Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

มนุษย์ทุกคนสักวันหนึ่งต้องตายโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะตายเมื่่อไร อยากรู้ว่าแต่ละคนมีการเตรียมตัวอย่างไรบ้างครับ
สำหรับผมรู้สึกว่ายังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยครับ จริงๆแล้วเพื่อนๆคิดว่าเราควรจะต้องมีการบอกคนในครอบครัว
ว่าเรามีทรัพย์สินอย่างไรบ้างหรือควรจะต้องทำพินัยกรรรมด้วยหรือไม่ครับ อยากให้เพื่อนช่วยกันแชร์หน่อยครับ

ทำพินัยกรรมไว้ โดยหมายเหตุส่วนที่เหลือว่าทรัพย์สินอื่นๆที่ไม่ได้กล่าวมาขอมอบให้มารดาทั้งหมด เนื่องจากทรัพย์สินในหุ้นและต่อจากวันที่ทำพินัยกรรมมันก็ขึ้นๆลงๆอยู่แล้วอะครับ แล้วก็คำนวณเรื่องเงินประกันต่างๆว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะสามารถชำระหนี้ที่มีอยู่ทั้งหมดและไม่ทำให้คนข้างหลังต้องลำบาก ก็ตายตาหลับแล้วครับ

เพิ่มเติมอีก เตรียมเสบียงก่อนตาย...ตตต.(เตรียมตัวตาย)..

สำหรับเรื่องทรัพย์สิน
ถ้าไม่มีภาระอะไรที่ต้องดูแล
ก็ปล่อยทิ้งมันไปทั้งอย่างนั้น

ความจำเป็นของมัน ก็สิ้นสุดลงแล้ว ณ วันนั้น
ไม่ห่วง ไม่ผูก ทิ้งไว้ ปล่อยคืนสู่ที่ๆมันควรจะไป

ส่วนตัวแล้ว
ผมเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่จะเอาไปได้จริงๆ เท่านั้นครับ
อย่างอื่นเอาไว้แค่เลี้ยงชีวิต....

ผมสมัครเป็นอาจารย์ใหญ่ ที่ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ แล้วครับ

หากอายุยังไม่ถึง60
อวัยวะยังใช้ประโยชน์ได้แยะครับ
ช่วยคนได้หลายคนอยู่
แต่หากเลย60 ก็เป็นอาจารย์ใหญ่ครับ

แต่ต้องสั่งเสียญาติให้เรียบร้อยนะครับ
ไม่งั้นมีโอกาสพลาดบุญใหญ่ครั้งสุดท่ายของชีวิตครับ
หากพลาดไป ก็น่าเสียดาย
เพราะเอาไปเผาไปฝังหมด

ส่วนตัวไม่ได้เตรียมอะไรเลยครับ

เพราะหากยังมีชีวิตอยู่พ่อแม่ก็สบาย
หากตายไปพ่อแม่ก็สบาย

เลยไม่มีอะไรให้เตรียมเลยครับ

พระพุทธเจ้าทรงสอนให้พิจารณามรณานุสติตลอดเวลา
อย่าประมาท
เราจะไม่รู้เลยว่าหลังตายจะไปที่ไหน
จิตก่อนตายผูกกับอะไร สิ่งใด ก็จะพาเราไป
การเตรียมจิตก่อนตายจึงสำคัญมากที่สุด

ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่ช่วยกันแชร์ความคิดครับ

ไม่เห็นมีใครพูดถึงการบริจาคเงินอย่าง Warren Buffett เลย

ถ้าผมทำได้ตามเป้าหมาย จะขอบริจาค 90% ให้การกุศล

มีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริงด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

นอกจากเตรียมเงินไว้ให้ลูกเมียแล้ว
ผมยังไม่ได้เตรียมอะไร หากตัวเองต้องตายไว้มากนักครับ

แต่สิ่งที่ผมพยายามทำไว้ในตอนนี้คือ การใช้ชีวิตเพื่อดูแลพ่อแม่ให้มากเท่าที่จะทำได้มากกว่า
เพราะผมกลัวว่าท่านจะจากผมไป ก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรเพื่อท่านครับ

investor9000 เขียน:ไม่เห็นมีใครพูดถึงการบริจาคเงินอย่าง Warren Buffett เลย

ถ้าผมทำได้ตามเป้าหมาย จะขอบริจาค 90% ให้การกุศล

ส่วนตัวผมคิดว่าต้นทุนชีวิตเราไม่เท่ากันครับ และส่วนตัวผมก็ยังคิดว่าห่างไกล Buffett ยิ่งนัก .. Buffett ถึงบริจาคเงินทั้งหมด 95% เหลือแค่ 5% ไว้ให้ครอบครังเขา (เดานะครับ ยังไม่ได้หาข้อมูลมาคำนวณเป็นตัวเลขยืนยันสมมุติฐาน) ผมว่าครอบครัว Buffett ก็อยู่ได้สบาย (มากกก) ปราศจากหนี้สินครับ สรุปเสมือน Buffett มี Debt/Equity <1, TL/Earnings < 10

สำหรับผม ถ้าผมจากไป .. เอาทรัพย์สินทั้งหมด 100% ตอนนี้รวมกันยังชำระหนี้ไม่หมด และต้องเหลือภาระไว้ให้คนข้างหลังอย่างแม่หรือแฟนเลยครับ .. อย่าว่าแต่เหลือเงินทองไว้ให้เป็นความสบายกับครอบครัวเลย มิฉะนั้นผมอาจยังไม่กล้าฝันไกลขนาดนั้น และถ้าผมเริ่มมีเงินเหลือ ผมคงจะเริ่มทำบุญกับผู้ให้กำเนิดชีวิตก่อนซึ่งกำลังจะเกษียณแล้ว ถึงค่อยขยายออกไป สรุปเสมือนผมมี Debt/Equity > 2, TL/Earnings > 20

ตอนนี้สิ่งที่ให้คืนสังคมได้เลยไม่ต้องรอ คงไม่ใช่เนื้อปลาโดยตรง (เงิน) แต่คงเป็นวิธีจับปลามากกว่า (หลักการและวิธีลงทุน) ซึ่งผมก็พยายามเผยแพร่ให้เพื่อนๆและคนรู้จักเรื่อยๆ อย่างน้อยก็วิธีการเก็บเงิน วิธีการใช้เงิน ตามแต่ที่แต่ละคนสนใจละครับ โดยไม่ได้หวงวิชาและไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไร อยากได้เต็ม เราก็จัดเต็ม .. ผมเชื่อว่าความรู้ที่ได้มาจากอาจารย์หรือพี่ๆหลายๆคนที่สั่งสอนเขาก็ให้เรามาฟรี เราก็ควรจะถ่ายทอดต่อไปเช่นกันครับ

ฟังเพลง ปล่อย ของ คุณ อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน ครับ
ลองหามาฟังดูครับ
เพลง : ปล่อย
ศิลปิน : อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน
ใครจะชิงใครจะชังมันก็ช่างหัวเขา แค่ตัวเรารู้เราช่างเค้าประไร
ใครจะชักใครจะแช่งใครจะแกล้งใครจะหยัน ก็ให้ช่างหัวมันก็ให้ปล่อยเค้าไป
ใครจะชมใครจะเชิดว่าประเสริฐเลิศหรู ตัวเรารู้เราอยู่ปล่อยเค้าชมไป
ใครจะรักใครจะเกลียดใครจะเสียดใครจะสีก็เรารู้ตัวดีปล่อยเค้าทำไป..
เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย จะเอาอะไรมากมายในความอนัตตา
โลภไปทำไมช่วงชิงแข่งขัน สุดท้ายเหมือนกันต้องไปป่าช้า
จะเอาอะไรแค่รักโลภโกรธหลง ไม่มีความมั่นคงบนกิเลสตัณหา
เกิดแก่เจ็บตายใยจะไปยึดมั่น สรรพสังขารล้วนอนิจจา
ปล่อยวางมันเสีย ทุกโขติณณา. ใครจะเมินใครจะมองใยจะต้องไหวหวั่น
ใครจะใส่ร้ายกันใยจะต้องสนใจ ใครจะดีใครจะเลวมันก็เรื่องของเขา
ใครจะนินทาเราใยจะต้องทุกข์ใจ ใครจะล้อใครจะด่าใยจะต้องว่าตอบ
ใครไม่สนใครไม่ชอบใยจะต้องใส่ใจ ใครจะคิดใส่ความใยจะต้องวุ่นจิต
หากตัวเราไม่ผิดจะไปคิดทำไม เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย
ประดุจดังต้นไม้ล้มทับโลกาหมดลมเมื่อไรหาประโยชน์ใดเล่า
ล้วนต้องถูกเผาหามไปป่าช้าชีวิตยังมีสร้างความดีไว้เถิด
ได้ไม่เสียชาติเกิด ได้ไม่ต้องอายฟ้าอันว่าความตายคือสัจธรรมของเที่ยง
สิ้นสรรพสำเนียงเน่าเหม็นขึ้นมาจะเอาอะไร...จะเอาอะไรกันนักหนา...

moneytalk@set เสาร์8ธค55
13 น. ความมั่งคั่งความตายกับการลงทุน
วีรณัฐ โรจนประภา(ใหม่บ้านอารีย์)
ณัฐพบธรรม (สมาชิก thaivi)
ถาวร โชติชื่น
ไพบูลย์ ร่วมพูดและดำเนินรายการ

15 น. ลงทุนแบบกูรูโลก
ดร.นิเวศน์
พรชัย รัตนนนทชัยสุข
วิบูลย์ พึงประเสริฐ
ดร.กุศยา
ไพบูลย์ ดำเนินรายการ

คุณ เด็กใหม่ไฟแรง ครับ
ผมสนใจอยากฟังหัวข้อ ความมั่งคั่งความตายกับการลงทุน ครับ
ไม่ทราบว่าจะเปิดให้จองที่นั่งเพื่อใปฟังได้ในวันไหนครับ
ขอบคุณครับ

luangrit เขียน:สำหรับเรื่องทรัพย์สิน
ถ้าไม่มีภาระอะไรที่ต้องดูแล
ก็ปล่อยทิ้งมันไปทั้งอย่างนั้น

ความจำเป็นของมัน ก็สิ้นสุดลงแล้ว ณ วันนั้น
ไม่ห่วง ไม่ผูก ทิ้งไว้ ปล่อยคืนสู่ที่ๆมันควรจะไป

ส่วนตัวแล้ว
ผมเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่จะเอาไปได้จริงๆ เท่านั้นครับ
อย่างอื่นเอาไว้แค่เลี้ยงชีวิต....

ในส่วนของเรื่องเงินลงทุน ได้ทำพินัยกรรม และสั่งเสียภรรยาเอาไว้ ว่าหากเกิดอะไรขึ้น ใครคือคนที่พอจะปรึกษาเรื่องเงินลงทุนที่มีอยู่ได้ และได้ฝากฝังภรรยาให้กับคนที่จะให้คำปรึกษาในเรื่องการลงทุนแล้ว

สำหรับร่างกาย ได้บริจาคอวัยวะสำหรับคนที่ต้องการเอาไปใช้ประโยชน์ รวมไปถึงสำหรับนักศึกษาแพทย์เพื่อจะได้เอาไปศึกษากัน โดยระหว่างมีชีวิตอยู่ ก็พยายามออกกำลังกาย ดูแลร่างกายให้สมดุลแข็งแรง ตอนคนเอาอวัยวะหรือร่างกายเราไปใช้ประโยชน์ต่อ จะได้ใช้ประโยชน์ได้มากหน่อย

สำหรับข้าวของ พยายามไม่สะสมทรัพย์ที่มากเกินพอดี จัดข้าวของให้เป็นระเบียบอยู่เสมอ บริจาคของที่ไม่ได้ใช้จะได้ไม่เป็นภาระของคนที่ต้องมาจัดการข้าวของๆ เรามากนัก เวลาเราตาย

ในส่วนของจิตใจ พยายามเจริญสติ ปฏิบัติธรรม ตามกำลัง ตามโอกาส อยู่ด้วยความไม่ประมาท และจะพยายามอย่างถึงที่สุดให้ขณะตายมีสติตามดูตามรู้อาการต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทั้งทางกายและใจ ให้ดีที่สุด

ฝึกปล่อยวาง ฝึกสติ ฝึกตามดูลมหายใจเข้า ออก ความตายอาจรอคุณอยู่ วินาทีหน้า หรือชั่วโมงหน้่านี้แล้วก็ได้ อย่าประมาท อย่าเผลอคิดว่าทุกคนต้องอยู่จนแก่แล้วจึงจะตาย

ผมเองส่งลูกเรียน จนเต็มที่ ตอนนี้เกือบจบกันหมดแล้ว

เหลือทุนไ้ว้ให้เค้าทำมาหากินกันต่อ พอประมาณ

ส่วนที่เหลือ ก็พยายามเอามาลงทุน ให้ ผลตอบแทน มากพอที่จะเป็นอิสระทางการเงิน แบบใช้สบายๆ แล้วก็จะ รีไทร์ เที่ยวเต็มที่ทำสิ่งที่อยากฝันไว้

อย่างเช่น พิชิตยอดเอเวอร์เรสต์ ถ้ายังไม่แก่เกินไป

ทุกวันนี้ แม้จะเที่ยวหนัก แต่ก็ยังทำงาน ควบไปด้วย เพื่อให้ ไปถึงจุดหมาย อิสระทางการเงินก่อน

แต่ ไม่หยุดที่จะทำอะไร ที่จะปิดกั้ืนเรา

คือ ถึงวันนี้ไม่กลัวตายแล้ว ตายเมื่อไร ก็โอเค แต่ระหว่างตาย ขอสนุกกับ ชีวิตให้เต็มที่

ตอบแทนให้กับสังคม เท่าที่เราทำได้ ตามกำลังไปด้วย ไม่ให้เสียชาติเกิด


สรุป คือ พร้อมรับมือ กับความตาย แล้ว ถ้ามันจะมาเยืือน

แต่ยังไม่ได้อยากตายนะ ยังสนุกกับชีวิต

ส่วนหนึ่งจาก facebook ที่ได้รับมาครับ เรื่องจริงหรือไม่ ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือทุกคนต้องตายคือความจริง

Everyone knows that they are going to die; every one of us knows that.

The truth is, none of us believe it because if we did, we will do things differently.

เมื่อผมเผชิญหน้ากับความตาย ผมได้ลอกคราบตัวเองออกทั้งหมด เหลือไว้เพียงสิ่งที่สำคัญที่สุดเท่านั้น ที่น่าขำก็คือ เมื่อเราเรียนรู้ว่าเราจะตายอย่างไร นั่นแหละเราถึงจะเรียนรู้ว่าเราจะมีชีวิตอย่างไร ผมรู้ว่ามันออกจะเคร่งเครียดไปหน่อยสำหรับเช้าวันนี้ แต่นั่นคือความจริงครับ นี่คือสิ่งที่ผมได้ประสบมา

อย่าให้สังคมบอกคุณว่าคุณจะใช้ชีวิตอย่างไร อย่างให้สื่อต่างๆ บอกคุณว่าคุณควรจะทำอะไร สิ่งเหล่านั้นเคยเกิดขึ้นกับผมมาแล้ว ผมปล่อยให้ชีวิตผมจมไปกับความคิดที่ว่าสิ่งเหล่านี้จะนำความสุขมาให้ ผมหวังว่าคุณจะใคร่ครวญกับเรื่องนี้และตัดสินใจเลือกว่าจะใช้ชีวิตของคุณเองอย่างไร ไม่ใช่เพราะคนอื่นบอกให้คุณทำ คุณต้องตัดสินใจว่าคุณจะให้เฉพาะแต่ตัวคุณเอง หรือจะสร้างความแตกต่างขึ้นในชีวิตของผู้อื่น เพราะความสุขที่แท้จริงไม่ได้มาจากการให้อะไรกับตัวเอง ผมเคยคิดว่ามันเป็นเช่นนั้น แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย

ผมขอขอบคุณทุกท่าน ถ้ามีคำถามอะไรที่จะถามผม ยินดีครับ ขอบคุณ

(Dr. Richard Teo ได้เสียชีวิตลงในวันที่ 18 ตุลาคม 2012 ขอให้ดวงวิญญาณของเขาจงไปสู่สุขคติ)

น่าจะพอเป็นแนวทางหนึ่งที่ดีได้คับ