Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

   
ขอคารวะพี่ ๆ ทุกรุ่นครับ

dome@perth เขียน:ขอแสดงความนับถือ พี่กุหลาบงามครับ
บทความอมตะ น่าชมเชยครับ  

บทความนี้พี่กุหลาบเขียนเมื่อปี 2551

หลักการก็คือหลักการ  แม้วันและเวลาผ่านไป  ยังใช้ได้เสมอค่ะ  

ชอบบทความนี้มากครับ
ขอบคุณพี่กุหลาบครับ

ขอขอบคุณด้วยคนครับ  :o  :o  :o

เตือนสติได้ดีครับ รู้ตัวเองว่าตัวเองเป็นใครจะทำให้เรา ไม่โลภเกินความรู้  :8)

พวกผมคงเป็นVIรุ่น4

เข้ามาอ่านคำและความในใจ

ฟ้าฝนฟากโน้นตก...

โก-ลก-สบายดีนะครับ

แม้นไม่ได้พบกันนาน แต่ยังจำได้ครับ กุหลาบงามหลังฝน

akkhapon เขียน:เข้ามาอ่านคำและความในใจ

ฟ้าฝนฟากโน้นตก...

โก-ลก-สบายดีนะครับ

แม้นไม่ได้พบกันนาน แต่ยังจำได้ครับ กุหลาบงามหลังฝน

สวัสดีครับพี่ akkhapon ที่โก-ลก ยังน่าอยู่เหมือนเดิม

ความเป็นมาของบทความนี้เป็นเพราะความไม่รู้ตัวเองของผม คิดว่าตลาดหุ้นเป็นขนมหวาน แต่หลังจากได้รับบทเรียนและการเรียนรู้ในตลาดหลายต่อหลายครั้ง

จึงรู้ว่าตัวเองยังเปรียบไม่ได้แม้แต่ ธุรีของฝุ่นผงในตลาดหุ้น
ถึงแม้ว่าตลาดจะเปลี่ยนไปแต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่เคยเปลี่ยนคือ ความโลภและความกลัวของคน

ลงทุนอย่างมีความสุขและมีเวลาให้กับสิ่งรอบตัวบางนะครับ  :P  :P

แล้ว จะ มี รุ่น น้อง ปี 3 ปี 4 มั้ย เนี่ย.

พี่พอใจ wrote :

ส่วนตัวชอบมดเขียว V3 ครับ
สีมันไม่เหมือนมดแดง V1กับV2
แล้วท่าแปลงกาย ท่าต่อสู้ เท่ห์กว่ามากมาย

เป็นVไหนก็ได้ครับ ขอให้ชนะพวก ช็อกเก้อร์ได้ก็ละกัน

ข้าพเจ้าก็ชอบ V3  เท่ห์โครต  ชอบ ๆ ๆ    

อ่านไปอ่านมาพึ่งรู้ว่าเป็นบทความหลายปีแล้ว
แต่เอะมันก็ยังเตือนสติน้องๆ VI อย่างผมอยู่
ผมนั้นเป็น VI รุ่นไหนยังไม่ทราบดี แต่คงจะต้องพยายามให้ติดหนึ่งในสามมั่งละครับ

por_jai เขียน:ส่วนตัวชอบมดเขียว V3 ครับ
สีมันไม่เหมือนมดแดง V1กับV2
แล้วท่าแปลงกาย ท่าต่อสู้ เท่ห์กว่ามากมาย

เป็นVไหนก็ได้ครับ ขอให้ชนะพวก ช็อกเก้อร์ได้ก็ละกัน

สำหรับบทความพี่พอใจนี้ เจอกี่ประโยคที่พี่โพส ก้อเท่ทุกครั้งที่โพสเลยนะครับพี่  :lol:

ผมว่านะจะเปลี่ยนจาก  รุ่น 2 เป็น
รุ่นต่อยอด

บางทีรุ่น 1 ก็พลาด ก็รอรุ่น 2 มาทักท้วง
บางทีรุ่น 1 ก็ไม่แน่ใจ รอรุ่น 2 มาช่วยคิด

คนเดียวห้วหาย 2คนเพื่อนตายครับ

"คลื่นลูกที่สอง ไม่จำเป็นต้องเล็กกว่าคลื่นลูกแรกเสมอไป"


รุ่นหนึ่ง "ขายหมู" ออกมา เพราะความหวั่นไหว
และรุ่นสองเข้าไป "รับส้ม(หล่น)" เพราะความคมและความมั่นใจของรุ่นสองที่มีมากกว่ารุ่นหนึ่ง


อีกทั้งบริษัทฯที่ผมเลือกลงทุนอยู่นี้
เป็นบริษัทฯที่ก่อตั้ง และเข้าตลาดหลักทรัพย์ฯมายาวนานกว่า 30 ปี
ผมคงไม่ใช่รุ่นหนึ่ง หรือ รุ่นสองแล้วหล่ะครับ
อาจจะเป็นรุ่นที่พัน รุ่นที่หมื่นแล้วมั้งครับ


"หุ้น" อาจจะเปรียบเสมือน "โต๊ะในร้านอาหาร"
และ "กำไร" ก็คือ "อาหารจานเด็ด" ที่เสริฟอยู่บนโต๊ะตัวนั้น
คนแล้วคนเล่าที่แวะเวียนเข้ามานั่ง และเมื่อทานเสร็จ เค้าก็ลุกออกไป
สำหรับร้านอาหารร้านนึง และสำหรับโต๊ะตัวนึง
เราเป็นคนที่ล้านแล้วหรือเปล่า ก็ไม่รู้นะ


ขอแค่ร้านนั้น มี "มุมหรือโต๊ะนั่ง" ที่เราถูกใจ
และร้านนั้นมี "อาหาร" ที่มีรสชาติอร่อยถูกปากเรา
และที่สำคัญ คือ "มีราคาที่สมเหตุสมผล คุ้มค่ากับเงินที่เราเสียไป"
แค่นั้น...มันก็เพียงพอแล้วหล่ะครับ


(^_^)

ชอบๆๆๆ

ผมก็ยังเป็นรุ่นสองอย่างเหนี่ยวแน่น อิอิ  :lol:

pak เขียน:"คลื่นลูกที่สอง ไม่จำเป็นต้องเล็กกว่าคลื่นลูกแรกเสมอไป"


รุ่นหนึ่ง "ขายหมู" ออกมา เพราะความหวั่นไหว
และรุ่นสองเข้าไป "รับส้ม(หล่น)" เพราะความคมและความมั่นใจของรุ่นสองที่มีมากกว่ารุ่นหนึ่ง


อีกทั้งบริษัทฯที่ผมเลือกลงทุนอยู่นี้
เป็นบริษัทฯที่ก่อตั้ง และเข้าตลาดหลักทรัพย์ฯมายาวนานกว่า 30 ปี
ผมคงไม่ใช่รุ่นหนึ่ง หรือ รุ่นสองแล้วหล่ะครับ
อาจจะเป็นรุ่นที่พัน รุ่นที่หมื่นแล้วมั้งครับ


"หุ้น" อาจจะเปรียบเสมือน "โต๊ะในร้านอาหาร"
และ "กำไร" ก็คือ "อาหารจานเด็ด" ที่เสริฟอยู่บนโต๊ะตัวนั้น
คนแล้วคนเล่าที่แวะเวียนเข้ามานั่ง และเมื่อทานเสร็จ เค้าก็ลุกออกไป
สำหรับร้านอาหารร้านนึง และสำหรับโต๊ะตัวนึง
เราเป็นคนที่ล้านแล้วหรือเปล่า ก็ไม่รู้นะ


ขอแค่ร้านนั้น มี "มุมหรือโต๊ะนั่ง" ที่เราถูกใจ
และร้านนั้นมี "อาหาร" ที่มีรสชาติอร่อยถูกปากเรา
และที่สำคัญ คือ "มีราคาที่สมเหตุสมผล คุ้มค่ากับเงินที่เราเสียไป"
แค่นั้น...มันก็เพียงพอแล้วหล่ะครับ


(^_^)

พี่อาจจะเข้าใจความหมายที่ผมต้องการจะสื่อผิดไปเล็กน้อยนะครับ