ปัจเจกบุคคล
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ก.ค. 07, 2005 7:04 pm
ณ.ขณะนี้แม้ว่าพวกเราทุกคนจะอยู่ในตลาดเหมือนกัน.....แต่ความรู้สึกนึกคิดของแต่ละท่านในขณะนี้คงจะเหมือนอยู่กันคนละโลก
บางคนอาจมองตลาดอย่างหดหู่ ท้อแท้ ซึมเศร้า ไม่อยากจะให้มีวันพรุ่งนี้ เพราะจะต้องหาเงินมาจ่าย ในส่วนที่เราซื้อไว้ ยิ่งมาเจอข่าวระเบิดในลอนดอน ยิ่งหวาดกลัว
บางคนอาจมองตลาดวันนี้อย่างดีใจ และ สะใจ ที่ลบมากๆ และ ได้สาปแช่งให้ในวันพรุ่งนี้ ได้ลงหนักๆอีก.....เพราะ.....เขารอคอย และถือเงินสดไว้รอความหวังอย่างนี้มานานแล้ว
ส่วนVIเช่นผม ก็พยายามข่มใจไม่ให้ความรู้สึกโลภและกลัวมาอยู่เหนือชีวิตของเรา พยายามใช้สติคิดแบบเน้นคุณค่าของสิ่งที่เราจับต้องได้จริงๆ.....
เพื่อที่แนวความคิดจะเติบใหญ่และใกล้เคียงกับVIที่แท้จริง...ดั่งเช่น ดร.นิเวศน์
บางคนอาจมองตลาดอย่างหดหู่ ท้อแท้ ซึมเศร้า ไม่อยากจะให้มีวันพรุ่งนี้ เพราะจะต้องหาเงินมาจ่าย ในส่วนที่เราซื้อไว้ ยิ่งมาเจอข่าวระเบิดในลอนดอน ยิ่งหวาดกลัว
บางคนอาจมองตลาดวันนี้อย่างดีใจ และ สะใจ ที่ลบมากๆ และ ได้สาปแช่งให้ในวันพรุ่งนี้ ได้ลงหนักๆอีก.....เพราะ.....เขารอคอย และถือเงินสดไว้รอความหวังอย่างนี้มานานแล้ว
ส่วนVIเช่นผม ก็พยายามข่มใจไม่ให้ความรู้สึกโลภและกลัวมาอยู่เหนือชีวิตของเรา พยายามใช้สติคิดแบบเน้นคุณค่าของสิ่งที่เราจับต้องได้จริงๆ.....
เพื่อที่แนวความคิดจะเติบใหญ่และใกล้เคียงกับVIที่แท้จริง...ดั่งเช่น ดร.นิเวศน์
