Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ผมว่าคนสมัยนี้ที่เกิดมาพร้อมห้่างมากมายคงอาจจะนึกไม่ออกว่า ห้างเจ๊งได้ด้วยหรอ?

ถามพี่ๆ ที่เกิดมากับพวก Pata, Jusco, Merry King ฯลฯ พวกนี้นิดนะครับ ว่าทำไมห้าำงพวกนี้มันเจ๊งได้?
แล้วมันต่างกับห้างปัจจุบันยังไงครับ?
หรือว่าเจ๊งเพราะสภาพเศรษฐกิจและการบริโภคไม่เฟื่องฟูเหมือนปัจจุบัน?

ไปเจอบทความเก่าคุณนรินทร์ เลยเอามาแปะหน่อย
http://dekisugi.net/archives/65

ผมเเคยถามไว้ในห้อง robins ไม่มีคนตอบ
ดีจังมีคนสงสัยเหมือนกัน
เหมือนตอนนี้ ใครๆก็มอง super mall,commu mall ยังไงก็ไม่เจ๊ง

หรือตอนนี้เราอยู่ยุคเงินเฟ้อ +สะพัด ก็ไม่รู้คับ

เมื่อก่อนห้างเจ๊งเพราะห้างมีน้อยกว่าร้านโชห่วยมากๆ
ราคาของแพงกว่า คนซื้อต่อราคาก็ไม่ได้เพราะเขาคิดว่า
นี่เป็นสินค้าคุณภาพ555 555

น่าจะเกี่ยวกับการบริหารจัดการ ด้วยน่ะครับ
ห้างที่เคยดัง พาต้า มี กอริลล่า มาโชว์
ห้างเมโทร ที่มี ลิฟท์ แก้วตัวแรกของเมืองไทย ถ้าผมจำไม่ผิดนะ
ห้างไทยไดมารู ราชดำริ ใครๆก็ต้องไป
ซีคอนสแควร์ ที่มี พื้นที่ใหญ่ที่สุด
ปัญหา เรื่องทำเล เรื่องความทรุดโทรม ไม่ปรับปรุง

In my area.
Same location, 3 or more department stores 've gone.
As I remember; Big bell and December.
May be because of the location.

สาเหตุหลักๆผมไม่รู้หรอก แต่เมอรี่คิง รังสิต ปิดไปเพราะไฟไหม้โดนทางการให้ปิด เพราะมีการต่อเติมอาคารด้วย

และก็มีแต่คนเดิน แต่ไม่ค่อยมีคนซื้อของด้วยมั้ง โรงหนังในห้างก็ถูกแทนที่ด้วยโรงหนังที่แยกออกมา แบบเมเจอร์ หรือ sf

โรบินสันสะพานใหม่ ให้เช่ากับทางบิ๊กซี สาเหตุก็มีแต่คนมาเดินห้าง แต่ไม่มีคนซื้อของอ่ะครับ...แต่พอเป็นบิ๊กซี ผมเห็นของเต็มตะกร้ารถเข็นตลอดอ่ะ -..-

location เป็นเหตุผลนึงครับ แต่ก็มีเหตุผลอื่นๆด้วย เช่น การจัดวางร้านค้า ถ้าสังเกตุให้ดี แต่ละห้างจะมีแพทเทินไม่เหมือนกัน ถ้าใครไปเดินเซนทรัลจนชิน พอไปเดินเดอะมอลลอาจจะรู้สึกงงๆ ว่าร้านนั้นร้านนี้อยู่ไหน นอกจากการจัดวางร้านค้าแล้วก็มีการออกแบบให้คนรู้สึกว่าน่าเดินชอป รวมทั้งการจัดวางตำแหน่งบันไดเลื่อน ลิฟท์ ฯลฯ ว่าง่ายๆ ก็คือการบริหารจัดการ traffic ของคนเดินชอปให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด แนะนำให้ลองอ่านหนังสือ why we buy ครับ มีแปลเป็นไทยด้วย ของ สนพ.มติชน
แล้วก็มีเรื่องของ life style คนสมัยนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน ซึ่งในขณะเดียวกันตัวห้างแต่ละห้างก็พยายามปรับตัวให้ตรงกับ life style มากที่สุด สังเกตุง่ายๆ คือในสมัยก่อนไม่มีแบงค์สาขาในห้างเลย แต่สมัยนี้เป็นสิ่งที่ต้องมีทุกห้าง เป็นความลงตัวของ 2 ธุรกิจ คือ ห้างได้ลูกค้าอีกกลุ่มคือคนที่มาเพื่อทำธุรกรรม โดยคนที่มาแต่ละคนคงไม่มาแค่แบงค์แล้วกลับ อย่างน้อยต้องมีแวะไปซื้อน้ำ ทานข้าวบ้าง ขณะเดียวกันแบงค์ก็มีช่องทางเพิ่มรายได้จากกลุ่มคนที่มาชอปแล้วแวะทำธุรกรรม

บทความเก่าบังเอิญเจอ อาจช่วยให้เข้าใจกลยุทธ์ของผู้นำได้บ้างครับ
http://www.brandage.com/Modules/Desktop ... roupID=819

พฤติกรรมผู้บริโภค
ค่านิยม
ไอเดีย องค์ประกอบ รูปแบบ การนำเสนอ execution อื่น ของ subject (ณ ที่นี้คือห้าง)

อย่าง microsoft ออก tablet มาปี 2002 ไม่เห็น work เลย

apple มาที กระจาย

จะเอา พาต้ามาเทียบ ห้างสมัยนี้ ไม่ได้หละครับ

อย่าง mbk ก็ยังอยู่

ส่วนใหญ่ไปพร้อมๆกับวิกฤติปี 40 ซึ่งรวมทั้งเซ็นทรัล ที่ตอนนั้นเองก็เกือบเอาตัวไม่รอด เหตุผลหลักๆเกิดจาก
1. ธุรกิจห้างส่วนใหญ่ลงทุนมหาศาล กว่าจะคืนทุนใช้เวลาหลายปี การที่อยู่ดๆกำลังซื้อหดหายไปจนเกือบหมด ก็ทำให้ยอดขายลดลง
2. ห้างส่วนใหญ่ในขณะนั้น มีลักษณะเป็นห้างโดดๆมีส่วนพื้นที่เช่าไม่มากนัก เมื่อเกิดวิกฤติจึงลำบากมาก ต่างจากรูปแบบปัจจุบันที่ห้างมักมีส่วนเช่าอยู่ใน%ค่อนข้างมาก ทำให้บริหารจัดการได้ง่ายขึ้น
3. ผมไม่มีข้อมูลว่าห้างแต่ละห้างนั้นกู้เงินจากในและต่างประเทศเท่าไหร่ แต่บริษัทที่กู้จากต่างประเทศทั้งทางตรงและทางอ้อม ย่อมได้รับผลกระทบจากการที่ค่าเงินอ่อนอย่างมาก จาก25-->50 กว่าๆ หนี้เพิ่มสองเท่ากว่า บริษัทไหนๆก็ลำบากแน่นอน
ทั้งหมดนี้เป็นความทรงจำเท่าที่จำได้จากเมื่อ 15ปีก่อน
ผมตอบเผื่อเลยละกัน ในปัจจุบันจะเกิดอะไรกับห้างเหล่านี้ ถ้าพรุ่งนี้ยุโรปเจ๊ง
1. ห้างทุกห้างยังคงลงทุนมากอยู่ในการเปิดแต่ละสาขา แต่ผมพบว่าพวกเขาดูไม่กล้าที่จะก่อหนี้มากมายพร้อมๆกัน พวกเขามีลักษณะอนุรักษ์นิยมมากขึ้นต่างจากก่อนปี40 ที่แต่ละคนเร่งเปิดสาขามากมายและใหญ่ๆทั้งนั้น ดังนั้นคงไม่ถึบกับต้องขอเลื่อนหรือพักชำระหนี้เหมือนเมื่อก่อน
2. ที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจากปี 40 คือ พื้นที่เช่า การที่มีพื้นที่เช่า ทำให้ห้างมีรายได้จากส่วนนี้ และเหมือนมีคนแบ่งรับหนี้ที่เกิดขึ้น เพราะพื้นที่เช่ามีการทำสัญญา ร้านค้าที่อยู่ในนั้นก็ย่อมไม่อยากปล่อยห้องหรือเลิกสัญญาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
3. ปัจจุบันเรา ไม่ได้มีหนี้ระยะสั้นมากเหมืิอนปี40 และโอกาสที่เกิดหนี้เพิ่มสองเท่าจากอัตราแลกเปลี่ยนอีกจึงไม่มี
แม้ว่าห้างจะดูมีโอกาสเจ๊งเหมือนเมื่อก่อนค่อนข้างยาก แต่ห้างก็เป็นธุรกิจหนึ่งที่หลีกเลี่ยงผลกระทบไม่ได้ เมื่อความมั่นใจหดหายไป การบริโภคย่อมลดลงแต่คงไม่รุนแรงเท่าปี40ที่เราเป็นจุดกำเนิดวิกฤติ และที่สำคัญราคาหุ้นในปัจจุบันนั้นเหมาะสมที่คุณจะซื้อหรือไม่ ก็ขึ้นกับการประเมินของแต่ละคน
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผม และเงินที่ท่านลงทุนก็เป็นเงินของท่านและวิจารณญานของท่าน ขอให้ทุกท่านโชคดีในการลงทุนครับ (^o^)

ห้างสมัยนี้เจ้าของมีไม่กี่ตระกูล คู่แข่งที่เป็น ห้างเล็กๆหายไป
การท่องเที่ยวเติบโตมาก นักท่องเที่ยวเดินเยอะ
คอนโดเยอะ วัยรุ่นเยอะ เศรษฐกิจขยายตัวกว่าแต่ก่อน

เจ๊งได้ไม๊. ได้ครับ. แต่ห้างเจ๊งเจ้าของไม่เจ๊งหรอก.รวยขึ้นด้วยซ้ำ เดี๋ยวก็ไปกู้มาทำใหม่อีก
ถ้าเกิดวิกฤตจริง การใช้จ่ายหดตัว ห้างก็ไม่มีคนซื้อของครับ คนเช่าพื้นที่ก็หนีหายไปเอง
กลายเป็นห้างร้างในที่สุดก็เจ๊ง

ราคาหุ้นแล้วแต่เลยครับสูงสุดวันนึงก็ลงสู่สามัญเอง. เตือนไปตอนนี้ไม่มีใครฟังหรอก

ในความคิดของผมคือ
ห้างเจ๊งได้เพราะ
1. การบริหารการจัดการที่ยังไม่ดีพอ
2. การขยายตัวเกินขนาดเมื่อเจอวิกฤติก็ล้มไม่เป็นท่า
3. การต่อต้านของกระแสการเมืองที่ปลุกระดมความรักชาติ
4. ทุนรอนที่น้อย เพราะขนาดมันไม่ได้

ในส่วนของทำเลที่ตั้งนั้น หลายๆแห่งก็ทำเลดี แต่ไปไม่รอด

การเลือกทำเลและจับกลุ่มลูกค้ารวมถึงจังหวะเวลาในการเปิด อย่างเช่นห้างแถวบ้านผม แฟชั่นไอส์แลนด์ ซึ่งตอนแรกเริ่มมีเซนทรัล กับ โรบินสันคนละฝั่ง ทำไปทำมาเหมือนจะเจ๊ง คนเดินน้อย แถมเดินแล้วไม่ค่อยซื้อของอีกต่างหาก แต่หลังจากเซนทรัลออกไป บิ๊กซีเข้ามาแทน(ตัวชุบชีวิตของหลายๆห้างเลย) ก็ค่อยๆดีขึ้นตามลำดับบวกกับโครงการหมู่บ้านจัดสรรเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนทุกวันนี้วันเสาร์อาทิตย์ คนอย่างกับหนอน และส่วนหนึ่งต้องชมผู้บริหารห้างด้วยที่ปรับปรุงห้างให้ดูใหม่และทันสมัย มีอีเว้นท์ตลอด(เยอะมากๆๆๆๆ ตั้งแต่งานวัดไปจนถึงมินิมอเตอร์โชว์) หรือแม้แต่รายละเอียดเล็กน้อยๆที่สำคัญอย่างห้องน้ำซึ่งเป็นห้างหนึ่งที่สะอาดมากๆ ต่างจากเดอะ มอลราวฟ้ากับเหว

ยิ่งเจ๊งยากขึ้น เพราะ สูตร CPN เอามาจับขายเป็นกองทุนอสังหา
ก่อน แบ่งให้นักลงทุนรายย่อยรับภาระไป ส่วนไหนดีๆ เกรดเอคัดแล้ว
ถึงเก็บเอาไว้เอง ก็มีส่วนนะครับ แต่เค้ามักบอกว่า win win จะ win
มาก win น้อย อีกเรื่อง ขออภัยที่พาดพิงเล็กน้อยครับ

romee เขียน:สาเหตุหลักๆผมไม่รู้หรอก แต่เมอรี่คิง รังสิต ปิดไปเพราะไฟไหม้โดนทางการให้ปิด เพราะมีการต่อเติมอาคารด้วย

และก็มีแต่คนเดิน แต่ไม่ค่อยมีคนซื้อของด้วยมั้ง โรงหนังในห้างก็ถูกแทนที่ด้วยโรงหนังที่แยกออกมา แบบเมเจอร์ หรือ sf

โรบินสันสะพานใหม่ ให้เช่ากับทางบิ๊กซี สาเหตุก็มีแต่คนมาเดินห้าง แต่ไม่มีคนซื้อของอ่ะครับ...แต่พอเป็นบิ๊กซี ผมเห็นของเต็มตะกร้ารถเข็นตลอดอ่ะ -..-

Merryking สาขา วงเวียนใหญ่ จบแบบ ไฟไหม้เหมือนกันเลยครับ

ช่างบังเอิญจริงๆ

ห้างแบบเก่า ไม่ปรับตัว ตามการเปลี่ยนแปลง ของ ผู้บริโภค
อนาคต ปรับตัวตาม ผู้บริโภค ไม่พอ. ไม่ทัน ต้องเป็น ผู้นำ ผู้สร้าง พฤติกรรม ครับ

ช่วงที่เจ๊งๆส่วนใหญ่คงเกี่ยวกับวิกฤติต้มยำกุ้งเป็นส่วนใหญ่ ลุกลามกันเป็นลูกโซ่
แต่ปัจจุบันผมก็เห็นห้างที่ซึมๆกลับมามีชีวิตชีวา ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงจนดูดีผิดหูผิดตา
เช่นเซียร์ รังสิต มีการขยายชั้นให้ผู้เช่าไปชั้น 4 แล้ว พื้นที่ด้านนอกก็ให้คนเช่าทำตลาดนัดขายเสื้อผ้า
ของกินของใช้ จิปาถะ คนเดินจับจ่ายใช้สอยก็พลุกพล่านมาก หรือจะเป็นอิมพีเรียลเวิลด์ สำโรง
หลังจากบิ๊กซีมาเช่าพื้นที่(หรือซื้อครึ่งนึงไม่รู้) ก็ดูปรับปรุงขึ้นผิดหูผิดตา ดูดีขึ้นเยอะ
ถ้าไม่เปลี่ยนแปลง ปรับเปลี่ยน ให้เหมาะสมตามวัฏจักรเวลาก็คงรอวันเจ๊งอย่างว่าครับ

viหัดคลาน เขียน:ส่วนใหญ่ไปพร้อมๆกับวิกฤติปี 40 ซึ่งรวมทั้งเซ็นทรัล ที่ตอนนั้นเองก็เกือบเอาตัวไม่รอด เหตุผลหลักๆเกิดจาก
1. ธุรกิจห้างส่วนใหญ่ลงทุนมหาศาล กว่าจะคืนทุนใช้เวลาหลายปี การที่อยู่ดๆกำลังซื้อหดหายไปจนเกือบหมด ก็ทำให้ยอดขายลดลง
2. ห้างส่วนใหญ่ในขณะนั้น มีลักษณะเป็นห้างโดดๆมีส่วนพื้นที่เช่าไม่มากนัก เมื่อเกิดวิกฤติจึงลำบากมาก ต่างจากรูปแบบปัจจุบันที่ห้างมักมีส่วนเช่าอยู่ใน%ค่อนข้างมาก ทำให้บริหารจัดการได้ง่ายขึ้น
3. ผมไม่มีข้อมูลว่าห้างแต่ละห้างนั้นกู้เงินจากในและต่างประเทศเท่าไหร่ แต่บริษัทที่กู้จากต่างประเทศทั้งทางตรงและทางอ้อม ย่อมได้รับผลกระทบจากการที่ค่าเงินอ่อนอย่างมาก จาก25-->50 กว่าๆ หนี้เพิ่มสองเท่ากว่า บริษัทไหนๆก็ลำบากแน่นอน
ทั้งหมดนี้เป็นความทรงจำเท่าที่จำได้จากเมื่อ 15ปีก่อน
ผมตอบเผื่อเลยละกัน ในปัจจุบันจะเกิดอะไรกับห้างเหล่านี้ ถ้าพรุ่งนี้ยุโรปเจ๊ง
1. ห้างทุกห้างยังคงลงทุนมากอยู่ในการเปิดแต่ละสาขา แต่ผมพบว่าพวกเขาดูไม่กล้าที่จะก่อหนี้มากมายพร้อมๆกัน พวกเขามีลักษณะอนุรักษ์นิยมมากขึ้นต่างจากก่อนปี40 ที่แต่ละคนเร่งเปิดสาขามากมายและใหญ่ๆทั้งนั้น ดังนั้นคงไม่ถึบกับต้องขอเลื่อนหรือพักชำระหนี้เหมือนเมื่อก่อน
2. ที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจากปี 40 คือ พื้นที่เช่า การที่มีพื้นที่เช่า ทำให้ห้างมีรายได้จากส่วนนี้ และเหมือนมีคนแบ่งรับหนี้ที่เกิดขึ้น เพราะพื้นที่เช่ามีการทำสัญญา ร้านค้าที่อยู่ในนั้นก็ย่อมไม่อยากปล่อยห้องหรือเลิกสัญญาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
3. ปัจจุบันเรา ไม่ได้มีหนี้ระยะสั้นมากเหมืิอนปี40 และโอกาสที่เกิดหนี้เพิ่มสองเท่าจากอัตราแลกเปลี่ยนอีกจึงไม่มี
แม้ว่าห้างจะดูมีโอกาสเจ๊งเหมือนเมื่อก่อนค่อนข้างยาก แต่ห้างก็เป็นธุรกิจหนึ่งที่หลีกเลี่ยงผลกระทบไม่ได้ เมื่อความมั่นใจหดหายไป การบริโภคย่อมลดลงแต่คงไม่รุนแรงเท่าปี40ที่เราเป็นจุดกำเนิดวิกฤติ และที่สำคัญราคาหุ้นในปัจจุบันนั้นเหมาะสมที่คุณจะซื้อหรือไม่ ก็ขึ้นกับการประเมินของแต่ละคน
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผม และเงินที่ท่านลงทุนก็เป็นเงินของท่านและวิจารณญานของท่าน ขอให้ทุกท่านโชคดีในการลงทุนครับ (^o^)

ผมลองคิดๆดูจากความทรงจำเก่าๆเลือนลาง เห็นด้วยกับ คุณ viหัดคลาน
สรุปผมว่า
1.โมเดลธุรกิจ เปลี่ยน
สมัยก่อน ห้างสรรพสินค้า ก็ตามชื่อเน้นขายของมากมาย
แล้วก็แบ่งเป็นแผนกๆ เช่นเครื่องเขียน แผนกไฟฟ้า
ธุรกิจครอบครัว สร้างห้างเอง ขายเอง กู้เอง

สมัยนี้ แยกกันไป สร้างเก่งก็ไปสร้างให้เช่า ขายเก่งก็ไปเช่าขาย
แผนกกีฬาเดิมๆก็ไปเปลี่ยนใหม่ แบ่งแยกให้ชัดเจน

2.พฤติกรรมคนเปลี่ยน
สมัยก่อน ห้า่งเป็นของใหม่ กรุงเทพก็เล็กนิดเดียว ปิ่นเกล้าก็บ้านนอกแล้ว
ห้างต้องไปวันหยุด เหมือนไปเที่ยว ซื้อของชิ้นใหญ่ๆ

สมัยนี้ เมืองใหญ่ขึ้นมาก คนมีกำลังซื้อก็น่าจะเยอะขึ้น
คนรุ่นใหม่ๆก็ชินกับการซื้อของในห้าง แพงหน่อยแต่สะดวกก็เอา
(แต่ คนมีอายุก็ไม่ค่อยเปลี่ยน ขอให้ไปซื้อของใน tops เพื่อความสะดวก จับๆแล้วก็บ่นแพงทุกที)

ที่หายไปเยอะัๆก็น่าจะตอนปี 40
ยุคนี้อาจจะกลับมาเป็นยุครุ่งเรืองของห้าง เหมือนอพาร์ตเมนท์ คอนโดที่แห่ผุดขึ้น
ทุกวันนี้ซาลง แต่ก็ไม่ได้ขาดทุน เจ๊งยับ นอกจากพายุมาแล้วกิจการไม่แข็งจริง

crazyrisk เขียน:

romee เขียน:สาเหตุหลักๆผมไม่รู้หรอก แต่เมอรี่คิง รังสิต ปิดไปเพราะไฟไหม้โดนทางการให้ปิด เพราะมีการต่อเติมอาคารด้วย

และก็มีแต่คนเดิน แต่ไม่ค่อยมีคนซื้อของด้วยมั้ง โรงหนังในห้างก็ถูกแทนที่ด้วยโรงหนังที่แยกออกมา แบบเมเจอร์ หรือ sf

โรบินสันสะพานใหม่ ให้เช่ากับทางบิ๊กซี สาเหตุก็มีแต่คนมาเดินห้าง แต่ไม่มีคนซื้อของอ่ะครับ...แต่พอเป็นบิ๊กซี ผมเห็นของเต็มตะกร้ารถเข็นตลอดอ่ะ -..-

Merryking สาขา วงเวียนใหญ่ จบแบบ ไฟไหม้เหมือนกันเลยครับ

ช่างบังเอิญจริงๆ

เมอรีคิงส์ สะพานควาย ก็ไฟไหม้ครับ แต่ไม่จบ กลับมาเปิดทั้งดำๆ แล้วก็ปิด

เกิดวิกฤติครับ แบบว่าห้างมันเยอะเกินไป พอห้างข้างๆ ลดราคาห้างเราไม่มีคนเดินเลย
ก็เลยผลัดกันลดคนละสัปดาห์ จนบางห้างจัดลดราคาปลอมๆ คือ ลด 50% แต่พอไปดูราคามันเพิ่มขึ้นแล้วก็ลดลงมาเท่าเดิม
เป็นการหลอกคนเดินนะ
หลังจากลดแล้วก็เกิดเหตุการไฟไหม้ห้าง ไหม้กันทุกเดือน แล้วห้างก็หายไป
จำได้ว่าห้างที่ไหม้ มากที่สุดคือดีเซมเบอร์ ไหม้กันทุกสาขาเลย

ห้างยุคเก่าที่ยังรอดชีวิตมาก็เห็นจะมี
1.พาต้าปินเกล้า ลิฟแก้ว คิงคองยังอยู่นะ ไปดูได้ ไฟไหม้มาหลายหนเหมือนกัน
2. ตั้งหั้วเส้ง บางลำภู ห้างที่เล็กมากๆ แต่ยังอยู่ได้แปลกไหม
3. อิมพิเรียล สำโรง ห้างใหญ่ยักษ์ที่สำโรง

aonzzung เขียน:ไปเจอบทความเก่าคุณนรินทร์ เลยเอามาแปะหน่อย
http://dekisugi.net/archives/65

เห็นด้วยกับบทความนี้เลยครับ

สมัย 20 ปีก่อน ห้างเหมือนที่ "ไปเที่ยว" "ไปเดินเล่น" มากกว่า "ไปซื้อของ" เมื่อมีแต่คนเดิน แต่ไม่มีใครยอมจ่าย ห้างก็อยู่ไม่ได้ครับ ตามมาด้วยไม่มีเงินปรับปรุง ไม่มีเงินดูแล สุดท้าย ไฟไหม้ เหมือนกันหมดเลย (ใครคิดแง่ร้ายมากๆ คงคิดว่าเผาเอาประกัน ของจริงคงไม่ใช่)

สมัยนี้ห้างก็ยังคงเป็น "แหล่งเดินเล่น" แต่ที่มีเพิ่มมาจากเดิม คือ มีร้านค้าที่เป็น Anchor ที่ทำให้คนมาเสียตังจับจ่ายกันเยอะขึ้น และความรู้สึกของคนว่า ห้าง ก็เป็นแหล่งท่องเที่ยว "ปกติ" ไม่ได้ "หรูหรา" หรือ "ของแพง" อะไรมากมาย -> ลองไปเดิน Siam Paragon จะพบความหลายหลายของประชากร ใส่ชุดนอน ออกมาเดินห้างก็มี

จุดสังเกตอีกอย่างคือ ราคาอาหารบนห้าง เริ่ม ใกล้เคียง กับ ราคาอาหารบนท้องถนน แล้วบางร้านกินอิ่มกว่าด้วยซ้ำ คงเนื่องมาจากการบริหารต้นทุนของร้านอาหารต่างๆ ที่ดีขึ้น เริ่มจะชนะ แม่ค้าตามท้องถนน (อันนี้คือ ห้างปกติที่มี Food Court นะครับ อย่าไปนับ Community Mall พวก Community Mall มี Anchor หลักๆ ก็คงเป็นพวก Hyper Mart : Villa market, Max value, etc.)

ตั้งฮั่วเส็งเป็นblue ocean?

สมัยก่อนห้างเยอะจริงๆ (หมายถึงว่ามีคนทำห้างหลายเจ้า) นอกจากห้างที่ถูกกล่าวถึงข้างบนแลัว ยังมีห้างแก้วฟ้า ห้างคาเธ่ย์ ห้างบางลำภูสรรพสินค้า ห้างใต้ฟ้า ห้างบิ๊กเบล ห้างโซโก้ ห้างนิวเวิร์ล ฯลฯ

yoko เขียน:ตั้งฮั่วเส็งเป็นblue ocean?

คิดว่าไม่นะ เพราะตรงนั้น มี newworld กับ สหกรกรณ์อะไรสักอย่าง
แต่ตอนนี้ newwork กลายเป็นบ่อเลี้ยปลาคาฟแล้ว เหลือสหกรณ์ กับ ห้าง เท่านั้นที่รอด

บางจุดเช่นไทยไดมารู ตรงพระโขนง รู้สึกจะมี 3 ห้างได้นะตรงนั้น ตอนนี้ไม่เหลือแม้แต่ห้างเดียว
โดนทุบทำคอนโดหมด

ส่วนย่าน รามคำแหง แต่ก่อนมี 5 ห้าง มีพาต้าด้วย ตอนนี้น่าจะเหลือแค่เดอะมอลกับเซนทรัล
ไม่ได้ไปนานแล้ว

หลักๆผมว่าน่าจะเป็นการบริหารจัดการ ครับ

ในเยอรมัน ห้างแบบ Department Store ต้องปรับปรุงรูปแบบให้อยู่รอด จนเปลี่ยนเป็น Shopping Centre (ให้เช่าที่ขาย) ห้างต่างๆก็รอดมาได้ระดับหนึ่ง

มาถึงยุคนี้ Shopping Centre หลายๆที่ก็ต้องปิดตัวไปเพราะคู่แข่งเยอะ ไม่มีใครเช่าที่ค้าขาย ร้านค้ารายย่อยหลายๆร้านเริ่มอยู่ไม่ได้ เพราะการคมนาคมสะดวกขึ้นคนเดินทางไปห้างที่ดังกว่าง่ายขึ้น และนอกจากนั้นคนนิยมซื้อของออนไลน์มากขึ้น หน้าร้านเลยมีไว้แค่ใช้ทดสอบสินค้า

คนสมัยก่อนถ้าจะซื้อกีตาร์สักตัวต้องไปเวิ้ง
รุ่นต่อมาก็เริ่มซื้อในห้าง
รุ่นหลังจากนนี้อาจซื้อออนไลน์ โดยไปลองสินค้าที่ห้าง หรือไม่ก็สั่งซื้อมาก่อนถ้าไม่ถูกใจก็ส่งคืน

เห็นด้วยที่ว่าปัจจัยผู้บริหารมีผลมาก เพราะบริษัทต้องปรับตัวตลอดเวลา

ถ้าขนาดสร้างห้างได้ จะล้มไม่ล้ม
เจ้าของไม่สะเทือนแน่ครับ

ที่ปิดไป ผมว่าคงเพราะเอาไปทำอย่างอื่น
ได้กำไรมากกว่าแน่เลย