Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

เปล่าหรอกไม่ได้มาชวนนักขัดพื้นกับช่างเทคนิดให้ทะเลาะกัน

เพียงแต่ว่าตอนปลายปีได้มีโอกาสเลี้ยงข้าวท่านแม่ทัพสุมาอี้ เลยได้มีโอกาสคุยกันเรื่องการลงทุนที่ workที่สุดในสายตาของแต่ละคน

ท่านแม่ทัพบอกว่า "จริงๆแล้วเราน่าจะหาบริษัทที่ Business Modelเจ๋งๆ มองอนาคตได้ชัดเจน แล้วลงทุนไปเลย"

ส่วนเพื่อนอีกท่านหนึ่ง(ท่านอาจจะยังต้องการรสชาดในชีวิตอยู่บ้างก็ว่า "ผมแบ่งเป็นสองกอง กองแรกเลือกบริษัทที่ Business Modelเจ๋งๆ และปล่อยให้เติบโต ไว้รอกินยาวๆ อีกกองหนึ่งเอาไว้ลงทุนในกิจการที่กำลังจะมี Earning เติบโต และตลาดประหลาดใจ กำไรเร็วดี"
_------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อวาน เศรษฐีใหญ่แห่งเมืองเลย ร้อนวิชาโทรมาปรึกษาหุ้นสามบริษัท "หุ้น...เห็นว่าPEต่ำมากๆ น่าสนใจครับ..."

หุ้นที่ท่านเจ้าสัวเมืองเลยว่ามา ผมก็ถามสวนกลับไป ได้คำตอบเกี่ยวกับธุรกิจที่แข่งขันรุนแรง GPMสูง แต่ NPต่ำเอามากๆ แถมมีผลกระทบจากความไม่แน่นอนของราคาวัตถุดิบและ การประมูลงาน

"มันอาจจะขึ้นก็ได้นะ ท่านเจ้าสัว...แต่ผมไม่เอา"

แล้วท่านเจ้าสัวก็เสริฟจานใหม่ทันที

"บริษัท...เพิ่งควบรวมกิจการ มีปัญหาเรื่องorderงาน ราคาลดลงมามาก แต่เมื่อรวมกิจการแล้วอาจได้ประโยชน์จากกำไรของกิจการที่รวมมา"

จริงๆผมชอบธุรกิจที่พยายามหาทางออกสำหรับสินค้าและบริการของตัวบริษัทให้ไปเล่นในพื้นที่ที่ไม่มีใครอยากจะแข่งด้วยมากกว่าที่จะต้องพยายามลดต้นทุนเพื่อแข่งขันให้ได้ ราคาก็ไม่ได้กำหนดเอง ต้องให้ลูกค้ามาคอยบอกว่า "cost down 3% a year"

ท่านเจ้าสัวก็ยังไม่หมดความพยายาม นำเสนอจานใหม่มาทันที

"บริษัท....นี้ดูท่ากำลังจะดีนะครับ เพราะจะรับรู้ผลขาดทุนกับกิจการที่ไปลงทุนในต่างประเทศน้อยลง"

ดีครับแต่ผมไม่ชอบตัวย่อหน้าหุ้นตัวนี้ ถ้าไม่มีผู้บริหารกลุ่มนี้ผมจะสบายใจมากกว่านี้

_____________________________________________________

เท่าที่สังเกตุเห็น ท่านแม่ทัพแกไม่ค่อยรวยเร็วเหมือนท่านเจ้าสัว แต่แกรวยมั่นคงดีนะ หุ้นแกไม่ค่อยตก ไม่ค่อยหวั่นไหวกับอะไร ท่านเจ้าสัวเมืองเลยก็ไม่ใช่ย่อย อาศัยลูกไว...ไวปานกามนิตหนุ่ม (ขนาดอยู่ไกลปืนเที่ยง ยังไวกว่าคนในกรุง)

ส่วนผมชอบธุรกิจที่Business Modelเจ๋งๆ แต่ราคาถูกๆ รวยเร็วและสบายใจ...ไม่ค่อยชอบลุ้นไตรมาสต่อไตรมาส...แต่หายากชมัดเลยครับ

พอดีคุณชายอุ๋ยกับคุณธาริษาท่านช่วยผมเมื่อตอนปลายปีให้ได้หุ้นดีๆและราคาถูกมาไว้ใน port ขนาดท่านแม่ทัพยังมีต้นทุนสูงกว่าผมเลย อิ อิ
____________________________________________________

พล่ามมานานแล้ว คราวนี้ถามท่านสมาชิกของผมบ้างว่า ท่านว่าแบบไหน workครับ

ขอออกตัวก่อนว่าผมเป็น VI  มือใหม่นะคับ ฉนนั้นความรู้ ความคิดอาจจะไม่เฉียบคมเท่าไร
       ส่วนตัวแล้วเป้นคนลงทุนระยะยาวทั้งพอร์ต แต่นอกจากแบ่งประเภทหุ้นตามการเติบโตแล้ว ยังแบ่งหุ้นตามสภาพคล้อง สิ่งนี้อาจจะทำให้ผมแตกต่างจากหลายๆ ท่าน คือ
       โดยปกติแล้วเราจะเลือกหุ้นและตั้งราคาที่เราจะชื้อไว้ เมื่อหุ้นตกลงมาถึงราคาที่ต้องการก็จะทยอยซื้อ แต่สำหรับผมแล้วหุ้นที่มีสภาพคล้องผมจะดูกราฟทางเทคนิดประกอบ เช่น เมื่อหุ้นตกลงมาถึงราคาที่เราต้องการแต่กราฟทางเทคนิคบอกว่าหุ้นยังสามารถลงต่อไปได้ ผมจะเริ่มทยอยชื้อจากทีละน้อยๆ (5%-10% ของที่ต้องการ) แล้วจะรับหมดไม้เมื่อสัญญาณทางเทคนิคบอกว่ามัน ไม่น่าจะลงต่อไปอีก
        บางครั้งก็ใช้ได้บางครั้งก็ให้ไม่ได้(หุ้นยังลงต่อ) แต่เราก็ได้หุ้นที่ถูกกว่าการชื้อโดยไม่มีเป้าหมายในการรับนะคับ
         ผมจึงคิดว่า เทคนิด+คุณค่า จึงเป็นการดี

 :ep:  :ep:

ผมความรู้น้อย ขออนุญาตรอฟังนะครับ

ตามความรู้อันน้อยนิดของผม

ผมเชื่อว่าทุกแบบล้วนมีจุดดีแตกต่างกัน
และมีตัวอย่างให้เห็นว่าสามารถทำได้จริง
แต่ว่า แต่ละแบบก็จะมีเด่นจุดด้อยเหมาะกับ
อุปนิสัยแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ
ถ้าเราเรียนรู้เงื่อนไขของแต่ละแบบ
และเรียนรู้อุปนิสัยของตัวเราเอง

ผมว่า...
เล่นในแบบที่ตัวเองถนัด  WORK ที่สุดครับ

เสี่ยเมืองเลย สนใจนี่อาไรน๊า

STPI KPN CP7-11 รึเปล่านะ

Model เจ๋ง ผมคิดว่า BIGC ครับ อ มน แต่ ราคามีส่วนลด นี่ ไม่รู้เมื่อไหร่

แต่ เจเว่น อีเลเฟน ผมก็คิดว่า เจ๋งเป้งเหมือนกันนะครับ

ผมก็ยังลงทุนตามประสาแมงเม่า VI อยู่ ยังไง
ใครเป็นเซียน วิเคราะห์หุ้นก็ ทำการบ้านให้อ่านบ้างนะครับ!!!
(ฮิๆ...) :lol:

ขอตอบแบบคนเป็นมือใหม่น่ะครับ สำหรับผมแล้วการลงทุนที่ดีที่สุดสำหรับความคิดผมน่าจะเป็นแบบที่พี่มนว่าคือ ธุรกิจที่Business Modelเจ๋งๆ แต่ราคาถูกๆ  แต่ผมเห็นเพื่อนผมเล่นแบบเทคนิคเขาก็กำไรเหมือนกัน ผมเคยไปเล่นแบบเทคนิคบ้างก็มักขาดทุนมากกว่า ส่วนเพื่อนผมพอให้มาลงทุนแบบ VI ก็มักจะไม่กำไร ผมก็เลยคิดว่าการลงทุนที่ work ที่สุดน่าจะเป็นการลงทุนที่เราใช้แล้วประสบความสำเร็จครับ   หากผิดพลาดประการใดโปรดผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยน่ะครับ

ผมก็เป็น VI มือใหม่คับ ขอ แสดงความ คิดเห็นด้วยคน คับ


ผมคิดว่า แต่ละคนก็ มีจุดอ่อน จุดแข็ง ต่างกัน
มีจุดมุ่งหมายในชีวิต ที่ต้องการ ไปถึงต่างกัน
มีความอดทนต่างกัน มีประสบการณ์ในอดีตต่างกัน
วิธีการลงทุนก็ เลยจำเป็น ต้องต่างกัน

รุ้สึก โกเล้ง เคยกล่าวว่า
สุดยอดกระปี่ จะต้องไม่ยาวไป ไม่สั้นไป    ไม่หนักไป ไม่เบาไป
ที่สำคัญคือต้องเหมาะกับคนๆนั้น
สุดยอดกระปี่ ของแต่ละคนจะต่างกัน

ผมก็เลยคิดว่า เราน่าจะคอย สังเกตุว่า vi แนวไหน เหมาะสมกับตัวเองมากที่สุด
และค่อยๆ ปรับปรุงตัวเอง ให้กลายเป็น vi ในแนวนั้น คับ

น้อมรับคำสอนพี่ๆ คับผม

แหมท่านอาจารย์ จากการพาดพิง เนื่องจากศิษย์ยังด้อยประสบการณ์และจุดยืนที่ยังไม่มั่นคง ก็เลยต้องหาค้นหาแนวทางที่คิดว่าใช่ของตนเองไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอ และถ้าจะไม่ให้เขวก็ต้องมีคนที่คอยติติงและแนะนำในสิ่งที่ผมยังไม่เคยมอง

ที่จริงผมก็อยากมองการลงทุนแบบมองรูปแบบธุรกิจแบบท่านอาจารย์และท่านแม่ทัพ แต่ด้วยความไกลปืนเที่ยง จะไปเรียนรู้ธุรกิจอย่างลึกซึ้งจน วางใจ ให้เขาทำแทนได้ ก็ต้องเป็นธุรกิจที่ผมถนัดและเรียนรู้ได้ง่าย เช่น2-3ปีที่ผ่านมาผมก็ได้เป็นกอบเป็นกำจากค้าปลีก โรงแรม และโรงพยาบาล แต่มาหลังๆด้วยความโลภที่เห็นpeสูงๆเลยขายไปซะเยอะ และอยากได้มากกว่า15%ต่อปี
เลยต้องหากลุ่มธุรกิจที่เข้าถึงยากๆ และมีราคาถูกๆ หรือจากวิชาอาจารย์สั่งสอนทางบัญชี ที่มันมีอะไรซ่อนอยู่ จากพวกก้นบุหรี่หรือมีสัญญาน turn ให้เห็น ก็จะค่อยๆตามดมกลิ่นไปเรื่อยๆจนคิดว่า timingเหมาะสมในการลงทุน ก็ซัด แต่ด้วยหุ้นพวกนี้ดูยากกว่าหุ้นที่ผมถนัด(ใครก็ถนัดเพราะมันดูง่าย) ผมเลยต้องตีวงขยายกรอบความรู้ออกไปหาขุมทรัพย์แหล่งอื่นๆ

แต่ก็อย่างที่ว่า เราจะลงทุนต้องหาคนมาช่วยจับผิดความคิดของผม โดยเฉพาะคนที่เก่งๆ ผมยอมรับ4ท่านที่เป็นอาจารย์ผมหลักๆที่คอยแนะนำผม ก็มี พี่มน พี่หมอ คุณIH และคุณลูกอิสาน ทั้งสี่ท่านมีมุมมองที่แตกต่าง เก่งบู๊ บุ๋น คนละด้าน เลยทำให้ผมเอาตัวรอดมาได้จนทุกวันนี้  นี่ยังไม่นับรวมคนในเวปนี้ที่ถนัดกันคนละด้านที่ผมคอยเอื้อเฟื้อข้อมูลเป็นระยะๆ(อย่าให้กล่าวเลยครับ เพราะมีหลายสิบคนที่ผมขอความรู้เป็นประจำ)

ถึงแม้นเส้นทางนี้มันจะเหนื่อยถึงเหนื่อยมาก แต่ถ้าเราไปค้นพบป่อง(ภาษาลาว)ทางออก จากป่าทึบ มันก็รู้สึกมีแฮงดีนะพี่ โดยเฉพาะถ้าเราเป็นคนถากถางให้มันเตียน เพื่อให้คนที่เดินร่วมกันไปเดินได้ง่ายขึ้น

แต่บางครั้งถ้าดูผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะครับ :lol:

ปล.สามตัวที่ว่าไปศึกษาก่อนตัดสินใจนะครับ เพราะพี่มนยังไม่เล่นด้วยเลยมี
ก้นบุหรี่ที่จะturn  TRT AH
และไม่ก้นบุหรี่แต่จะกำไรกระโดดในรูปแบบบัญชีที่พี่มนไม่ชอบผู้บริหาร คือ ขนมจีบซาลาเปา

ยังไงถ้ายังหารูปแบบตัวเองไม่เจอก็จะรบกวนพี่ไปเรื่อยๆ อย่าเพิ่งรำคาญน้องคนนี้ก่อนนะครับ

ส่วนผมชอบธุรกิจที่Business Modelเจ๋งๆ แต่ราคาถูกๆ รวยเร็วและสบายใจ...ไม่ค่อยชอบลุ้นไตรมาสต่อไตรมาส...แต่หายากชมัดเลยครับ

ลุ้นผลงานไตรมาสเป็นเรื่องที่น่าทรมานเหมือนกันนะ  

ผมไม่คิดว่าบัฟเฟต ปีเตอร์ ลินช์ หรือ ดร.นิเวศน์ จะมาลุ้นหวาดเสียวแต่ละไตรมาส เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น บัฟเฟตคงอายุไม่ยืนขนาดนี้หรอก

ใช้ business model ผมว่า work สุดครับ

ที่ผมสนใจวิธี business model นั้นเพราะผมเห็นว่ามันเป็นวิธีที่ใช้ effort น้อยที่สุดในการได้ผลตอบแทนที่ดีระดับปานกลาง (หมายถึงดีกว่าตลาดเป็นอย่างน้อย อย่าง 15% ต่อปีน่าจะได้แน่ๆ)

ผมเชื่อว่ามีวิธีที่รวยได้เร็วกว่าวิธีนี้มาก แต่วิธีการเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ต้องการeffort สูงมากทั้งสิ้น ถ้าใครมีเป้าหมายผลตอบแทนสูงๆ แบบ 40% ต่อปีขึ้นไปคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องใช้วิธีการที่ต้องการ effort สูงๆ

สำหรับผมตลาดหุ้นไม่ได้เป็นเป้าหมายชีวิต ผมเพียงแต่ใช้เป็นที่ออมเงินเท่านั้น ก็เลยพอใจกับวิธีที่สบายๆ และให้ผลตอบแทนในระดับปานกลาง

ลงทุนกับอาเสี่ยปัญญา "workที่สุด"  :lol:  :)
ล้อเล่นนะครับพี่ๆ

แบบไหนดี workที่สุด  ขึ้นกับสไตล์ของแต่ละคนครับ

ผมชอบสไตล์เดียวกับท่านแม่ทัพคือ  ลุกไปฉี่ระหว่างเวลาเทรดได้ ไม่ต้องนั่งเฝ้าทุกวัน และนอนหลับได้สนิททุกคืน

อาจจะกำไรน้อยไปบ้าง  ได้กินคำน้อยๆ ในระยะสั้น
....... แต่ก็ไม่ขาดทุนมาก จนสิ้นเนื้อประดาตัว

จริงๆ ก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่ช่างขัดพื้นได้กินคำใหญ่ๆ หลายเท่าตัว

ปัญหาคือ เข้าถูกตัว.......  เข้า/ออกถูกจังหวะ.........หรือเปล่า  

ผมมีเเต่ก้นบุหรี่ ครับ
วิเคราะห์บริษัทยังไม่เก่ง
กำไร10-15 % เอง

 :(  :(

ทำไงก็ได้ให้กำไรครับ

ไม่มีอะไร work สุดสำหรับทุกคน

ส่วนผมจะแบ่งเป็นสองส่วน เล่นเก็งกำไร quarter ต่อ quarter กับพวกที่หลับตานอนดูครับ

เชื่อว่า money size มีผลอย่างมาก เพราะถ้าน้อยๆ ลงทุนยังไงก็ได้มันหมุนเปลี่ยนได้ทันที

แต่ถ้าเม็ดเงินเยอะๆ ผมว่า biz model สำคัญครับ 8)

อ่านกระทู้แรกแล้วนึกถึง ซ้อเจ็ด

ผมเห็นด้วยว่าวิธีการเข้าใจ Business Model ดีสุดสำหรับนักลงทุน part-time ใครจะเอาเวลาไปตามข่าวเป็นกระบุงได้ถ้าอย่างน้อย 40 Hr/Wk + 3 Hr/day ต้องใช้ชีวิตกับงานประจำ

ถ้าเราเข้าใจ BizMod เราก็สามารถมองตั้งแต่ Input ยัง Output ได้ว่าระหว่างทางมีอะไรเปลี่ยน Profit จะเป็นยังไง โดยการสร้าง Financial Model ตามข้อมูลที่มีอยู่ มันเสียเวลาตอนเริ่มแรกที่จะสร้าง FinMod เท่านั้นเอง

หลักที่สอนๆกันในการสร้าง Model คือ KISS (Keep It Simple and Stupid) ผมก็ฝึกๆฝีมืออยู่ เท่าที่ผ่านมาก็ดีกว่าไปเก็งว่า Q หน้า profit จะ Up/Down ตรงที่ไม่เหนื่อย

ผมถือหลักว่า "อย่าไปเล่นเกม ที่ตัวเองเสียเปรียบ" ถ้านักลงทุน part-time พยายามหาข้อมูลยังไงก็สู้ full-timer ไม่ได้หรอก ต้องใช้กลยุทธ์อีกแบบในเอาตัวรอดจะดีกว่า :lovl:

มานั่งฟังพี่ๆครับ

ความเห็นตรงๆของอาจารย์มน กับประสบการณ์การลงทุนที่มีมหาศาลว่า เป็นอย่างไรล่ะครับ

อยากฟัง

Eto Demerzel เขียน:ผมว่า model ที่เวิร์ค คือเกาะท้ายผู้บริหารที่ไว้ใจได้ไปครับ
เพราะ business model ดีแค่ไหน เจอผู้บริหารโกงก็หมดตัวได้

ประโยคนี้จำขึ้นใจเลยครับพี่ Eto เจอมากะตัวซึ้งเลย....    :evil:  :evil:

เดี๋ยวนี้ต้องไปหาเรียนวิธีดูโหงวเฮ้งแล้วครับ หน้าตาไม่ไว้ใจไม่ลงทุน

ผมไม่ชอบบริษัทที่ทำธุรกิจแบบ  ไร่เลื่อนลอย ครับ

แบบไหน work ที่สุดผมเองก็ยังไม่รู้เลยครับ .. ก็ได้แต่ลองไปเรื่อยๆ ตอนนี้ยังเพิ่งลองได้ไม่กี่แบบ
ถ้าถามใจจริงๆ ผมชอบแบบ Business Model เจ๋งๆแบบท่านแม่ทัพ ที่ผ่านมาก็พยายามลงทุนหุ้นในพวกนี้อยู่เรื่อยๆ แต่ไหง๋เวลาผ่านไปไอ้หุ้นที่เรามองว่า Business Model เจ๋งๆมันมักจะไม่เจ๋งอย่างที่เราคิดซะแล้ว สุดท้ายมันกลายมาเป็นหุ้นที่อาจจะไม่ได้ดีมาก แต่มันเติบโตเร็ว แบบที่ท่านเจ้าสัวเมืองเลยชอบเล่นแทน

แต่อย่างที่ท่านแม่ทัพบอกมาครับ .. การลงทุนแบบหลังต้องใช้ effort สูงมากจริงๆ ผมละนับถือท่านเจ้าสัวมากๆ ขยันขุดหุ้นใหม่ๆมาอยู่เรื่อยๆ (ผมว่าผมก็ฟิตแล้วนะ . แต่กว่าจะเจอแต่ละตัวแทบแย่) .. ผมเองก็ได้รับความช่วยเหลือมามากเหลือเกิน ต้องขอบคุณจริงๆครับ  

3 ปีก่อนผมเข้าตลาดหุ้นมาเพราะวอเรน บัฟเฟต รู้สึกอยากลองประสบความสำเร็จให้ได้แบบท่านบ้าง

แต่พอเข้ามาได้ไม่นาน ผมก็เริ่มรู้สึกว่าวิธีของวอเรนใช้ไม่ได้กับหุ้นไทย ผมเปลี่ยนไปเป็น Growth investor แทน ผมวิ่งหาหุ้นเติบโตสูงที่ราคายังมีราคาถูกเกินไป วิธีนี้เห็นผลเร็วกว่าจริงๆ

แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมกลับไปอ่านคำพูดหลายๆ คำของวอเรนใหม่ แล้วผมก็เริ่มรู้สึกว่า ที่ผ่านมา ผมไม่ได้เข้าใจคำพูดของวอเรนอย่างแท้จริง คำพูดขอวอเรนส่วนใหญ่จะสั้นๆ ทำให้ต้องตีความ การตีความที่ผิดนี่แหละคือปัญหา เมื่อก่อนผมเเข้าใจไปเองว่า วอเรนชอบหุ้นที่ไม่โต ชอบหุ้นพีอีต่ำ ซึ่งผิดทั้งนั้น วอเรนไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลยสักนิด

"วิธีการลงทุนของผมก็คือผมมองหาธุรกิจที่มีโมเดลที่ยากจะเลียนแบบ ผู้บริหารเก่งและซื้อสัตย์ และราคาหุ้นไม่แพง"

ผมว่าวลีข้างต้นของวอเรนเป็นวลีที่ลึกซึ้งมากๆ แต่ถ้าตีความแบบผิดๆ เข้ารกเข้าพงได้เลย

ตอนนี้ผมเพิ่งหันกลับมาชอบแนวทางของวอเรนอีกครั้งด้วยความเข้าใจแบบใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม ส่วนจะประสบความสำเร็จหรือไม่นั้นก็ต้องรอดู 3 ปีนี้ครับ  :D

[quote="สุมาอี้"]ส่วนจะประสบความสำเร็จหรือไม่นั้นก็ต้องรอดู 3 ปีนี้ครับ

เข้ามานั่งฟังผู้ใหญ่คุยกัน  :lol:

"บริษัท....นี้ดูท่ากำลังจะดีนะครับ เพราะจะรับรู้ผลขาดทุนกับกิจการที่ไปลงทุนในต่างประเทศน้อยลง"

ดีครับแต่ผมไม่ชอบตัวย่อหน้าหุ้นตัวนี้ ถ้าไม่มีผู้บริหารกลุ่มนี้ผมจะสบายใจมากกว่านี้

ใช่อันนี้เปล่าคะ

http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/top ... 43277.html

คงแล้วแต่ปัจจัยพื้นฐานชีวิตของแต่ละคนมั่งครับ

ของผม แนวทาง  vsop ได้ผลดีที่สุดครับ


ฝากส่งซิกถึงเสี่ยมนตรีอีกรอบ
ไม่รู้ได้อ่านที่ผมโพสไปหรือยัง

ขอบคุณสำหรับหนังสือพร้อมลายเซนต์ครับ
ได้รับแล้วด้วยความขอบคุณ

:lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

ถ้าจำไม่ผิดในปี 1997 วอร์เรนเคยพูดว่า ถ้ามีเงินแค่ 1 ล้านเหรียญ
เค้าน่าจะทำผลตอบแทนถึง 50% ต่อปีได้...


แต่ผมไม่คิดว่าวอร์เรนจะทำอย่างนั้นได้ ถ้าไปซื้อหุ้นดี ราคาแพง


แมวอะไรก็ได้ ขอให้จับหนูได้เป็นพอ
แนวไหน ก็เลือกให้ตรงกับจริตของตัวเราเองครับ

[quote="สุมาอี้"]3 ปีก่อนผมเข้าตลาดหุ้นมาเพราะวอเรน บัฟเฟต รู้สึกอยากลองประสบความสำเร็จให้ได้แบบท่านบ้าง

แต่พอเข้ามาได้ไม่นาน ผมก็เริ่มรู้สึกว่าวิธีของวอเรนใช้ไม่ได้กับหุ้นไทย ผมเปลี่ยนไปเป็น Growth investor แทน ผมวิ่งหาหุ้นเติบโตสูงที่ราคายังมีราคาถูกเกินไป วิธีนี้เห็นผลเร็วกว่าจริงๆ

แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมกลับไปอ่านคำพูดหลายๆ คำของวอเรนใหม่ แล้วผมก็เริ่มรู้สึกว่า ที่ผ่านมา ผมไม่ได้เข้าใจคำพูดของวอเรนอย่างแท้จริง คำพูดขอวอเรนส่วนใหญ่จะสั้นๆ ทำให้ต้องตีความ การตีความที่ผิดนี่แหละคือปัญหา เมื่อก่อนผมเเข้าใจไปเองว่า วอเรนชอบหุ้นที่ไม่โต ชอบหุ้นพีอีต่ำ ซึ่งผิดทั้งนั้น วอเรนไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลยสักนิด

"วิธีการลงทุนของผมก็คือผมมองหาธุรกิจที่มีโมเดลที่ยากจะเลียนแบบ ผู้บริหารเก่งและซื้อสัตย์ และราคาหุ้นไม่แพง"

ผมว่าวลีข้างต้นของวอเรนเป็นวลีที่ลึกซึ้งมากๆ แต่ถ้าตีความแบบผิดๆ เข้ารกเข้าพงได้เลย

ตอนนี้ผมเพิ่งหันกลับมาชอบแนวทางของวอเรนอีกครั้งด้วยความเข้าใจแบบใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม ส่วนจะประสบความสำเร็จหรือไม่นั้นก็ต้องรอดู 3 ปีนี้ครับ

แบบที่ work น่าจะมีมากมายครับ   จะมากจะน้อยก็ขึ้นกับความเสี่ยงและอุปนิสัยแต่ละคน

ผมว่า  มองหาแบบที่ไม่ work จะง่ายกว่า    และเห็นได้เยอะมาก ๆ ในตลาด  

[quote="สุมาอี้"]3 ปีก่อนผมเข้าตลาดหุ้นมาเพราะวอเรน บัฟเฟต รู้สึกอยากลองประสบความสำเร็จให้ได้แบบท่านบ้าง

แต่พอเข้ามาได้ไม่นาน ผมก็เริ่มรู้สึกว่าวิธีของวอเรนใช้ไม่ได้กับหุ้นไทย ผมเปลี่ยนไปเป็น Growth investor แทน ผมวิ่งหาหุ้นเติบโตสูงที่ราคายังมีราคาถูกเกินไป วิธีนี้เห็นผลเร็วกว่าจริงๆ

แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมกลับไปอ่านคำพูดหลายๆ คำของวอเรนใหม่ แล้วผมก็เริ่มรู้สึกว่า ที่ผ่านมา ผมไม่ได้เข้าใจคำพูดของวอเรนอย่างแท้จริง คำพูดขอวอเรนส่วนใหญ่จะสั้นๆ ทำให้ต้องตีความ การตีความที่ผิดนี่แหละคือปัญหา เมื่อก่อนผมเเข้าใจไปเองว่า วอเรนชอบหุ้นที่ไม่โต ชอบหุ้นพีอีต่ำ ซึ่งผิดทั้งนั้น วอเรนไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลยสักนิด

"วิธีการลงทุนของผมก็คือผมมองหาธุรกิจที่มีโมเดลที่ยากจะเลียนแบบ ผู้บริหารเก่งและซื้อสัตย์ และราคาหุ้นไม่แพง"

ผมว่าวลีข้างต้นของวอเรนเป็นวลีที่ลึกซึ้งมากๆ แต่ถ้าตีความแบบผิดๆ เข้ารกเข้าพงได้เลย

ตอนนี้ผมเพิ่งหันกลับมาชอบแนวทางของวอเรนอีกครั้งด้วยความเข้าใจแบบใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม ส่วนจะประสบความสำเร็จหรือไม่นั้นก็ต้องรอดู 3 ปีนี้ครับ