โพสต์
เริ่มจากการบ้านทุกครั้งจะต้องมีนักเรียนดีเด่นหนึ่งคนทำมาส่ง และจะถูกเพื่อนๆเอามาเป็นต้นฉบับ ลอกกันทั้งห้อง เผลอๆลามไปทั้งสายชั้น
นักเรียนที่ลอกต้นฉบับ ก็แบ่งได้เป็น 3 กลุ่ม
กลุ่มที่แรก เป็นนักเรียนที่ลอก เมื่อสงสัยอะไรก็จะถามเจ้าของต้นฉบับ แนวว่ามีเอ็งอยู่ ข้าสบาย สงสัยถาม ไม่ตอบข้าโวย
กลุ่มที่สอง ขณะที่ลอกต้นฉบับอยู่ สมองก็จะคิดตามฉับๆ ๆ หากสงสัย ก็จะวนขึ้นไปดูจุดเริ่มต้น แล้วนั่งคำนวณไล่หาที่มาของคำตอบเอง นักเรียนกลุ่มนี้จะเป็นพวกคิดได้ แต่ไม่คิด ขี้เกียจ ไหนๆก็มีคนทำแล้ว ขอลอกหน่อยเหอะ
กลุ่มสุดท้าย เป็นพวกลอกอย่างเดียว ตา หู จมูก ลิ้น สมองและสองมือคือเครื่องถ่ายเอกสาร เอ็งเห็นม้าแต่เขียนหมู ข้าเขียนหมู เอ็งเห็นหนูแต่เขียนควาย ข้าเขียนควาย
สุดท้ายของการลอก สมุดการบ้านของนักเรียนทุกคนก็กองสุมกันที่โต๊ะคุณครู ไม่ว่าเปิดดูเล่มไหนๆ ก็ไม่มีความแตกต่างกันมากนัก จะมีบางคนทำเนียน มีรอยน้ำหมึกลบคำผิดบ้าง เอาปากกาขีดฆ่าบ้าง ทำเป็นเขียนคำนวณบวกลบในกระดาษบ้าง จะได้ดูเหมือนทำเอง คิดเอง แค่นี้ก็สบายใจแล้วว่าคุณครูก็ไม่รู้แล้วว่าใครลอกใคร
แต่บททดสอบสำคัญ ที่จะคัดสมุดการบ้านของเด็กกลุ่มต่างๆ ออกจากกันก็คือการสอบข้อเขียน เพียงกระดาษไม่กี่แผ่น เวลาสอบไม่กี่ชั่วโมง เมื่อการสอบจบลง คุณครูก็จะสามารถทราบได้ว่าใครคือ ผู้ชนะ ในเกมของนักเรียน
สุดท้ายก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของการลงทุน กับประสบการณ์การลงทุน 1 ปี 4 เดือน เจอแต่ตลาดขาขึ้น วิกฤตยังไม่ผ่านพบเจอ มันยังคงทำให้ผมติดนิสัยเป็นเพียงผู้ลอก ถึงแม้บางครั้งจะทำตัวเป็นต้นฉบับ แต่ก็ยังเป็นต้นฉบับที่ผิดผลาดอยู่มาก ดังนั้นแล้ว นักลงทุนก็จงพยายามทำให้เงินในการลงทุนของท่าน เป็นเงินฉลาด ในมือของคนกล้า
บันทึกไม่สำเร็จ