อยากทราบว่า นักลงทุน VI จำเป็นต้องซื้อหุ้นที่มีปันผลหรือไม่

[thawattt]

มีคำถามในใจที่ผมยังขบคิดไม่ออกคือ จำเป็นหรือไม่ที่นักลงทุน VI จะต้องซื้อหุ้นเฉพาะที่มีปันผล (เห็น อ.ดร.นิเวศน์กำลังจะไปพูดในหัวข้อหุ้นปันผลพอดี)  เพราะหุ้นบางตัวที่ไม่มีปันผล แต่นำเงินไปลงทุนต่อยอดเพื่อสร้าง Wealth ให้กับผู้ถือหุ้น ซึ่งสะท้อนจาก ROE ที่สูง หรือหุ้นบางตัวเป็นหุ้นที่มีผลการดำเนินงานไม่ดี แต่เมื่อมีการปรับเปลี่ยนระบบการบริหารใหม่ ทำให้ผลการดำเนินงานดีขึ้นกว่าเดิมมาก Turnaround แต่ยังจ่ายปันผลไม่ได้เพราะยังมีการขาดทุนสะสมอยู่ หรือหุ้นบางตัวเช่น BMCL ซึ่งเป็นหุ้นที่อยู่ระหว่างการลงทุน ต้องลงทุนระยะยาวจึงจะมีเงินปันผลในอนาคต ไม่ทราบว่าพี่ ๆ เพื่อน ๆ คิดยังไงกับประเด็นเรื่องเงินปันผลกับการลงทุนของ VI ครับ

[Dr.T]

คงไม่จำเป็นหรอกครับ

แต่ถ้าทำไม่ได้อย่างวอเร็น ผมว่าจ่ายปันผลออกมาดีกว่า ให้ผมตัดสินใจเอง  :)

[Zero]

ไม่จำเป็นครับ
นี่ฟังมาจาก อ นิเวศน์ น่ะ

VI ลงทุนในหุ้นที่รู้ว่ามีคุณค่าสูงกว่าราคาในตลาด

ปันผลเป็นวิธีการหนึ่งที่ใช้วัดคุณค่าครับ

[terati20]

ไม่จำเป็นนะครับ ระวังโดน ปันผลบังตานะ
บริษัทอาจจะกำไรแย่ลง แต่ %ปันผล ต่อกำไรมากขึ้นเพื่อให้บริษัทยังดูดีอยู่

[qingwen]

ไม่จำเป็นแต่เกี่ยวข้อง เพราะผมต้องการกระแสเงินสดเข้ามาเพื่อความอุ่นใจ หุ้นที่ปันผลน้อยถ้าซื้อก็ต้องมีสภาพคล่องพอสมควรทีเดียว ประเภทเงินปันผลก็ไม่ได้ ขายก็ไม่ออก แบบนี้ไม่เอา

[thawattt]

ลองไปอ่านประวัติของวอร์เรน บัฟเฟท ทำให้มีประเด็นคำถามคือ

ระหว่างการเลือกหุ้นคุณค่าของหุ้นประเภท Super Stock ชั้นดี ในราคาเหมาะสม อาจจะมี Margin of Safety ณ ราคาปัจจุบันไม่มาก โดยเราต้องลงทุนหวังผลตอบแทนในอนาคตระยะยาว ปัจจุบันหุ้นนี้ก็มีการจ่ายปันผลต่อเนื่อง กับหุ้นประเภทที่เคยดีมาก่อน แต่บริหารงานแย่ในช่วงปัจจุบัน แต่เพิ่งจะมีการปรับปรุงการบริหารขึ้นมาใหม่ และผลงานก็ค่อย ๆ กระเตื้องขึ้นแล้ว ซึ่งราคาของหุ้นในปัจจุบันซึ่งสะท้อนตามผลงานปัจจุบัน ทำให้ราคาค่อนข้างถูก แถมไม่มีการจ่ายปันผล แต่คาดว่ามีแนวโน้มจะจ่ายปันผลได้ในอนาคต ตัวอย่าง ของหุ้นที่บัฟเฟท เคยลงทุนในหุ้นประเภทนี้ เช่น หุ้นอเมริกันเอ๊กซ์เพรส หุ้นสิ่งทอ หรือหุ้นประกัน เป็นต้น แต่หุ้นประเภทนี้จะมี Margin of Safety ในปัจจุบันที่สูง

ถ้าเป็นเพื่อน ๆ ที่เป็น VI คิดว่าควรจะเลือกหุ้นอย่างไรดีครับ

[akekarat]

ของอย่างนี้ผมว่าพูดยากครับ เพราะสามารถแบ่งได้เป็นหลาย ๆ กรณี ซึ่งคงไม่ถูกนัก ถ้าเราจะจำกัดความหมายของ VI ไว้แค่ที่การลงทุน แล้วได้ปันผล เพราะบางบริษัท ก็มีเงินจนจะท่วมอยู่แล้วแต่ไม่ยอมปันผล หรือบางบริษัท กำไรซะดี แต่ดันไม่มีเงินสดจะปันผล หรือบางบริษัท ตุ๋นนักลงทุน(ที่ไม่ระวัง) ด้วยการกู้เงินมาจ่ายปันผลล่อให้ซื้อหุ้นโครงการ บ้านบนดอย  

ของอย่างนี้ ดีไม่ดี ยากจะบอกครับ 55555  :lol:

[worapong]

ผมว่าถ้าเราจำกัดว่าการเป็นวีไอต้องลงทุนในหุ้นปันผลเท่านั้น วอร์เรน บัฟเฟต และปีเตอร์ ลินช์ก็ไม่ถือว่าเป็นวีไอครับ อย่าง บัฟเฟตนี่ เค้าถือหุ้น birkshire hathaway ซึ่งไม่จ่ายปันผลมานานแล้ว ส่วนลินช์ก็ลงทุนทั้งหุ้น growth dividend cyclical turnaround หุ้นแข็งแกร่ง ตามความคิดของผม วีไอคือดูราคาเทียบกับมูลค่า ถ้าราคาต่ำกว่ามูลค่ามากๆก็ซื้อ แล้วถือไว้จนกว่าราคาจะเกินมูลค่า หรือพบตัวใหม่ที่เด็ดกว่าเดิมครับ เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ  :twisted:  :twisted:

[chansaiw]

จะปันผลหรือไม่ ขึ้นอยู่กับแผนการในอนาคตและฐานะการเงินมากกว่า

ถ้ามีกำไรสะสมมากแล้วไม่มีแผนใดๆในอนาคต

ผมว่าเค้าก็ต้องจ่ายออกมา

ถ้าไม่จ่ายมันก็แปลกๆอยู่นะ

ถึงอย่างไรผมว่าก็น่าจะมาสะท้อนที่ราคาอยู่ดี

[สุมาอี้]

ถ้าบริษัทนั้นผู้บริหารไม่น่าไว้วางใจ ปันผลออกมาบ้างก็ดีครับ อย่างน้อยจะได้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเงินสดที่เห็นในงบยังมีอยู่จริงๆ

ถ้าบริษัทนั้นผู้บริหารน่าไว้วางใจ ปันผลหรือไม่ปันผลก็เหมือนกัน ยังไงเงินนั้นก็ของเราอยู่วันยังค่ำ ถ้าเขาหาโครงการที่น่าลงทุนได้ให้เขาเก็บกำไรไว้ลงทุนต่อดีกว่า

[ลูกไม่ท้อ]

ผมว่าต้องลองลากเส้นเวกเตอร์ดูครับผมว่าถึงไม่ปันผลตอนนี้หรือในระยะสั้นนี้ แต่เมื่อเส้นแกนนอนซึ่งเป็นเส้นเวลา กับเส้นแกนตั้งซึ่งเป็น Value ของตัวหุ้นที่จะไปเริ่มปรากฏ ณ เวลาที่เราตั้งไว้นั้น ตัวไหนที่เส้นเว็กเตอร์โด่งสุด ผมว่าก็ซื้อตัวนั้นแหละครับ จริงไหมๆ (ยังคงมีความเป็น Value investor ผสมอยู่นะครับผม เหอะๆ)

[thawattt]

ทางออกสำหรับคำตอบในเรื่องนี้ เป็นแง่คิดนะครับ ผมได้จากหนังสือ แก่นแท้ของบัฟเผตต์ ที่อ. ดร.นิเวศน์ แปลและเรียบเรียงมานะครับ ประเด็นนี้พอมีแนวทางการประยุกต์ในการวิเคราะห์ ดังนี้

1.  เก็บไว้กับบริษัทเพื่อเป็นหลักประกันความมั่นคง มีสภาพคล่องที่ดี ซึ่งหลาย ๆ บริษัทเคยใช้วิธีนี้ ในเรื่องนี้เราคงต้องมีข้อพิจารณาว่า การดำเนินงานของบริษัทนั้น มีผลตอนแทนจากการลงทุนและมีการสร้างกระแสเงินสดมากกว่าความต้องการใช้เงินในแต่ละปีหรือไม่ ต้องดูงบกระแสเงินสดประกอบ (กิจกรรมดำเนินงาน กิจกรรมลงทุน และกิจกรรมหาเงินลงทุน) ถ้ามีมากกว่า ก็ดูต่อว่า อัตราผลตอบแทนของการลงทุนตำกว่าค่าเฉลี่ยของอุตสาหกรรมหรือไม่ ถ้าต่ำกว่า ผมว่าบริษัทควรที่จะเน้นการจ่ายปันผลให้กับผู้ถือหุ้น มากกว่าจะเก็บเงินไว้ เพราะมีแนวโน้มว่าถ้าเก็บไว้เกินความต้องการ มีโอกาสที่ฝ่ายบริหารจะนำเงินไปใช้ในวัตถุประสงค์อื่นที่จะทำให้ผลตอบแทนไม่สูงเพียงพอกับค่าเสียโอกาสครับ หรือบางครั้งการเก็บกระแสเงินสดไว้กับบริษัทมากเกินไป จะส่งผลเสียเพราะเงินสดดังกล่าวไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์เท่าที่ควร และหลายครั้งจะสะท้อนไปยังราคาหุ้นที่ตกต่ำลง ทำให้ Weath ของผู้ถือหุ้นลดลงครับ

2. ถ้ามีกระแสเงินสดเกินความต้องการ บริษัทนั้น ๆ เอากระแสเงินสดไปใช้ในการสร้างการเจริญเติบโตให้กับบริษัทหรือไม่ เช่น การซื้อการเจริญเติบโตโดยการซื้อกิจการอื่น ๆ เป็นต้น แต่หลายครั้งเราก็มักพบว่า บริษัทที่ไปซื้อกิจการอื่น ๆ บัฟเฟทตั้งข้อสงสัยว่า มักจะซื้อมาในราคาที่เกินมุลค่าของมันหรือบริษัทที่ซื้อเข้ามามักไม่ได้ดีจริงตามที่คุยไว้ ซึ่งอาจส่งผลเสียกับผู้ลงทุนในที่สุด

3.  แนวทางสุดท้ายคือการจ่ายปันผลคืนให้กับผู้ลงทุน โดยให้ผู้ลงทุนเป็นผู้ตัดสินใจไปหาผลตอบแทนที่สูงกว่าการที่จะลงทุนต่อกับบริษัท

แต่ที่น่าสนใจก็คือ บริษัทเบิร์กไซร์ที่บัฟเฟทบริหารอยู่เคยถามผู้ลงทุนว่าต้องการให้บริษัทดำเนินการอย่างไร สำหรับผลตอบแทนที่สูงของบริษัทซึ่งทำให้บริษัทมีกระแสเงินสดในแต่ละปีที่สูงด้วย ซึ่งพบว่าผู้ถือหุ้นไว้วางใจกับบริษัทที่บัฟเฟทบริหารเป็นอย่างมาก ผู้ถือหุ้นส่วนใหญ่ขอให้คงเงินไว้ที่บริษํทโดยไม่ต้องการให้บริษัทจ่ายปันผลครับ โดยขอให้บัฟเฟทนำกระแสเงินสดส่วนเกินไปสร้างการเจริญเติบโตของบริษัทอย่างต่อเนื่อง

สิ่งที่สำคัญในเรื่องนี้ ผมคิดว่าถ้าเราได้อ่านประวัติของบัฟเฟทนั้น จะเห็นว่ามีการลงทุนในกองทุนของเขาอยู่ช่วงหนึ่ง ที่เขาเห็นว่าถ้าจะลงทุนต่อไปแล้วเขาไม่สามารถสร้างผลตอบแทนที่ดีได้ เขาได้ตัดสินใจขายเงินลงทุนทั้งหมดคืนผู้ถือหุ้นกลับไปทันทีครับ

ไม่รู้ว่าในเมืองไทยจะมีกองทุนที่คิดอะไรแบบบัฟเฟทบ้างนะครับ ที่มีความซื้อสัตย์ มีฝีมือการบริหารที่ดีเป็นแบบอย่างให้กับนักลงทุน VI เช่นพวกเรานะครับ