Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ตามไปอ่านดูที่นี่เลยครับ ..........

http://www.matichon.co.th/weekly/weekly ... &search=no


แต่ผมไปชมในโรงภาพยนตร์มาแล้วครับ เรื่องนี้ ..............

อย่างนี้ต้องไปดู ผมชื่นชอบหนังไทยมาก ดูแล้วได้อารมณ์ แต่ชวนใครไปดู ไม่ค่อยมีคนไปดูด้วย แปลกจัง

หนังฝรั่งเดี๋ยวนี้ดูแล้วก็เทคนิคดี แต่หนังไทยน่าจะทำให้คนไทยเข้าถึงอารมณ์ได้ดีกว่า

สมัยก่อนดูแผลเก่า ชอบมากๆ

ช่วงหลังๆรู้สึกหนังที่ใช้เทคนิคทางคอมพิวเตอร์ช่วยเยอะมาก ..............

หาหนังดีดีที่ใช้ฝีมือจริงๆในการแสดงน้อยลงนะครับ ..............

ผมเคยดูเรื่องนี้จาก UBC ..มันมากครับ..แบบดิบๆ โหดๆ
เคยดูรายเจาะใจจาพนม ยอมรับว่า โห..ชีวิต..มีคนอย่างนี้ด้วยเหรอเนี่ย
ไมแปลกใจที่เค้าจะประสบความสำเร็จครับ

ทางฝรั่งจะชอบดาราที่แสดงเอง ไม่ใช้สตั๊นแมน ไม่ใช้เทคนิค
ดังนั้นเค้าจะชอบเฉินหลงครับ เพราะเฉินหลงแสดงฉากเอง..

คุณLOSOครับ จา พนม เก่งจริง มีสามารถเรื่องการต่อสู้จริง
แต่ที่โฆษณาว่า No Sling No Effect นั้นโกหกครับ

หนังไทยไม่ได้ดีทุกเรื่องนะครับ แต่เรื่องนี้ยอมรับว่าดี

ลองดู ทวิภพ ซิครับ ใครทนดูจนจบเรื่อง ตบมือให้ครับ

ดูแล้วครับ องค์บาก ชอบทีเดียว

พระเอกเก่งครับ แต่เนื้อเรื่องก็อ่อนจริงๆ

แต่ผมทนเสียงนางเอกวี๊ดว๊ายไม่ได้ เลยเจอคะแนนติดลบไปหน่อย
อีกเรื่องคือฉากเด็ดๆ ไม่รู้จะฉายซ้ำทำไมตั้งหลายครั้ง ครั้งแรกก็ดูดี
ครั้งที่สองเริ่มเฉยๆ ครั้งที่สามเริ่มรำคาญ

นอกนั้น ชอบหมดเลยครับ

ผมเองก็ลุ้นนะครับ แต่พอเห็นรายได้ 1.3 ล้านเหรียญ (3วัน 11-13 ก.พ. 2548) จากโรงฉาย 389 โรง รายได้เฉลี่ยต่อโรง ราว 3000 เหรียญ ก็เลยเฉยๆ ไปเลยครับ ถือว่าธรรมดามากสำหรับคนที่ชอบดูรายได้หนัง (Box Office) ของที่นู่น

แต่ถ้ามองว่าเป็นหนังไทย สำหรับผม เยี่ยมมากแล้วละครับ เพราะถือว่าไปได้สูงจริงๆ ถ้าเทียบกับ สตรีเหล็ก Beautiful Boxer Suriyotai ที่ฉายกันไม่เกิน 50 โรงทั่ว USA (OH No)

เห็นบทวิจารณ์มานานแล้วครับ
เรื่องนี้ดูไม่ต้องคิดมาก ดูฉากแอ็กชั่นอย่างเดียวก็เหลือจะคุ้มแล้ว

หนังไทยที่ผมว่าดีมากในรอบ 3 ปีที่ผ่านมามีสองเรื่องครับ
และซื้อ DVD แผ่นคนทั้งสองเรื่องเก็บไว้

1. แฟนฉัน
2. โหมโรง

ถ้าเป็นหนังดี ผมไม่ยอมซื้อแผ่นผีครับ ถือเป็น contribution
ของเราให้กับคนที่ลงทุนสร้างสรรค์ผลงาน

แต่หนังไม่ดีก็ไม่ซื้อ DVD เก็บอยู่แล้ว :lol: ที่บ้านเลยไม่มี
แผ่นผีสักแผ่น

เหมือนกันครับ

ตั้งแต่เป็นเจ้าของค่ายเพลง เชียร์ซื้อของแท้ตลอด ยกเว้นอีกค่าย ไม่ชอบ ซื้อของเถื่อนฟัง 555

จากนิตยสาร Time ฉบับ 7 ก.พ. 2548

The Next Action Hero
With flying feet and a unique style, Thailand's Tony Jaa is ready to take on Jackie Chan and Jet Li
By RICHARD CORLISS

Monday, Feb. 07, 2005

Bunch of villains chases the hero through back streets clogged with human traffic. Nothing new there.
But watch the way Thailand's Tony Jaa uses his daredevil energy and grace to obliterate action-movie
clich?s in the pummeling, exhilarating Ong-Bak: The Thai Warrior. With a spring in his sneakers, he
vaults over a pyramid of tires, a flotilla of cars and a class of children while being pursued by a gang
of thugs. He dives through a ring of barbed wire, glides under moving vehicles. He jogs up pedestrians'
backs and tiptoes on their heads. In this thrilling 5 1/2-min. scene, Jaa defies gravity, death, logic and
all those out-of-breath bad guys.

Action-movie stars have become geriatric lately. Arnold is Governor, Sly is about to become a
reality-show host, Jean-Claude Van Damme toils in direct-to-video. Jackie Chan is almost a creaky 50,
and Jet Li doesn't work much anymore. The genre needs another hero, and Jaa (Thai name: Phanom
Yeerum) is the fellow to fill the void. He's young--28--and good-looking, with a quiet ?lan to match his
athletic skill. He's also a throwback to kung-fu film's early days, when stars and stunt men alike took
a licking and kept on kicking. Ong-Bak has no crouching, no hiding, no wires, no pixel-perfected stunts.
Like Chan's early epics, it convinces you that the mayhem is real, that the star is enduring the pain for
your pleasure.

"Jackie Chan, Jet Li and Bruce Lee are my masters--they're the inspiration for my work," says Jaa,
speaking through an interpreter. "Bruce Lee was a heavy fighter who threw hard punches. Jackie
moves very fast and uses a lot of comedy, and Jet Li is very fluid. I've tried to combine all of their
styles and added some things of my own."

With its primitive action premise (a sacred MacGuffin has been stolen; you go
get it back), Ong-Bak needs the things Jaa can add. And there are plenty. As Ting,
a country-boy studying to be a monk who has been taught Muay Thai martial arts
and goes to Bangkok to retrieve a missing Buddha head, Jaa battles a series of
Asian and Caucasian bruisers with fists, feet, elbows, head--he uses them all in
his full-body barrage--with a sleek intensity and jaw-swiveling impact unique in
movie martial arts. He also knows how to take a fall. In one match, he gets on the
wrong end of a killer kick and executes a triple twist before hitting the canvas, as
if Greg Louganis were doing a gold-medal dive from a curb into a puddle. And stick
around for Jaa's higher, higher, pants-on-fire stunt, in which he twirls and kicks
while swathed in flames.

Like most other martial-arts stars, Jaa has been preparing since childhood. Born to
elephant trainers in the hard-luck northeast province of Surin, the boy watched
kung-fu movies on outdoor screens during temple festivals. Soon he was aping
his heroes and studying gymnastics as well as Muay Thai, an ancient Siamese
boxing discipline that is a kind of combination of karate and kickboxing. He worked
as a stunt man, doubling Robin Shou in Mortal Kombat, before director Prachya
Pinkaew saw a reel of Jaa's best stunts and built Ong-Bak around him.

A huge hit in Thailand, Ong-Bak generated brisk box office in Asia, then in Europe
after French auteur Luc Besson (La Femme Nikita, The Fifth Element) bought the
rights to the film, trimmed a few minutes and slapped on a new music track. Even
before its February opening in 20 U.S. cities, the movie has sparked a rabid cult,
thanks to festival showings, bootleg DVD imports and Internet downloading.

Jaa has picked up heavyweight Holly-wood fans, from Brett Ratner, director of Chan's
Rush Hour smashes, to Quentin Tarantino, who screened Ong-Bak at his home with
his pal the RZA of the iconic rap group Wu-Tang Clan. "Tony is my homey, yo," says
the RZA. "He's young, energetic--a new breed of martial artist born in the hip-hop
generation."

That's a big claim for a guy with just one starring role. Jaa still lacks Chan's Everyman
charisma, Jet Li's eerie agility, Lee's smoldering gravity. Now working on his second
feature with Pinkaew, Tom Yum Goong, Jaa says, "I want a strong foundation in
Thailand. Hollywood? Maybe in the future."

So give him a year or two. That could be when, in hip-hop-Hollywood terms, Jaa rules.
--Reported by Jeffrey Ressner/Los Angeles