Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

หรือ เค้าจะขอเวลาขายหุ้นก่อน

ยุทธการ ลอกเนื้อ มังกร เขียน: ในสมัยปลายราชวงศ์เจี่ย    มีคหบดีใหญ่ที่ร่ำรวยมากนามว่า   สุมาเต๊กไต๋   มีลูกชายหลายคน ทุกคนล้วนขยันขันแข็ง  ช่วยกันทำการค้าเจริญรุ่งเรืองจนมีกำไรมหาศาล
สาเหตุที่ลูกๆทุกคนประสบความสำเร็จนั้น    เนื่องจาก สุมาเต๊กไต๋  เป็นคนออกหน้าและออกทุนรอนในการเริ่มต้นกิจการให้ก่อน    จากนั้นจึงระดมทุนที่เหลือจากชาวบ้านทั่วไป   ทำให้กิจการของลูกๆ สุมาเต๊กไต๋ ทุกคน   ต่างประสบความสำเร็จก้าวหน้ากว่ากิจการของตระกูลอื่นอย่างรวดเร็ว
ลูกชายคนที่ 7  กับลูกชายคนที่  11  ของ สุมาเต๊กไต๋   มีนิสัยชอบแต่งตัวทันสมัย   ทำอะไรค่อนข้างรีบและรวดเร็ว     สุมาเต๊กไต๋  เลยให้ไปทำกิจการขายสินค้าสะดวกจ่าย   โดยตั้งชื่อร้านว่า 7 + 11  โดยนโยบายของร้านก็คือ   เปิดร้านให้ลูกค้าเข้ามาจับจ่ายใช้สอยได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน
 
โดยสั่งสินค้าที่เห็นว่ากำลังเป็นที่นิยมของชาวบ้านมาจำหน่ายเป็นจำนวนมาก    โดยขายเป็นเงินสด งดเชื่อ    แล้วค่อยๆทะยอยคืนเจ้าหนี้การค้าเป็นงวดๆ    เข้าทำนอง  เอาเงินสดมาหมุนก่อนค่อยจ่ายคืนช้าๆทีหลัง    จึงทำให้ร้าน 7 + 11  ไม่มีหนี้สิน   มีแต่เงินสดอยู่เต็มกระเป๋า   จนกิตติศัพท์เลื่องลือไปทั่วทั้งตลาด    เป็นที่หมายปองของเหล่าสาวและไม่สาวตลอดจนหนุ่มๆที่อยากรวยทางลัดรวดเร็วทั้งหลาย    จ้องมองหนุ่มน้อยทั้ง 2 กันตาเป็นมัน
อยู่มาวันหนึ่ง  เพื่อนของ สุมาเต๊กไต๋ มาจากเมืองเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน     มาชวนให้เข้าร่วมเปิดร้านขายของชำขนาดใหญ่หรูหราแบบทันสมัย     ซึ่งต้องใช้ทุนเป็นจำนวนมาก   แต่สิ่งที่ สุมาเต๊กไต๋  คิดไม่ตกอย่างหนักก็คือ   การร่วมทำธุรกิจในครั้งนี้    คู่แข็งล้วนแต่มีทุนมากกว่าอีกทั้งใช้วิธีการขายที่เข้มแข็งกว่า   ยากที่จะได้กำไรคืนทุนภายใน 5 ปีเป็นแน่
   
กอรปกับที่เมืองจีนยังปกครองแบบสังคมนิยม    ไม่อนุญาตให้ประชาชนเป็นเจ้าของที่ดิน    จึงทำให้ สุมาเต๊กไต๋ คิดมากจนนอนไม่หลับอยู่หลายคืน     แต่ด้วยสายตาที่ยาวไกล    และความที่เป็นคนกล้าได้แต่ไม่ยอมเสีย    จึงตัดสินใจร่วมลงทุนกับเพื่อนที่เซี่ยงไฮ้ทันที      โดยออกคำสั่งให้ อา 7  กับ อา 11  เอาร้าน 7 + 11 ออกหน้าลงทุน   โดยใช้เงินสดที่มีอยู่อย่างเหลือเฟือของร้าน   เปิดร้านขายของชำหรูหราทันสมัยที่เซี่ยงไฮ้      โดยใช้ชื่อร้านใหม่ว่า   ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ขนาดใหญ่
   
กิจการที่เซี่ยงไฮ้เป็นไปตามที่ สุมาเต๊กไต๋ คาดไว้ไม่มีผิด    คู่แข่งที่ร่ำรวยกว่ามากหน้าหลายตา  ทำให้ร้าน   ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ฯ  ขาดทุนมหาศาล    จนดึงให้กำไรของร้าน 7 + 11  ลดลงอย่างน่าใจหาย   เหลือกำไรเพียงปีละไม่กี่อีแปะ     สร้างความอึดอัดใจแก่บรรดาชาวบ้านที่ร่วมทุนของ ร้าน 7 + 11 เป็นอย่างยิ่ง  ต่างบ่นกันเป็นแถว   แต่ด้วยเงินส่วนแบ่งกำไรที่เจียดให้ปีละไม่กี่อีแปะ   จึงทำให้เสียงบ่นเบาบางน้อยลง  แม้จะไม่พอใจก็ตาม
เหตุการณ์เป็นอยู่อย่างนี้หลายปี    จนชาวบ้านที่ร่วมทุนบางคนเห็นว่า  หากตนเอาเงินไปทำธุรกิจอย่างอื่นน่าจะได้กำไรดีกว่าที่จะร่วมทุนกับร้าน 7 + 11  อีกต่อไป    จึงค่อยๆทยอยถอนทุนออกไป  จนทำให้ความนิยมของร้านตกต่ำลงเรื่อยๆ
             
         
และแล้ว  วันหนึ่ง   ชาวบ้านในตลาดได้ยินข่าวกระซิบมาว่า   ทางการประเทศจีน  ได้ออกกฏหมายอนุญาตให้ชาวบ้านทั่วไปเป็นเจ้าของที่ดินได้     และด้วยข่าวนี้นี่เอง   ทำให้เกิดอีกข่าวต่อเนื่องมาว่า   มีนายฝรั่งอาชีพนายหน้าที่ดิน  มาติดต่อขอเซ้งร้าน ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ ฯ  เพื่อนำมาปล่อยเช่าอีกต่อหนึ่ง   ชาวบ้านที่ได้ยินต่างก็คาดเดาว่า    หากข่าวนี้เป็นจริง  ต่อไปร้าน 7 + 11 ที่พวกเขาร่วมทุนอยู่ด้วย   คงไม่ต้องแบกขาดทุนของร้าน ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ฯ อีกต่อไป  และคงได้เงินค่าเซ้งก้อนโตเก็บเข้ากระเป๋าเป็นแน่    จึงทำให้ความนิยมของร้าน 7 + 11 กลับมาเป็นที่นิยมอย่างมากมายล้นหลามอีกครั้ง     สูงจนเป็นที่เลื่องลือไปทั่วเมืองอย่างรวดเร็ว
ไม่กี่วันต่อมา   มีข่าวประกาศจาก สุมาเต๊กไต๋  ติดหราอยู่หน้าตลาดแผ่นใหญ่ใจความว่า
ข้าฯ  ในนามของ   สุมาเต็กไต๋  กับ ตระกูล  ขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกันว่า   เนื่องจาก ร้าน ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ฯ ประสบกับการขาดทุนต่อเนื่องมาหลายปี          มาบัดนี้  ข้าฯเล็งเห็นแล้วว่า  ในฐานะที่ข้าฯ เป็นผู้ใหญ่  หัวหน้าของตระกูล  ขอรับผิดชอบ   โดยการขอรับซื้อกิจการทั้งหมดของร้าน ดอกบัวเซี่ยงไฮ้ฯ คืนจากเจ้าของเดิม  พร้อมทั้งหนี้สินทั้งหมด  ด้วยตั๋วแลกเงิน ซึ่งรับประกันโดยตระกูลของข้าฯ    โดยตีมูลค่าให้ทั้งสิ้น  3,900  ล้านตำลึง    จึงประกาศมาให้ทราบโดยทั่วกัน  
ชาวบ้านโดยทั่วไปต่างดีใจที่ร้าน 7 + 11  ไม่ต้องแบกขาดทุนอีกต่อไป  พร้อมกับสรรเสริญในความมีน้ำใจของเศรษฐี สุมาเต๊กไต๋ อย่างเซ็งแซ่ มีเพียงชาวบ้านบางคน   ที่เคยค้าขายต่างถิ่นมาก่อนไม่เห็นด้วย   พร้อมกล่าวอย่างกระฟัดกระเฟียดเสียงดังว่า
 เจ้าสัวทำงี้ได้ไง   ทีขาดทุนก็โยนให้พวกเราชาวบ้านรับกรรมมาหลายปี     ทีจะมีคนเอาเงินก้อนใหญ่มหาศาลเป็นหมื่นล้านตำลึงทองมาเซ้งร้าน   กลับรีบซื้อร้านคืนเป็นของตัวเอง     เพื่อเอาเงินค่าเซ้งเข้ากระเป๋าเอง   อย่างงี้เอาเปรียบพวกเราชัดๆนี่หว่า..
ในบรรดาคนที่ยืนอ่านประกาศอยู่นั้น    มีชายสูงอายุ   ผมและหนวดเคราสีดอกเลา  สวมหมวกปีกกว้างคลุมปกปิดใบหน้าอันเหี่ยวย่น     ที่กรำแดดมาหลายปีปะปนอยู่ด้วย    ยืนอ่านอย่างสงบ  แล้วหลบกายถอยจากไปท่ามกลางเสียงสรรเสริญและดีใจของผู้คนชาวบ้านที่แออัดยัดเยียด
ก่อนที่ชายนิรนามจะสาวเท้าจ้ำเดินจากไปอย่างเร่งรีบ       มีเสียงรำพึงที่สั่นระรัวปนหวาดกลัวเล็ดรอดออกจากปากของชายนิรนามอย่างแผ่วเบา
 
 สุมาเต๊กไต๋  ผู้นี้  ใช้เคล็ดสุดยอดวิชา   ลอกเนื้อ มังกร ได้แนบเนียนล้ำเลิศเหนือมนุษย์ธรรมดาจริงๆ    ช่างอำมหิตยิ่งนัก  :twisted:

woody เขียน:
ทั้งกดทั้งดันไป ถ้ามันไม่เสร็จก็คงยังไม่เสร็จมั้งครับ...

Mon money เขียน:
ผมนั่งอ่านแล้วถ้าผมเป็นผู้ถือหุ้นผมคงต้องดิ้นรนหาข้อมูลเรื่องการขาย"ดอกบัวเซื้องไฮ้"เพิ่มเติมให้ลึกซึ้งว่า จะลอกเนื้อ(ที่ดูเหมือนเน่า)ไปขายเอากำไรคนเดียวหรือเปล่า?

แต่ดูเหมือนทุกคนไม่สนใจว่าปฎิบัติการครั้งนี้จะเป็นอย่างไง ขอให้เอาออกอย่างเดียวก็พอ

.^O-O^ เขียน:ผมหาพี่แมกซ์เจอแล้ว.....
  ตามหามานาน คิดถึงจริงๆ ครับ
  เสียดายคนเก่งๆ ย้ายไปอยู่ที่อื่นกันหมดเลย
   
     

Rocker เขียน:Confirm ว่าเลื่อน ครับ
มาจากที่ ประชุมครับ เลื่อนไป 15 กค  ครับ
แต่ไม่รับปากว่า จะเสร็จทัน 15 กค ครับ แต่กรรมการแจ้งว่าจะพยายามเต็มที่
ไม่สามารถกําหนดได้ให้เสร็จเมื่อใหร่