Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ขอเชิญวิเคราะห์ วิจารณ์
ร่วมแสดงความคิดเห็น หรือ แบ่งปันข้อมูลที่เป็นประโยชน์
ในหัวข้อที่เป็นส่วนหนึ่งของ FundFlow กันได้ ณ บัดนี้ครับ...

Growth มองว่าต่ำลงแน่นอน

อสังหา ไม่ดีทั้งปี


กลุ่ม อาหาร เกษตร น้ำมัน จะชี้นำตลาด

แล้วถ้า เงินไหลเข้าเนื่องจากเศรษฐกิจดี GDPโต บาทแข็ง
ส่วนยุโรปอเมริกายังปวกเปียก + QE3 ล่ะ ?
วัฏจักรใหญ่ขาลงของอสังหาคงไม่ใช่
มองลึงลงไป ว่าเป็นวัฏจักรของอสังหาบางประเภทมากกว่านะครับ
ดอกเบี้ยว่ากันตรงๆ ขึ้นไปก็ยังไม่ถือว่าสูงเมื่อเทียบกับอดีต ขึ้นจากจุดต่ำด้วย
และ ยอดขายบ้านสัมพันธ์กับGDP ถ้าจะกังวลดอกเบี้ย ผมว่ากังวลเศรษฐกิจจะดีกว่านะ
ลองมองโครงการของภาครัฐดูสิ ถ้าดำเนินการได้จริง น่าจะเป็นปัจจัยบวกได้
ส่วนเรื่องของโครงสร้างประชากรก็สำคัญ แนะนำว่าพลาดไม่ได้
ความกลัวของตลาดเราน่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=1&t=46734
เอาข้อมูลไปดูประกอบนะครับ เรื่องของฟองสบู่ยังไม่เกิดแน่นอนครับ

ธ.แห่งประเทศไทยดำเนินนโยบายเป้าหมายเงินเฟ้อ

มีเครื่องมือ อัตราดอกเบี้ย เป็นการส่งสัญญาน

น้ำมันราคาสูง->เงินเฟ้อเพิ่ม->ธ.แห่งประเทศไทยขึ้นดอกเบี้ย->คนล้มละลายเพราะไม่มีเงินจ่ายดอก->ไม่มีเงินซื้อน้ำมัน->demand ลด->ราคาน้ำมันลด->เงินเฟ้อลด

ข้างบนอย่างไปเชื่อมากเพราะมั่วเอา

ทำไมอ่านไปอ่านมาเหมือนอ่านforumร้อยคนร้อยหุ้น ของพวกหุ้นกลุ่มอลังหาก้อไม่รู้ : )

pat4310 เขียน:ธ.แห่งประเทศไทยดำเนินนโยบายเป้าหมายเงินเฟ้อ

มีเครื่องมือ อัตราดอกเบี้ย เป็นการส่งสัญญาน

น้ำมันราคาสูง->เงินเฟ้อเพิ่ม->ธ.แห่งประเทศไทยขึ้นดอกเบี้ย->คนล้มละลายเพราะไม่มีเงินจ่ายดอก->ไม่มีเงินซื้อน้ำมัน->demand ลด->ราคาน้ำมันลด->เงินเฟ้อลด

ข้างบนอย่างไปเชื่อมากเพราะมั่วเอา

ขอบคุุณทุกท่านที่มาแลกเปลี่ยนความคิดกันครับ
ตัวผมยังอ่อนด้อย ประสบการณ์น้อย

harikung เขียน:ทำไมอ่านไปอ่านมาเหมือนอ่านforumร้อยคนร้อยหุ้น ของพวกหุ้นกลุ่มอลังหาก้อไม่รู้ : )

จริงๆแตกประเด็นคุยเรื่องผลกระทบได้ทุกกลุ่มอุตสาหกรรมน่ะครับ
แต่พอดีผมมีข้อมูลอสังหาฯตรงนี้เป็นส่วนใหญ่ ก็เลยเอามาแชร์เฉยๆ

ผมว่าถ้าดอกเบี้ยขึ้นนั้น(ซึ่งในอนาคตก็ขึ้นแน่) มีผลกระทบต่อทุกๆอุตสาหกรรม เพราะว่าต้นทุนทางการเงินจะสูงขึ้น(ดอกเบี้ยจ่าย) ทำให้กำไรสุทธิลดลง ส่วนในมุมของผู้บริโภคที่ธุรกิจขายสินค้าหรือบริการให้นั้น เมื่อดอกเบี้ยขึ้นจะเกิดการระมัดระวังในการจับจ่ายใช้สอยอัตโนมัติ(ในทางจิตวิทยา) และคนส่วนที่ได้ประโยชน์จากการดอกเบี้ยขึ้นจากเงินฝากมีเพียงแค่ไม่ถึง5เปอเซนต์คือคนรวย ส่วนคนชั้นกลาง30เปอเซนต์คงได้ประโยชน์น้อยหรือไม่ได้ประโยชน์เลย เนื่องจากผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ส่วนคนจน65เปอเซนต์มีผลเต็มๆกับดอกเบี้ยขึ้น ได้มาจากข้อมูลที่ว่าในประเทศมีประชากร70ล้านคน มีบัญชีเงินฝากเกิน1ล้านบาทไม่ถึงล้านบัญชี และคิดว่าน่าจะใช้กับประชากรทุกๆประเทศในโลกได้เป็นแบบสามเหลี่ยมพีระมิดคนรวยอยู่บนสุดและมีอยู่น้อยนิด (ระมัดระวังการจับจ่ายทางฐานะ) ทุกอย่างล้วนทำให้รายได้ของบริษัทจดทะเบียนลดลง ส่งผลให้กำไรลดลง แต่ก็แค่ชั่วคราว อีก3-4เดือน ผู้บริโภคก็จะชินกับสภาวะที่ดอกเบี้ยสูงหรือต้นทุนทางการเงินสูงไปเอง และก็จะใช้จ่ายปกติ ยอดขายก็จะกลับมา ส่งผลไปยังรายได้ และกำไรของบริษัทจดทะเบียนอีกนั่นเอง(กรณีนี้รวมถึงกรณีน้ำมันขึ้นด้วย) ผมเจอมากับตัวเลย ผมค้าปลีกอยู่ต่างจังหวัด แถมเป็นอำเภอนอกๆชนบทๆ ตอน3ปีก่อนที่น้ำมันขั้นดีเซลลิตรเกือบ45บาท สินค้าที่ขายขึ้นทุกตัว อย่างตะปูจากขายกิโล30บาทปรับไปเป็น70บาท แบตเตอรี่เพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัว สายยาง พลาสติก เชือกไนล่อน และอีกเยอะแยะ สรุปว่าทุกอย่าง ต้นทุนสูงขึ้นมาก ลูกค้าบ่นเอาๆว่าของแพง แพงทุกอย่าง ยอดขายก็ดร๊อปลง เป็นเหมือนกันทุกภาคของประเทศ(ข้อมูลจากซัพพลายเอ่อ) แต่ผ่านไป1-2เดือนลูกค้าก็ต้องกลับมาซื้อใหม่(เฉพาะสินค้าอุปโภคบริโภคจำเป็น ไม่รวมสินค้าฟุ่มเฟือย) เพราะจำเป็นต้องใช้จริงๆ เพราะฉะนั้นตามความคิดของผม หุ้นของบริษัทจดทะเบียนที่ขายสินค้าและบริการที่มีความจำเป็นที่การดำรงชีวิตและการใช้ชีวิต จะเด้งกลับมาที่เดิมได้เสมอ

thaloengsak เขียน:แล้วถ้า เงินไหลเข้าเนื่องจากเศรษฐกิจดี GDPโต บาทแข็ง
ส่วนยุโรปอเมริกายังปวกเปียก + QE3 ล่ะ ?
วัฏจักรใหญ่ขาลงของอสังหาคงไม่ใช่
มองลึงลงไป ว่าเป็นวัฏจักรของอสังหาบางประเภทมากกว่านะครับ
ดอกเบี้ยว่ากันตรงๆ ขึ้นไปก็ยังไม่ถือว่าสูงเมื่อเทียบกับอดีต ขึ้นจากจุดต่ำด้วย
และ ยอดขายบ้านสัมพันธ์กับGDP ถ้าจะกังวลดอกเบี้ย ผมว่ากังวลเศรษฐกิจจะดีกว่านะ
ลองมองโครงการของภาครัฐดูสิ ถ้าดำเนินการได้จริง น่าจะเป็นปัจจัยบวกได้
ส่วนเรื่องของโครงสร้างประชากรก็สำคัญ แนะนำว่าพลาดไม่ได้
ความกลัวของตลาดเราน่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้

อย่าหาว่าผมหาเรื่องเลยนะครับ ผมว่าพี่กำลังมองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่าครับ ทั้งๆที่รู้ๆ อยู่แล้วว่าการขึ้นดอกเบี้ยมันย่อมมีผลกระทบต่อภาคอสังหาอยู่แล้ว ขนาดเจ้าของกิจการที่เค้าเข้าใจกิจการตัวเองอย่างท่องแท้ยังพูดเลยว่ามีผลกระทบ และผมรู้สึกว่ากระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อล่อเป้าไว้เชียอสังหายังไงไม่รู้นะครับ

ขออภัยถ้าสิ่งที่ผมพูดไม่เป็นความจริง

ผมว่ามันก็ธรรมดานะ ดอกเบี้ยขึ้น หุ้นก็ตก

คนมีสตัง เขาก็อยากรักษาเงินเขา ถ้าดอกสูงๆล่อใจ ใครอยากเสี่ยง

ฟันกำไรช่วงหุ้นขาขึ้น แล้วเอาเงินไปฝากประจำ สบายใจดี

พอคนรวยขาย รายย่อยจะไปกินสตังใคร กินกันเอง เลือดสาด

porzilla เขียน:ผมว่าถ้าดอกเบี้ยขึ้นนั้น(ซึ่งในอนาคตก็ขึ้นแน่) มีผลกระทบต่อทุกๆอุตสาหกรรม เพราะว่าต้นทุนทางการเงินจะสูงขึ้น(ดอกเบี้ยจ่าย) ทำให้กำไรสุทธิลดลง ส่วนในมุมของผู้บริโภคที่ธุรกิจขายสินค้าหรือบริการให้นั้น เมื่อดอกเบี้ยขึ้นจะเกิดการระมัดระวังในการจับจ่ายใช้สอยอัตโนมัติ(ในทางจิตวิทยา) และคนส่วนที่ได้ประโยชน์จากการดอกเบี้ยขึ้นจากเงินฝากมีเพียงแค่ไม่ถึง5เปอเซนต์คือคนรวย ส่วนคนชั้นกลาง30เปอเซนต์คงได้ประโยชน์น้อยหรือไม่ได้ประโยชน์เลย เนื่องจากผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ส่วนคนจน65เปอเซนต์มีผลเต็มๆกับดอกเบี้ยขึ้น ได้มาจากข้อมูลที่ว่าในประเทศมีประชากร70ล้านคน มีบัญชีเงินฝากเกิน1ล้านบาทไม่ถึงล้านบัญชี และคิดว่าน่าจะใช้กับประชากรทุกๆประเทศในโลกได้เป็นแบบสามเหลี่ยมพีระมิดคนรวยอยู่บนสุดและมีอยู่น้อยนิด (ระมัดระวังการจับจ่ายทางฐานะ) ทุกอย่างล้วนทำให้รายได้ของบริษัทจดทะเบียนลดลง ส่งผลให้กำไรลดลง แต่ก็แค่ชั่วคราว อีก3-4เดือน ผู้บริโภคก็จะชินกับสภาวะที่ดอกเบี้ยสูงหรือต้นทุนทางการเงินสูงไปเอง และก็จะใช้จ่ายปกติ ยอดขายก็จะกลับมา ส่งผลไปยังรายได้ และกำไรของบริษัทจดทะเบียนอีกนั่นเอง(กรณีนี้รวมถึงกรณีน้ำมันขึ้นด้วย) ผมเจอมากับตัวเลย ผมค้าปลีกอยู่ต่างจังหวัด แถมเป็นอำเภอนอกๆชนบทๆ ตอน3ปีก่อนที่น้ำมันขั้นดีเซลลิตรเกือบ45บาท สินค้าที่ขายขึ้นทุกตัว อย่างตะปูจากขายกิโล30บาทปรับไปเป็น70บาท แบตเตอรี่เพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัว สายยาง พลาสติก เชือกไนล่อน และอีกเยอะแยะ สรุปว่าทุกอย่าง ต้นทุนสูงขึ้นมาก ลูกค้าบ่นเอาๆว่าของแพง แพงทุกอย่าง ยอดขายก็ดร๊อปลง เป็นเหมือนกันทุกภาคของประเทศ(ข้อมูลจากซัพพลายเอ่อ) แต่ผ่านไป1-2เดือนลูกค้าก็ต้องกลับมาซื้อใหม่(เฉพาะสินค้าอุปโภคบริโภคจำเป็น ไม่รวมสินค้าฟุ่มเฟือย) เพราะจำเป็นต้องใช้จริงๆ เพราะฉะนั้นตามความคิดของผม หุ้นของบริษัทจดทะเบียนที่ขายสินค้าและบริการที่มีความจำเป็นที่การดำรงชีวิตและการใช้ชีวิต จะเด้งกลับมาที่เดิมได้เสมอ

ส่วนตัวผมเองก็คิดเหมือนกับครับพี่ บริษัทที่จะเอาตัวรอดได้ (ผลประกอบการไม่ตกต่ำมาก) ก็จะเป็นของจำเป็น และของที่สามารถผลักภาระให้ผู้บริโภคได้ เช่น อาหาร, น้ำมัน, ร้านค้าปลีก เป็นต้นครับ

ดอกเบี้ยขึ้นคนที่ผ่อนบ้านอย่างผมก็ต้องจ่ายมากขึ้น มีเิงินมาลงหุ้นน้อยลง

ดอกเบี้ยขึ้นเรื่อยๆ เงินฝากประจำระยะสั้น จะน่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ดอกเบี้ยขาขึ้น หุ้นแบ๊งค์จะได้รับประโยชน์จากส่วนต่างของดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้น และจะสามารถทำกำไรได้มากขึ้นด้วยครับ

ต้นทุนกู้สูงขึ้น ต้นทุนของบริษัทจดทะเบียนเพิ่มขึ้น บ.มีกำไรน้อยลง funflowหนี ตลาดหุ้นเข้าสู่ขาลงเต็มตัว

thaloengsak เขียน:

pat4310 เขียน:ธ.แห่งประเทศไทยดำเนินนโยบายเป้าหมายเงินเฟ้อ

มีเครื่องมือ อัตราดอกเบี้ย เป็นการส่งสัญญาน

น้ำมันราคาสูง->เงินเฟ้อเพิ่ม->ธ.แห่งประเทศไทยขึ้นดอกเบี้ย->คนล้มละลายเพราะไม่มีเงินจ่ายดอก->ไม่มีเงินซื้อน้ำมัน->demand ลด->ราคาน้ำมันลด->เงินเฟ้อลด

ข้างบนอย่างไปเชื่อมากเพราะมั่วเอา

ขอบคุุณทุกท่านที่มาแลกเปลี่ยนความคิดกันครับ
ตัวผมยังอ่อนด้อย ประสบการณ์น้อย

ที่ว่าข้างบนคือข้อความที่ผมเขียนนะครับ ไม่กระทบกับความเห็นของใคร

harikung เขียน:

thaloengsak เขียน:แล้วถ้า เงินไหลเข้าเนื่องจากเศรษฐกิจดี GDPโต บาทแข็ง
ส่วนยุโรปอเมริกายังปวกเปียก + QE3 ล่ะ ?
วัฏจักรใหญ่ขาลงของอสังหาคงไม่ใช่
มองลึงลงไป ว่าเป็นวัฏจักรของอสังหาบางประเภทมากกว่านะครับ
ดอกเบี้ยว่ากันตรงๆ ขึ้นไปก็ยังไม่ถือว่าสูงเมื่อเทียบกับอดีต ขึ้นจากจุดต่ำด้วย
และ ยอดขายบ้านสัมพันธ์กับGDP ถ้าจะกังวลดอกเบี้ย ผมว่ากังวลเศรษฐกิจจะดีกว่านะ
ลองมองโครงการของภาครัฐดูสิ ถ้าดำเนินการได้จริง น่าจะเป็นปัจจัยบวกได้
ส่วนเรื่องของโครงสร้างประชากรก็สำคัญ แนะนำว่าพลาดไม่ได้
ความกลัวของตลาดเราน่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้

อย่าหาว่าผมหาเรื่องเลยนะครับ ผมว่าพี่กำลังมองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่าครับ ทั้งๆที่รู้ๆ อยู่แล้วว่าการขึ้นดอกเบี้ยมันย่อมมีผลกระทบต่อภาคอสังหาอยู่แล้ว ขนาดเจ้าของกิจการที่เค้าเข้าใจกิจการตัวเองอย่างท่องแท้ยังพูดเลยว่ามีผลกระทบ และผมรู้สึกว่ากระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อล่อเป้าไว้เชียอสังหายังไงไม่รู้นะครับ
ขออภัยถ้าสิ่งที่ผมพูดไม่เป็นความจริง

....................................
จะมองว่าผมมองในแง่ดีก็ได้ครับ ถึงได้มั่นใจเข้าไปลงทุน
ในขณะที่ อสังหาฯถูกdiscountจากข่าวร้ายมากมาย จนถูกมากพอที่จะเข้าไปลงทุน
ดอกเบี้ยขึ้นไม่ใช่ไม่กระทบ แต่กระทบน้อยกว่าที่ราคาหุ้นมันควรจะลด
อีกอย่างหนึ่งผมดูอสังหาฯเป็นรายตัว และใช้ข้อมูลหลายอย่างประกอบการตัดสินใจ ด้วยตัวของผมเอง
อนึ่งกระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาไว้เชียร์อสังหาฯ แต่มีไว้เพื่อ
แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับผลกระทบของการขึ้นดอกเบี้ย
( เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็นกัน )
และที่ผมแสดงความเห็นเน้นหนักไปด้านอุตสาหกรรมใดอุตสาหกรรมหนึ่ง
เพราะผมมีข้อมูลของอุตสาหกรรมนี้ มากกว่าอุตสาหกรรมอื่น
( ซึ่งบางSectionผมไม่ถนัดมีแต่ข้อมูลทั่วๆไป ที่คิดว่าทุกคนคงทราบกันดีแล้ว )
และอยากฟังทุกความเห็น ในทุกSectionด้วย

ราคาหุ้นจะเป็นไปตามผลประกอบการ และการคาดหวังอนาคต
ราคาหุ้นมันควรจะลดมาก ถ้าผลประกอบหรืออนาคตพื้นฐานของบริษัทกำลังจะแย่มาก
...
เป็นเพียงการคาดการณ์ของผู้อ่อนประสบการณ์เช่นผม

Selecting Unpopular Stocks

If an investor is to do better than average, Graham argued that his or her investment policies should not be popular.

He believed that most Wall Street professionals tend to seek out stocks with the best growth prospects and to ignore other stocks. This bias causes unpopular stocks to become undervalued and good buys.

เรื่องฟองสบู่อสังหาริมทรัพย์ นะครับพอดีผมหาตัวเลขไม่เจอที่สถาบัน AREA ออกมาบอกว่า Supply เกินไม่ถึง 5% เมื่อเทียบกับช่วงก่อนปี 40 ซึ่งฟองสบู่แตก แต่ผมอยากให้เทียบในเชิงตัวเลข เพราะยอดการซื้อมันเพิ่มขึ้นมาก ทั้งๆที่คนมันไม่ได้เพิ่มขึ้นมากอย่างที่เรารู้ๆกัน
เรื่องอัตราดอกเบี้ยนั้นถ้ามองแค่เพียงปีเดียวผมก็คิดว่าไม่มีปัญหาอะไรเพราะแค่ 4% แต่ถ้าเรามองไปอีกหลายๆปี กับปัญหาการเพิ่มขึ้นของราคาสินค้าอย่างต่อเนื่องซึ่งจะทำให้ราคาสินค้าแพงขึ้นอีก แล้วธนาคารแห่งประเทศไทยจะขึ้นดอกเบี้ยอีกหรือไม่เพื่อสกัดเงินเฟ้อ ทั้งๆที่เรารู้อยู่เต็มอกว่าการขึ้นอัตราดอกเบี้ยมันไม่ได้จูงใจให้ผู้ซื้อที่เป็นคนระดับกลาง รู้จักอดออมและประหยัดเพื่อนำเงินมาฝากธนาคารกินดอกเบี้ยดีกว่านำไปบริโภค เพราะพวกเขามีเงินเดือนพอกับรายจ่าย ซึ่งเมื่อรายจ่ายมันสูงขึ้นมาก เงินเดือนก็ไม่พอจ่าย ถ้าจะหันไปกู้เงินก็เจอดอกเบี้ยสูงอีก ซึ่งถ้าท่านจะหาเคสเปรียบเทียบก็จะเห็นได้ในหนังสือเศรษฐศาสตร์ที่เกิดภาวะ ดอกเบี้ยสูง เงินเฟ้อสูง คนจนมีแต่ตายกับตายครับ แล้วอุตสาหกรรมต่างๆก็จะขายสินค้าได้น้อยลงโดยเฉพาะอุตสาหกรรมที่ต้องขายสินค้าให้แก่คนในประเทศ แถมต้นทุนสินค้าก็สูงขึ้นเนื่องจากเงินเฟ้อ รายได้ก็น้อยลง เนื่องจากเมื่อของทุกอย่างขึ้นราคาหมด คนก็มีกำลังซื้อน้อยลง ก็จะตามมาด้วยการปิดกิจการไป ปัญหาต่อมาคือคนตกงานเพิ่มมากขึ้น เราอาจจะบอกได้ตามภาษาเศรษฐศาสตร์ว่ามันจะกลับสู่ภาวะปกติด้วยกลไกราคา แต่ผมคิดว่าเมื่อโลกเป็นโลกาภิวัฒน์ กลไกราคาช่วยอะไรไม่ได้เลย เพราะราคาสินค้าจะอ้างอิงราคาตลาดโลก ยกเว้นแต่ว่าโลกทั้งโลกเศรษฐกิจล่มหมด ราคาสินค้าก็จะถูกลงเพราะไม่มีใครมีกำลังซื้อ แต่ปัจจุบันประเทศเราคงตายก่อน เพราะพ่อค้าคนกลางผูกขาดตลาด ซื้อจากเกษตรกรถูก แต่ขายต่อราคาสูง ทำให้เกษตรกรบ้านเรายากจน จนไม่สามารถซื้อสินค้าอื่นๆได้ อาจจะมีคนแย้งได้อีกว่าเกษตรกรบางคนก็รวยเอาๆ ผมก็ขอตอบว่าถ้าปลูกพืชที่มีสมาคมแข็งแรง ก็รวยได้ครับ แต่ถ้าไปปลูกพืชที่พ่อค้าคนกลางผูกขาดก็มีแต่ตายกับตายครับ สรุปแล้วการขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารแห่งประเทศไทยครั้งนี้ อาจจะช่วยให้รอด หรือ ร่วงก็เป็นได้ครับต้องรอดูต่อไป แต่ผมก็ภาวนาให้เราอยู่รอดได้ในอนาคตต่อไป

มั่นใจว่าดอกเบี้ยขึ้นแน่เพื่อปรับตามเงินเฟ้อ
ไม่ให้อัตราดอกเบี้ยแท้จริงติดลบ
แต่Bankชาติคงไม่กล้าขึ้นเร็ว เพื่อไม่ให้กระทบกับเศรษฐกิจภายในประเทศ
ทั้งๆที่เศรษฐกิจโลกยังอ่อนไหวอยู่
( ต่อจากนี้ ขอเดาเล่นๆโดยปราศจากข้อมูลอ้างอิงครับ
เหมือนเดาGDP ไม่มีใครคาดการณ์ถูก100% )
ดอกเบี้ย 2-4 % ใน 1-3ปีนี้

ลิเบียส่งออกน้ำมันรายใหญ่ด้วย อาจลุกลามถึงขั้นเผาบ่อน้ำมันผมจะทำ flow chart ให้ดู

เมื่อนั้นน้ำมันจะแพง100กว่าเหรียญ----------> เงินเฟ้อสูงมาก---------->รัฐบาลขึ้นดอกเบี้ย--------->ต้นทุนธุรกิจสูงมาก-------->

กำไรบริษัทลดลง--------->ราคาหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ปรับตัวลงรุนแรง---------->เกิด crisis รอบใหม่------>แมงเม่าติดดอยตายกันเป็นเบือ


กำลังซื้อที่ตกค้างมา กำไรบริษัทที่สะสมมา สินค้าคงคลังที่ต้นทุนต่ำๆทำให้ ปีนี้ธุรกิจยังอยู่รอดปลอดภัย

แต่จากการเร่งขยายกำลังการผลิตในหลายๆบริษัท มีการขยายโรงงานซื้อเครื่องจักรเพิ่ม พอดอกเบี้ยสูง ออร์เดอร์หายก็ตายสนิท

เกิด crisis รอบใหม่ในปี 2555 บวกกับจีนเหยียบเบรค เกาหลีสั่งปิดแบ๊งค์ เวียดนานลดค่าเงิน

เมื่อนั้นวัฏจักรเก่าๆก็จะกลับมาอีกรอบ

เหตุการณ์แบบข้างบนเป็นไปได้ใหมครับ

เป็นไปได้ครับ

Likhit เขียน:ลิเบียส่งออกน้ำมันรายใหญ่ด้วย อาจลุกลามถึงขั้นเผาบ่อน้ำมันผมจะทำ flow chart ให้ดู

เมื่อนั้นน้ำมันจะแพง100กว่าเหรียญ----------> เงินเฟ้อสูงมาก---------->รัฐบาลขึ้นดอกเบี้ย--------->ต้นทุนธุรกิจสูงมาก-------->

กำไรบริษัทลดลง--------->ราคาหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ปรับตัวลงรุนแรง---------->เกิด crisis รอบใหม่------>แมงเม่าติดดอยตายกันเป็นเบือ


กำลังซื้อที่ตกค้างมา กำไรบริษัทที่สะสมมา สินค้าคงคลังที่ต้นทุนต่ำๆทำให้ ปีนี้ธุรกิจยังอยู่รอดปลอดภัย

แต่จากการเร่งขยายกำลังการผลิตในหลายๆบริษัท มีการขยายโรงงานซื้อเครื่องจักรเพิ่ม พอดอกเบี้ยสูง ออร์เดอร์หายก็ตายสนิท

เกิด crisis รอบใหม่ในปี 2555 บวกกับจีนเหยียบเบรค เกาหลีสั่งปิดแบ๊งค์ เวียดนานลดค่าเงิน

เมื่อนั้นวัฏจักรเก่าๆก็จะกลับมาอีกรอบ

เหตุการณ์แบบข้างบนเป็นไปได้ใหมครับ

ผมว่าcrisisยังไม่มาเร็วขนาดนั้นมั้งครับ แต่ถ้ามาจริงๆชาวVIก้อยิ้มแหล่ะครับ ผมคนหนึ่งล่ะที่จะเทหมดหน้าตักเลย

ถ้านับกันตามวงรอบประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ก็อาจจะมองว่าได้เกิดไปตอนปี50-51แล้ว

แต่ผมมองว่านั่นมันเกิดจากปัญหาภายนอก ทำให้เราส่งออกไม่ได้ ออร์เดอร์หาย

แต่รอบนี้จะเกิดจากปัญหาภายในของเราเอง รัฐบาลก่อหนี้สาธารณะมากเหลือเกิน กำลังเดิน

ตามความผิดพลาดที่เกิดในยุโรป อย่างงบปี53 ตั้งงบใช้หนี้สาธารณะ1แสน8หมื่นกว่าล้าน

จ่ายดอกเบี้ยสะ 1แสน7หมื่นกว่าล้าน คืนเงินต้นแค่ หมื่นกว่าล้าน แล้วปีนี้ใช้งบเยอะกว่าเดิมอีก

ขึ้นเงินเดือนข้าราชการ สส. สว. ใครขออะไรมาให้หมด เมื่อสินค้าแพงกำลังซื้อก็ถดถอย

จีดีพีก็ลด เมื่อนั้นสัดส่วนระหว่างเงินกู้กับจีดีพี สูงขึ้นโดยปริยาย พอเศรษฐกิจเริ่มออกอาการ

ภาษีก็จะเก็บไม่ได้ตามเป้า ต้องกู้มาใช้จ่ายเพิ่มขึ้นอีก ทีนี้ก็จะต้องจ่ายดอกเบี้ยในอัตราที่สูง

กว่าเดิมอีก เข้าข่ายรัฐบาลใช้เงินเกินตัว ผมว่าดูๆไป เดี๋ยวมีอะไรค่อยๆโผล่มาให้เห็นเอง

ถือว่าแลกเปลี่ยนมุมมองกัน เวลาที่ผมคาดปี55 อาจจะไม่เป๊ะ มี+- ได้ แต่จุดสำคัญอยู่ที่

ภาวะเงินเฟ้อสูง การใช้จ่ายภาครัฐที่เกินตัว การขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ นี่คือการส่งสัญญาณเริ่มก่อตัวของปัญหา

Likhit เขียน:ถือว่าแลกเปลี่ยนมุมมองกัน เวลาที่ผมคาดปี55 อาจจะไม่เป๊ะ มี+- ได้ แต่จุดสำคัญอยู่ที่

ภาวะเงินเฟ้อสูง การใช้จ่ายภาครัฐที่เกินตัว การขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ นี่คือการส่งสัญญาณเริ่มก่อตัวของปัญหา

อืมครับ ผมเป็นคนหนึ่งครับที่ตั้งหน้าตั้งตารอวิกฤติ(แต่โอกาสของพวกเรา)อยู่ เห็นด้วยครับกับการที่รัฐใช้จ่ายเกินตัว และผมเป็นคนหนึ่งที่มีผลกระทบโดยตรงต่อนโยบายแบบนี้ โดยเฉพาะการขึ้นค่าแรงขั้นต่ำ ซึ่งถ้าขึ้นอย่างที่ท่านนายกบอกจริง (25%ภายใน2ปี) ผลกระทบต่อภาคธุรกิจและอุตสาหกรรมจะแรงมาก และผมเป็นคนหนึ่งที่ต้องปิดกิจการลงครับ เห็นนโยบายแกแล้วเหนื่อยใจครับ โดยเฉพาะผู้ประกอบการ

สิ่งที่น่ากังวลหลังเกิดวิกฤต ก็คือมันคือวิกฤตแบบไหน ปี 40 มันคือวิกฤตบ้านเรา ต่างประเทศไม่ได้เกิดวิกฤตอะไรโดยเฉพาะสหรัฐอเมริกา ปี 50 - 51 วิกฤตภายนอก สหรัฐอเมริกาเกิดวิกฤต จีนและเอเชียเป็นผู้โอบอุ้ม จนทำให้เศรษฐกิจกลับมาได้ ถ้าเรามาอง 2 วิกฤตนี้จะเห็นว่ามันไม่ได้โดนทุกกลุ่มเศรษฐกิจเหมือนกัน แต่วิกฤตปี 55 นั้นจะโดนทุกกลุ่มประเทศทั่วโลก จากปัญหาราคาสินค้าเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว หนี้รัฐบาลเพิ่มขึ้นมหาศาลเนื่องจากนำมาอุดหนุนราคาสินค้าภายในประเทศ เมื่อรัฐบาลทั่วโลกเริ่มมีปัญหา เศรษฐกิจทั่วโลกจะเข้าสู่ภาวะวิกฤต แล้วรอบนี้จะเกิดการตกต่ำรุนแรง เนื่องจากว่าทุกประเทศทั่วโลกต่างเผชิญปัญหาวิกฤตร่วมกัน ผมยังคิดไม่ออกว่าจะมีประเทศใดเป็นตัวช่วยสำหรับวิกฤตคราวนี้

chavanakorn เขียน:สิ่งที่น่ากังวลหลังเกิดวิกฤต ก็คือมันคือวิกฤตแบบไหน ปี 40 มันคือวิกฤตบ้านเรา ต่างประเทศไม่ได้เกิดวิกฤตอะไรโดยเฉพาะสหรัฐอเมริกา ปี 50 - 51 วิกฤตภายนอก สหรัฐอเมริกาเกิดวิกฤต จีนและเอเชียเป็นผู้โอบอุ้ม จนทำให้เศรษฐกิจกลับมาได้ ถ้าเรามาอง 2 วิกฤตนี้จะเห็นว่ามันไม่ได้โดนทุกกลุ่มเศรษฐกิจเหมือนกัน แต่วิกฤตปี 55 นั้นจะโดนทุกกลุ่มประเทศทั่วโลก จากปัญหาราคาสินค้าเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว หนี้รัฐบาลเพิ่มขึ้นมหาศาลเนื่องจากนำมาอุดหนุนราคาสินค้าภายในประเทศ เมื่อรัฐบาลทั่วโลกเริ่มมีปัญหา เศรษฐกิจทั่วโลกจะเข้าสู่ภาวะวิกฤต แล้วรอบนี้จะเกิดการตกต่ำรุนแรง เนื่องจากว่าทุกประเทศทั่วโลกต่างเผชิญปัญหาวิกฤตร่วมกัน ผมยังคิดไม่ออกว่าจะมีประเทศใดเป็นตัวช่วยสำหรับวิกฤตคราวนี้

ทำให้นึกถึง THE GREAT DEPRESSION จะเป็นไปได้มากแค่ไหน