Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ปีนี้ถ้าถือหุ้น100% แบบvi กำไรมากจะกลายเป็นโคตรน้อย
กำไรน้อยจะกลายเป็นขาดทุนทันที
จะทนหลอกตัวเองว่า หุ้นเราพื้นฐานดี จนราคาหุ้นหล่นไปต่ำเตี้ยเรี่ยดิน
หรือรู้จักปรับพอร์ต หุ้นลงก็อย่าไปยึดติดกับหุ้น แบ่งขายลดความเสี่ยงบ้างยังจะดีกว่าทู่ซี้
เหมือนทำธุรกิจขาดทุน แต่ยังทู่ซี้ทำอยู่เลยครับ

ครับ

ถ้าคิดว่าคุณเป็นนักวิ่งระยะสั้น
เริ่มต้นตั้งแต่วันทำการแรกในเดือน ม.ค.
และสิ้นสุด ณ วันทำการสุดท้ายของปี
ในเดือน ธ.ค. หลังจากนั้นโลกก็จะต้องแตก
อยากทำอะไรก็ทำไปครับ

อุ๋ยยย จำได้ตอนเข้ามาตลาดใหม่ๆ สิบปีมาแล้ว ตอนนั้น เค้าบอกว่า ราคาหุ้นปกติ คือ มี PE 10 ต่ำๆ หน่อย ก็ < 7 ถ้ามากหน่อย ก็ 15
ตอนนี้ ตลาดไปไกลกว่านั้นมาก พร้อมๆ กับความคาดหวังของคน ตอนนี้ถ้าเรียกว่าราคาต่ำเรี่ยติดดิน แสดงว่าอาจจะยังไม่เคยเจอติดดินจริงๆ หรือป่าวครับ อิอิ

ท้อก็แค่ถ่าน ผ่านจึงเป็นเพชร

Z เขียน: จะทนหลอกตัวเองว่า หุ้นเราพื้นฐานดี จนราคาหุ้นหล่นไปต่ำเตี้ยเรี่ยดิน
หรือรู้จักปรับพอร์ต หุ้นลงก็อย่าไปยึดติดกับหุ้น แบ่งขายลดความเสี่ยงบ้างยังจะดีกว่าทู่ซี้

....-_-??)

ผมใช้วิธีซื้อถัวเฉลี่ยขาลงครับ ปรับต้นทุนให้ไกล้เคียงกับราคาที่ลงมาเรื่อยๆ
แล้วก็ยังได้ % ปันผลเพิ่มขึ้นด้วยครับ ไม่เคยมองราคาขายครับ
แล้วก็การปรับพอร์ต ลดความเสี่ยงเพียงเพราะราคามันลง มันจะไปขัดกับกฎข้อแรกของ vi ครับ
"อย่ายอมขาดทุน " ....^^)

Nevercry.boy เขียน:ท้อก็แค่ถ่าน ผ่านจึงเป็นเพชร

สั้นๆ แต่แทงทะลุถึงหัวใจเลยครับพี่

ใครเทรดเป็นรอบๆ มีวิธีมีหลักการ แล้วระยะยาวกำไรต่อเนื่อง คือถูก - ใครเทรดเป็นรอบๆ ตามคนอื่นเพราะกลัวนั่นกลัวนี่ สุดท้ายกำไรบ้างขาดทุนบ้าง คือไม่ถูก

ใครเลือกถูกตัวถือไปเรื่อยๆ มีวิธีมีหลักการ แล้วระยะยาวกำไรต่อเนื่อง คือถูก - ใครถือไปเรื่อยๆ ตามคนอื่นเพราะนึกว่านั่นคือวีไอ นั่นคือเท่ห์ สุดท้ายกำไรบ้างขาดทุนบ้าง คือไม่ถูก

แบบนี้พอจะใช่มัั้ยครับ?

จะขาย ...ผมว่าผิดเวลาครับ เวลานี้มันเหมาะซื้อ เพราะผมขายและเริ่มทยอยขายตั้งแต่

กุมภาพันธ์ไล่มาเรื่อยๆ ผมว่าภาพใหญ่ของเศรษฐกิจค่อนข้างชัดแล้ว

ถ้าคุณคิดจะ maximize profit มันก็น่าจะตีอกชกหัวตัวเองอยู่หรอก ที่ไม่ยอมขายตอนตลาดพีคๆ
ผมว่านะ ถ้ามีใครลงทุนเมื่อ5ปีที่แล้ว แล้วไม่เคยติดตามราคาหุ้นเลย แล้วเพิ่งมาเปิดดูตอนนี้
เขาอาจจะแปลกใจก็ได้ว่า ทำไมมีแต่เสียงคร่ำครวญ ทั้งๆที่ผลตอบแทนก็ออกจะดีเมื่อเทียบกับ 5ปีที่แล้ว

ของผมไม่ใช่แค่ชิวอ่ะครับ... ของผมนี่ร่าเริงเลยล่ะครับ

หากเราศึกษาชีวิตของผู้ที่ประสบความสำเร็จ ผู้ที่ร่ำรวย คนเรานี้ใช้วิกฤตเป็นโอกาสในการสร้างความร่ำรวย สร้างความสำเร็จเสมอ นั่นจึงทำให้ผมร่าเริง มีความสุขมากๆ เพราะ โอกาสรวยมาแล้ว... ในดีมีเสีย ในเสียมีดี ในวิกฤตมีโอกาส ในโอกาสก็มีวิกฤต ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองที่มุมไหน ใช้ประโยชน์กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นยังไง

ในการมีหุ้น 100% ก็ยังมีทางเลือกอีกเป็นล้านในการทำให้ Risk/Reward Profile ของ Portfolio เราดีขึ้น โดยที่เรายังคงถือหุ้นเต็ม 100% ต่อไป... นักลงทุนที่ VI ที่ดีในความคิดผม... จะไม่ไปมองที่มูลค่าที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงของพอร์ต แต่จะมองไปที่การปรับ Risk/Reward Profile ของ Port ให้ดีขึ้นอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นตลาดกระทิง หรือ ตลาดหมี

อย่างไรก็ตามหากเรายังปล่อยให้อารมณ์ตลาด ยอมให้ความกลัวของคนอื่นมาครอบงำเราอยู่ เราจะหดหู่ เราจะไม่อยากรับรู้ความเป็นจริง เราจะไม่อยากขยัน และเราจะไม่มีทางเห็นโอกาสที่เปิดออกมามากมายมหาศาล

จัดการกับความกลัวให้ได้ แล้วจะเห็นโอกาสครับ

มีคนบอกว่า Cash is King แต่ผมคิดว่า ทัศนคติที่ถูก ต่างหาก คือ King ที่แท้จริง

ตลาดเปลี่ยนเร็วมาก จากต้นเดือน พ.ค 56 พอร์ทผมยังกำไร 30% ตอนนี้เหลือ 5% แต่ก็ชนะตลาดเพราะติดลบแล้ว ตอนนี้ผมไม่ขายครับ พยายามอยู่ไกลตลาดให้มากที่สุดและเก็บเงินสดให้มากที่สุด รอนายตลาดเสนอราคาที่ถูกมาก ๆ มี MOS เยอะ ๆ

picatos เขียน: :
:
จัดการกับความกลัวให้ได้ แล้วจะเห็นโอกาสครับ

มีคนบอกว่า Cash is King แต่ผมคิดว่า ทัศนคติที่ถูก ต่างหาก คือ King ที่แท้จริง

คม....
สำนวนยังคมเสมอต้นเสมอปลายเลยนะ...เซียวลี้ปวยตอ

วิธีการวัดผลตอบแทนที่น่าจะดีกว่า
คือการวัดในจุดที่ปกติ หรือวัดในช่วงระยะเวลาที่นานพอ
มันจะลดความคลาดเคลื่อนได้มาก
เราจะไปวัดในตอนที่มันต่ำๆเพื่ออะไร และเราก็ไม่ควรวัดในจุดสูงสุดเช่นกัน

วีไอไม่ควรยึดติดในหุ้น หรืออีกนัยคือราคาหุ้น
แต่เรายึดติดในคุณค่า มูลค่า ซึ่งไม่ผันผวนเท่าราคา
เราคิดว่าเราซื้อธุรกิจ ถ้ามันยังดี ไม่ได้ขาดทุน ไม่รู้จะขายทำไม

เหมือนทำธุรกิจขาดทุน แต่ยังทู่ซี้ทำอยู่เลยครับ

อันนี้ จขกท อาจจะกำลังสับสนระหว่าง "ธุรกิจ"กับ"ราคาหุ้น"นะครับ

ลูกอิสาน เขียน:วิธีการวัดผลตอบแทนที่น่าจะดีกว่า
คือการวัดในจุดที่ปกติ หรือวัดในช่วงระยะเวลาที่นานพอ
มันจะลดความคลาดเคลื่อนได้มาก
เราจะไปวัดในตอนที่มันต่ำๆเพื่ออะไร และเราก็ไม่ควรวัดในจุดสูงสุดเช่นกัน

วีไอไม่ควรยึดติดในหุ้น หรืออีกนัยคือราคาหุ้น
แต่เรายึดติดในคุณค่า มูลค่า ซึ่งไม่ผันผวนเท่าราคา
เราคิดว่าเราซื้อธุรกิจ ถ้ามันยังดี ไม่ได้ขาดทุน ไม่รู้จะขายทำไม

เหมือนทำธุรกิจขาดทุน แต่ยังทู่ซี้ทำอยู่เลยครับ

อันนี้ จขกท อาจจะกำลังสับสนระหว่าง "ธุรกิจ"กับ"ราคาหุ้น"นะครับ

เห็นด้วยกับพี่โจครับ แสดงว่าคุณทำธุรกิจเทรดหุ้น ไม่ได้ทำธุรกิจด้านการลงทุนครับ

ลองนึกภาพถ้าคุณเปิดร้านอะไรซักร้าน คุณจะขายร้านนั้นออกตอนที่มันกำลังขายดีๆไหมครับ

แล้วถ้าร้านของคุณเกิดยอดขายตกชั่วคราวเพราะกำลังซื้อชะลอช่วงสั้นๆ คุณจะยอมขายร้านนั้นออกไหมครับ

คิดง่ายๆ

คุณซื้อบ้าน 2ล้านบาท มันเป็นราคาที่คุณคิดว่่าสมเหตุสมผลแล้ว แต่ดันมีคนมาขอซื้อต่อ 1ล้าน

แล้วคุณคิดว่าคุณจะขาดทุนมั้ยครับ

ตอบในฐานะนักลงทุนใน "หุ้น" นะครับ

ตอนนี้พอร์ตผมแดงอยู่ครับ ผมกำลัง"ขาดทุน"จาก cap gain ของ"ราคาหุ้น" แต่ผมก็ยังคงกินอิ่ม นอนหลับ มีความสุขกับการลงทุนครับ เนื่องด้วยผมเชื่อว่าปัจจัยลบจากข่าวสารวันนี้เยอะมาก แต่ปัจจัยเสี่ยงที่ร้ายแรงกับเศรษฐกิจไม่ได้มากในระดับเดียวกับข่าว แต่ถึงปัจจัยเสี่ยงนั้นเป็นจริง ผมก็คงจะวางมือจากการปรับพอร์ต สัก 3 ปี 5 ปี เพื่อรอให้วิกฤติผ่านไป และหันมาให้ความสำคัญกับการศึกษาบริษัทที่เราลงทุนอย่างต่อเนื่องครับ และหวังว่าวันหนึ่งผลประกอบการของบริษัทที่เราเลือกมาอย่างดี จะพิสูจน์ทุกอย่างครับ ซึ่งถ้าผลประกอบการในอนาคตไม่ดีอย่างที่คิด ผมก็จะกลับมาศึกษาวิธีการประเมินกิจการอีกครั้งว่าผมได้พลาดในประเด็นใดไปบ้าง

ตอบในฐานะนักธุรกิจ ที่กำลังลงทุนในกิจการใดกิจการหนึ่ง

นึ่เป็นโอกาสที่น่าสนใจในระดับหนึ่งเลยนะครับ ที่คุณจะได้เป็นเจ้าของกิจการในระดับราคาที่ยุติธรรมกว่าเดิมมาก (ขอไม่ใช้คำว่าถูกครับ เพราะหลายกิจการยังคงไม่ถูก) และใน 500 กิจการที่มีการเสนอขายผ่าน Mr.market นั้น ส่วนใหญ่ต่างก็ยังเป็นกิจการที่ "ทำกำไร" ให้กับผู้ถือหุ้นอยู่เสมอๆ ซึ่งถ้ามองในมุมของนักธุรกิจแล้วอในขณะที่บริษัทของคุณยังคงขายดี มีกำไร แล้วจู่ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้มาบอกว่าบริษัทของคุณห่วยแตก ผมลงทุนกับคุณแล้วขาดทุนเฉยเลย ในฐานะที่เราเป็นเจ้าของกิจการเราคงจะงงๆ นะครับ เพราะมองไปที่ผลการดำเนินงานของบริษัทก็ยังคง "กำไร" อยู่ สิ่งที่จะทำให้ขาดทุนก็คือความขาดหวังของนักลงทุนที่มีต่อ cap gain ของหุ้นมากกว่าครับ ซึ่งมันก็ผันผวนอยู่ตลอด และไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความสามารถในการซื้อได้ในจุดที่ต่ำที่สุดครับ ซึ่งถ้าคุณจขกท.มีความสามารถจะทำแบบนั้นได้ ผมก็รู้สึกชื่นชมในพรสวรรค์ที่พิเศษนั้นครับ

ผมไม่เคยหลอกตัวเองว่าไม่ขาดทุนนะครับ เปิดจอมาก็เห็นตัวแดงแล้ว จะไม่ขาดทุนได้ไงครับ 55 แต่ที่ผมเชื่อก็คือ แม้ผมจะขาดทุนใน cap gain ของราคาหุ้นในตอนนี้ แต่ผมไม่เห็นว่าธุรกิจที่ผมลงทุนอยู่มันจะขาดทุนตรงไหน ผมกลับมองเห็นความผิดพลาดของตัวเองที่พลาดจากการลงทุนในกิจการที่มี MOS น้อยเกินไป และสำหรับผมการลงทุนในช่วงที่ผันผวนในขณะนี้ (ขอไม่ใช้คำว่าวิกฤตินะครับ เพราะยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าใช่หรือไม่) เป็นเสมือนบทเรียนที่ย้ำเตือนผมอีกครั้งว่า "กิจการที่ดี ในราคาที่แพงเกินไป" อาจไม่ใช่การลงทุนคุณค่า และเหมือน Mr.market กำลังสอนผมว่า "โอกาส" จะมาถึงสำหรับนักลงทุนที่มีความอดทนอยู่เสมอ และนี่คือบทเรียนราคาย่อมเยาว์ ที่นายตลาดได้สอนผมในครั้งนี้ครับ

วันนี้มีคนบอกผมว่าวีไอรายใหญ่บางคนทนไม่ไหวแล้วครับ จำเป็นต้องขายล้างพอร์ตบ้างเหมือนกัน บรรยากาศมันกดดันหนักเหลือเกินครับช่วงนี้

" มดนั้นตัวเล็ก แต่ไม่หยุดเดิน "

ปล. เป็นชื่อหนังสือของคุณนันทขว้างที่ผมชอบมากๆครับ

หลัก VI สี่ข้อคับ

1. ต้องลงทุนด้วยมุมมองการร่วมทำธุรกิจ
ทัศนคตินี้คือต้องลงทุนระยะยาวหน่อย เพราะกว่าธุรกิจจะเห็นผลในโครงการต่างๆ
ต้องการเวลา ไม่ได้สำเร็จแบบทันใจ เหมือนมาม่า
อย่างน้อยๆก็มองยาว 1-3 ปีขึ้นไป ถ้าให้ดี 5 ปีขึ้นไป ดีสุด 10 ปีขึ้นไป

2. ประเมินธุรกิจทั้งเชิงคุณภาพและปริมาณ และประเมินมูลค่าที่เหมาะสมออกมาก่อน
วิธีการประเมินและตรวจสอบมีมากมายตามหลักวิชาในแง่มุมต่างๆ

3. ลงทุนหุ้นของธุรกิจนั้นในราคาที่มี MoS ไม่น้อยกว่า 20-30% ขึ้นไป
แล้วแต่ความเสี่ยงของธุรกิจ หรือมุมมองของนักลงทุนแต่ละท่าน

4. เข้าใจ Mr.Market รวมถึงพฤติกรรมและอารมณ์ของเรา
ราคาหุ้นในตลาด เป็นผลสะท้อนจากมูลค่าในอนาคตของกิจการ ออกมาให้เห็นเป็นราคา ณ.ปัจจุบัน
ซึ่งมีตัวแปรเกี่ยวข้องมากมาย มันจึงแกว่งไปมา เหมาะสมบ้าง ไม่เหมาะสมบ้าง
บางครั้งราคาต่ำไป บางครั้งราคาสูงไป

(อันที่จริงใจเราเองที่ดูหุ้นนั่นแหละแกว่งไปมามากที่สุด เพราะอยากเห็นผลของอนาคตเร็วๆเป็นวินาที)

เพราะฉะนั้น พอร์ตจากกำไรกลายเป็นขาดทุนหรือจากขาดทุนเป็นกำไร ก็คงต้องวัดกันยาวหน่อย

เราควบคุมราคาหุ้นในตลาดไม่ได้ แต่เราควบคุมตัวเองได้
เราจะลงมือต่อเมื่อมีโอกาสที่เหมาะสม และเราจะรอคอยจนกว่าจะมีโอกาสที่เหมาะสม

ตอนมันลงช่วงแรกๆก็ไม่ค่อยชิวครับ แต่พอมันลงมามากๆ ตั้งสติได้ โคตรดีใจเลยครับ หุ้นบางตัวเล็งมาเกือบปี ราคาลงมาอยู่ในระดับที่พอรับได้ ก็ปรับพอร์ทเอาครับ

การวัดกำไรและขาดทุนนั้น
เหล่า VI วัดกันเป็นปีต่อปี ครับ
ว่าจบปีได้กำไรหรือขาดทุน
ทั้งทำจากการซื้อขายจริง กับ mark to market ใน port การลงทุนด้วย
บางคนเอาปันผลไปรวม เพื่อเทียบกับ SETTRI index
บางคนไม่เอาปันผลไปรวม เพื่อเทียบกับ SET index
เหมือนที่ ปู่บัฟเฟต ทำคือ ผลตอบแทนของตัวเองที่ทำได้เทียบกับ S&P 500 หรือ down jones ครับ ว่าแต่ละปีเป็นเช่นไร
เพื่อหาไม้บรรทัดครับ

การลงทุนนั้นแข่งขันกับตัวเอง ไม่ใช่แข่งกับผู้ถือ
แต่ต้องมีไม้บรรทัดที่เชื่อถือได้มาวัด ทำให้เทียบเคียงกับคนอื่นบนมาตราฐานเดียวกัน

เหมือนกับ กีฬากอล์ฟ ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงกฏของผู้ชนะว่า เป็นผู้ที่ใช้จำนวนครั้งในการตีลูกลงหลุมน้อยที่สุด แค่แข่งกันตัวเอง บนไม้บรรทัดคือ ใช้จำนวนครั้งที่ตีลงลูกน้อยที่สุด

บางครั้ง VI ก็พลาดในสิ่งที่น่าเบื่อ ก็ได้ครับ

ชิวๆ ครับ กินอิ่ม นอนหลับ
แอบเศร้านิดหน่อย แต่ไม่จิตตก
และยังทะยอยรับ ทะยอยซื้ออยู่

ตลาดลง ปรับฐาน เราซื้อ
ตลาดขึ้น ทะลุแนวต้าน เราค่อยขาย
T WHO T IT

ผมว่าการเอาชนะตลาด มันไม่ยากเท่ากับการเอาชนะจิตใจและอารมณ์(ความกลัว ความกังวล ความโลภ)ของตัวเองหรอกครับ ถ้าเหนื่อยนัก กลับไปฟังเพลงนี้ครับ “ความเชื่อ” ของ บอดี้สแลม

picatos เขียน: มีคนบอกว่า Cash is King แต่ผมคิดว่า ทัศนคติที่ถูก ต่างหาก คือ King ที่แท้จริง

ขอยืมไปใช้หน่อยนะครับ

ผมเชื่อว่าชิวๆ ทุกคนครับ VIแทบทุกคน สมถะ มีเงินDCAลงทุน มองหุ้นเป็นกิจการ และ

เข้าใจว่า ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ บางคนหุ้นเต็ม100 แต่ก้ S tfexไว้ เอากำไรกลับมาซื้อเพิ่ม

บางคนก้ SAP บางคนก้ไม่ทำอะไร แล้วมันก้ผ่านไปซึ่งก้จริง แต่ถ้ามีเงินสดไม่ซื้อสิแปลก

ของถูกลดราคา มีแต่ คนบ้าเท่านั้นที่เดินหนี ควรร่าเริงครับ ไหนๆก้ลดราคาแล้ว

ดั่งเดินในฮาเร็ม ของถูกลดราคาลงมา สาวคนไหนงามหน่อย ลดค่าตัวมากหน่อยซื้อเยอะ

สาวคนไหนไม่ลดไม่สน เด๋วกลับมาเดินใหม่เด๋วก้ลดครับ

คนอยากขายมีเยอะ เลือกเอาต่อราคาได้เต็มที่เลยครับ เหมือนเดินตลาดแถวทองหล่อ

หลังวิกฤติ 40 ของดีๆจากคนเคยรวย กองกับพื้น ของดีราคาถูก สุขใดจะเท่า

ล้วงในกระเป๋าแล้วเจอเงิน เอามาซื้อของลดราคา ครับ


ถ้าคุณชอบของลดราคาแสดงว่า เป็น VIครับ เพราะ VIจะไม่ซื้อของราคาเต็ม

แต่จะซื้อของดีราคาถูก

ครั้งนี้ผมก็ยังถือเต็มร้อยอยู่เหมือนเดิม พอมีตังนิดๆหน่อยๆ 4-5 พัน(ด้วยข้อจำกัดของอาชีพผมที่รายได้ไม่มากนัก ทำงานวันหนึ่งก็ได้ไม่กี่ร้อยบาท) บาทผมก็ซื้อเพิ่มอีก มีการปรับพอร์ตขายที่ลงน้อยไปซื้อที่ลงมาก โดยรวมแล้วพอร์ตตั้งแต่ต้นปีก็ไม่ได้ขาดทุนอาไร ยังยึดมั่นอยู่เหมือนเดิม คือ ลงทุนชั่วชีวิต ( อิอิอิ..อันนี้ไม่รู้ว่า จะเรียกว่ายาวเกินไปไหม) ตอนที่หุ้นตกเรื่องผมเดือดร้อนที่สุดก็คือจะหาเงินจากไหนมาซื้อเพิ่มอีก ......ลงทุนอย่างมีความสุขนะครับ

ปัญหาที่ผมเจอคือ ผมค่อนข้างมั่นใจในหุ้นที่ผมเลือก เพราะตอนซื้อนั้นหุ้นตัวดังกล่าวราคาต่ำกว่ามูลค่าและผมประเมินไว้ว่าอนาคตดี
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ผมก็เห็นหุ้นอีกตัวที่ดีมาก แต่ก็แพง เลยไม่ได้ซื้อ

ทีนี้พอตลาดร่วง หุ้นตัวที่ผมถือลงเยอะมาก ผมก็ยังมั่นใจอยู่ดีนั่นแหละ
แต่อีกตัวมันก็ลงเยอะเหมือนกัน และถ้าเทียบความมั่นคงของกิจการแล้วตัวที่ผมไม่ได้ถือน่าจะมั่นคงกว่าเยอะ
เพียงแต่ว่า upside มันก็ดูจะน้อยกว่า

เป็นแบบนี้ทำไงกันครับ

Highway_Star เขียน:ปัญหาที่ผมเจอคือ ผมค่อนข้างมั่นใจในหุ้นที่ผมเลือก เพราะตอนซื้อนั้นหุ้นตัวดังกล่าวราคาต่ำกว่ามูลค่าและผมประเมินไว้ว่าอนาคตดี
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ผมก็เห็นหุ้นอีกตัวที่ดีมาก แต่ก็แพง เลยไม่ได้ซื้อ

ทีนี้พอตลาดร่วง หุ้นตัวที่ผมถือลงเยอะมาก ผมก็ยังมั่นใจอยู่ดีนั่นแหละ
แต่อีกตัวมันก็ลงเยอะเหมือนกัน และถ้าเทียบความมั่นคงของกิจการแล้วตัวที่ผมไม่ได้ถือน่าจะมั่นคงกว่าเยอะ
เพียงแต่ว่า upside มันก็ดูจะน้อยกว่า

เป็นแบบนี้ทำไงกันครับ

ถ้าเป็นผม ผมจะอยู่เฉยๆครับ

Highway_Star เขียน:ปัญหาที่ผมเจอคือ ผมค่อนข้างมั่นใจในหุ้นที่ผมเลือก เพราะตอนซื้อนั้นหุ้นตัวดังกล่าวราคาต่ำกว่ามูลค่าและผมประเมินไว้ว่าอนาคตดี
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ผมก็เห็นหุ้นอีกตัวที่ดีมาก แต่ก็แพง เลยไม่ได้ซื้อ

ทีนี้พอตลาดร่วง หุ้นตัวที่ผมถือลงเยอะมาก ผมก็ยังมั่นใจอยู่ดีนั่นแหละ
แต่อีกตัวมันก็ลงเยอะเหมือนกัน และถ้าเทียบความมั่นคงของกิจการแล้วตัวที่ผมไม่ได้ถือน่าจะมั่นคงกว่าเยอะ
เพียงแต่ว่า upside มันก็ดูจะน้อยกว่า

เป็นแบบนี้ทำไงกันครับ

ช่วงนี้ผมเหนื่อยกับการต้องมาประเมินมูลค่ากิจการ ทำการวิเคราะห์ เปรียบเทียบ Risk/Reward ในพอร์ตพอสมควร เพราะ การ Switch หุ้นระหว่างตลาดผันผวนนี่ถือว่าเป็นศาสตร์ขั้นสูงในการลงทุน ระดับความยากนี่มากกว่า Stock Selection และ Portfolio Management ตอนที่ตลาด stable คนละเรื่องเลย

ตามปกติเวลาเรา Valuation เราจะทำการประเมินมูลค่ากิจการในหลายๆ รูปแบบ มอง P/E บ้าง EV/EBITDA บ้าน มอง Yield บ้าง DCF บ้าง Owner Earnings บ้าง มองในมุมลงทุนระยะยาวบ้าง มองในมุมเก็งกำไรบ้าง ซึ่งแค่ทำตัวเดียวก็เหนื่อยแล้ว

ทีนี้พอเรามีหุ้นที่เราติดตามอยู่หลายๆ ตัว คุณภาพกิจการต่างกัน Valuation Model ต่างกัน เวลาจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง เราต้องทำการเปรียบเทียบหุ้นในพอร์ตของเรา โดยหุ้นตัวหนึ่งอาจจะมี Valuation Model ที่เราถนัดๆ สัก 3 Model แล้ว ก็เอาคุณภาพกิจการมา Weight เปรียบเทียบ Upside, Downside, Yield, ปันผล ความสบายใจ กำหนดออกมาว่าราคาไหนเราสนใจ อยากจะมี Position สักเท่าไหร่ ถ้าปรับพอร์ตเป็นแบบใหม่แล้ว Expected Yield หรือ Expected Upside เป็นอย่างไร... มันคือการมองกิจการหลายๆ กิจการพร้อมๆ กัน เทียบ Risk/Reward พร้อมๆ กัน โดยที่ราคายังไม่นิ่ง ในมุมมองหลายๆ มุม เลยทำให้ยากมาก

ผมว่า รอให้ตลาดนิ่งๆ สะเด็ดน้ำๆ มานั่งวิเคราะห์ เอาจังหวะที่เราเห็นชัดๆ เด็ดๆ แล้วค่อยปรับพอร์ตน่าจะง่ายกว่านะครับ เวลาตลาด Misprice หุ้นตัวหนึ่ง จะ Misprice อยู่นานระดับเป็นเดือนครับ ช่วงนี้รักษาใจตัวเองไม่ให้ซัดส่ายไปตามตลาดได้ก็เก่งแล้วครับ แต่ถ้าเล็งๆ อะไรไว้อยู่แล้ว เห็นอะไรที่ชัดเจนมาก จะหวดเลยก็ไม่ว่ากัน ฮาๆ