Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

เห็นมีแต่คนแชร์ความสำเร็จ อยากให้แชร์ความล้มเหลวกันบ้าง เช่นซื้อหุ้นตัวหนึ่งเพราะอะไร ราคาเท่าใหร่ ตอนนี้ขาดทุนอยู่กี่เปอร์เซ็น แล้วรู้มั้ยว่ามันลงเพราะอะไร

คุณ aviruth เริ่มเลยครับผมจะรอฟัง

ซื้อ pttch ที่ต้นทุนประมาณ 90 กว่าบาท เพราะเห็นว่าเป็นช่วงขึ้นของกราฟ ได้กำไรมาช่วงหนึ่ง เห็นเขียวมาเรื่อยๆ นึกดีใจลงไปอีกตอนมันขึ้น ทำให้ต้นทุนขึ้นมาเป็น 106 ต่อหุ้น ต่อมาจากเขียวดันกลายเป็นแดง มันย่อลงๆ จนแดงเข้ม จากนั้นก็อยู่ติดพอร์ตมาจนบัดนี้

ปีก่อนซื้อ Amata กะ  Thcom  จำต้นทุนไม่ได้ครับ

แต่ขายขาดทุนไปที่  -25%  ครับ  

ลงเพราะไรเนี่ย ไม่ทราบครับ แหะ ๆ  :D

กะหุ้นนี่ไม่เคย
แต่สำหรับสตรี
ผมล้มเหลวเป็นประจำครับ ...

ส.สลึง เขียน:กะหุ้นนี่ไม่เคย
แต่สำหรับสตรี
ผมล้มเหลวเป็นประจำครับ ...

ขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ ได้ป่ะครับ ผมล้มเหลวหมดทั้งสองอย่างเลย

คุณ ส.สลึง ล้มเหลวขั้นตอนไหนครับ ผมคิดมาก

Team ครับ ต้นทุนประมาณ 5 บาท ราคาขึ้นไปถึง 9 บาท
ไม่ยอมขาย เชื่อมั่นมาก แล้วมันก็ร่วง มาตัดใจขายตอน 1.9 บาท
ป่านนี้ Team ยังไม่ฟื้นจากสลบเลย

CPR ขายไป 2.00 ตอน 11.00 วันเดียวกันตอนเย็นปิด 2.60 ได้มั้ง
อ่านทุกอย่างออกหมด แต่ใจร้อนขายไปก่อนไปซื้อตัวอื่นกะกลับมาซื้อใหม่ สุดท้ายก็อด

sico gun เขียน:คุณ ส.สลึง ล้มเหลวขั้นตอนไหนครับ ผมคิดมาก

:lol:   :lol:    อย่าคิดมากครับ   :lol:   ผมแค่จีบสาวไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง

ส.สลึง เขียน:

:lol:

ผมขาดทุนกำไร ขายหมู

ส.สลึง เขียน:

:lol:

AleAle เขียน:

:lol:

ประสบการณ์ที่ล้มเหลวของผมก็เยอะเหมือนกัน

UCT บริษัท ยูนิคอร์ด  เมื่อประมาณ 20 ปีก่อน  เป็นบริษัทที่สร้างชื่อมากๆ  เพราะเป็นบริษัทส่งออกปลาทูน่ากระป๋องยักษ์ใหญ่ระดับโลก  และหาญกล้ามากที่ไปซื้อบริษัทผลิตและจัดจำหน่ายปลาทูน่ากระป๋องยักษ์ใหญ่ระดับต้นๆของสหรัฐอเมริกา

ผมเองก็เคยมีประสบการณ์เคยไปเยี่ยมชมโรงงานตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี  ซึ่งก็ประทับใจในความยิ่งใหญ่ของโรงงาน  จำนวนพนักงาน  และวิชั่นของผุ้บริหารที่วาดไว้อย่างสวยหรู

พอผมเรียนจบปริญญาตรี  ทำงานเก็บเงินได้ซัก 3 เดือน  ก็ซื้อหุ้น UCT ผ่านพอร์ตของพี่ที่ทำงาน  จำนวน 200 หุ้น  ที่ราคา 119 บาท  โดยที่ผมไม่ได้ดูเรื่องงบการเงิน  มูลค่าของกิจการเลย  

ผมคิดเพียงว่า  ซื้อหุ้นของบริษัทที่ดูดีก็น่าจะเพียงพอ

จะว่าโชคร้ายหรือไม่ก้ไม่ทราบได้  ผมซื้อหุ้นได้เพียงเดือนเดียว  ก็เกิดเหตุการณ์อิรักบุกคูเวต  ดัชนีตลาดหลักทรัพย์ก็ตกจากประมาณ 1100 จุด  ลงมาประมาณ 50% ได้

สมัยนั้น Ceiling-Floor จำกัดไว้เพียง 10%  ผมจำได้ว่า 3 วันแรกที่เกิดเหตุการณ์  เมื่อตลาดเปิด  หุ้นเกือบทุกบริษัทมีแต่ราคาเสนอขายที่ Floor

สุดท้าย  ผมก็ได้ขายหุ้นไปในราคา 18 บาท  และบริษัทก็ประสบปัญหาในการชำระหนี้สินที่เกิดจากการกู้ไปซื้อกิจการที่สหรัฐนั่นเอง

ของผมนี้ ถือหุ้นน้ำมันพืชตอนปี50-51 เพราะดูงบว่ามันปันผลดี โตตลอด และมีข่าวว่าจะขึ้นราคาน้ำมันพืชแบบขวด ก็ซื้อไป

แต่ไม่รู้จุดขาย ว่าจะขาย ณ ราคาเท่าไร

แล้วมันก็วิ่งไปเรื่อยๆ จนเกือบจะเด้งแรกในชีวิตแล้ว ขาดอีกบาทเดียว T_T

แต่ก็ไม่ยอมขาย เพราะหวังอยากได้เด้งนึง...แล้วมันก็ร่วงลงเรื่อยๆ จนเกือบเท่าทุน แต่ก็ยังดี ที่ไม่บื้อขายทิ้ง ณ ตอนนั้น เพราะมั่นใจในฐานของบ. (แต่ก็ไม่มีเงินซื้อนะ)

สรุป จุดที่บื้อที่สุด คือการไม่รู้ราคาเหมาะสม ที่ควรจะขายครับ  :x

 รบกวนพี่ MOD ย้ายไปห้องthaivi ด้วยน่าจะดีนะครับ

ของผมตอนเริ่มเข้าวงการณ์ครับ คอนเซปการลงทุนคือดูราคาและกำไรอดีต เพราะปีนั้นปี2009คิดว่าสุดท้ายกิจการน่าจะกลับไปดีเหมือนเดิม ก็ดูตัวที่กระทบเยอะสุดน่าจะกลับมาดีสุด แล้วใช้วีธีช้อนหุ้นยิ่งลงยิ่งช้อน แรกๆก็กำไรดีมากครับ แต่พอเจอแก๊ง3ช่า ple ccet true ยิ่งลงยิ่งรับ รับๆๆๆๆ สุดท้ายรับมีมา3ด้าม พอร์ทเจ็บหนักมมากๆๆๆๆครับ นับแต่นั้นเลิกดูอดีตเลยครับ

ส.สลึง เขียน:

:lol:

UCT ของคุณ Chatchai ดังจริงๆ ผู้บริหารเป็นวิศวกรตระกูลดัง
ไป Take over บริษัท บับเบิ้ลบี ทำปลากระป๋องของอเมริกา
แต่ต่อมาเจ้งไม่เป็นท่า  จนผู้บริหารยิงตัวตาย บริษัทออกจาก
ตลาดหลักทรัพย์  ปัจจุบันบริษัทนี้ก็ยังเปิดดำเนินกิจการอยู่

ซื้อหุ้นตัวที่เห็นเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมีผู้ดีรัตนโกสินทร์เป็นประธานและหุ้นน้ำมันใบไม้ที่สว.เคยเป็นประธานเห็นมีแต่โปรโมตบริษัทตลอดแต่ผลประกอบการขาดทุนตลอดหุ้นก็ราคาลดลงเรื่อยๆ ขาดทุนก่วา 50% ของพอร์ต ทำให้คติการซื้อหุ้นเปลี่ยนไปต้องระวังบุคคลที่มีชื่อเสียงเอาใว้เพราะผู้บริหารบางคนอาจจะเก่งแต่การโปรโมตแต่การบริหารบริษัทอาจจะไม่ได้เรื่อง

ความล้มเหลวของผมคือยึดติดกับภาพอดีตของหุ้นบางตัวครับอันนี้ผมว่าเป็นส่วนสำคัญและที่สำคัญกว่านั้นผมไม่พยายามศึกษาถึงปัจจัยที่จะมีส่วนที่เป็นผลกระทบต่อผลการดำเนินงานเลย...โชคร้ายหนำซ้ำมันเป็นหุ้นสินค้าโภคภัณฑ์นั่นคือ tpi เดิมนั่นเอง ผมเคยเห็นมันขึ้นเป็นสิบกว่าบาทภาพมันฝังตาครับ..พอมาอยู่แถว 8 บาท ก็ซัดซิครับเต็มปอดเลย..หนำซ้ำกับคิดแค่ว่าหุ้นใหญ่ไม่มีวันเจ๊งยาวๆคงขึ้นกระฉูด..นั่นเอาอะไรมาคิด..เมื่อเหตุผลมันไม่ถูกต้องความสำเร็จมันก็ไม่เกิดสิครับ..รับแล้วรับอีกจนหมดตัง..จากวันนั้นจนวันนี้ผมยังไม่เคยเห็นราคา 8 บาทอีกเลย  :'O  :'O

ผมส่วนใหญ่จะล้มเกี่ยวกับธุรกิจ เอาตั้งแต่แรกเลย ตอนนั้นแถวๆสอบกว่าขวบมั้ง

กู้เงินพ่อซื้อหมากฝรั่งไปขายที่โรงเรียนครับ ปรากฏว่าพลาด ในวันเดียวกันนั้นหรืออย่างไรไม่ทราบ โรงเรียนสั่งหมากฝรั่งนั่นมาขาย เล่นเอาขายยากเลย ขายหมดเงินหายอีก

ทำให้ผมต้องควักเนื้อเอาเงินเก็บมาคืนพ่อ เรียนรู้เลยครับว่า
เงินต้องเก็บให้ดี ทุนต้องรักษาให้อยู่ สำรวจตลาดให้ดีก่อน และ มาจิ้นมีความเสี่ยงของมัน


อีกครั้งผมสั่งซื้อกระดานโกะมามากมายเพื่อขายในงานโรงเรียน ใช้วาทศิลป์เป่าอาจารย์จนไม่ต้องเสียค่าจองบูธ ค่าไฟ และค่าใช้จ่ายใดๆ ปรากฏว่าขายไม่หมดครับ เลยเรียนรู้อะไรอีกอย่าง เกี่ยวกับการเจรจา และการขายสินค้าเฉพาะกลุ่ม และการทำการตลาด


ล่าสุดเจ๊งขายตรงหมดตัวเลยครับ เรื่องมันซับซ้อน ผมรับซื้อสินค้าทั้งหมดของดาวน์ไลน์คืน เพราะถือคติ เสียเงิน ไม่เสียเครดิต
สุดท้ายผมพบว่า ผมเสียสองอย่างเลยครับ แล้วธุรกิจขายตรงสอนผมดีมากเรื่องคน คนไหนเชื่อถือได้ คนไหนไม่ได้ คนไหนดีแต่ปาก


การล้มทุกครั้งสอนอะไรมากมายจริงๆ รวมถึงความสำเร็จด้วย

เมื่อก่อนซื้อตามข่าว  ใครว่าอะไรดีก็ซื้อตาม  ตลาดจะไปเท่านั้นเท่านี้ก็ซื้อตาม  เจ๊งตามระเบียบครับ  แต่โชคดีครับที่เจอเวปนี้ครับ  และฟังรายการดร.นิเวศน์ กับ ดร.ไพบูรณ์บ่อยๆเข้า  มุมมองในการลงทุนจึงเริ่มเปลี่ยน

ความล้มเหลวที่จำติดตา
ครั้งแรกของผมเกิดตอนเรียนมหาลัยครับ

ตอนนั้นเอาเงินที่ทางบ้านส่งให้เป็นค่าใช้จ่ายในการเรียนไปแทงบอล
โดยแทงด้วยเงินทั้งหมดที่มี แต่กระจายแทงหลายคู่
คิดว่ายังไงก็ไม่มีทางผิดทุกคู่แน่นอน
(เล่นแรกๆไม่มีเครดิต ต้องเอาเงินไปวางที่เจ้ามือครับ)

ผลก็เป็นไปตามที่คิดครับ ส่วนใหญ่ผลบอลเป็นไปตามที่ผมแทง
แต่เจ้ามือคงรับแล้วไม่ส่งต่อเยอะเลยเจ๊ง แล้วหนีโดยเอาเงินผมไปด้วย
ผมแย่เลยครับ ถึงจะเป็นเงินไม่กี่พันบาทแต่ก็ไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนใช้
ตอนนั้นต้องจำใจยืมเงินเพื่อนกินมาม่าและขอทางบ้านเพิ่ม(ไม่กล้าขอเยอะ)
และอยู่แบบอดๆอยากๆเป็นเดือนเชียวครับ
นับตั้งแต่นั้นมาเรื่องการพนันผมเลิกเด็ดขาดเลยครับ
ที่ได้บทเรียนอีกอย่างคือจะเลิกมั่นใจอะไรแบบสุดๆ
เพราะเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในชีวิตได้เสมอครับ

ส่วนเรื่องหุ้น ตัวที่พลาดที่สุดคิดว่าเป็น BROCK ครับ
ซื้อประมาณ 1.3 ขาย 0.8 บาท
เพิ่งมาหาเหตุผลประกอบสาเหตุที่พลาดได้เมื่อไม่นาน
ว่าน่าจะมาจากการคาดหวังกับสินทรัพย์ที่ไม่รู้ว่าจะมีการปลดล๊อกเมื่อไหร่มากไป
หลังๆเลยมักจะชอบหุ้นที่สามารถคาดหวังผลประกอบการณ์แบบชัวร์ๆ
มากกว่าหุ้นสินทรัพย์มากแต่ผลประกอบการณ์ไม่ดีครับ

Suysak เขียน:

:lol:

ขายหุ้น SE-ED ออกไปตอนขึ้นมา 7.95 บาท
ขายหุ้น TC  ออกไปตอนขึ้นมา 20.20 บาท (ก่อนแตกพาร์)

     ซึ่งขายออกไปแล้วทำใจซื้อกลับไม่ได้  :'O หรือซื้อกลับก็ต้องซื้อในราคาสูง ซึ่งตอนนี้ SE-ED @ 8.90 , TC @ 3 บาทกว่า ๆ (หลังแตกพาร์)  :shock: ซึ่งสองตัวนี้ผมวิเคราะห์แล้วว่าถ้าซื้อราคาข้างต้นจะปลอดภัย แถมได้ปันผล แต่ดันไม่เชื่อตัวเอง เฝ้าดูราคาตลอด พอราคากระชากขึ้นไปก็ดีใจ เคาะขาย แล้วมานั่งเจ็บใจที่ขายออกไป  :wall:

      ซึ่งจากบทเรียนครั้งนี้ทำให้ผมรู้ว่า " ถ้าเป็นกิจการที่เราวิเคราะห์มาดี รอบด้านแล้วว่าปลอดภัย การที่เราซื้อแล้วลืมไปเลย จะดีที่สุด"

[quote="chatchai"]ประสบการณ์ที่ล้มเหลวของผมก็เยอะเหมือนกัน

UCT บริษัท ยูนิคอร์ด

UCT เป็นตัวแรกที่ ซื้อครับ จำนวน 200 เท่ากัน ตอนนั้นเงินเดือน 5500 บาท เก็บเงินได้ สองหมื่นกว่า บาท เลยมาซื้อ UCT ที่ 121 บาท แต่ขายไปตอน 130 มั้ง เล่นแป๊บเดียวไม่กี่วัน กำไรเกือบครึ่งนึงของเงินเดือนทั้ง ๆ ที่ไม่เคย รู้เรื่องหุ้นเลย ตอนนั้นคิดว่าจะลาออกไปเล่นหุ้นดีกว่า กำไรสองที ก้อ เท่าเงินเดือนแล้ว แต่หลังจากนั้น อิรักบุกคูเวต จำได้ว่ามีคนบอกว่า ให้ตัดแขนตัดขาเอาตัวรอดก่อน เลยล้างพอร์ทหนี
ถึงเป็นตัวที่กำไรแต่เป็นตัวที่ทำให้เรามองอะไรง่ายไปหมด เล่นหุ้นมันง่าย และเราเสียหายในเวลาต่อมา
20 ปีผ่านไป ก้อยังได้เงินจากตลาดหุ้นไม่เท่าไหร่เลย ไม่สองเด้ง สามเด้งเหมือนคนอื่น คงต้องเรียนรู้ต่อไป

ผมซื้อ jas-w2 ตอนนั้นกำลังแรงมาก 0.40 บ. แล้วก็ลงมาเรื่อยๆ
ตอนนั้นไม่รู้ว่ามีหมดอายุด้วย คิดว่าต้องขึ้น จนตกมาถึง0.09บ.
ถึงตัดใจขาย ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ลงทุนแบบหุ้นพื้นฐานดีอย่างเดียวเลย