Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ท่านคิดว่า แตกต่างกันหรือไม่อย่างไร

แตกต่างกันแน่นอนในหลายประเด็นครับ

นักลงทุนระยะยาวไม่ได้บริหาร
แต่เจ้าของกิจการ (ถือหุ้นข้างมาก) มีอำนาจบริหาร

นักลงทุนได้แต่คาดการณ์กำไรของกิจการ
เจ้าของกิจการ รู้กำไรของกิจการ

นักลงทุนไม่มี "ลูกน้อง" ล้อมหน้า ล้อมหลัง
แต่เจ้าของกิจการมี

นักลงทุนไม่มีสถานะ ทางสังคม
แต่เจ้าของกิจการ เดินบนพรมแดง

นักลงทุนไม่ต้องแก้ปัญหาร้อยแปด รายวัน
แต่เจ้าของกิจการต้อง

นักลงทุนสามารถขาย ถ้ากิจการมีแนวโน้มแย่ลง
เจ้าของกิจการอาจขายได้ แต่เป็นส่วนน้อย (ถ้าขายมาก อาจโดนเทค)

สำหรับผม พอใจในบทบาทที่จะเป็นนักลงทุนครับ

ผมว่า คำว่า "นักลงทุนระยะยาว" นั้น เป็น subset หนึ่งของ "เจ้าของกิจการ"

"เจ้าของกิจการ" อาจเป็นแค่ "นักลงทุนระยะยาว" ที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่ไม่ได้เป็น"ผู้บริหาร"เค้าได้คัดเลือกมืออาชีพเข้ามาบริหารงานแทน และให้อิสระในการทำงานแทนก็ได้

หรือ "เจ้าของกิจการ" อาจเป็น "นักลงทุนระยะยาว" ที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่ก็มานั่งตำแหน่ง "ผู้บริหาร" ควบไปด้วยก็ได้

คุณค่าของคำว่า "เจ้าของกิจการ" มันจะเท่าเทียมกันสำหรับผู้ถือหุ้นทุกคนหรือไม่

ผมว่ามันขึ้นกับคุณภาพของ "ผู้บริหาร" ว่าได้มุ่งเน้นบริหารงานเพื่อผู้ถือหุ้นทุกคนอย่างเท่าเทียมหรือไม่ ไม่ได้มุ่งบริหารงานเพื่อผลประโยชน์เฉพาะของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นของ "ผู้ถือหุ้นใหญ่" หรือ ผลประโยชน์ของตัว "ผู้บริหาร" เอง

ถ้าบริษัทไหนที่มี "ผู้บริหาร" ที่มีคุณภาพแบบนี้ คำว่า "นักลงทุนระยะยาว" หรือ "เจ้าของกิจการ" ผมมองว่าไม่มีความแตกต่างกันสำหรับบริษัทนั้นครับ

ผมคิดว่าการเป็นเจ้าของมันได้สร้างฝันที่เราอยากจะทำในสิ่งนั้นได้อย่างเต็มที่ ส่วนการเป็นนักลงทุนระยะยาวเราทำเพื่อหาเลี้ยงชีพหรือเพื่อเพิ่มความมั่งคั่งให้กับชีวิต ดังนั้นส่วนตัวผมคิดว่าการเป็นเจ้าของธุรกิจน่าจะเติมความต้องการของผมได้มากกว่า

จขก ทำกิจการ

นลท เลือกกิจการ

ตามหนังสือ เงินสี่ด้าน เลยครับ

ในความคิดของผม :

นักลงทุนระยะยาว คือ นักลงทุนที่ประเมินค่าของกิจการนั้นๆออกมาเป็น "มูลค่า" ที่เหมาะสม แล้วพยายามลงทุนในกิจการนั้นใน "ราคา" ที่ต่ำกว่า "มูลค่า"ของกิจการที่คำนวณหรือวิเคราะห์ได้ พอผ่านไประยะเวลาหนึ่งที่ "ราคา" ได้สะท้อนออกมาจนเลย "มูลค่า" นักลงทุนนั้นก้อจะขายกิจการนั้นออกไป แล้วไปลงทุนในกิจการอื่นหรือรอกิจการเดิมที่เคยวิเคราะห์ไว้แล้วลงทุนใหม่อีกครั้ง

เจ้าของกิจการ คือ นักลงทุนที่พร้อมจะ "จมหัวจมท้าย" ไปกับบริษัทที่ลงทุนด้วย ไม่ว่ากิจการนั้นจะผ่านช่วงมรสุมมากน้อยเพียงใด บางทีผลประกอบการอาจจะแย่ไปอีกหลายๆปี แต่เค้าก้อพร้อมจะอยู่กับกิจการนั้นไปตลอดโดยที่เค้าไม่คิดจะขายออกมาเลยหรือถ้าขายก้อขายออกมาน้อยมาก สรุปง่ายๆ เค้าพร้อมที่จะถือกิจการนั้นๆไปจนตายโดยไม่คิดจะขายออกมาเลย(กินแต่ปันผลไปตลอดชีวิตนั่นเอง)

ส่วนการลงทุนของผม : ผมขอเลือกคิดแบบ "เจ้าของกิจการ" แล้วกันครับ เพราะผมคงไม่สามารถคำนวณ "มูลค่า" ที่เหมาะสมของแต่ละกิจการออกมาเป็นตัวเลขได้ ดังนั้นจึงไม่รู้เลยว่า "ราคา" กับ "มูลค่า" นั้นสิ่งไหนในตอนนี้มีค่าสูงกว่ากัน ผมขอเลือกกิจการที่ผม ชอบ สัมผัส จับต้องได้ ในชีวิตประจำวัน และผมพร้อมที่จะอยู่กับกิจการนั้นไปตลอดชีวิต โดยที่ไม่คิดจะขายมันเลย (เสมือนผมเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทนั้นมากับมือ)แต่ในความจริงแล้ว แม้ผมจะเป็นแค่ "ผู้ถือหุ้นรายย่อย" ในกิจการนั้นก้อตาม

@@ ความสามารถของผม ไม่สามารถพอที่จะลงแข่งเพื่อที่จะชนะในตลาดแห่งนี้ได้ เหมือนนักลงทุนระยะยาวที่มีการคำนวณ "มูลค่า" ของกิจการแล้วรอคอยลงทุนใน "ราคา" ที่เหมาะสมได้ ผมรู้ตัวดี ผมไม่มีความสามารถแบบนี้จริงๆครับ ผมขอเลือกคิดแบบ "เจ้าของกิจการ" โดยผมพร้อมที่จะ "จมหัวจมท้าย" ไปกับกิจการที่ผมได้เลือกแล้ว ไปตลอดชีวิตโดยไม่คิดจะขายมันออกไป ไม่ว่ากิจการจะเจอมรสุมมากน้อยเพียงใด ระยะเวลาวิกฤต สั้น ยาวแค่ไหนก้อตาม ผมพร้อมอยู่กับ "กิจการของผมไปจนตาย" {{ เรื่องราคาต้นทุนผมลืมไปเลย คิดแต่ความเป็นเจ้าของหรือสัดส่วนจำนวนหุ้น ที่ต้องสะสมไปเรื่อยๆเท่านั้น และคงเน้นกินปันผลไปเรื่อยๆเท่านั้นเอง }} @@

ปล. วันนี้ผมได้แสดงความคิดโง่ๆออกมา แต่ผมคิดได้เท่านี้จริงๆคับ