Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

อย่างที่เรารู้ๆกัน ประเทศเราปลูกข้าวเยอะก็จริง แต่เรามีผลผลิตต่อไร่ต่ำมากเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ รวมทั้งพืชชนิดอื่นก็เป็นเช่นกัน และเห็นได้จากแรงงานในภาคเกษตรมีมากที่สุดแต่กลับมีตัวของGDPที่เกิดจากภาคเกษตรต่ำมาก

ที่ทุกรัฐบาลไม่ค่อยสนใจที่จะพัฒนาด้านนี้ เป็นเพราะมันทำไม่ได้หรือเปล่าครับ ผมเองก็ไม่มีความรู้ด้านการเกษตร

อยากได้ความคิดเห็นจากพี่ๆที่มีความรู้ด้านนี้ครับ

ผมทราบมาว่า จริงๆแล้วเกษตรกรรมบ้านเรา พืชบางอย่างก็อยู่ในช่วงถดถอยแล้วนะครับ ผลผลิตต่อไร่ และคุณภาพวัตถุดิบต่อน้ำหนักก็เริ่มถดถอยสู้หลายๆที่ที่สดกว่าไม่ได้ครับ

เรื่องราคาสินค้าเกษตรก็ไม่ได้ดิบดีอะไร รัฐบาลเองก็โชว์จุดยืนที่เค้ามองอย่างชัดเจนใน Boston Model แล้วว่า เค้ามองสินค้าเกษตรอยู่ในกลุ่ม Dog คือ แย่กับแย่ .. ครับ

ถ้ารัฐคิดแบบนั้น อีกหน่อยคงไม่มีอะไรจะกินกระมัง
บ้านเรา ยังพัฒนาได้อีกเยอะ
"อดข้าวหรอกเจ้าชีวาวาย ไม่ตายดอกหากอดสินค้าไฮเทค" อ่ะครับ

แต่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ทั้งในอเมริกา ยุโรป และญี่ปุ่น เค้าก็ไม่ได้ทิ้งภาคเกษตรนะครับ ถ้ามองภาคเกษตรเป็นกลุ่มDogหมายถึงเราจะไปเทียบประเทศเรากับสิงคโปร์หรือฮ่องกงที่มีพื้นที่เพาะปลูกน้อยหรือครับ

ภาคเกษตรของเรา ก็มีการพัฒนาขึ้นเป็นลำดับ เพียงแต่ เราไม่ได้เน้นวิจัยอย่างจริงๆจังๆ อย่างต่อเนื่องจริงๆ
ยกตัวอย่าง ที่เมกา เดี๋ยวนี้ มีบางพื้นที่ ปลูกต้นไม้ครบวงจร และไม่ใช้ยาปราบศัตรูพืชเลย
สำหรับเมืองไทย นอกจากในป่าแล้ว ยังมองไม่ออกว่า ตรงไหนที่ปลูกพืชแล้ว ไม่ใช้สารเคมี แล้วจะสามารถรอดพ้นจากแมลง
สมดุลธรรมชาติ ย่อมให้ผลผลิตมากกว่า
ผมสังเกตุเล่นๆ จากปลาหางนกยูงที่อยู่ในสระบัวหน้าบ้าน ออกลูกมาตรึม
ส่วนปลาชนิดเดียวกัน เลี้ยงในบ้านมีเครื่องกรองน้ำ มีออกซิเจน แต่กลับไม่มีลูก ( คนที่อยู่ในเมืองก็ไม่ค่อยมีลูกเหมือนกัน คนที่อยู่ในเมือง ก็เหมือนปลาที่อยู่ในตู้ )

ถ้าต้องการผลผลิตเยอะๆ ต้องวิจัย และพัฒนา ให้กลับเข้าสู่สมดุลโดยเร็ว

พืชผลสมัยนี้ ไม่มีแร่ธาตุ ที่เพียงพอ ทำให้ได้ผลผลิตน้อย

ยกตัวอย่างสัปปะรด ที่สมัยก่อน หวานอร่อย แกนกลางก็กินได้ แต่ปัจจุบัน ไม่เป็นแบบนั้น พอผ่าออกมา จะมีส่วนเสีย และแกนกลางแข็ง บ่งบอกว่า แร่ธาตุในดินเริ่มหมดไป

เกษตรกรต้องปลูกพืชหมุนเวียน เพื่อให้ได้ผลผลิตที่คุ้มค่าการลงทุน เรื่องแบบนี้ใครก็รู้ แต่น่าจะรู้ไม่จริง คือไม่มีตัวเลขที่ชัดเจน ว่าถ้าปลูกพืชหมุนเวียน จะกำไรเพิ่มขึ้นกี่เปอร์เซ็นต์ อย่าว่าแต่ตัวเลขเลย
เรื่องง่ายๆอย่างการเผา หลังเก็บเกี่ยวข้าว ยังทำกันให้เห็นตามข้างถนน ซึ่งมันมักง่าย และใครๆก็รู้ว่าจะทำให้คุณภาพดินเสีย และผลที่ตามมาคือ ผลผลิตน้อย

สิ่งที่รัฐบาลทุกยุคทุกสมัยไม่เคยสนใจ

1. การพัฒนาการศึกษาอย่างจริงจัง
2. การยกระดับคุณภาพชีวิตประชาชน
3. การพัฒนาผลผลิตแบบยั่งยืน

ส่วนใหญ่จะทำแบบเอาหน้า พอเป็นพิธี

เหตุผลง่ายๆ คือโครงการเหล่านี้ใช้ระยะเวลานานในการเกิดผล
อาจจะเป็น 10 หรือ 20 ปีขึ้นไป ในขณะที่ถ้ารัฐบาลไม่สามารถ
สร้างผลงานเข้าตาประชาชนภายใน 4 ปีจะสอบตกแน่นอน

ประเด็นเรื่องเศรษฐกิจเลยกลายเป็เรื่องใหญ่สำหรับรัฐบาลทุกชุด
เพราะเห็นผลเร็ว ชาวบ้านอยู่ดีกินดี มีความสุข

ถ้าเทียบกับการเลี้ยงลูก คือการให้ขนมหวานเมื่อลูกไม่ยอมทานข้าว
การตามใจลูกเมื่อเริ่มงอแง

ลูกจะแฮ๊ปปี้มีความสุข แต่ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน

ยิ่งพ่อแม่รวยมาก ก็จะยิ่งประเคนให้ลูกมาก

ตอนนี้ผมก็สนใจในภาคการเกษตร เนื่องจากที่บ้านผม ทำด้านการเกษตรอยู่แล้ว
ที่้บ้านก็มีสวนยาง ปาล์มน้ำมัน ก็กำลังว่าจะทำยังไงที่จะได้ให้ผลผลิตที่เพิ่มขึ้น
ต่อไร โดยมีสัดส่วนในการใช้ปุ๋ยเคมีลดลง ตอนนี้กำลังทดลองใช้ปุ๋ยที่ทำเอง
แต่ว่ายังไม่ได้ผลแน่นอนนะครับ

ที่จริงรัฐน่าจะสนับสนุนให้ประชาชน ทำการเกษตรแบบเพิ่งตนเองให้มาก
อย่างที่บ้านผม จะต้องจ้างคนงานทำงาน เ้ช้าๆ อากาศ เค้าก็ไปหาปลา
เหลือก็นำไปขาย เย็นๆ ก็ไปปลูกผักบ้าง เดือนๆนึง เค้าใช้จ่ายน้อยมาก

เห็นด้วยอย่างมาก และที่เห็นชัดเจนที่สุด ก็คือโครงการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ไปปรับดินเค็ม ที่ไม่สามารถปลูกพืชผลได้ แถว ภาคใต้

จนกระทั่งปัจจุบันปลูกได้

เห็นว่าใช้ปูนขาว หรือปูนอะไรก็ไม่แน่ใจ โปรยเพื่อแก้ดินเค็ม

เรื่องแบบนี้ต้องวิจัย และผลที่ได้ก็ได้ใช้กันถ้วนหน้า ถ้าเป็นเอกชนเขาวิจัยได้ เขาก็ต้องเก็บเป็นความลับทางธุรกิจ

เรื่องแบบนี้ต้องรัฐบาลครับ

ก็ Model ของท่านนาย ก เป็นแบบนี้นี่ครับ อันนี้เอาภาพมาจากหนังสือพิมพ์ธุรกิจบิซิเนสไทย ครับ

ดูแล้วคิดว่ายังไงกันมั่งครับ ?

Jeng เขียน:

โค้ด: เลือกทั้งหมด

ที่จริงรัฐน่าจะสนับสนุนให้ประชาชน ทำการเกษตรแบบเพิ่งตนเองให้มาก 
อย่างที่บ้านผม จะต้องจ้างคนงานทำงาน เ้ช้าๆ อากาศ เค้าก็ไปหาปลา 
เหลือก็นำไปขาย เย็นๆ ก็ไปปลูกผักบ้าง เดือนๆนึง เค้าใช้จ่ายน้อยมาก

เห็นด้วยอย่างมาก และที่เห็นชัดเจนที่สุด ก็คือโครงการของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ไปปรับดินเค็ม ที่ไม่สามารถปลูกพืชผลได้ แถว ภาคใต้

จนกระทั่งปัจจุบันปลูกได้

เห็นว่าใช้ปูนขาว หรือปูนอะไรก็ไม่แน่ใจ โปรยเพื่อแก้ดินเค็ม

เรื่องแบบนี้ต้องวิจัย และผลที่ได้ก็ได้ใช้กันถ้วนหน้า ถ้าเป็นเอกชนเขาวิจัยได้ เขาก็ต้องเก็บเป็นความลับทางธุรกิจ

เรื่องแบบนี้ต้องรัฐบาลครับ

เรื่องการวิจัยทางด้านการเกษตร .. ผมในฐานะเด็กเกษตรเก่าของยืนยันนั่งยันนอนยันเลยว่า ... ความก้าวหน้าทางด้านนี้ของไทยนั้นไม่ล้าหลังเลยครับ ถือว่าก้าวหน้ามากๆๆๆ

จะว่าไป ในบางเรื่องก้าวหน้ากว่าฝรั่งด้วยซ้ำครับ แม้แต่บางเรื่องฝรั่ง เช่น ออสเตรเลียต้องบินมาศึกษาจากเราด้วยซ้ำ .. แต่ว่าสงสัยมั้ยว่าทำไมเกษตรกรเรายังแย่อยู่อย่างนี้ ??

มันไม่ใช่ปัญหาทางเรื่องการวิจัยครับ .. มันเป็นเรื่องของการกระจายความรู้ออกไปมากกว่า และที่สำคัญ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผลประโยชน์ด้วยครับ หุๆ ก็อย่างที่รู้ๆกัน ว่าบริษัทข้ามชาติ ที่ขายเคมีภัณฑ์ต่างๆ ต้องการผลประโยชน์อะไรมั่ง ...

ครับ ต้องวิจัย และหาทางแก้ไข ให้ผลวิจัยมันกระจายออกไปให้ได้ครับ

ยังไงก็ต้องวิจัย ให้เกิดทางแก้ปัญหาที่ต้นเหตุอยู่ดี

ลำพังองค์ความรู้ที่เราคิดว่าเรามี และมีมากกว่าต่างประเทศ แต่เราไม่ได้นำออกมาใช้ จะเรียกว่าเรารู้มากกว่าได้อย่างไร

1. ความรู้
2. ความสามารถในการใช้ความรู้