Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ผมหละสงสัยจริงๆ ว่า คำว่า vi ต้องถือยาวหรือไม่

สำหรับผมแล้ว คำว่า vi คือ ลงทุนเน้นคุณค่า และเมื่อเราเห็นว่าหุ้นตัวนี้มีคุณค่ามาก

เมื่อเทียบกับราคา เราก็ซื้อ หากซื้อแล้วถือไป ปรากฎว่า ราคาขึ้นไปมาก เช่น 5 เท่า 10 เท่า

เราจะขาย ก็ไม่น่าจะผิดอะไร

หรือเราจะถือ ก็ไม่น่าจะผิด อะไร

ถ้าเราขายแล้วเราไปเห็นหุ้นตัวใหม่ ที่มีคุณค่ามาก และราคาก็ถูกกว่าคุณค่ามาก เราก็ซื้อ

ส่วนหุ้นที่เราขายไปแล้ว สุดท้าย เกิดสถานการณ์อะไรก็แล้วแต่ แล้วราคามันลงมา

เราก็ย้อนกลับมาซื้อมันได้อีก ในเมื่อพื้นฐานยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร

เพราะฉะนั้น ผมเชื่อว่า การลงทุนแนว vi ไม่จำเป็นต้องถือยาว คือจะถือยาวก็ได้

จะไม่ถือยาวก็ได้

ถ้าเอาแบบถือยาว เราก็เห็นตัวอย่าง ปรมาจารย์ VI ของเรา ถือยาว แล้วคุณภาพชีวิตก็ดีมาก

ไม่ต้องมานั่งเฝ้าหน้าจอ เอาเวลาไปทำอย่างอื่น และให้ธุรกิจดีๆ ปั่นกระเงินสดมาให้

เงินไหลมาเทมาไม่ขาดสาย

กระทู้นี้ ขอรบกวนเพื่อนสมาชิก ไม่พาดพิงถึงชื่อหุ้นตัวใดตัวหนึ่งดีหรือไม่ครับ

คือขอให้ถกในประเด็นว่า คำว่า VI ต้องถือยาวหรือไม่

ถ้าไม่ถือยาวไม่ใช่ VI หรือ

หากผมซื้อหุ้นตัวใดตัวหนึ่ง ผ่านไป 2 สัปดาห์ แล้วราคาขึ้นมา 1 ท่วม คือขึ้นมา 100 %

ผมเห็นว่า ราคาขึ้นไปเกินพื้นฐาน ณ เวลานี้ ผมขาย แบบนี้เรียก VI หรือไม่

กระทู้นี้ตั้งขึ้นมา เพราะคนเชื่อ และมีความเชื่อว่า VI ถือยาว ไม่ขายหุ้น

จะถูกจะผิดอย่างไร ก็ขอเชิญมาถกเป็นประเด็นๆกันครับ

VI ที่ผมเข้าใจ คือ
- ถ้าเห็นว่ามันถูกกว่ามูลค่าที่ควรจะเป็นก็ซื้อ
- ถ้าเห็นว่ามันยังมีโอกาสโตต่อเนื่องไปเรื่อยๆ แม้ราคาจะวิ่งมาไกลแล้ว แต่ถ้ากิจการยังโตตามราคาทันในเวลาไม่นานเกินไป ก็ถือไว้ตราบเท่าที่มันยังเป็นกิจการที่ดี
- ถ้าเห็นว่าราคาเกินมูลค่าไปแบบกู่ไม่กลับ ไม่รู้กี่ปีกิจการจะโตตามราคาหุ้นทัน ก็ขาย, จะขายเอาทุนคืน หรือขายหมด ก็แล้วแต่สไตล์ของแต่ละคน แต่ขายแน่นอน


ใครบอก VI ต้องถือหุ้นยาวนานเท่านั้น ขายไม่ได้ ผมเถียงขาดใจเลย

- สมมติซื้อ PTT มา 319 บาท สิ้นเดือนวิ่งไป 2,000 บาท อันนี้ต้องไปทำการบ้าน valuation ดูใหม่ว่ามีอะไรเปลี่ยน ทำไมมันวิ่งไปขนาดนั้น ถ้าทำการบ้านแล้ว พื้นฐานก็เหมือนเดิม กิจการเหมือนเดิม และราคาไปถึงฟ้าแล้วแบบนั้น ผมว่าไม่ขายก็ไม่ใช่ VI ล่ะ ถ้าไม่ขายเอาทุนออกมาก่อนแล้วดูท่าทีต่อไปก็ต้องขายหมด ต่อให้มันวิ่งไป 5000 ก็ต้องรู้ว่านั่นคือสิ่งที่เกินความรู้ของเรา ห้ามไปโลภ เพราะสุดท้ายกิจการกับราคาหุ้นก็ต้องสะท้อนกันอยู่ดี ถ้ามันเวอร์มันก็ต้องกลับลงมา ถ้ามันจริง แต่เราไม่เข้าใจ ก็หน้าที่เราเรียนให้มากขึ้น ทีหลังจะได้ไม่ขายหมู

ไม่จำเป็น ถึงเป้าก็ขายครับ
ถ้าบังเอิญซื้อเช้าแล้ววิ่งบ่ายถึงเป้า ผมก็จะขายไปเลย
ส่วนตัวผมเคยซื้อหุ้น 2 วัน ขึ้น 30% ถึงเป้าพอดี ผมก็ขายครับ
เดือนที่แล้วผมซื้อ warrant ตัวนึง อาทิตย์เดียวขึ้นไป 120% ผมก็ขายครับ

VI ซื้อเมื่อถูกกว่ามูลค่า, ขายเมื่อถึงมูลค่า....เวลาไม่เกี่ยว
Time is not my friend ยิ่งน้อยยิ่งดี แต่ถ้านานหน่อยก็รอได้

มีหนังสือพืมพ์หุ้นสติแตกฉบับนึง (ผมได้รับเป็น E-mail จากมาร์)
เมื่อวานมันบอกว่า VI ต้องถือยาวอย่าง Buffet
แล้วยังกล่าวพาดพิงบุคคลอื่น(แบบเขียนชื่อจริงนามสกุลจริง) ในเชิงไม่ดี อ่านแล้วของขึ้นจริงจริง

vi = value investor

value = คุณค่า

investor = ลงทุน นักลงทุน


ผมไม่เห็นมีคำไหนที่แปลว่า ยาว หรือ ถือยาว เลยครับ

ตามความเข้าใจของผมก็คือว่า หาคุณค่าของบริษัท ที่เราคิดว่าจะลงทุนให้ได้ว่ามันมีคุณค่าเท่าไหร่ตามระยะเวลาที่เราคิดว่าจะลงทุนกับบริษัทนี้ และประเมินออกมาเป็นมูลค่า และก็ขายเมื่อมันมาถึงมูลค่าที่เราคิดไว้
แต่ผมว่าระยะเวลาที่จะลงทุนของนักลงทุนแต่ละท่านคงจะไม่เท่ากัน เพราะแต่ละท่านมีความสามารถและความจำเป็นที่ต้องใช้จ่ายไม่เท่ากัน ผมเคยลงทุนตัวนึงที่คิดว่าถ้าถือสัก 5 ปี น่าจะเห็น 1 เด้ง หรือ เกือบ ๆ แต่เงินผมมีความสามารถที่จะลงทุนได้แค่ 3 ปี พอถึงเวลาก็จำเป็นต้องขายทั้ง ๆ ที่มันยังมีโอกาสมีเยอะ ทุกวันนี้ก็ยังเสียได้เลยครับ ความจำเป็นของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน นะครับ ถ้าอย่างนี้ผมเป็น vi ได้มั้ยครับ

สำหรับผม ถามว่าตอบตัวเองได้มั้ยว่าลงทุนเพื่ออะไร

อิสรภาพในการใช้ชีวิต

กำไรจากผลตอบแทน

ถือหุ้นให้ยาวที่สุดเหมือนเป็นกิจการของเราเอง

ได้ชื่อว่าเป็นนักลงทุนแนวคุณค่า


แล้วเพื่อนๆ เป็นแบบไหนครับ

ของผมยาวๆสั้นๆครับ
แต่ส่วนใหญ่ถือยาว บางตัวมองไม่เห็นการเติบโตก็ขาย แต่หลายตัวยังมีศักยภาพที่จะเติบโตก็ถือครับ ไม่มีราคาเป้าหมาย ถ้าจะมีราคาเป้าหมายก็คือคิดจะขายเท่านั้น

แต่ผมมองว่าเวลาก็น่าจะเป็นส่วนประกอบนะครับ เพราะว่า สิ่งสำคัญของการลงทุนแบบ VI น่าจะเป็นเรื่องของการประเมินมูลค่าบริษัทปัจจุบัน(หรืออนาคตด้วย) แล้วเปรียบเทียบกับราคาตลาด และเราจะซื้อเมื่อราคาตลาดปัจจุบันมีค่าส่วนลดพอสมควร(ถึงมาก) และขายเมื่อมันเกินแล้ิว ประเด็นคือถ้าเราประเมินเพียงมูลค่าบริษัทปัจจุบัน และเมื่อเราซื้อมาได้ไม่นาน ราคาตลาดวิ่งเข้าไกลราคาประเมิน ผมว่าเราก็ควรขาย แต่หลาย ๆ ท่านประเมินมูลค่าในอนาคตด้วย ทำให้ราคาปัจจุบันดูเหมือนจะใกล้แล้ว แต่ก็ไม่ขาย แล้วก็ถือกันยาว ๆ เพราะว่า มูลค่าที่แท้จริงของบริษัทมันจะค่อย ๆ ปรับขึ้น ไม่ได้เปลี่ยนตามอารมณ์ตลาด

อีกอย่างหลาย ๆ คน ก็มองว่า การเปลี่ยนการถือหุ้น เมื่อเทียบกับ การถือหุ้นที่เราคิดว่ามีโอกาสราคาปรับตัวต่อไปอีก(หุ้นเติบโต) การเปลี่ยนหุ้นอาจจะมีความเสี่ยงสูงกว่าได้ เขาจึงเลือกที่จะถือ

โดยส่วนตัว ผมอยากจะถือยาว ๆ มากกว่า เพราะว่า ผมเป็นคนขี้เกียจ แต่ก็คิดว่าควรมีตัวที่เปลี่ยนไปมาบางสักตัวหรือสองตัว เพื่อทำให้เราฝึกฝนตัวเอง ไม่ให้ขี้เกียจจนเกินไป

เอาจริงๆส่วนตัวคิดว่าไม่จำเปน แต่ถ้าเปนไปได้ก้ออยากจะมีหุ้นที่สามารถถิอยาวสัก5-10ปีขึ้นแบบปู่บัฟทำครับ

เพราะผมเชื่อว่า ตลาดนั้นเป็นแบบ Inefficient Market ดังนั้นมีโอกาสที่ ราคาจะสูงเกิน หรือ ต่ำกว่า มูลค่าหุ้นที่เราเชื่อว่าเป็น fair value
ดังนั้น ถ้าราคาหุ้นขึ้นมาเร็วกว่าที่เราคิด จนมันสูงเกิน fair value มากจนเกินไป ผมก็อาจจะลอง let profit run หรือ อาจจะทยอยขายออกมาบ้างก็ได้เพื่อ lock profit ไว้บ้าง

vi vs เจ้าของ เหมือนกันมั้ย

การลงทุนแนววีไอก็มีหลายแบบไม่ใช่หรือครับ เราจะเอามาเป็นบรรทัดฐานว่าจะต้องสั้นหรือยาวคงไม่ได้ ผมว่าเรื่องนี้คงเป็นเรื่องใครชอบถือหุ้นแบบไหน ก็ควรจะลงทุนในหุ้นที่เราถนัดมากกว่าครับ

ถ้าดูพวก DCA กลยุทธธุรกิจ พวกนี้ไม่มีทางสะท้อนการเจริญเติบโตในระยะสั้นได้ง่าย
มันก็ต้องถือยาวให้สอดคล้องวิธีการวิเคราห์ที่เราใช้

ส่วนถือสั้นๆ ก็ต้องมีทรรศนะแนวคิดว่าตลาดสามารถมี efficientได้ในระยะสั้น

อยู่ที่สไตล์ใครสไตล์มันครับ ผมก็เล่นเป็นรอบมากกว่า ที่จริงผมว่าวันหลังเพิ่ม status ที่ username ดีกว่า ว่าใครเป็น long term , medium term . short term Investor เวลาเราโพสไป คนอื่นจะได้รู้ timeline เราด้วย บางครั้ง ประเมินกำไร 5 ปี แต่เราอาจถือไม่ถึงปีก็ได้ คนที่มาอ่านจะได้ประเมินถูก ก็อาจเป็นหนึ่งในวิธีการแก้ปัญหา ที่มีการกล่าวหากันว่าเชียร์หุ้นนะครับ จะไปแก้ที่คนโพสลอยอย่างดีคงไม่ได้ ต้องปรับระบบโดยรวมให้ดีขึ้น การโพสลอยก็จะน้อยลง

สิ่งหนึ่งที่น่าจะมีผลอย่างยิ่ง คือเราให้คำจำกัดความของคำว่าvalueยังไง

ถ้ามองว่าหุ้นทุกตัวที่ราคาตำ่กว่าราคาที่เหมาะสม ถือว่ามีvalueแล้ว การขายเมื่อถึงราคาที่เราเชื่อว่าเหมาะสม น่าจะดีกว่าครับ

แต่ถ้าเราตีความคำว่าvalue โดยมองถึงศักยภาพความเป็นผู้นำของธุรกิจ แบรนด์ที่แข็งแกร่ง อนาคตที่สดใสและยั่งยืน ผู้บริหารที่มีความสามารถและซื่อสัตย์ และสามารถซื้อได้ในราคาที่เหมาะสม ผมคิดว่าการถือยาวน่าจะเป็นทางเลือกที่ดี(ยกเว้นราคาจะขึนเร็วจนเกินมูลค่าอย่างมากมาย) เพราะกว่าจะหาหุ้นสักตัวที่เข้าเงื่อนไขดังกล่าว ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยครับ

สุดท้ายไม่ว่ายาวหรือสั้น คนที่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ จะสามารถก้าวเดินอย่างมั่นคงบนเส้นทางสายนี้ครับ

อันนี้คงต้องถามว่าทำไมถึงต้องถือยาวนะคับ
ผมว่า Value Investment นี่คิดว่าการลงทุน
คือการซื้อธุรกิจ เพราะฉะนั้นจึงมีการวิเคราะห์
ธุรกิจอย่างดีก่อนตัดสินใจ เพื่อให้ได้ผลตอบแทน
ที่น่าพอใจ และมีโอกาสขาดทุนน้อยที่สุด

ถ้าเปรียบกับการทำธุรกิจ ระยะเวลาในการดำเนินงานของกิจการต่างๆ
ต้องใช้เวลากว่าจะเห็นน้ำเห็นเนื้อ และต้องมีการบริหารงานไปเรื่อยๆ

นี่ก็เป็นข้อแรก ว่าทำไม VI ต้องถือหุ้นยาว เพราะเป็นการ
ล้อไปตามการดำเนินธุรกิจของบริษัทที่เราถือหุ้นอยู่
กว่าโครงการต่างๆจะก่อให้เกิดผลกำไรบางทีต้องใช้เวลา
นาน 3-5 ปี การถือหุ้นยาวเพื่อครอบคลุมระยะเวลานั้นถือว่าสมเหตุสมผล

ส่วนข้อที่สอง เป็นเรื่องของการตระหนักรู้ถึงคุณค่าของกิจการนั้นๆ
ในตลาดหุ้น กว่าที่ข้อมูลข่าวสาร การดำเนินงาน คุณภาพของกิจการ
ซึ่งเป็นการประเมิน อดีต ปัจจุบัน และอนาคตของกิจการของเหล่านักลงทุน
จะสุกงอม และมีผลทำให้เปลี่ยนมุมมองต่อหุ้นนั้นๆ ต้องใช้เวลาใน
การย่อยข้อมูลข่าวสาร ซึ่งมากระทบตลอดเวลา อันมีผลทำให้ราคาหุ้น
นั้นผันผวน แตกต่างจากมูลค่าได้มากมาย การถือหุ้นยาวของ VI
เป็นการลดผลกระทบจากความผันผวน และเชื่อมั่นว่าในที่สุด
ราคากับมูลค่าของหุ้นจะเข้าใกล้กันอย่างสมเหตุสมผลจากกลไกตลาด

แต่สุดท้าย "ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน" เราไม่ควรประมาทในการลงทุนคับ

จริงๆแล้ว ผมว่าคำถามนี้จะตอบยังไงก็ไม่มีผิดมีถูกนะครับ
เพราะ VI แต่ละสาย มีหลักคิดย่อยต่างกัน
สายบัฟเฟต อาจจะบอกว่าไม่สนเป้า ถือยาวตราบเท่าที่กิจการยังดี
สายลินซ์ ก็อาจจะมองเป้า ถึงแล้วก็ขายไม่สนว่าจะสั้นหรือยาว
สายเนฟฟ์ ก็อาจจะถือยาวๆเพราะต้องรอให้ตลาดปรับPE ไรแบบนั้น
สายเกรแฮม ก็อาจจะนั่งรอใครทิ้งก้นบุหรี่ หยิบมาสูบต่อจนไฟใกล้ถึงปากก็ทิ้ง
และอีกมากมาย

ส่วนตัวผมก็ยึดหลัก 2 ข้อ เวลาขายคือ

1. ขายเมื่อคิดว่าหุ้นเต็มมูลค่าแล้ว
2. ขายเมื่อเห็นว่า หุ้นตัวอื่นมี margin of safety ที่ดีกว่า

สิ่งที่น่าคิดว่า VI ขายหุ้นก่อนซื้อได้ไหม หรือ short หุ้นนั่นเอง ในเมื่อหลักการ คือซื้อหุ้นเมื่อเห็นว่ามัีนต่ำกว่ามูลค่า แล้วขายเมื่อมันถึงมูลค่าที่เราประเมินไว้แล้ว(intrinsic value) แต่ในทางกลับกัน ถ้าเราเห็นหุ้นตัวนึง เราประเมินแล้วว่าราคาตอนนี้ overvalue มากๆ จาก intrinsic value ที่เราประเมินไว้ อย่างนี้ถึือว่ามี MOS ไหม สมควร short หุ้นไหม

ไม่น่าจะเกี่ยว ชื่อก็บอกว่าลงทุนเน้นคุณค่า หมดคุณค่าเมื่อไหร่ก็ก็ขายได้ไม่เห็นแปลกนี่ครับ

การลงทุนแนวคุณค่า ก็คือซื้อในราคาที่คิดว่า undervalue และถือไปเรื่อยๆ ตราบที่ยังเป็นกิจการที่ดีอยู่
ไม่ได้มีการกำหนดเวลา เหมือนที่วอร์เรน บัฟเฟตหรือด๊อกเตอร์ทำครับ....

ปัญหา คือ คนส่วนใหญ่ มองจากข้างนอกว่า วีไอ ต้องอดทนถือตลอด
ใครขาย ก็กลายเป็น เก็งกำไรไป
บางทีความเข้าใจของคนในกับคนนอกก็ต่างกัน จนไปสู่ความไม่เข้าใจกัน

คำว่ายาวคือระยะเวลาเท่าไหร่กันล่ะ บางคนบอกหนึ่งปี เทียบกับนักลงทุนรายวัน เค้าก็ว่าถือยาวนะ เอาไปเทียบกับคนถือยี่สิบปี เค้าก็ยาวกว่า เอายี่สิบปีไปเทียบกับสี่สิบปี ยี่สิบปีก็เป็นระยะสั้นไปเลยทีเดียว

ถ้าถามว่าต้องถือยาวหรือไม่ ตอบยาก ถือจนกว่าคุณค่าของมันจะแสดงออกมานั่นแหล่ะ แล้วแต่ว่าจะมีคนเห็นคุณค่าของมันตอนไหน บางธุรกิจลงทุนไปกว่าผลกำไรเติบโตทันความคาดหวังอาจจะต้องใช้เวลาหลายปี เพราะฉะนั้นต้องถือยาวหลายปี , บางธุรกิจลงทุนไปได้ผลกลับมาเร็ว เติบโตเร็ว มีคนเห็นคุณค่า เข้ามาเก็งกำไรกันยกใหญ่ ราคาไกลเกินคุณค่า ก็มีสิทธิ์ที่จะขายออก ในระยะเวลาที่อาจจะไม่ยาวนัก

คนอื่นคาดหวังว่า vi จะถือยาวครับ เพราะเค้าคิดว่าจะขายก่อน

ซุนเซ็ก เขียน:จริงๆแล้ว ผมว่าคำถามนี้จะตอบยังไงก็ไม่มีผิดมีถูกนะครับ
เพราะ VI แต่ละสาย มีหลักคิดย่อยต่างกัน
สายบัฟเฟต อาจจะบอกว่าไม่สนเป้า ถือยาวตราบเท่าที่กิจการยังดี
สายลินซ์ ก็อาจจะมองเป้า ถึงแล้วก็ขายไม่สนว่าจะสั้นหรือยาว
สายเนฟฟ์ ก็อาจจะถือยาวๆเพราะต้องรอให้ตลาดปรับPE ไรแบบนั้น
สายเกรแฮม ก็อาจจะนั่งรอใครทิ้งก้นบุหรี่ หยิบมาสูบต่อจนไฟใกล้ถึงปากก็ทิ้ง
และอีกมากมาย

Totally agree krab

การลงทุนแบบ วีไอ ที่ผมใช้อยู่ คือมองธุรกิจให้ออก สามารถมองการเจริญเติบโตของธุรกิจได้ และพยายามซื้อให้ต่ำกว่ามูลค่าที่คำนวณได้ ยิ่งต่ำยิ่งดี มี mos เยอะขึ้น หลังถือไว้โดยไม่สนใจเวลา ถ้าหุ้นลง ก็ซื้อเพิ่ม ถ้าหุ้นขึ้นจนถึงมูลค่าที่คำนวณได้ หรือหุ้นขึ้นเกินมูลค่าที่คำนวณได้ ผมก็จะขาย เพื่อไปลงทุนหุ้นตัวอื่นที่ต่ำกว่ามูลค่า

เเต่ผมคิดว่าตอนนี้ ผมอยากปรับวิธีการลงทุนใหม่ โดย ต้องมองธุรกิจให้ออก จากนั้น เลือกลงทุนเฉพาะธุรกิจที่เราคิดว่า เป็นสุดยอดธุรกิจ คือบริษัทมีปัจจัยที่ทำให้บริษัทสามารถเติบโตของยอดขายได้ในระยะยาว และยิ่งดีถ้าสามารถมองเห็นว่า ผู้บริหารเน้นในการสร้างปัจจัยที่สามารถทำให้บริษัทเติบโตได้ในระยะยาว และถ้าผมพบหุ้นเเบบนี้ ผมหวังว่าจะได้ซื้อบริษัทในราคาที่มี mos และจะถือไว้ และจะไม่ขาย ถ้าปัจจัยที่ทำให้บริษัทเติบโตยังอยู่ และผู้บริษัทยังเน้นในการสร้างปัจจัยอื่นๆที่ทำให้บริษัทเติบโตได้เรื่อยๆ

ระยะเวลาในการลงทุนเพียงอย่างเดียว ไม่ได้บ่งบอกถึงแนวทางการลงทุนนะครับว่าจะเป็น VI

วิธีการลงทุนต่างหากที่บอกว่าเราลงทุนในแนวไหน เทคนิค, VI, เก็งกำไร, มวยวัด, ตามแห่, หรือมั่วไปยังไม่รู้แนว

นักลงทุน VI ส่วนใหญ่เมื่อลงทุนเค้ารู้ว่าเค้าซื้ออะไร มีเปล่าหมายเป็นอย่างไร คาดหวังอะไร ความเสี่ยงเป็นอย่างไร ถ้ามีอะไรมากระทบควรปรับเปลี่ยนอย่างไร

การลงทุนเป็นศิลปะครับ ยืดหยุ่นได้ ไม่ตายตัว ถ้าเจอการลงทุนที่ดีกว่า ก็สามารถปรับเปลี่ยนไปลงทุนได้

ผมเห็นเหมือนคุณ kotaro ครับ ไม่เกี่ยวกับเรื่องเวลา เน้นผลประโยชน์กับมูลค่ามันมากกว่า

สำหรับการ short หุ้นที่มัน overvalue ผมก็จะทำเหมือนกัน แต่ต้องคิดเรื่อง MOS ด้วยเพียงแต่มันคิดคำนวณยากว่าการจะshort ที่ราคานี้เซฟพอหรือยัง

และก็คงไม่ผิด อย่างที่น้องซุนเซ็กว่า สายใครก็สายมันครับ

เหมือนกับการตีความกฎหมาย คนนึงก็ตีความอย่างนึงทั้งที่เป็นตัวหนังสือประโยคเดียวกันแท้ๆ เราต้องหาแก่นยึดของตัวเองให้เจอว่าเราเหมาะกับแบบไหนมากกว่า เงินใครต้องรับผิดชอบตัวเอง

ซื้อเมื่อราคา ต่ำกว่ามูลค่าที่มันควรจะเป็น และเมื่อ fair value หรือ over value ก็ขายไป
หากราคามาถึง fair value เร็วหน่อย ไม่ว่าจะด้วยปัจจัยใดก็ตาม ก็น่าจะถือเป็นเรื่องที่ดีครับ
แต่หากมันมี growth เข้ามาเกี่ยวด้วย ก็ต้องประเมิน fair value ใหม่
แต่ราคาที่เหมาะสม ของแต่ละคนก็ย่อมไม่เหมือนกันแน่นอน

ผมว่าคำถามที่น่าถามกว่าคือ

คุณมีความสามารถในการหาบริษัทที่โตต่อเนื่องไปตลอด ทำให้การถือยาวนั้นสร้างมูลค่าให้แก่คุณในฐานะผถห.
ตลอดไป (หรือในระยะเวลายาวมากๆ).....

โดยไม่ต้อง เปลี่ยนบริษัทไปบ่อยๆ

ถ้าทำได้ ก็ถือยาว ... ก็โคตรดีครับ

ของแบบนี้คงต้องให้วัดผลจากคนที่ลงทุนมาเกิน 20 ปีแล้วมาบอกครับ

ผมเชื่อว่าหลายคนในนี้ยังเริ่มลงทุนกันมาไม่นาน ยังบอกอะไรไม่ได้หรอกครับ

3 year CAGR
5 year CAGR

กับ

20 year CAGR
50 year CAGR

กระดูกคนละเบอร์เลยครับ

เออ ลืมเขียน

สรุป ยาวไม่ยาว มันเป็นปลายทางครับ

ไม่ใช้ต้นทาง

เท่าที่หลายๆคนตอบมาก็ใช่แล้วคือ price oriented

not time oriented