Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

การลงทุน ที่ไม่ต้องเสียภาษี แล้วได้ผลตอบแทน 23 % อืม

TAX FREE

ถ้าคุณลงทุนกับ เบิกไชน์ 500 เหรียญ เมื่อ 32 ปีที่แล้ว เงินของคุณจะมีค่า 48600 เหรียญ ณ.ปัจจุบัน ที่เขียนหนังสือ compoud return 23 % ตลอด 32 ปี แบบทบต้น

การลงทุน ความสำเร็จไม่ใช่อยู่ที่ปรัชญา ความสำเร็จอยูที่ กฎ ระเบียบ ในการลงทุน

ตามมาอ่านครับ

สาระเยอะอ่ะครับ

ขอบคุณมากนะครับ

ผมไม่สงสัยครับว่าในอเมริกามีคนที่เป็น แอนไทบัฟเฟตโตโลนิซึ่ม หรือเปล่า
คาดต้องมีเยอะมากๆแหงๆๆ :lol: :lol: :lol:

เป็นเรื่องที่ดีครับ กว่าแนวคิดหรือทฤษฎีหนึ่งๆจะได้รับการยอมรับ
ต้องโดนทดสอบ พิสูจน์ สารพัด แนวคิดการลงทุนแบบเน้นคุณค่าก็ไม่มีข้อยกเว้น แต่ทีผ่านมาการลงทุนแนวนี้ ดูจะเข้าท่าที่สุด ผมว่าทุกคนก็รู้ หลักการเป็นอย่างไรทุกคนก็รู้

แต่ในทางปฎิบัติทุกคนก็ตีความต่างๆกันไป โดยเฉพาะข้อมูลด้านคุณภาพ ซึ่งวัดไม่ได้ บางคนก็ละเลยหลักการ ทำให้ซื้อกิจการที่ไม่ควรซื้อ เมื่อขาดทุน ก็สงสัยว่าหลักการมันใช้ได้จริงหรือ แต่อาจลืมไปว่าเราทำตามหลักการหรือเปล่า

วอร์เรนเกือบๆ จะเป็นสัญลักษ์ของการลงทุนแนวนี้ เพราะเค้าโดดเด่นที่สุด สังคมก็เลยจับตาดูเขาทุกฝีก้าว จะทำอะไรก็เป็นข่าว ถ้าเค้าล้มคงมีคนสมใจพอสมควร

ผมคิดว่าเขาฉลาด และที่สำคัญที่สุดวอร์เรน มีวุฒิภาวะทางอารมณ์สูงมาก
ผมคิดว่าอย่างหลังนี่เอง ที่ทำให้เค้าโดดเด่นสุดๆ การตั้งข้อสังเกตุเกี่ยวกับการลงทุนของวอร์เรนเป็นสิ่งที่ดี แต่อย่ามาเถียงกันเลยครับว่าวอร์เรนเก่งหรือไม่เก่ง :lol:


สิ่งที่เราทำได้คือเรียนรู้แนวคิดของวอร์เรน นำมาใช้ ประยุกต์ ให้เหมาะสมกับประเทศเรา ตลาดหุ้นเรา แต่หลักการของมันไม่เคยเปลี่ยนครับ ผมยังคิดว่าเราหาหุ้นดีๆ ได้เสมอ ใครหาเจอแล้วมาบอกเพื่อนๆก็ดี แต่ถ้าเค้าไม่ได้มาบอกเราใช่ว่าในตลาดหุ้นจะไม่มีหุ้นดีๆนะครับ

หุ้นที่ให้ผมกำไรมากที่สุดตอนนี้ ก็คือ หุ้น นวกิจประกันภัย ถือยาวมากว่า 4 ปีแล้ว .... ต้นทุนตอนนี้เพียง 28 บาท ในขณะที่ ราคาปัจจุบันอยู่ในระดับ 46-47 บาท .... เขาปันผลมาให้ดีตลอด และ แถมลูกหุ้นมาให้อีก 2 ปีแล้วครับ ปีหน้าคงจะมีแถมลูกหุ้นอีกให้ครบ ทุนจดทะเบียนที่ 300 ล้านบาท และ คงมีการควบรวมกิจการกับ TCI สำเร็จในปีนี้เป็นแน่............ผมมี หลายแสนหุ้น ที่ คุณครรชิตยกมา ในกระทู้อื่น ประมาณ 2 แสนหุ้น ผมมีอีกบัญชีเป็น nominee จึงมีมากกว่า ที่คุณครรชิตคิดเสียอีก..........ส่วนตัวที่ ลงทุนมากที่สุดกลายเป็น หุ้นสิ่งทอ LTX ที่ถือมา กว่า 4 ปีเหมือนกัน ราคาทุน 38 บาทได้ ตอนนี้ หล่นมาเหลือ 40.50 บาท ใกล้กับทุนของผมเลย เคยขึ้นไป 50 บาทได้ แต่สู้ ตลาดสิ่งทอ กับ จีน ไม่ค่อยไหว เลย กำไรไม่ดีเท่าที่ควร ผมถือเพราะมีทรัพย์สินที่ดิน ในราคาถูกมากทีเดียว แถม เป็น หุ้นตัวเดียว ในตลาดไทย ที่เป็นสัญชาติ ญี่ปุ่น ญี่ปุ่นถือประมาณ 80% ได้ครับ แต่ได้ปันผลประจำทุกปีให้ผลตอบแทนประมาณ 6% เศษ นับว่า พอใจในระดับหนึ่ง

ส่วน Fancy นั่น ถือมา ก่อน พวกหุ้นประกัน กับ สิ่งทอ อีก ถึงแม้จะ ซื้อ IPO ที่ 45 บาท (พาร์ 5) เทียบเท่า 9 บาท (พาร์ 1) ราคาตอนนี้เพียง 5.30 บาท ขาดทุนถึง 41% เลย ........ แต่ ด้วยถือมา ประมาณ 7 ปีได้แล้ว ต้นทุนเฉลี่ยของผม อยู่แถว 3.60 บาท.........การถือหุ้นยาว ในกิจการที่ ดี ก็ช่วยได้บ้าง.........ตอนนี้ชักไม่ใจ ในกิจการของ Fancy เพราะ นับแต่ตั้งโรงงานใหม่ ก็ เจอปัญหาต่าง ๆ ยังเพิ่มยอดขายไม่ได้เลย แถม ยังต้องมีค่าใช้จ่ายในโรงงานใหม่ด้วย......สิ่งที่รอ คือ การเปลี่ยนแปลงผลิตภัณฑ์ จาก bedroom set มา เป็นสิ่งที่ ง่ายกว่า ผมยังหวังใน ความสามารถของผู้บริหารอยู่

ขณะนี้ มองหุ้นที่ ตัวเองเข้าใจในกิจการ และคิดว่า มีอนาคต และ เห็นความสามารถของผู้บริหาร ตามที่เพื่อน ๆ ในนี้ ทราบกันแล้ว..... ไม่เคยคิดจะปั่นหุ้น แต่ สิ่งที่คิด คือ ถือยาว ลงทุนเป็นเพื่อนกับผู้บริหาร ติดตามผล ประกอบการ ของ เขาอย่างใกล้ชิด.........คงเห็นรายชื่อผมติดหางแถว ในการประกาศรายชื่อ หลังปันผลกลางปีนี้

ลูกอิสาน เขียน:
ผมคิดว่าเขาฉลาด และที่สำคัญที่สุดวอร์เรน มีวุฒิภาวะทางอารมณ์สูงมาก
ผมคิดว่าอย่างหลังนี่เอง ที่ทำให้เค้าโดดเด่นสุดๆ การตั้งข้อสังเกตุเกี่ยวกับการลงทุนของวอร์เรนเป็นสิ่งที่ดี แต่อย่ามาเถียงกันเลยครับว่าวอร์เรนเก่งหรือไม่เก่ง :lol:

สิ่งที่เราทำได้คือเรียนรู้แนวคิดของวอร์เรน นำมาใช้ ประยุกต์ ให้เหมาะสมกับประเทศเรา ตลาดหุ้นเรา แต่หลักการของมันไม่เคยเปลี่ยนครับ ผมยังคิดว่าเราหาหุ้นดีๆ ได้เสมอ ใครหาเจอแล้วมาบอกเพื่อนๆก็ดี แต่ถ้าเค้าไม่ได้มาบอกเราใช่ว่าในตลาดหุ้นจะไม่มีหุ้นดีๆนะครับ

ผมไม่ได้เถียงว่าบัฟเฟตเก่งจริงหรือเปล่าครับพี่ลูกอีสาน ...

ในนิทานของผม ผมยกให้บัฟเฟตเป็นเทวดานะ ... ผมไม่เคยสงสัยถึงความเก่งของบัฟเฟต ...

แต่คนที่ทำตามนี่ซิ ... ที่ผมสงสัย ... ว่าทำได้แบบบัฟเฟตทำหรือเปล่า ... ทำได้นี่ ทำได้แค่ไหน .... อะไรที่นำมาประยุกต์กับเมืองไทยได้บ้าง และ ... อย่างไร

นี่ตะหากครับ ประเด็นของผมครับพี่ ...

ในความเป็นจริง ไม่อยากพูดเรื่องหุ้นที่ตนประสบความสำเร็จ อยากพูดเรื่องที่พลาด ขาดทุนมาก กว่า...... เมื่อวันศุกร์ ได้ขายหุ้นที่ ซื้อไว้ กลางปีที่แล้ว และเฉลี่ยเข้าไปอีกในตอนต้นปี ซึ่งไว้ 13 บาท เฉลี่ยแถว 10 บาท ... มาขายไป ที่ 7 บาท ขาดทุนเกือบ ครึ่งหนึ่ง.... บทเรียน คือ ฟังผู้บริหาร พูดในโครงการ ต่าง ๆ มีแต่โครงการ ดี ดี แต่ สิ่งที่พูด มา ทำไม่ค่อย ได้ แถมยังไม่พยายามแก้ไข ในการตลาดของบริษัทเสียอีก.... มีการคุยว่า มีการส่งออกสินค้าของตนไปต่างประเทศ ผมคิดว่า จะส่งออกประจำ และ กระจายไปในต่างประเทศ แต่เป็นเพียงส่งออกครั้งเดียว ก็ มาคุยแล้ว.... เลยต้องยอมตัดขาดทุนไป เพราะ เชื่อเขามากเกินไป.........ดีนะที่ไม่ได้หลงไปซื้อมาก ๆ ถ้าซื้อมาก ๆ คงต้อง นั่งเป็นทุกข์ไปอีกนาน

....เข้ามาแทรก .. เพราะเห็นในกระทู้ นี้ของ คุณ Jeng ขอเรื่องความสำเร็จ ให้เพื่อน ๆ ได้ทราบกันบ้าง ....จริง ๆ อยากคุยเรื่องพลาด มากกว่า :lol: :lol:

ลุงขวด เขียน:ในความเป็นจริง ไม่อยากพูดเรื่องหุ้นที่ตนประสบความสำเร็จ อยากพูดเรื่องที่พลาด ขาดทุนมาก กว่า...... เมื่อวันศุกร์ ได้ขายหุ้นที่ ซื้อไว้ กลางปีที่แล้ว และเฉลี่ยเข้าไปอีกในตอนต้นปี ซึ่งไว้ 13 บาท เฉลี่ยแถว 10 บาท ... มาขายไป ที่ 7 บาท ขาดทุนเกือบ ครึ่งหนึ่ง.... บทเรียน คือ ฟังผู้บริหาร พูดในโครงการ ต่าง ๆ มีแต่โครงการ ดี ดี แต่ สิ่งที่พูด มา ทำไม่ค่อย ได้ แถมยังไม่พยายามแก้ไข ในการตลาดของบริษัทเสียอีก.... มีการคุยว่า มีการส่งออกสินค้าของตนไปต่างประเทศ ผมคิดว่า จะส่งออกประจำ และ กระจายไปในต่างประเทศ แต่เป็นเพียงส่งออกครั้งเดียว ก็ มาคุยแล้ว.... เลยต้องยอมตัดขาดทุนไป เพราะ เชื่อเขามากเกินไป.........ดีนะที่ไม่ได้หลงไปซื้อมาก ๆ ถ้าซื้อมาก ๆ คงต้อง นั่งเป็นทุกข์ไปอีกนาน

ครับนี่แหละครับลุงขวด สิ่งที่ผมพยายามจะสื่อ ...

อย่างเรื่องข้อมูลเนี่ย เป็นข้อนึง ข้อมูลเรา แน่นอนแค่ไหน ? และเราควรจะเชื่อแค่ไหน ... เราควรจะคำนึงถึงอะไรบ้าง

อย่าง PAP ที่ผมยกขึ้นมาว่าผมขาดทุนไป เพราะข้อมูลผมไม่แน่นพอเหมือนกันครับ

เรื่อง PAP นี่ ผมว่า ราคาลง เนื่องจากวัตดุดิบหลัก คือ แผ่นเหล็ก นั่นมันราคาตกลงมา มากทีเดียว เวลาตก คนซื้อจะรอ ไม่ยอมสั่ง orders ... ตรงกันข้าม ถ้าราคาขึ้น คนซื้อหรือลูกค้าจะรีบสั่ง orders และจะเพิ่มจำนวนอีก การขายก็ดี แถมได้ราคา....ตอนนี้ ราคามันลง...ผู้ผลิตต้องเก็บของที่ผลิต แถม ยังหาคนซื้อลำบากอีก โดนกดราคาอีก ราคาเลยล่วงลงมาอย่างที่เห็นกัน

ผมยังไม่มีหุ้นตัวนี้ ปกติหุ้นเข้าใหม่ ๆ ผมจะรอ และเข้าไปศึกษา หลังจากเข้าแล้ว ประมาณ ปี หรือ สองปี ค่อย ๆ ซื้อและทำความเข้าใจกับกิจการของเขา

โดยส่วนตัว ผมคิดว่า พี่ขวด พี่ครรชิต พี่ปรัชญา รวมทั้งคุณฉัตรชัย นี่เป็นระดับ เกรแฮม ส่วนพี่ โซ ของผม นี่เป็น fisher

วอเรนตัวจริงในเมืองไทย น่าจะเป็นดร.นิเวศน์ และคนรุ่นใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นมา

ลุงขวด เขียน:เรื่อง PAP นี่ ผมว่า ราคาลง เนื่องจากวัตดุดิบหลัก คือ แผ่นเหล็ก นั่นมันราคาตกลงมา มากทีเดียว เวลาตก คนซื้อจะรอ ไม่ยอมสั่ง orders ... ตรงกันข้าม ถ้าราคาขึ้น คนซื้อหรือลูกค้าจะรีบสั่ง orders และจะเพิ่มจำนวนอีก การขายก็ดี แถมได้ราคา....ตอนนี้ ราคามันลง...ผู้ผลิตต้องเก็บของที่ผลิต แถม ยังหาคนซื้อลำบากอีก โดนกดราคาอีก ราคาเลยล่วงลงมาอย่างที่เห็นกัน

ผมยังไม่มีหุ้นตัวนี้ ปกติหุ้นเข้าใหม่ ๆ ผมจะรอ และเข้าไปศึกษา หลังจากเข้าแล้ว ประมาณ ปี หรือ สองปี ค่อย ๆ ซื้อและทำความเข้าใจกับกิจการของเขา

เท่าที่ผมดูยอดขายเพิ่มนี่ครับ แต่ต้นทุนขายเพิ่มมากกว่า ไม่ทราบผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับ ?

หลักการทุกอย่าง...สุดท้ายผมกลับมาหาเฮียคลายเครียด "อย่าโลภเกินกว่าความรู้"
และหมอฟันยรรยง "ความไม่รู้คือความเสี่ยง"

ความไม่รู้คือความเสี่ยง ขอขยายความนิดนึง

ความคิดที่ว่าเรารู้แล้ว คือความเสี่ยงที่สุด

ขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้เลือกลงทุนตามแนว Buffett ทั้งหมด หลายประเด็นผมก็มีความเห็นแย้ง

ขั้นตอนการเลือกหุ้นหรือวิธีคิดของ Buffett นั้น สำหรับผมเองศึกษามาไม่มาก หนังสือส่วนใหญ่ที่อ่านก็เป็นบุคคลอื่นแต่งขึ้น ไม่ใช่ Buffett เขียนเอง

แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับผมคงไม่ใช่ว่าใครเป็นคนเขียน แต่เป็นเนื้อหาในหนังสือมากกว่าว่าอ่านแล้วเรามีความคิดเห็นอย่างไร ดีหรือไม่ ถูกต้องหรือไม่ และนำไปปฎิบัติได้จริงหรือไม่

วิธีการลงทุนแนว VI ก็คงมีการแตกแยกเป็นหลายแนว รายละเอียดก็ไม่เหมือนกันหมด แต่โดยรวมแล้ว หลังจากนำมาใช้นานพอควร ผมพบว่าเป็นแนวทางการลงทุนที่ดี เหมาะสมกับผมมากที่สุด และผมมีความสุขมากที่สุด

Jeng เขียน:ความไม่รู้คือความเสี่ยง ขอขยายความนิดนึง

ความคิดที่ว่าเรารู้แล้ว คือความเสี่ยงที่สุด

ปัญหาที่โคตรยาก คือ เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรารู้ หรือ ไม่รู้กันแน่

ดังนั้นการประเมินความรู้จำเป็นมากนะครับ บางทีเวลาเราคิดคนเดียว เราก็อาจประเมินยากนะครับ ผมว่า ...

ส่วนที่เฮียคลายเครียด บอกว่า อย่าโลภเกินความรู้ ผมเชื่อมากๆครับ และเชื่อมาตลอด ... แต่ .....

บางที เรานึกว่าเรารู้ แต่จริงๆ เราไม่ได้รู้อย่างที่เราคิดนี่ซิครับ

เรื่องการคำนวณผลตอบแทนที่พี่เจ๋งคำนวณไว้

ผมไม่เห็นด้วยครับ

ผมว่าเราควรที่จะคิดจากราคาเริ่มต้น และใช้ระยะเวลาในการคำนวณตลอดระยะเวลาในการลงทุนครับ ไม่ใช่นำเงินปันผลมาหักออก

นั้งสมาธิ ละโลภ โกรธ หลง หลังจากมีสมาธิ แล้วก็ให้เพ่งดูให้รู้จริง ว่าเรารู้หรือไม่รู้กันแน่

อิอิ เข้าธรรมะ ตอนดื่มเบียร์ อันนี้นิสัยส่วนตัว

chatchai เขียน:ขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้เลือกลงทุนตามแนว Buffett ทั้งหมด หลายประเด็นผมก็มีความเห็นแย้ง

ขั้นตอนการเลือกหุ้นหรือวิธีคิดของ Buffett นั้น สำหรับผมเองศึกษามาไม่มาก หนังสือส่วนใหญ่ที่อ่านก็เป็นบุคคลอื่นแต่งขึ้น ไม่ใช่ Buffett เขียนเอง

แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับผมคงไม่ใช่ว่าใครเป็นคนเขียน แต่เป็นเนื้อหาในหนังสือมากกว่าว่าอ่านแล้วเรามีความคิดเห็นอย่างไร ดีหรือไม่ ถูกต้องหรือไม่ และนำไปปฎิบัติได้จริงหรือไม่

วิธีการลงทุนแนว VI ก็คงมีการแตกแยกเป็นหลายแนว รายละเอียดก็ไม่เหมือนกันหมด แต่โดยรวมแล้ว หลังจากนำมาใช้นานพอควร ผมพบว่าเป็นแนวทางการลงทุนที่ดี เหมาะสมกับผมมากที่สุด และผมมีความสุขมากที่สุด

ผมจำได้ว่าพี่ฉัตรชัยเคยบอกว่า พี่ลงทุน WG เพราะว่าพี่ Conservative และไม่คิดว่าตัวเองจะคาดเดาอะไรในอนาคตได้ เพราะธุรกิจในปัจจุบันคาดเดายากมากๆ ผมจำได้ครับ ..

บางทีเกรแฮม อาจจะถูกในยุคของเกรแฮม เนื่องจาก ในยุคของเกรแฮม ธุรกิจในเมกา ตอนนั้น ผมเดาว่า ก็โกงแหลกเหมือนเมืองไทยตอนนี้

ความรู้ แตกต่างจาก ความที่คิดไปเอง (เดา หรือ เก็ง) ครับ

ความรู้ที่ว่าบริษัทหนึ่งยอดขายเพิ่มเท่าตัวจากงบการเงิน

ต่างจากการคิดไปเองว่าขายดีเพราะเห็นที่ร้านหนึ่งขายดี

หรือมีคนมาบอกว่าธุรกิจนี้กำลังโตวันโตคืน

ไม่รู้คือเสี่ยง ตามที่พี่ยงบอกนั้นจริงครับ ..............

แต่ผมว่าหุ้นทุกตัว ทุกบริษัท .................

เราไม่มีทางรู้ไป ทุกเรื่องของบริษัทนั้น .....................

โดยเฉพาะอนาคตของกิจการนั้นๆทั้งในแง่ยอดขาย การแข่งขัน กฎหมายกฎระเบียบ
ที่จะเข้ามากระทบ ต้นทุนการผลิต การตลาดและอื่นๆอีก108+1009 ...........

อดีตรู้ ปัจจุบันรู้ ...............

อนาคตเป็นได้แต่เพียงคาดเดา คาดการณ์ ..................

เพราะฉะนั้นหุ้นทุกตัวมีความเสี่ยง ไม่มีหุ้นตัวไหนที่zero risk ...........

jaychou เขียน:ความรู้ แตกต่างจาก ความที่คิดไปเอง (เดา หรือ เก็ง) ครับ

ความรู้ที่ว่าบริษัทหนึ่งยอดขายเพิ่มเท่าตัวจากงบการเงิน

ต่างจากการคิดไปเองว่าขายดีเพราะเห็นที่ร้านหนึ่งขายดี

หรือมีคนมาบอกว่าธุรกิจนี้กำลังโตวันโตคืน

อย่างนั้นย่อมไม่เรียกว่ารู้ครับ และแค่นั้นทำให้ผมคิดว่ารู้ คงไม่ได้ครับ

ผมไปสืบมาว่า PAP ขายดีหรือไม่มาจากคนที่ขายของจริงๆ คือะเพื่อนผมที่อยู่ในธุรกิจนี้ และผลคือ มันขายดีขึ้นจริงๆครับ

แต่ที่ผมพลาด คือ ต้นทุนขายสูงขึ้นมากกว่ายอดขายที่เพิ่มขึ้น ...

พลาดอย่างนี้ เรียกว่ายังไงครับ ?

แน่ใจแล้วหรือ พี่ขอดูอีกหลายๆไตรมาส ว่ามีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า

Jeng เขียน:

โค้ด: เลือกทั้งหมด

แต่ที่ผมพลาด คือ ต้นทุนขายสูงขึ้นมากกว่ายอดขายที่เพิ่มขึ้น ... 

แน่ใจแล้วหรือ พี่ขอดูอีกหลายๆไตรมาส ว่ามีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า

นั่นซิครับ พอเกิดเหตุแบบนี้ จากที่คิดว่ารู้ ก็กลายเป็นไม่รู้ ...

แล้วก็ต้องรอดูไตรมาศต่อไป ... สำหรับคนไม่มีหุ้น คงถือเงินรอได้ ...

แต่ถ้ามีหุ้นอยู่ละ ? ขาย หรือ ถือ ?

METCO CEI SE-ED .... มีหลายตัวที่เกิดเหตุแบบนี้มาแล้ว VI ทำยังไงกันครับ หลังจากนั้น ?

ถ้าซื้อก่อนรู้จริง ก็ต้องเจอปัญหา ขาย หรือถือ

แต่ถ้าเราดู pap ไป 10 ปี ก่อนซื้อ คำถามนี้อาจจะลดน้อยลง ถึงขั้นไม่มีคำถามนะ

จะว่าไป ... หลักการลงทุนอันหนึ่ง คือ Margin of Safety ไม่เห็นมีใครใช้กันเท่าไหร่เลยนะ ถามผมว่า PAP มี Margin of Safety หรือเปล่า .. ไม่รู้ ครับ
เพราะไม่มีประวัติใดๆ จะเอามาคิดได้ ..ไม่มีบริษัทคล้ายๆกันมาเทียบเคียงได้

ที่ลุงขวดว่าไว้เรื่องหุ้นใหม่ ไม่มีประวัติ น่าคิดนะครับ

แล้วเวลาคนที่เริ่มทำธุรกิจเอง มีใครจะรู้ทุกเรื่องบ้างครับ

ผมว่าการที่เราสามารถเลือกลงทุนในกิจการที่มีประวัติมาให้เราศึกษามายาวนานพอสมควร ย่อมเป็นประโยชน์กว่า ปัญหาก็คือราคาที่คุณซื้อเทียบกับความคาดหวังผลตอบแทนในการลงทุนของคุณ คุณเผื่อค่าความผิดพลาดไว้แค่ไหน ซึ่งก็คือ Margin of Safety ครับ

เห็นด้วยกับคุณฉัตรชัย ล้านเปอร์เซ็นต์ครับ

เบียร์หมด เดี๋ยวขอตัวไปซื้อที่ 7-11 ก่อน lotus exprees เดินไม่ถึง ราคาไม่เกี่ยง แต่เกียงว่า ต้องใกล้บ้าน

หรือว่า DCA ของ 7-11 คือจำนวนสาขา ที่ครอบคลุม ทุกพื้นที่