จุดประสงค์ง่ายๆ ของรัฐคืออยากได้เงินภาษีก่อน (ทั้งๆ ที่มีภาษีหัก ณ ที่จ่ายอยู่แล้ว) ดังนั้นบริษัทและห้างหุ้นส่วนต่างๆ ต้องไปจ่ายภาษีครึ่งปีก่อนที่จะจ่ายทีเดียวในปลายปี
คอนเซ็ปต์ผม okay แต่วิธีปฎิบัตินี่ผมไม่ค่อยชอบ
คือมันมีสองวิธีคือถ้าคุณทำงบครึ่งปี ให้ auditor เซ็น (ไม่ฟรีนะครับท่าน) ก็จะใช้สิ่งที่เกิดขึ้นจริงเพื่อจ่ายภาษีได้ บริษัทเล็กๆ เค้าไม่ทำแบบนี้กันหรอก เพราะไม่อยากเสียค่าเซ็นงบ
อีกวิธีคือการประมาณการรายได้และค่าใช้จ่ายของทั้งปีว่าจะได้กำไรสุทธิเท่าไหร่แล้วค่อยจ่าย 20% ของครึ่งนึงกำไรสุทธิ
อันนี้ก็ okay แต่ปัญหาคือถ้าเราประมาณการผิดพลาดน้อยไปเกิน 25% จะโดนปรับครับ
ไม่มีเหตุผลเลยโดยเฉพาะธุรกิจใหม่ๆ ซึ่งพึ่งเริ่มต้น ใครจะไปประมาณการได้แม่นยำขนาดนั้น
ที่เค้าทำกันก็คือลองจ่ายให้มากกว่านิดหน่อย เพื่อที่จะไม่โดนปรับตอนปลายปี
ทีนี้ถ้าจ่ายมากไปก็เป็นธรรมเนียมปฎิบัติอีกเหมือนกันที่จะไม่มีการขอคืนภาษี เพราะถ้าขอคืน ถ้ากรมสรรพากรผู้น่ารักก็มาเยี่ยมเยียนท่านแน่ ก็เลยต้องเครดิตค้างไว้
ผมก็เข้าใจว่าภาษีนี้จะไปช่วยพัฒนาชาติบ้านเมืองแบบ "บูรณากู" ได้ แต่ผมว่ากลไกนี้มันทำความยุ่งยากให้กับบริษัทเล็กๆ (อย่างผม) เหลือเกินครับ
ได้แต่บ่นดังๆ ให้ฟังครับ
บันทึกไม่สำเร็จ