Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

สภาพบ้านเมืองเราที่อุณหภูมิเริ่มร้อนแรงมาตั้งแต่กลางปี 48 จากนั้นก็ลุกลามใหญ่โตจนนำไปสู่ความแตกแยกภายในชาติอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนตามที่ คมช. ว่าไว้นั้นทำให้ผมนึกถึงสามก๊กขึ้นมาเหมือนกัน เพราะสาเหตุความแตกแยกหลักๆ ก็เนื่องมาจากความไร้สัตย์ธรรมของชนชั้นปกครอง เห็นได้ว่าถึงประวัติศาสตร์จะเก่าแก่เกินกว่า 1,800 ปีแล้วแต่คนในปัจจุบันก็ทำเรื่องไม่ได้แตกต่างจากคนยุคก่อนเลย

ผมขออ้างอิงที่มาของกระทู้แต่เพียงเท่านี้เพราะไม่อยากให้ถูกลบ  :lol:  เอาเป็นว่าผมจะไม่กล่าวพาดพิงหรือเปรียบเทียบความเหมือนความต่างของเหตุการณ์สมัยโบราณกับเหตุการณ์ปัจจุบันอีกก็แล้วกัน จากหัวข้อเรื่อง ยุคสามก๊กจัดเป็นยุคที่แย่ที่สุด ยุคสงครามระหว่างรัฐก่อนหน้าที่จีนจะรวมประเทศนั้นอย่างน้อยความที่มีหลายรัฐคุมเชิงกัน ก็ทำให้ระดับสงครามไม่รุนแรงโหดเหี้ยมกระหน่ำ combo แบบยุคนี้ ความเจริญทางด้านเศรษฐกิจและวัฒนธรรมอันเนื่องมาจากความเป็นปึกแผ่นที่จีนรวมกันเป็นชาติเดียวจากสมัยฉินถึงฮั่นแทบจะพังทลายลงทั้งหมด เมื่อเริ่มตั้งคริสต์ศักราชในขณะที่ยุโรปส่วนใหญ่ยังบ้านป่าเมืองเถื่อนอยู่นั้นการทำสำมโนประชากรในสมัยจักรพรรดิฮั่นผิงตี้(ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายแห่งฮั่นตะวันตก) ระบุว่าจีนมีประชากรกว่า 60 ล้านคน ความยิ่งใหญ่รุ่งเรืองของจีนไม่มีอาณาจักรใดในโลกยุคเดียวกันจะเทียบได้

แล้วจากนั้นเกิดอะไรขึ้นเล่า จากปลายศตวรรษที่ 1 เข้าศตวรรษที่ 2 บ้านเมืองจีนเริ่มเดินไปสู่ความเสื่อม ยุคสามก๊กปกติจะเริ่มนับจากปี ค.ศ.168 อันเป็นปีที่จักรพรรดิฮั่นหลิงตี้(จักรพรรดิเลนเต้) ขึ้นครองราชย์ ไปจนถึงการรวมจีนเป็นปึกแผ่นอีกครั้งในสมัยจักรพรรดิจิ้นอู่ตี้เมื่อ ค.ศ.279 รวมเวลายาวนานถึง 111 ปี เวลายาวนานเกือบสามร้อยปีประชากรจีนน่าจะเพิ่มขึ้น แต่การทำสำมโนประชากรหลังจากนั้นกลับพบว่าจำนวนประชากรจีนเหลือเพียง 16 ล้านคนเท่านั้น

นับเป็นหายนะและหายนะ เศรษฐกิจจีนได้เข้าสู่การถดถอยอย่างรุนแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ ท่ามกลางความไร้เสถียรภาพทางการเมืองกับสงครามที่ไม่หยุดหย่อน    เหล่าพ่อค้าและนักลงทุนยุคนั้นเขาจะทำอย่างไรกันเล่า อารยธรรมจีนมีรากฐานจากลุ่มแม่น้ำเหลืองทางภาคเหนือแต่เมื่อภาคเหนือลุกเป็นไฟการอพยพเคลื่อนลงสู่ภาคใต้จึงเกิดขึ้น ในยุคนั้นเสน่ห์ของเจียงหนานยังไม่ได้มีการกล่าวขวัญอันที่จริงมันยังคงเป็นบ้านนอกและบ้านนอกอย่างแรง ควบคู่กับสภาวะอากาศที่ร้อนกว่าทางตอนเหนือและโรคระบาด คนที่รักสงบและบรรดาพ่อค้าวานิชต่างมาชุมนุมกันที่นี่ ประกอบกับความอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติการเพาะปลูกจึงได้ผลดี นับเป็นอู่ข้าวอู่น้ำแห่งยุคอันนำมาสู่ฐานะทางเศรษฐกิจที่มั่งคั่งและมั่นคงที่สุด หากว่ากันตามนิสัยใจคอ ซุนกวนก็นับเป็นผู้นำของยุคที่รักสงบที่สุดของทั้งสามก๊กและประชาชนก็อยู่อย่างเป็นสุขที่สุดเพราะโอกาสอิ่มท้องมากกว่าก๊กอื่น  :o

มองจีนยุคนั้นแล้วก็ย้อนมาดูตัวเราเองบ้าง บรรดาพ่อค้าสมัยนั้นเขาทำอะไรกัน และถามว่าเราจะทำอย่างไรท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจเช่นปัจจุบัน (เรามัวแต่กังวลกันในขณะที่จีนยุคนั้นแย่กว่าเราหลายร้อยหลายพันเท่า) ไม่ว่าจะในมุมมองของนักธุรกิจหรือนักลงทุนก็ตาม  8)

รบกวนท่านแม่ทัพผู้อยู่เบื้องหลังการวางรากฐานการสถาปนาราชวงศ์จิ้นให้ความเห็นด้วยนะครับ  :mrgreen:

ท่านถามได้ถูกคนแล้ว เพราะลูกหลานของข้าก็คือผู้ที่กอบกู้จีนให้หลุดพ้นจากยุคสามก๊กนั่นเอง 555

พงศาวดารจีนชี้ให้เห็นว่า สังคมจะแตกแยกแล้วรวม รวมแล้วแตกแยก สลับกันไปเรื่อยๆ

ในช่วงที่แตกแยก ผู้คนจะอดอยาก เพราะมีศึกสงครามตลอดเวลา ทำให้ไม่มีเวลาทำมาหากิน ไม่มีใครสามารถสะสมทุนได้ ในช่วงที่มีผู้รวมชาติได้สำเร็จ ผู้ปกครองจะเป็นเผด็จการมีอำนาจล้นฟ้า เสพสุขอยู่ในวัง แต่ในขณะเดียวกันบ้านเมืองก็เป็นปึกแผ่นทำให้เกิดการค้าการลงทุน ประชาชนก็พลอยกินดีอยู่ดี
ไปด้วย พอกินดีอยู่ดีนานๆ เข้า ผู้คนก็จะมัวแต่เสพสุข สนใจแต่ศิลปะ ไม่มีใครซ้อมรบ ในที่สุดก็จะถูกต่างชาติที่ป่าเถื่อนมากกว่ารุกรานในที่สุด สรุปแล้วก็คือทั้งสองแบบมีดีมีเสีย

เวลานี้เมืองไทยอยู่ในช่วงที่คนในชาติตีกันเองอยู่ ซึ่งไม่ค่อยเหมาะกับช่วงนี้เท่าไร เพราะช่วงนี้การแข่งขันจากต่างประเทศค่อนข้างรุนแรง เราควรจะสามัคคีกันมากกว่า ที่น่าเป็นห่วงก็คือช่วงเวลาแบบนี้สามารถกินเวลาได้ยาวนานมาก อย่างสามก๊กก็ ร้อยกว่าปี ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย อาร์เจนตินาเมื่อปี 1920 เป็นประเทศพัฒนาแล้ว พอเจอการเมืองที่ไร้เสถียรภาพ ประเทศก็ถอยลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นประเทศโลกที่สาม จนถึงเดี๋ยวนี้ 85 ปีแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น ต้องภาวนาให้ประเทศเกิด "ฮีโร่" ขึ้นมารวมคนให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้ยังมืดแปดด้านอยู่

แต่ถ้ามองอีกแง่หนึ่ง ผมนึกไปถึงเกาหลีใต้ ในยุคหนึ่งเป็นยุคประท้วงแหลก เหมือนกับเมืองไทยตอนนี้ ประเทศของเขาหยุดพัฒนาไปพักหนึ่ง แต่ในที่สุดการประท้วงแหลกก็ทำให้เอาประธานาธิบดี 2 คนของเกาหลีใต้ติดคุกตลอดชีวิตข้อหาคอรัปชั่นได้สำเร็จ แล้วหลังจากนั้นไม่นานอยู่ๆ เกาหลีใต้ก็ผงาดขึ้นมาเป็นประเทศชั้นนำ ไม่รู้ว่าสองเหตุการณ์นี้เกี่ยวข้องกันหรือเปล่า หรือว่าเกิดขึ้นไล่เลี่ยกันโดยบังเอิญ แต่ผมว่ามันน่าจะเกี่ยวกันนะ หวังว่าที่คนไทยตีกันในวันนี้จะนำไปสู่ระบบที่ดีขึ้นแบบเกาหลีใต้ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น จะยอมลำบากตอนนี้สัก 4-5 ปี ผมก็ยอมครับ

เลือกเอาครับว่าจะชอบ Evolution หรือ Revolution

สุมาอี้ เขียน:อาร์เจนตินาเมื่อปี 1920 เป็นประเทศพัฒนาแล้ว พอเจอการเมืองที่ไร้เสถียรภาพ ประเทศก็ถอยลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นประเทศโลกที่สาม จนถึงเดี๋ยวนี้ 85 ปีแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น ต้องภาวนาให้ประเทศเกิด "ฮีโร่" ขึ้นมารวมคนให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้ยังมืดแปดด้านอยู่

ถ้าเป็นประเทศฟ้าขาวแล้ว ผมว่า เสือเตี้ย มาราโดน่า นี่เป็นศูนย์รวมจิตใจของแท้เลยนะครับ เรียกว่าเดินตรงไหนในประเทศมีแต่คนชื่นชม ไม่โดนยิงทิ้ง 55

สมัยเรียนประถมจำได้ว่าในแถบละแวกนี้ พม่าเป็นประเทศอันดับหนึ่งทางด้านเศรษฐกิจ

เส้นทางที่กำลังเดินไปตอนนี้เป็นจุดที่น่าตื่นเต้นระมัดระวังและน่ากังวลใจ ถ้าทุกอย่างไปในทางที่เหมาะสม เราก็คงผ่านไปได้ด้วยดีทุกคน ตั้งแต่มีรมต.รอบใหม่ แนวทางทางศก.กำลังเปลี่ยนกลับมาเป็นแบบเสรีมากขึ้น ดูๆแล้วกม.นอมินีอาจจะไม่ออกมาด้วยซ้ำไปมั่ง เรื่องกม.ค้าปลีก อาจจะไม่คลอด เรื่องเทเลคอมพูลก็คงเป็นกระแส เพราะคนจุดประกายไม่ใช่รมต. ยกเว้นเกิดเหตุผิดปกติ ก็น่าจะไม่เกิด

ภาพรวมๆเราอาจจะกลับไปในรูปแบบก่อนหน้าอย่างที่เคยเป็นมา

แต่ตรงนี้ที่น่ากังวล เพราะเป็นรูปแบบที่กำลังแสดงถึงพลังความคิดของผู้ใหญ่สองฝั่งที่กำลังกำหนดแนวทางของเราในอนาคต และดูแล้วมันไม่ใช่การประสานแนวคิดทั้งสองให้ออกมาเป็นแนวปฏิบัติแนวเดียวแต่เป็นการเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ช่วงนี้เลยมีปรากฏการณ์ข่าวลือมากเป็นพิเศษ

ขอบคุณทุกๆ ท่านสำหรับความเห็นด้วยนะครับ    แต่.........  :ep:

เพื่อให้ขอบเขตของการ discuss กันมีแนวทางและเข้มข้นมากขึ้น ผมขอถามตรงๆ ตามกรอบที่วางไว้เลยก็แล้วกันนะครับ  8)
ขอแบ่งการพิจารณาในสมัยสามก๊กออกเป็นสองยุค
[1.] เริ่มตั้งแต่พระเจ้าเลนเต้ขึ้นครองราชย์ ไปจนถึงโจโฉพ่ายทัพเรือ (ค.ศ.168-209)
[2.] เริ่มจากการพ่ายทัพของโจโฉจนรวมแผ่นดินได้อีกครั้ง (ค.ศ.209-279)

ยุคแรกเป็นจุดเริ่มแห่งความแตกแยก ราษฎรเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้าจนเกิดกบฎชาวนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ คือชาวบ้านเขาทนกันไม่ไหวแล้วกับพฤติกรรมต่ำช้ากดขี่ข่มเหงราษฎรของชนชั้นปกครองเลยพร้อมกันลุกขึ้นมาแสดงพลังเพื่อล้มล้างรัฐบาลเน่าๆ การเข่นฆ่าประชาชนกลายเป็นเรื่องเมามัน บ้านเมืองกลายเป็นกลียุค ครั้นรัฐบาลกลางล่มสลาย ขุนศึกประจำถิ่นก็ประกาศตนเป็นเอกเทศ จนกระทั่งขุนศึกนามว่าโจโฉรวมแผ่นดินภาคเหนือเข้าด้วยกันเป็นผลสำเร็จและกำลังยกทัพลงใต้เพราะหวังจะรวมจีนเป็นแผ่นดินเดียว แต่ในที่สุดก็ได้แห้วกลับบ้าน

ยุคสองเป็นผลพวงจากการพ่ายแพ้ของโจโฉเลยทำให้เล่าปี่-ขงเบ้งไปตั้งก๊กที่สามขึ้นมายันเป็นผลสำเร็จ แทนที่ชาวบ้านจะอยู่เย็นเป็นสุข ก็ต้องมารบราฆ่าฟันคนร่วมชาติด้วยกันเองต่อไปอีกหลายสิบปี สังคม-เศรษฐกิจพังพินาจหมด

แต่ละก๊กมีเอกลักษณ์คือ
ก๊กเล่าปี่ มีขนาดเล็กกว่าชาวบ้านเขาแต่นับว่าชัยภูมิเยี่ยม ภูเขาสูงล้อมรอบยากต่อการโจมตี แอ่งเสฉวนก็มีความอุดมสมบูรณ์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
ก๊กซุนกวน นับว่าชัยภูมิยอดเยี่ยมเช่นกันเพราะมีมหรรณพแยงซีเป็นพรมแดนทางเหนือ ทรัพยากรน้ำที่เหลือเฟือทำให้เป็นก๊กที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด ภาวะเศรษฐกิจการค้าการลงทุนดีที่สุดเมื่อเทียบกันทุกก๊ก
ก๊กโจโฉ อยู่ลุ่มแม่น้ำฮวงโหทางเหนืออันเป็นแหล่งอารยธรรมดั้งเดิมซึ่งแต่ไหนแต่ไรมาน้ำก็ท่วมบ่อยๆ ไม่เฉพาะว่าต้องระวังอีก 2 ก๊กมาราวี แต่ทางเหนือกับทางตะวันตกก็มีพวกต่างชาตินอกกำแพงใหญ่ฮึ่มๆ รอมาซ้ำเติมได้ทุกเวลา ก่อนหน้านี้ก็บอบช้ำจากสงครามกลางเมืองมาแล้วซึ่งหนักกว่าสองก๊กที่เหลือเป็นไหนๆ

คำถามคือ
[1.] ถ้าท่านเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุน แต่เผอิ๊ญ เผอิญ โชคร้ายสุดๆ ที่ไปเกิดในช่วงสามก๊ก ภาวะการณ์เช่นนี้ท่านจะทำการค้าการลงทุนอะไรพร้อมเหตุผล จะเลือกยุค 1 หรือ 2 ก็ได้นะครับ แต่ถ้าเลือกยุค 2 ต้องระบุก๊กด้วย
[2.] เช่นกันกับคำถามแรกแต่เปลี่ยนสถานะเป็นชนชั้นปกครองผู้สามารถกำหนดนโยบาย/ทิศทางเศรษฐกิจ หากเลือกยุค 1 ต้องระบุสังกัดว่าเชียร์ใคร (เยอะมาก เช่น โจโฉ อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด กองซุนจ้าน ตั๋งโต๊ะ ลิฉุยกุยกี ฯลฯ) หรือจะเชียร์รัฐบาลกลางเดิมที่เหลือแต่เปลือกก็ได้ แต่หากเลือกยุค 2 ก็ต้องระบุก๊ก ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องมีเหตุผลประกอบ โดยเฉพาะในยุค 2 นอกจากต้องแสดงวิสัยทัศน์เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจภายในก๊กแล้วยังต้องเสนอแนะแนวทางการสมานฉันท์เพื่อรวมประเทศให้กลับเป็นหนึ่งอีกครั้งด้วย

อาจเลือกตอบเพียงคำถามใดคำถามหนึ่งหรือจะตอบหมดก็ได้
ทั้งนี้ ไม่มีผิดไม่มีถูก ถือเป็นความเห็นที่มาอภิปรายกันสนุกๆ กระทบชิ่งถึงเหตุการณ์บ้านเมืองเราแต่เพียงเล็กๆ น้อยๆ พอ อย่าให้โจ๋งครึ่มไปนะครับ

ความเห็นท่านแม่ทัพร้ายกาจยิ่งนัก    นับถือ นับถือ   แต่หลานชายท่านแม่ทัพก็น่าจับมาตีนักเชียว  :twisted:  เพราะประพฤติตนตามแนวทรราชนิยม หลังจากแพ้ภัยมัจจุราชแล้วประเทศจีนที่อ่อนแอมาตั้งแต่ก่อนหน้าก็ต้องแตกออกมาอีกครั้งหนึ่ง เหล่าคนต่างชาติเฉือนภาคเหนือออกเป็นชิ้นๆ ยังดีที่แม่น้ำใหญ่อย่างแยงซีสามารถกั้นขวางการบุกของชนต่างชาติเหล่านี้เอาไว้ได้ จะทำอย่างไรดีหนอเพื่อป้องกันทรราชมาครองเมืองจนทำให้เกิดผลเสียเช่นนี้  :?:

ช่วงสงครามตอนนั้น
ถ้าจะเป็นนักธุรกิจชั้นนำได้ก็ต้องใกล้ชิดท่านแม่ทัพใหญ่

เป็นพ่อค้าคนกลางทำธุรกิจกับกองทัพสิครับ
ค้าขายยุทธปัจจัยให้กองทัพ

เริ่มตั้งแต่ ปัจจัยสี่
อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค
ช่วงนั้น ปัจจัยสี่ ตัดเรื่องที่อยู่อาศัยออกไป เอาอาวุธมาแทน

ให้ท่านแม่ทัพเป็นประธานที่ปรึกษาใหญ่ และดูแลแม่ทัพรองๆไว้ให้ดี แล้วอย่าลืมส่งสารลับๆ หรือไปตั้งสาขาใหม่ ชักใยลับๆไว้กับแม่ทัพใหญ่อีกฝั่งไว้ด้วย ฝั่งใดฝั่งหนึ่งล้มไป คนค้าขายก็ยังต้องอยู่ได้

ที่สำคัญเป็นพ่อค้าคนกลางดีที่สุด อย่าไปทำเองทุกอย่าง
ทำแกนหลักอย่างเดียวก็พอ ทำอาวุธดีที่สุด เพราะสำคัญที่สุด
สำหรับกองทัพ
ที่เหลือ outsource ออกไป
จากพ่อค้า..ต่อไปจะเป็นใหญ่เองก็ยังได้

กลยุทธนี้ในปัจจุบันนี้ผมว่า ก็ยังใช้การได้นะ

ท่านแม่ทัพ ก่อนจะมาเป็นกุนซืนใหญ่ ผมคุ้นๆว่าท่านก็ทำมาค้าขายมาก่อนนิครับ ทำให้รู้กลไก ในแต่ละฝั่งเป็นอย่างดี.. เหอะๆ

สำหรับผมถ้าจะเลือกทำธุรกิจในภาวะบ้านเมืองเช่นนี้ เพื่อความชัวร์ผมจะวิ่งเข้าหาอำนาจรัฐทันที ขอทำธุรกิจอะไรก็ได้ที่ผูกขาดหรือเป็นสัมปทานจากรัฐ (โมเดลธุรกิจคล้ายๆ อดีตผู้นำประเทศสารขัณฑ์  :lovl: ) ก๊กที่ผมเลือกแน่นอนว่าผมจะเข้าข้างก๊กที่มีโอกาสชนะมากที่สุด (เพื่อความมั่นคงในชีวิตและทรัพย์สิน) นั่นคือก๊กโจโฉ

ถ้าให้เลือกคงเลือก ง่อก๊ก ละมังครับ

เวลาการเมืองไม่นิ่ง ถ้าจะต้องลงทุน ก็คงเลือกลงทุนโดยให้ความสำคัญกับความสามารถเฉพาะตัวของบริษัทเป็นพิเศษ บริษัทที่โดดเด่นเพราะมีการจัดการที่เป็นเลิศ ไม่ใช่เพราะอาศัยปัจจัยภายนอกเป็นใจ

อ้าว  :shock:  ท่านแม่ทัพเป็นอาจารย์ของบุตรชายคนโตของท่านนายกฯ โจโฉนี่ ทำไมเชียร์ท่านเจ้าง่อก๊กซุนกวนได้ละครับ  :lol:

สุมาอี้ เขียน: เวลานี้เมืองไทยอยู่ในช่วงที่คนในชาติตีกันเองอยู่ ซึ่งไม่ค่อยเหมาะกับช่วงนี้เท่าไร เพราะช่วงนี้การแข่งขันจากต่างประเทศค่อนข้างรุนแรง เราควรจะสามัคคีกันมากกว่า ที่น่าเป็นห่วงก็คือช่วงเวลาแบบนี้สามารถกินเวลาได้ยาวนานมาก อย่างสามก๊กก็ ร้อยกว่าปี ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย อาร์เจนตินาเมื่อปี 1920 เป็นประเทศพัฒนาแล้ว พอเจอการเมืองที่ไร้เสถียรภาพ ประเทศก็ถอยลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นประเทศโลกที่สาม จนถึงเดี๋ยวนี้ 85 ปีแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น ต้องภาวนาให้ประเทศเกิด "ฮีโร่" ขึ้นมารวมคนให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้ยังมืดแปดด้านอยู่

ขออนุญาติคัดลอกคำพูดท่านแม่ทัพ

ในความรู้สึกข้าน้อย เมืองไทยอาจจะมี ฮีโร่ ขึ้นมาแล้ว แต่ ฮีโร่ นั้นกลายเป็นอย่างอื่นไปเมื่อเวลาผ่านไปนะขอรับ

อยากให้ลองเทียบกับ คิวบา ที่ผู้นำประเทศกดขี่คนในชาติเอาใจต่างชาติจนชาวไร่ ชาวนาทำปฏิวัติขึ้น คล้ายๆในยุคสามก๊กขอรับ แต่แล้วผู้นำที่ขึ้นมาก็ไม่ทำตามที่พูดสักทีบอกจะมีการเลือกตั้งก็ไม่มีสักที เอาใจแต่พวกพ้องจนผ่านมาเกือบร้อยปีแล้วประเทศก็ยังไม่พัฒนาไปไหนเลย

อาจจะคล้ายๆกับเมืองไทยที่ผ่านวิกฤตมาแล้ว แต่ยังไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย ลืมง่ายมากๆๆ ผ่านมาสิบปีต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่น่ะขอรับ

Ryuga เขียน: คำถามคือ
[1.] ถ้าท่านเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุน แต่เผอิ๊ญ เผอิญ โชคร้ายสุดๆ ที่ไปเกิดในช่วงสามก๊ก ภาวะการณ์เช่นนี้ท่านจะทำการค้าการลงทุนอะไรพร้อมเหตุผล จะเลือกยุค 1 หรือ 2 ก็ได้นะครับ แต่ถ้าเลือกยุค 2 ต้องระบุก๊กด้วย
[2.] เช่นกันกับคำถามแรกแต่เปลี่ยนสถานะเป็นชนชั้นปกครองผู้สามารถกำหนดนโยบาย/ทิศทางเศรษฐกิจ หากเลือกยุค 1 ต้องระบุสังกัดว่าเชียร์ใคร (เยอะมาก เช่น โจโฉ อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด กองซุนจ้าน ตั๋งโต๊ะ ลิฉุยกุยกี ฯลฯ) หรือจะเชียร์รัฐบาลกลางเดิมที่เหลือแต่เปลือกก็ได้ แต่หากเลือกยุค 2 ก็ต้องระบุก๊ก ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องมีเหตุผลประกอบ โดยเฉพาะในยุค 2 นอกจากต้องแสดงวิสัยทัศน์เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจภายในก๊กแล้วยังต้องเสนอแนะแนวทางการสมานฉันท์เพื่อรวมประเทศให้กลับเป็นหนึ่งอีกครั้งด้วย

อาจเลือกตอบเพียงคำถามใดคำถามหนึ่งหรือจะตอบหมดก็ได้
ทั้งนี้ ไม่มีผิดไม่มีถูก ถือเป็นความเห็นที่มาอภิปรายกันสนุกๆ กระทบชิ่งถึงเหตุการณ์บ้านเมืองเราแต่เพียงเล็กๆ น้อยๆ พอ อย่าให้โจ๋งครึ่มไปนะครับ

ขอตอบท่านเรียวกะ
ข้อ 1. เนื่องจากข้อน้อยมิใคร่ชอบการค้าบนชีวิตคน ถ้าเลือกได้คงขอไปปฏิบัติธรรมอยู่กลางป่าเขา(เผื่อจะเจอนักปราชญ์หรือไปศึกษากับท่านจูกัดเหลี่ยงขอรับ) แต่เพื่อตอบคำถามคงเอาง่ายๆเลย ปล่อยกู้ให้กับผู้นำเพราะท่านต้องใช้เงินมากโขแน่ๆในการทำสงครามซื้อของต่างๆ ถ้าไม่มีเงินคือก็ขอเป็นที่ดินทำนา ทำไร่ เอาผลผลิต อาหารมาขายต่อไปได้อีก ข้อน้อยคงไม่ได้ทำการใหญ่มากนักขอให้อยู่รอดในภาวะลำบากก็พอแล้ว ถ้าเลือกได้ยุคสองคงง่ายกว่าขอเป็นง่อก๊กด้วยเพราะชื่นชอบท่านซุนครับ ตั้งแต่คนพ่อแล้ว และเนื่องจากเป็นที่ลุ่ม พืชพันธุ์คงโตได้ดีขอรับ แต่ถ้าเป็นยุคหนึ่งขอเป็นก๊กโจโฉขอรับ เพราะมีคุณธรรมดี กล้าเข้าไปลอบสังหารตั๋งโต๊ะ (เกี่ยวไหม)  8)

ข้อ 2. ถ้าเป็นขุนนางหรือชนชั้นปกครองขอ อยู่กับท่านเล่าปี่ขอรับเนื่องด้วยท่านเป็นผู้สืบเชื้อพระวงศ์ที่เหมาะสมจะครองประเทศ แถมยังเต็มไปด้วยความเมตตาด้วยขอรับ

ข้าน้อยขอแสดงความเห็นเพียงเท่านี้ ขอท่านจอมยุทธ์ชี้แนะด้วย  8)

ผมไม่ค่อยรู้อ่ะครับว่านอกจากท่านแม่ทัพสุมาอี้ กับท่านม้าเฉียวแล้ว มีท่านผู้ใดอีกที่มาจากสามก๊ก  :lol:  ขอคำชี้แนะด้วยนะครับ (อยากรู้จริงๆ  :oops: )

[quote="Ryuga"]ผมไม่ค่อยรู้อ่ะครับว่านอกจากท่านแม่ทัพสุมาอี้ กับท่านม้าเฉียวแล้ว มีท่านผู้ใดอีกที่มาจากสามก๊ก

คำถามคือ
[1.] ถ้าท่านเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุน แต่เผอิ๊ญ เผอิญ โชคร้ายสุดๆ ที่ไปเกิดในช่วงสามก๊ก ภาวะการณ์เช่นนี้ท่านจะทำการค้าการลงทุนอะไรพร้อมเหตุผล จะเลือกยุค 1 หรือ 2 ก็ได้นะครับ แต่ถ้าเลือกยุค 2 ต้องระบุก๊กด้วย

8) เลือกยุค2 ครับ ทำอู่ต่อเรือครับ
    เพราะเรือรบพี่โฉ โดนพี่เบ้งเผาเป็นจุณไปเกือบหมด


[2.] เช่นกันกับคำถามแรกแต่เปลี่ยนสถานะเป็นชนชั้นปกครองผู้สามารถกำหนดนโยบาย/ทิศทางเศรษฐกิจ หากเลือกยุค 1 ต้องระบุสังกัดว่าเชียร์ใคร (เยอะมาก เช่น โจโฉ อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด กองซุนจ้าน ตั๋งโต๊ะ ลิฉุยกุยกี ฯลฯ) หรือจะเชียร์รัฐบาลกลางเดิมที่เหลือแต่เปลือกก็ได้ แต่หากเลือกยุค 2 ก็ต้องระบุก๊ก ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องมีเหตุผลประกอบ โดยเฉพาะในยุค 2 นอกจากต้องแสดงวิสัยทัศน์เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจภายในก๊กแล้วยังต้องเสนอแนะแนวทางการสมานฉันท์เพื่อรวมประเทศให้กลับเป็นหนึ่งอีกครั้งด้วย

8) เลือกยุค2อีกแหละครับ
    เชียร์พีสุมาอี้นี่แหละครับ
    เพราะผมมาอ่านจอมคนแผ่นดินเดือด
    รู้ล่วงหน้าหมดเลยครับ
    ว่าลูกหลานพี่สุมาอี้ ซิวลูกหลานพี่โฉซะเกลี้ยง
    แต่รวมแผ่นดินเหนือมาผนวกไม่ได้ครับ
    ตั้งเมืองหลวงอยู่ที่ตอนใต้ เมืองเจี้ยนคัง
    อยู่มาได้นานเหมือนกันครับ
    จนหลิวอวี้ พระเอกในหนังสือ
    ทีมีตัวตนจริงๆในประวัติศาสตร์มารวมแผ่นดินได้

ขอบคุณครับ  :lol:  น่าเสียดายจังอยากเห็นท่านแม่ทัพขงเบ้งกับท่านแม่ทัพสุมาอี้ประลองยุทธ์กันอ่ะ  :ep:

ไม่ได้มาจากสามก๊ก

เป็นลาโง่ธรรมดา

ขออนุญาตตอบแบบโง่ๆนะครับ

ผมขอเลือก [1] ครับ เพราะบ้านเมืองกำลังแตกแยก ระส่ำระสาย ต่างคนต่างตั้งตัวกันเป็นใหญ่ เศรษฐกิจถดถอย รัฐบาลเปลือกหอย ใส่เกียร์ว่าง

ภาวะนี้ถามว่าทำอะไรดีที่สุด ผมว่าในช่วงเวลาแบบนี้ ประชาชนล้วนอดอยาก ไร้ที่พึ่ง ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร

ผมเลยคิดจะทำสิ่งศักดิ์สิทธิ์จตุรทิศบูชา ให้เป็นที่พึ่งพิงของเหล่าประชาชน
ลงทุนน้อย กำไรงาม
ไม่มีใครมายับยั้งห้ามปรามด้วยครับ
ดีแน่ๆครับ

:lol:

ไปย้อนดูข้อเขียนของท่านขงเบ้ง รู้สึกเสียดายอีกแล้ว  :(  หายไปนานไม่รู้ว่าเรียนเฉพาะทางด้านไหนนะครับ เห็นมีอารมณ์ขันดีน่าจะมาช่วยกันฮา  :lovl:
นอกจากท่านขงเบ้ง ยังมีท่านจูกัดเหลียง ท่านเล่าปี่เจ้าก๊ก ท่านเคาทูก็เคยเห็น  

แต่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่านอกจากท่านแม่ทัพจะมีอารมณ์ขัน :lovl:  เพราะชอบดูตลกของป๋าเทพโพธิ์งามแล้ว ยัง green numb พอมีเวลาว่างก็ nourish people อีกด้วย ว่าแต่ตอนนี้ท่านแม่ทัพคงบู๊ขึ้นจนไปต่อยมวยลุมพินีหรือไม่ก็ชอบใช้อิฐสร้างบ้านโป๊จนใหญ่ๆ ซีนะครับ (ผมเข้าใจผิดรึเปล่านะ  :oops: )

เมื่อประวัติศาสตร์ย่อมซ้ำรอยเดิมของมันอยู่เสมอที่ผมยกสามก๊กมาใช้ก็เพราะอยากเอาเรื่องราวในอดีตขึ้นมาเป็นบทเรียน คือหมายถึงประวัติศาสตร์สามก๊กจริงๆ มิใช่วรรณคดีเรื่องสามก๊กที่ออกจะให้ภาพยุคนั้นบิดเบือนไปบ้าง อย่างที่เกริ่นนำไป สามก๊กแท้จริงแล้วเป็นยุคที่เลวร้ายมาก นักเศรษฐศาสตร์ในยุคนั้นก็มีน้อยจึงไม่มีข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับอัตราการว่างงาน ผลผลิตมวลรวมภายในประเทศ อัตราเงินเฟ้อสุดๆ ตลอดจนเงินฝืดสุดๆ ชนิดที่ชั่วชีวิตของเราคงไม่มีวันได้เห็น ดัชนีราคาผู้บริโภคจะเป็นเช่นไรก็ยากจะหยั่งรู้ รู้แต่ว่าผู้คนบ้านแตกสาแหรกขาด พลัดที่นาคาที่อยู่ ผู้ชายมีกี่คนก็ถูกเกณฑ์ไปรบหมดสนองตัณหาของชนชั้นปกครองที่คิดถึงแต่ตัวเอง สังคมล่มสลายเพราะเหลือแต่ผู้หญิงและคนแก่ อัตราการลดลงของประชากรเป็นไปอย่างรวดเร็วและน่าสะพรึงกลัว

ในเวลานั้นน่าสนใจว่าใครเป็นคนคุมเหมืองทองแดงเพื่อใช้สำหรับการผลิตอีแปะ ใครคุมเหมืองเหล็กสำหรับผลิตอาวุธ ไหนจะเหมืองโลหะมีค่าอย่างอื่นอีก เรื่องปากท้องดูน่าจะสำคัญมากกว่า ก๊กโจโฉกับก๊กซุนกวนมีชายแดนติดทะเลย่อมไม่เดือดร้อน แต่ก๊กเล่าปี่อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดิน ถ้าไม่มีเหมืองเกลือก็คงเน่าตายตั้งแต่แรก เสถียรภาพของเงินตราเช่นเดียวกับตอนต้นราชวงศ์ฮั่นก็เหลือเพียงเงาในอดีต

ข้อ [1] จัดว่าง่ายครับ ผมก็ตอบตามน้ำไปในฐานะบุคคลตัวน้อยๆ แห่งยุคสมัย แต่ข้อ [2] ยังคิดไม่ออกเลยครับ ทำไงดีน้อ  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

ตามมุขคุณริวไม่ทันน่ะครับ ยังไงคุณริวช่วยชี้แนะด้วย  

ในช่วงยุคสามก๊ก
แห่งน้ำคือหัวใจในการสู้รบ
แห่งอาหารท้องทุ่งนาคือ พลังงานแก่ทหาร
ทั้งสองอย่างคือ ปัจจัยที่แพ้หรือชนะได้
ในคราวที่ขงเบ้งยกทัพไป แม่ทัพสกุลม้า เสียทีเพราะตั้งค่ายอยู่บนเขา น้ำต้องลงมาตักดื่มกินเป็นเหตุให้ทัพของขงเบ้งต้องล่าถอยแบบไม่เป็นขบวน

ส่วนเรื่องอาหารนี้ ตอนที่ลิโป้หนีการจับกุม ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าหนีไปเมืองไหน(แถบเขตเมื่องเกงจิ๋ว) โดนกองทัพโจโฉลอบจับ สู้ตายต้องใช้น้ำท่วมเมือง ทำให้ขาดแคลนเสบียงจึงทำให้หนีตายออกมาให้ถูกจับ

เนี่ยเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เล็กที่ไม่ควรมองข้ามไป

แต่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่านอกจากท่านแม่ทัพจะมีอารมณ์ขัน :lovl: เพราะชอบดูตลกของป๋าเทพโพธิ์งามแล้ว(PTTEP) ยัง green numb(OISHI) พอมีเวลาว่างก็ nourish people(BH) อีกด้วย ว่าแต่ตอนนี้ท่านแม่ทัพคงบู๊ขึ้นจนไปต่อยมวยลุ-มพิ-นีหรือไม่ก็ชอบใช้อิฐสร้างบ้านโป๊จนใหญ่ๆ ซีนะครับ (ผมเข้าใจผิดรึเปล่านะ  :oops:)

 :oops:  :oops:  :oops:  :oops:

Ryuga wrote:

คำถามคือ
[1.] ถ้าท่านเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุน แต่เผอิ๊ญ เผอิญ โชคร้ายสุดๆ ที่ไปเกิดในช่วงสามก๊ก ภาวะการณ์เช่นนี้ท่านจะทำการค้าการลงทุนอะไรพร้อมเหตุผล จะเลือกยุค 1 หรือ 2 ก็ได้นะครับ แต่ถ้าเลือกยุค 2 ต้องระบุก๊กด้วย
[2.] เช่นกันกับคำถามแรกแต่เปลี่ยนสถานะเป็นชนชั้นปกครองผู้สามารถกำหนดนโยบาย/ทิศทางเศรษฐกิจ หากเลือกยุค 1 ต้องระบุสังกัดว่าเชียร์ใคร (เยอะมาก เช่น โจโฉ อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด กองซุนจ้าน ตั๋งโต๊ะ ลิฉุยกุยกี ฯลฯ) หรือจะเชียร์รัฐบาลกลางเดิมที่เหลือแต่เปลือกก็ได้ แต่หากเลือกยุค 2 ก็ต้องระบุก๊ก ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องมีเหตุผลประกอบ โดยเฉพาะในยุค 2 นอกจากต้องแสดงวิสัยทัศน์เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจภายในก๊กแล้วยังต้องเสนอแนะแนวทางการสมานฉันท์เพื่อรวมประเทศให้กลับเป็นหนึ่งอีกครั้งด้วย

อาจเลือกตอบเพียงคำถามใดคำถามหนึ่งหรือจะตอบหมดก็ได้
ทั้งนี้ ไม่มีผิดไม่มีถูก ถือเป็นความเห็นที่มาอภิปรายกันสนุกๆ กระทบชิ่งถึงเหตุการณ์บ้านเมืองเราแต่เพียงเล็กๆ น้อยๆ พอ อย่าให้โจ๋งครึ่มไปนะครับ

--------

ขอตอบคำถามที่ [1.]  เลือกค้าขายในยุค 1
ถ้าต้องให้เลือกก๊กขอเลือกก๊กซุนกวน
และไม่ขออยู่ชายแดน เพราะถึงแม้เป็นยุคสงคราม
แต่ก็เสียเมืองน้อยครั้งกว่า (ชัยภูมิดีกว่า)
เลือกค้าขายอาวุธ ม้า และวัว
เพราะภาวะสงครามผลิตเท่าไหร่ก็ไม่พอขายแน่นอน

[quote="Ryuga"][quote]แต่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่านอกจากท่านแม่ทัพจะมีอารมณ์ขัน :lovl: เพราะชอบดูตลกของป๋าเทพโพธิ์งามแล้ว(PTTEP) ยัง green numb(OISHI) พอมีเวลาว่างก็ nourish people(BH) อีกด้วย ว่าแต่ตอนนี้ท่านแม่ทัพคงบู๊ขึ้นจนไปต่อยมวยลุ-มพิ-นีหรือไม่ก็ชอบใช้อิฐสร้างบ้านโป๊จนใหญ่ๆ ซีนะครับ (ผมเข้าใจผิดรึเปล่านะ

[quote="noirid"]
ขอตอบคำถามที่ [1.]

ก็ท่านแม่ทัพโพสไว้เองนี่ครับ  :mrgreen: ลุมพินีก็ยอดขายดีเอาๆ สวนกระแสชาวบ้าน เห็นท่านแม่ทัพชอบโพสโมเดิ้นเทรดด้วยเลยเดาดู รึว่าอาจไม่ชอบบ้านโป๊ะมาชอบบ้านปุ๊แทน :lovl:

เท่าที่เห็นคร่าวๆ 8)
ท่าน  CopyWriter กับท่าน Eyore ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ท่านพี่ miracle ก็ยังไม่ได้ระบุ
ฝ่ายวุ่ยก๊กมี ท่านพี่พอใจ กับผมเอง
ฝ่ายง่อก๊กมี ท่านแม่ทัพ ท่าน ply33[1] ท่าน noirid
ฝ่ายจ๊กก๊กมี ท่าน ply33[2]

ชักจะได้ภาพสามก๊กยุคใหม่แล้ว :lol:

[quote="Ryuga"]

เพื่อให้ขอบเขตของการ discuss กันมีแนวทางและเข้มข้นมากขึ้น ผมขอถามตรงๆ ตามกรอบที่วางไว้เลยก็แล้วกันนะครับ

[quote="Ryuga"]ก็ท่านแม่ทัพโพสไว้เองนี่ครับ

โจโฉเคยออกปากว่าถ้ามีลูกชายควรให้ได้อย่างซุนกวน ตอนนี้ก็เหลือผมอยู่ภาคเหนือคนเดียวแล้วซิครับ  

แต่ซุนกวนก็ได้ชื่อว่าเป็นคนมีจิตใจโลเลนะครับ   :lol:   เพราะอิทธิพลของสงครามนั่นเองจึงทำให้นักปราชญ์ราชบัณฑิตทั้งหลายพากันอพยพลงใต้ แต่ภาคเหนือเดิมหลังจากยกทัพไปตายยกใหญ่แล้วโจโฉก็ได้ฤกษ์มาทำนุบำรุงก๊กอย่างจริงจังโดยจัดสรรที่ดินทำกินที่เคยรกร้างด้วยภัยสงครามให้ประชาชนทั้งหลายที่อพยพเข้าป่าเข้าดอยไปกลับมาทำมาหากินกันอีกครั้งที่ทราบกันต่อมาในชื่อของระบบตุนเถียน สถานการณ์ทางภาคเหนือกลับเข้าสู่ความสงบเรียบร้อยอีกครั้ง ปริมาณผลผลิตเพิ่มขึ้น ความอยู่ดีกินดีก็กลับมา

ส่านซี ซานซี เหอหนาน เหอเป่ย และซานตง เป็นอาณาบริเวณที่เป็นรากฐานทางอารยธรรมเดิมของจีนจึงมีประชากรหนาแน่น ถ้าพูดถึงขนาดประชากร และ GDP วุ่ยก๊กจะชนะ แต่ถ้าเป็นทรัพยากรน้ำและธรรมชาติ พื้นที่อาณาจักรที่กว้างขวางกว่าและ GDP ต่อหัว ง่อก๊กจะชนะ ส่วนจ๊กก๊กแพ้ทุกอย่างโดยเฉพาะการก่อสงครามครั้งใหญ่โดยเล่าปี่ซึ่งพาคนไปตายได้ไม่น้อยหน้าโจโฉเท่าไหร่นั้นเป็นการบั่นทอนรากฐานของจ๊กก๊กรุนแรงมากจนนำไปสู่ความเสื่อมสลายของก๊กในเวลาต่อมา

ภาคใต้ในยุคสามก๊กเองที่จริงยังคงความเป็นภูธรสูง การอพยพครั้งใหญ่มาเกิดเอาภายหลังที่ภาคเหนือแตกเป็นเสี่ยงๆ จากการแตกสามัคคีกันเองของชนชั้นปกครอง(ลูกหลานท่านแม่ทัพสุมาอี้) ประมาณ 30 ปีหลังจากที่รวมแผ่นดินได้ ไม่กี่ปีต่อมาราชวงศ์จิ้นใต้ก็ได้สถาปนาขึ้นปล่อยให้ชาวต่างชาติที่เข้ามารุกรานเฉือนภาคเหนือเป็นชิ้นๆ พอราชวงศ์มาเองความเจริญเลยไหลมาเทมา อาจเป็นเช่นนี้ก็ได้เราจึงเห็นว่าคนจีนภาคใต้ทำมาค้าขายเก่ง ไล่ตั้งแต่เจียงซูลงมาถึงกวางตุ้งมีแต่เจ้าสัวกันทั้งนั้น บรรพบุรุษของชาวจีนที่อพยพมาไทยก็อยู่บริเวณนี้มาก่อน

------------------------

อันเนี้ย นึกไม่ออกจิงๆขอรับ

อิ อิ อิ  :mrgreen: