Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

หนักสุดก็คือเจ้งกับ บริษัทตัวเองครับ เงินต้นก็ไม่ได้คืน

แถมมาโดนภาษีย้อนหลังอีก  เป็นบทเรียนราคาแพงที่สุด สำหรับผม

จำไว้เลยว่า ถ้าจะตั้งบริษัท อย่าหุ้นกับใคร และอย่าให้คนอื่นมาบริหารแทน


ส่วนหุ้นที่เจ็บหนักสุดคือ PSL ไปซื้อตอน 35.5 ตั้งแต่ปี 07 จนบัดนี้ยัง

ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมา ตัดสินใจเฉือนเนื้อร้ายทิ้งเมื่อปลายปีที่แล้ว ตอนนี้

อาการเริ่มดีขึ้นบ้างแล้ว

ผมเริ่มลงทุนตัวแรกทีuecต้นทุนประมาณ36บาทก่อนแตกพาร์จาการทยอยรับพอตลาดเริ่มย่อราคายังไม่ร่วงมากและความรู้ยังน้อยสุดท้ายทําใจขายออกไปที่5บาทหลังแตกพาร์เงินเก็บ
จากการทํางาน8ปีหายไป 50%

ตอนหลังหาความรู้เพ่ิมข้ึนจากท่ีน่ีช่วงท่ีหุ้นตกหนักผมอ่านหนังสือจนเหลือเวลานอนวันละ5ช่ัวโมงแล้วทุกทุกอย่างก็ดีข้ึน

ผมไปมีทต้ิงทุกคร้ังซึมซับความรู้ไปทีละเล็กละน้อยจาก
อาจารย์นิเวศน์ม่ัง พ่ีฉัตรชัยม่ัง พ่ีพอใจมั่ง และคุณลูกอีสาน น้องโย และอีกหลายท่าน และ พ่ีหมอสามัญชน คนสำคัญท่ีพาพอร์ตพ้นวิกฤต

จากคำถามดลใจของหมอแม๊คว่า เล่นหุ้นมานานรึยัง ถ้านานแลัวต้องรวยไม่ใช่ขาดทุนหรือเสมอตัวเลยอ่านทุกอย่างท่ี
เก่ียวกับการลงทุน

จากการหาความรู้ทำให้ความคิดการลงทุนเปลี่ยนไป คือรู้ให้มากทำให้น้อยและมีวินัยครับ

ตอนปี 2002 ตอนยังไม่เคยวิเคราะห์บริษัท ซื้อตามโพยเท่านั้น เกิดสนใจหุ้นที่มีปันผลดีเลยถามมาร์เก็ตติ้งว่ามีหุ้นปันผลดีๆ แนะนำไหม เขาก็แนะนำมาตัวหนึ่งคือ CEI ผมซื้อตอน 27 บาท ตอนนั้นปันผลเกือบ3บาทมั้ง อ่านบทวิเคราะห์ของโบรกเกอร์ ทราบว่าเป็นบริษัทผลิตพัดลมเพดานส่งออกขายให้ผู้ซื้อรายใหญ่รายเดียว และบริษัทเป็นผู้ชำนาญในการผลิตพัดลมแบบนี้รายเดียวในโลก(อะไรจะขนาดนั้น)

พอซื้อไปราคาไหลลงเรื่อยๆ ช่วงแรกมาร์บอกว่าปันผลดี ราคาตกลงมาน่าเก็บ
พอผ่านไปอีกราคาต่ำกว่า 20 บาท บทวิเคราะห์โบรกเปลี่ยนทันที บอกว่ากำลังจะโดนยกเลิกคำสั่งซื้อจากผู้ซื้อรายใหญ่ ดังนั้นต้องเปลี่ยนธุรกิจ ไปผลิตอย่างอื่นส่งออก และต้องหาตลาดใหม่ ในที่สุดก็ตัดใจขายออกที่ 16.90

ปัจจุบันราคา CEI อยู่ที่ 2.50 บาทและบริษัทยังไม่มีธุรกิจที่ชัดเจน

ซื้อ "ตามข่าว" และ "ตามเขาว่า" ครับ
อีกอย่างแต่ก่อนซื้อหุ้นดูแต่ PE ต่ำๆ เละไม่เป็นท่าเหมือนกัน

ผมซื้อ PTTAR  มา 38.25 เพราะ โบรคเกอร์บอกว่าดี ให้รอที่ 45 บาท

ผมรอมานานมากประมาณ เกือบ ปี ด้วยความคิดที่ว่า กิจการไม่น่าจะเจ๊ง

พอเริ่มวิเคราะห์เป็นบ้าง ทำให้รู้ว่าต้องรีบขาย แต่ไม่รู้ว่าจะขายที่เท่าไหร่ดี หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ ก็เลยรอมาเรื่อยๆ

สุดท้ายขายไปที่ 25.25 บาท เหตุผลที่ขายเพราะเป็นปีเกิดครับ 2525
(ซึ่งอยากไปเกิดใหม่เป็นนักลงทุนที่ซื้อเอง คิดเอง ฮิฮิ)

อันที่จริงที่ขายเพราะได้เข้ามาอยู่ที่ LPN แล้วรู้สึกว่าบริหารจัดการดีตั้งแต่งานขาย แบบตอบโจทย์การอยู่อาศัย ก่อสร้างเสร็จตามเวลาในคุณภาพงานที่ยอมรับได้  ตลอดจนอยู่แล้ว นิติบุคลก็เข้มแข็ง จริงๆ

ตอนนี้มีความสุข หลับสบายเวลานอนที่คอนโด และหลับสบายเวลา ที่ถือหุ้นครับ

ฺิBBL ครับ ซื้อแบบไม่ดูอะไรเลย ทั้งกราฟ ทั้งพื้นฐาน
ก่อนต้มยำกุ้ง น่าจะราวๆ 160-180 จำไม่ได้แน่นอนครับ
ในใจตอนนั้นคิดว่า ธนาคารกรุงเทพไม่มีวันเจ๊งครับ เงินเก็บจากทำงาน ประมาณ สองแสน แถมชวนน้องๆรวมเงินเพิ่มมาซื้ออีก  กะว่าซื้อแล้วถือยาว สุดท้าย ยาวเลยครับ ถ้าจำไม่ผิดขายทิ้งไปราวๆ 60 บ.
นึกย้อนไปยังขำตัวเอง อยากถือหุ้นกินปันผลอยากถือยาว แต่ไม่เคยรู้เลยว่ากิจการมูลค่าที่แท้จริงประมาณเท่าไร ไม่เคยวิเคราะห์และไม่รู้ว่ามีวิธีวิเคราะห์กิจการด้วย สุดท้านหยุดสนใจหุ้นไป5-6ปี เข็ดเลยครับ

อ่อนหัดจริงๆเลยเรานี่

ราชาแห่งวอลสตรีทนั้นไมไส่เสื้อผ้า
วอเร็น บัฟเฟตต์ บอกว่า วอลสตรีทเป็นที่ ๆ เดี่ยว
ที่คนซึ่งมาด้วยรถ Rolls-Royces ฟังคำและนำของคน
ซึ่งมาด้วยรถไฟใต้ดิน

ผมขาดทุน SPALI 25% ครับ

ในปี 2008 ซื้อตอนราคา 2 บาท  
อยู่ร่วมกันมาเกือบ 2 เดือนราคาหล่นเหลือ 1.5 บาท

ตอนนั้นคิดว่า หุ้นอสังหาฯนี่น่ากลัวจริงๆด้วย
ขนาดปันผล 15% ยังไม่มีใครเอาเลย  
กลับมา 2 บาทได้อีกครั้ง
ดีใจมากครับ ขาย !

 :?  :lol:  :roll:  :evil:  

CCET-W2 ถือจนละลายไปในกับอากาศ ToT
IEC, EMC, RICH, BLISS โลภนึกว่าจะปั่นไปหลายบาท สุดท้ายเหลือตามปัจจุบัน ยังอยู่ใน Port ไว้คอยเตือนใจ ไม่ให้หลงทาง
TOP ซื้อตอน 72 บาท ยังรอกลับไปที่เดิม

โชคดีเป็นสมัยแรกเริ่ม จึงไม่เจ็บหนักมากเกินไปครับ

PTL ช่วงก่อนวิกฤตซับพาร์ม ไล่ซื้อตั้งแต่ 3 บาทถึง 6 บาท กว่าๆ มั่นใจเต็มร้อย ลงทุนไปกว่าตัวเดียวกว่า 70% ของพอร์ต  ราคาขึ้นไป 7 กว่าๆ ก็ไม่ขาย  เพราะหวังขายที่ 12  ตามกำไรที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้น

พอวิกฤตซับพาร์ม ทำให้ตลาดหุ้นทั่วโลกร่วง  ทีแรกทำท่าไม่ลง  แต่ไปๆมาๆ แปร๊บเดียว จาก 7.x  ไปเหลือ 2.x  เลย ทั้งๆ ที่ผลประกอบการณ์ ไม่ได้แย่ลงนะ จริงๆ แล้วกำไรกลับดีขึ้นมากด้วย  จะซื้อเพิ่มก็ไม่มีเงินแล้วเพราะตอนนั้นเราลงทุนในหุ้นเต็มร้อย จะไปเล่นมาร์จิ้นก็ไม่กล้าอีก  

ทนถือ ข้ามวิกฤติมา  สูญเสียโอกาสและเวลา ทำเงินไปพอสมควร

วิกฤตสอนให้รู้ว่า  อย่าประมาท อย่ามั่นใจเกิดเหตุ อะไรๆก็เกิดขึ้นได้

อีก ตัวคือ Stanly ถือมาก่อนซับพาร์มเหมือนกัน  คิดว่าบริษัทแข็งแกร่ง งบดูดีหนี้สินน้อย เป็นเจ้าตลาด โคมไฟรถยนต์ ซื้อมา 145 พอเจอวิกฤต เหลือ  45

รวมกับเจ้า PTL ที่มีอยู่ตอนนั้น จาก 7 เหลือ  2.8  เห็นพอร์ตตัวเอง มีมูลค่าลดลงเหลือแค่ 30% กว่าๆ ของที่เคยมีอยู่ กำไรที่เคยได้พร้อมเงินเดือนที่ทำงานมาหายวับไปกับตา

ย้อนกลับไปคิดแล้ว  ยังสยองอยู่เลย

aprint เลยครับ ซื้อที่ 12.7 ขายเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง คิดว่าขายเอาเงินไปลงทุนหุ้นตัวอื่นดีกว่าติดหุ้น ที่ราคา 11.5 โชคดีได้ปันผล 0.8 หักภาษีเหลือ 0.72 มาลดขาดทุน

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆครับ
บ้างทีเราก็เรียนรู้จากความล้มเหลวก็ดีเหมือนกันครับ
จะได้คอยเตือนตัวเองและจะไม่เดินไปยังหนทางที่ล้มเหลวนั้น

ผมเริ่มจากลงทุนแบบ vi ก่อนโชคดีรู้จักหุ้นจาก
หนังสือ ดร. นิเวศ

เล่นได้ซักพัก มันไม่ร้าวใจ อยากลอง แบบปั่นๆบ้าง
เดือนละ เด้งอะไรประมาณนั้น

กด live เลยครับ  เลือดสาด กลับบ้านแทบไม่ทัน

และก็พวกหุ้นตัวใหญ่ๆ ไม่รู้เป็นไร ขาดทุนทุกที

เข้าใจว่าถือนานไม่ได้ ตอนนี้ เข้าใจและว่าต้องเล่นแบบไหนถึงเข้ากับนิสัย

ที่อ่านมานี่เด็กๆทั้งนั้น
ของผมFIN-1 4แสนบาทเหลือ0บาท
UAF 3แสนบาทเหลือ0บาท
ยังมีอีกหลายตัวแต่จําไม่ได้แล้ว
ตอนปี40 ลงทุน3ล้านเหลืออยู่3แสนบาท
โชคดีที่ยังมีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้
พร้อมกับบทเรียนที่ว่า เล่นหุ้นโดยไม่มีความรู้
หายนะจะมาเยือนในไม่ช้า

ผมเน้นหุ้นปันผลมาก่อนตลอดและต้องเป็นหุ้นที่มีสินค้าที่ผมเห็นได้ทุกวันได้ยิ่งดี และจนถีงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมแต่ศึกษาหุ้นได้มากตัวขึ้น

ขาดทุนก็ HTC ประมาณ -40% แยะสุด จากประสบการณ์ตัวนี้ทำให้ผมคิดว่าอย่างหนึ่งที่ผมพลาด คือ หุ้นพื้นฐานที่ผมลงทุนผมยังถือไม่นานพอ ผมยังขาดมุมมองในระยะยาว

ผมก็คงเหมือนคนอื่นที่นำเงินเดือนที่ได้รับมาลงทุนสำหรับอนาคต ทุกวันนี้ผมเน้นการอ่านทุกอย่างที่ผมสามารถหาได้เกี่ยวกับการลงทุน

ตอนสมัยทำงานใหม่ ๆ ชอบจัง FCI (ฟ้าใส) ซื้อเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าเพื่อนกับมาร์เชียร์dกันจัง ขายเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าขายทุน 30%  :lol:

[quote="unnop.t"]ตอนสมัยทำงานใหม่ ๆ ชอบจัง FCI (ฟ้าใส) ซื้อเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าเพื่อนกับมาร์เชียร์dกันจัง ขายเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าขายทุน 30%

drsp เขียน:ที่อ่านมานี่เด็กๆทั้งนั้น
ของผมFIN-1 4แสนบาทเหลือ0บาท
UAF 3แสนบาทเหลือ0บาท
ยังมีอีกหลายตัวแต่จําไม่ได้แล้ว
ตอนปี40 ลงทุน3ล้านเหลืออยู่3แสนบาท
โชคดีที่ยังมีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้
พร้อมกับบทเรียนที่ว่า เล่นหุ้นโดยไม่มีความรู้
หายนะจะมาเยือนในไม่ช้า

ยุคนั้น FIN1 ยิ่งใหญ่มากๆ  ส่วน UAF ก็เป็นบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์เครือธนาคารกรุงเทพ  ใครจะคิดว่าล้มละลายได้

DS ก็เป็นบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์เครือธนาคารไทยพาณิชย์  ก็ยังไม่รอด

ธนาคารขนาดกลางและเล็กของไทยก็ล้มเกือบหมด  ธนาคารแหลมทอง  ธนาคารมหานคร  สหธนาคาร  ธนาคารศรีนคร  ธนาคารเอเชีย  ชื่อธนาคารเหล่านี้หายไปเหลือไว้แต่อดีต

ส่วนที่เหลืออยู่  แต่เจ้าของเปลี่ยนไป  ก็  ธนาคารทหารไทย  ธนาคารนครหลวงไทย  ธนาคารกรุงศรีอยุธยา

[quote="chatchai"][quote="unnop.t"]ตอนสมัยทำงานใหม่ ๆ ชอบจัง FCI (ฟ้าใส) ซื้อเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าเพื่อนกับมาร์เชียร์dกันจัง ขายเพราะอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าขายทุน 30%

ของผมที่หนักสุดก็น่าจะเป็น TEAM (ไล่เก็บตอน 6-7 บาท ขายขาดทุนที่ 1.8) กับ FANCY เจอปัญหาเรื่องหาลูกค้ามาซื้อไม่ได้เหมือนกันเลย :lol:

ถือว่าเป็นบทเรียนสำคัญครับ ขับรถอย่ามองแต่กระจกหลัง ผมอ่านแค่งบการเงินอย่างเดียวคิดว่างบดูดี มีหนี้น้อย ปันผลงาม ทั้งๆที่ข่าวเรื่อง subprime ก็ออกมาเป็นระยะๆ แต่เห็นว่ารายได้ก็ยังโตอยู่ เลยคิดอย่างรวบรัดว่าคงไม่เป็นอะไรมั๊ง  :?

ประสบการณ์เจ็บหนักที่สุดของผมคงเป็น SCC ครับ
ต้นทุนประมาณ 230 บาท ซื้อก่อน Subprime
มันวิ่งขึ้นไป 280 บาท ผมไม่ได้ขายเพราะเชื่อมั่นว่ามันเป็นบริษัทที่สุดยอด
และตอนนั้นปันผล 15 บาทต่อหุุ้น
(ในขณะที่ผมไม่เข้าใจในตัวกิจการเลย)

สุดท้ายพอเกิดวิกฤติ SCC วิ่งลงไปต่ำสุดประมาณ 80 กว่าบาท ขาดทุนเยอะมากครับเพราะตอนนั้นถือเกิน 50% ของพอร์ต

แต่ผมก็ไม่ได้ขายทนถือมาเรื่อยๆ ในที่สุดก็ขายไปประมาณ 2 อาทิตย์ที่แล้วครับ กำไรโอเค แต่ค่าเสีบโอกาสเยอะมาก  :vm:

พี่ฉัตรชัย บอกชื่อธนาคารได้เก่ากึกมาก ผมไม่รู้จักซักธนาคาร -*-
บ่งบอกถึงประสบการณ์ในการเล่นหุ้น และอายุในปัจจุบันพี่เค้าเลย  :lol:

ส่วนตัวไม่มีประสบการณ์ขาดทุนครับ เพราะพึ่งเล่นและไม่เคยเจอเหตุการณ์โหดๆแบบรุ่นเก๋า
หวังว่า อีก 2 ปี ข้างหน้าจะเจอแบบเค้าบ้าง อยากฝึกจิตใจตัวเองเหมือนกันว่าจะขายหรือถือ

ขอเสนอให้กะทู้นี้เข้า คลังกระทู้คุณค่า  :8)

ตอนปี40 ผมยังเด็กอยู่เลย จำความไม่ได้แล้ว รบกวนถามพี่ฉัตรชัยหน่อยครับ ว่าพวกสถาบันการเงินตอนนั้นที่เจ๊งกัน ถ้าอย่างเราๆ เป็นคนทั่วๆ ไป ในวันนั้น เราจะรู้ไหมว่ามันจะเจ๊งน่ะครับ เพราะหลายๆ แห่งที่เจ๊งก็เป็นกิจการใหญ่ๆ แบบไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดได้

อ่อ ลืมโพสต์ประสบการณ์ขาดทุน

ของผมคือ stanly ช่วงเกิดวิกฤติ ราคาร่วงเป็นเหว ผมซื้อไว้ที่ 80 บาท ตอนตุลา 2008 พอสิ้นปี ร่วงไปเหลือ 60 บาท ประสบการณ์ปีแรกในการลงทุน ช่างเลวร้ายมาก ผมซื้อไว้ในสัดส่วนเยอะมากของพอร์ต เพราะเชื่อว่าอุตสาหกรรมยานยนต์ในไทย จะเจริญกว่านี้อีกมากในอนาคตข้างหน้า โดยเฉพาะหลังเกิดวิกฤติที่จะฟื้นตัวได้อย่างมาก

stanly ทำให้พอร์ตผมในปี 2008 ขาดทุนอย่างหนัก เนื่องจากไม่คาดคิด ว่าราคาจะลงไปต่ำจนเหลือ 45 บาทได้ เพราะพื้นฐานระยะยาวของบริษัทนั้นยังดีอยู่มาก

แต่ผมยังถือ stanly ต่อไป เพราะพื้นฐานบริษัท ยังไม่เปลี่ยนแปลง จนสิ้นปี 2009 ราคาขยับขึ้นมาแถว 120 บาท ซึ่งกลับเป็นตัวที่ทำให้พอร์ตผมกำไรอย่างมากในปีนี้

แม้ผมจะยังเชื่ออยู่ดีว่า stanly มีพื้นฐานที่ดีมากและยังน่าจะขยายตัวได้อีกเยอะ แต่หลังจากเหตุการณ์วิกฤติครั้งนี้ ทำให้ผมได้บทเรียนสำคัญยิ่ง ผมจึงค่อยๆ ปรับแนวทางการลงทุน มาสู่กิจการที่ไม่ผันแปรกับเศรษฐกิจรุนแรงอย่างธุรกิจยานยนต์ เพราะไม่รู้ว่าวันไหนวิกฤติจะกลับมาเยือนเราอีก

ผมเพิ่งขาย stanly ไปเร็วๆ นี้ ทำให้สุดท้ายได้กำไรพอสมควร บวกกับบทเรียนที่จะจำไปอีกนาน

PTT 424 -> 200กว่าๆจำไมไ่ด้ครับ
TEAM 8 -> 1กว่าๆ

เล่นหุ้นครั้งแรกช่วงปลายปี 50 พอร์ทหายไป เกือบ 40% ครับ ตัดสินใจ cut loss .... อึ้งไปสองปีกับการเสียเงินมากที่สุดในชีวิต หลังจากนั้นก็ตั้งสติกลับมาศึกษา เรียนรู้เพิ่มเติมและเล่นใหม่ด้วยจำนวนเงินที่เหลืออยู่ต้นปีนี้เองครับ ได้ผลกำไรมาบ้าง ตอนนี้บอกตัวเองอยู่ตลอดว่าห้ามเสียเงินๆๆๆ เด็ดขาด

ที่ผมจำได้แม่นๆก็มี UF กับ MANRIN ครับ สมัยที่ซื้อทั้งสองตัวจัดว่าใหปันผลดีมาก ผมซื้อ MANRIN เพราะดูแค่ปันผลปีละสองบาท  UF ปันปีละบาทนิดๆ  ดูราคาแล้วได้ yield ร่วม 10% ก็ซื้อเลย กะถือกินปันผลไปเรื่อยๆครับ  งบเงิบไม่เคยดูเลย  ช่วงที่ราคาหุ้นวิ่งขึ้นไปมากๆก็ไม่ขาย แบบว่าคิดเอาเองอย่างมั่นใจว่า ราคาไม่มีลงหรอก   แล้วมาวันนึง UF ก็หายไป MANRIN เจอปัญหาไฟไหม้    ท้ายสุดก็ก็ต้องขายแบบเลหลังถูกๆ

แล้วก็มีอีกหลายตัวที่แบบว่าสรุปเอาเองว่าราคาน่าจะดีซื้อเลยแล้วก็เจ๊งเลย

CFRESH ซื้อเพราะชอบหุ้นส่งออก ไม่ได้ขายเมื่อมีปัจจัยภายนอกเปลี่ยนอย่างรุนแรง เรียกว่าตัวนี้ขาดวินัยอย่างแรง

FANCY ซื้อเพราะปันผลดี ไม่ได้ขายเหมือน CFRESH

AMATA, SPALI อันนี้ไม่รู้ซื้อทำไม ตามกระแสไปหน่อย

สรุปคือตัวไหนเหวี่ยงจากแนวการลงทุนที่ตัวเองวางไว้ ไม่รอดสักราย  :oops:

ล้มเหลวกับการขายหมูมากกว่าครับ