Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

hongvalue เขียน: คือจริงๆแล้วมีคนเล่นหุ้นเก่งๆที่ไม่เปิดเผยตัวเองเยอะนะ
แบบว่าได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเวลาคุยกับคนอื่นก็เงียบๆ
ไม่ค่อยพูดค่อยจารับฟังสิ่งที่คนอื่นคิด พอเจอคนแบบนี้แล้วก็รู้สึกว่าไม่รู้จะมานั่งสำแดงวิชากันทำไมอะ สมมุติว่า
ไปสำแดงวิชาแล้วชนะคนอื่นแล้วได้อะไรขึ้นมาจริงไหม
มันมีต้นทุนทางเวลาอะที่จะทำแบบนั้น ถ้าคิดกลับกันเอาเวลาตรงนั้นมานั่งศึกษาเรื่องหุ้นมากขึ้นได้ผลตอบแทนมากขึ้นมันจะไม่ดีกว่าเหรอ จริงไหม สุดท้ายแล้วมันอยู่ที่ว่าสิ่งที่ทำมันคุ้มกับเวลาที่เสียโอกาศจะไปทำอย่างอื่นไหม ถ้าดูแล้วมันไม่ได้อะไรเท่าไหร่ก็ไม่ทำดีกว่า

zesar เขียน:การสำแดงวิชาของฮง และท่านพี่ท่านอื่น ๆ  เป็นประโยชน์อย่างมากกับพวกความรู้น้อยอย่างผมนะครับ

สำแดงวิชาต่อไปเถอะครับ ถือเป็นวิทยาทาน สร้างบุญกุศล

คุณพี่ขอร้อง

Voldtrest เขียน:


เรามองว่า คำว่า สำแดง ต่างกับ แสดง ตรงที่ความมั่นใจในความถูก
ต้องของข้อมูลที่ศึกษาและคิดคงเส้นคงวา

krisy เขียน:ชอบพี่โจ หาเวลาลงมาหาดใหญ่สิจ้ะ น้องฮง

ถ้าจะให้พี่เค้าขึ้นกรุงเทพ พี่โจมีลูกเล็กๆทั้งนั้น อาจยากนิดนึงนะสำหรับซามูไรพ่อลูกอ่อน

hong เขียน:ผมไม่อยากเป็นเหมือนบางคนอะ เก่งมากแต่ไม่เคยเปิดเผยตัวเพราะโจทย์เยอะเนื่องจากไปปั่นหุ้นชาวบ้านเอาไว้ เยอะ รู้อะไรก็เก็บไว้คนเดียวไม่มีเพื่อนฝูง ชีวิตแบบนั้น
สำหรับผมมันไม่ถือว่าประสบความสำเร็จอะ

por_jai เขียน:
นกไร้ขน คนไร้เพื่อน
มิอาจขึ้นสู่ที่สูงได้

por_jai เขียน:
นกไร้ขน คนไร้เพื่อน
มิอาจขึ้นสู่ที่สูงได้

hongvalue เขียน: ช่วงนี้นอนดึกเพราะนั่งฟังเพลงเกี่ยวกับความรักตลอดเวลาสมองแล่นได้ดี อิอิ

hongvalue เขียน: ผมมีความเชื่อว่าชีวิตของเราเราลิขิตเองไม่ใช่ใครหน้าไหนทั้งนั้นมาลิขิต ใครจะบอกว่าคุณห่วย คุณไม่มีทางประสบความสำเร็จ ไม่มีผลหรอกถ้าใจคุณสู้และเชื่อว่าคุณทำได้ ผมเชื่อของผมแบบนี้

Value Way ฉบับวันที่ 7 กันยายน 2552

มองจีน(อีกรอบ)

นอกเหนือจากเศรษฐกิจที่เติบโตอย่างต่อเนื่องในช่วงวิกฤติรอบนี้แล้ว สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้เมื่อพูดถึงประเทศจีนแผ่นดินใหญ่คือจำนวนเงินทุนสำรองต่างประเทศของรัฐบาลจีนซึ่งปัจจุบันมีมากที่สุดในโลกถึง 2 ล้านล้านเหรียญสหรัฐสูงกว่าอันดับสองอย่างญี่ปุ่นกว่าเท่าตัว

เส้นทางของการสร้างเงินทุนสำรองขนาดมหาศาลของจีนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ในช่วงเปิดประเทศใหม่ๆในปี 1978  รัฐบาลจีนมีเงินทุนสำรองเพียง 1.6 ล้านเหรียญเท่านั้นซึ่งถือว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับระดับมาตรฐานเงินทุนสำรองที่ประเทศต่างๆต้องรักษาระดับไว้ หลังจากเปิดประเทศและเริ่มมีการส่งออก ระดับเงินทุนสำรองของจีนจึงเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ในปี 1987 จีนมีเงินทุนสำรองระหว่างประเทศจำนวน 16.3 ล้านเหรียญ แต่การขาดดุลการค้าและเศรษฐกิจถดถอยในช่วงก่อนเกิดเหตุการณ์ประท้วงที่จตุรัสเทียนอันเหมิน ทำให้เงินทุนสำรองของจีนลดลงไปอย่างมาก

ในปี 1993 รัฐบาลจีนเริ่มอนุญาตให้ต่างชาตินำเงินเข้ามาลงทุนในประเทศจีนได้ แต่ยังไม่เปิดเสรีการเงินเต็มตัวเพราะไม่สามารถนำเงินที่ลงทุนออกไปได้ยกเว้นกำไรจากการดำเนินงาน เงินลงทุนโดยตรงจากต่างชาติ (FDI-Foreign Direct Investment) เป็นตัวเร่งให้เงินทุนสำรองของจีนเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เนื่องจากนักลงทุนต่างชาติมองเห็นโอกาสในการเติบโตจากเศรษฐกิจของจีนเอง รวมทั้งบางส่วนย้ายฐานการผลิตสินค้ามายังจีนเพราะมีต้นทุนที่ถูกกว่าและมีแรงงานจำนวนมาก จากระดับเงินทุนสำรองไม่กี่สิบล้านเหรียญ เงินสำรองของจีนเพิ่มเป็น 107 ล้านเหรียญในปี 1996

หลังจากนั้นระดับเงินทุนสำรองของจีนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในช่วงที่จีนเข้าร่วมเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลก (WTO-World Trade Organization) ในปี  2001 หลังจากนั้นเพียงห้าปี เงินทุนสำรองของจีนมากขึ้นแตะระดับ 1  ล้านล้านเหรียญในเดือนตุลาคม 2006
และล่าสุดเพิ่มขึ้นถึงระดับ 2 ล้านล้านเหรียญในเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา

จีนนำเงินสำรองไปในการซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐอเมริกาเป็นหลักต่อเนื่องหลายสิบปี เมื่อสหรัฐเกิดวิกฤติเศรษฐกิจขึ้น ทำให้จีนเริ่มเป็นกังวลกับเสถียรภาพของค่าเงินดอลลาร์ที่ตนถือไว้เป็นจำนวนมาก ธนากรกลางของจีนพยายามกระจายการลงทุนของเงินทุนสำรองไปในสินทรัพย์อื่นๆมากขึ้น เช่น เงินตราต่างประเทศสกุลอื่น เงินเยน เงินยูโร เงินปอนด์สเตอริงค์ รวมถึงลงทุนในทองคำ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พันธบัตรรัฐบาลสหรัฐยังคงเป็นสัดส่วนที่สูงที่สุดของจำนวนเงินทุนสำรองถึง 65%

ถึงแม้รัฐบาลจีนต้องการลดสัดส่วนการถือครองพัธบัตรรัฐบาลสหรัฐลง แต่ในทางปฏิบัติกลับทำได้ยากกว่าที่คิด เนื่องจากการลงทุนในพันธบัตรรัฐบาลหรือเงินตราของประเทศอื่นรวมทั้งทองคำ มีขนาดตลาดไม่ใหญ่พอที่จะรองรับเงินสำรองจำนวนมหาศาลของจีนที่เพิ่มขึ้นในแต่ละเดือนได้เพียงพอ จึงมีการคาดการณ์ว่าธนาคารกลางจีนคงต้องลงทุนในพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐต่อไปเรื่อยๆ

สิ่งนี้ถ้าวิเคราะห์อย่างละเอียดดูเหมือนว่าจะเป็นการรีไซเคิลเงินดออลาร์ระดับโลกอย่างถูกกฏหมายวิธีหนึ่งเลยทีเดียว รัฐบาลสหรัฐออกพันธบัตรรัฐบาล จีนนำเงินดอลลาร์มาซื้อพันธบัตรสหรัฐ สหรัฐนำเงินดอลลาร์ที่ได้มาจ่ายเป็นค่าสินค้าที่ผลิตจากจีนเนื่องจากสหรัฐขาดดุลการค้ากับจีนเป็นจำนวนมาก เมื่อจีนได้รับเงินดอลลาร์จากการขายสินค้าที่ผู้ผลิตนำมาแลกเป็นเงินหยวนแล้ว จึงนำเงินดออลาร์ที่ได้มาซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐหมุนเวียนเป็นลูกโซ่ต่อไปเรื่อยๆ ระบบรีไซเคิลเงินดอลลาร์วงจรนี้คงไม่สิ้นสุดลงง่ายๆ ตราบใดที่สหรัฐยังต้องพิมพ์พันธบัตรออกมาเพื่อจ่ายหนี้และจีนยังหาสินทรัพย์ที่มีสภาพคล่องพอมาทดแทนไม่ได้

ถ้ากล่าวตามภาษาโบราณอาจเรียกกระบวนการนี้ว่าอัฐยายซื้อขนมยาย ต่างกันเพียงว่าอัฐยายมีมูลค่าล้านล้านเหรียญเท่านั้นเอง

VIB007 เขียน: ว่าแต่ว่าถ้าตะแกรงร่อนถึงล้านครั้ง
พาไปเลี้ยงแน่
ติ่มซำที่บันยันทรีใช่ไหม
เห็นบ่นมาหลายครั้ง
ไม่ลืมหรอก

hongvalue เขียน:กลัวไม่รู้ตัวว่าโดนแซวอยู่ข้างล่างเลยเอามาแปะ

ขอแพงกว่านั้นได้เปล่าเฮ้ยไม่ใช่ไม่ต้องแพงขนาดนั้นก็ได้
เห็นพี่ว่ามีของอร่อยๆที่ไหนซักที่เนี้ยแหละ พี่เป็นคนเลือกสถานที่ก็ได้ ของฟรีกินหมดแหละ :lol: กินไปถามเทคนิคเล่นหุ้นกับเซียนไป อิอิ ใครจะไม่เอา

VIB007 เขียน:
เปลี่ยนได้อย่างไร
คงต้องไปหาอ่านดูเอาเอง
อ่านช้าๆนะ
ค่อยๆเข้าใจ
อ่านสักสองรอบกำลังดี