Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

Notelio เขียน:ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้มั้ยไม่รู้ครับ แต่ที่รู้คือชีวิตนักลงทุน ทำให้คนธรรมดาๆคนนึง ที่เรียนไม่เก่ง ไม่มีกิจการที่บ้านให้รับช่วง ไม่มีทักษะด้านภาษาอังกฤษ ไม่มีความสามารถในการบริหารคน เป็นเพียงพนักงาน office ธรรมดา เงินเดือนหมื่นต้นๆ เป้าหมายเลข 7 หลักยังไม่รู้ว่ากี่ปีจะถึง สามารถพบอิสระทางการเงินได้ครับ

สุดท้ายผมยังเชื่อในหลักการของ put the right man to the right job, right place, right time คนบางคนอาจเกิดมาเพื่อจะเป็นเจ้าของกิจการ เป็นพ่อค้า เป็นผู้บริหาร เป็นพนักงานกินเงินเดือน บางคนอาจจะเกิดมาเป็น VI ขั้นเทพ สิ่งสำคัญคือต้องรู้จักตัวเองให้ได้ว่าเราถนัดอะไร ทำในสิ่งที่เราชอบ มีความสุขกับมัน นั่นแหละครับถึงจะเป็นคำตอบว่าเราเกิดมาเพื่อสิ่งนั้นมั้ย

Notelio เขียน:ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้มั้ยไม่รู้ครับ แต่ที่รู้คือชีวิตนักลงทุน ทำให้คนธรรมดาๆคนนึง ที่เรียนไม่เก่ง ไม่มีกิจการที่บ้านให้รับช่วง ไม่มีทักษะด้านภาษาอังกฤษ ไม่มีความสามารถในการบริหารคน เป็นเพียงพนักงาน office ธรรมดา เงินเดือนหมื่นต้นๆ เป้าหมายเลข 7 หลักยังไม่รู้ว่ากี่ปีจะถึง สามารถพบอิสระทางการเงินได้ครับ

สุดท้ายผมยังเชื่อในหลักการของ put the right man to the right job, right place, right time คนบางคนอาจเกิดมาเพื่อจะเป็นเจ้าของกิจการ เป็นพ่อค้า เป็นผู้บริหาร เป็นพนักงานกินเงินเดือน บางคนอาจจะเกิดมาเป็น VI ขั้นเทพ สิ่งสำคัญคือต้องรู้จักตัวเองให้ได้ว่าเราถนัดอะไร ทำในสิ่งที่เราชอบ มีความสุขกับมัน นั่นแหละครับถึงจะเป็นคำตอบว่าเราเกิดมาเพื่อสิ่งนั้นมั้ย

areliang เขียน:แต่หลังจากได้คุยกับภรรยาเขา ครอบครัวเขาดูไม่เห็นด้วยนัก กับการย้ายไปอยู่อีกเมือง ซึ่งจะทำให้ภรรยาทิ้งงานของตัวเอง ซึ่งดูเหมือนเป็นทนายการกุศล ได้เงินไม่มาก และต้องให้ลูกๆย้ายโรงเรียน

และเขากับภรรยา ก็ได้คุยกัน

เขาพูดให้ภรรยาฟังแบบสบายๆไม่เครียดอะไร ว่า แต่ก่อนทุกเช้า ที่เขาจะไปทำงาน ceo เขาจะหนีบหนังสือสือพิมพ์ wall street แล้วก็ถือกาแฟ ร้อนๆ หนึ่งถ้วย แล้วก็ไปทำงาน เขามั่นใจมาก ว่านี่เป็นสิ่งที่เขาต้องการ มั่นใจในทุกๆการตัดสินใจ ทุกๆการกระทำ มันเป็นชีวิตที่ดูดีกว่านี้ตั้งมากมายหลายเท่า(พูดเหมือนผิดหวังเล็กๆแต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว)

ภรรยาก็เล่าว่า แล้วคิดว่าตัวฉัน ไม่อยากหาเงินได้เยอะๆ มีทุกอย่างแบบที่คนอื่นเขามีเหรอ ฉันก็อยากมีจริงๆนะ แต่ฉันได้ลบสิ่งเหล่านั้นออกไปหมดแล้ว ตั้งแต่มีเรา และครอบครัว นี่คือสิ่งที่ฉันมั่นใจ

เขาก็เลยพูดต่อว่า ตอนนี้สิ่งที่เขามั่นใจที่สุด คือ ไม่มีที่ที่ไหนที่เขาต้องการอยู่ เท่ากับการอยู่ที่นี่กับคุณ

ความมั่นใจของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว ตามสิ่งที่เขาได้สัมผัส ได้รับรู้ และได้เข้าใจ จากหัวใจ
แต่แน่นอนตามที่คาดกัน เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ความจริง

ประสบการณ์ที่เขาได้เจอนี้เป็นความฝัน หรือที่ถูกเรียกว่า การชำเลืองมอง

หลังจากตื่นขึ้นมา ในชีวิตจริงของเขา เขาก็รู้สึกผิดหวัง ผิดหวังจริงๆ
เขาไม่ต้องการชีวิตจริงที่ very high ของเขาตอนนี้ เขาต้องการชีวิตครอบครัวที่เรียบง่ายเหมือนในฝัน
แต่ความจริง ก็คือความจริง และในเมื่อเขารู้ว่า อะไรกันแน่ที่เขาต้องการ เขาจึงตามหา

เขาหาที่อยู่ของแฟนเก่า เขา ซึ่งตอนนี้ เป็นทนาย ระดับรายได้ดีทีเดียว แต่ที่บังเอิญคือ เขายังโสด แต่กำลังต้องย้ายไปทำงานที่ ฝรั่งเศส

แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ พยายามขอโอกาส ในการพูดคุย แล้วก็จบครับ

ไม่รู้ว่าพอจะอ่านรู้เรื่องกันรึเปล่า
แต่นี่คือ ตัวอย่าง ความมั่นใจ อันหนึ่งที่ผมได้เคยพบเห็น และมันสำคัญสำหรับชีวิตผมมากทีเดียว

supparsorn เขียน:

sarawut_p เขียน:

supparsorn เขียน:ผมขายธุรกิจส่วนตัว (นอกตลาดฯ) ทั้งหมดของผม แล้วหันมาลงทุนผ่านตลาดหลักทรัพย์แทนครับ แต่ผมมองในแง่ของการร่วมหุ้นทำธุรกิจกับบริษัทเหล่านี้นะครับ หวังเรื่องของการเจริญเติบโตของเงินปันผลในปีต่อๆ ไปเป็นหลักครับ ไม่เคยคิดว่าจะรวยเร็วๆ จาก Capital Gain ครับ และไม่ได้ตั้งเป้าหมายว่าต้องได้เท่าโน้นเท่านี้ครั้งละมากๆ แต่เน้นความมั่นคงในชีวิตเป็นหลัก

ความคิดผมอาจจะไม่ค่อยเหมือนคนส่วนใหญ่ คือ ผมไม่ค่อยชอบตอนหุ้นราคาขึ้นเท่าไหร่ เนื่องจากจะทำให้ผมเอาเงินปันผลที่ได้มาเก็บสะสมหุ้นที่ผมชอบได้จำนวนน้อยลงครับ เพราะหากคิดในมุมของการทำธุรกิจแล้ว การใช้เงินจำนวนเท่าเดิม แต่สามารถเพ่ิมความเป็นเจ้าของบริษัทได้มากๆ (เนื่องจากหุ้นราคาถูก) ย่อมถือเป็นโอกาสครับ ส่วนตอนราคาหุ้นเพ่ิมขึ้นไปมากๆ เนื่องจากผมไม่ค่อยมีความคิดจะขายหุ้นที่ตัวเองถืออยู่แล้ว มูลค่าพอร์ตที่โตขึ้นจาก Unrealized Capital Gain จึงไม่มีความหมายมากเท่าไหร่สำหรับผมครับ มันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น

แต่นี้ก็เป็นแค่เพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ

เป็นสไตล์ที่น่าสนใจครับ
อยากทราบว่าทำไมตอนหุ้นขึ้นไปมาก ๆ จนเกิดมูลค่าที่แท้จริงของมัน ทำไมถึงไม่คิดขายครับ

ครับ สำหรับผมแล้ว การลงทุน คือ การหาทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเงินของเราครับ (ในแง่ของผลตอบแทนจากกิจการนั้นๆ และความเสี่ยง) ดังนั้น เวลาที่ผมลงทุน ผมจะมองในเชิงของการเปรียบเทียบมากกว่าครับ โดยทั่วไป ผมจะไม่ค่อยขายหุ้นในบริษัทที่ผมถืออยู่ นอกเสียจากว่ามีตัวเลือกที่ดีกว่าให้ผมต้องทำการสลับตัว ก็อาจจะตัดใจขายหุ้นบริษัทเดิมเพื่อไปถือหุ้นในบริษัทใหม่ครับ

คำว่า "ตัวเลือกที่ดีกว่า" ของผม หมายความว่า ผมสามารถเป็นเจ้าของในบริษัทใหม่ในสัดส่วนที่มากกว่าบริษัทที่ผมถือหุ้นอยู่ปัจจุบัน (โดยที่ผมวิเคราะห์เปรียบเทียบแล้วเรื่องความเสี่ยงของทั้ง 2 บริษัท) เพราะนั้นจะสามารถทำให้ผมได้เงินปันผลมากขึ้นในงวดต่อๆ ไป เพื่อนำย้อนกลับไปสะสมหุ้นเพ่ิมขึ้นได้อีกครับ

ความจริงแล้ว ผมคิดว่า วิธีเปรียบเทียบทางเลือกในการลงทุน ที่ผมใช้อยู่ ก็ไม่ได้แตกต่างจากการหามูลค่าหุ้นที่เหมาะสมในเชิง Concept ลึกๆ เท่าไหร่นะครับ เพียงแต่ผมไม่ได้ไปตั้งธงว่า เมื่อหุ้นตัวหนึ่งราคาเพ่ิมมาถึงเท่านั้นเท่านี้แล้วจะต้องขายเพื่อ "ทำกำไร" เพียงแต่ว่า หากหุ้นที่ผมถืออยู่ราคามันเพ่ิมขึ้นไปมากจนเกินไปมาก จนพอมองเปรียบเทียบกับหุ้นตัวอื่น มันก็จะเป็นตัวบอกให้เรารู้ว่า มันเร่ิมมีทางเลือกที่ดีกว่าโผล่ขึ้นมาบอกเป็นนัยให้เราย้ายเงินไปลงทุนที่อื่นแทนแล้วครับ (แต่นานๆ มันถึงจะเกิดขึ้นสักทีครับ)

ส่วนวิธีการหามูลค่าที่เหมาะสม ในความคิดของผม คิดว่าทำให้มีความแม่นยำได้ยากพอสมควรครับ สมัยตอนทำ MBA (Finance) ผมก็ใช้วิธี DCF ในการหามูลค่าหุ้นนี้แหละครับ แต่ปัญหาก็คือว่า ทุกๆ อย่างในอีก 5-10 ปี ข้างหน้า ล้วนแต่เป็นสิ่งสมมุต (คาดคะเน) ทั้งสิ้นถูกไหมครับ? แค่ Discount Rate เปลี่ยนไปนึดเดียว วิธี DCF ก็ให้คำตอบต่างกันมากแล้วครับ เรียกว่าแทบจะเนรมิตคำตอบที่ต้องการได้ดั่งใจ เพียงแค่เปลี่ยนสมมุตฐานนึดๆ หน่อยๆ

ผมไม่ได้บอกว่าวิธี DCF ไม่ดีนะครับ เพียงแต่ว่า สมมุตว่าต่อให้เราตั้งสมมุติฐานทุกอย่าง "เหมาะสม" ในความคิดของเรา แต่คนอื่นๆ ในตลาดอาจจะมีความ "เหมาะสม" แตกต่างไปจากเรา ซึ่งทำให้ใช้เป็นบรรทัดฐานได้ยากครับ

ความจริงสมัยเรียน ผมใช้วิธี DCF จนคล่องเสียจน Professor ให้ผมไปเป็นผู้ช่วยสอนเด็กปริญญาตรีในสมัยนั้น แต่ที่เล่าให้ฟังนี้ไม่ได้ต้องการบอกว่าผมรู้มากแต่อย่างใด แค่ต้องการยกตัวอย่างให้เห็นว่า ผมไม่ได้มีอคติกับวิธี DCF ครับ เพียงแต่ผมพยายามมองด้วยใจที่เป็นกลางครับ ปัจจุบันผมไม่ได้ใช้วิธีนี้ในการวิเคราะห์หุ้นเท่าไหร่แล้วครับ

areliang เขียน:แต่หลังจากได้คุยกับภรรยาเขา ครอบครัวเขาดูไม่เห็นด้วยนัก กับการย้ายไปอยู่อีกเมือง ซึ่งจะทำให้ภรรยาทิ้งงานของตัวเอง ซึ่งดูเหมือนเป็นทนายการกุศล ได้เงินไม่มาก และต้องให้ลูกๆย้ายโรงเรียน

และเขากับภรรยา ก็ได้คุยกัน

เขาพูดให้ภรรยาฟังแบบสบายๆไม่เครียดอะไร ว่า แต่ก่อนทุกเช้า ที่เขาจะไปทำงาน ceo เขาจะหนีบหนังสือสือพิมพ์ wall street แล้วก็ถือกาแฟ ร้อนๆ หนึ่งถ้วย แล้วก็ไปทำงาน เขามั่นใจมาก ว่านี่เป็นสิ่งที่เขาต้องการ มั่นใจในทุกๆการตัดสินใจ ทุกๆการกระทำ มันเป็นชีวิตที่ดูดีกว่านี้ตั้งมากมายหลายเท่า(พูดเหมือนผิดหวังเล็กๆแต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว)

ภรรยาก็เล่าว่า แล้วคิดว่าตัวฉัน ไม่อยากหาเงินได้เยอะๆ มีทุกอย่างแบบที่คนอื่นเขามีเหรอ ฉันก็อยากมีจริงๆนะ แต่ฉันได้ลบสิ่งเหล่านั้นออกไปหมดแล้ว ตั้งแต่มีเรา และครอบครัว นี่คือสิ่งที่ฉันมั่นใจ

เขาก็เลยพูดต่อว่า ตอนนี้สิ่งที่เขามั่นใจที่สุด คือ ไม่มีที่ที่ไหนที่เขาต้องการอยู่ เท่ากับการอยู่ที่นี่กับคุณ

ความมั่นใจของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว ตามสิ่งที่เขาได้สัมผัส ได้รับรู้ และได้เข้าใจ จากหัวใจ
แต่แน่นอนตามที่คาดกัน เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ความจริง

ประสบการณ์ที่เขาได้เจอนี้เป็นความฝัน หรือที่ถูกเรียกว่า การชำเลืองมอง

หลังจากตื่นขึ้นมา ในชีวิตจริงของเขา เขาก็รู้สึกผิดหวัง ผิดหวังจริงๆ
เขาไม่ต้องการชีวิตจริงที่ very high ของเขาตอนนี้ เขาต้องการชีวิตครอบครัวที่เรียบง่ายเหมือนในฝัน
แต่ความจริง ก็คือความจริง และในเมื่อเขารู้ว่า อะไรกันแน่ที่เขาต้องการ เขาจึงตามหา

เขาหาที่อยู่ของแฟนเก่า เขา ซึ่งตอนนี้ เป็นทนาย ระดับรายได้ดีทีเดียว แต่ที่บังเอิญคือ เขายังโสด แต่กำลังต้องย้ายไปทำงานที่ ฝรั่งเศส

แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ พยายามขอโอกาส ในการพูดคุย แล้วก็จบครับ

ไม่รู้ว่าพอจะอ่านรู้เรื่องกันรึเปล่า
แต่นี่คือ ตัวอย่าง ความมั่นใจ อันหนึ่งที่ผมได้เคยพบเห็น และมันสำคัญสำหรับชีวิตผมมากทีเดียว

คลายเครียด เขียน:ผมเรียกตัวเองว่า


ผู้เดินทางแสวงหาเงินในตลาดหลักทรัพย์

jack_jack เขียน:

คลายเครียด เขียน:ผมเรียกตัวเองว่า


ผู้เดินทางแสวงหาเงินในตลาดหลักทรัพย์

งั้นแบบผมนี่น่าจะเป็น ผู้เดินเล่นพยายามหาเงินในตลาดหลักทรัพย์

แต่ไหงเดินไปเดินมา ทำท่าจะกลายเป็น ผู้หลงทางเดินบริจาคเงินในตลาดหลักทรัพย์
ก็ไม่รู้

คลายเครียด เขียน: "แผนที่แผ่นไหนในโลกนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเราไม่รู้ว่า เรากำลังยืนอยู่ตรงไหนในแผนที่"

chootana เขียน:ทำไมมันต้องมีเลข0 อยู่ข้างบนครับ

1154 เขียน:

chootana เขียน:ทำไมมันต้องมีเลข0 อยู่ข้างบนครับ

เป็นระบบ vote ประมาณ Like,+1 แต่ตอนนี้ยังจิ้มไม่ได้
คาดว่าเร็วๆนี้มั๊งครับ

aonzzung เขียน:

คลายเครียด เขียน: "แผนที่แผ่นไหนในโลกนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเราไม่รู้ว่า เรากำลังยืนอยู่ตรงไหนในแผนที่"

ผมชอบคำคมนี้จัง บาดใจจิงๆ