Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

dome@perth เขียน:

paperpong เขียน:

dome@perth เขียน:

paperpong เขียน:มีลูกสามคนยังไม่เข้ารร.
ค่าเทอมปีละ700k ต่อคนx3คน = 2.1mต่อปี
อนุบาลถึงจบมัธยม 15ปี = 30m
ป.ตรี-ป.โท6ปี ปีละ 1.5mต่อคน= 9m x3คน =27m
เฉพาะค่าเรียนลูก 21ปี 3คน ก็> 57m

สงสัยจะไม่ได้ประกาศอิสรภาพแล้ว
ก้มหน้าทำงานดีกว่าหุหุ

ไม่ได้กวนนะครับ ขอถามจริงๆนะครับ
ค่าเทอม อนุบาล-มัธยม ปีละ 7 แสนเลยหรือครับ
ถ้าจริงเรียนที่ไหนครับ ทำไมถึงแพงขนาดนี้อะครับ

Intl school kab. แถว ดอนเมือง หรือ เจริญกรุง จะเรียนแบบอังกฤษ
ผมคิดที่ชั้นเรียนที่มีค่าเทอมสูงสุดครับ

โรงเรียนไฮสคูลเอกชนที่ดีที่สุดใกล้ๆบ้านผมที่เพิร์ธยังประมาณ 3-4 แสนบาทเองครับ
ทำไมเมืองไทยมันแพงอย่างนี้หว่า

สงสัยอยู่เมืองไทย ผมต้องส่งลูกเรียนโรงเรียนวัดแหง อิอิ

พี่โดมกระทู้นี้ตั้งเป้าหมายretire อายุเท่าไหร่กับพอร์ตใหญแค่ไหน
ผมเลยลองคำนวณดูครับ
ถ้าเป็นไปได้รบกวนขอชื่อรร. ที่พี่บอกด้วยครับ จะได้ศึกษาหาข้อมูลไว้ก่อนยังมีเวลาอีกหลายปีจะได้กว่าจะได้ตัดสินใจ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

ผมลองคิดต่อจากคุณ paperpong นะครับ

ผมเกรงว่าคิดแค่ค่าเทอมจะไม่พอในกรณีนี้ครับ เพราะอาจจะต้องเตรียมเงินสำหรับค่าความเป็นอยู่ที่ดีของลูกไว้ด้วย เนื่องจากถ้าเพื่อนลูกมี เราก็ต้องมีให้ลูก ถ้าเพื่อนลูกไปเรียน summer เราก็น่าจะต้องหาให้ลูก ไม่อย่างนั้น ลูกอาจมีปัญหา เข้่าสังคมไม่ได้ (อาจจะไม่เป็นอย่างนี้เสมอไป แค่มองกรณีที่น่าจะเป็นไปได้ครับ) รถที่เราใช้ บ้านที่เราอยู่ก็อาจจะเอาแบบพอมีพอกินไม่ได้ เอาจริงๆถ้าเป็นผู้ใหญ่คงไม่มีปัญหา แต่เด็กยังแยกแยะไม่ค่อยออกเรื่องนี้ครับ ผมเชื่อว่าสามารถสอนกันได้ แต่คงยากนะครับ เป็นความเห็นนะครับ

ถ้าเป็นผม คิดเซฟ ๆ จะเอา 57m มาคูณสอง o_o งานเข้าเลยครับทีนี่

สมกับที่เป็น vi เพราะดูจะเผื่อ mos กันเยอะนะครับ

แต่...

ยังขาดแม่ของลูกไปนะครับ

เงินต้น 50000 ลงทนมา 4ปี ระหว่างทางก็เติมเงินไปนิดหน่อนเท่าที่เหลือ เพิ่งจะครบล้าน ต้นปีนี้

ผลจากความที่ยังไม่ทุ่มเทจริงจังบวกกลัวเงินต้นหายมากเกินไปเลยไม่ค่อยโต ตั้งเป้าไว้ว่าครบ25-30ล้าน

แล้วเงินปันผลที่ได้เพียงพอค่าใช้จ่ายก็จะเลิกทำงานประจำ

หันมาทำสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำในชีวิต

ปล.เป้านี้ถ้ามีลูกเพิ่มอีกคนคงต้องขยับเป้าหมายขึ้นไปอีกหน่อย. สงสัยต้องใช้เวลาอีก10กว่าปี

kriangsak76 เขียน:ผมอยากจะขอสอบถามพี่ๆ ที่มีอิสรภาพทางการเงินเรียบร้อยแล้ว (โดยเฉพาะคนที่โสด แต่พี่ที่มีครอบครัวก็ช่วยแนะนำได้ครับ) ซักนิดน่ะครับ หลังจากมีอิสรภาพฯ แล้ว สภาวะจิตใจ ปลอดโปร่ง และมองโลกสดใสมากน้อยเพียงใดครับ

แล้วมีพี่คนใดบ้างไหม๊ ที่มีอิสรภาพฯ แล้ว แต่ปรากฏว่า อิสรภาพทางใจ กลับยังไม่พบน่ะครับ

คือ ผมเจอสภาวะที่ว่า เรามีเวลามากมายเหลือเกิน อาจจะมากเกินไปจนเราไม่รู้จะเอาเวลาเหล่านั้นไปทำอะไร พี่ๆบางท่านอาจจะมีสิ่งที่อยากทำมากมาย (โดยเฉพาะพี่ๆที่มีครอบครัว มีลูก) แต่สำหรับคนโสดนั้น กลายเป็นว่า เวลามีเหลือเกินจำเป็น แล้วพี่ๆ มีการบริหาร/การจัดการเวลากันอย่างไรบ้างครับ (อย่าแนะนำว่า หาแฟน/ภรรยานะครับ เพราะข้อนี้ กำลังหาอยู่ครับ)

ปล บังเอิญ ผมเป็นคนโสดที่สมถะซักหน่อยครับ ในตอนนี้ เป้าหมายเลยเอาเพียงแค่ว่า 50,000 บาทต่อเดือน ก็เพียงพอแล้วสำหรับคนโสด (ถ้าแต่งงาน ก็คงต้องอัพเป็น 100,000 บาทต่อเดือน) ส่วนตัวขนาดของพอร์ต คงไม่สำคัญน่ะครับ เพราะ เอาปันผลมาเลี้ยงชีพมากกว่า

เป็นปัญหาที่ผมเจอตอนที่จะถึงเป้าเหมือนกันครับ ตอนที่มันใกล้จะถึงเป้าตอนนั้นแทนที่จะมีความสุข กลับเป็นทุกข์ ฟุ้งซ่านมากๆ เลยครับ อยากได้ความสงบใจคืนมา เลยไปบวช ได้ปฏิบัติธรรม

เลยได้เข้าใจตัวเองมากขึ้น รู้ว่าจะจัดการ และใช้ชีวิตตอไปอย่างไร

ทุกวันนี้ วันๆ หนึ่ง ก็ใช้เวลาไปกับการออกกำลังกาย ปฏิบัติธรรม อยู่กับภรรยาเป็นส่วนใหญ่ ไม่ได้ไปเดินทางท่องเที่ยว หรือเข้าสังคมแต่อย่างใด

หากมองในมุมคนนอก ชีวิตผมคงเป็นชีวิตที่น่าเบื่อไม่น้อย แต่ผมกลับพบว่า แค่มีชีวิต มีสติกับปัจจุบัน มันก็มีความสุขมากเพียงพอที่จะไม่ต้องดิ้นรนไปทำอะไรอย่างอื่นให้มากมายแล้วครับ

ส.สลึง เขียน:สมกับที่เป็น vi เพราะดูจะเผื่อ mos กันเยอะนะครับ

แต่...

ยังขาดแม่ของลูกไปนะครับ

มาแถวๆโลตัสศรีนครินทร์..เดี๋ยวผมจะจัดให้ซะหนึ่งคน..

เข้ามาอ่านโดยบังเอิญเพราะเข้าร้อยคนร้อยหุ้นไม่ได้
ทุกคนเก่งจังนะคะ รู้สึกว่าตัวเองคิดอะไรได้ช้ามาก เพราะอายุเยอะแล้วเพิ่งมาคิดถึง financial freedom และเพิ่งมาศึกษาเรื่องหุ้น สรุปก็เลยไม่กล้าบอกเป้าหมายตัวเอง เป็นว่ามาชื่นชมทุกคนละกันค่ะ

embrace1007 เขียน:เข้ามาอ่านโดยบังเอิญเพราะเข้าร้อยคนร้อยหุ้นไม่ได้
ทุกคนเก่งจังนะคะ รู้สึกว่าตัวเองคิดอะไรได้ช้ามาก เพราะอายุเยอะแล้วเพิ่งมาคิดถึง financial freedom และเพิ่งมาศึกษาเรื่องหุ้น สรุปก็เลยไม่กล้าบอกเป้าหมายตัวเอง เป็นว่ามาชื่นชมทุกคนละกันค่ะ

ไม่ได้ครับ หลงเข้ามาแล้ว ห้องนี้บังคับต้องบอกเป้าหมายตัวเองไว้ครับ ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นนะครับ

ถามพี่picatosว่า ที่พี่ว่าปฏิบัติธรรมนี่ ยังไงครับ ไปวัดสวดมนต์ หรือว่า นั่งวิปัสสนาอยู่บ้าน หรือยังไงครับ

ยินดีกับคุณโดมด้วยครับที่ถึงเป้าหมายได้เร็วกว่ากำหนด เคยอ่านการโพสต์ของคุณมาตลอด
รู้สึกประทับใจในแนวคิด ตามข้อเขียนที่ได้อ่าน เดาไปด้วยว่าคุณต้องเป็นคนใจเย็นแน่นอน
พอได้เห็นหน้าในการสัมภาษณ์เมื่อเร็วๆนี้ จึงรู้ได้ว่าคุณเป็นคนใจเย็นจริงๆ
จากคำพูดในการตอบคำถาม
จากสีหน้าและรอยยิ้ม น้ำเสียงไปทางเดียวกันเลย ประทับใจครับ
แม้ถูกแซวจากอาจารย์เสน่ห์ว่าได้เจอพ่อแล้ว(ดร.นิเวศน์)ผมแน่ใจว่ามีหลายคนที่ดูรายการด้วยการอมยิ้มไปตลอดเหมือนผม
สิ่งที่คุณได้วันนี้คงชดเชยแทนประสบการณ์วันนั้นได้เกินคุ้ม ตามประวัติในรายการ ยินดีด้วยครับ

thanadee เขียน:ยินดีกับคุณโดมด้วยครับที่ถึงเป้าหมายได้เร็วกว่ากำหนด เคยอ่านการโพสต์ของคุณมาตลอด
รู้สึกประทับใจในแนวคิด ตามข้อเขียนที่ได้อ่าน เดาไปด้วยว่าคุณต้องเป็นคนใจเย็นแน่นอน
พอได้เห็นหน้าในการสัมภาษณ์เมื่อเร็วๆนี้ จึงรู้ได้ว่าคุณเป็นคนใจเย็นจริงๆ
จากคำพูดในการตอบคำถาม
จากสีหน้าและรอยยิ้ม น้ำเสียงไปทางเดียวกันเลย ประทับใจครับ
แม้ถูกแซวจากอาจารย์เสน่ห์ว่าได้เจอพ่อแล้ว(ดร.นิเวศน์)ผมแน่ใจว่ามีหลายคนที่ดูรายการด้วยการอมยิ้มไปตลอดเหมือนผม
สิ่งที่คุณได้วันนี้คงชดเชยแทนประสบการณ์วันนั้นได้เกินคุ้ม ตามประวัติในรายการ ยินดีด้วยครับ

..พึ่งได้เข้ามาอ่านครับ
ขอบคุณมากๆเลยครับสำหรับทุกคำชม
ตอนที่ท่านอาจารย์ไพบูลย์ คุยหลายรอบ รวมทั้งหมอเคด้วย
ผมเรียนท่านอาจารย์ไปว่า ผมไม่รู้จะมีดีอะไรไปออกรายการของท่านได้
พออาจารย์บอกเอาแค่ตีมนักลงทุนต่างแดนพอ ผมก็เลยยอมอาจารย์
แต่พอเอาเข้าจริง ท่าน อาจารย์นั่งดูอยู่นอกจอ ปล่อยให้ท่านอาจารย์เสน่ห์
เล่นมุขไล่ผม อย่างเดียวเลย ฮ่า. ผมคิดว่าได้ แต่ความฮา จะไม่ค่อยได้สาระจากผมซักเท่าไหร่นะครับ

ยังไงก็ขอขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับคำชมทุกคำครับ

เพิ่งมาอ่าน ยินดีด้วยครับคุณโดม สำหรับผมทำงานของที่บ้านไปด้วยคง retire ไม่ได้ง่ายๆ

sakkaphan เขียน:ถามพี่picatosว่า ที่พี่ว่าปฏิบัติธรรมนี่ ยังไงครับ ไปวัดสวดมนต์ หรือว่า นั่งวิปัสสนาอยู่บ้าน หรือยังไงครับ

คำว่าปฏิบัติธรรม ที่ผม ตอบเอาไว้ มีปรากฎขึ้น 2 อัน

ที่ปรากฎอันที่ 1 หมายถึงการไปเรียนรู้ว่าปฏิบัติธรรมอย่างไร ที่ มูลนิธิศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่

ส่วนอันที่ 2 หมายถึง การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน เป็นความพยายามในการเจริญสติ มีสติอยู่กับตัว ทุกๆ ครั้งที่มีโอกาส เช่น เมื่อวิ่งออกกำลังกายอยู่ก็มีสติตามดูอาการเคลื่อนไหวของร่างกาย ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากวิ่ง มีสติตามดูความรู้สึก นึกคิด ที่เกิดขึ้น รวมไปถึงอาการทางกายและใจอื่นๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างวิ่ง เป็นต้น รวมไปถึงความพยายามเจริญสติในรูปแบบ อันได้แก่ การเดินจงกรม นั่งสมาธิ ครับ สำหรับผม ทุกๆ ขณะที่ผมรู้ตัว ผมจะใช้โอกาสนั้นในการเจริญสติ ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านล่วงไปโดยไม่มีสติกำกับ

ส่วนไหว้พระ สวดมนต์ นี่ผมไม่ได้ทำเป็นกิจวัตรนะครับ... จะทำเมื่อมีโอกาส (ซึ่งไม่บ่อยนัก แหะๆ)... แถมที่บ้านไม่มีพระพุทธรูปอีกต่างหาก... ผมว่า หากเรามีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งจริงๆ แล้ว เราสามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยได้ทุกๆ ขณะอยู่แล้ว... ในขณะที่ในวันๆ หนึ่งที่เราพบเจอเรื่องต่างๆ ก็จะเห็นธรรมต่างๆ ที่ผุดเกิดขึ้นในใจหากมีสติเครื่องรับรู้ และจะทำให้เราซาบซึ้งถึงคุณของพระรัตนตรัยอยู่เนืองๆ โดยไม่ต้องสวดมนต์แบบไม่เข้าใจความหมาย...

ปล. เราคุณเรื่องนี้พอกันแค่ตรงนี้ละกันนะครับ... เดี๋ยวจะกระทู้จะออกทะเลไปมากกว่านี้... ขออภัยเพื่อนๆ ผู้อ่านทุกท่าน หากทำให้ขุ่นข้อง หมองใจ จากการพาทุกท่านไปล่อยเรือในมหาสมุทร...

ผมกำลังหาถามพี่ตี่อยู่พอดีว่าไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ศูนย์ไหน กดคลิ้กมาเจอพอดี ธรรมะจัดสรรจริง ๆ

เห็นพูดถึงเรื่องลูก ปีนี้ผมมีอาชีพใหม่อีกอาชีพนึงคืออาชีพพ่อคน ผมมอง ๆ ดูเค้าตอนหลับแล้วก็รู้สึกว่า พอมีบ่วงนี้เกิดขึ้น
ชีวิตนี้คงจะหาวัน retire ไม่ได้แล้ว

ยินดีด้วยครับ คุณ Linzhi

Linzhi เขียน:ผมกำลังหาถามพี่ตี่อยู่พอดีว่าไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ศูนย์ไหน กดคลิ้กมาเจอพอดี ธรรมะจัดสรรจริง ๆ

เห็นพูดถึงเรื่องลูก ปีนี้ผมมีอาชีพใหม่อีกอาชีพนึงคืออาชีพพ่อคน ผมมอง ๆ ดูเค้าตอนหลับแล้วก็รู้สึกว่า พอมีบ่วงนี้เกิดขึ้น
ชีวิตนี้คงจะหาวัน retire ไม่ได้แล้ว

หลินชี่ครับ พี่ก็มีเป้าหมายอีกเป้าหนึงคือ
full time father ครับ อันนี้คงรีไทร์ไม่ได้ครับ

dome@perth เขียน:

Linzhi เขียน:ผมกำลังหาถามพี่ตี่อยู่พอดีว่าไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ศูนย์ไหน กดคลิ้กมาเจอพอดี ธรรมะจัดสรรจริง ๆ

เห็นพูดถึงเรื่องลูก ปีนี้ผมมีอาชีพใหม่อีกอาชีพนึงคืออาชีพพ่อคน ผมมอง ๆ ดูเค้าตอนหลับแล้วก็รู้สึกว่า พอมีบ่วงนี้เกิดขึ้น
ชีวิตนี้คงจะหาวัน retire ไม่ได้แล้ว

หลินชี่ครับ พี่ก็มีเป้าหมายอีกเป้าหนึงคือ
full time father ครับ อันนี้คงรีไทร์ไม่ได้ครับ

"บุตรของเธอ ไม่ใช่บุตรของเธอ
เขาเหล่านั้นเป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต
เขามาทางเธอ แต่ไม่ได้มาจากเธอ
และแม้ว่าเขาอยู่กับเธอ แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ
เธออาจให้ความรักแก่เขา แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้
เพราะว่าเขาก็มีความคิดของตนเอง
เธออาจจะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้
แต่มิใช่แก่วิญญาณของเขา
เพราะว่าวิญญาณของเขานั้นอยู่ในบ้านของพรุ่งนี้
ซึ่งเธอไม่อาจไปเยี่ยมเยียนได้แม้ในความฝัน
เธออาจพยายามเป็นเหมือนเขาได้
แต่อย่าได้พยายามให้เขาเหมือนเธอ
เพราะชีวิตนั้นไม่เดินถอยหลัง
หรือห่วงใยอยู่กับเมื่อวันวาน

เธอนั้นเป็นเสมือนคันธนู
และบุตรหลานเหมือนลูกธนูอันมีชีวิต
ผู้ยิงเล็งเห็นที่หมายบนทางอันมิรู้สิ้นสุด
พระองค์จะน้าวเธอเต็มแรง
เพื่อว่าลูกธนูจะได้วิ่งเร็วและไปไกล
ขอให้การโน้มง้าวของเธอในอุ้งหัตถ์ของพระองค์
เป็นไปด้วยความยินดี
เพราะว่าเมื่อพระองค์รักลูกธนูที่บินไปนั้น
พระองค์ก็รักคันธนูซึ่งอยู่นิ่งด้วย"
จาก ปรัชญาชีวิต คาริล ยิบราล

ภรรยา1คน ลูกรัก2 คน หาเงิน/ปเรื่อยๆ

ว่าง2วันด้วยเหตุสุดวิสัย ยังรู้สึกตัวเองไร้สาระครับ มันเหงา มันโดดเดี่ยว และสุดท้ายมันเปลือง อิอิอิ.

ปล. หาเรื่องหางานทำไปเรื่อยดีกว่า.

สำหรับผม จะจบงานทางโลกเมื่ออายุ 55 ปี ยังมีงานที่สำคัญกว่ารอผมอยู่
ส่วนขนาดพอร์ต ผมไม่กำหนดเพราะผมจะทำให้ดีที่สุดแค่นั้น
เพราะพอร์ตนี้ไม่ใช่ของผม พอร์ตนี้ผมทำไว้ให้โลก ดีที่สุดเท่าที่ทำได้

picatos เขียน:

dome@perth เขียน:

Linzhi เขียน:ผมกำลังหาถามพี่ตี่อยู่พอดีว่าไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ศูนย์ไหน กดคลิ้กมาเจอพอดี ธรรมะจัดสรรจริง ๆ

เห็นพูดถึงเรื่องลูก ปีนี้ผมมีอาชีพใหม่อีกอาชีพนึงคืออาชีพพ่อคน ผมมอง ๆ ดูเค้าตอนหลับแล้วก็รู้สึกว่า พอมีบ่วงนี้เกิดขึ้น
ชีวิตนี้คงจะหาวัน retire ไม่ได้แล้ว

หลินชี่ครับ พี่ก็มีเป้าหมายอีกเป้าหนึงคือ
full time father ครับ อันนี้คงรีไทร์ไม่ได้ครับ

"บุตรของเธอ ไม่ใช่บุตรของเธอ
เขาเหล่านั้นเป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต
เขามาทางเธอ แต่ไม่ได้มาจากเธอ
และแม้ว่าเขาอยู่กับเธอ แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ
เธออาจให้ความรักแก่เขา แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้
เพราะว่าเขาก็มีความคิดของตนเอง
เธออาจจะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้
แต่มิใช่แก่วิญญาณของเขา
เพราะว่าวิญญาณของเขานั้นอยู่ในบ้านของพรุ่งนี้
ซึ่งเธอไม่อาจไปเยี่ยมเยียนได้แม้ในความฝัน
เธออาจพยายามเป็นเหมือนเขาได้
แต่อย่าได้พยายามให้เขาเหมือนเธอ
เพราะชีวิตนั้นไม่เดินถอยหลัง
หรือห่วงใยอยู่กับเมื่อวันวาน

เธอนั้นเป็นเสมือนคันธนู
และบุตรหลานเหมือนลูกธนูอันมีชีวิต
ผู้ยิงเล็งเห็นที่หมายบนทางอันมิรู้สิ้นสุด
พระองค์จะน้าวเธอเต็มแรง
เพื่อว่าลูกธนูจะได้วิ่งเร็วและไปไกล
ขอให้การโน้มง้าวของเธอในอุ้งหัตถ์ของพระองค์
เป็นไปด้วยความยินดี
เพราะว่าเมื่อพระองค์รักลูกธนูที่บินไปนั้น
พระองค์ก็รักคันธนูซึ่งอยู่นิ่งด้วย"
จาก ปรัชญาชีวิต คาริล ยิบราล

But Lin's son has got a great father kab.

ไพเราะมากครับพี่ตี่ ได้แง่คิดดีมากด้วย

ยินดีกับพี่โดมครับ ได้ข่าวมาแว่ว ๆ

ส่วนพี่เอก ยังโสด ใครสนใจติดต่อผ่านทางผมได้ อยู่กับแก กินบุฟเฟ่ห์ฟรีตลอดชีวิตคร้าบ

เมื่อก่อนตั้งเป้าหมายเมื่ออายุ 40 ปีจะรีไทร์จากงานประจำ ตอนนี้อายุ 39 ปี เริ่มคิดจะรีไทร์ก่อนกำหนดแล้วครับ

อย่างไรก็ตาม ผมเองยังไม่ค่อยมั่นใจการชีวิตหลังรีไทร์จากงานประจำเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าทรัพย์สินที่มีอยู่คงพอจะเลี้ยงดูเราได้แล้ว แต่ผมคิดว่าความไม่แน่นอนในด้านการลงทุนมีอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ผ่านวิกฤติต้มยำกุ้งมาแล้วจะรู้ว่าตลาดที่ลงจาก 1700 เหลือ 200 กว่าจุดเป็นยังไง ความรู้สึกที่หุ้น Finance ที่เราถือโดนปิดเหลือแค่กระดาษใบหุ้นไว้ดูต่างหน้ามันเป็นยังไง

ประสบการณ์ที่หลอกหลอน ทำให้ผมลงทุนหุ้นแต่เพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสินทรัพย์ทั้งหมดที่มีอยู่ ต้องขอบคุณสมาชิกใน THAI VI ที่สอนให้ผมรู้จักการลงทุนที่ถูกต้อง และห่างไกลจากคำว่าขาดทุน ทำให้พอร์ตหุ้นน้อยๆของผมค่อยๆเติบโตอย่างน่าประหลาดใจ

หวังว่าคุณ Dome และทุกๆท่านใน THAI VI จะมีความสุขกับเป้าหมายนี้ และเป้าหมายต่อๆไปนะครับ

kraikria เขียน:เมื่อก่อนตั้งเป้าหมายเมื่ออายุ 40 ปีจะรีไทร์จากงานประจำ ตอนนี้อายุ 39 ปี เริ่มคิดจะรีไทร์ก่อนกำหนดแล้วครับ

อย่างไรก็ตาม ผมเองยังไม่ค่อยมั่นใจการชีวิตหลังรีไทร์จากงานประจำเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าทรัพย์สินที่มีอยู่คงพอจะเลี้ยงดูเราได้แล้ว แต่ผมคิดว่าความไม่แน่นอนในด้านการลงทุนมีอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ผ่านวิกฤติต้มยำกุ้งมาแล้วจะรู้ว่าตลาดที่ลงจาก 1700 เหลือ 200 กว่าจุดเป็นยังไง ความรู้สึกที่หุ้น Finance ที่เราถือโดนปิดเหลือแค่กระดาษใบหุ้นไว้ดูต่างหน้ามันเป็นยังไง

ประสบการณ์ที่หลอกหลอน ทำให้ผมลงทุนหุ้นแต่เพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสินทรัพย์ทั้งหมดที่มีอยู่ ต้องขอบคุณสมาชิกใน THAI VI ที่สอนให้ผมรู้จักการลงทุนที่ถูกต้อง และห่างไกลจากคำว่าขาดทุน ทำให้พอร์ตหุ้นน้อยๆของผมค่อยๆเติบโตอย่างน่าประหลาดใจ

หวังว่าคุณ Dome และทุกๆท่านใน THAI VI จะมีความสุขกับเป้าหมายนี้ และเป้าหมายต่อๆไปนะครับ

หวังว่าจะไม่เกิดวิกฤตใหญ่ๆเร็วๆนี้อีกนะครับพี่ แม้ได้ฟังคำเตือนต่างๆจากพี่หลายๆคน ก็ไม่รู้ว่าเจอเองจริงๆจะรับได้แค่ไหน คงต้องพยายามเอาใจไปฝากไว้ที่แก่นแท้ของบริษัทและก็ปิดหน้าจอราคาไปสักพักใหญ่ๆ

^^ ก่อนวิกฤติคนส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยระวัง ภาพแทบจะทุกอย่างจะยังดูดี วิกฤติต้มยำกุ้งก็เหมือนกัน แทบทุกคนหลงระเริงไปกับสภาพตลาดที่ดูดี และก็เชื่อว่าเศรษฐกิจไทยแข็งแกร่ง ถึงจะกู้หนี้ยืมสินกันมากก็ไม่มีใครกลัวเพราะคิดว่าทุกคนมีปัญญาคืนหนี้ ตลาดอสังหาริมทรัพย์ก็เช่นเดียวกัน แพงแล้วก็มีแพงกว่า แค่จองบ้านเท่านั้นยังไม่ได้จ่ายเงินจองเลยก็มีคนมาซื้อสิทธิ์การจองโดยเพิ่มเงินให้ทันที ตลาดหุ้นให้ราคากับ finance และ property สูงมาก หุ้นค่า PE เกิน 30 เท่าคนก็ยังคิดว่าราคาถูก ในเมื่อตลาดให้ PE สูงเป็นระยะเวลานาน นักลงทุนก็จะเคยชินกับราคาดังกล่าว พอหุ้นราคาลงมาก็ยังเข้าไปซื้อกันใหญ่เพราะคิดว่าได้ของถูก

ยกตัวอย่างหุ้นกลุ่มค้าปลีก กับโรงพยาบาลในปัจจุบันที่ตลาดให้ PE สูงมาก ทุกๆคนรวมถึงผมด้วยก็คิดว่าธุรกิจดังกล่าวมีความมั่นคงมาก แล้วมันจะล้มได้อย่างไร นักลงทุนสมัยนั้นก็คิดเช่นเดียวกันกับกลุ่ม finance ครับ ไม่มีใครหรอกที่คิดว่าสถาบันการเงินจะล้ม รัฐบาลก็พยายามส่งสัญญาณว่ายังไงก็ไม่ให้ล้ม คนจึงมั่นใจมากจนวันที่รัฐบาลอุ้มไม่ไหวแล้วปิด finance 16 แห่งแรกนั่นหล่ะ เหมือนโดมิโนที่ล้มครืนทีเดียว ปิดต่อรวมกันกลายเป็น 56 finance ที่บ้านผมยังมีใบหุ้น finance แห่งหนึ่ง มูลค่าตอนที่ซื้อคือ 7 แสนบาท กลายเป็นเศษกระดาษในระยะเวลาไม่ถึงเดือนเท่านั้น

วิกฤติไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ การกลัวไปก่อนจึงไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง แต่อย่างไรก็ตาม ความประมาทก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้องเช่นกัน น้อง yakjabon เดินมาถูกแนวทางตั้งแต่อายุยังน้อย ขอให้โชคดีครับ

The Dark เขียน:เอาบ้างๆ

ตอนนี้อายุ 26 ปลายๆ กำลังเรียนต่อ พอร์ตลงทุนเริ่มจาก 7 แสนกว่าๆ + เติมเงินเข้าปอดเรื่อยๆ จากเงินเดือน

เป้าหมายปีนี้ ให้ขึ้น 1M

เป้าหมายระยะกลางคือ 10M ก่อนอายุ 35

เป้าหมายสุดท้าย คือ มากกว่า 30M ตอนประมาณอายุ40ครับ

หลังจากretireแล้ว คงทำให้สิ่งที่อยากทำ ดูแลครอบครัว ดูแลสุขภาพ เข้าสู้ทางธรรม ก่อตั้งมูลนิธิต่างๆ

แวะมาอัพเดทครับ ตอนนี้เป้าหมายแรกเรียบร้อยแล้วครับ 1 ล้านบาทแรก จะว่ายากก็ไม่ยาก จะง่ายก็ไม่ง่าย
ตอนนี้ก็ขยับเป็นเป้าหมายถัดไป . . .

เป้าหมายก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่จะทำให้เรามีความขยัน กระตือรือร้น และพยายาม เพื่อให้ไปถึง
แต่อย่าลืมว่า . . . ระหว่างทางก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน ไม่จำเป็นต้องประหยัดถึงขั้นอดมื้อกินมื้อ เพื่อนชวนไปเที่ยวก็ไม่ไป บ้างานจนไม่มีเวลาให้กับคนที่รักและครอบครัว สุดท้ายเมื่อถึงเป้าหมายแล้วไม่เหลือใคร จะมีค่าอะไร

ลงทุนอย่างมีความสุขให้ได้ทั้งระหว่างทาง และปลายทางครับ ขอให้โชคดีทุกคนครับ

ขอบคุณเวป ThaiVI ที่ได้ทั้งความรู้ดีๆ และรู้จักคนเก่งๆอีกหลายคน
ขอบคุณ VI เชียงใหม่ ที่มิทติ้งแต่ละครั้ง มีความเปนกันเอง และสนุกสนาน

ถ้าเงินปันผลของผมมีจำนวนมากกว่าเงินเดือนสักสองเท่าก็คงพิจารณาการรีไทร์ได้แล้วครับ
ชีวิตหลังรีไทร์น่าจะหมดไปกับการเล่นกีฬา อ่านหนังสือ เที่ยวต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง

เด็กสมัยนี้ เก่งกันจังครับ เพิ่งจะยี่สิบกว่ากัน ก็มีพอร์ตหลายหลักแล้ว สุดยอดเลยครับ นับถือๆ

poonpoon7 เขียน:ขอมาแชร์ความฝันด้วยครับ

ตอนนี้อายุ22กำลังจะจบมหาลัยแล้วครับ พอร์ตลงทุนเริ่มจาก 6หลักปลายๆ ตอนนี้ 7หลักกว่าๆ

เป้าหมายระยะกลางคือ 8หลักก่อนแต่งงานครับ (สัญญากับแฟนไว้:p)

เป้าหมาย retire จากงานประจำคือ 9หลัก ตอนประมาณอายุ40ครับ

หลังจากretireแล้ว ผมอยากจะเป็น personal trainer ให้เด็กๆที่ไม่มีโอกาสจ้างtrainer โดยที่ไม่คิดค่าใช้จ่ายครับ

เวลาผ่านไปเร็วมากครับ เวลาผ่านไป 2ปีกับ 4เดือนหลังจากที่ผมโพสในกระทู้นี้ ตอนนี้ 8หลักละครับ กำลังจะขอแฟนแต่งงานสิ้นปีนี้ 5555

ผมอยากให้เพื่อนๆ และพี่ๆทุกคน เชื่อมั่นใน value investment ครับว่ามันทำให้ถึงอิสรภาพทางการเงินได้จริงๆ
เพียงแต่เราต้องศึกษาอย่างจริงจัง+อดทนรอเวลาที่ตลาดจะเห็นมูลค่าที่แท้จริงของหุ้นเราครับ

ขอบคุณครับ

poonpoon7 เขียน:

poonpoon7 เขียน:ขอมาแชร์ความฝันด้วยครับ

ตอนนี้อายุ22กำลังจะจบมหาลัยแล้วครับ พอร์ตลงทุนเริ่มจาก 6หลักปลายๆ ตอนนี้ 7หลักกว่าๆ

เป้าหมายระยะกลางคือ 8หลักก่อนแต่งงานครับ (สัญญากับแฟนไว้:p)

เป้าหมาย retire จากงานประจำคือ 9หลัก ตอนประมาณอายุ40ครับ

หลังจากretireแล้ว ผมอยากจะเป็น personal trainer ให้เด็กๆที่ไม่มีโอกาสจ้างtrainer โดยที่ไม่คิดค่าใช้จ่ายครับ

เวลาผ่านไปเร็วมากครับ เวลาผ่านไป 2ปีกับ 4เดือนหลังจากที่ผมโพสในกระทู้นี้ ตอนนี้ 8หลักละครับ กำลังจะขอแฟนแต่งงานสิ้นปีนี้ 5555

ผมอยากให้เพื่อนๆ และพี่ๆทุกคน เชื่อมั่นใน value investment ครับว่ามันทำให้ถึงอิสรภาพทางการเงินได้จริงๆ
เพียงแต่เราต้องศึกษาอย่างจริงจัง+อดทนรอเวลาที่ตลาดจะเห็นมูลค่าที่แท้จริงของหุ้นเราครับ

ขอบคุณครับ

ดูจากเป้าหมายแล้ว ผมอยากเป็นกำลังใจให้จริงๆเลยให้ตายสิ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ เป็นกระทู้ที่ได้มากกว่า ตัวเลข หรือ เป้าหมายของการ retire ผมได้เรียนรู้เรื่องการมีความสุขในทุก ๆ ช่วงที่ใช้ชีวิต ทุก ๆ ช่วงที่ทำงาน เป็นกระทู้ที่ให้กำลังใจดีครับ
เรื่องต่อมาขอยินดีกับพี่ ๆ ทุกคนครับ ที่ประสบความสำเร็จในการลงทุน