Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

มือใหม่ก็ต้องเจ็บครับ เจ็บแล้วก็ต้องจำ

อย่าเหมือนผมที่เจ็บแล้วไม่จำ อิอิ

เรื่องแรก ก็ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์กันให้ฟัง

เรื่องที่ 2 ก็ เป็นธรรมดาครับผมก็คิดว่าในนี้ก็มีคนเจ็บมาก่อนทั้งนั้น (น่าจะทุกท่านเลยมั้ง ) มีด้วยหรือครับคนที่เข้าตลาดหุ้นแล้วไม่เคยเสียเลย ???? ได้ตลอดเวลา ถ้ามีบอกผมด้วยนะ อิอิ


เรื่องสุดท้ายก็ สู้ๆครับ อย่าไปคิดอะไรมากมายลองกลับไปศึกษาใหม่


ปล..ถามส่วนตัวว่าพี่ เจ้าของกระทู้ ซื้อ HEMRAJ ราคาเท่าไหร่หรือครับ เห็นคุณพี่บอกว่า ตอนนี้ขาดทุนเกือบ 5%

อย่าไปคิดมาก ผิดแล้วก็ค่อยๆแก้ไป ทบทวนว่าผิดตรงไหน
ระหว่างหาทางแก้ พุทธิปัญญา ก็จะเกิดมากขึ้
เป็นกำลังใจให้คับ ผมลบกว่าตั้งเยอะ 5555


จริงๆ ผมอยากรู้ว่าคนที่ชอบพูด mos นี่พูดกันโก้ๆ หรือว่าทุกครั้งที่ที่ซื้อหุ้น
ประเมินกันแล้วจริงๆว่า intrinsic value มันเท่าไหร่



ส่วนตัวคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่ง่าย ใช้ทั้งข้อมูล ทั้งประสพการณ์ และความรุ้

ถ้า intrinsic มันเป็น range หรือค่าเบลอๆ เป็นช่วงๆ

mos จะต้องเป็นช่วงๆด้วยไหม
บางครั้ง ( อาจจะไม่ใช่ในบอร์ดไทยวี) เห็นพูดกันจัง

ขอบคุณสำหรับ POST นี้ค่ะ

Paul Octopus เขียน:น้องจะเชื่อรึเปล่าไม่รู้นะ

การลงทุนในหุ้นยากกว่าลงมือทำธุรกิจของตัวเองจริงๆซะอีก
ถ้าเชื่อตามนี้ จะทำให้เราปรับเปลี่ยนแนวคิดในการลงทุนในหุ้นแบบหน้ามือเป็นหลังมือ เช่นหุ้นที่น้องถือทั้งหมดอาจจะไม่ใช่เลย (ยกตัวอย่างนะครับ)

ข้อดีของการลงทุนในหุ้นเหนือการทำธุรกิจเองคือว่า เมื่อเรามี Knowledge มากขึ้นความเหนื่อยของเราจะน้อยลง ตรงข้ามกับทำธุรกิจของตัวเอง ยิ่งรู้มากอาจจะยิ่งเหนื่อยมากเพราะบริษัทของเราเติบโตไปมาก พนักงานเติบโตขึ้น ปัญหามากขึ้น

สังเกตุนักลงทุนที่ประสบความสำเร็จจริงๆ (พี่ว่าเอา ปู่ บัฟเฟตนี่แหละ) จะมีความสุขมากในการดำเนินชีวิต เช่น ปู่บัฟเฟตจะเครียดน้อยกว่า Steve Job นะ

เมื่อไหร่ก็ตามที่ลงทุนในหุ้นแล้วมีความสุขมากขึ้นตามลำดับ การขึ้นและลงของราคาตลาดหลักทรัพย์มีผลต่อความรู้สึกเราน้อยลงๆ นั้นแสดงว่าเราน่าจะมาถูกทาง
ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะเข้าใจรึเปล่านะ แต่ตั้งใจเขียน

หลายๆท่านก็แนะนำ ให้ความคิดเห็นไปเยอะแล้ว

ผมขอแนะนำหนังสือครับ

สำหรับ ผม ก่อนหน้าที่ผมจะอ่านหนังสือเล่มนี้ ผมไม่ค่อยก้าวหน้าในการลงทุนสักเท่าไร ทั้งที่ก็อ่านหนังสือของนักลงทุนเก่งๆท่านอื่นเหมือนกัน..... แต่พอได้แนวคิดจากหนังสือเล่มนี้แล้ว พบว่า เริ่มก้าวไปข้างหน้ากับเค้าได้เหมือนกัน

.... ONE UP ON WALLSTREET เหนือกว่าวอลสตรีท - Peter Lynch

อย่างน้อยถ้าคุณอ่านเล่มนี้จบ คุณจะไม่เข้าไปแตะหุ้นอย่าง jas หรือ aj ตอนที่โบรกกำลังเชียร์ซื้อยันเช้ายันเย็น

คุณจะเริ่มค้นหาหุ้นที่ไม่ได้อยู่ในความสนใจของโบรกเกอร์
คุณจะเริ่มค้นหาหุ้นที่พูดชื่อไปอาจไม่มีใครสน เพราะเค้ามัวแต่ไปสนแต่ PTT banpu scc cpall hmpro.....

ผมคิดอย่างจริงจังว่า การจะประสบความสำเร็จในการลงทุนได้ ไม่ใช่ไปซื้อเพชรที่มันประดับอยู่บนหิ้ง ใครๆก็มองเห็นอยู่ทุกวัน
แต่เป็นการพบเพชรที่อยู่ในโคลนตม ที่ผู้คนเดินผ่านเหยียบย่ำไปโดยไม่มีใครทันได้มอง เพราะมัวแต่มองเพชรบนหิ้งอยู่นั่น


และถ้าคุณยังไม่เข้าใจที่ผมพูด แนะนำให้ไปอ่านทันทีเลยครับ

ขอให้โชคดีครับ

เห็นด้วยกับคุณ sakkaphan ครับ ผมก็ชอบนะหนังสือ one up on wall street
การเจอเพชรเม็ดงามก่อนใครเป็นเรื่องดีครับ แต่ช่วงนี้ก็ไม่น่าจะง่ายนัก เพราะสังคม thaivi โตขึ้น โอกาสที่เพชรจะหลุดออกมาให้เห็นโดยที่คนอื่นๆยังไม่เห็นก็อาจจะน้อยกว่าสมัยก่อน แต่ผมก็ยังไม่ท้อครับ ผมก็ไล่ศึกษาหุ้นในตลาดไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน ส่วนหุ้นที่ศึกษาแล้วและพอจะเข้าใจธุรกิจและประเมินมูลค่าเป็นบ้างแล้ว ก็คอยติดตามสมมติฐานของตัวเอง เพื่อประเมินความสามารถของตนเองไปเรื่อยๆ อีกยุทธวิธีหนึ่งคือออมหุ้นที่เป็น big cap ประมาณ 5 ตัวตามแนวคิดของสุมาอี้ โดยแบ่งเงินมาออมส่วนหนึ่งทุกเดือน ซึ่งเป็นความคิดที่ผมชอบ ส่วนพอร์ตที่เล่นเองก็คอยหาจังหวะซื้อไปเรื่อยๆเมื่อมองเห็น upside และมี mos แต่ก็เจ็บตัวเหมือนกันเพราะหุ้นที่ซื้อมี mos น้อยไปหน่อย

ผมว่า beating the street เจ๋งกว่านะ แต่เป็นไรไม่รู้อ่นหนังสือ lynch แล้วเหมือนถูกกระตุ้นให้ซื้อหุ้นมากกว่า
ผมอ่านจบแล้วสามเล่ม เฉพาะไทย ชอบ beating มากสุด

จขกท น่าจะกลับมา update นะครับว่า ปัจจุบันเป็นยังไงบ้าง