Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

พี่วิบูลย์เดี่ยวนี้ตอบแต่ละครั้งเต็มที่และยาว

มีทีเด็ดใหม่ๆปล่อยออกมาตลอดเวลา

คุยกับพี่กบ krisy เขายังบอกเลยว่า

พี่เขาคิดว่าพี่วิบูลย์รู้เยอะมากๆ

และอ่านหนังสือเยอะมาก



เหตุผลที่ผมชอบคุยกับพี่วิบูลย์เพราะว่า

ผมว่าพี่พิสูจน์ตัวเองได้ว่าหลักการลงทุนของพี่

เป็นของจริง ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมของมูลค่าหุ้น

อารมณ์ที่เหมาะสมในการลงทุน



จริงๆแล้วผมลองมานั่งดูหลักการเรื่อง fundflow ที่ตัวเองใช้

ผมอยากแชร์ประมาณนี้

(เดี่ยวพี่วิบูลย์ไม่มันพูดคนเดียว)

ปีนี้จริงๆ ผมซื้อหุ้นพลาดไปสองครั้ง

ครั้งแรกคือตอนต้นปี

คือซื้อวันเปิดวันแรกของเดือนมกราเลย

เหตุผลการซื้อค่อนข้างอ่อน

ก็คือ ผมเอาดัชนีประเทศเพื่อนบ้านเป็นหลัก

คือเห็น dowjone และ hsi ขึ้น

ผมก็ซื้อ  ซื้อไปก็ไม่ได้ตังค์หรอก



อีกรอบซื้อก่อน dowjone newlow

รอบนี้โดนไปประมาณ 4% ของ port

แล้วผมมาซื้อจริงๆจังๆตอน

กลางๆเดือนมีนาคม

เพื่อหวัง powerful bear market rally ใน q2

จำได้ว่าตอนนั้นผมโพสว่าถ้า usd index ลง

ผมจะไม่ขายหุ้น

จำได้เลยว่าตอนนั้นยังเถียงกับ พี่วิบูลย์อยู่เลย

เรื่องท้าพิสูจน์ usd index

ใครตามอ่านมาตลอดคงจำได้




จริงๆเหตุผลในการซื้อ q2 นั้นมีเยอะกว่าที่เล่ามา

เคยเล่าไปแล้วก็เอาขำๆนิดหน่อยก็แล้วกัน

-เงินดอลจะอ่อนจาก qe ของ fed

-cycle ตลาดหุ้นจะมีผลตอบแทนน่าประทับใจ

ในแง่ last cut of fed fund late

-real fed fund rate ติดลบอย่างมีนัยยะ

-m2 ในไทยโต แต่ดอกเบี้ยต่ำ

-set  400 เศษ มองในแง่ bv ต่ำเท่าสมัยวิกฤติเศรษฐกิจ

-ค่าเงินดอลอ่อนราคาน้ำมันน่าจะขึ้น หุ้นตัวใหญ่น่าจะขึ้นได้

-earning yield gap อยู่ในระดับสูง




และอีกมากมายอย่างไม่รู้จะกล่าว

ผมเลยมานั่งคิดว่าผมได้ตังค์เพราะว่า

ผมสามารถหา story ของเม็ดเงินและ

ตาม focus indicator ได้ถูกตัว

ตอนผมขายไป 530

มันขึ้นไป 550 ผมก็เจ็บใจ

มันก็ sideway ซักพัก

ผมก็นั่งทำการบ้าน

พอผมเห็นตัวเลข บางอย่าง

ยกตัวอย่าง

vix index ผมคิดว่าตลาดหุ้นยังน่าจะไปต่อได้

ผมก็ยอมกลั่นใจซื้อที่ 550

(แต่ขายไปแล้วนะ)




รอบนี้ผมเองหวั่นไหว

และกลัวตกรถ

เพราะดูจาก dowjone และ hsi

หุ้นน่าจะไปต่อ



แต่ผมจะไม่ซื้อ เพียงเพราะเหตุผลเท่านี้

เนื่องจากว่า  ผมซื้อไป ไม่มีอะไรรับประกันว่า

พรุ่งนี้ dowjone hsi จะไม่ลงแรง

ถ้าวันนี้ dowjone บวกแรง  พรุ่งนี้ set ก็เปิดบวกแรง

ต้นทุนเราก็สูง เราก็ต้องลุ้นวันต่อวัน

ซึ่งมันเป็น concept daytrade มากกว่า

ไม่ใช่แนวของผม

เหตุผลการซื้อเพราะว่าวันนี้ dow บวก

โดยไม่ดูอย่างอื่นประกอบ

ผมว่ามันเสี่ยงเกินไป

และผมเคยพลาดเพราะแบบนี้มาแล้วตอนต้นปี



เพราะฉะนั้นตอนนี้ผมก็จะยังถือเงินสด 100% ต่อไป

จนกว่าผมจะมองตลาดออกมากกว่านี้




ส่วนคนที่มีหุ้นอยู่ ผมขอแสดงความยินดีกับท่านด้วยครับ

เพราะพรุ่งนี้ท่านคงจะได้ตังค์อีกแล้ว  

เพราะตอนนี้ dow เกิน 9000 ไปแล้ว



ผมคิดว่า  พี่วิบูลย์ก็มีอารมณ์การลงทุนที่ดีในแบบของพี่

เช่นไม่ panic ตามตลาด  เน้นดูมูลค่าหุ้นมากกว่าราคาหุ้น

ส่วนของผมเองก็มีการฝึกฝนอารมณ์ที่ควรจะเป็นในแบบนักเก็งกำไร

ก็คือ  ผมจะทำใจว่า ถ้าภาพใหญ่มันไม่ใช่

เม็ดเงินไม่น่าจะเยอะ มูลค่าหุ้นไม่ได้ถูก

ผมก็ทนได้ที่มันจะไปต่อ

ถ้าผมทนไม่ได้เห็นมันไปแล้วจะใส่ตามทุกครั้ง

โดยที่เหตุผลของผมคือ ผมเห็นมันขึ้น

ผมก็เลยตาม

ผมว่าแบบนั้นระยะยาวผมจะไม่รอดจากตลาดหุ้น




เล่าๆสู่กันฟังครับ  ประสบการณ์และการควบคุมอารมณ์ของผม


นักลงทุนที่ดีต้องมีจุดยืนที่ดีและไม่ดื้อ

ผมคิดอย่างนั้น

ผมว่าวีไอ ก็ดีอย่างนะครับ

ไม่ต้องดูตลาดมาก ไม่สนว่าตลาดจะขึ้นจะลง

แต่ ก็ได้ตังค์ตลอด ไม่เห็นต้องไปสนเลยกับ มิสเตอร์มาร์เก็ต  :D

happiness เขียน:
แต่ ก็ได้ตังค์ตลอด

ถึงขนาดได้ตังค์ตลอดเลยหรือครับ

hongvalue เขียน:
เหตุผลที่ผมชอบคุยกับพี่วิบูลย์เพราะว่า

ผมว่าพี่พิสูจน์ตัวเองได้ว่าหลักการลงทุนของพี่

เป็นของจริง  ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมของมูลค่าหุ้น

อารมณ์ที่เหมาะสมในการลงทุน

...............................ฟันธง....................................

ขอบคุณครับ

hongvalue เขียน:

สรุปอีกครั้ง

ผมยังไม่เห็นเงื่อนไขในการเป็น bull market

ผมก็ไม่รู้จะเสี่ยงไปทำไม

ผมเล่นหุ้นตั้งแต่ 415 ขาย 530 และเล่นอีกครั้ง

550 ขายไปเยอะที่ 620

ถึงผมจะพลาดไปบ้างถ้า set ไป 660-670

ผมก็ไม่ได้เสียดายมาก

มันก็แค่ 40-50 จุด แต่ 40-50 จุดนี้ผมก็โดนได้เป็น

100 จุดเหมือนกันแหละ risk/reward มันต่างจาก

ตอนซื้อหุ้นที่ 415 จุดมาแล้ว

ถ้าเราเล่นรอบเราไม่มีทางขายได้จุดสูงสุดอยู่แล้ว

คนไม่เข้าใจเรื่องนี้เล่นรอบไปก็เป็นทุกข์ไป

:lol:

นักเก็งกำไรหรือนักลงทุน
ก็ต้องควบคุมอารมณ์กันทั้งนั้น
ใครปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลในการเล่นหุ้น
สุดท้ายก็ต้องจบไม่สวยทุกราย

อย่างกรณีของฮง
ภาษาวิชาการหุ้นเขาเรียกกันว่า"เสียดายดีกว่าเสียใจ"
ถ้าเป็นเด็กรุ่นใหม่ให้ท่องไว้ในใจทุกครั้งที่"ตกรถ" อิ อิ

hongvalue เขียน:พี่วิบูลย์เดี่ยวนี้ตอบแต่ละครั้งเต็มที่และยาว

มีทีเด็ดใหม่ๆปล่อยออกมาตลอดเวลา

คุยกับพี่กบ krisy เขายังบอกเลยว่า

พี่เขาคิดว่าพี่วิบูลย์รู้เยอะมากๆ

และอ่านหนังสือเยอะมาก

ตอนนี้มีหนังสือค้างอยู่อีกสิบเล่ม
ยังอ่านไม่จบ
ภาษาอังกฤษทั้งนั้น
จะรออ่านภาษาไทยคงต้องรอแปลอีกสองปี
จะว่าไปก็เป็นโรคจิตอย่างนึงนะ
เห็นหนังสืออยากอ่านก็ซื้อเลย
และเอามากองเต็มไปหมดยังไม่อ่าน

มีอีกคนเป็นเหมือนกันคือท่านWEB
ตอนนี้หนังสือที่มีอ่านหมดหรือยังก็ไม่รู้

hongvalue เขียน:ส่วนของผมเองก็มีการฝึกฝนอารมณ์ที่ควรจะเป็นในแบบนักเก็งกำไร

ก็คือ

[quote="hongvalue"]มีคำถามต่ออีก

เวลาพี่วิบูลย์ทำ valuation หุ้น

เช่น ทำ dcf

พี่ทำบ่อยแค่ไหน

VIB007 เขียน:
เขียนปลอบใจตัวเองหรือเปล่า อิ อิ

ไม่มีใครรู้

การลงทุนกลับตารปัตรได้ตลอดเวลา

ผมอาจจะผิดแล้วหุ้นขึ้นกระจายก็ได้

แต่ผมอาจถูกและหุ้นลงมาเละเทะก็ได้เหมือนกัน



เวลาจะตอบเอง ว่าผิดหรือถูก

อีกอย่างผมตั้งเป้าว่าแต่ละปีผมต้องชนะนายตลาดได้อย่างมีนัยยะ

แต่ผมไม่ได้ตั้งเป้าว่า  ผมจะต้องมีหุ้นตลอดเวลา

หรือว่า ถ้าคิดว่าหุ้นจะขึ้นผมต้องขายใกล้เคียงจุดสูงสุด

ฉะนั้นถ้าผมต้องรักษาวินัย  ไม่ trade ในช่วงที่ไม่ควร trade

เป้าใหญ่คือ ขนะนายตลาดจะได้อย่างมีนัยยะของผม

ไม่พลาดไปน่ะครับ

VIB007 เขียน:
อัตราดอกเบี้ยและเงินเฟ้อ
ถ้ามันไม่รุนแรงมาก
ก็ไม่ทำให้มูลค่ากิจการเปลี่ยนแปลงมาก
อัตราดอกเบี้ยต่างกันไม่มากมีผลต่อมูลค่าหุ้นน้อย

อัตราดอกเบี้ยจะมีผลคำนวณต่อ Opportunity Cost ของการลงทุนในทรัพย์สินแบบต่างๆ

เด็ดคร้าบเฮีย

เฮียครับ  

ผมเคยได้ยินมาว่า

ที่ vi อึดและไม่ panic ต่อตลาดได้ก็เพราะว่า

การวัดมูลค่าหุ้นในระยะยาวๆแล้ว

มูลค่าหุ้นเกือบทั้งหมดจะไปอยู่ที่มูลค่าซาก

หรือเรียกว่า terminal value

(ถ้าผิดโปรดแก้ไข)

ดังนั้นการที่ระยะสั้นกำไรของหุ้นอาจจะสะดุดซัก 1-2 ปี

มันกระทบต่อมูลค่าหุ้นน้อยมากๆ

ใช่ไหมครับ

ดังนั้น vi หลายคนจึงเฉยๆกับกำไรที่แย่แค่บางไตรมาสหรือบางปี

มีความเห็นว่าไงครับ

[quote="hongvalue"]

เด็ดคร้าบเฮีย

เฮียครับ

พี่วิบูลย์คะ ขอแจมถาม

DCF ทำใกล้ก็ไม่ได้สะท้อนพื้นฐานระยะยาวตัว Terminal value มันสูงไปด้วย ทำไกลก็มักไม่แม่นเพราะตัวแปรมันเยอะ ดังนั้นกำหนดว่าเป็น 5 ปี 10 ปีตายตัวคงติดกับดับ พี่คิดว่า การหาระยะเวลาที่เหมาะสมของกิจการที่จะทำ DCF มันต้องดูอะไรบ้างคะถึงจะเหมาะสม ใช้รอบของเศรษฐกิจโลก รอบของเศรษฐกิจไทย รอบของธุรกิจ หรือทำมันทั้งไกลทั้งใกล้ แล้วเก็บมูลค่ากิจการเอาไว้เป็น range

เอาแค่แนวคิดก็ได้ค่ะพี่ เพราะกบว่าตัวเลขที่เหมาะสมเป็นการบ้านที่คนทดลองทำ ก็เลยไม่บังอาจถาม

krisy เขียน:พี่วิบูลย์คะ ขอแจมถาม

DCF ทำใกล้ก็ไม่ได้สะท้อนพื้นฐานระยะยาวตัว Terminal value มันสูงไปด้วย ทำไกลก็มักไม่แม่นเพราะตัวแปรมันเยอะ ดังนั้นกำหนดว่าเป็น 5 ปี 10 ปีตายตัวคงติดกับดับ พี่คิดว่า การหาระยะเวลาที่เหมาะสมของกิจการที่จะทำ DCF มันต้องดูอะไรบ้างคะถึงจะเหมาะสม ใช้รอบของเศรษฐกิจโลก รอบของเศรษฐกิจไทย รอบของธุรกิจ หรือทำมันทั้งไกลทั้งใกล้ แล้วเก็บมูลค่ากิจการเอาไว้เป็น range

เอาแค่แนวคิดก็ได้ค่ะพี่ เพราะกบว่าตัวเลขที่เหมาะสมเป็นการบ้านที่คนทดลองทำ ก็เลยไม่บังอาจถาม

ผมเคยเห็น DCF มาทั้ง 3, 5, 10, และ 20 ปี
ถ้าจะให้เป็นแนวเอาไว้ใช้งานก็ต้องบอกแบบกำปั้นทุบดินว่า
ทำการประเมินกระแสเงินสดไปเท่าที่เรามีปัญญาทำและมีข้อมูล
เช่นมีข้อมูลกำลังการผลิตและเงินลงทุนในอีกห้าปีข้างหน้า
ก็ทำไปห้าปีและ
ที่เหลือก็ใช้เป็น Terminal value ไปสมมุติโตเท่าเศรษฐกิจอะไรทำนองนั้น

ถ้ามีข้อมูลอนาคตสามปีก็ทำสามปี
แค่นั้นหละ เอาง่ายๆอย่าคิดมาก

ขอบคุณค่ะพี่ เรียบง่าย (สมใจกบดี)

ทำเท่าที่มีปัญญาทำ จำง่ายดีค่ะ

krisy เขียน:ขอบคุณค่ะพี่ เรียบง่าย (สมใจกบดี)

ทำเท่าที่มีปัญญาทำ จำง่ายดีค่ะ

โอเค
แต่อย่าลืมว่าการหามูลค่าหุ้นหาจากวิธีอื่นก็ได้นะ

ผมหมดมุขจะถามพี่วิบูลย์แล้วล่ะ

ถ้าใครอยากถามก็มาถามเองได้เลยนะ

ผมดูคร่าวๆแล้วมีคนอ่านกระทู้นี้มากกว่าวันละ 1000 ครั้ง

คนอ่านเยอะมาก แต่แปลกคนโพสคุยกันมีแค่ 3-4 คน

แปลกมาก มีเซียนมาตอบคำถามให้เต็มที่ไม่มีหมกเม็ด

แต่ไม่ค่อยมีคนมาถาม

ผมให้ยันต์กันผี

เฮ้ย ยันต์กันโดนไล่กลับไปทำการบ้านให้ดังนี้นะ

1.ถามอันที่ไม่เคยมีคนถามมาก่อนใน 124 หน้า

เพราะไม่งั้นจะโดนบอกว่า

"พี่ว่าน้องลองกลับไปไล่อ่านตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้านี้ดูก่อนนะ"

2.อย่าถามคำถามแบบให้ฟันธง

ประเภทฟันธง ภาวะตลาด ราคาหุ้นโปรดอย่าถาม

พี่เขาไม่ชอบแนวนี้

เช่น  หุ้น aaa น่าสนใจยังไงค่ะ

ติด xxx อยู่ค่ะ จะไปขายที่ราคากี่บาทดีค่ะ

พี่เขาไม่ใช่นักวิเคราะห์ตามรายการโทรทัศน์นะ

3.อย่าถามแบบโคตรสั้นๆๆๆ แต่ให้คนตอบโคตรยาวววว

เช่น  พี่วิบูลย์มีความเห็นยังไงกับวิกฤติครั้งนี้ค่ะ

ถามแบบนี้โคตรสั้น แต่ตอบให้ clear โคตรยาก




พี่วิบูลย์จัดเป็นคนคุยสนุกหนึ่งในไม่กี่คนที่ผมชอบ

ตั้ง camp คุยเป็นเรื่องเป็นราว



ตั้งแต่ผมไปซุ่มฝีมือมาเดือนกว่า กลับมากระทู้นี้เพิ่มขึ้น

เกือบๆ 10 หน้า

มีทั้งน้ำๆ และเนื้อๆ แล้วก็แซวกันแขวะกันอย่างเดียวเลยก็มี



ผมว่าใครอยากอ่านต่อมาคุยกับพี่เขาเถอะอย่ารออ่านอย่างเดียวเลย

(ผมจะได้นั่งดูคนอื่นมาถามบ้าง)

อิอิ ผมไปก่อนนะ

พี่วิบูลย์ครับ

ผมส่ง file powerpoint ที่ผมไป present เรื่อง fundflow

ที่อัมพวาไปให้

เป็นเอกสารที่ผมทำเองโดยตัดเนื้อหาจากตั้งแต่เกิดวิกฤติเศรษฐกิจจนถึง update ล่าสุด

ขัดเฉพาะ indicator เจ๋งๆ

ว่าใช้ predict เม็ดเงินและอารมณ์ตลาดยังไง

ผมว่าพี่ตอบให้ผมขนาดนี้ ผมเองก็มีความรู้เรื่องการลงทุน

เราควรแลกกัน ดังนั้นผมเลย edit เอกสารเพิ่มจาก

ตอนไป present อีกทีแล้วค่อยส่งให้พี่



เผื่อพี่สนใจว่าคนเล่น fundflow คิดยังไงก็ลองดูได้ครับ


ผมไม่คุยหน้าไมค์เพราะว่า  ผมรู้จักกับคนทำเอกสารพวกนี้ เท่าที่คุยกับเขา แต่ก่อนผมเอาเรื่องของเขามาพูดหน้าไมค์เยอะมาก และเอกสารบางอย่างเขาก็เขียนว่าให้ใช้ภายใน broker ได้เท่านั้น ผมก็เกรงใจเขามาก

เพราะผมมีอะไรก็ถามเขาตลอด


และหลังๆทีมงานของเขามีคนมาอ่านใน tvi ด้วย

ผมเลยไม่กล้าแปะภาพ


ถือว่าผมตอบแทนที่พี่ตอบให้ผมนะครับ

ผมส่งไปแล้วนะ

ขออีกนิด

เป็นผู้น้อยควรไปมาลาไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่



พี่วิบูลย์   คราวนี้ผมจะไปฝึกวิชามาใหม่

จะขุดทุกอย่างให้ลึกกว่าเดิม

และผมอยากประยุกต์ fundflow รวมเข้ากับ

vi และ เทคนิคให้ได้

ซึ่งผมเคยเห็นคนที่ทำได้มาแล้ว

ถึงจะไม่ลงตัวพอดีนัก

แต่ก็นับเป็นสไตล์การเล่นหุ้นในฝันของผมทีเดียวก็ว่าได้

แต่นี้ผมยังไม่สามารถนำหลายศาสตร์มาหลอมรวมกันได้



ในอนาคตผมอยากจะทำให้ได้

กลับมาคราวหน้าเราคงคุยกันมันขึ้นกว่านี้



ผมขอลาไปก่อนนะครับ  แล้วเมื่อฝีมือรุดหน้า

เรามาเจอกันใหม่

แหม ฮง เดี๋ยวนี้ชอบทำตัวลีกลับนะ มาๆหายๆ    :lol:

[quote="beegirl"]แหม ฮง เดี๋ยวนี้ชอบทำตัวลีกลับนะ มาๆหายๆ

ตามอ่านตลอด...แต่ขอความกรุณาหน่อยได้ไหมครับ
โพสต์แต่ละท่าน ไม่ค่อยยาวหรอก แต่พอแยกบรรทัดแล้วแล้วมันยาวจริง ๆ

ช่วยรวมจากสามแถว เป็นอยู่ในแถวเดียวกันน่าจะดีกว่า อ่านเพลิน ๆ อ้าว ต้องเลื่อนเม้าส์ลงอีกแล้ว

oatty เขียน:ตามอ่านตลอด...แต่ขอความกรุณาหน่อยได้ไหมครับ
โพสต์แต่ละท่าน ไม่ค่อยยาวหรอก แต่พอแยกบรรทัดแล้วแล้วมันยาวจริง ๆ

ช่วยรวมจากสามแถว เป็นอยู่ในแถวเดียวกันน่าจะดีกว่า อ่านเพลิน ๆ อ้าว ต้องเลื่อนเม้าส์ลงอีกแล้ว

จะให้ปลาบินได้เหมือนนกไม่ได้หรอก
ใครถนัดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น
อย่าไปให้ใครทำอะไรเหมือนท่านเลย
ท่านทำอย่างไรก็ทำไป
คนอื่นทำอย่างไรก็ช่างเขาเถอะ

[quote="hongvalue"]ผมหมดมุขจะถามพี่วิบูลย์แล้วล่ะ

ถ้าใครอยากถามก็มาถามเองได้เลยนะ

ผมดูคร่าวๆแล้วมีคนอ่านกระทู้นี้มากกว่าวันละ 1000 ครั้ง

คนอ่านเยอะมาก แต่แปลกคนโพสคุยกันมีแค่ 3-4 คน

แปลกมาก มีเซียนมาตอบคำถามให้เต็มที่ไม่มีหมกเม็ด

แต่ไม่ค่อยมีคนมาถาม

ผมให้ยันต์กันผี

เฮ้ย ยันต์กันโดนไล่กลับไปทำการบ้านให้ดังนี้นะ

1.ถามอันที่ไม่เคยมีคนถามมาก่อนใน 124 หน้า

เพราะไม่งั้นจะโดนบอกว่า

"พี่ว่าน้องลองกลับไปไล่อ่านตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้านี้ดูก่อนนะ"

2.อย่าถามคำถามแบบให้ฟันธง

ประเภทฟันธง ภาวะตลาด ราคาหุ้นโปรดอย่าถาม

พี่เขาไม่ชอบแนวนี้

เช่น

[quote="hongvalue"]ขออีกนิด

เป็นผู้น้อยควรไปมาลาไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่



พี่วิบูลย์

hongvalue เขียน:พี่วิบูลย์ครับ

ผมส่ง file powerpoint ที่ผมไป present เรื่อง fundflow

ที่อัมพวาไปให้

เป็นเอกสารที่ผมทำเองโดยตัดเนื้อหาจากตั้งแต่เกิดวิกฤติเศรษฐกิจจนถึง update ล่าสุด


ผมส่งไปแล้วนะ

ได้รับแล้ว
ขอบคุณมาก

VIB007 เขียน:

ยังอ่านกันไม่ถึงล้านครั้งเลย
ไหนบอกจะช่วยกันปั่นไง

อย่างนี้ล้านครั้งก็ไม่เลี้ยงแล้วนะ ฮา

ไม่ต้องเลี้ยงผมก็ได้ครับ

เอาไว้ถึงล้านครั้งแล้วไปฉลองกันแบบ

american share ก็ได้ครับ



ผมมีเรื่องหุ้นอยากคุยกับพี่เยอะน่ะครับ

เลยอยากจะเจอกันซักทีนึง

วันเสาร์ที่ผ่านมาเจอพี่สุมาอี้ครับ

เดี่ยวนี้เทพกว่าเดิมครับ ฟังแนวคิดการมอง

ธุรกิจของพี่เขาแล้วอึ้งจริงๆ



พี่สุมาอี้เคยบอกผมว่าพี่วิบูลย์เก่งมาก

เรื่องที่เคยบอกว่าก๊าซหลุมละพันแล้วมันถึงจริงๆ

ยังกับแก้วสารพัดนึกเลยนะครับ



เวลาผมเจอคนที่เก่งกว่าผมมากๆ

ความมั่นใจผมจะหายไปเยอะ แล้วทำให้ผมอยากจะไป

ฝึกวิชามาใหม่น่ะครับ  การเรียนรู้ไม่มีสิ้นสุดจริงๆ

เดี่ยวนี้ผมมั่นใจในตัวเองน้อยลงไปเยอะ



ผมได้เจอกับคนเก่งๆที่ไม่เคยโพสที่ไหนเลย

ที่เก่งชนิด โคตรรรรรรรร สุดยอด

พอเราได้คุยและได้ฟัง

เราก็มานั่งคิดว่าถ้าเทียบกับคนแบบนี้

ความรู้เราแค่ขี้ฟันเขา

เราจะมานั่งโพสไปทำไม

ปล่อยเป็ดปล่อยไก่เปล่าๆ

หนีไปฝึกวิชาดีกว่า  

ไม่ต้องปล่อยไก่ให้ใครฟังด้วย

อายคนที่รู้จริงแล้วมานั่งอ่านเราโพสแบบเด็กๆ



คิดได้ก็เลยหนีไปฝึกวิชาดีกว่า

[quote="hongvalue"]  
เวลาผมเจอคนที่เก่งกว่าผมมากๆ

ความมั่นใจผมจะหายไปเยอะ แล้วทำให้ผมอยากจะไป

ฝึกวิชามาใหม่น่ะครับ

hongvalue เขียน:
ไม่ต้องเลี้ยงผมก็ได้ครับ

เอาไว้ถึงล้านครั้งแล้วไปฉลองกันแบบ

american share ก็ได้ครับ

ไม่ต้องน้อยใจ
เลี้ยงแน่แค่นี้เอง
แซวเล่นนะ
ก็เข้ามาโพสบ้างแล้วกัน

hongvalue เขียน:
ผมมีเรื่องหุ้นอยากคุยกับพี่เยอะน่ะครับ

เลยอยากจะเจอกันซักทีนึง

วันเสาร์ที่ผ่านมาเจอพี่สุมาอี้ครับ

เดี่ยวนี้เทพกว่าเดิมครับ ฟังแนวคิดการมอง

ธุรกิจของพี่เขาแล้วอึ้งจริงๆ

เจอกันบ่ายวันเสาร์ที่ 1 สิงหานี้ได้
พอดีท่านดร.นิเวศน์ชวนไปขึ้นเวทีที่ตลาด
รายการมันนี่ทอร์ค

จบรายการแล้วพอมีเวลาหน่อย
คุยกันที่ร้านกาแฟห้องสมุดมารวยก็ได้

hongvalue เขียน:
เวลาผมเจอคนที่เก่งกว่าผมมากๆ

ความมั่นใจผมจะหายไปเยอะ แล้วทำให้ผมอยากจะไป

ฝึกวิชามาใหม่น่ะครับ

krisy เขียน:
นอกจากนี้ ความฉลาดในการ post ก็เพิ่มขึ้นอีกด้วย อิอิ

หลังๆผมคิดว่าผมพัฒนาตัวเองได้จากการโพสด้วยนะ

คือการที่เราโพสไม่รู้แล้วโดนคนเก่งตอกกลับมา

มันทำให้เราเก่งขึ้นเพราะเรารู้แล้วว่าแนวคิดของเราบกพร่องตรงไหนยังไง

และ ผมจะชอบคิดประเด็นแล้วไปถามชาวบ้าน

ว่าถ้าทำแบบนี้ คิดแบบนี้จะ work ไหม

ยิ่งผมโดนตอกกลับหนักเท่าไหร่

ผมก็ยิ่งก้าวหน้าเร็วเท่านั้น ผมว่าเหมือนผมมี

โค้ชมา train ให้

แต่จนถึงจุดนึงมันก็เริ่มอิ่มตัวนะ

หลังๆก็คุยกับนักวิเคราะห์เยอะหน่อย

เพราะว่ามันต้องลงเฉพาะทางมากขึ้น

เลยต้องคุยเยอะ บางทีโทรไป

ก็อายเขานะ เพราะกลัวเขาจะคิดว่า

ห่า เรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้ ถามมาได้

ไรเงี้ย แต่เดี่ยวชินแล้ว เพื่อความเก่งผมทำได้ทุกอย่าง

VIB007 เขียน:
ไม่ต้องน้อยใจ
เลี้ยงแน่แค่นี้เอง
แซวเล่นนะ
ก็เข้ามาโพสบ้างแล้วกัน

ไม่ต้อง ซีเรียส แกล้งงอนไปงั้นแหละ

ชีวิตจะได้มีรสชาติ

คุยอย่างเดียวมันเหมือนหุ่นยนต์ ต้องมีอารมณ์บ้าง

จะได้เหมือนมนุษย์

VIB007 เขียน:
เจอกันบ่ายวันเสาร์ที่ 1 สิงหานี้ได้
พอดีท่านดร.นิเวศน์ชวนไปขึ้นเวทีที่ตลาด
รายการมันนี่ทอร์ค

จบรายการแล้วพอมีเวลาหน่อย
คุยกันที่ร้านกาแฟห้องสมุดมารวยก็ได้

ไม่ทราบว่าจะพอได้ซัก 2 ชั่วโมงไหม

เพราะว่าผมไม่ได้เข้าไปฟังงาน

หลังๆคนเยอะมากกลัวติดหวัดหมูเลยไม่กล้าเข้าไป

ถ้าได้ต่อซัก 2 ชั่วโมงจะขับรถไปหาน่ะ




แล้วถ้าสะดวกกินข้าวกินที่ black canyon ตรง

ศูนย์สิริกิต์เลยดีไหม

จะได้ไม่หิว

VIB007 เขียน:
ถ้าไม่อยากให้ตัวเองมีความทุกข์
ก็เลิกเปรียบเทียบซะเถอะ
ไม่ว่าจะกับใครก็ตาม

ถ้าไม่สามารถเอาชนะสัญชาตญานการแข่งขันได้
ก็หันมาแข่งกับตัวเอง
โดยการตั้งเป้าให้ตัวเราเอง
แล้วเลิกเปรียบเทียบกับคนอื่น

อันนี้คงเลิกยาก แต่ขอบอกก่อนว่าผมไม่ได้เป็นทุกข์อะไรนะ กลับรู้สึกว่ามันมีพลังขับดันเยอะดีน่ะ

สมัยก่อนผมเคยไปทำขายตรง รุ่นพี่ที่ผมนับถือคนนึง

เคยเล่าให้ผมฟังว่า

(ขออภัยมีเมิงๆกรูๆเพื่ออัธรสของชีวิตเพราะรุ่นพี่ผมพูดจาพ่อขุนราม)

พวกเมิงรู้ไหมว่าguเข้ามาทำงานวันแรกอะ

guอยากรวย guเห็นคนอื่นมีรถขับ

gu ก็อยากขับบ้าง

เมิงรู้ไหม gu ทำไง

guสังเกตุว่าไอ้พวกแม่ทีมที่ได้เงินเยอะๆ

มันกลับบ้านดึก มันอยู่ train ทีมงานต่อ

คนอื่นมันกลับไปหมดแล้วไอ้นี้กลับดึก

แล้วเมิงรู้ไหมตอนเช้าคนอื่นมาบริษัท

10.30 ครึ่ง(ตอนห้างเปิดบริษัทที่ว่าอยู่ในห้าง)

ไอ้นี้มันให้ลูกทีมชวนคนไปบ้านมันแล้วปิดการขาย

ตอนเช้าแล้วค่อยมาบริษัท

รุ่นพี่ทำทำตามแต่ว่าหนักกว่า

เขาอยู่จนห้างปิดจนยามมาไล่ตั้งหลายรอบว่าตึกมัน

ปิดไฟกันหมดแล้วนะคุณยังกลับกันอีกเหรอ



รุ่นพี่ผมสอนผมว่า  ถ้าเมิงอยากก้าวหน้า

คนอื่นทำ 10 เมิงต้องทำ 20

คนอื่นทำ 20 เมิงทำ 40

เมิงดูเลยคนขยันทำไงแล้วเมิงขยันให้มากกว่ามัน

ทำให้มากกว่ามัน



รุ่นพี่ผมไม่ได้ดีแต่ปาก เขาใช้เวลาแป๊ปเดียวถีบตัวเอง

ขึ้นมาจนมีรายได้สูง

แต่ผมทำไม่มีรายได้ตอนหลังผมเลยเลิกทำ

และค่อนข้างปิดใจกับธุรกิจขายตรงไปแล้ว

แต่ผมนึกถึงคำสอนเขาตลอด


ว่าคนอื่นทำเท่าไหร่ ทำให้มากกว่าแล้วจะเก่งเอง

ถ้ารุ่นพี่ผมไม่เปรียบเทียบแล้วอยากมีอย่างที่คนอื่นเขามี

เขาคงไม่ก้าวหน้า

ผมคิดเลยว่าผมอยากก้าวหน้าคนอื่นนั่งอยู่บ้าน

วันหยุดผมอบรมแหลกเลย

มีกี่ course ที่ไม่เคยเรียน เรียนมันให้หมด

เรารักการลงทุนอยู่แล้ว ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆสนุกจะตายไป

คนอื่นรอให้มีคนตั้งกระทู้แล้วอ่าน แต่ผมคิดเองถามเอง

คนอื่นไม่ทำ ผมทำขึ้นมาเองเลยก็ได้

เวลาไม่คอยท่าใคร ผมอยากสำเร็จเร็วๆ




ผมจะสื่อว่ามันมีข้อดีของมัน เพียงแต่เราอย่าไปเครียดมากก็พอ

(ขออนุญาติ jam นะครับพี่น้องครับ)

 มีตัว gu ของ gu เยอะดีนะครับรุ่นพี่ที่น้องฮงบอกเนี่ย

แข่งกันไปในเรื่องบางเรื่อง เหนื่อยนะครับ

รอบตัวผมมีคนที่ต้องขายสินค้าจำเป็นบางอย่างครับ
พอขายได้ top sale ปีหน้าเค้าก็ขึ้น target 20%
ไปๆมาๆคนที่ปิดยอดได้บ้าง ไม่ได้บ้าง

ไม่ใช่ปิด 120% ตลอดทุกเดือน จะสบายใจกว่า

น้องสาวผมใช้คำว่า ฆ่าตัวตายชัดๆเลยพี่นุ่นที่แข่งกันไปแข่งกันมา ไปเพิ่ม target ให้ตัวเองในอีกปี
สุดท้ายก็ต้องลาออก และย้ายบริษัท

แต่การแข่งกันทำดี แข่งกันสร้างสรรค์สิ่งดีๆนี่สนุกนะครับ

ผมอ่าน ADAY เล่มใหม่(หน้าปก smallroom)
คุณวินทร์ เลียววารินทร์ เขียนเกี่ยวกับการลากเส้นเชื่อมจุด 2 จุด(A กะ B)

ดูแล้วรู้สึกว่า ได้ปรัชญาแนวคิดมาเยอะเลยครับ

พอมาดู column คุณนิ้วกลม แปะภาพข่าว panda
กับภาพ หมีควายถูกยิง

มันสะท้อนใจได้ดีมากๆเลย
ดี ร้าย บางครั้งมันไม่ต่างกันมาก สุดแล้วแต่ใครจะมอง

สุดท้ายตัวเราเองที่ทราบว่าทำสิ่งใด ด้วยความคิดอย่างไร

มีความสุขกับการลงทุนและการทำสิ่งดีๆนะครับผม