พุธ พ.ย. 04, 2009 11:12 pm
1926 เขียน: ขอถามพี่โจครับ
คำถามนี้ตอบยากนะครับ เหมือนกับผมกำลังนั่งพูดถึงตัวเอง ไม่รู้จะมี bias หรือเปล่า
เอาเป็นว่าผมลองคุยๆเล่ากันฟังเป็นประเด็นๆครับ...
-
ชีวิตเกิดมาต้องสู้ อย่างอมืองอเท้า และอย่ากลัวงานหนัก ถ้าอยากได้ อยากเป็นอะไร ต้องขวนขวาย อย่ามัวแต่คิด ผัดวันประกันพรุ่ง ไม่ลงมือทำ ความฝันก็จะเป็นความฝันอยู่อย่างนั้น อย่ารอโชคลาภวาสนามาเกย แต่เราต้องแสวงหาโอกาสเอง เมื่อเจอโอกาสก็ต้องรับไขว่คว้าอย่าปล่อยให้หลุดลอยไป ไม่ปล่อยชีวิตไปตามยถากรรม อยู่ไปวันๆ ต้องรู้จักวางแผน มองไปในอนาคต สิ่งที่เราอยากได้อยากเป็น และทำอย่างไรถึงจะได้สิ่งนั้น ตัวผมโชคดีที่รู้ว่าต้องการเป็นอะไรค่อนข้างเร็ว และผมก็วางแผนและเดินตามแผนนั้นจนถึงวันนี้ นั่นคือผมรู้ว่าอยากเล่นหุ้นตั้งแต่ตอนอยู่มัธยมปลาย ผมก็วางแผนลงทุนในด้านความรู้ คนอื่นอาจจะอ่านหนังสือพิมพ์กีฬา หนังสือพิมพ์หัวสี อ่านนิยาย แต่ผมอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจ ตอนเรียนปริญญาคนอื่นจีบสาวเที่ยวเล่น ผมเข้าห้องสมุดอ่านหนังสือพิมพ์(ธุรกิจ) จนจบมาแล้วยังรู้สึกว่าความรู้ยังไม่เพียงพอ ผมไปเรียนปริญญาตรีเพิ่มเติมอีกหนึ่งตัว โดยยอมทำงานเงินเดือนต่ำๆไม่มีความก้าวหน้าแลกกับการได้หยุดงานเสาร์อาทิตย์จะได้มีเวลาอ่านหนังสือไปสอบ พอมีความรู้แล้ว แต่ยังไม่มีเงินทุน ก็ต้องทำงานหนักแลกเงิน เงินต้นทั้งหมดที่นำมาลงทุนได้จากการทำงานระดับล่างสุดในห้องครัวร้านอาหารเล็กๆตอนผมอยู่เมืองนอก ถ้าเป็นที่เมืองไทยก็งานประมาณเงินเดือน 4-5 พันน่ะครับ
-
ความกตัญญู คนเราเกิดมาต้องรู้บุญคุณคน เมื่อมีโอกาสต้องตอบแทนผู้มีพระคุณ ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ หรือใครก็ตามที่เคยช่วยเหลือเราโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน หากคนเหล่านี้ประสบปัญหาความลำบาก และไม่เหลือบ่ากว่าแรง เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องช่วยโดยไม่ต้องให้ร้องขอ ผมเชื่อว่าไม่ว่าเราจะไหว้พระกี่สิบวัด ทำบุญเป็นแสนเป็นร้อยล้านบาท ไม่เท่ากับการดูแลพระในบ้านนั่นคือคุณพ่อคุณแม่ ผู้มีพระคุณ อย่าปล่อยให้ท่านลำบาก อย่าปล่อยให้ท่านเหงาครับ..
-
คุณค่าของคน ขึ้นอยู่กับอะไร บางคนอาจจะพูดว่าค่าของคนขึ้นอยู่กับผลของงาน แต่หากให้ดีกว่านี้ผมคิดว่า
ค่าของคนควรขึ้นอยู่กับการกระทำมากกว่า ไม่ว่าเค้าเหล่านั้นจะเป็นใคร ชนชั้นไหนของสังคม บางท่านอาจเคยได้ยินข่าวคนขับรถแทกซี่เก็บเงินหมื่นเงินแสนคืนเจ้าของ ทั้งๆที่คนเหล่านั้นเรียกได้ว่าหาเช้ากินค่ำ แสดงว่าจิตใจเค้าสูงส่งเอาชนะความอยากได้เงินได้ทอง ในขณะที่คนรวยหลายๆคนยังหาทางหลบเลี่ยงภาษี ทำบัญชีสองเล่ม ติดสินบนทุกวิธีทางเพื่อจะได้มีเงินเพิ่มขึ้นไปอีก หรือในสังคมปัญญาชนที่คนมีความรู้ระดับปริญญาโท ปริญญาเอก มีตำแหน่งทางวิชาการโก้หรู คนเหล่านี้มีต้นทุนทางสังคมสูง ความผิดชัดเจนจะไม่กล้าทำ แต่จะออกมาในรูปแบบความเห็นแก่ตัวสุดขั้ว ประเภทที่ว่าเมื่อฉันไม่ได้ เธอก็อย่าหวังว่าจะได้ หรือฉันไม่ใช้ประโยชน์ ฉันก็จะไม่ให้เธอใช้ประโยชน์ด้วย และยังมีรูปแบบการเอาเปรียบเบียดบังของหลวงอีกมากมาย นี่แสดงว่าจบการศึกษาสูงส่ง สั่งสอนกันได้แค่ความรู้วิชาการ แต่ไม่สามารถสอนสั่งจริยธรรมได้ จากการกระทำต่างๆข้างต้น เราควรตั้งคำถามว่าใครที่เราสมควรยกมือไหว้มากกว่ากัน
-
เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร หลายคนเมื่อมีเงินมีทองก็ใช้เงินทองนั้นตอบสนองความต้องการส่วนตัว อย่างการได้ไปเที่ยวรอบโลก สร้างคฤหาสร้อยห้อง ราคาร้อยล้าน ซื้อรถสปอร์ตหรูๆคันนึง 40-50 ล้าน มีข้าทาสบริหารล้อมหน้าล้อมหลัง มีคุณหนูๆคอยเอาอกเอาใจ ชีวิตแบบนี้ดูไปก็น่าจะมีความสุขดี แต่คงไม่ใช่ผมซึ่งมีชีวิตค่อนข้างเรียบง่าย ดังนั้นไม่จำเป็นต้องใช้เงินทองมากมายเพื่อที่จำทำให้ชีวิตมีความสุข หากมีเงินส่วนเกินจากที่ต้องการ ผมคงใช้เงินเหล่านั้นมาจัดสรร ทำประโยชน์ให้กับสังคม เป็นประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ ผมคิดว่านี่เป็นชีวิตที่ผมอยากเป็น และหวังว่าผมคงไปถึงวันนั้น ชีวิตคนเราทำเพื่อตัวเองแล้ว ทำเพื่อคนอื่นบ้าง เราจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดว่าเราอยู่ไปเพื่ออะไร :lol:
-
ชีวิตนี้ไม่แน่นอน ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อน ช่างแปรผัน เมื่อกี้อารมณ์เป็นอย่างนึง ประเดี๋ยวก็อาจเปลี่ยนไปได้แบบคาดไม่ถึง
ขอให้เรารู้ว่าวันใดที่เราดีใจสุดๆ ความเศร้าเสียใจก็รออยู่อย่างสงบที่ใต้เตียง เวลาที่ผมเห็นเด็กแรกเกิด ผมมักจะคิดถึงคนแก่ๆที่จะต้องตายไป ถามว่าเราจะไปกำหนดความเป็นไปของชีวิตได้หรือเปล่า ก็คงไม่ แต่อย่างน้อยทำให้เรามีสติ ไม่ประมาท ถ้ารู้ว่าจะตายที่ไหน ก็อย่าไปที่นั่น เมื่อเรารู้เท่าทันความจริงของชีวิต เจอะเจอสถาณการณ์อย่างไรก็พอรับมือไหวครับ..
-
นกอินทรีย์ย่อมไม่จิกหนอนในกองขี้ นี่เป็นคำพูดของคุณสวัสดิ์ หอรุ่งเรือง ส่วนผมแม้เป็นเพียงนกกระจอก :lol: แต่จะไม่จิกหนอนในกองขี้เช่นกัน การกระทำใดๆที่ไม่ดี คนอื่นไม่รู้ แต่เราย่อมรู้อยู่เต็มอก และความรู้สึกนี้จะเผาผลาญจิตใจเราอยู่ตลอดเวลา เงยหน้าก็อายฟ้า ก้มหน้าก็อายดิน แม้จนทรัพย์ก็ขออย่าให้จนศักดิ์ศรีความเป็นคนครับ
-
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำก็เพื่อความสุขของครอบครัว และครอบครัวจะมีความสุขได้ต้องมีพื้นฐานจากคุณภาพชีวิตที่ดี ดังนั้นการงานใดๆแม้ได้เงิน มีเกียรติ มีหัวโขน มีคนนับหน้าถือตา แต่ไม่สามารถตอบสนองคุณภาพชีวิตที่ดีได้ เช่น ทำแล้วเครียด ทำแล้วสุขภาพกายเสีย ทำแล้วขโมยเวลาของครอบครัว เหล่านี้ไม่ใช่งานที่ดีในความเห็นผม แน่นอนว่าผมรู้สึกโชคดีที่งาน
"เล่นหุ้น" ที่ผมทำ แม้ในสายตาคนทั่วไปจะเป็นงานไม่มีเกียรติ ไม่น่าเชื่อถือ เลื่อนลอย แต่มันเป็นงานที่ตอบสนองคุณภาพชีวิตที่ดีในความหมายของผมได้ครับ...
ที่โพสต์มาดูจะมีแต่ด้านดี จริงๆผมยังทำไม่ได้ทั้งหมดหรอกครับ แต่ตั้งใจแน่วแน่ว่าต้องทำ เขียนแล้วไม่รู้มีประโยชน์กับคนอื่นหรือช่วยเป็นแนวทางในการลงทุนหรือเปล่า
มีเสริมอีกนิด คนลูกไม่ท้อเคยโพสต์กระทู้ข้างล่างนี้ ก็ลองอ่านๆดูเผื่อได้แนวทางการใช้ชีวิตของหลายๆท่านครับ
http://www.thaivi.com/webboard/viewtopi ... sc&start=0 
ผมขออณุญาตินอกเรื่องนิดนึงครับ ยังมีรายย่อยอีกมากมายที่ตกเป็นเครื่องมือของนายตลาดทั้ง ๆ ที่ตั้งใจที่คิดจะลงทุนจริง และยังมีตาสีตาสาที่ไม่มีความรู้ในการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานอีกมาก โดยที่วัน ๆ ก็อาศัย นักวิเคราะห์แนวรับแนวต้านเป็นที่พึ่ง ผลตอบแทนก็คงเดากันได้ไม่ยาก คนที่มีความสามารถติดตามข้อมูลข่าวสารอย่างใกล้ชิดและมีความสามารถในการวิเคาระห์อย่างพี่โจ หลายคนคิดว่าน่าจะนำพากองทุนให้ได้ผลตอบแทนที่น่าพอใจและปลอดภัย มากกว่ากองทุนรวมโดยทั่วไปซะอีกอะครับ ผมว่าทุกคนมีความเชื่อแบบนี้ที่รู้จักกับพี่โจ แต่ถ้ามองอีกมุนหนึ่งก็อาจจะทำให้พี่โจขาดอิสระภาพในการตัดสินใจลงเพราะต้องคอยฟังคนนู้นคนนี้ จะซื้อ จะขายก็ต้องคำนึงถึงผู้ถือหุ้นคงจะลำบากน่าดูเลยนะครับ. :lol: 
เอาเป็นว่าผมลองคุยๆเล่ากันฟังเป็นประเด็นๆครับ...
บันทึกไม่สำเร็จ