ดูตามสายไฟ
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. พ.ย. 27, 2008 2:49 pm
เคยมั้ยครับ เวลาต้องเข้าไปในห้องที่มีขนาดใหญ่ที่เราไม่เคยเข้าไป และ รู้สึกอากาศร้อน
และมองไปที่พัดลมก็มีอยู่ตั้งหลายตัว เลยมองหาสวิตช์
และก็มองเห็นมีสวิตช์ใช้เปิดปิดพัดลมแต่ละตัว กระจายอยู่หลายที่เป็นกลุ่มๆ
เช่น ถ้าจะเปิดพัดลม 4 ตัวนี้ สวิตช์ของพัดลมสี่ตัวแรกนี้ จะอยู่เสาที่หนึ่งทำนองนี้
และโดยทั่วไป สมมุติเราไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง และมีพัดลมตัวที่ใกล้ที่สุดและเราต้องการเปิดพัดลมตัวนั้น
โดยสัญชาตญาณทั่วไป คนเรามักจะสุ่มโดยเดินเข้าไปหากลุ่มสวิตช์ที่ใกล้พัดลมที่สุด และสุ่มเปิดทีละอัน
สวิตช์อันที่หนึ่งไม่ใช่ก็กดปิด ทำไปเรื่อยๆจนพัดลมที่เราต้องการเปิดเริ่มหมุน
ซึ่งรูปแบบนี้น่าจะเป็นแบบที่คนส่วนใหญ่ทำกัน และทำตามกันมา ตามแบบแผนและลักษณะที่ควรจะเป็น
แต่มีคราวหนึ่ง ตอนช่วงมหาลัย ผมต้องการเปิดพัดลมตัวหนึ่ง เลยถามเพื่อนผมว่าสวิตช์มันอยู่ไหนวะ
สิ่งที่เพื่อนผมทำคือ มันแหงนหน้าขึ้น มองไปที่พัดลม และเอานิ้วชี้ ชี้ตามสายไฟไปเรื่อยๆ จนไปถึงกลุ่มสวิตช์
และไปถึง สวิตช์ตัวที่เปิดปิดพัดลมตัวนั้น (ซึ่งการเดินสายไฟสามารถมองเห็นได้ค่อนข้างชัดเจน)
ผมนิ่งมอง อึ้ง เฮ้ย ทำไมใช้วิธีนี้หาสวิตช์ได้ ผมรู้สึกไอ้เพื่อนผมคนนี้ไม่ธรรมดาเท่าไหร่แล้ว สติปัญญามัน
และตามภาษาผม ผมก็เอามานั่งคิด
วิธีนี้อาจจะต้องใช้สมาธิ และเวลา แต่สามารถรู้ชัดเจน และเจาะจงไปในสิ่งที่เราต้องการได้เลย
เอ่ แต่แบบนี้ ตอนเราเด็กๆ เราก็เคยใช่นี่นา ทั้งการเปิดไฟนีออน พัดลมเพดาน
ตอนเด็กๆผมก็เคยใช้วิธีนี้แบบซนๆ นี่นา
แล้วทำไมวันนี้วันที่ผมเรียนมหาลัย ผมกลับไม่ใช้วิธีที่ผมเคยทำตอนเด็ก และวิธีที่เพื่อนผมทำ
ตอนนั้นผมเลยคิดมันเป็นเพราะอะไร ผมเลยเดาไปว่าอาจจะเป็นเพราะ เวลา และประสบการณ์ที่ผมได้รับ
เมื่อเราโตขึ้นได้รู้ว่า เวลาที่ห้องไหนร้อนถ้าไม่มีแอร์จะมีพัดลม เมื่อมีพัดลมก็มีสวิตช์
และสวิตช์พัดลมก็มักอยู่ใกล้สวิตช์ไฟนีออน ซึ่งมักอยู่ในที่ที่เห็นได้ชัดเจนตามตำแหน่ง ใกล้ประตูเอย บริเวณเสาเอย
ดังนั้นดูเหมือนการเปิดพัดลมใช้ประสบการณ์ รูปแบบตามที่เห็นคนอื่นคอยทำๆกันมา และสุ่มเลือกตัวที่ใกล้เคียงในการเปิด ซึ่งหลายๆครั้งก็กดเปิดสวิตช์ผิดตัวทำให้พัดลมผิดตัวตัวหมุนซึ่งนั่นแปลว่าผิดวัตถุประสงค์
ประสบการณ์ จากการเห็นสิ่งที่ทำตามๆกันมาบางทีก็ทำให้เราลืม วิธีที่ง่ายๆแต่ได้ผลดี
และในเรื่องหุ้นล่ะ
ยิ่งโดยเฉพาะคนที่ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์ หรือมีประสบการณ์บ้าง มักลงทุนโดยการมองจากคนอื่น ฟังจากคนอื่น และทำตามๆไปแบบคนอื่น จากบุคคลหลายๆฝ่ายที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับหุ้น
ดูเหมือนก็ค่อนข้างคล้ายการสุ่ม แต่การสุ่มในตลาดหุ้นนั้น โอกาสจะสำเร็จ กลับน้อยกว่าการสุ่มเปิดสวิตช์พัดลมมาก
เลยคิดว่า วิธีดูตามสายไฟ อาจจะช่วยได้บ้าง เพราะมันพาเราไปเปิดสวิตช์อันที่เราต้องการได้
แต่ต้องใช้สมาธิ และเวลาอยู่บ้าง
อย่างถ้าเป็นตลาดหุ้น เราคงต้องศึกษาตลาดหุ้น ทั้งหน้าที่ของแต่ละสิ่งที่อยู่ในตลาดหุ้น
การดำเนินมาทั้งจากอดีตจนถึงปัจจุบัน และทำความเข้าใจ ถ้าเข้าใจได้ดีก็พอจะมองภาพอนาคตออกได้บ้าง
ถ้าเราดูตามสายไฟ จนมองเห็นสวิตช์ เปิด ความสำเร็จในตลาดหุ้นได้ คงจะดีนะครับ
และมองไปที่พัดลมก็มีอยู่ตั้งหลายตัว เลยมองหาสวิตช์
และก็มองเห็นมีสวิตช์ใช้เปิดปิดพัดลมแต่ละตัว กระจายอยู่หลายที่เป็นกลุ่มๆ
เช่น ถ้าจะเปิดพัดลม 4 ตัวนี้ สวิตช์ของพัดลมสี่ตัวแรกนี้ จะอยู่เสาที่หนึ่งทำนองนี้
และโดยทั่วไป สมมุติเราไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง และมีพัดลมตัวที่ใกล้ที่สุดและเราต้องการเปิดพัดลมตัวนั้น
โดยสัญชาตญาณทั่วไป คนเรามักจะสุ่มโดยเดินเข้าไปหากลุ่มสวิตช์ที่ใกล้พัดลมที่สุด และสุ่มเปิดทีละอัน
สวิตช์อันที่หนึ่งไม่ใช่ก็กดปิด ทำไปเรื่อยๆจนพัดลมที่เราต้องการเปิดเริ่มหมุน
ซึ่งรูปแบบนี้น่าจะเป็นแบบที่คนส่วนใหญ่ทำกัน และทำตามกันมา ตามแบบแผนและลักษณะที่ควรจะเป็น
แต่มีคราวหนึ่ง ตอนช่วงมหาลัย ผมต้องการเปิดพัดลมตัวหนึ่ง เลยถามเพื่อนผมว่าสวิตช์มันอยู่ไหนวะ
สิ่งที่เพื่อนผมทำคือ มันแหงนหน้าขึ้น มองไปที่พัดลม และเอานิ้วชี้ ชี้ตามสายไฟไปเรื่อยๆ จนไปถึงกลุ่มสวิตช์
และไปถึง สวิตช์ตัวที่เปิดปิดพัดลมตัวนั้น (ซึ่งการเดินสายไฟสามารถมองเห็นได้ค่อนข้างชัดเจน)
ผมนิ่งมอง อึ้ง เฮ้ย ทำไมใช้วิธีนี้หาสวิตช์ได้ ผมรู้สึกไอ้เพื่อนผมคนนี้ไม่ธรรมดาเท่าไหร่แล้ว สติปัญญามัน
และตามภาษาผม ผมก็เอามานั่งคิด
วิธีนี้อาจจะต้องใช้สมาธิ และเวลา แต่สามารถรู้ชัดเจน และเจาะจงไปในสิ่งที่เราต้องการได้เลย
เอ่ แต่แบบนี้ ตอนเราเด็กๆ เราก็เคยใช่นี่นา ทั้งการเปิดไฟนีออน พัดลมเพดาน
ตอนเด็กๆผมก็เคยใช้วิธีนี้แบบซนๆ นี่นา
แล้วทำไมวันนี้วันที่ผมเรียนมหาลัย ผมกลับไม่ใช้วิธีที่ผมเคยทำตอนเด็ก และวิธีที่เพื่อนผมทำ
ตอนนั้นผมเลยคิดมันเป็นเพราะอะไร ผมเลยเดาไปว่าอาจจะเป็นเพราะ เวลา และประสบการณ์ที่ผมได้รับ
เมื่อเราโตขึ้นได้รู้ว่า เวลาที่ห้องไหนร้อนถ้าไม่มีแอร์จะมีพัดลม เมื่อมีพัดลมก็มีสวิตช์
และสวิตช์พัดลมก็มักอยู่ใกล้สวิตช์ไฟนีออน ซึ่งมักอยู่ในที่ที่เห็นได้ชัดเจนตามตำแหน่ง ใกล้ประตูเอย บริเวณเสาเอย
ดังนั้นดูเหมือนการเปิดพัดลมใช้ประสบการณ์ รูปแบบตามที่เห็นคนอื่นคอยทำๆกันมา และสุ่มเลือกตัวที่ใกล้เคียงในการเปิด ซึ่งหลายๆครั้งก็กดเปิดสวิตช์ผิดตัวทำให้พัดลมผิดตัวตัวหมุนซึ่งนั่นแปลว่าผิดวัตถุประสงค์
ประสบการณ์ จากการเห็นสิ่งที่ทำตามๆกันมาบางทีก็ทำให้เราลืม วิธีที่ง่ายๆแต่ได้ผลดี
และในเรื่องหุ้นล่ะ
ยิ่งโดยเฉพาะคนที่ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์ หรือมีประสบการณ์บ้าง มักลงทุนโดยการมองจากคนอื่น ฟังจากคนอื่น และทำตามๆไปแบบคนอื่น จากบุคคลหลายๆฝ่ายที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับหุ้น
ดูเหมือนก็ค่อนข้างคล้ายการสุ่ม แต่การสุ่มในตลาดหุ้นนั้น โอกาสจะสำเร็จ กลับน้อยกว่าการสุ่มเปิดสวิตช์พัดลมมาก
เลยคิดว่า วิธีดูตามสายไฟ อาจจะช่วยได้บ้าง เพราะมันพาเราไปเปิดสวิตช์อันที่เราต้องการได้
แต่ต้องใช้สมาธิ และเวลาอยู่บ้าง
อย่างถ้าเป็นตลาดหุ้น เราคงต้องศึกษาตลาดหุ้น ทั้งหน้าที่ของแต่ละสิ่งที่อยู่ในตลาดหุ้น
การดำเนินมาทั้งจากอดีตจนถึงปัจจุบัน และทำความเข้าใจ ถ้าเข้าใจได้ดีก็พอจะมองภาพอนาคตออกได้บ้าง
ถ้าเราดูตามสายไฟ จนมองเห็นสวิตช์ เปิด ความสำเร็จในตลาดหุ้นได้ คงจะดีนะครับ
