บทกวีเก่าๆที่มีประโยชน์อย่างแท้จริง
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ก.ค. 01, 2012 3:01 am
ผมอาจเป็นคนต้นทุนต่ำไม่มีใครรู้จัก แต่คงไม่มีอุปสรรคสำหรับที่นี่ในการนำเสนอมุมมองของผม
ขอให้ทุกคนอ่านให้จบครับ
"เป็นบทกวีเก่า ผมจึงอยากอ่านให้ทุกคนได้ฟัง
เป็นบทกวีจาก W.B. Yeats ซึ่งบางคนอาจรู้จักเขาเขียนให้คนที่เขารักMaud Gonne
และเขากำลังคร่ำครวญถึงตัวเองที่ไม่สามารถให้ได้ในสิ่งที่เธอต้องการและเขาบอกว่า
"หากฉันมีผืนผ้างดงามจากสวรรค์ ถักทอด้วยทองคำ และแสงเงินเงา
สีครามและสีหม่น แห่งกลางคืนและแสงสว่างและแสงสลัว
ฉันจะนำมาไว้ใต้ฝ่าเท้าเธอ แต่ฉันเพียงแค่ยาจก
ที่มีเพียงแค่ความฝัน ฉันขอเอาความฝันลงใต้ฝ่าเท้าเธอ
จงก้าวอย่างระวังอย่างแผ่วเบา เพราะเธอกำลังอยู่บนความฝันของฉัน"
ในการทุกๆที่ทุกๆวันทุกๆเวลา เด็กๆกำลังแผ่ความฝันของเขาใต้ฝ่าเท้าเรา
เราต้องก้าวอย่างระมัดระวัง ขอบคุณ" โดย Sir Ken Robinson
---------------------------------------
ผมยากจน ผมรู้สึกไม่มีโอกาส ผมเป็นเด็ก ผมขอบคุณThaiVI
มีเวปไหนเป็นสังคมแห่งปัญญาเท่าTVI มีมหาลัยใดสอนเรื่องหุ้นใดเท่าไทยTVI
มีที่ทำงานไหนเปิดให้ถกได้เท่าTVI มีที่ไหนอบอุ่นเท่าTVI
TVIเป็นของเราหรือไม่
ผมยินดีสำหรับ500 "ทุกคน"ยินดีสำหรับ500เพราะทุกคนล้วนได้รับสิ่งเหล่านี้แล้วทั้งนั้น
แต่เราไม่สามารถอธิบายเรื่องเหล่านี้ได้เป็นคำพูด
ผมเริ่มสมัครเวปนี้ตอนอายุ18 อ่านไปเรื่อยๆผมชอบแนวเน้นคุณค่า ผมรู้สึกมีโอกาสผมเริ่มเล่นได้หุ้นได้6เดือน
แล้วผมเลิกเพราะอยากออกมาลองทำธุรกิจที่จับต้องได้ แล้วผมเจ๊งวันนี้ผ่านมา2ปีผมกลับมาหาTVIอีกครั้งเพราะ
ที่นี่คือ"สังคมเปิด" TVIไม่เคยเรียกร้องมีแต่หยิบยื่น ที่จริงแน่นอนไม่ใช่ทุกคนจะรู้สึกซาบซึ้งหรอก
แต่อย่างน้อยทุกคนอยากมีส่วนร่วมกันTVI อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ "อยากคิดไปเรื่อยๆ"
ทุกวัน อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ
ทุกวัน อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ
TVI ตอบโจทย์เด็กน้อยที่มีความกดดันและไม่มีทางออก เราไม่มีเงินแต่เรายังได้คิด
ขอบคุณที่ไม่เคยปิดกั้น ขอบคุณที่เปิดโอกาส
วันนี้เป็นยังงี้พรุ้งนี้เป็นอย่างไร. 10ปีข้างหน้าขนาดของสังคมVIจะเป็นอย่างไร 20ปีล่ะ30ปีล่ะ
หากย้อนกลับไปผมไม่มีโอกาสได้พบร้อยคนร้อยหุ้นคงไม่รู้ว่าเค้าวิเคราะห์กันยังไง หม่ไดเห็น"กับตา"
ไม่รู้แนวทางที่ถูกที่ควร TVIนำเสนอ"ปัญญา"นะ
ผมไม่แน่ใจถ้า"ไม่มีโอกาสฝึกงานดูเขาทำงาน"ที่ร้อยคนร้อยหุ้นผมจะรู้ได้ยังไงว่าผมชอบหรือไม่
เหมือนผู้ใหญ่ที่ชอบถามว่าโตแล้วอยากเป็นอะไร แต่ไม่เคยให้ลองอะไรเลย
ผมคงไม่มีโอกาสได้จ่ายเงิน500เป็นแน่
เราจะพูดยังไงก็พูดได้นะ 500เทียบกับนู้นนี่ ถูกหยั่งโง้นหยั่งงี้นะ แต่คนที่เราไม่มีโอกาสได้อธิบายล่ะ
คนเราที่ไม่รู้จักกันล่ะคนกับคนที่ผ่านมาล่ะ เราจะปล่อยผ่่านเลยหรอเราจะทำงั้นก็ได้นะ
และต้องตอบผมด้วยว่านั้นคือแนวทางของVI
เราต้องเปิดโอกาสไม่ใช่หรอ เราต้องให้เด็กรู้คุณค่าของ500บาทด้วยตัวเองสิ คิดถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกเราคง
บอกได้นะหยั้งโง้นหยั่งงี้ สำหรับเด็กที่ขาดโอกาสล่ะเด็กที่เปิดเวปผ่านมาผ่านล่ะ
โอเคนะบางคนคงไม่เข้าใจ เด็กขวนขวายคงได้ดีเองแหละ นั้นคือเหตุผลหรือ
TVIต้องเปิดประตูรอสิเหมือนคำว่า
"ไม่มีใครสายเกินเรียน" เหมือนแม่ "ที่พร้อมให้โอกาสลูกเสมอ"
เราขอได้อ่านเถอะทั้งหมดที่คุณมีหนะ ขอให้เรามีโอกาสได้รู้จักกันและกันก่อนสิ
เม้นอะไม่ต้องหรอกขอให้ได้เห็น"หน้างาน"จะดีกว่า
อีกอย่างหนึ่งทุกวันนี้TVIมีคุณภาพเรื่อยมาเพราะคนดีมากกว่าไม่ดีมหาศาล ไม่มีที่สำหรับคนไม่ดี
คนดีช่วยกันต่อยอด แล้วอนาคตล่ะใครต่อยอดใครที่ต้องคิดถึงอันดับแลก TVIไม่ได้เป็นที่ฝึกอย่างเดียวนะ
ยังผลิตVIรุ่นใหม่ได้ตลอดเวลาด้วย อย่าลืมครับ"คุณผลิตเราขึ้นมา"อะไรให้เราเป็นเรา
ผมแค่อยากให้รู้ว่าTVIมีความหมายแค่ไหนสำหรับคนรุ่นใหม่ อยากให้เปิดกว้างที่สุดเท่าที่อำนวย
สำหรับเด็กม4-5ล่ะ ที่กำลังนั่งอ่านอยู่กลางดึกแล้วพบว่าพรุ้งนี้ต้องไปจ่าย500ล่ะ เขาจะคิดอย่างไร เขาจะได้
จ่าย500แล้วมาทำความรู้จักกับเราไหม ถ้าคนนั้นเป็นลูกเราล่ะเราจะเหลือโอกาสได้อธิบายไหม คิดดีๆครับ
ช่วยกันคิดครับ การควัก500ไม่ง่ายเลยครับสำหรับคนที่ไม่รู้จักกัน
ผมขอแทนตัวเองในฐานะคนนึงของคนรุ่นหลัง ผมอยากรับไม้ต่อครับแต่เราไม่สามารถบอกได้หรอกครับว่าใน
อนาคตเราจะทำอะไรเพื่อท่านได้ เพราะเราเพิ่งหัดเดินเท่านั้น
ในหมากรุกนั้นทุกตัวต้องปกป้องขุนขุนตายก็จบใช่ไหมครับ ขอบคุณครับเพราะขุนของเราคือเด็กๆ
และเราต้องปกป้องและพยุงเด็กๆของเราขึ้นมาใหม่ อนาคตVIรุ่นใหม่อีก100ปีเลยครับ
จงก้าวอย่างระวังเราเดินอยู่บนความฝันของเด็ก
ขอให้ทุกคนอ่านให้จบครับ
"เป็นบทกวีเก่า ผมจึงอยากอ่านให้ทุกคนได้ฟัง
เป็นบทกวีจาก W.B. Yeats ซึ่งบางคนอาจรู้จักเขาเขียนให้คนที่เขารักMaud Gonne
และเขากำลังคร่ำครวญถึงตัวเองที่ไม่สามารถให้ได้ในสิ่งที่เธอต้องการและเขาบอกว่า
"หากฉันมีผืนผ้างดงามจากสวรรค์ ถักทอด้วยทองคำ และแสงเงินเงา
สีครามและสีหม่น แห่งกลางคืนและแสงสว่างและแสงสลัว
ฉันจะนำมาไว้ใต้ฝ่าเท้าเธอ แต่ฉันเพียงแค่ยาจก
ที่มีเพียงแค่ความฝัน ฉันขอเอาความฝันลงใต้ฝ่าเท้าเธอ
จงก้าวอย่างระวังอย่างแผ่วเบา เพราะเธอกำลังอยู่บนความฝันของฉัน"
ในการทุกๆที่ทุกๆวันทุกๆเวลา เด็กๆกำลังแผ่ความฝันของเขาใต้ฝ่าเท้าเรา
เราต้องก้าวอย่างระมัดระวัง ขอบคุณ" โดย Sir Ken Robinson
---------------------------------------
ผมยากจน ผมรู้สึกไม่มีโอกาส ผมเป็นเด็ก ผมขอบคุณThaiVI
มีเวปไหนเป็นสังคมแห่งปัญญาเท่าTVI มีมหาลัยใดสอนเรื่องหุ้นใดเท่าไทยTVI
มีที่ทำงานไหนเปิดให้ถกได้เท่าTVI มีที่ไหนอบอุ่นเท่าTVI
TVIเป็นของเราหรือไม่
ผมยินดีสำหรับ500 "ทุกคน"ยินดีสำหรับ500เพราะทุกคนล้วนได้รับสิ่งเหล่านี้แล้วทั้งนั้น
แต่เราไม่สามารถอธิบายเรื่องเหล่านี้ได้เป็นคำพูด
ผมเริ่มสมัครเวปนี้ตอนอายุ18 อ่านไปเรื่อยๆผมชอบแนวเน้นคุณค่า ผมรู้สึกมีโอกาสผมเริ่มเล่นได้หุ้นได้6เดือน
แล้วผมเลิกเพราะอยากออกมาลองทำธุรกิจที่จับต้องได้ แล้วผมเจ๊งวันนี้ผ่านมา2ปีผมกลับมาหาTVIอีกครั้งเพราะ
ที่นี่คือ"สังคมเปิด" TVIไม่เคยเรียกร้องมีแต่หยิบยื่น ที่จริงแน่นอนไม่ใช่ทุกคนจะรู้สึกซาบซึ้งหรอก
แต่อย่างน้อยทุกคนอยากมีส่วนร่วมกันTVI อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ "อยากคิดไปเรื่อยๆ"
ทุกวัน อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ
ทุกวัน อยากคิด อยากอ่าน อยากเม้น อยากนำเสนอ
TVI ตอบโจทย์เด็กน้อยที่มีความกดดันและไม่มีทางออก เราไม่มีเงินแต่เรายังได้คิด
ขอบคุณที่ไม่เคยปิดกั้น ขอบคุณที่เปิดโอกาส
วันนี้เป็นยังงี้พรุ้งนี้เป็นอย่างไร. 10ปีข้างหน้าขนาดของสังคมVIจะเป็นอย่างไร 20ปีล่ะ30ปีล่ะ
หากย้อนกลับไปผมไม่มีโอกาสได้พบร้อยคนร้อยหุ้นคงไม่รู้ว่าเค้าวิเคราะห์กันยังไง หม่ไดเห็น"กับตา"
ไม่รู้แนวทางที่ถูกที่ควร TVIนำเสนอ"ปัญญา"นะ
ผมไม่แน่ใจถ้า"ไม่มีโอกาสฝึกงานดูเขาทำงาน"ที่ร้อยคนร้อยหุ้นผมจะรู้ได้ยังไงว่าผมชอบหรือไม่
เหมือนผู้ใหญ่ที่ชอบถามว่าโตแล้วอยากเป็นอะไร แต่ไม่เคยให้ลองอะไรเลย
ผมคงไม่มีโอกาสได้จ่ายเงิน500เป็นแน่
เราจะพูดยังไงก็พูดได้นะ 500เทียบกับนู้นนี่ ถูกหยั่งโง้นหยั่งงี้นะ แต่คนที่เราไม่มีโอกาสได้อธิบายล่ะ
คนเราที่ไม่รู้จักกันล่ะคนกับคนที่ผ่านมาล่ะ เราจะปล่อยผ่่านเลยหรอเราจะทำงั้นก็ได้นะ
และต้องตอบผมด้วยว่านั้นคือแนวทางของVI
เราต้องเปิดโอกาสไม่ใช่หรอ เราต้องให้เด็กรู้คุณค่าของ500บาทด้วยตัวเองสิ คิดถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกเราคง
บอกได้นะหยั้งโง้นหยั่งงี้ สำหรับเด็กที่ขาดโอกาสล่ะเด็กที่เปิดเวปผ่านมาผ่านล่ะ
โอเคนะบางคนคงไม่เข้าใจ เด็กขวนขวายคงได้ดีเองแหละ นั้นคือเหตุผลหรือ
TVIต้องเปิดประตูรอสิเหมือนคำว่า
"ไม่มีใครสายเกินเรียน" เหมือนแม่ "ที่พร้อมให้โอกาสลูกเสมอ"
เราขอได้อ่านเถอะทั้งหมดที่คุณมีหนะ ขอให้เรามีโอกาสได้รู้จักกันและกันก่อนสิ
เม้นอะไม่ต้องหรอกขอให้ได้เห็น"หน้างาน"จะดีกว่า
อีกอย่างหนึ่งทุกวันนี้TVIมีคุณภาพเรื่อยมาเพราะคนดีมากกว่าไม่ดีมหาศาล ไม่มีที่สำหรับคนไม่ดี
คนดีช่วยกันต่อยอด แล้วอนาคตล่ะใครต่อยอดใครที่ต้องคิดถึงอันดับแลก TVIไม่ได้เป็นที่ฝึกอย่างเดียวนะ
ยังผลิตVIรุ่นใหม่ได้ตลอดเวลาด้วย อย่าลืมครับ"คุณผลิตเราขึ้นมา"อะไรให้เราเป็นเรา
ผมแค่อยากให้รู้ว่าTVIมีความหมายแค่ไหนสำหรับคนรุ่นใหม่ อยากให้เปิดกว้างที่สุดเท่าที่อำนวย
สำหรับเด็กม4-5ล่ะ ที่กำลังนั่งอ่านอยู่กลางดึกแล้วพบว่าพรุ้งนี้ต้องไปจ่าย500ล่ะ เขาจะคิดอย่างไร เขาจะได้
จ่าย500แล้วมาทำความรู้จักกับเราไหม ถ้าคนนั้นเป็นลูกเราล่ะเราจะเหลือโอกาสได้อธิบายไหม คิดดีๆครับ
ช่วยกันคิดครับ การควัก500ไม่ง่ายเลยครับสำหรับคนที่ไม่รู้จักกัน
ผมขอแทนตัวเองในฐานะคนนึงของคนรุ่นหลัง ผมอยากรับไม้ต่อครับแต่เราไม่สามารถบอกได้หรอกครับว่าใน
อนาคตเราจะทำอะไรเพื่อท่านได้ เพราะเราเพิ่งหัดเดินเท่านั้น
ในหมากรุกนั้นทุกตัวต้องปกป้องขุนขุนตายก็จบใช่ไหมครับ ขอบคุณครับเพราะขุนของเราคือเด็กๆ
และเราต้องปกป้องและพยุงเด็กๆของเราขึ้นมาใหม่ อนาคตVIรุ่นใหม่อีก100ปีเลยครับ
จงก้าวอย่างระวังเราเดินอยู่บนความฝันของเด็ก