JIB
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ม.ค. 09, 2022 2:26 pm
Somyot Chaowalit Jib
5 นาที ·
มีหลายครั้งที่ผู้คนมักถามว่า
ทำไมผมทำโน่นทำนี่อยู่เรื่อย
ทำไมมีไอเดียใหม่ๆ ในการทำธุรกิจอยู่เสมอ
เอาแรงบันดาลใจมาจากไหน
ขอตอบตรงนี้เลยครับว่า
เพราะ "ความลำบากยากจน" ในวัยเด็ก มันทำให้คิดอยู่เสมอ
ด้วยความยากจนทำให้ต้องทำทุกอย่าง ผมผ่านอาชีพมาเยอะมาก
* ปั่นจักรยานขายของตามสวนยาง ตามบ้านคนในช่วงเช้า
อันนี้เป็นความทรงจำที่ดี อายุ 13 ต้องตื่นตี 4 เอาเข่ง 2 ใบ นั่งรถสองแถว
จากลานสกาไปตลาดนัดหัวอิฐประมาณ 21 km
ซื้อขนมไปขาย เค้าขาย 10 บาท ได้ 14 ห่อ
ซื้อ ผสมๆ กันหลายอย่าง เช่น ขนมชั้น เปียกปูน ข้าวเหนียวสังขยา
ถ้าเราซื้อ 100 ก็จะได้ 140 ห่อ ขายห่อละบาท ก็ได้ 40 บาท
ซื้อกับข้าวด้วยเช่น หมูทำเป็นถุงละครึ่งกิโล, ไก่ 1 ซีก ปลาทูนึ่งเป็นเข่ง
ประมาณตีห้ากลับมาถึงบ้าน ก็จัดของใส่หาบเข่ง ใส่ท้ายรถจักรยาน
ข้างนึงเป็นขนม ข้างนึงเป็นกับข้าว ปั่นไปขายตามบ้านต่างๆ ตามสวนยาง
ที่เค้ากำลังช่วยกันทำน้ำยางพารา ปั่นไปขายตั้งแต่ 6 โมงเช้า
เที่ยงๆ ก็ขายหมด ได้วันนึงประมาณ 100-200 บาท แล้วแต่วัน
* ขายผลไม้ เช่นส้ม สับปะรด ตามตลาดนัด
* รับจ้างปอกมะพร้าววันนึงได้ประมาณ 1,000 ลูก ได้ 100 บาท
* ช่วยแม่ทำมะพร้าวย่าง ทำตั้งแต่ขนจากที่จ้างเค้าเก็บบนต้น ขนมากอง ที่บ้าน ปอกมะพร้าวเอง แล้วผ่าครึ่ง ขนไปจัดบนเตา ครั้งนึงได้ประมาณ 500 ลูก จัดเตาเตรียมไฟสำหรับย่างมะพร้าว ย่างมะพร้าวใช้เวลา 8 ชั่วโมง ต้องคอยเฝ้าไม่ให้ไฟดับทั้งคืน กว่าจะสุก สุกแล้วก็รื้อเอามาสับเป็นชิ้นเล็กๆ จัดใส่กระสอบ เอาไปขายในเมือง
* เป็นเด็กเลี้ยงวัว ทุกวันต้องไปตัดหญ้าให้วัวกิน ต้องให้น้ำตอนเที่ยง
ต้องอาบน้ำให้มันทุกวัน ตอนขายนี่ น้ำตาไหลเลย สงสารมัน
* รับจ้างไถนา ด้วยรถไถคูโบต้า แบบเดินตาม อันนี้เหนื่อยมาก ใช้แรงเยอะ
* ขับรถสองแถว จากลานสกา ไปนครศรี
* เป็นเด็กเสริฟ ร้านอาหารบานเฮ้าส์ (สายใต้ใหม่) ได้วันละ 60 บาท
* เป็นเด็กขนของในคลังสินค้าแผนกซุปเปอร์ของเดอะมอลล์ท่าพระ
* เป็นนักมวยไทยอาชีพชกมา ประมาณ 23 ครั้ง
* ตอนเรียนคอมฯ ก็รับจ้างสอนพิเศษ รับเขียนโปรแกรมฯ
* จนมาทำงานแบงค์ 8 ปี และลาออกมาเปิดร้านคอมฯ
เปิดร้านมาถึงวันนี้ เข้าสู่ปีที่ 21 ปีที่แล้วขายได้ 11,281 ล้าน
ผมยังมีแรงบันดาลใจ ให้ทำอย่างอื่นอีกเยอะ รู้สึกสนุกเวลาได้ทำงานเยอะๆ
ไม่เคยรู้เหนื่อยหรือรู้สึกเบื่อ อยากทำให้ดีกว่าเดิมในทุกๆ วัน
ถึงแม้วันนี้เรียกว่า พอมีพอกินพอใช้ ก็ยังอยากทำงานเยอะๆ อยู่เหมือนเดิม
ชีวิตผมเรียบง่าย ไม่ได้ติดหรู
ผมมีความสุขกับการได้กินข้าวแกงข้างทางมากกว่าการได้กินข้าว
บนรูฟท๊อปโรงแรมหรูๆ
ความยากจนมันเหมือนแกงเผ็ด ถ้าคุณไม่เคยกินเผ็ดคุณไม่รู้หรอกว่ารสชาติเผ็ดมันเป็นแบบไหน
มันเลยทำให้ผมต้องดิ้นรนอยู่ตลอดเวลา
"กับคำถามว่าทำไมต้องดิ้นรน คนเคยจนจะเข้าใจ"
ภายในกลางปีหน้า จะได้เห็นหุ้นที่ชื่อว่า "JIB" บนกระดานเทรด
#ขอบคุณที่อ่านจนจบ
#เจไอบีร้านเล็กๆแต่ตั้งใจทำ
5 นาที ·
มีหลายครั้งที่ผู้คนมักถามว่า
ทำไมผมทำโน่นทำนี่อยู่เรื่อย
ทำไมมีไอเดียใหม่ๆ ในการทำธุรกิจอยู่เสมอ
เอาแรงบันดาลใจมาจากไหน
ขอตอบตรงนี้เลยครับว่า
เพราะ "ความลำบากยากจน" ในวัยเด็ก มันทำให้คิดอยู่เสมอ
ด้วยความยากจนทำให้ต้องทำทุกอย่าง ผมผ่านอาชีพมาเยอะมาก
* ปั่นจักรยานขายของตามสวนยาง ตามบ้านคนในช่วงเช้า
อันนี้เป็นความทรงจำที่ดี อายุ 13 ต้องตื่นตี 4 เอาเข่ง 2 ใบ นั่งรถสองแถว
จากลานสกาไปตลาดนัดหัวอิฐประมาณ 21 km
ซื้อขนมไปขาย เค้าขาย 10 บาท ได้ 14 ห่อ
ซื้อ ผสมๆ กันหลายอย่าง เช่น ขนมชั้น เปียกปูน ข้าวเหนียวสังขยา
ถ้าเราซื้อ 100 ก็จะได้ 140 ห่อ ขายห่อละบาท ก็ได้ 40 บาท
ซื้อกับข้าวด้วยเช่น หมูทำเป็นถุงละครึ่งกิโล, ไก่ 1 ซีก ปลาทูนึ่งเป็นเข่ง
ประมาณตีห้ากลับมาถึงบ้าน ก็จัดของใส่หาบเข่ง ใส่ท้ายรถจักรยาน
ข้างนึงเป็นขนม ข้างนึงเป็นกับข้าว ปั่นไปขายตามบ้านต่างๆ ตามสวนยาง
ที่เค้ากำลังช่วยกันทำน้ำยางพารา ปั่นไปขายตั้งแต่ 6 โมงเช้า
เที่ยงๆ ก็ขายหมด ได้วันนึงประมาณ 100-200 บาท แล้วแต่วัน
* ขายผลไม้ เช่นส้ม สับปะรด ตามตลาดนัด
* รับจ้างปอกมะพร้าววันนึงได้ประมาณ 1,000 ลูก ได้ 100 บาท
* ช่วยแม่ทำมะพร้าวย่าง ทำตั้งแต่ขนจากที่จ้างเค้าเก็บบนต้น ขนมากอง ที่บ้าน ปอกมะพร้าวเอง แล้วผ่าครึ่ง ขนไปจัดบนเตา ครั้งนึงได้ประมาณ 500 ลูก จัดเตาเตรียมไฟสำหรับย่างมะพร้าว ย่างมะพร้าวใช้เวลา 8 ชั่วโมง ต้องคอยเฝ้าไม่ให้ไฟดับทั้งคืน กว่าจะสุก สุกแล้วก็รื้อเอามาสับเป็นชิ้นเล็กๆ จัดใส่กระสอบ เอาไปขายในเมือง
* เป็นเด็กเลี้ยงวัว ทุกวันต้องไปตัดหญ้าให้วัวกิน ต้องให้น้ำตอนเที่ยง
ต้องอาบน้ำให้มันทุกวัน ตอนขายนี่ น้ำตาไหลเลย สงสารมัน
* รับจ้างไถนา ด้วยรถไถคูโบต้า แบบเดินตาม อันนี้เหนื่อยมาก ใช้แรงเยอะ
* ขับรถสองแถว จากลานสกา ไปนครศรี
* เป็นเด็กเสริฟ ร้านอาหารบานเฮ้าส์ (สายใต้ใหม่) ได้วันละ 60 บาท
* เป็นเด็กขนของในคลังสินค้าแผนกซุปเปอร์ของเดอะมอลล์ท่าพระ
* เป็นนักมวยไทยอาชีพชกมา ประมาณ 23 ครั้ง
* ตอนเรียนคอมฯ ก็รับจ้างสอนพิเศษ รับเขียนโปรแกรมฯ
* จนมาทำงานแบงค์ 8 ปี และลาออกมาเปิดร้านคอมฯ
เปิดร้านมาถึงวันนี้ เข้าสู่ปีที่ 21 ปีที่แล้วขายได้ 11,281 ล้าน
ผมยังมีแรงบันดาลใจ ให้ทำอย่างอื่นอีกเยอะ รู้สึกสนุกเวลาได้ทำงานเยอะๆ
ไม่เคยรู้เหนื่อยหรือรู้สึกเบื่อ อยากทำให้ดีกว่าเดิมในทุกๆ วัน
ถึงแม้วันนี้เรียกว่า พอมีพอกินพอใช้ ก็ยังอยากทำงานเยอะๆ อยู่เหมือนเดิม
ชีวิตผมเรียบง่าย ไม่ได้ติดหรู
ผมมีความสุขกับการได้กินข้าวแกงข้างทางมากกว่าการได้กินข้าว
บนรูฟท๊อปโรงแรมหรูๆ
ความยากจนมันเหมือนแกงเผ็ด ถ้าคุณไม่เคยกินเผ็ดคุณไม่รู้หรอกว่ารสชาติเผ็ดมันเป็นแบบไหน
มันเลยทำให้ผมต้องดิ้นรนอยู่ตลอดเวลา
"กับคำถามว่าทำไมต้องดิ้นรน คนเคยจนจะเข้าใจ"
ภายในกลางปีหน้า จะได้เห็นหุ้นที่ชื่อว่า "JIB" บนกระดานเทรด
#ขอบคุณที่อ่านจนจบ
#เจไอบีร้านเล็กๆแต่ตั้งใจทำ