Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ข้อดีของไม้ใหญ่ คือไม่หวั่นไหว ตั้งตระหง่านได้อย่างมั่นคงท่ามกลางกระแสลม (ต่างจากไผ่ที่ลู่ลม กระแสพัดทางไหน ไผ่ก็เอนไปทางนั้น)

ข้อเสียของไม้ใหญ่ คือยืนกราน หากเจอพายุใหญ่ที่ไม่อาจต้านทานไหว สุดท้ายอาจต้องหักโค่น (ต่างจากไผ่ที่ลู่ลม แม้ดูเหมือนจะโิอนไปเอนมา ไม่มั่นคง แต่กลับอยู่รอดท่ามกลางพายุโหมกระหน่ำ)

เพื่อนๆมีความเห็นอย่างไรครับ?

พอร์ท จะเล็กก็ดี จะใหญ่ก็ดี อย่าเปรียบขนาดพอร์ทเป็นไม้ใหญ่ หรือ ต้นหลิว
แต่ตัวเรา ต้องเป็นดั่งต้นหลิว ไม่ต่อต้าน ไม่แข็งขืน แต่ก็ไม่ปล่อยให้พายุพัดพาไปไม่รู้ทิศทาง

ข้อดีของไม้ใหญ่คือมันจะเติบใหญ่ ออกลูก ออกผล ให้เราเก็บกินได้อาจจะตลอดชีวิต
ข้อเสียคือถ้ารากมันไม่หยั่งลึกแนบแน่นพอ ลมพายุใหญ่มา มันก็หักล้ม

ข้อดีของหญ้าคือเมื่อเจอลม มันพอจะลู่ลม เอาตัวรอดได้
ข้อเสียคือหญ้าก็คือหญ้า มันไม่สามารถเติบโตเป็นไม้ใหญ่ บางครั้งลมมาพร้อมกับน้้ำ หญ้าน้อยจะโดนชะหลุดลอยไปไร้จุดหมาย

ไม่แน่ใจเรื่องไม้ใหญ่หรือไม้ลู่ลม "ยอมหักไม่ยอมงอ" น่าจะเป็นบทสรุปสำหรับตัวผมเอง

ถ้าโลกนี้มีลมพายุทุกวันไม้ใหญ่ก็จะช่วยบังลมให้ไม้อ่อนเติบโต

กระนั้นเองพายุนอกจากจะพัดผมล้มแล้วยังต้องถอนรากถอนโคนรากเหง้าความเชื่อพื้นฐานความคิด อุดมการณ์ต่าง ๆ ให้ราบคาบลงไปด้วย

แต่แม้นเมล็ดพันธุ์ของผมตกเรี่ยหล่นหรือลมพัดไปในสภาวการณ์ที่เหมาะสม มันก็พร้อมจะงอกขึ้นใหม่

เลือดสาดจากตลาด มาอ่านกระทู้นี้เลือดท่วมเลย (โดนคมคำบาด) ฮา ฮา ..


.....................................................
ย้ำกับตัวเองทุกบ่อย
เจอมากี่ครั้งก็ผ่านได้ทุกครั้ง
ทบทวนหุ้นของเราทุกวัน
มั่นใจ พื้นฐานไม่เปลี่ยน-ไม่ขาย
ราคาเป็นเรื่องของตลาด
qe เป็นเรื่องชั่วคราว
ซีเรียก็ไกลบ้าน
..............................
เป็นแค่รายย่อยธรรมดา
กระดิกเท้าดูรายใหญ่เค้าทำ
.............................
เป็นนักลงทุนต้องอดทน
ฯลฯ

prichar s. เขียน:เลือดสาดจากตลาด มาอ่านกระทู้นี้เลือดท่วมเลย (โดนคมคำบาด) ฮา ฮา ..

ไม้ใหญ่ หรือไม้เล็ก ก็เริ่มต้นจากเมล็ดเล็กๆ เหมือนกัน
ระหว่างช่วงเริ่มการเติบโต ก็ต้องการเสี่ยงภัยต่างๆ มาคล้ายๆกัน
แต่เมื่อ เวลา ที่ผ่านไป การเติบโต คงจะมีข้อจำกัด ตามสายพันธุ์

ให้ เวลา เป็นเพื่อนของเรา
กินให้ได้ นอนให้หลับ แล้วมันก็จะผ่านไป

ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่ หรือต้นไม้เล็กก็ตาม

หากเปรียบต้นไม้เหมือนใจของคน บางคนคิดใหญ่ บางคนคิดเล็ก ไม่ว่ากัน

เหตุการณ์ที่เข้ามากระทบ ทั้งจากคลื่นลมต่าง ๆ มรสุมหนักหนาสาหัส มากมาย ที่เข้ามากระทบกับใจของเรา ถือเป็นสิ่งภายนอกที่ควบคุมไม่ได้

หากเราน้อม โอปนยิโกเข้ามาดูใจของเราซึ่งเราควบคุมได้

ถ้าหากเราไม่ยินดียินร้าย คิดไปตามตัณหาและอุปาทาน ตามอคติของคนทุกคน และเลยทำให้ใจไม่สบายใจ ขาดสติ มองไม่เห็นตามความเป็นจริง

ก็คงต้องฝึกฝนใจให้เข้าใจธรรมชาติของเหตุการณ์ว่า ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

เริ่มฝึกหัดคิดดี คิดให้ถูก ทำใจให้สงบ หยุดนิ่ง ไม่คล้อยตามไปกับผลกระทบของกระแสสิ่งภายนอกที่เป็นไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ดับไปในที่สุด

เมื่อฝึกให้คิดดี คิดถูกได้แล้ว แม้จะความเป็นจริงเราจะไม่สบายใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ตาม ซึ่งอาจไม่เป็นไปตามเหตุการณ์ที่ใจปรารถนาก็ตาม แต่เราจะพยายามไม่คิดปรุงแต่งจิต ทำใจให้สงบ สบาย

ต้นไม้ใหญ่ หรือ เล็ก ก็จะผ่านพ้นเหตุการณ์เลวร้ายไปในที่สุด ตามวัฏจักรของมันอยู่อย่างนั้น อยู่ที่การใช้สติและปัญญาของแต่ละคนซึ่งมี 1 ใจเหมือนกันแม้จะมีรูปกายของต้นไม้ที่แตกต่างกันก็ตาม

ไม้ใหญ่ข้อดีอีกอันก็คือ ให้ร่มเงากับไม้เล็กๆอื่นได้ครับ

ปล.อ่านทู้แว๊บแรก คิดว่าไม้ใหญ่ = เคาะซื้อทีเดียวหมดฝั่งoffer ซะอีก

ลูกอิสาน เขียน:ข้อดีของไม้ใหญ่คือมันจะเติบใหญ่ ออกลูก ออกผล ให้เราเก็บกินได้อาจจะตลอดชีวิต
ข้อเสียคือถ้ารากมันไม่หยั่งลึกแนบแน่นพอ ลมพายุใหญ่มา มันก็หักล้ม

อย่างนั้น ใช้วิธีปลูกไว้หลายๆที่ กระจายความเสี่ยงพอจะได้มั้ยครับ

ดำ เขียน:

ลูกอิสาน เขียน:ข้อดีของไม้ใหญ่คือมันจะเติบใหญ่ ออกลูก ออกผล ให้เราเก็บกินได้อาจจะตลอดชีวิต
ข้อเสียคือถ้ารากมันไม่หยั่งลึกแนบแน่นพอ ลมพายุใหญ่มา มันก็หักล้ม

อย่างนั้น ใช้วิธีปลูกไว้หลายๆที่ กระจายความเสี่ยงพอจะได้มั้ยครับ

ลองดูบัญญัติ 10 ประการของการลงทุน
อ้างอิง หนังสือ ก้าวเล็ก ๆ ในตลาดหุ้น ก้าวที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต ของ อาจารย์ดร.นิเวศน์ เขียนบัญญัติไว้ชัดเจน
ข้อที่ 5 อยู่ที่หน้าที่ 10

การลงทุนต้องมีการกระจายความเสี่ยง อย่างน้อยในหุ้นหรือตราสารทางการเงิน 5 - 6 ตัวขั้นไป (อาจารย์ให้ถือเป็น portfolio การลงทุนนั้นเอง) ซึ่งตรงกับหลักการกระจายความเสี่ยง
อาจารย์เชื่อว่า นักลงทุนส่วนใหญ่ไม่ได้ปฏิบัติตามนี้ ส่วนมากมักจะซื้อและขายทีละตัว ซึ่งอาจารย์คิดว่าอันตราย

พร้อมกันนั้นอาจารย์ยังให้ความเห็นว่า การเล่นหุ้นระยะสั้น ๆ และเป็นจำนวนเงินน้อยนั้น ในความเห็นของอาจารย์คิดว่าไม่ใช่เป็นการลงทุน แต่เป็นเรื่องของการเก็งกำไรสนุก ๆ มากกว่า

แต่ถ้าจะลงทุนหนัก ๆ เป็นจริงเป็นจัง
คือ ถ้าจะลงทุนเป็นจำนวนมากแล้ว การถือหุ้น 5-6 ตัวหลัก ๆ ขึ้นไป เป็นบัญญัติที่เลี่ยงไม่ได้

พร้อมกันนี้ อาจารย์ได้ให้บัญญัติข้อคิดที่ แปด ในหน้าที่ 11 ซึ่งเป็นการบริหารความเสี่ยงในเหตุการณ์ไม่แน่นอนที่มีผลกระทบกับการลงทุนในระยะยาวอย่างมาก

กล่าวคือ เราควรจะต้องมีเงินสดที่มีสภาพคล่องสูง อย่างน้อยเท่ากับรายจ่ายประจำ 6 เดือน บัญญัติข้อนี้เพื่อป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เช่น
ถูกปลดออกจากงานประจำ เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่จำเป็นต้องใช้เงินสดอย่างเร่งรีบ (เข้าใจว่าหากไม่มีเงินสำรองส่วนนี้ เราอาจจำเป็นต้องขายหุ้นออกไป ทำให้ไม่สามารถลงทุนตามวินัยที่เราตั้งใจไว้ได้)

ดังนั้น หากจะลงทุนอย่างไร ก็ต้องมีเงินสำรองเพื่อป้องกันความเสี่ยง คือมีเงินสำรองไว้สัก 6 เดือนจึงจะปลอดภัยสุดครับ

จะเห็นได้การเตรียมการเป็นนักลงทุนที่ดีตามบัญญัติ 10 ประการนั้น เราจำเป็นจะต้องอยู่ให้ได้ในทุกสถานการณ์ของตลาด

การอยู่ได้ จึงต้องมีวิธีการบริหารความเสี่ยงระดับหนึ่งตามที่อาจารย์ได้ให้ข้อคิดการลงทุนไว้ครับ

ขออนุญาตมา share เพื่อไว้อ้างอิงครับ

หลายๆคนอาจจะคิดว่ามีเงินสดสำรองไว้ป้องกันความเสี่ยงจากการโดนปลดออกจากงาน
แต่เมื่อปีที่แล้วถ้าใครยังพอจำได้ มีประเด็นเพิ่มเติมอีกครับ บริษัทไม่ได้ปลดคนงาน แต่ยังไม่มีเงิน
จ่ายจึงต้องขอผลัดไปก่อน หรือที่ร้ายแรงสุดบริษัทไม่ได้เจ๊งแต่ ย้ายฐานการผลิต!!! ปิดไปเฉยๆ
...^^)

ตามมาอ่านโพสต์ของพี่ chaitorn เพลินเลยครับ...

ไม้ใหญ่ที่โตมาจากเมล็ด ย่อมมีรากแก้วที่หยั่งลึก ทนลมพายุได้ดีกว่าไม้ที่เกิดจากการปักชำครับ

ผมขอเป็นต้นไผ่ แต่ละลำแข่งกันสูงเสียดฟ้า แต่ทั้งหมดอยู่ภายใต้กอเดียว แม้ลมฝนกระหน่ำหักโค่นไป จะแตกใหม่ในเวลาไม่นาน เมื่อถึงเวลาดอกไผ่บานลูกหลานกลับกระจายไปทั่วดอย