Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ซุนเซ็ก เขียน:ถ้า recession มาจริง ?
...ผมใช้กลยุทธ์ที่ 36 หลบหนี
"ถอยหนีในการทำสงครามนั้นมิใช่ความผิดผลาด หากแต่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญในการทำศึก
การถอยหนีเป็นการถอยเพื่อหาหนทางหลีกเลี่ยงความเสียหาย และหาโอกาสชิงตอบโต้ในภายหลัง
มิใช่เป็นการถอยหนีอย่างสิ้นเชิง"
------------
ถ้ารู้ว่า recession มาจริง...
เหตุผลใดต้องอยู่บนเรือที่กำลังจะจม ผมไม่คิดว่านั้นจำเป็นเลย
เพราะถ้า recession มาจริง fundamental ย่อมเปลี่ยน, valuation ย่อมเปลี่ยน, และ fairvalue ก็ต้องเปลี่ยน
หรือมองในแง่ risk reward ถ้าโอกาสกำไรมีน้อยกว่าขาดทุน ผมคงจะไม่ทำสิ่งนั้น
การหนี...เราอาจจะพลาดโอกาสเล็กน้อย ถ้าหากมันไม่ได้ recession จริง
แค่กลับมาซื้อใหม่ในราคาสูงกว่าเดิมหน่อย
แต่ถ้า recession จริง เราได้สร้างโอกาสยิ่งใหญ่...มีเงินสดในเวลาที่ควรต้องมี

ใครจะใช้แผนไหนก็ไม่มีผิดหรือถูก ขึ้นอยู่กับมุมมองแต่ละคน
เอาตามความพอใจ, สบายใจดีที่สุดครับ

poonpoon7 เขียน: ขอรบกวนถามพี่ซุนเซ็กหน่อยน่ะครับ
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่า recession จะเกิดครับ?

chukieat30 เขียน: คลื่นลูกนี้ มันแรงน้อยกว่า The greatest Recission 2008 นิดเดียว

aonzzung เขียน:

chukieat30 เขียน: คลื่นลูกนี้ มันแรงน้อยกว่า The greatest Recission 2008 นิดเดียว

รบกวนถามนิดนึงครับ

วิเคราะห์จากอะไรครับ ถึงคิดว่าจะแรงกว่า subprime crisis? ไม่คิดว่าแรงกว่านะครับ

คิดว่าเบากว่า แต่ไม่มาก ถ้าซัพไพรม์คลื่น 9 เมตร รอบนี้ก้คง 7 เมตร

ในเมื่อมันยังไม่เกิด(และก็ไม่เห็นว่าใครจะทำนายได้ว่าจะเกิดหรือไม่)
แล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะเกิดจิงหรือเปล่า
ทำไมถึงรู้ว่ามันจะแรง จะอ่อนกว่าครับ?

ซุนเซ็ก เขียน:ถ้า recession มาจริง ?
...ผมใช้กลยุทธ์ที่ 36 หลบหนี
"ถอยหนีในการทำสงครามนั้นมิใช่ความผิดผลาด หากแต่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญในการทำศึก
การถอยหนีเป็นการถอยเพื่อหาหนทางหลีกเลี่ยงความเสียหาย และหาโอกาสชิงตอบโต้ในภายหลัง
มิใช่เป็นการถอยหนีอย่างสิ้นเชิง"

nasesus เขียน:ตลาดขาลงต้องไม่กระจายการลงทุนหลายตัว เพราะผลที่ได้จะไม่ได้ต่างอะไรกับ set แต่จะมีหุ้นเพียงบางตัวที่ร่วงน้อยหรือทานทนตลาดได้ ควรเหลือหุ้นในพอร์ตให้น้อยตัวที่สุด แต่ต้องเป็นตัวที่มั่นใจที่สุด รู้ลึกที่สุด เข้าใจความเป็นไปของบริษัทมากที่สุด สำหรับผมไม่รู้ว่า recession จะมาเมื่อไหร่ แต่เรือที่จะฝ่าพายุ ขอให้เป็นเรือที่แข็งแกร่งที่สุด

Bill Dunnปริญญาเอกในสาขา Theoretical Physic เขียน:เมื่อเรามองย้อนกลับไปในยุคโบราณนั้น Sir Isaac Newton ผู้เป็นบิดาและผู้ค้นพบแนวทางในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เกี่ยวกับผลกระทบของสิ่งต่างๆ ซึ่งเป็นปัญหาที่มีตัวแปรอยู่ 2 ตัวแปร (ปัญหา 2 วัตถุ) เช่น โลกและดวงจันทร์ โดยวิธีการแก้ปัญหาของนิวตันก็คือ เขาได้ตัดเอาตัวแปรอื่นๆรอบๆออกไปก่อน เพื่อที่จะสามารถแก้ไขปัญหาทางคณิตศาสตร์ชิ้นนี้ออกมาได้ และเมื่อสิ่งต่างๆเริ่มสำเร็จผล เขาจึงได้ตั้งสมมุติฐานของเขาต่อมาว่า สูตรหรือแนวทางในการแก้ปัญที่มีตัวแปรอยู่ 2 ตัวของเขานั้น จะสามารถนำไปสู่การแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ซึ่งมีตัวแปรมากกว่า 3 ตัว โดยที่ตัวแปรแต่ละตัวจะทำปฎิกริยาตอบสนองต่อกันไปมาออกมาได้ (ปัญหา 3 วัตถุหรือมากกว่า)

อย่างไรก็ตาม ในอีก 200 ปีต่อมา ก็ยังไม่มีใครที่จะสามารถแก้โจทย์นี้ออกมาได้ และเพื่อให้เรื่องนี้เร็วขึ้น ผมจะขอข้ามมาถึงในขณะที่ อองรี ปวงกาเร (Henri Poincare) สุดยอดนักคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศษ ได้รับรางวัลจากพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์สวีเดน ในปี 1889 แต่ไม่ใช่รางวัลในการที่เขาสามารถแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์นี้ออกมาได้ ในทางกลับกันแล้ว เขาได้รับรางวัลเนื่องจากเขาสามารถพิสูจน์ออกมาได้ว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำได้ออกมาต่างหาก

ศาสตราจารย์ปวงกาเร ได้ค้นพบว่า เพียงแค่ปัญหาที่มีตัวแปรหรือวัตถุแค่ 3 ตัวนั้น ผลกระทบไปมาจากตัวแปรแต่ละตัวที่เกิดขึ้นนั้น ทำให้เราไม่สามารถที่จะสามารถคำนวณได้อย่าง “แน่นอน” ว่า ผลกระทบจากการตอบสนองไปมาของตัวแปรแต่ละตัวต่อจะก่อให้เกิดสิ่งไดหรือเกิดขึ้นในรูปแบบใด และอะไรจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนในอนาคต และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในตลาดหุ้น, พันธบัตร และอนุพันธ์ล่วงหน้าเช่นเดียวกัน และถึงแม้ว่าการคาดคะเนโดย “ประมาณ” นั้นจะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นจริงนั้นมักจะตรงข้ามกับสัญชาติญาณหรือความเชื่อของคนเราโดยทั่วไป นั่นก็คือ ยิ่งเรา (Market Participant) พยายามที่จะสร้าง Model ที่มีความแม่นยำมากขึ้นเท่าไหร่ มันก็ยิ่งจะทำให้ Model เหล่านี้ไม่สามารถตอบได้ว่าอะไรที่จะเกิดขึ้นในอนาคตยิ่งขึ้นเท่านั้น

คนขุดทอง เขียน:นักลงทุนระดับโลกอย่าง บัฟเฟ่ต์ หรือ ปีเตอร์ลินช์ ยังยอมรับอย่างไม่อายเลยว่า พวกเขาไม่สามารถคาดการณ์เศรฐกิจโลกได้ แต่พวกเขาสามารถเข้าใจและพอจะคาดการณ์กิจการที่เขาลงทุนอยู่ ได้ เพราะฉนั้นพวกเขาจึงมักใช้กลยุกต์ ไม่ทำอะไร อยู่เฉยๆ หรือ stay clam stay invest มีแต่พวก trader เท่านั้น ที่พยายามคาดการณ์ เศรฐกิจโลกและใช้ว่องไวและเป็นผู้นำในการเข้าๆออกๆการเก็งกำไร เพื่อสร้างกำไร แต่ใช่ว่าพวกเขาจะประสพความสำเร็จทำกำไรได้ บ่อยครั้งพวก trader ประสพผลขาดทุนอย่างหนัก จนต้องปิดกิจการไปก็เยอะมาก ถามว่าพวกเราอยากเป็น invester หรือ trader

Jeng เขียน:
ซึ่งหุ้นนี่ก็ประหลาดจริงๆ บริษัทที่เราถือไม่เกี่ยวกับ ptt เลย แต่พอ ptt และกลุ่มลง

ดัชนีดันลง ผลคือ หุ้นเราลงไปด้วย

tum_H เขียน:

Jeng เขียน:
ซึ่งหุ้นนี่ก็ประหลาดจริงๆ บริษัทที่เราถือไม่เกี่ยวกับ ptt เลย แต่พอ ptt และกลุ่มลง

ดัชนีดันลง ผลคือ หุ้นเราลงไปด้วย

นี่เขาเรียกว่าความกลัวครับพี่ กลัวในสิ่งที่ไม่คาดคิด กลัวในสิ่งที่มองไม่ออก

บางครั้งหากเราไม่แน่ใจ ไม่เข้าใจหรือหาเหตุผลสนับสนุนไม่ได้ ก็จำเป็นต้องหลบออกมายืนดู
แต่หากเรา มีข้อมูลที่น่าเชื่อ ก็ยังคงต้องทนกับความผันผวนในระยะสั้นและทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ปี 2008 เป็นประสบการณ์ที่ดีครับ อย่างที่พี่เจ๋งว่า หุ้นที่ไม่เกี่ยวข้อง ก็ทนความผันผวน
ในระยะสั้นของตลาดไม่ได้เหมือนกัน แต่ในระยะกลางถึงยาวก็จะฟื้นตัวได้ดีกว่าตลาดเช่นกัน

สำหรับผมก็มองภาพตลาดไม่ออกเหมือนกันว่าจะไปทางไหน ยุโรปก็มีปัญหา อเมริกาก็มีปัญหา
มองมาเอเชีย ญีปุ่นเองก็เจอพิษภายใน ยังไม่รวมความผันผวนของค่าเงิน ไทยเราเองอาจโชค
ดีหน่อยที่มีการกระตุ้นเศรษฐกิจ ทั้งเรื่องภาษีรถ บ้าน ค่าแรง 300บาท โครงการลงทุนขนาดใหญ่

ตอนวิกฤตปี 2008 บริษัทผมส่งออก 50% ขายในประเทศ 50% ปรากฏว่ายอดขายภายใน +4 แต่
ส่งออก -50 ซึ่งหากเปรียบเทียบกัน ก็จะเห็นว่าความเชื่อมั่นภายนอกประเทศนั้นลดลงอย่างมาก

MOS และข้อมูลของหุ้นที่เราถืออยู่ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ครับ หลายคนมีต้นทุน 5 บาท
ตอนนี้ราคา 40 หากตลาดเกิดวิกฤต ผมว่าก็ไม่มีอะไรน่ากังวลในการถือ แต่ถ้าเรามี MOS น้อยและไม่
แน่ใจในหุ้นที่ถือ ก็ต้องพิจารณาในการปรับพอร์ตต่อไปตามสไตล์ใคร สไตล์มันครับ

การลงทุนสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งก็คือ ความสบายใจ ครับ

tt เขียน:นี่ดัชนีนับจากต้นปียังบวกอยู่เลยนะครับ ทำไมถึงคิดเรื่อง recession กันแล้ว