Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

มีมานามากแล้ว ตั้งแต่สมัยบัตรเครดิต รูดซื้อของ แต่ไม่ต้องรับของ รับเงินไป และคิดค่าธรรมเนียม เจ้าของร้านเก็บของไว้ เอาไปขายต่อทางอื่น

จำได้ว่าก 10 กว่าปีที่แล้ว ก็ทำกันแบบนี้

ผมกลับมองว่า ไม่ใช่เรื่องแปลก มันแค่ลัดขั้นตอน แค่นั้น

คนไปซื้อสินค้าโดยใช้บัตรเงินผ่อน ราคา 15,000 บาท เค้าก็เป็นเจ้าของสินค้า โดยชอบธรรม
เค้าเอาสินค้าไปใช้งาน หรือเอาไปขายต่อเพื่อน 10,000 บาท หรือ เอาไปเข้าโรงจำนำ ก็น่าจะได้

ตรงลัดขั้นตอน ก็คือ เค้าขายกลับให้คนขาย เอาเงินสดไป 10,000 บาท ขาดทุน 5,000 คุณว่าผิดมั้ย

ที่เขาปล่อยสินเชื่อเพิ่มได้ น่าจะต้องอนุมัติวงเงินเพิ่มมาจากทาง บ.เจ้าของบัตร มันก็ไม่น่าต่างไปจากการที่บ.ให้เครดิตกับลูกค้ารายใหม่

จริงไหมครับ ดอกเบี้ยก็คิดตามที่กฎหมายมีช่องไว้

ที่น่าสงสารก็คือ พวกที่อยู่ในวังวนของการเป็นหนี้ แค่นั้นเอง
(ซึ่งผมก็เคยอยู่มาก่อน)

ผมว่าไม่ไช่เรื่องแปลกเหมือนคนซื้อสินค้ามาอย่างหนึ่งยอมขาดทุนขายทิ้ง
เพียงแต่ช่วงขาดทุนเขาตายตัวแต่ ซื้อมาแล้วเบื่อขายทิ้งราคาขาดทุนไม่ตายตัว


แต่น่ากลัวคงไม่ไช่เรื่องแบบนี้


ผมว่า การนำบัตรประชาชนปลอม หรือสำเนาบัตรไปซื้อสินค้าพวกนี้
โดยเจ้าของไม่รู้น่ากลัวกว่านะ

ถ้าขอวงเงินเพิ่ม 10000 ตามต้องการบริษัทบัตรจ่าย10000

แต่เล่นทางนี้ ผ่อนสินค้าบริษัทจ่าย 15000


แปลกใจทำไมคนกลางเก่งเปิดวงเงินเพิ่มได้

บริษัทบัตรเครดิตเสี่ยงเต็มๆ ...ไม่ชอบมาพากล

หรือเป็นคนวงใน เอาอำนาจเปิดวงเงินเพิ่มมาหากิน

ใช่ครับ ทำไมถึงปล่อย credit ให้กันง่ายๆ

ที่ผมดูในรายการ เจ้าของบัตรไม่สามารถโทรไปขอเพิ่มวงเงินเองได้ ต้องให้ทางร้านค้าโทรไปขอเพิ่มวงเงินให้ ตรงนี้มันผิดหลักการ จะทำให้เกิดความเสียหายในอนาคต

โป้ง เขียน:ใช่ครับ ทำไมถึงปล่อย credit ให้กันง่ายๆ

ที่ผมดูในรายการ เจ้าของบัตรไม่สามารถโทรไปขอเพิ่มวงเงินเองได้ ต้องให้ทางร้านค้าโทรไปขอเพิ่มวงเงินให้ ตรงนี้มันผิดหลักการ จะทำให้เกิดความเสียหายในอนาคต

ใช่ค่ะ เจ้าของบัตรเองต่างหากที่จะรู้ความสามารถในการผ่อนชำระของตนเองในแต่ละเดือน เจ้าของร้านจะรู้ได้ไง
แล้วอย่างนี้ เมื่อไหร่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมฟุ่มเฟือยของคนใช้บัตรได้คะเนี่ย

จริงๆ แล้วบัตรเครดิต ถ้าใช้แบบปกติ ดีมากๆเลยนะคะ แต่คนไทยเราชอบประยุกต์ใช้แบบไม่เข้าเรื่อง

Jeng เขียน:มีมานามากแล้ว ตั้งแต่สมัยบัตรเครดิต รูดซื้อของ แต่ไม่ต้องรับของ รับเงินไป และคิดค่าธรรมเนียม เจ้าของร้านเก็บของไว้ เอาไปขายต่อทางอื่น

จำได้ว่า 10 กว่าปีที่แล้ว ก็ทำกันแบบนี้

ใช่ค่ะ มีมานานมากก

อีกตัวอย่างหนึ่งคือ

การซื้อของเครดิตตามห้างสรรพสินค้า (Local)

ห้างฯที่ส่งเสริมการขายของตนโดยให้เครคิตกับผู้ซื้อ ซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ฯลฯ แล้วผ่อนชำระค่าสินค้านั้นเป็นระยะเวลา 3 เดือน

แต่คนไทยรากหญ้าก็ใช้ตังค์เก่งอีก เอาเครดิตที่ได้จากห้างฯ มาขายลดให้กับคนอื่น โดยลดให้ 20-30% (แล้วแต่ความจำเป็นเร่งด่วนในการใช้เงิน)

เช่น ได้วงเงินซื้อสินค้า 3000 บาท เอาวงเงินนี้มาขายลดให้กับเพื่อน 25% แล้วเค้าก็ได้เงินสดไป 2,250 บาท

เค้าขาดทุนไป 750 บาท จากการที่ต้องไปผ่อนชำระให้กับห้างในจำนวน 3,000 บาท ในเวลา 3 เดือน

ส่วนผู้ซื้อวงเงินเครดิตนั้น ก็ เหมือนได้ซื้อสินค้ามูลค่า 3,000 บาท จากเงินสดที่จ่ายไป 2,250 บาท

กลุ่มคนที่ทำแบบนี้ มีตั้งแต่พยาบาล ข้าราชการ พนักงานที่เงินเดือนไม่ถึงหมื่น

ร้านทองแถวบ้านผมก็ทำเป็นล่ำเป็นสันน่ะครับ

รับจ้างรูดบัตร

ก็คนมันโง่ จน แต่อยากใช้จ่าย ต้องแก้ที่การศึกษา ต้องใช้เวลาเป็นร้อยปี

appendix เขียน:ก็คนมันโง่ จน แต่อยากใช้จ่าย ต้องแก้ที่การศึกษา ต้องใช้เวลาเป็นร้อยปี

เอ ... คุณ appendix นี่ท่านเดียวกับที่เล่นอยู่กลุ่มหว้ากอใน pantip หรือเปล่าครับ ...

ผมชอบตรงคำพูด "ทำงานเหมือนขนมครก" ของคุณชูวิทย์จัง
พูดแล้วมองเห็นภาพเลย

จะแก้ที่คนกับปัญาหาแบบนี้อาจใช้เวลานาน
ก็คงต้องหาทางแก้ที่ระบบไม่ให้เกิดนิติกรรมอำพรางน่าจะช่วยได้ระดับหนึ่ง

และผมชอบอีกอย่างที่แนะนำให้ชักดาบ
จะได้เกิดการฟ้องร้อง
จะได้รู้ว่าถ้าถึงที่สุดศาลจะตัดสินอย่างไร

นี่ๆๆๆๆๆ
ว่างๆมาประมาณการผลประกอบการบริษัทตระกูลปาล์มน้ำมันกันป่ะ
แก้เซ็ง

ก็คนมันโง่ จน แต่อยากใช้จ่าย ต้องแก้ที่การศึกษา ต้องใช้เวลาเป็นร้อยปี

คุณไส้ติ่ง

แก้ที่การศึกษา น่าจะทำได้ภายใน 20 ปีนะครับ แต่คงไม่มีรบ.ไหนอยากทำ

คนมันไม่ได้โง่โดยการเลือกครับ แค่ "ด้อยโอกาส" :lovl: