Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

เพื่อนของผม  ก็บ่นเบื่องาน  ลงทุนมาพร้อมๆกับผมตั้งแต่ปี 2533  เริ่มลงทุนแนวเน้นคุณค่าตั้งแต่ปี 2542  จนถึงปัจจุบันไม่เคยมีปีไหนขาดทุนเลย

จากเงินลงทุนปี 2542  หกหมื่นบาท  ทำงานไปด้วยก็เติมเงินไปด้วย  ปัจจุบันพอร์ตเกือบจะ สามสิบล้านบาท

เพื่อนผมยังไม่กล้าตัดสินใจลาออกจากงานมาลงทุนอย่างเดียวเลยครับ

ในชีวิตจริง มีบ้างแหละครับ ที่จะรู้สึก จิตตก เบื่องาน
ไม่มีใครที่จะรู้สึก ดี แบบ 100 % ได้ตลอดเวลาหรอกครับ

เรื่องแบบนี้มีประเด็นได้ ร้อยแปด จาก ตัวเรา จากคนอื่น จาก สิ่งแวดล้อม จากความจำเจ จากปัญหาที่เข้ามากระทบ

ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ

ส่วนตัวผม ผมมีความสุขกับการทำงานประจำไปด้วย ควบคู่กับการลงทุนไปด้วย แล้วก็ เติมเงินการลงทุนไปเรื่อยๆ พอร์ตก็โตขึ้นเรื่อยๆ อาจจะมีเวลาไปเพิ่มเติมความรู้หรือ ไปฟังพวก opp day ได้ยากบ้างก็ต้องทำใจ ระดับหนึ่ง ว่าไม่มีอะไร ไม่ได้แล้วไม่เสีย

สิ่งที่คุณกำลังคิดนี้ ถือเป็น เหตุการณ์สำคัญเหตุการณ์หนึ่ง ในชีวิตนะครับ คิดให้ดีๆ ทุกองศา ก่อนนะครับ

[quote="ซุนเซ็ก"]กลัวอย่างเดียว...
กลัวไม่มีปัญญาพอ ที่จะลงทุนได้ดี

[quote="SupachaiZ594"][quote="ซุนเซ็ก"]กลัวอย่างเดียว...
กลัวไม่มีปัญญาพอ ที่จะลงทุนได้ดี

SOIVEGA เขียน:มีใครเบื่องานประจำอยากลาออกมาลงทุนหุ้นอย่างเดียว แต่กลัว
1. กลัวไม่มีสังคม
2. กลัวเงินที่ลงทุนในหุ้นไม่พอเลี้ยงชีพ เพราะความไม่แน่นอนตลาด ตอนนี้ถืือ cpall กับ hmpro
3. กลัวไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนที่เคยรู้จัก เวลาถามว่าทำงานอะไร
โดยเฉพาะคนโสดมีใครกลัวจนไม่กล้าเปลี่ยนแปลงไหมคะ ยอมอดทนทำงานประจำต่อไป

ดูจากหุ้นที่ถืออยู่ ผมว่าถ้าพี่จขกท.พอร์ตโตเกิน20ล้าน
และมีแฟนที่มีรายได้พอสมควร ไม่มีหนี้สินที่ต้องชำระ
และไม่กลัวเบื่อการอยู่เฉยๆในช่วงออกไปเล่นหุ้นอย่างเดียว
ถ้าเป็นผม หากงานประจำในปัจจุบันทำให้เราไม่มีความสุข
ผมจะลาออกทันทีครับ

แต่ถ้าลาออกไปแล้วยังต้องกังวลกับปัญหากลัวเงินไม่พอเลี้ยงชีพ ฯลฯ
ผมว่าการมีงานประจำที่มีรายได้เข้ามาสม่ำเสมอเป็นทางเลือกที่ดีกว่าครับ
ถ้าเบื่อมากก็เปลี่ยนงานหรือให้พยายามคิดแง่บวกตามที่พี่ marble และพี่ๆแต่ละท่านแนะนำก่อน
อดทนรอให้พอร์ตโตในระดับที่มีเงินปันผลเลี้ยงชีพได้
หากยังเบื่ออยู่ค่อยลาออกครับ

แต่ละคนก็มีปัญหาในชีวิตทั้งนั้นแหละครับ ต้องอดทน
ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ไปอย่างมีสติ
แล้ววันหนึ่งเราจะพบทางออกของทุกปัญหาครับ
สู้ๆน๊ะครับ  :D

เบื่อเเหมือนกันครับ แต่ปัญหาคือกำไรจากหุ้นมันไม่พอเลี้ยงตัวและก็ไม่ได้มากกว่างานประจำเลยอ่ะครับ

เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เป้าหมายเดิมยังคงอยู่ครับ พี่พอใจ
3.5 ปี เจอกันที่สนามแบตครับ

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

จริงด้วย...
พระอาจารย์ออกมาชี้ทางสว่างอีกแล้ว
ความเบื่อมันเป็นเรื่องของจิตที่มันปรุงแต่งเอาเองหรอกครับ
ทางแก้ที่ดีอีกอย่างคือการตามดูมันเฉยๆ แค่นั้นก็หลุดพ้นแล้วครับ

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

ลูกอิสาน เขียน:

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

555+
ผมรู้น๊ะ พี่โจคิดอะไรอยู่ ฮ่า... :lol:

ลูกอิสาน เขียน:

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

:lovl: ติดเรทหรือเปล่า :lovl:

mprandy เขียน:

ลูกอิสาน เขียน:

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

:lovl: ติดเรทหรือเปล่า :lovl:

รู้ทันเหมือนกัน บางครั้งผมก็เป็น  :mrgreen:

เรื่องงานผมว่ามันขึ้นอยู่กับใจเราคิดจิงๆ อะครับสำหรับผม ทำงาน
ที่นี่มีจะห้าปีแล้ว
ปีแรก ทรมานมากเพราะใจเราคิดอยากจะเจริญก้าวหน้าไปใน
อาชีพมากกว่านี้อยู่ตรงนี้มัน แป๊กอะ (ไม่มีความสุขไปทั้งปี)
ปีที่สอง ก็คิดว่าเออเราไปทำธุรกิจดีก่าเป็นแบบนี้มันไม่รวย
ไม่ได้แล้วต้องศึกษาๆๆ ทำธุรกิจเองแค่เปิดร้านก๋วยเตี๋ยว
แถวบ้านก็ยังดีไม่ต้องเป็นลูกจ้างใครฮาๆๆ ได้อีก
ปีที่สามที่สี่ หยุดเลิกกระวนกระวาย หันมามองสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ในชีวิตจิงๆ แล้วก็หาสิ่งที่ถนัดแล้วชอบที่สุด พอรู้ว่าต้องการอะไร
กันแน่จิงๆ แล้วก็ทำให้ชีวิตเริ่มมีความสุข ที่เหลือก็แค่เดินไปให้
ถึงจุดหมายครับ

เลยอยากจะบอกว่าถ้าคิดว่าไม่มีความสุขให้หยุดแล้วคิดครับคิดว่า
อะไรคือสิ่งที่เราต้องการจิงๆในชีวิตกันแน่แล้วเดี๋ยวคำตอบมันจะ
ออกมาเองว่าเราควรทำยังไง

ถามก่อนว่ารายได้จากหุ้นจะได้ตลอดหรือเปล่ายกเว้นว่าเราได้เงินปันผลซักปีละล้านโดยไม่ต้องเทรด ถ้าอยู่ได้ก้ออกเถอะ แต่ถ้ารายได้จากปันผลยังไม่สามารถทำให้เราอยู่ได้ก้อย่าพึ่ง อย่าหวังเงินจากการเทรดเลยครับ

woody เขียน:ผมคิดว่าลองจินตนการว่าตัวเองลงทุนอยู่ในปี 2008 นะครับ แล้วถ้าไม่ทำงานประจำเราจะสามารถเลี้ยงตัวเองได้หรือเปล่า อืมมม ผมว่า 2008 ก็อาจจะดีเกินไป ถ้าเป็นปี 1997 แล้วหลังจากนั้นหุ้นก็นิ่งๆ อีกซักพัก เราจะเลี้ยงตัวเองได้หรือไม่จากสภาวะตลาดหุ้นย่ำแย่เรื้อรัง

คำตอบนี้ดีจังครับ มองถึงช่วงเลวร้ายไว้เยอะๆก็ดี  :D

SOIVEGA เขียน:มีใครเบื่องานประจำอยากลาออกมาลงทุนหุ้นอย่างเดียว แต่กลัว
1. กลัวไม่มีสังคม
2. กลัวเงินที่ลงทุนในหุ้นไม่พอเลี้ยงชีพ เพราะความไม่แน่นอนตลาด ตอนนี้ถืือ cpall กับ hmpro
3. กลัวไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนที่เคยรู้จัก เวลาถามว่าทำงานอะไร
โดยเฉพาะคนโสดมีใครกลัวจนไม่กล้าเปลี่ยนแปลงไหมคะ ยอมอดทนทำงานประจำต่อไป

ดีค่ะ ยังมีความกลัวแบบนี้แสดงว่าคุณsoivega ไม่ได้ประมาท ไม่ได้ตัดสินใจด้วยอารรมณ์
เชื่อนะ ว่าจริงๆ คงมีธงอยู่ในใจอยู่แล้วแหละ แต่แค่อยากได้เหตผลดีๆ มาสนับสนุนการติดสินใจ ไม่ว่าตัดสินใจยังไงก็เป็นกำลังใจนะคะ
มะลิน่ะ ผ่านการติดสินใจแบบเดียวกะคุณsoivegaมาแล้ว และก็เจอคำตอบกับทุกเงื่อนไขของคุณเลยด้วย หุ หุ

ผมเองก็เคยเบื่องานครับ ต้องอดทนกับมันมาก รู้สึกว่าชีวิตมันแย่มากเลยที่ต้องตื่นมาเืพื่อไปทำงานที่เราไม่ชอบ เจอแต่ปัญหาทั้งวัน เงินเดือนก็ใช่ว่าจะเยอะ แล้วความเบื่อความเครียดมันก็จะออกมาที่ใบหน้าเราครับ อารมณ์ก็จะออกแนวอารมณ์ร้าย ครอบครัวก็เริ่มไม่สบายใจ เพื่อนๆ และเพื่อนร่วมงานก็เริ่มไม่ค่อยอยากพูดด้วย

จนกระทั่ง ผมอ่านเจอบทความนึง รู้สึกว่าจะเป็นของหนูดีเขียนนะครับ ถ้าจิตใจเรามัวแต่คิดว่าเราเบื่องานเกลียดงาน ชีวิตคุณจะจมอยู่กับความทุกข์ตลอด ถ้าคุณหลีกหนีมันไม่ได้ ก็ให้ลองคิดกลับเลยครับ ตื่นมามองหน้ากระจกแล้วยิ้มให้ตัวเอง บอกกับตัวเองว่า วันนี้ดีจังจะได้ไปทำงานแล้ว เรารักงานนี้มาก เราจะทำงานนี้ให้ดีที่สุด จะช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานให้ดีที่สุด ทุกวันนี้ ผมรู้สึกว่างานมันก็น่าเบื่อเหมือนเดิมแหละแต่ผมมีความสุขมากขึ้น งานที่ำทำก็ได้ผลดีขึ้น ตำแหน่งและเงินเดือนมันก็มาเอง เพื่อนร่วมงานก็ช่วยเหลือกันดี เพราะเราก็ช่วยเหลือเขา ช่วยกันไปช่วยกันมา บรรยากาศทำงานก็ดีขึ้นมาก ความสุขมันก็มาเองครับ (แถมรู้สึกว่า port ลงทุนโตขึ้นเร็วซะด้วย  555)

จากแต่ก่อนเคยคิดว่าอยากลาออกมาเล่นหุ้น แต่เดี๋ยวนี้ กลับคิดว่าถ้าออกมาเล่นหุ้นอย่างเดียวชีวิตผมคงเหงาและน่าเบื่อเหมือนกันนะ  

ก็ชวนคนมาลงทุนเยอะๆ  โดยเฉพาะสาวๆ เดี๋ยวสังคมก็กว้างขวางเอง
แต่ถ้าเป็นนักลงทุนกันหมด แล้วเศรฐกิจจะโตได้ไงหนอ
ผมว่าให้คนมองหุ้นเป็นการออมระยะยาว เน้นการลงทุนระยะยาว
น่าจะเหมาะกับทุกคนแม้จะทำงานอยู่ก็ตาม

picklife เขียน:มีใครเบื่องานประจำอยากลาออกมาลงทุนหุ้นอย่างเดียว แต่กลัว
1. กลัวไม่มีสังคม
ตอนนี้สังคมเพื่อนนักลงทุนผมเยอะมากครับ แถมมีเพื่อนแตกต่างหลายวัยและหลายสายอาชีพด้วยครับ แถมมีความสนใจในเรื่องเดียวกัน ผมว่าสังคมนี้กว้างมากๆๆๆๆๆครับ

2. กลัวเงินที่ลงทุนในหุ้นไม่พอเลี้ยงชีพ เพราะความไม่แน่นอนตลาด ตอนนี้ถืือ cpall กับ hmpro
ขั้นต่ำต้อง10ล้านครับ ผมรูจักเจ้คนหนึ่งมี3ล้านแล้วเล่นเป็นอาชีพ ถามว่าได้ก็ได้ครับ แต่ผ่านมา7ปีพอร์ทก็เท่าเดิมครับ ซึ่งถ้าอดใจหน่อยไม่เอากำไรมากินแต่เอามาลงทุนต่อให้พอร์ทโต10ล้านก่อนแล้วค่อยออกก็ไม่สายครับ แถมอีก10ปีพอร์ทก็โตเรื่อยๆอีกด้วยครับ

3. กลัวไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนที่เคยรู้จัก เวลาถามว่าทำงานอะไร
โดยเฉพาะคนโสดมีใครกลัวจนไม่กล้าเปลี่ยนแปลงไหมคะ ยอมอดทนทำงานประจำต่อไป
ผมไม่แคร์เลยครับ ผมมองต่างนะครับแทนที่จะกลัวคนอื่นมองว่าไม่ดี ผมกลับรู้สึกภูมิใจตัวเองมากๆๆๆ และมองคนที่ไม่ได้อยู่ในวงการอย่างน่าเห็นใจเขามากๆครับ เพราะคนเหล่านี้ที่บอกว่าหุ้นำม่ดี ลองถามเขากลับซิครับว่าคุณรู้จักหุ้นแค่ไหน?ซึ่งถ้าเขาอธิบายมาแล้วเขารูน้อยกว่าเราแต่เขามาตัดสินว่ามันไม่ดี ผมว่าเราควรที่จะสงสารเขามากกว่ารู้สึกหดหู่ซะเองนะครับ

ความคิดเห็นเหมือนกันเลยครับ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน  ตัวผมตั้งเป้าไว้ว่า อีก 13 ปี(พศ.2566) จะมีเงินเก็บเท่านี้ แล้วคิดว่าหลังจากนั้น หากิจการที่มีปันผลสัก 10-12% ต่อปี รายได้ปีละ 1-1.2 ลบ.ถึงจะประกาศอิสรภาพทางการเงินให้กับตัวเองครับ

nathapon_m เขียน:โอ้ว มาแล้วๆๆ

อะไรมาครับพี่
ค็อกเทลปาร์ตี้ของลินช์เหรอครับ

aontavon เขียน:ผมออกจากงานโดยกวน...หัวหน้า ไม่ติดบัตรพนักงาน
เลยโดยพักงาน กดดันจนออกจากงาน
( เปลี่ยนหัวหน้าใหม่แล้วเราไม่ชอบมันเลย)
จำเป็นต้องมาลงทุนหุ้นอย่างเดียว
ออกมาปีกว่าแล้วผลตอบแทนก็มากกว่านั่งทำงานเป็นปีๆเลย
เงินเดือน 30000 บาทปีหนึ่งได้ 360,000
ปีนี้ได้ มากกว่า เงินเดือนแล้วจริงๆเล่นหุ้นอย่างเดียวมันก็อยู่ได้นะ
ลองเอาชีวิตมาเสี่ยงดูสักปี ตั้งใจไว้ว่าถ้ามันได้ผลตอบแทนมากกว่าเงินเดือน
จะไม่ไปสมัครงาน ใหม่ เล่นมันอย่างเดียวไปเลย ว่างมากก็ออกไปขายของตามตลาดนัดรายได้ไม่มากแต่ได้เจอผู้คนเจอลูกค้าแปลกๆบ้าง มันก็ ok ดี
สบายใจไม่มีใครมากดดันนอกจากตัวเอง

ในปี2552มันก็แน่ละครับ
ปี2553ก็พอจะพูดได้
แต่ปี2541กับ2551ละครับ
ใครกล้ายืนยันบ้าง

เป็นกระทู้ ที่ฮอต จริงๆ

อาจเป็นเพราะ โดนใจ หลายคน ด้วย

Paul VI เขียน:

mprandy เขียน:

ลูกอิสาน เขียน:

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

:lovl: ติดเรทหรือเปล่า :lovl:

รู้ทันเหมือนกัน บางครั้งผมก็เป็น

[quote="densin"]ก็ชวนคนมาลงทุนเยอะๆ

Paul VI เขียน:

mprandy เขียน:

ลูกอิสาน เขียน:

por_jai เขียน: เบื่อๆอยากๆ...ฮ่า...

เหมือนผมเลย :lol:

แต่ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ

:lovl: ติดเรทหรือเปล่า :lovl:

รู้ทันเหมือนกัน บางครั้งผมก็เป็น

มีสัก 60 ล้าน ค่อยเลิกทำงาน ดีกว่าคับ

30 ล้านแรก เล่นหุ้นต่อไป
30 ล้านหลัง ซื้อตึกแถวให้เช่า
(หลังละ 3 ล้าน สัก 10 หลัง คงได้ค่าเช่าสักเดือนละ
1แสน)

ผมอายุยังไม่มากนักและยังไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไร คงไม่กล้าให้คำแนะนำ ขอแค่มาแชร์ความคิดของผมละกันนะครับ ว่าในตอนนั้นผมคิดอย่างไร ซึ่งในที่สุดผมได้ตัดสินใจไปแล้วครับ

1. กลัวไม่มีสังคม
การจะมีหรือไม่มีสังคมนี่เราปรับได้ครับ ถ้าเลือกที่จะอยู่คนเดียว มันก็ไม่มีสังคม แต่เราเลือกที่จะใช้เวลานอกเหนือจากการลงทุนไปทำกิจกรรมอย่างอื่นได้มากมาย มันก็มีสังคมนะครับ เช่นไปเล่นกีฬา ไปพบปะเพื่อนนักลงทุน

2. กลัวเงินลงทุนไม่พอเลี้ยงชีพ
อันนี้น่ากลัวมากครับ ถ้าติดข้อนี้อยู่ผมคิดว่าต้องคิดให้หนักๆเลย ไม่ใช่ว่าผมมีพอร์ตใหญ่โตอะไรนะครับ ไม่ถึง 8 หลักตามที่พี่ๆในนี้แนะนำว่าควรจะมีหากคิดจะลงทุนเต็มตัว แต่ผมมองจากค่าใช้จ่ายที่ผมต้องใช้มากกว่า ซึ่งปันผลนั้นเพียงพอจะทำให้ผมอยู่ได้ และหากปีไหนไม่มีปันผลผมมีรายได้จากทางอื่นได้ครับ ตอนตัดสินใจเลือกที่จะลาออกมาโดยคิดว่า หากมาลงทุนเต็มตัวแล้วต้องสร้างผลตอบแทนได้สูงกว่าการที่ลงทุนไปด้วยลงทุนไปด้วยซัก x% ก็คุ้มกับการลาออกแล้ว ซึ่งผมคิดว่า x% นี่ผมสามารถทำได้ครับ ซึ่งหากทำไม่ได้จริง ผลต่างก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก หากคิดในแง่อื่นด้วยว่า การที่มีเวลาทุ่มเทให้กับการลงทุนเต็มที่นั้น ผมมีโอกาสที่จะรอดจากวิกฤตครั้งต่อไปมากกว่าทำแบบครึ่งๆกลางๆครับ ส่วนตัวรู้สึกว่าแบ่งครึ่งๆกลางๆแล้วทำได้ไม่ดีซักอย่าง(สำหรับตัวผมเองนะครับ) ดังนั้นในระยะยาวแล้วผมคิดว่าการลงทุนเต็มตัวน่าจะดีกว่าสำหรับผมในทางการเงินครับ

โดยสรุปก็คือ ต้องเทียบสัดส่วนรายได้จากงานประจำกับ port เราครับว่าเงินที่เพิ่มเติมไปแต่ละเดือนเมื่อเทียบกับเวลาอย่างน้อย 10 ชม. ต่อวันที่ต้องเสียไปมันเป็นอย่างไร
ps. ถ้าผมออกมาลงทุนเต็มตัวแล้ว ต้องหวัง capital gain เพื่อมาเป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ผมคงทำงานประจำต่อไปครับ

3. กลัวไม่เป็นที่ยอมรับ
อันนี้น่าจะขึ้นอยู่กับมุมมองของตัวเราเองมากกว่าครับ สำหรับผมถ้าเรายอมรับในตัวเองแล้วรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ก็เพียงพอแล้วครับ จะไปสนใจความคิดของคนอื่นที่มองผ่านๆและไม่ได้เข้าใจเราทำไม เราบังคับความคิดคนอื่นไม่ได้ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเมื่อเราประสบความสำเร็จแล้ว สิ่งพวกนี้จะตามมาเองครับ ตอนนี้กังวลอยู่อย่างเดียว ตอนขอลูกสาวเค้าแต่งงาน พ่อแม่เค้าจะไม่ยอมรับเท่าไร (กังวลแค่การยอมรับที่มีผลในทางตรงกับชีวิตเราเอง)

ขอให้โชคดีนะครับ

ผมว่าอดทนทำงานประจำต่อไปดีกว่าครับ หุ้นไม่ได้มีอะไรให้คุณทำทุกวันหรอกครับ  วันๆนั่งแต่อ่านข่าว บทวิเคราห์ ดูงบ จ้องกระดาน นั่งเคาะราคา ผมว่าทำทุกวันเบื่อแน่นอนครับ แถมยังไม่มีเพื่อนร่วมงาน ไม่มีกิจกรรมแบบงานประจำอีก

เบื่องานก็ take vacation ไปเที่ยวสิครับ

ผมว่าไม่ทำงานประจำเนี่ย
มีสังคมมากกว่าทำงานประจำอีกนะครับ
เพราะเวลาว่างมากกว่า
มันขึ้นอยู่กับว่าเราต้องการจะใช้เวลาตรงนั้นหรือไม่ เท่านั้นเอง