอังกฤษข้างบน

ก็ตั้งใจโกงกันขนาดนี้ ตรวจเจอยาก วิธีการง่ายแต่ครบวงจร ปั่น sales มาแต่ก็ปั่นเงินมาให้ด้วย ใครๆก็ดูเป้นขายจริง เพราะเงินมีตัวตน แต่ที่อ่านๆดูวิธีการรู้สึกจะ adjust รายการเยอะมากเลย ทั้งขายแล้วคืนทีหลัง หรือปรับรายการเงินสด หมุนเข้าออกระหว่างบริษัทกับบริษัททั้ตั้งมาใหม่ ไม่รู้ auditor จะแก้ตัวว่าไงนะเนี่ย

เดี๋ยวไปตาม fact มาอ่านดีกว่า

[Boring Stock Lover]

ลองแปลแบบงูๆปลาๆ ผิดถูกก็ช่วยกันแก้ก็แล้วกัน

ปกติบริษัทที่จะสร้างผลกำไรปลอมให้สูงขึ้น
ก. ลงบัญชีรายได้(ยอดขาย)ของอนาคตในปีนี้เลย
ข. ลงบัญชีรายได้ปลอม
ค. ลงบัญชีรายได้อื่นๆปลอม
ง. ไม่ลงบัญชีค่าใช้จ่าย

แต่ทั้งหมดก็มีวิธีตรวจสอบจาก auditor

คราวนี้ Satyam ทำไง เพื่อหลบ auditor

ก. ตัดบัญชีลูกหนี้นั้นทิ้ง
ข. ตัดบัญชีขายทิ้ง (แล้วสร้างยอดขายปลอมใหม่ ลูกหนี้ใหม่)
ค. ใช้กลวิธี laundry เงิน ให้หนี้ของลูกหนี้หายไป

โดยทั่วไป auditor ก็ยังตรวจสอบได้อยู่ โดยอาจขอจดหมายยืนยันจากลูกค้า ซึ่งลูกค้ารายใหญ่ๆ ก็คงให้ข้อมูลทันทีว่ามียอดค้างชำระเท่าไหร่ (ลูกค้า satyam นี่เป็นพวก global company อย่าง GE GM Citi)

Satyam เลยใช้วิธีว่ามีการเก็บเงินจากลูกหนี้ได้ และมีการใส่เงินเข้าบัญชี (เอาเงินส่วนตัวใส่เข้าบัญชีบริษัท)

ในตลาดเราก็จะเห็นว่า บริษัทขายได้ เก็บเงินได้ ยอดขายโต เราก็ให้ราคาหุ้นสูงขึ้น


ทำไมถึงยอมเอาเงินส่วนตัวเข้าไปทำอย่างนี้ แล้วทำไมยอมสารภาพ
ก. มีดีลที่ถ้าเกิด ก็ได้เงินคืน แต่ดีลนั้นโอกาสเกิดน้อยมากแล้ว
ข. การสารภาพ พร้อมกับระบุว่า เงินก้อนนั้นเป็นของส่วนตัว ทำให้เงินก้อนนั้นไม่อยู่ในส่วนเสี่ยงของบริษัท (ก็ไม่รู้เป็นกฏหมายประเทศไหน แล้วก็นี่เป็นความเห็นของคนที่เขียน เป็นจริงไม่จริงทางกฏหมายก็ไม่รู้)

[กาละมัง]

หากเพียงไตรมาสเดียวแล้ว กลโกง หรือ ฉ้อฉล ทั้งหลายย่อมเกิดได้ง่าย

หากกระทำอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่า satyam หรือ secc หรือ picnic แล้ว ย่อมทำเป็นกระบวนการครับ  ถึงสำเร็จ ตั้งแต่คนในและคนนอก  มีคนรู้แน่ แต่ไม่มีใครแพร่งพราย จนกระทั่งเริ่มขาดสภาพคล่อง

ส่วนตัวผมเชื่อว่า ถ้า auditor ตรวจสอบตามมาตรฐานแล้ว เพื่อหาทุจริต  ย่อมพบทุจริตแน่

แต่ที่รู้มา คือ auditor จะตรวจตามเอกสาร  เพื่อดูว่ามีหลักฐานประกอบครบถ้วน หรือไม่  เขาไม่ได้มีหน้าที่ตรวจเพื่อหาความจริง  และจะไม่สนใจด้วยว่าความจริงเป็นอย่างไร  เช่นถ้าซื้อรถพยาบาล  บันทึกบัญชีและมีใบเสร็จรับเงินแสดงราคา 2.5 ล้านบาท เขาจะบอกว่าถูกต้องตามหลักการตรวจสอบทางบัญชี (ทั้งที่เขาอาจรู้ว่าราคาจริงน่าจะประมาณไม่เกิน 1.5 ล้านบาท เป็นต้น)   ฉะนั้นทุจริตจึงมีมากมาย  จะมากหรือน้อยเท่านั้น ขึ้นกับว่า ผู้บริหารจะหน้าบาง หน้าหนา หรือ ธรรมาภิบาล ขนาดไหน

[wr]

แหม่ พี่กาละมัง แทงใจดำ
เชื่อว่าการทำหลักฐานของฝ่ายบริหารคงสมบูรณ์แบบครับ
แต่ไม่เมคเซ้นส์ อย่างที่พี่ว่า
ครานี้ผู้สอบบัญชีเด็กๆภาคสนามก้คงติ๊กผ่านตามเอกสาร
ผู้สอบบัญชีอินเดียหรือชาร์เตอร์แอคเคานทแต๊นนี่มีเยอะจนเดินชนกัน
การแข่งขันสูงมาก ระดับที่ไปอยู่ไพรซ์คงไม่กระจอกทางวิชาการ
แต่ความเก๋าอาจจะไม่ถึงก็ได้ เพราะมีการขยายตัวเร็ว
แต่ด้วยมูลค่าที่เยอะ น่าประหลาดที่ระดับพาร์ทเนอร์ของไพรซ์ไม่เอะใจ
โดยเฉพาะการกลับรายการขายปีถัดมาเนี่ย
เป็นเรื่องประหลาดสำหรับธุรกิจซอฟท์แวร์นะ
ส่วนเหตุจูงใจการแต่งงบ ผมเดาว่าน่าจะมาจากราคาหุ้น
สต๊อคออปชั่นที่ผู้บริหารและพนักงานได้รับ
ซึ่งพึ่งศรัทธาในการเติบโตไปเรื่อยของกิจการตามแบบบัฟเฟตของนักลงทุน
ระดับจีอียังแต่งงบหลอกนักลงทุนได้ตั้งหลายปี
เพียงแต่ดีที่กิจการยังมีพื้นจริงรองรับบ้างเท่านั้นเองครับ

[juzzz]

ต้องดูรายงานผู้สอบด้วยครับ ถ้าผู้สอบแสดงความเห้นแบบไม่มีเงื่อนใข ก็แสดงว่า ผู้สอบมีเอี่ยวกับการโกงด้วย...