Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ขึ้นๆลงๆ

ทำไมปัจจัยด้านราคาที่ลง ไม่ทำให้เค๊าเดือดร้อน

อืม คืองี้ ถ้าเล่นหุ้นเก็งกำไร แล้วหวังกำไรนะ ถ้าซื้อแล้วราคาลง ผมว่า น่าจะรู้สึกไม่ดีนะ

แต่ถ้าซื้อหุ้นด้วยอะไรบางอย่าง เป็นไปได้หรือไม่ครับ ว่าอาจจะเอื้อให้ถือหุ้นได้นาน เพียงพอที่จะรู้จักธุรกิจนั้นๆ

อะไรบางอย่าง ที่ว่าคืออะไร

อยากรู้ความเป็นไปได้ทั้งหมด ของการถือหุ้นยาวนะครับ เช่น

ไม่ได้ตั้งใจถือยาว แต่มันขาดทุนมากจนไม่อยากดู พอไม่ดูนานๆก็เลยยาวเลย เหอๆ ยาวเพราะจำเป็น แต่ขึ้นมาเมื่อไรจะขาย นะ

อันนี้ยาวแบบไม่ตั้งใจ ยาวแบบไม่รู้ตัว

เอ๊ะเราลองมาเดากัน ว่ายาวแบบตั้งใจ ยาวแบบรู้ตัว ต้องมีปรัชญา แนวคิดแบบไหนกันแน่นะ

ผมถือยาวตลอด ถ้าปัจจัยพื้นฐานทางธุรกิจไม่เสียไปแบบถาวร ก็ไม่ขาย ถ้าราคาลง ผมซื้อเพิ่มครับ

สำหรับผมถือยาวเพราะ
1. มั่นใจว่าในระยะยาวแล้วไม่ขาดทุน
2. ชอบเก็บสะสมหุ้นดีที่ผ่านการกรอง ไว้ให้มากๆ
3. หวังว่าในอนาคตสามารถอยู่ได้ด้วยเงินปันผล
4. อยากอยู่แบบสบายๆในแต่ละวัน ไม่ต้องดูราคาหุ้นบ่อยๆเดี๋ยวประสาทกิน
5. ยึดถือพี่ครรชิต กับลุงขวดเป็นแบบอย่างตอนเริ่มลงทุนในหุ้นใหม่ๆครับ

ไม่มีเวลามานั่งจ้องราคาหุ้นทุกวัน ก็เลยไม่ค่อยได้รับรู้ความสั่นไหวของราคาระยะสั้นๆ
เวลาส่วนใหญ่ในชีวิต ยังจำเป็นต้องใช้ไปกับการเพิ่มมูลค่า ให้ตนเอง นอกเหนือจากผลกำไรในการลงทุน

หนึ่ง... พอร์ทยังเล็กน้อยนัก
สอง... ยังสามารถหาเงินได้พอสมควรจากทางอื่น ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เอาเงินส่วนนั้นมาเพิ่ม
สาม... ถึงแม้นั่งจ้องมันทุกวัน ก็ไม่ใช่ว่าจะเดาได้ถูกหมดในการเคลื่อนไหวระยะสั้นของราคาหุ้น
สี่... ถ้าหยุดทำอย่างอื่นเลย ในขณะที่วัยยังเอื้อให้ทำได้อยู่ เป็นเรื่องน่าเบื่อหน่าย สำหรับดิฉัน

ดิฉัน ก็ทำหน้าที่ของดิฉัน คือ ทำอะไรก็ทำไป
และก็เรียนรู้ ที่จะหาความปลอดภัย และผลตอบแทนที่ดีพอสมควร ในการลงทุนไปเรื่อยๆด้วย
แล้วก็ให้เงิน ทำหน้าที่ของมันไป

เรื่องถือสั้นยาว ไม่มีระยะกำหนดตายตัว
แค่ว่า อะไรที่ลงทุนไปแล้วยังดีอยู่ ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ถือ (จนกว่าจะมีเหตุผลใดที่ดีกว่า)
อะไรที่ลงทุนไปแล้วพบว่า ไม่ดี ไม่ใช่อย่างที่คาด ไม่ใช่ในแบบที่เข้าใจ ก็ไม่ถือเหมือนกัน ถ้าพบว่ามันไม่มีอะไรดีเหลือพอที่จะถือ

ขอ jam

ล้อเล่น นะครับ

คุณว่า เมียน้อย กับ เมียหลวง ทั้งตัวผู้หญิงและผู้ชาย ใครมองและเน้น ระยะสั้นระยะยาว กว่ากัน

แน่นอน เมียหลวงไปจดทะเบียน = สัญญาจะตลอดไป
แต่ เมียน้อย(ชื่อเรียกอื่นๆก็แล้วแต่) ไม่มีอะไรเลย

สามีภรรยาเจอกัน คุยเรื่อง อนาคต ย๊าวยาว...ยาวออกไป เรื่องลูก เรื่องทรัพย์สิน เรื่องทำมาหากิน ดอกผล
สามีและหญิงอื่นๆ เจอกัน คุยเรื่องไปเที่ยวไหนดี shopอะไรที่ไหน รถBMW , condoไหนดี เรื่องใช้เงินแต่ไม่คุยเรื่องประหยัด ประสิทธิภาพ ประสิทธิผล เพราะไม่มองระยะยาว (ไม่รู้จะโดนจับได้เมื่อไหร่)

มันขึ้นอยู่กับนิสัย ความชอบ ความเข้าใจ การมองและคาดหวังระยะสั้นหรือระยะยาว

เรื่องสำคัญคือ เข้าใจทั้งตนเอง และเรื่องนั้นๆ  แล้วมาฝึก มาฝืน มาดัด จนเป็นวินัยและนิสัย  
และรอรับดอกผลจากการลงทุนระยะยาว หรือ การเก็งกำไรถูก(ไม่โดนจับได้)มากหรือน้อยกว่าผิด(โดนจับได้)

บางคนไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นนักเกร็งกำไรเลย แต่ก็ฝืนจะเป็นให้ได้(ผลคือ โดนหลอก)


จริงๆทุกคนต้องการ long term แต่ปัจจัยวอกแวกรอบตัวเยอะเหลือเกิน speculate มันยั่วยวนกว่า เพราะกำไรแล้วมีสีสรรและได้อารมณ์


เพ้อเจ้อจริงๆ

มันก็เหมือนซื้อ ธุรกิจน่ะครับ ลองคิดยังงั้นแล้วจะถึง บางอ้อ  :D

1. กลัวขายแล้วมันขึ้น ซื้อเพิ่มไม่กลัวตก เพราะทุนเฉลี่ยต่ำ
2. ชอบพอร์ตที่แสดงกำไรเยอะๆ หากขายไปแล้วซื้อใหม่ แม้จะถูกกว่าตอนขาย แต่ราคาก็สูงกว่าปัจจุบัน เลขออกมาไม่สวย
3. เป็นหุ้นที่มีประวัติ ความผูกพัน เช่นที่ทำงานเก่า เจอแฟนที่แรก
4. มีอยู่นิดเดียว ไม่รู้จะขายทำไม กำไรไม่กี่บาท แต่ไม่อยากซื้อเพิ่ม เพราะมันห่วย
5. ราคายังไม่ถึงเป้าหมาย (สักที)
6. (อันนี้จำใจถือ) โดน SP

8) ถือหุ้นสภาพไม่คล่องเลยไม่รู้ว่าจะไปขายให้ใคร

เขาอาจจะคิดคล้ายๆบัฟเฟตต์มั้งครับ

ส่วนสาเหตุที่ VI มักจะถือนานน่าจะเป็นเพราะประโยคอมตะของบัฟเฟตต์ที่ว่า

" ผมซื้อหุ้นหนึ่งอาทิตย์ผมบอกไม่ได้หรอกว่าหุ้นจะขึ้นจะลงเพราะเดาใจ mr.market ไม่ได้ ซื้อเดือนหนึ่งก็เหมือนกัน ซื้อปีหนึ่งก็ไม่ต่างกันผมอาจจะขาดทุนยับก็ได้  แต่ผมมั่นใจว่า5 ปีข้างหน้า 10 ปีข้างหน้ามันขึ้นแน่ๆ เพราะกิจการมันดีแน่ๆ "

ดังนั้น VI จึงมักจะมองยาวโดยอัตโนมัติ  และจึงมักจะถือนานโดยปริยายเช่นกัน

ไม่ได้ตั้งใจถือยาวหรือสั้น

แต่ที่ถือว่ายาวนานประมาณ 5 ปีแล้ว

ก็เพราะไม่เข้าเงื่อนไขในการขายซักที

ที่ถือยาวเพราะ
1. พื้นฐานบริษัทไม่เปลี่ยน ก็ไม่มีเหตุผลที่จะขายครับ
2. ยังไม่เจอตัวที่คิดว่าน่าจะดีกว่าครับ

แต่สำหรับข้อ 2 บางที่ก็ลังเลที่จะเปลี่ยนด้วยอะครับ กลัวกลายเป็นขายหมูแล้วไปซื้อควายกลับมาแทน เลยถือต่อไปเพื่อความสบายใจดีกว่า

Welcome back ครับพี่เจ๋ง
เห็นความพยายามของพี่แล้วน่านับถือจริงๆ
ที่จะทำให้ เวปนี้เป็นเวปด้านการลงทุนที่ดี
งั้นผมขอแจมหน่อยนึงตรงนี้รึกัน

ผมมองว่า ปัจจัยด้าน ราคาต้นทุน แต่ละช่วงเวลา ของแต่ละคนทำให้ระยะเวลาการถือหุ้นของคนนั้นไม่เท่ากัน ซึ่งปัจจัยตัวนี้เองเป็นตัวกำหนด ให้เกิดอาการขึ้นๆลงๆเป็น after effect ของการ เทรดหุ้น

พูดแล้วก็งง เอาเป็นว่าพูดง่ายๆก็คือ สมมุติว่าถ้าผมซื้อหุ้น A มาในราคา 1 บาท เมื่อวานนี้แล้ววันนี้มันขึ้นมา 20% time value มันแทบไม่มีความหมาย ผมจึงสามารถตัดสินใจขายออกไปได้ในเวลาอันรวดเร็วมากๆ แทบไม่ได้คิดเลย (ไม่ว่าหุ้นนั้นจะมีมูลค่า intrinsic มากเท่าใด )

กลับกัน ถ้าผมถือหุ้นนั้นมา 1 ปี แล้วขึ้นมา 20% ผมอาจจะเฉยๆ เพราะคิดว่า หนึ่งปีแค่ 20% เอง แถมมีเวลาไตร่ตรอง intrinsic value ของ หลักทรัพย์นั้นๆ ให้ถ่องแท้อีกด้วย ยิ่งถ้าผมถือมา 2 ปี 3 ปี 5 ปี หรือ 10 ปี ยิ่งไปกันใหญ่ นอกไปจากนั้น ถ้าผมมั่นใจว่า บริษัทต้องดีแน่ๆ จาก whatever assumption..ที่ได้มา

ผมยิ่งต้องรอให้โครงการ business plan ต่างๆที่บริษัทตั้งต้นมาตั้งกะทีแรกที่ผมคิดจะซื้อหุ้นแรกของบริษัทนั้นๆ ให้ดำเนินการได้ สร้างรายได้ได้นั้นมันเสร็จลง ซึ่งปกติโครงการต่างๆที่ว่ามันจะกินเวลานานเกิน 1 ปี หรือบางที 2-3 ปี พอได้ยังงี้แล้วก็หันกลับไปดูเรื่อง time value อีกทีนึงครับ มันเลยนานไปเอง.. :lol:

ที่ถือหุ้นบางตัวได้นานแล้วไม่ขายเพราะ

1. ต้นทุนต่ำ เลยไม่คิดจะขาย (กลัวซื้อกลับไม่ได้มากกว่า)
2. รู้สึกดี ที่ได้เป็นเจ้าของ เวลาไปประชุมผู้ถือหุ้น ที่มีน้อยๆ คนแล้วเราก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย (แม้ว่า จะไม่ได้กำไรในราคาหุ้นหรือมีปันผลเพียงนิดเดียว)

เวลาหุ้นลงมากๆ ถ้าลงทั้งตลาดไม่เคยกังวลครับ  ผมยังมีปัญหาอยู่นิดเดียว ถ้าหุ้นพื้นฐานดีของผมลงโดยไม่มีสาเหตุทั้งที่ตลาดปกติ คือกลัว insiders  ประมาณว่าพื้นฐานเปลี่ยนไปแล้วแต่เรายังไม่รู้ ยังไม่มีการประกาศเป็นทางการ  แต่กลับมีบางคนรู้  เก่งไม่กลัว กลัวโกง  เพราะเรื่อง insiders ทำให้ผมยังกังวลอยู่บ้างถ้าหุ้นตกมากๆโดยไม่มีสาเหตุ

เป็นไปได้ใหมว่าที่เราถือยาวอยู่เพราะคิดว่าพื้นฐานดีแม้หุ้นตกเราก็ไม่ขาย
แต่จริงพื้นฐานเปลี่ยนไปแล้วหุ้นจึงตกเพียงแต่เราไม่รู้ว่าพื้นฐานเปลี่ยนไป

คําถามคือ เราจะรู้ได้ไงว่าเราคิดถูกหรือผิดว่าพื้นฐานเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน

เพราะมาอ่าน TVI ..... :lovl: :lovl: :lovl:

มีสองประเภท
ประเภทแรกมีการคิดการออกไว้แล้วเช่นคุณฉัตรชัย เป็นนักลงทุนตัวจริง
กับอีกประเภท ไม่คิดไว้ เลยไม่ได้ออก ซึ่ง ไม่ขอออกความเห็น

ส่วนไอก็มีการคิดไว้เหมือนกันว่าจะออกตรงไหน ไว้แล้วก่อนที่จะเข้าไป

เป็นไปได้ใหมว่าที่เราถือยาวอยู่เพราะคิดว่าพื้นฐานดีแม้หุ้นตกเราก็ไม่ขาย
แต่จริงพื้นฐานเปลี่ยนไปแล้วหุ้นจึงตกเพียงแต่เราไม่รู้ว่าพื้นฐานเปลี่ยนไป

ตรงนี้เป็นส่วนที่ผมกลัวที่สุด  กลัวว่าเราหลงคิดว่าพื้นฐานไม่เปลี่ยน ความจริงเราเพียงไม่รู้ข้อมูล  ส่วนนี้ TVI  ช่วยได้มากครับ

เคยถือยาวสุดแค่ 1 ปีเองครับ พอขายไปได้กำไรมา 15-20%เอง แล้วมันก็ขึ้นต่อ แย่จัง

ติดดอยก็เลยต้องกลายเป็นนักลงทุนระยะยาวแบบไม่เต็มใจ  :lovl:

ขายไปก็ขาดทุนเลยถือไว้กินเงินปันผลดีกว่า
เช่น pranda ซื้อมา 6.55 พอจ่ายปันผลเหลือ 5.9
ขายไปก็ใช่ที่เลยถือไว้กินปันผลอีกรอบ ตอนนี้ราคา 6.30
สรุป ได้ปันผล 2 ครั้ง 0.65*2 = 1.3
ตอนนี้ราคา 6.3 เลยต้องถือไว้กินปันผลต่อไป (รู้งี้ขายไปตอน 6.7-6.8 หลังให้ปันผลดีกว่า)

TTA ซื้อมา 18.8 ตอนนี้เหลือ 17 กว่าๆ
ตราบใดที่บริษัทไม่ขาดทุน ต่อให้กำไรปีนี้เหลือ 4 บาท ปีหน้า 3 บาทก็จะถือต่อไป กินปันผลเหมือน PRANDA เลย

ตั้งใจจะถือยาว แต่ถือได้ไม่ทุกตัว หรือเพราะเราหลายใจ หรือเพราะเงินมันน้อยไป