Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

วอเรนจะเลือกซื้อหุ้น และทำเหมือนกับว่าตลาดหลักทรัพย์ไม่มีตัวตน

ตอนวอเรนอยู่มัธยม วอเรนจะเลือกสาวที่จะออกเดด ด้วย และรอจนกว่าเธอจะเลิกกับแฟน

เลือกหุ้นที่จะซื้อ และเลือกราคาที่จะซื้อ ซึ่งราคานั้นๆจะต้องเป็นราคาที่คุ้มค่าทางธุรกิจ โดยการเปรียบเทียบผลประโยชน์ 10 ปี

เช่น ถ้าซื้ออะไรมาอย่างนึง 10 บาท และรู้ว่าอีก 10 ปี จะมีราคา 50 บาท ก็จะสามารถคำนวณกลับมาได้ว่า จะได้ผลตอบแทนจากการลงทุนเท่าไร แล้วก็เอาไปเทียบกับผลตอบแทนอื่นๆ ว่าควรจะลงทุนหรือไม่

แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า อีก 10 ปี จะ 50 บาท

ผลตอบแทน ขึ้นอยู่กับราคาที่คุณซื้อ

ซื้อแพง ได้กำไรน้อย

ซื้อถูก ได้กำไรมาก

คุณจะไม่รู้จักบริษัทนั้นๆ จนกว่าคุณจะได้ลงทุนในบริษัทนั้น

เราจะรู้จักบริษัทนั้นดียิ่งขึ้น เมื่อ เราขาดทุนจากการลงทุนในบริษัทนั้น

เทียบกับการซื้อรถใหม่ 1 ล้านบาท ซึ่งจะไม่มีค่าอะไรเลยในอีก 10 ปีข้างหน้า

กับการซื้อหุ้น 1 ล้านบาท ซึ่งจะมีค่ามหาศาลในอีก 10 ปีข้างหน้า

วอเรนพร้อมที่จะโยนทิ้งรถใหม่ไปทันที

หลายบ้านในหมู่บ้านที่ผมอยู่ มีรถยนต์มูลค่ารวมกันแพงกว่าราคาบ้านที่อาศัยซะอีก (ทั้งๆที่ราคาบ้านก็ไม่ได้ถูกเลย)

คุณสุวภา คนเขียน show me the money
เคยพูดว่า

การเริ่มต้นชีวิตของหนุ่มสาวที่เพิ่งทำงาน ด้วยการซื้อรถป้ายแดง
เป็นการกระทำที่โง่ที่สุด

หากมองในแง่ VI ผมเห็นด้วย ว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น
ที่จริงมีทางเลือกอีกตั้งหลายทาง โดยไม่ต้องซื้อรถใหม่

ดร.นิเวศน์เขียนบทความ 2 อาทิตย์ที่แล้วชื่อตอน รวยผ่อนส่ง
ผมคิดว่าบทความนี้ เข้าเกณฑ์บทความคลาสสิคอีกตอนหนึ่ง

ผ่อนรถใหม่ 10 ปีได้รถเก่าๆ 1 คัน และบัญชีเงินฝากที่ว่างเปล่า
อยากได้รถใหม่ ก็ต้องเริ่มผ่อนอีก
ตรงกันข้ามนำไปออมในหุ้น ลงทุนไป 30 ปี มีเงิน 30 ล้าน
ต่างกันฟ้ากับเหว

แต่คนที่จะทำอย่างนี้ได้ ผมมองว่ามีน้อยถึงน้อยมาก ใครจะไปรอตั้ง 30 ปี สมัยนี้ต้องรวยเร็วๆ ทันใจ แป็ปๆ แบบเปิดฝาชาเขียว ทำนองนั้น
และแล้วคนที่รวย ก็เป็นคนส่วนน้อยของสังคมอีกเช่นเคย

คุณฉัตรชัย น้อง Amorna ฝาก CD มาให้คุณฉัตรชัยด้วยนะครับ อย่าลืมทวงในวันงานนะครับ

ถ้าวอเรนลงทุนในบริษัทหนึ่งๆแล้วได้ผลตอบแทนจากการลงทุน 20 % แล้วมีใครมาเสนอให้ผลตอบแทนจากส่วนต่างราคา 35 % วอเรนจะไม่สนใจเลย

Jeng เขียน:วอเรนจะเลือกซื้อหุ้น และทำเหมือนกับว่าตลาดหลักทรัพย์ไม่มีตัวตน

ตอนวอเรนอยู่มัธยม วอเรนจะเลือกสาวที่จะออกเดด ด้วย และรอจนกว่าเธอจะเลิกกับแฟน

เลือกหุ้นที่จะซื้อ และเลือกราคาที่จะซื้อ ซึ่งราคานั้นๆจะต้องเป็นราคาที่คุ้มค่าทางธุรกิจ โดยการเปรียบเทียบผลประโยชน์ 10 ปี

เช่น ถ้าซื้ออะไรมาอย่างนึง 10 บาท และรู้ว่าอีก 10 ปี จะมีราคา 50 บาท ก็จะสามารถคำนวณกลับมาได้ว่า จะได้ผลตอบแทนจากการลงทุนเท่าไร แล้วก็เอาไปเทียบกับผลตอบแทนอื่นๆ ว่าควรจะลงทุนหรือไม่

แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า อีก 10 ปี จะ 50 บาท

ด้วยความเคารพนะครับพี่เจ๋ง ... ผมว่าวิธีของลุงบัฟหลายอย่าง มันพูดง่าย แต่ทำยากอะครับ ....

... อืม มันเหมือนนิทานที่ผมเพิ่งแต่งขึ้นมาเอง

กาลละครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระทาชายคนหนึ่งนามว่า คัดท้าย ... ผู้ต้องการเดินทางไปสู่เมือง รัตนะสุวรรณนคร ... ซึ่งเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยความมั่งคั่ง แต่ดูว่าจุดหมายนั่นยากเย็นเหลือเกิน ด้วยทางข้างหน้านั้นเป็นป่ารกทึบที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้าย และภูเขาสูงเทียมเมฆ ตลอดทางพืชพันธ์นั้นเต็มไปด้วยพิษ หากินได้ไม่

ในบัดดลนั้น กระทาชาย คัดท้าย ก็ได้เห็นท่านเทวดาบัฟเฟต เหาะผ่านมา จึงได้ร้องถามท่านเทวดาบัฟ ว่า "ข้าแต่ท่านเทวดาบัฟ ... ข้าพเจ้าขอวอนท่าน โปรดได้ชี้ทางสว่างแก่ข้าน้อยด้วย ว่าทำอย่างไรข้าพเจ้าจึงจะเดินทางเข้าสู่เมือง รัตนะสุวรรณ ดินแดนแห่งความมั่งคั่งได้อย่างปลอดภัย ...ขอท่านเทวดาบัฟโปรดเมตตาด้วยเถิด"

เทวดาบัฟเฟต ได้ยินดังนั้น ก็หันมาทางกระทาชายคัดท้าย พร้อมทำหน้าฉงนสนเท่ห์ ... พร้อมทั้งพูดว่า "เจ้ามนุษย์ขี้เหม็น ..!! หากเจ้าต้องการเดินทางไปรัตนะสุวรรณนครนั่นช่างง่ายดายนัก .... หามีอะไรซับซ้อนไม่ .... เจ้าก็แค่เหาะข้ามป่ารกทึบ และภูเขาสูงเทียมเมฆไปก็แค่นั้นเอง"

หลังจากพูดจบ ท่านเทวดาบัฟเฟตก็เหาะข้ามป่า ข้ามภูเขา หายไป ....

........


สนุกมั้ยครับ .... เดี๋ยวขอเวลากระทาชายคัดท้าย ไปฝึกเหาะ ก่อนนะครับ ... :lol: :lol: :lol:

พี่ว่า เราไม่ต้องรวยอย่างวอเรน ( รัตนะสุวรรณนคร ...) หรอกครับ แค่

ตอนอายุ 60
มีเงินไว้ใช้ ยามแก่
มีค่ารักษาโรคที่ตัวเองเป็น
มีเงินเหลือพอให้ลูกหลานเหลียวแล

ด้วยหลักการของวอเรน น่าจะทำให้เราพอทำได้นะครับ

พี่มีเพื่อนที่ยังหนุ่ม แล้วมีเงินกระทันหัน ก็เลยซื้อเบนซ์ 6 ล้านกว่า ซื้อ BMW และซื้อบ้าน

ปัจจุบันนี้เขารู้สึกไม่ secure ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขารู้สึกไม่ secure อาจจะเป็นเพราะรายได้ที่เคยได้รับมากมาย เริ่มหดหายไป

สาเหตุที่วอเรนไม่เคยจ่ายปันผลเพราะต้องเสียภาษี

และเงินที่อยู่ในบริษัท สามารถทำให้เกิดผลตอบแทนโดยเฉลี่ย 23 % ต่อปี

คัดท้าย พี่คิดว่าการซื้อหุ้นที่ได้ผลตอบแทนทันที่ 23 % ต่อปี โดยไม่มองราคาหุ้นนั้น หมายถึง ต้องซื้อที่ PE 4.3

ถ้าเราลงทุน Bigc ที่ 12.50 ตอนต้นปี 2003 เราจะได้ปันผล 3 งวด คือ .45+.84+1.14 เท่ากับ 2.4 เท่ากับต้นทุนเหลือ 10.1

ซึ่งปัจจุบัน ไตรมาสแรกทำได้ .66 เท่ากับ สมมุติว่าทั้งปีได้ 2.6 เท่ากับผลตอบแทนต่อเงินลงทุน เป็น 25.7 % ต่อปี โดยไม่ต้องไปสนใจราคาหุ้นทีมันขึ้นไป

อืม พี่คิดว่า การจะซื้อหุ้นให้ได้ผลตอบแทนต่อเงินลงทุนมากกว่า 23 % ต่อปี เป็นไปได้ แต่ต้องรอจังหวะนานที่เดียวครับ

จริงๆ ผมไม่ได้หมายความว่าจะต้องร่ำรวยแบบนั้นครับพี่ ... แต่ผมคิดนะ ทำไมเราพยายามคุยแต่กันว่าลุงบัฟทำอะไร ...

คำตอบมันง่าย แต่ว่าเราทำแบบเค้าไม่ได้ ... ผมว่าสิ่งที่ลุงบัฟทำนี่ คนใน TVI ท่องกันขึ้นใจ แทบจะแต่งเป็นกลอน กันอยู่แล้วอะครับ ...

สิ่งที่ผมว่า แต่ละคนยังทำไม่ได้ คือ ทำสิ่งที่ลุงบัฟทำไม่ได้เหมือนแกมากกว่า อย่างที่พี่เจ๋งบอกว่า

ถ้าซื้ออะไรมาอย่างนึง 10 บาท และรู้ว่าอีก 10 ปี จะมีราคา 50 บาท ก็จะสามารถคำนวณกลับมาได้ว่า จะได้ผลตอบแทนจากการลงทุนเท่าไร แล้วก็เอาไปเทียบกับผลตอบแทนอื่นๆ ว่าควรจะลงทุนหรือไม่

แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า อีก 10 ปี จะ 50 บาท

อันนี้ผมเห็นด้วยมากๆเลยครับ คือ เราจะรู้ได้ยังไง ว่าอีก 10 ปี จะ 50 บาท ??

คือ ถ้าทุกคนรู้ว่า อีก 10 ปี จะ 50 บาท ผมว่าทุกคนก็ซื้อครับ

มีตัวอย่างคนที่ทำได้นะครับ เช่น พี่ครรชิต

ถามว่าพี่ครรชิต ซื้อ TR เฉลี่ยที่เท่าไร แล้วหักปันผลที่ได้รับ เหลือต้นทุนเท่าไร

ปัจจุบันกำไรของ TR ต่อหุ้น ทำให้พี่ครรชิตได้กำไรจากเงินที่ลงทุน กี่เปอร์เซ็นต์ พี่ว่าเกิน 23 %

และคุณฉัตรชัย ต้นทุน หักปันผล wg เหลือเท่าไร

กำไรที่ได้จาก WG ทำให้คุณฉัตรชัยรวยขึ้น กี่เปอร์เซ็นต์ พี่ก็ว่าเกิน 23 %

สิ่งที่สำคัญคือ มีคนทำจริงหรือเปล่า และเราเรียนแบบได้หรือเปล่า

ถ้าเราไม่ได้หวังรวยอะไรมากมาย หรือรวยเร็วแค่ไหน

เราก็ดูผลตอบแทนที่วอเรนทำได้ คือ 23 % พี่ว่ามีคนทำได้ครับ

ลุงขวดยกตัวอย่าง หุ้นบางตัวของลุงหน่อย หลานๆจะได้มีตัวอย่างความสำเร็จ

ผมว่าแนวทาง Value Investor นี่คนส่วนใหญ่ก็รู้นะ แล้วคนส่วนใหญ่ที่เล่นหุ้น ผมเชื่อว่าก็ดูกราฟไม่เป็นด้วย ... และส่วนใหญ่ก็อ่านบทวิเคราะห์จากโบรก ...

บทวิเคราะห์จากโบรก ... ก็จะมีพวก NPV ... IRR ที่โบรกบอกว่ามันจะเท่านั้นเท่านี้ ...

แต่ ทั้ง NPV IRR ส่วนใหญ่ก็ฝันกันมา คาดว่า ... หวังว่า ... คิดว่า ... กันทั้งนั้น .. ปัญหาคือ จะรู้ได้ยังไงว่าค่าไหน เท่าไหร่ มันจะใกล้กับความจริง

บริษัทไหน ที่จะเติบโต เท่านั้นเท่านี้ หรือ ว่าจะถดถอย ....

ผมว่าไอ้นี่ตะหากที่ยาก คือ ถ้าเหาะได้ คนมันเหาะไปกันหมดแหละ ไม่มีใครลุยป่าไปหรอกนะครับ ปัญหาคือ คนธรรมดาโดดขึ้นสูง ศอกเดียวก็ตกลงพื้นแล้ว ไม่ได้เหาะได้เหมือนลุงบัฟ ที่จะตอบได้ว่า ธุรกิจนี้ IRR NPV ของหุ้นแท้จริงเป้นเท่าไหร่ บริษัทนี้จะแข่งขันได้อย่างมั่นคง บริษัทนี้จะเติบโตได้ 10 ปี

ผมว่าตรงนี้แหละ ที่เป็นจุดที่ยากครับ

เท่าที่ฟังวอเรนจะลงทุนในลักษณะเลือกธุรกิจก่อนนะ โดยแบ่งธุรกิจที่แข่งขันด้านราคา กับธุรกิจที่กึ่งๆโมโนโพลี่ แล้วก็ดูอย่างอื่นประกอบ และเมื่อแน่ใจ ก็ตั้งราคาที่อยากซื้อ

แล้วก็รอ บางตัวรอ 25 ปี บางตัวรอ 30 - 40 ปี

ระหว่างรอ ก็สามารถติดตามดูกิจการไปเรื่อยๆ ว่ามันตรงกับที่คิดไว้หรือไม่

ที่แน่ๆวอเรนน่าจะไม่เสียเวลา ไปดูดัชนี หรือดูกราฟ

( ไม่ได้เปิดประเด็นว่าดูกราฟไม่มีประโยชน์นะครับ )

แต่เอาเวลาไปติดตามดูกิจการ ในลักษณะของคนที่อยากเป็นเจ้าของธุรกิจนั้นๆ โดยเน้นที่ผลตอบแทนการลงทุน มากกว่าการเป็นเจ้าของแบบ เถ้าแก่

Jeng เขียน:มีตัวอย่างคนที่ทำได้นะครับ เช่น พี่ครรชิต

ถามว่าพี่ครรชิต ซื้อ TR เฉลี่ยที่เท่าไร แล้วหักปันผลที่ได้รับ เหลือต้นทุนเท่าไร

ปัจจุบันกำไรของ TR ต่อหุ้น ทำให้พี่ครรชิตได้กำไรจากเงินที่ลงทุน กี่เปอร์เซ็นต์ พี่ว่าเกิน 23 %

และคุณฉัตรชัย ต้นทุน หักปันผล wg เหลือเท่าไร

กำไรที่ได้จาก WG ทำให้คุณฉัตรชัยรวยขึ้น กี่เปอร์เซ็นต์ พี่ก็ว่าเกิน 23 %

สิ่งที่สำคัญคือ มีคนทำจริงหรือเปล่า และเราเรียนแบบได้หรือเปล่า

ถ้าเราไม่ได้หวังรวยอะไรมากมาย หรือรวยเร็วแค่ไหน

เราก็ดูผลตอบแทนที่วอเรนทำได้ คือ 23 % พี่ว่ามีคนทำได้ครับ

ลุงขวดยกตัวอย่าง หุ้นบางตัวของลุงหน่อย หลานๆจะได้มีตัวอย่างความสำเร็จ

แล้ว METCO ละครับ ? มี VI คนไหนบอกก่อนงบจะออกมาแย่ได้มั่ง เห็นก็ชอบกันทุกคน

แล้วที่บอกว่า TR WG กำไรเยอะ แล้วคนถือ PTT SCC BANPU PSL TTA RCL กำไรเยอะกว่ามั้ยครับ ? ที่ผ่านมา ถ้าหากถือยาวเท่าๆกัน

ผมกลับมองว่ามันเป็นรอบของตลาด ... ถ้าใครเล่นหุ้นดีปานกลางมีพื้นฐานแล้วถือยาว แล้วไม่ซวยเกินไป กำไรเละทั้งนั้นนะ จาก Cycle ที่ผ่านมา

มันพูดยากนะพี่ คือ พูดแบบลุงบัฟมันพูดได้ แต่ผมมองว่า ถ้าจะลงทุนแบบ Value Investor แค่นี้มันไม่พอครับ

แล้วถ้าบอกว่า VI ถือหุ้นตลอดไป ผมอยากจะให้ดู CEI ... ถ้าถือตลอดไปจะเป็นยังไง ?

ธุรกิจในไทย มันไม่มีอะไรจีรัง ผมเชื่อว่าทุกธุรกิจแหละ มันอยู่ที่ว่าจะสั้นหรือยาวแค่ไหน แค่นั้นเอง ธุรกิจในไทย อาจไม่เหมือนธุรกิจใน US ก็ได้ ...

cei เป็นเรื่องให้คนที่ถือหุ้นได้เรียนรู้นะ ว่าการเลือกหุ้นแบบมีลูกค้ารายเดียวเสี่ยงขนาดไหน

ส่วนการเสียโอกาสกับ PTT SCC BANPU PSL TTA RCL

ก็เป็นเรื่องที่ควรเรียนรู้เหมือนกัน

พี่เองก็ตั้งซื้อ ptt ที่ 90 มั๊งจำไม่ได้ ซื้อไม่ได้ก็เลยไม่เคยซื้อ เพราะคิดว่าดีมากๆ ptt ก็เป็นเรืองที่ต้องเรียนรู้ครับ

เรื่อง metco ราคาลงมาแล้วทำให้เรารู้สึกไม่ดี หรือขาดทุน อืม ก็คงต้องกลับไปดูว่า คนที่ซื้อตอน 120 แล้วได้ปันผลมาเรื่อยๆ เขาขาดทุนหรือเปล่า

ก็เหมือน bigC ถ้าไปซื้อซัก 30 บาท แล้วถือ แล้วพอกำไรลดลง แล้วราคาตก แล้วมาบอกว่า หลักการนี้ ไม่ดี พี่ไม่เห็นด้วยนา

คือ เรื่องราคานี่ ต้องรอกันจริงๆเลยนะ หลายๆคนคงพลาดเรื่องราคามั๊งครับ โดยเฉพาะ metco

ที่ผมแต่งนิทาน ขึ้นมา ... แค่อยากจะเทียบให้ดูครับ ว่าถ้าเราอยากทำได้เหมือนบัฟเฟต ... เราก็ต้องเหาะได้เหมือนบัฟเฟตนะ

ไอ้เหาะ นี่แหละ ที่มันยาก ... ถ้าเราจะใช้วิธีของลุงบัฟ เราก็ควรทำได้เหมือนลุงบัฟนะ เราควรคุยกันว่า เราจะทำแบบที่บัฟเฟตทำได้ยังไงบ้าง อะไรที่เราทำได้เหมือนเค้า อะไรที่เราทำไม่ได้ แล้วพยายาม ทำให้ใกล้สิ่งที่เค้าทำได้มากที่สุด ถึงจะใช้วิธีเดียวกับเค้า เพื่อจะทำให้ได้ผลใกล้เคียงกันกับเค้า

ดูๆแล้ว พี่ว่าน่าจะทำได้บ้างนะ ตามหลักของลุงบัพเฟตนี่

ไว้เจอตัวไหน เดี๋ยวซื้อก่อน แล้วจะมาบอกว่า เออ เจอแล้ว นี่ไง ตามหลักลุงบัพเฟตเลย แล้วเราก็เอามาวิเคราะห์กัน

อีกอย่างการที่ metco ราคาลงนี่ มันเป็นปัญหา หรือโอกาส กันแน่ พี่ยังไม่แน่ใจนะ

ครับดีเห็นด้วยครับ ...

มีอีกเรื่องผมคิดมานานนะ ผมว่าบางทีตอนนี้เราต้องเพิ่ม Factor หนึ่งเข้าไปในการเลือกธุรกิจด้วยนะครับ

นั่นคือ FTA และ WTO

คือ ผมว่าเราห้ามลืมเจ้าสองคำนี้เลยนะครับ

เพราะธุรกิจที่ลุงบัฟเลือก เป็นธุรกิจสุดยอดในเมืองคนยักษ์ คือ อเมริกา ...
ส่วนธุรกิจในเมืองไทย ผมเรียกว่าเป็นธุรกิจสุดยอดในเมืองคนแคระ ...

สุดยอดของคนแคระ ถ้าต้องชกกับยักษ์ ยังไงมันก็เสียเปรียบ ...

อย่างผมสมมุติว่า บัฟเฟตเลือกซื้อ WallMart ... เพราะเป็นธุรกิจที่ดีมีกำไรต่อเนื่องเก่งกาจที่สุดในอเมริกา

แล้วผมกับพี่เจ๋ง ก็ชอบ BigC เพราะเป็นธุรกิจที่ดีเก่งกาจที่สุดเท่าที่จะหาซื้อได้ในตลาดหุ้นไทย ...

แต่ความมั่นคงหลังการค้าเสรี ผมว่ามันต้องมองกันมากขึ้นนะครับ เพราะหลังกำแพงกั้นเขตเมืองยัก กับ เมืองคนแคระ จะพังลง .... ยักกับคนแคระ ต้องมาอยู่รวมกัน ...

ตอนนั้นคนแคระ คงต้องชกกับยักษ์ คงมีเรื่องที่ต้องพิจารณาอะไรมากขึ้น ทั้งนี้ผมไม่ได้บอกว่า BigC ไม่ดีนะครับ เพราะเล็กพริกขี้หนู ก็มีเยอะ ... แต่ว่าผมแค่บอกว่าต่อไปเราต้องเลือกเฉพาะเล็กพริกขี้หนูครับ ... ถ้าคิดจะถือยาววว ไปถึงยุคการค้าเสรี ... โดยเฉพาะในธุรกิจเสี่ยงหลายๆธุรกิจ

Jeng เขียน:อีกอย่างการที่ metco ราคาลงนี่ มันเป็นปัญหา หรือโอกาส กันแน่ พี่ยังไม่แน่ใจนะ

นั่นดิพี่ นี่แหละ ยากนะ ... ใครฟันธงได้มั่งครับ เอาแบบอะโช๊ะ เลยนะ

เพราะว่าลุงบัฟแกไม่เสี่ยงนะครับ แกต้องฟันธงอะโช๊ะได้แกถึงจะลุยนะ ... ถ้าเล่นหุ้นแบบลุงบัฟนี่ แกบอกแกฟันธงไม่ได้ แกไม่เล่นนะครับ

ผมจำได้ เพื่อนแกบอกว่าจะพนันกับแกว่า ถ้าแกตีกอล์ฟลง Hole in One ต้องจ่าย แกยังไม่พนันเลย แกบอกว่าไม่ชัว กลัวตีลง 5555

:lol: :lol: :lol: :lol:

ตอนวอเรนอยู่มัธยม วอเรนจะเลือกสาวที่จะออกเดด ด้วย และรอจนกว่าเธอจะเลิกกับแฟน

ลุงบัฟไม่มีความสุนทรีย์เอาเสียเลย เป็นผมชอบคนใหนก็เข้าไปจีบเลยรอช้าอยู่ใย เวลามีค่า อิอิอิ

ถ้ารอจนเขาเลิกกัน มันก็เหมือนชีวิตเราโดนกำหนดโดยผู้อื่น เรากำหนดเองมันส์กว่าเยอะ ก็ชีวิตเป็นของเรานี่นา

แล้วยิ่งรอนานๆ ผมไม่แน่ใจว่า สภาพ ของเธอตอนมาถึงมือผมมันจะเป็นยังไงนี่สิครับ อิอิอิ

ดร.นิเวศน์เขียนบทความ 2 อาทิตย์ที่แล้วชื่อตอน รวยผ่อนส่ง ผมคิดว่าบทความนี้ เข้าเกณฑ์บทความคลาสสิคอีกตอนหนึ่ง

จริงๆแล้วผมเห็นด้วยเต็มๆกับบทความนี้นะ เพียงแต่ก็มีแง่มุมอื่นที่น่าคิดอยู่เหมือนกัน

สมมติว่าผมผ่อนเดือนละหมื่นทุกเดือนเข้ากองทุนการลงทุนของผม ถ้าการทำแบบนี้ไม่ทำให้ชีวิตผมเดือดร้อนนักเพราะมีเงินใช้อีกเหลือเฟือ ก็เยี่ยมไปเลย

แต่ถ้าทำให้ชีวิตยากลำบาก ผมก็ไม่รู้จะทรมานสังขารตัวเองไปเพื่ออะไร แม้พออายุ 60 จะทำให้ผมมีเงินถึง 29 ล้าน พอผมเอาไปซื้ออะไรกิน ไอ้ลิ้นเจ้ากรรมของผมมันก็เสื่อมจนไม่ค่อยจะรู้รส ครั้นจะไปท่องเที่ยวทั่วโลก ไอ้ร่างกายเจ้ากรรมก็ทำท่าจะไปไม่ไหว ครั้นจะชำเลืองมองเอ๊าะๆ โอ้...พระเจ้า ยิ่งคิดยิ่งทรมาน ด้วยสังขารไม่สู้

สุดท้ายผมก็เหลือเพียงสังขารเหี่ยวๆกับเงิน 29 ล้านอยู่ข้างเตียงใกล้ๆกับเสาน้ำเกลือ เตรียมจ่ายค่าหมอค่าพยาบาล แล้วก็รำพึงกับตัวเอง อืม.....โลกหนอโลก......ตอนที่มีแรงมีกำลังเราก็ไม่มีเงิน สู้อดมื้อกินมื้อ อดความอยากทุกอย่าง ทรมานเหลือเกิน..........ครั้นพอมีเงินเราก็ไม่มีแรง....เวรกรรมจริงจิ๊งลูกหลานเอ๊ย.....

ผมว่ามีคนคิดอย่างนี้เยอะเหมือนกันนะ โลกเราถึงเป็นอย่างนี้

:lol: :lol: :lol: :lol:

ครับ เราคงเสียเปรียบเมืองยัก

แต่เราก็ได้เปรียบในเมืองแคระ 2 ข้อ

1. พอร์ตพวกเราเล็กมาก ทำให้เราสามารถเลือกหุ้น ที่ยังเล็กมากๆ ซึ่งมืออาชีพไม่เลือก เพราะมันเล็กไป
2. ตลาดเมืองแคระอ่อนไหวมาก ทำให้เราสามารถหาซื้อหุ้นที่ราคาต่ำเกินจริง ในจังหวะตลาดหวั่นไหว เช่น เครื่องบินชนตึก หรือ .....

การตั้งหน้าตั้งตาหาผลตอบแทน ต่อเงินลงทุน ที่มากกว่า 23 % พี่ว่าเป็นไปได้

ส่วนธุรกิจที่มั่นคงตลอด คงไม่ต้องไปหา เอาแค่ธุรกิจที่ทำได้เรื่อยๆ แล้วได้มากกว่า 23 % น่าลงทุนหรือไม่

เช่น ร้านซักอบรีด ชื่อจีนๆ เอจำไมได้ เดี๋ยวนึกออกแล้วจะมาบอก

คือ ถ้าเราลงทุน bigC ตอนนั้น แล้วได้ผลตอบแทนตอนนี้ 25 % ต่อเงินลงทุน สมมุติว่าหุ้น ราคาเท่าเดิม คือ 12.5 ( สมมุติ ว่าไม่ขึ้น ) ถามจริงๆ จะมีคนสนใจ bigC หรือไม่

( หมายเหตุ ตอนราคา 12.5 มูลค่าบริษัท 10000 ล้าน ไตรมาสแรก กำไร 500 ล้าน สมมุติว่าทั้งปี 2000 ล้าน pe 5 )

Jeng เขียน: ถ้าเราลงทุน bigC ตอนนั้น แล้วได้ผลตอบแทนตอนนี้ 25 % ต่อเงินลงทุน สมมุติว่าหุ้น ราคาเท่าเดิม คือ 12.5 PE 5 ถามจริงๆ จะมีคนสนใจ bigC หรือไม่

( หมายเหตุ ตอนราคา 12.5 มูลค่าบริษัท 10000 ล้าน ไตรมาสแรก กำไร 500 ล้าน สมมุติว่าทั้งปี 2000 ล้าน pe 5 )

นั่นดิพี่ ... ถ้าวันนั้น มีคนมาบอกผมว่า BigC จะมีผลตอบแทน 25% ต่อปี ... ผมซื้อครับ ... แล้วผมเชื่อด้วยว่าคนใน TVI จะแห่นางแมวซื้อกันหมดแน่ๆ

แต่ถามว่าใครจะรู้? และทำยังไงจะรู้ ?

แล้วอีก 10 ปีข้างหน้า จะได้กี่ % ต่อปีครับ ?

ปัญหาคือ จะรู้ได้อย่างไร มากกว่าที่จะรู้แล้วทำยังไง ... ผมว่าพวกเราชาว TVI น่าจะมาถึงขั้นที่คุยกันว่าทำอย่างไรถึงจะรู้แล้วนะ

พอเข้าใจสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อมั้ยครับ ?

เอ้า ต่อนิดนึง วอเรน คิดว่ากำไรสะสมของบริษัท เป็นผลตอบแทนของเขา

คือเขาคิดว่าเข้าเป็นเจ้าของบริษัทนั้นๆ เงินที่เหลือจากปันผล แล้วเข้ากำไรสะสม ก็ต้องเป็นเงินของเขา