หยุดรับจำนำ หยุดประกันราคาได้แล้ว

[อะไรดีละ]

การที่รัฐบาลเข้าประกันราคาข้าวโดยอาศัยราคาอ้างอิงนั้นได้สร้างปัญหามากมาย  และ ทำให้รัฐบาลต้องขาดทุนเป็นยอดเงินหลายหมื่นล้านบาท  แนวคิดนี้ก็ยังคงไม่ต่างอะไรกับการรับจำนำนัก  ในประเด็นที่เหมือนกันก็คือ ขาดทุนของรัฐบาลไทย คือ กำไรของชาวนาและโรงสี  เป็นการโยนเงินงบประมาณของคนทั้งประเทศไปเพื่อใส่เงินในกระเป๋าของเกษตรกร และโรงสี  ซึ่งพวกเขาพยายามทำให้ราคาต่ำเข้าไว้  และ เอาเงินส่วนต่างจากรัฐบาล
ในความเป็นจริงแล้ว  รัฐบาลจำเป็นต้องกู้เงินมาเพื่อสนับสนุนราคาข้าว  เงินตรงนี้ก็คือ เงินในอนาคตของรุ่นลูกหลานนั่นเอง   หากลูกของคุณถามว่า พ่อครับ  ทำไมต้องเอาเงินในอนาคตของผมไปให้ชาวนาและโรงสีด้วย  แล้วรัฐบาลทำไมไม่ขออนุญาตผมสักคำเลย  มันยุติธรรมแล้วหรือครับ   เจอคำถามแบบนี้พวกคุณจะตอบว่าอย่างไร  หยุดการกระทำที่โยนภาระให้รุ่นลูกหลานได้แล้วครับ
แล้วจะให้ทำอย่างไรละ...ในเมื่อสินค้าเกษตรราคาตกต่ำเช่นนี้   นี่เป็นคำถามที่น่าสนใจมาก  และ คำตอบในเกือบทุกเรื่องของปัญหาเศรษฐกิจมีอยู่ใน เศรษฐศาสตร์ไท้เก๊ก  หลักการที่เน้นการยืมพลัง และ การรักษาสมดุลหยินหยาง  โดยไม่ต้องใช้เงินงบประมาณเลยแม้แต่น้อย  เรื่องการแก้ไขปัญหาสินค้าเกษตรตกต่ำนี้เป็น 2 กระบวนท่าใน 18 กระบวนท่าเศรษฐศาสตร์ไท้เก๊ก  
อังค์ถัดกล่าวว่า ปัจจุบัน เศรษฐกิจบนกระดาษนั้นมีสัดส่วนถึง 89%  ขณะที่เศรษฐกิจจริงนั้นมีสัดส่วนเพียง 11%  เท่านั้นเอง  ตอนนี้ ข้าว เป็นสินค้าเกษตรเพื่อการบริโภคเท่านั้น   เราควรยืมพลังของเศรษฐกิจบนกระดาษมาช่วยเหลือด้วย   คือ  ต้องจัดตั้ง กองทุนรวม สินค้าเกษตรโดยเฉพาะ ข้าว ขึ้นมา โดยยึดหลักการของการเปลี่ยน สินค้า ให้เป็น สินทรัพย์   วิธีนี้จะช่วยเพิ่มอุปสงค์ได้อีกมาก  เพราะ คนหนึ่งคนจะบริโภคข้าวได้เพิ่มไม่เท่าไหร่  แต่คนหนึ่งคนจะสามารถลงทุนในข้าวเพิ่มได้อย่างมากมาย  แนวคิดนี้ก็คงไม่แตกต่างจาก กองทุนรวมน้ำมัน และ กองทุนรวมทองคำ เท่าใดนัก  มีการลงทุนในทองคำมากกว่าการซื้อทองคำเป็นเครื่องประดับ  ในสัดส่วนที่เทียบกันไม่ได้เลย  ทองคำ และ น้ำมัน ได้ถูกแปรสภาพจาก สินค้า เพื่อการบริโภค  ไปเป็น สินทรัพย์ เพื่อการลงทุนไปแล้ว   เราก็จะทำแบบเดียวกันนี้สินค้าเกษตรของไทยเช่นเดียวกัน
เมื่อจัดตั้งกองทุนรวมสินค้าเกษตรไทยเรียบร้อยแล้ว.... ก็ออกกฎให้กองทุนบำนาญทุกกองทั้งประเทศ (กบข. ประกันสังคม  สำรองเลี้ยงชีพ และ ประกันชีวิต รวมสินทรัพย์ 2.5 ล้านล้านบาท)  ต้องลงทุนในกองทุนรวมสินค้าเกษตรไทย หรือ สัญญาซื้อล่วงหน้าในตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้า  ไม่ต่ำกว่า 5 เปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์  ด้วยวิธีง่ายๆ เช่นนี้เอง ก็จะเพิ่มอุปสงค์ขึ้นมาเป็นเงินถึง 1.25 แสนบาท เพื่อสนับสนุนราคาข้าวและสินค้าเกษตรต่างๆ  และยอดเงินนี้จะเพิ่มทุกปีตามขนาดของกองทุนบำนาญ
ไม่เพียงแต่ ยืมพลัง กองทุนบำนาญเท่านั้น  หากยอดเงินตรงนั้นไม่เพียงพอ  ไทยควรให้ ธปท.จัดตั้ง กองทุนรวมมั่งคั่งแห่งชาติ  (SWF :Sovereign Wealth Fund)  ขึ้นมาโดยเจียดเงินเพียง 1 หมื่นล้านเหรียญ สรอ.จากยอดเงินทุนสำรองระหว่างประเทศถึง 1.3 แสนล้านเหรียญ สรอ. ก็เป็นเงินถึง 3.4 แสนล้านบาทแล้ว  ไม่ใช่เพื่อลงทุนหุ้นแบบที่ประเทศอื่นๆ ทำ  แต่นำไปเพื่อลงทุนในสินค้าเกษตรซึ่งเป็นสินทรัพย์เพื่อความมั่งคั่งของเกษตรกรไทย  ดังนั้น กองทุนนี้ก็จะมีสินทรัพย์เป็นสินค้าเกษตรซึ่งราคาสูงขึ้นตลอด  และ ยังผลต่อเนื่องให้เกิดความมั่งคั่งต่อเกษตรไทยอีกด้วย  
แน่นอนว่าในลักษณะเช่นนี้  ไทยเราอาจขอความร่วมมือจากพันธมิตรอาเซียน  ซึ่งเป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ของทั้ง ข้าว และ ยาง  โดยเฉพาะจากประเทศเวียดนาม มาเลเซีย และอินโดนีเซีย  ประเทศละ 1 หมื่นล้านเหรียญ สรอ. ในการจัดตั้งกองทุนเพื่อสนับสนุนราคาสินค้าเกษตรอาเซียน  ปริมาณยอดเงินก็อาจสูงขึ้นได้เป็น 4 เท่า  หรือสูงกว่า 1.3 ล้านล้านบาท หากเงินจำนวนนี้เปลี่ยนไปเป็นอุปสงค์ของสินค้าเกษตรเพื่อการลงทุนแล้วละก็   เราก็อาจเห็นราคาข้าว และ ยางสูงขึ้นเท่าตัวได้อย่างไม่ยากเย็นอะไรเลย  เพราะยอดเงินนี้สูงกว่าการส่งออกข้าว และ ยาง ของทั้งภูมิภาคนี้รวมกันเสียอีก
และในท้ายที่สุด  ไทยเรายังขอความร่วมมือจากประเทศจีน และ ญี่ปุ่น ซึ่งเป็นมหาอำนาจเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชียนี้  รวมไปถึงประเทศพัฒนาแล้วทั่วโลก  ให้เสริมสร้างความมั่นคงทางอาหาร  เนื่องจากภูมิอากาศแปรปรวนจากสภาวะโลกร้อน  พวกเขาก็เริ่มจะต้องกังวลในเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย  ด้วยการซื้อกองทุนรวมสินค้าเกษตรอาเซียน  จำนวนเม็ดเงินมหาศาลจากทั้ง  กองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติ  กองทุนบำนาญ และ เฮดจ์ฟันด์ จากทั่วโลก  ยิ่งจะสนับสนุนราคาสินค้าเกษตรให้สูงขึ้นกว่าระดับนี้ได้อีกมากมาย
 สิ่งที่ผมอยากขอร้องก็คือ หยุด ยืมเงินรุ่นลูกหลานทั้งประเทศมาเพื่อให้กับคนแค่ 1 ใน 3 ของประเทศได้แล้ว  แต่เปลี่ยนไปใช้การ ยืมพลัง แทนที่การใช้งบประมาณของภาครัฐใส่ลงไปตรงๆ ซึ่งก็พบว่าไม่ได้ช่วยต่ออุปสงค์ที่แท้จริง และ ราคาตลาดที่แท้จริงเท่าใดนัก  
หากจะมีคำตอบสำหรับคำถามที่ว่า ทำอย่างไรจะให้ข้าวราคาดีได้  โดยรัฐบาลไม่ขาดทุน  ผมก็คิดว่าแนวคิดนี้น่าจะเป็นคำตอบที่ดี   เศรษฐศาสตร์ไท้เก๊ก ยังช่วยแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจทั้งด้านปัญหาหนี้สิน ปัญหาการท่องเที่ยว และอื่นๆ     จึงอยากขอร้องให้ผู้กำหนดนโยบายได้ไปศึกษาในเรื่องนี้ด้วยครับ

[Chopin]

ด้วยความเคารพคคับ

ผมเห็นด้วยว่า การยืมเงิน ลูกหลาน มาละลายแบบนี้ ไม่ดีเลย

แต่่มันเป็นปัญหาที่แก้ยากจริงๆ


วิธีที่คุณพิมพ์มาก็โอเคครับ แต่ช่องโหว่ยังมีอยู่มากเลย
อันแรก เป็นเรื่องของ main idea ก่อน
ที่เอาไปเทียบกับน้ำมัน และทอง

ในข้อนี้ ต้องเข้าใจนะครับว่า ข้าวเป็น soft commodity และมีคุณสมบัติหลายๆ อย่างต่างจากน้ำมัน / ทอง

-น้ำมัน - สินค้าทดแทน ที่มีราคาถูก หาได้ยากมากครับ + ทรัพยากรมีจำกัด
-ทอง - ไม่มีวันเน่าเปื่อย และมีคุณสมบัติในตัวต่างจากโลหะชนิดอื่น มากมาย (รบกวนกด google ละกันนะครับ) ทั้งยังมีปริมาณที่ไม่น้อยเกินไป อย่างพวกแพลตตินัม ทำให้มันมีค่าในตัว เหมาะสมกับการที่จะเป็นสินทรัพย์ปลอดภัยมากๆ

สำหรับข้าว คงจะเอา  investment demand มาจับยาก เพราะมันเน่าเปื่อยได้ค่าเก็บรักษาสูง + สินค้าทดแทนมีมาก + ผลผลิตไม่คงที่ คาดเดาลำบาก
- ถ้าผลิตมาเยอะไป ไม่มีคนกินแล้วทำไง...
- ถ้าตปท ซื้อล่วงหน้าเยอะ เราดันผลิตได้น้อยในปีนั้น ก็ไม่รู้จะเอาที่ไหนมาให้เค้าครับ (จะบอกว่า อีก 5 เดือน รอผลผลิตได้ก่อน คงจะไม่ได้...)





ถ้าจะบอกว่าขอความร่วมมือ ประเทศผลิตข้าว
งั้น จับมือกัน ขึ้นราคาข้าว อาจจะง่ายกว่า
(แต่ก็ยังยากเกินไป เพราะว่า ตลาดมีการแข่งขัน รวมทั้งมีสินค้าทดแทนมากมาย...)

ส่วนการบังคับ povident ฯลฯ  มนุษย์เงินเดือนหลายล้านคนคงไม่เห็นด้วยอ่ะครับ..


สุดท้าย เพิ่มเติมนิดนึงครับ
พวกกองทุน commodity ที่ซื้อพวก crop พวก grain ก็มีอยู่เหมือนกันครับ ในต่างประเทศ แต่คงหากองทุนข้าวอย่างเดียวยาก  ผมว่าความเสี่ยงเยอะเกินไป คงขายยากครับ...

[นักดูดาว]

ก็ออกกฎให้กองทุนบำนาญทุกกองทั้งประเทศ (กบข. ประกันสังคม  สำรองเลี้ยงชีพ และ ประกันชีวิต รวมสินทรัพย์ 2.5 ล้านล้านบาท)  ต้องลงทุนในกองทุนรวมสินค้าเกษตรไทย หรือ สัญญาซื้อล่วงหน้าในตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้า

กฏนี้น่าจะขัดกับหลักการปกครองนะครับ คือการบังคับให้เพิ่มความเสี่ยงของหลักทรัพย์ โดยที่เจ้าของเงินไม่ยินยอม เท่าที่ผ่านมาเราทำได้เพียงเปิดโอกาสให้ลงทุนได้ ไม่ใช่บังคับให้ลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยง

เชื่อได้ว่าหากกฏนี้ออกมา สำนักงาน กลต. ต้องฟ้องศาลปกครองเป็นอันดับแรกเพื่อพิทักษ์สิทธิของนักลงทุนครับ ไม่สวยเลย หากรัฐโดน กลต.ฟ้องเสียเอง  และเจ้าของทุนนั้นมีสิทธิโดยชอบธรรมที่จะฟ้องศาลปกครองเพื่อพิทักษ์สิทธิของตน  เชื่อว่าไม่มีรัฐบาลใดกล้าทำแน่ๆ เพราะถึงกับเสียหายทางการเมืองและมีคดีฟ้องร้องและไม่ไว้วางใจกันเต็มไปหมดแน่

คุณอะไรดีละ หากจะเสนออะไรให้เป็นรูปธรรมปฏิบัติได้จริงตามระบอบประชาธิปไตย ควรพิจารณาเรื่องการปกครองประกอบด้วยครับ  เพราะแนวคิดการใช้ทรัพย์ของผู้อื่นด้วยการออกกฏหมายบังคับ เพื่อผลประโยชน์ใดๆโดยเจ้าของไม่เต็มใจ ดูเหมือนจะเป็นระบอบการปกครองอื่นที่ไม่ใช่ประชาธิปไตย

และนั่นจะทำลายประเทศนี้มากกว่าเป็นการช่วยเหลือครับ

[gradius173]

ลดการปลูกข้าวลงไม่ง่ายกว่าหรือครับ
ให้ไปปลูกอย่างอื่นแทน ใครปรับตัวไม่ได้ก็ล้มหายตายจากไปเอง

ข้าวเป็นอะไรที่ผลิตได้เรื่อยๆ ไม่เหมือนน้ำมันหรือทองที่มีจำกัดหมดแล้วหมดเลย
ผูกขาดก็ยาก เป็นเรื่องละเอียดอ่อน

การซื้อขายข้าวล่วงหน้า ต่างชาติก็ซื้อของประเทศที่ขายถูกกว่าเช่นเวียดนามไม่ดีกว่าหรือ

อีกอย่างผมว่าเราคิดไปเองหรือเปล่าว่าข้าวเราคุณภาพดีกว่าเพื่อนบ้านเรามาก
ผมว่าต่างชาติเช่นตะวันออกกลาง หรือฟิลิปปินส์ เขาแยกความต่างไม่น่าจะออกหรอก

[อะไรดีละ]

กองทุนบำนาญ...มีหน้าที่ลงทุนอยู่แล้ว  การออกกฏเพื่อให้ลงทุนในสินค้าเกษตรจะมีผล 2 ต่อ คือ เงินกองทุนที่เพิ่มขึ้น และ ได้ช่วยเหลือเกษตรกรด้วย
แจ๋วไหมละ

ไม่เกี่ยวกับประชาธิปไตยครับ  รัฐบาล และกลต. หากเห็นด้วย ทุกอย่างจบ...
ถ้าไม่งั้น  คนไม่เห็นด้วยกับภาษีสรรพสามิตน้ำมัน  ก็ออกมาโวยกันหมด  สมควรยกเลิกนะสิครับ...เรื่องของกฎหมายภาษีไม่เกี่ยวกับประชาธิปไตย
เกี่ยวกับว่า ครม.เห็นสมควรว่าไง...เท่านั้นเอง   แค่ 5 เปอร์เซนต์ของกองทุนไม่มีผลกระทบอะไรเท่าไหร่หรอกต่อผลตอบแทนรวม....อิๆ  

นี่เป็นการยกระดับราคาข้าวทั้งหมด...เวียดนามย่อมยินดีด้วยแน่  คงนำเงินจำนวนหนึ่งมากระตุกราคาด้วยซ้ำไป   การเปลี่ยน "สินค้า" เป็น "สินทรัพย์" แบบนี้จะช่วยได้ครับ

ขอบคุณสำหรับความเห็น  ผมอยากชี้ประเด็นให้เห็นว่า  วิธีนี้ก็คือ การสร้างสต๊อคและดีมานด์จำนวนมาก  อย่างยั่งยืน  ซึ่งจะส่งผลต่อราคาในระยะยาวได้นะครับ

[นักดูดาว]

กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ และประกันชีวิต เป็นนิติบุคคล ซึ่งมีอิสระในการเลือกสัดส่วนการลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงตามความต้องการของนิติบุคคล

การก้าวล่วงเข้าไปบังคับให้ลงทุนในสินทรัพย์ที่เสี่ยงขึ้น อันอาจเป็นเหตุให้ขาดทุนเป็นที่เสียหายแก่กิจการ ก็สามารถฟ้องให้ระงับกฏหมายได้แล้วครับ
หากผู้บริการกองทุนประกันสังคม หรือ กบข. ไม่เห็นด้วยกับการเพิ่มความเสี่ยง ก็สามารถฟ้องศาลปกครองได้เช่นกัน

ไม่ต้องห่วงครับว่าผมจะพูดไม่จริง ใครคิดว่าบังคับได้ ก็ลองออกกฏหมายแบบนี้มา ผมจะฟ้องศาลปกครองให้ดู ถ้ามันมากระทบกองทุนสำรองเลี้ยงชีพที่ผมมีส่วนรับผิดชอบอยู่

[อะไรดีละ]

อ้อ..คิดกันแบบนี้หรือครับ  อะไรก็ฟ้องศาลปกครอง  ประเทศถึงไม่ไปไหน...
อยากรู้เหมือนกันจะรับฟ้องหรือเปล่า

ศก.ตกต่ำ...มันมีแค่ 2 ทางเลือกเท่านั้นในการฟื้นฟู  
วิธีแรก คือ ยืมเงินลูกหลานมาผลาญ  ตอนนี้รัฐบาลกำลังเลือกใช้วิธีนี้อยู่  อนาคตให้พวกเขาไปคิดวิธีแก้ไขเอาเอง  เคนส์ก็สนับสนุนวิธีนี้
วิธี 2 คือ เอาเงินรุ่นเรานี่แหละมาเสี่ยงเพิ่มขึ้น....ยอมจะรับความเสี่ยงนี้เอง เพราะ คนรุ่นเราสร้างปัญหาเอง ก็น่าจะแก้ไขกันเอง  

ถ้าไม่ยอมรับวิธี 2 .... แต่จะเลือกวิธีแรก  ปล่อยให้เป็นภาระคนรุ่นลูกหลาน  ผมคิดว่าเห็นแก่ตัวเกินไปนะครับ

[อะไรดีละ]

อันที่จริงแล้ว...ความเสี่ยงแทบไม่มี
เพราะ ไม้แรก  รัฐบาลจะให้กองทุนบำนาญเข้าซื้อก่อน 1.25 แสนล้าน
แล้ว ไม้สอง จึงให้ SWF ที่ระดมเงินจากอาเซียน เข้าซื้ออีก 1.3 ล้านล้าน
โดยคงไม่ซื้อทั้งหมด
เพราะ ตลาดส่งออกข้าวของทั้งภูมิภาคนี้อยู่ราว 3 แสนล้านเท่านั้นเอง

มันเหมือนกับ เรารู้ดีว่าหุ้นตัวนี้มี มาร์เก็ตแคปเท่านี้ ต้องใส่เงินเท่าไหร่ ถึงจะปั่นราคาขึ้นได้....
ดังนั้น วิธีแบบนี้จะปั่นราคาข้าวขึ้นได้แน่ เมื่อยกระดับราคาให้สูงน่าพอใจก็จะหยุด  แบบนั้นเลยละครับ  
เมื่อสร้างราคาให้สูงได้แน่นอน...นั่นหมายถึง กำไรของกองทุนบำนาญแน่นอนด้วย เพราะ เริ่มเข้าซื้อตั้งแต่ราคาต่ำไงครับ

[นักดูดาว]

[quote="อะไรดีละ"]อ้อ..คิดกันแบบนี้หรือครับ

[อะไรดีละ]

ตอนนี้ กลต.มีกฎเกณฑ์มากมายอยู่แล้วในการกำหนดขอบเขตการลงทุนของกองทุนบำนาญต่างๆ  ทำไมไม่ฟ้องศาลครับ

ตอนนี้รัฐบาลเอาเงินลูกหลานมาผลาญอยู่แล้ว

ตอนนี้รัฐบาลเก็บเงินสรรพสามิตน้ำมันอย่างไม่เป็นธรรมอยู่แล้ว

ทำไมไม่ไปฟ้องศาลปกครองบ้างละครับ  .... ฮาๆๆ  

[นักดูดาว]

ความเสี่ยงไงครับ หากมีความเสี่ยงที่เจ้าของเงินยอมรับได้ ก็ไม่มีปัญหา
อีกอย่าง กลต. ให้ขอบเขตครับ ไม่ใช่คำสั่งให้ลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงอย่างใดอย่างหนึ่ง

[อะไรดีละ]

ก็บอกแล้วไงครับ...ว่าความเสี่ยงแทบไม่มี...รัฐบาลแทบจะรับประกันได้เลย

[นักดูดาว]

ก็บอกแล้วไงครับ...ว่าความเสี่ยงแทบไม่มี...รัฐบาลแทบจะรับประกันได้เลย

ตกลงรัฐบาลต้องกลับมารับประกัน ธุรกรรมแล้วเหรอครับ ?

[อะไรดีละ]

ธุรกรรมนี้...รัฐอาจเข้ามารับประกันได้...
สามารถแทรกแซงผ่าน  ราคาในตลาดล่วงหน้าก็ได้นี่ครับ  
เพราะ เป็นการสร้างความมั่งคั่งให้กับกองทุนบำนาญ และ เกษตรกร
ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว    แต่นี่เป็นการสร้างดีมานด์จริง  ไม่ใช่วิธีปัจจุบันที่เอาเงินลูกหลานมาผลาญ  และ ราคาข้าวในตลาดจริงก็ไม่ได้สูงอะไร

[ปรัชญา]

แต่นี่เป็นการสร้างดีมานด์จริง