Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

แม้จะไม่มีสงครามอิรักและวิกฤตโรคซาร์สเพิ่มเติมเข้ามา และแม้รัฐบาลและผู้สนับสนุนจะใช้สื่อที่มีอยู่ในมือมากมายในการสร้างภาพ โฆษณาประชาสัมพันธ์ และโฆษณาชวนเชื่ออย่างมากมายตลอดเวลาว่ารัฐบาลนี้เป็นรัฐบาลคิดใหม่ ทำใหม่ รัฐบาลเดินมาถูกทางแล้ว รัฐบาลแก้ปัญหาได้มากมายแล้ว เศรษฐกิจไทยฟื้นแล้ว และในอีก 6 ปีข้างหน้าที่นายกฯทักษิณยังเป็นนายกฯประเทศไทยต่อไป ความยากจนจะหายไปจากคนไทย/ประเทศไทย (ราวกับสั่งได้หรือเนรมิตเองได้เลยทีเดียว)

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองตามความรู้และความจริง จริงๆ แล้วมองไม่เห็นว่าคนไทยโดยทั่วไปจะสามารถรู้สึกวางใจ สบายใจ และมั่นใจตามรัฐบาลได้

เพราะรัฐบาลยังไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการคิดใหม่ ทำใหม่จริง เรายังใช้วิธีแก้ปัญหาโดยวิธีเก่าๆ ใช้ความรู้จากตำราที่อ่าน (ดังที่นายกฯทักษิณมักจะเที่ยวบอกใครต่อใครให้หาหนังสืออย่างท่านมาอ่านกันให้มาก) หรือใช้ความรู้จากนักวิชาการที่มีความรู้ผิวเผินมาก ความรู้ที่มันไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหรือเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงไม่ได้

มาตรการแก้ไขปัญหาหรือการฟื้นฟูประเทศจากวิกฤตเศรษฐกิจจึงไม่เห็นว่ามันจะตีถูกจุดกับสาเหตุของปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไร (และดังนั้นจะให้เชื่อว่าเศรษฐกิจไทยดีแล้ว ฟื้นแล้ว รัฐบาลทำทุกอย่างถูกต้องแล้วได้อย่างไร) เพราะโดยวิกฤตเศรษฐกิจของประเทศที่เริ่มปรากฏขึ้นนับตั้งแต่ปี 2540 มันเป็นภาวะที่เศรษฐกิจ รายได้ หรือการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศมันขาดหายไปมาก มันขยายตัวลดลงจากเดิมมาก จากที่เคยเฉลี่ย 7-8% ต่อปีต่อเนื่องกันมาหรือบางปีกว่า 10% จนกลายมาเป็นติดลบ

โดยสาเหตุวิกฤตเศรษฐกิจมาจากปัญหาการจัดสรรทรัพยากรผิด/ปัญหาเกิดจากการลงทุนผิด (เรียกว่าเป็นปัญหาทางโครงสร้าง/ปัญหารากฐาน) จากเมื่อมีเงินไหลเข้ามาจากต่างประเทศมาก (ผลของนโยบายการเปิดเสรีทางการเงิน การเปิดธุรกิจวิเทศธนกิจและแรงจูงใจนักลงทุนต่างประเทศจากอัตราดอกเบี้ยสูง และระบบตะกร้าคงที่ทำให้ไม่ต้องเสี่ยงภาวะขาดทุนอัตราแลกเปลี่ยน) แล้วไม่รู้จะจัดสรรไปทำอะไรกัน ก็จัดสรรผิดหมดจนพังทั้งระบบเอง

คือการเอาเงินไปใช้จ่ายโดยไม่ก่อให้เกิดเป็นกำลังการผลิตที่ให้รายได้เป็นการถาวรหรือการผลิตที่ผู้ผลิตมีรายได้ กำไร และชำระหนี้ได้ (ส่วนใหญ่ลงทุนในการซื้อที่ดิน เก็งกำไรจากหุ้นและที่ดิน การขยายการลงทุนอื่นทั้งรัฐและเอกชนที่เกินตัวและนำเข้ามาก ไม่คำนึงถึงประสิทธิภาพ) เมื่อกิจการลงทุนโดยอาศัยเงินกู้จากต่างประเทศแสดงอาการขาดทุนและความไม่สามารถชำระหนี้ ผลกระทบเป็นลูกโซ่ เป็นการหยุดการใช้จ่าย หยุดการผลิต หยุดการลงทุนก็ตามมาดังที่เห็นกัน

การที่จะแก้ปัญหาหรือการที่จะฟื้นฟูการตกต่ำของเศรษฐกิจหรือการตกต่ำของรายได้ของประเทศ แม้จนถึงขณะนี้ก็ยังคงเป็นเรื่องที่จะต้องลงไปสำรวจดูกันว่า การผลิตหรือกำลังการผลิตที่มีอยู่แล้ว ที่สร้างกันขึ้นมาแล้วทั้งโดยรัฐและเอกชนทั้งหมด (existing production capacity) มันอยู่ในสภาพอย่างไร (ไม่ใช่ยังคงไปอุ้มกัน ยังคงปล่อยให้ผลิตกันไปเหมือนเดิม) เป็นต้นว่า

(1) การผลิต/การลงทุนอะไรที่ต้องทิ้งไปเพราะไม่มีอุปสงค์ในอนาคตแล้วหรือปิดกิจการ และโครงการที่ไม่มีอนาคตเมื่อพิจารณาอนาคตการขยายตัวของเศรษฐกิจของประเทศตามโอกาสของตลาดโลก และความสามารถของธุรกิจไทยและคนทำงานไทย

(2) ผลิตภัณฑ์อะไรที่มันใช้ได้ที่ผลิตเพื่อสนองความต้องการของตลาดทั้งภายในและภายนอกประเทศที่จะต้องปรับปรุง

และนอกจากนั้นแล้ว

(3) แสวงหาช่องทางการลงทุนใหม่ของเอกชน จะเป็นการลงทุนอะไร หรือจะมีธุรกิจใหม่ ผลิตภัณฑ์ใหม่และบริการใหม่ๆ หรือความสามารถใหม่และโอกาสใหม่ๆ อะไรบ้างที่ ก) ไม่ต้องอาศัยอุปสงค์ฟองสบู่ ข) มีตลาดหรืออุปสงค์ทั้งในและนอกประเทศ ค) มุ่งให้ได้ประโยชน์/ใช้ประโยชน์จากแรงงานส่วนเกินที่ประเทศไทยมีอยู่มาก และทำเลที่ตั้งที่เป็นทรัพยากรที่เรามีอยู่จริง) การผลิต/การลงทุนหรือผลิตภัณฑ์ที่สามารถแข่งขันได้ (international competitiveness) และ จ) โดยเทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตอาจเป็นเพียงเทคโนโลยีขนาดกลางเพื่อให้ใช้แรงงานมากดังกล่าว ส่วนด้านไฮเทคไม่ควรให้ความสนใจเป็นหลัก แต่การแก้ปัญหาของรัฐบาลที่ผ่านๆ มา และรวมทั้งรัฐบาลนี้ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกัน หรือก็เหมือนๆ กันเกือบทั้งหมด หรือทั้งหมดที่ทำก็คือมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ (economic stimu lus) คือมาตรการกระตุ้นการใช้จ่าย (aggregate demand) ทั้งการใช้จ่ายของรัฐบาล การใช้จ่ายในการบริโภค และการใช้จ่ายในการลงทุน โดยการขยายเงินผ่านทางนโยบายการเงินการคลัง ซึ่งเป็นการพยายามสร้างอุปสงค์เทียม (artificial demand) ขึ้นมาอีกเหมือนเดิม

การกระตุ้นเศรษฐกิจอย่างหนักของรัฐบาลดังกล่าว ทำให้ใช้กำลังการผลิตที่มีอยู่แล้วได้มากขึ้น (ยังไม่มีโอกาสหรืออุปสงค์การลงทุนใหม่ๆ) เพราะฉะนั้นแหล่งที่มาของการเจริญเติบโตในอัตราที่สูงขึ้นที่รัฐบาลพยายามป่าวประกาศ (และดูเหมือนว่าจะพยายามหาเหตุปัจจัยจากรายการการใช้จ่ายในโครงการและกิจกรรมที่พยายามหาทางสร้างกันขึ้นมาใหม่ๆ เกือบทุกวันมาปรับให้มันเป็นตัวเลขที่มีแนวโน้มสูงขึ้นตลอดเวลาเป็น 5%, 6% หรือ 8%) ตรงนี้ก็มาจากแหล่งนี้โดยเฉพาะจากแหล่งการใช้จ่ายของรัฐบาล (ดังที่ถูกวิจารณ์โดยไอเอ็มเอฟซึ่งทำให้ท่านนายกฯทักษิณไม่พอใจ)

เพราะฉะนั้น แม้จะเป็นการผลิต/ผู้ผลิตที่ไม่มีประสิทธิภาพ หรือธุรกิจ/อุตสาหกรรมแม้จะขาดทุน แต่ก็ยังผลิตเพราะมีเงินเข้ามาช่วย และสินค้าส่งออกแม้จะขายได้ราคาก็ไม่ดีและไม่มีกำไร (ดังที่ไมเคิล พอร์เตอร์ วิจารณ์ไว้ด้วย)

เพราะฉะนั้นอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้นด้วยเหตุดังว่าจึงไม่อาจจะเป็นเครื่องชี้ว่า เศรษฐกิจไทยฟื้นแล้วหรือไปได้ดีจริงแล้ว แต่ตรงกันข้ามกลับน่าที่จะเป็นเครื่องชี้หรือส่งสัญญาณในทางที่น่าห่วง น่าเป็นอันตรายขึ้นไปอีกมากกว่า ในแง่ของความไร้ประสิทธิภาพของการใช้จ่าย หนี้สินที่นับวันจะเพิ่มขึ้นมากมายตามมา และยิ่งจะทำให้เศรษฐกิจไทยที่สร้างกันมาที่มันไม่ถูกต้อง มันไม่ดีอยู่แล้ว ยิ่งมีโครงสร้างที่บิดเบือนมากขึ้น จะยิ่งทำให้การแก้ปัญหายิ่งยาก ยิ่งแก้จะยิ่งยุ่ง ยิ่งจะไม่มีวันจะแก้ปัญหากันได้ สภาพการณ์เช่นนี้วันหนึ่งคงจะไม่แตกต่างไปจากประเทศในละตินอเมริกาเป็นต้นว่าอาร์เจนตินา

เพราะถ้าเศรษฐกิจจะไปได้อย่างดีจริงแล้ว การลงทุนต่างๆ นั้นจะต้องเป็นโครงการที่มีกำไรหรือเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ (profitable/viable) ซึ่งหมายความว่าเป็นการลงทุนที่ก่อให้เกิดกระแสรายได้ในระยะยาว (permanent income stream) หรือจะต้องเป็นการเจริญเติบโตที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านโครงสร้างและสถาบันต่างๆ (structural and institutional changes) ซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในกระแสรายได้ในระยะยาวหรือเป็นการถาวร

ขอขอบคุณ ดร.ฉวีวรรณ สายบัว ด้วยครับ

การฟื้นตัวที่เห็นผ่านตัวเลขทางเศรษฐกิจต่างๆ

น่าติดตามครับ

ว่าจะชั่วคราวหรือว่ายั่งยืน ยืนยาว

ช่วงนี้เป็นช่วงใจดีสู้เสือ

แล้วหากเป็น คนอื่นมาเป็น นายก จะทำได้ดีกว่านี้ แน่ไหมครับ
ผมเองไม่รู้เรื่อง วิธีการทางเศรษฐศาสตร์เลยว่าทำยังไงให้ประเทศโต
ผมก็เลยไม่รู้ว่า ฝ่ายไหนพูดจริง พูดหลอก ฝ่ายไหนกางตำราแล้วก้มหน้าก้มตาทำตามและรับกรรมตามตำรา
ฝ่ายไหน คิดสร้างสรรค์แนวทางใหม่ๆซึ่งในระยะสั้นดูเหมือนดีแต่ระยะยาวน่ากลัว
ผมดูไม่ออกเลยครับ หากใครมีอะไรแนะนำ แบบเป็นเหตุเป็นผลจะดีมากครับ

ผมว่าโครงสร้างพื้นฐานของประเทศต้องเข้มแข็ง การคมนาคมต้องสะดวกครับ ถึงจะทำให้เอกชนสามารถพัฒนาประเทศไปได้ เอาง่ายๆว่า ถ้าประเทศมีเงินเหลือเราน่าจะสร้างประเทศให้พื้นฐานแข็งแรงมากขึ้น แต่ก็ควนมีเงินสำรองในปริมาณที่พอเพียง
แต่ก็ไม่เห็นด้วยในโครงการใหญ่ๆ ที่ผมยังไม่รู้ว่าทำไปทำไม ครับ แต่โดยรวมคิดว่าเป็นรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งที่ดีที่สุดครับ

คนเขียนเรื่องนี้ ไม่รู้ไปงมโข่งอยู่ที่ไหน จึงเขียนออกมาได้ว่า..........

เพราะรัฐบาลยังไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการคิดใหม่ ทำใหม่จริง เรายังใช้วิธีแก้ปัญหาโดยวิธีเก่าๆ ใช้ความรู้จากตำราที่อ่าน (ดังที่นายกฯทักษิณมักจะเที่ยวบอกใครต่อใครให้หาหนังสืออย่างท่านมาอ่านกันให้มาก) หรือใช้ความรู้จากนักวิชาการที่มีความรู้ผิวเผินมาก ความรู้ที่มันไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหรือเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงไม่ได้....

รัฐบาลกว่าจะมาบริหารประเทศ เขาทำการบ้านมาแล้ว มีนักวิชาการมากมาย ที่มีความรู้จริงๆ วางแผนกันก่อนที่จะนำมาใช้บริหารประเทศ

เรื่องการแนะนำหนังสือใหม่ให้อ่านนั้น เป็นการเพิ่มพูลความรู้ในแง่มุมต่างๆให้มากขึ้น
แสดงถึงการใฝ่ที่จะเรียนรู้และไม่ยึดติดกับตำราดัง้เดิม

คนเขียนออกมาวิจารณ์ได้แค่นี้ แสดงถึงปัญญาที่ต่ำต้อยมากมาก ไม่ทราบว่าไปลอกใครมาถึงได้ปริญญา

วันนั้นฟังท่านายกออกรายการ ถึงลูกถึงคน ท่านแสดงวิสัยทัศน์ในการจัดการในช่วงวิกฤตได้ดีทีเดียว แถมเข้าใจจิตวิทยาคนอีก ใช้คนได้ดี สมเเล้วครับที่ท่านร่ำรวยมากเช่นนี้ 8)

เขียนมาได้ว่า..................
การที่จะแก้ปัญหาหรือการที่จะฟื้นฟูการตกต่ำของเศรษฐกิจหรือการตกต่ำของรายได้ของประเทศ แม้จนถึงขณะนี้ก็ยังคงเป็นเรื่องที่จะต้องลงไปสำรวจดูกันว่า การผลิตหรือกำลังการผลิตที่มีอยู่แล้ว ที่สร้างกันขึ้นมาแล้วทั้งโดยรัฐและเอกชนทั้งหมด (existing production capacity) มันอยู่ในสภาพอย่างไร (ไม่ใช่ยังคงไปอุ้มกัน ยังคงปล่อยให้ผลิตกันไปเหมือนเดิม) เป็นต้นว่า
1) การผลิต/การลงทุนอะไรที่ต้องทิ้งไปเพราะไม่มีอุปสงค์ในอนาคตแล้วหรือปิดกิจการ และโครงการที่ไม่มีอนาคตเมื่อพิจารณาอนาคตการขยายตัวของเศรษฐกิจของประเทศตามโอกาสของตลาดโลก และความสามารถของธุรกิจไทยและคนทำงานไทย
.....................

โครงการณ์ไม่มีอนาคต ก็ไม่ใครเขาผลิตเขาทำกันทำกันหรอกครับ ไม่เหมือนกับนักวิชาการบางคนทำในสิ่งที่มองไม่เห็นอนาคต เลยคิดว่า คนอื่นเขาจะทำบ้าง เอกชนถ้าไม่มีกำไร กัน ก็เจ๊ง เท่านั้น ไม่สามารถทนทู้ซี้ได้เหมือน กับนักวืชาการ ที่นั่งพ่นเรื่องไม่เป็นสาระออกมาอย่างนี้

การดูว่าเศรษฐกิจไทยดีหรือฟื้น....ง่ายๆ สั้นๆ ดูจาก SET index ก่อนที่รัฐบาลนี้เข้ามาบริหารประเทศ ร่อแร่ อยู่ที่ 250 -300

ตอนนี้เพิ่มขึ้นมา 100 กว่าเปอร์เซนต์แล้ว

ผมว่าระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมาก็คงบ่งบอกได้ว่ารัฐบาลดำเนินการบริหารเศรษฐกิจมาถูกทางหรือไม่ (ซึ่งผมก็ไม่เคยเห็นรัฐบาลชุดไหนที่บริหารประเทศได้นาน แล้วไม่ถูกด่าเลยครับ เห็นมีแต่เพียงไม่นานก็ถูกขับไล่)

ในรายการถึงลูกถึงคน นายกก็ได้พูดถึงเรื่องนโยบาลในการบริหารเศรษฐกิจในอีก 4 ปีข้างหน้าว่าจะมีการเข้าไปศึกษาในแต่ละอุตสาหกรรมว่าอันไหนดีก็สนับสนุน อันไหนปรับปรุงได้ก็จะช่วยเหลือปรับปรุง แต่อันไหนไม่ไหวก็จะสร้างแรงจูงใจให้เปลี่ยน

ปัจจุบันจะมีพรรคการเมืองไหนที่มีทีมเศรษฐกิจที่แข็งเท่าไทยรักไทยหรือไม่

ก็นักวิชาการที่ทฤษฎีจ๋า ตั้งแต่ผมเริ่มติดตามข่าวสารมา ยังไม่เคยเห็นประเทศไหนในโลกที่รัฐไม่เข้าไปแทรกแซงกลไกตลาด แม้แต่ประเทศอเมริกาที่ว่าเป็นต้นแบบของเสรีทุนนิยมก็ไม่เว้น การปล่อยให้เป็นไปตามกลไกตลาดนั้นกว่าจะปรับตัวให้เข้าจุดสมดุล บางทีใช้เวลานานเกินไป จนปัญหายากแก้ไข และเกิดความเสียหายมากกว่าไม่แทรกแซง

ส่วนการอุ้ม หรือคุ้มครองอุตสาหกรรม ที่มีความสำคัญต่อความมั่นคงของประเทศก็จำเป็น ไม่ใช่พอไร้ประสิทธิภาพก็ให้เลิก ปล่อยให้เจ็งไป ตรงนี้ผมก็ยังเห็นประเทศต่างๆ ก็มีการให้เงินอุดหนุนกับบางอุตสาหกรรมที่สำคัญที่แข่งขันสู่ประเทศอื่นไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่อเมริกาครับ

สำหรับผม ที่ขอ ออกตัวก่อนเลยว่าเป็นประชาธิปัตย์ลิซึ่ม 100 % เห็นว่า คุณทักษิณ ยังคงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในเวลานี้ครับ พูดกันตรงๆ คือ บุคลากรของประชาธิปัตย์ ยังไม่พร้อมต่อกรกับ ทรท ใน 2-3 ปีนี้

แต่ผมไม่ชอบการเมืองที่ไม่มีการคานอำนาจ

ผมต้องการ
250 < ทรท + พันธมิตร < 300
ปชป + พันธมิตร > 200

ไม่ว่าย้ายขั้วยังไง ให้อยู่ในนี้ ดังนั้น รัฐบาลจะมีเสถียรภาพ แต่ โดนเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจได้
นายก ต้องให้ความสำคัญ สภามาก ขึ้น

นี่แหละครับที่หวังไว้ ดังนั้น ผมก็จะเลือก ปชป ไปเป็นฝ่ายค้าน (อย่าเป็นรัฐบาลนะ ผมไม่เชื่อมือ ป๋า หยัด)
เลือกเสร็จแล้ว ป๋าหยัด ก็ลาออก ให้ เฮียมาร์ด มีเวลาสร้างทีม มาเจอกับ ทรท 4 ปีข้างหน้า
จะเป็นไปได้ไหมเนี่ย

เห็นด้วยกับ house ครับ ผมเองที่บ้านก็สาย ปชป. ครับ เพราะ คุณย่าคนเล็กของผมเป็นหัวคะแนนให้ด้วย(รุ่นเก๋า)
ผมอยากให้ทักษิณบริหารต่อครับ แต่ขอแบบโปร่งใส อย่าให้มีข่าวการโกงมากนัก ไม่งาน กินเล็กๆน้อยๆ ผมยอมนะครับเพราะคงอดใจกันลำบาก แต่กินกันมากๆ เนี่ย ขอเถอะครับท่าน ผมไม่รู้ความจริงหรอก แต่ข่าวอย่าออกได้ไหม มันทำให้ฉุกคิดน่ะ ท่านทำดีใครจะมาด่านักหนา ไม่มีมูล หมนาไม่ อุนจินะครับ
ส่วนฝ่ายค้านขออวยพรให้ได้ซัก 210 ครับ
ท่าน บัญญัติครับ ผมไม่รู้ว่าท่านเก่งเรื่องอะไรบ้าง แต่ขอโทษครับเผอิญ หน้าตา สง่าราศีท่านยังสู้ มหาเศรษฐีไม่ได้ครับ ยังไงก็จ้างคนมาปรับ ลุก หน่อยก็ดีนะครับ ถ้าไม่เอาให้หล่อก็ขอให้เท่เหอะนะ เอามันซักอย่าง