Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

เคยได้ยินกันบ่อยๆว่า ครอบครัวรวยที่สุด 20 % ของประเทศ มีทรัพย์สิน รวมกันคิดเป็น ร้อยละ 69 ของประเทศ  ขณะที่ครอบครัวจนที่สุด 20 % มีทรัพย์สิน รวมกัน คิดเป็นร้อยละ 1
อ่านเพิ่มเติม ได้ที่ http://www.prachachat.net/news_detail.p ... ionid=0225
หรือ บทความทำน้อยได้มากของ ดร นิเวศ
อ่านเพิ่มเติม ได้ที่
http://www.thaivi.com/2009/10/77/
จริงๆเป็นเรื่องแปลกหรือเปล่า?
เรามาลองสร้างข้อมูลง่ายๆกัน เช่น มีคน 10 คนมีเงิน 1 บาท 2 บาท ... 10 บาทอย่างละ 1 คน
จะได้ผลรวมของเงินคือ 55 บาท
เงินเฉลี่ยคือ 5.5 บาท
คนที่จนที่สุดมีทรัพย์สินแค่ร้อยละ 2
ส่วนคนที่รวยที่สุด 20%(สองคน)  มีเงิน 19/55*100 = 34%
จะเห็นว่ากฎ 80/20 เป็นเรื่องแปลก

แต่ถ้าเราเปลี่ยนข้อมูลโดย
คนที่ 1 มีเงิน 1 บาท คนที่ 2 มีเงิน 2 เท่าของคนแรก คนที่ 3 มีเงิน 2 เท่าของคนที่ 2 ...
เราจะได้ผลรวมของเงินคือ 1023 บาท
ค่าเฉลี่ยคือ 10.23
คนที่จนที่สุดมีทรัพย์สินแค่ร้อยละ 0.1
ส่วนคนที่รวยที่สุด 20%(สองคน)  มีเงิน 768/1023 *100= 75%
จะเห็นว่าไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด
ดังนั้นในเรื่องการเพิ่มขึ้นของทรัพย์สินของคนรวยคนจนน่าจะเป็นการเพิ่มขึ้นแบบทวีคูน
กฎ 80/20 จีงเป็นจริง ส่วนการเพิ่มขึ้นที่เป็นเส้นตรง เช่น คะแนนสอบของนักเรียนเก่งและไม่เก่ง ไม่สามารถใชักฎ 80/20 ได้

เราจึงพอสรุปได้ว่า ลูกค้า 20% แรก  ซึ่งเป็นลูกค้าที่สร้างรายได้ให้บริษัทถึง 80% การซื้อสินค้าของลูกค้าก็ซื้อแบบทวีคูณนั่นเอง

ท้ายที่สุดแล้วเพื่อนๆลองคิดดูนะครับว่าอะไรบ้างที่เพิ่มแบบทวีคูณ
1. ประชากรของแต่ละประเทศ
2. Market cap ข้อหุ้นแต่ละตัวในตลาด
3. เงินใน port ของนักลงทุนแต่ละคน

นานๆ จะเขียนอะไรยาวๆ สักที อ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ  :D

ทำตัวสบายๆ แล้วชีวิตจะมีความสุข <- แล้วทำไมต้องเขียนให้อ่านยากๆด้วยอ่ะ  :o

ครอบครัวจนมีสมาชิกเยอะ ยิ่งแต่งงานกันไปมาระหว่างครอบครัวจน
ปริมาณครอบครัวจนก็จะยิ่งมีมากเป็นทวีคูณ
ผิดกับครอบครัวรวย ครอบครัวรวยเลือกที่จะแต่งงาน
และสร้างครอบครัวรวยไปมาระหว่างกันมากกว่า
และครอบครัวรวย เลือกที่จะมีสร้างครอบครัวเล็กๆ เพราะฉะนั้นในอนาคต
ช่องว่าง และความเลื่อมล้ำทางสังคมจะยิ่งมีมากขึ้นๆ

ซึ่งผมมีความคิดว่า คนจนจะไม่มีวันหมดไป
เพียงแต่คนรวยจะต้องคิด ว่าจะทำอย่างไร
ให้คนรวยกับคนจน ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเดียวกันอย่างมีความสุขทั้งในระยะสั้น และยาว

ไม่ใช่แค่การเลือกตั้ง 2-3 ครั้ง ...

ปล.
ทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตมีความสุขนะ เป็นคนสุขง่าย
แต่เท่านั้นคงไม่พอ ถ้าครอบครัวของเรามีความสุข แต่สังคมไม่น่าอยู่
เพราะฉะนั้น ต้องมาช่วยๆ กันทำให้สังคมน่าอยู่ครับ

เรื่องความเหลื่อมล้ำของรายได้ ผมว่าไม่มีทางแก้ได้ และมองไปที่ประเด็นนั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะคนที่มีเหลือยังไงก็จะค่อยๆรวยขึ้น จากดอกผลของการมีเหลือ ผมเชื่อว่าหลายคนที่นี่ต่อให้ไม่ทำงาน ก็มีรายได้จากดอกผลมากกว่า ค่าแรงขั้นต่ำ เงินเดือนมาตรฐานของปริญญาตรีเพิ่งจบ เงินเดือนปริญญาโทเพิ่งจบ เงินเดือนข้าราชการระดับ 4 5 หรือ 6 (ทั้งหมดนี่น่าจะต่ำกว่าสามหมื่นต่อเดือนในวันนี้)

จริงๆน่าจะไปมองที่โอกาส และระดับรายได้ที่ทำให้อยู่ได้และถ้าประหยัดจะมีเงินเหลือพอซื้อบ้านเป็นของตัวเอง มีเหลือพอไปเก็บลงทุนมีดอกกลับมา มากกว่า ทำอย่างไรให้คนมีโอกาสสร้างเนื้อสร้างตัว ทำอย่างไรที่ทำงานโดยสุจริตตามวิชาชีพแล้วมีรายได้มากพอตั้งแต่ช่วงแรกๆของการทำงาน

ลองคิดดูว่าวันนี้บัณฑิตใหม่ต้องทำงานกี่ปีกว่าจะเริ่มเสียภาษีรายได้ ?

เรื่อง 80/20 มาจาก พาเรโต ที่มีบางเรื่องที่มี impact มากกว่าเรื่องอื่นๆ ถ้าทำเรื่องนั้นๆแล้วจะเกิดผลกระทบมากที่สุด

บายเดอะเวย์ คำว่าจนนี่คือ รายได้ประมาณพันหกร้อยบาทต่อเดือนเองนะ นี่เป็นนิยามของทางการ