Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ซื้อให้ถูกว่ายากแล้ว
แต่ขายให้แพงนี่ยากกว่า

หุ้นที่ได้ราคาดีมา พอมันขึ้นๆ ใจอยากขาย
แต่ถ้าขายไป เราก็ไม่ได้ถือตัวนั้นอีก เพราะ อีกใจอยากจะถือต่อ
แต่ถ้าถือต่อก็จะทำให้ไม่ได้ราคานี้อีกก็เป็นได้
แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน อาจจะวิ่งไปไกล

มีวิธีคิดยังไงครับ

ขายเมื่อ ราคาขึ้นเกินที่หวังตอนแรกๆ

เช่นตอนแรกกะว่ามันจะขึ้น 20% ก็ขายตอน 10% ไป 20%
พอขึ้น 15% ก็ขายเพิ่มอีก
พอถึงราคาเป้าหมายก็ขายหมด

เห็นอย่างนี้ถ้าเป้าหมายเรามีสูงๆมันก็ไม่น่ากลัว ถ้าขึ้นมาครึ่งนึงของเป้าแล้วจะขายบางส่วนออกก็ได้ แล้วแต่เรา
เป็นการลดความเสี่ยงที่ไม่จำเป็นออก

แล้วถ้าถึงเป้า ก็ดูว่าตลาดเป็นอย่างไร
อาจจะต้องกลับมาดูในรายละเอียดอีกครั้งว่าที่ประเมินไปรอบที่แล้วถูกหรือเปล่า
เพราะกำไรของหุ้น อาจจะมากกว่าเดิมได้
คุณภาพของหุ้นอาจจะดีกว่าเดิมได้

หรือถ้าดูแล้วเหมือนเดิมก็ขายให้หมด

แนะนำกระทู้นี้ครับ
พี่ฉัตรชัยเขียนได้ดีมาก ผมยึดหลักแนวคิดของพี่เค้านี่แหละครับ

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopi ... 51&start=0

เวลาที่ดีที่สุดคือไม่มีวันขายค่ะ แต่ต้องหาดีๆว่าเป็นบริษัทไหนที่มีศักยภาพ ผู้บริหารยอดเยี่ยมมีธรรมาภิบาล และซื้อในราคาที่เหมาะสม แต่ถ้าพื้นฐานเปลี่ยนต้องตัดใจขายทุกราคา :lol:

 ขายยากจริงๆเเหล่ะ
บทราคาขึ้นก็กลัวขายหมู
พอไม่ขายจะถือยาวพอเห็นหุ้นมันเคยทำเงินได้กลายเป็ฯเงินที่มีลดลงๆๆๆ
ก็ทำใจลำบาก ยิ่งปรับฐานขายขึ้นเนี่ย เล่นยาก
สู้ต่อไป

ไม่ยากครับ วิธีการก็คือ...
อย่าซื้อหมูมาตั้งแต่แรก :lol: ...

ปล.
ตราบใดที่ยังลงทุนโดยมีเหตุผลรองรับ
จะหมูไม่หมูก็ไม่ใช่ประเด็น

ใช้วิธีของyoyoครับ

หาUpsideของหุ้นหลายๆตัว ตัวไหนขึ้นจนเหลือน้อยก็ทะยอยขายไปเก็บตัวที่upsideเหลือมากกว่าครับ

แต่สิ่งสำคัญคือต้องปรเมินupsideให้แม่นยำ

แต่ผมก็ประเมินผิดประจำ  :wall:

ส.สลึง เขียน:ไม่ยากครับ วิธีการก็คือ...
อย่าซื้อหมูมาตั้งแต่แรก :lol: ...

ปล.
ตราบใดที่ยังลงทุนโดยมีเหตุผลรองรับ
จะหมูไม่หมูก็ไม่ใช่ประเด็น

ผมว่า ซื้อหมูมาดีแล้วครับ  แล้วก็ขายหมูครับ  อย่างน้อย เราก็ยังกำไร แต่ถ้าถึงเป้าผมว่า จะหมูหรือไม่ ก็ไม่สนใจครับ ขอแค่เราพอใจ  .............แต่ประเด็นมันไม่ได้หมูมาแต่แรกครับ   ได้หมูบนดอย  แล้ว เขาลากลงมาขายตีนดอย....นี่ก็ขายหมูอีกแบบ  :D   ผมโดนครับ

มีสองวิธีครับ
1 พยายามซื้อที่ดอย จะไม่มีหมูให้ขาย

2 หวังความร่ำรวยจากผลประกอบการ ถือยาวไปไม่ขายถ้ากิจการยังดีอยู่
ก็ไม่ต้องขายหมู

เรื่องการขายหมูนั่น

ผมมองพอร์ตนักลงทุนเก่งๆบางท่านที่ถือหุ้นยาวๆ
มันก็จะมีบางตัวที่เค้าไม่ควรถือยาวขนาดนั้น
ในทางตรงกันข้าม สำหรับคนที่ถือหุ้นไม่ยาวมากนัก
มันก็จะมีหุ้นบางตัวที่เค้าควรถือยาวกว่านั้น
แต่ทั้งหมดนี้จะรู้ได้ก็ต่อเมื่อเวลามันผ่านไปและ
เราได้เห็นความเคลื่อนไหวของราคาหุ้นหมดแล้ว
เราคงไม่สามารถขายที่ราคาสูงสุดได้บ่อยๆหรอกครับ
ได้สักครั้งยังยากเลย
ผมว่าการขายหมูมันเป็นส่วนหนึ่งของเกม  
มันต้องเกิดขึ้นกับเราแน่ๆ  เอาเป็นว่า ตอนตัดสินใจขาย
ใช้เหตุใช้ผลเป็นหลักก็แล้วกัน  ทุกวันนี้ ผมก็ยังขายหมูเป็นประจำ  
แต่ไม่ค่อยมีคนว่าผมเป็นหมูแล้ว  :lol:

densin เขียน:...
1 พยายามซื้อที่ดอย จะไม่มีหมูให้ขาย

   

ขายหมูเป็นเรื่องปกติครับ เราไม่ควรเสียใจที่หุ้นที่ขายขึ้น หรือ ดีใจที่หุ้นที่ขายลง เพราะไม่เกิดประโยชน์ทางการเงินใดๆครับ ย้อนเวลากลับไปแก้ก็ไม่ได้
เคยมีคนสอนผมว่า เวลาขายหมูให้คิดซะว่าทำบุญให้คนที่มาซื้อต่อจากเราได้กำไรบ้าง ถ้าขายแล้วเค้าติดดอยเดี๋ยวเค้าจะแช่งเอา :lol:

อย่าไปกลัวครับ บัฟเฟตก็เคยขายหมู ตอนขายไกโก้ไป แล้วพอรวยมากๆก็ต้องกลับมาซื้อใหม่แพงกว่าเดิมอีก สม 5555

ตอนหลังๆแกไม่ได้ขายแล้ว เพราะในพอร์ตแกไม่มีหมู แกเลี้ยงกระทิงบาดเจ็บไว้เต็มพอร์ต พอมันหายเจ็บก็วิ่งตะลุยขึ้นดอย ส่งให้แกไปค้างอยู่บนนั้น

อันนี้เป็นการติดดอยขั้นเทพ คือ ติดมาตั้งแต่ตีนเขา

จริง ๆ ผมยังงง ๆ กับคำว่าขายหมูนะครับ

เพราะความหมายของคนเลี้ยงหมูจริง ๆ หน่ะ เขาอาจจะเลี้ยงแม่พันธุ์จนออกลูก หรือซื้อลูกหมูมาจากคนขายลูกหมู จากนั้นค่อย  ๆ ดูแล ให้อาหาร ขุนมัน จนมีน้ำหนัก 95-105 โล แล้วขาย

หากประคับประคอง ไม่ให้หมูป่วยต้องตัดใจขายก่อน ซึ่งได้น้ำหนักน้อย ก็เงินน้อย อาจขาดทุนได้ เขาต้องดูแลสุขภาพให้ดี จนน้ำหนักขึ้นไปที่ จุดดังกล่าวให้ได้ จะถือว่าเป็นจุดที่ขายได้ดีที่สุด เพราะมีเนื้อแดงมาก ไขมันน้อย

หากขายที่น้ำหนักเกิน 95-105 โลไปก็ไม่ดี เช่นช่วงนั้นไม่มีตลาด หรือที่เรียกว่าหมูติด เขาอาจต้องจำใจเลี้ยงต่อจนน้ำหนักเกิน 110 ไป ซึ่งขายตอนนั้นก็จะได้ราคาต่อกิโลไม่ดี รวมทั้งมีตัด % ไขมันมากอีก

สรุปก็คือ คนเลี้ยงหมูจะขายหมู ก็ต่อเมื่อเขาบรรลุเป้าหมายการเลี้ยงมาที่จุดน้ำหนักเหมาะสมที่สุดที่ควรขาย

เพราะฉะนั้นหากเราตัดสินใจขายเอง นั่นน่าจะเป็นจุดที่ดีที่สุดที่เรา คิดแล้วว่า น้อยกว่านี้ก็ไม่ดี มากกว่านี้ก็ไม่ดี จุดนี้แหล่ะเราได้กำไรสูงสุด

เมื่อคิดอย่างเป็นระบบดั่งคนเลี้ยงหมูจริง ๆ แล้ว

คำว่า ขายหมู น่าจะสื่อถึง ความสำเร็จ มากกว่านะครับ

แซว ขำ ๆ ครับ

Green_tree เขียน:เวลาที่ดีที่สุดคือไม่มีวันขายค่ะ แต่ต้องหาดีๆว่าเป็นบริษัทไหนที่มีศักยภาพ ผู้บริหารยอดเยี่ยมมีธรรมาภิบาล และซื้อในราคาที่เหมาะสม แต่ถ้าพื้นฐานเปลี่ยนต้องตัดใจขายทุกราคา :lol:

เห็นด้วยครับ สุดยอดหุ้นคือหุ้นที่เราไม่ต้องตัดใจขาย
แต่โดยทั่วไปแล้วหุ้นแบบนี้มันหายากมาก ๆ ถึงยากที่สุด
อย่างน้อยหุ้นดี ๆ หลาย ๆ ตัว ก็อาจจะถึงเวลาที่ต้องขายเมื่อเวลาผ่านไป 5 หรือ 10 ปี
ด้วยเหตุปัจจัยต่าง ๆ เช่น สภาพอุตสาหกรรม ปัจจัยภายนอกที่มากระทบ หรือการเปลี่ยนแปลงของระดับบริหาร

สุดท้ายแล้ว ขายหมู มันก็ยังดีกว่า cut loss แน่นอนครับ

[quote="OutOfMyMind"]จริง ๆ ผมยังงง ๆ กับคำว่าขายหมูนะครับ

เพราะความหมายของคนเลี้ยงหมูจริง ๆ หน่ะ เขาอาจจะเลี้ยงแม่พันธุ์จนออกลูก หรือซื้อลูกหมูมาจากคนขายลูกหมู จากนั้นค่อย

[quote="dome@perth"]

เอ.....กำลังเลี้ยงหมูตัวไหนนา

พอราคาถึงเป้าหมายที่จะขาย ก็กลัวว่าจะขึ้นไปอีกก็เลยไม่ขาย แต่สักแป๊ปเดียววิ่งลงสะงั้น เป็นแบบนี้ประจำเลยอ่ะครับ

เป้นแบบนั้นประจำ

เป็นคำถามคล้ายกับ ทำอย่างไรให้ซื้อแล้วหุ้นวิ่ง  :lol:

ซื้อแล้วถ้าไม่วิ่ง หรือวิ่งช้าจัดก็ขาย ไม่ขาดทุนถือว่าดูผิด หรืออย่างแย่ขาดทุนเพราะคัทลอสก็นิดหน่อยเพราะไหวตัวทัน

แต่ซื้อแล้วได้กำไรแล้ว 20% จะขายหรือไม่ขายดี
ขาย : พอขายแล้ววิ่งไป 120% น้ำตาตกใน เพราะขายไปแล้วจะซื้อเข้ามาก็หวาดหวันเพราะ PE สูงมหากาฬ หนี้สะสมไปๆมาๆก็เยอะขึ้น การลงทุนก็เยอะขึ้นทรัพยสิ่งก็กองใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ กระเดนไปไกลแล้วจากวันที่ขาย จะซื้อก็คิดว่าแพง แล้วมันก็ขึ้นอีก แล้วก็คิดว่าแพงอีก แล้วมันก็ขึ้นอีก ยิ่งสูงยิ่งหนาว จากที่ถืออยู่ หุ้นละ 100บาท ใครจะไปหวังว่ามันจะกลายเป้น 200-300 บาทได้ แล้วอีก 2ปี พี่แกก็แตกพาร์เมื่อราคาไปถึง 200บาท จนตะเลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่

ระยะยาวขนาดนั้นใครจะทราบได้ เปิดฟารม์หมูง่ายกว่า ลุงบัฟเฟตบอกว่า หุ้นที่ถือต้องมั่นใจกิจการไปอีก 10ปีแม้ตลาดปิด ผมคงต้องหาหุ้นที่ผมมั่นใจขนาดนั้นให้ได้จริง บอกตามตรง ตอนนี้ยังหาไม่เจอเลย :lol:

คนขายหมู รวยๆมีเยอะแยะไป....  :lol:  :lol:  :lol:

JOHN NEFF บอกว่า  หุ้นมีไว้เพื่อขาย  ครับ

ผมใช้คติที่ว่า ให้ขายในตอนที่ไม่อยากที่สุดครับ แต่มีข้อแม้ว่าต้องกำไรเท่านั้นนะครับ

ยินดีต้อนรับสู่ชมรมผู้ค้าสุกรแห่งประเทศไทย  :lol:

gnomeller เขียน:ซื้อให้ถูกว่ายากแล้ว
แต่ขายให้แพงนี่ยากกว่า

หุ้นที่ได้ราคาดีมา พอมันขึ้นๆ ใจอยากขาย
แต่ถ้าขายไป เราก็ไม่ได้ถือตัวนั้นอีก เพราะ อีกใจอยากจะถือต่อ
แต่ถ้าถือต่อก็จะทำให้ไม่ได้ราคานี้อีกก็เป็นได้
แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน อาจจะวิ่งไปไกล
.......................................

อาการอย่างนี้เขาเรียกว่า โรคกลัวความสูง (Acrophobia)กำเริบ  ...ปุตุชนมนุษย์เดินดินทั่วไปส่วนใหญ่เป็นกันทั้งนั้น ไม่ต้องกังวลว่าจะเป็นแต่กับเราคนเดียว

สาเหตุ: กลัวว่ากำไรในบัญชีที่กำลังพุ่งเอาๆเพราะราคาหุ้นที่ถืออยู่ในมือขึ้นเอาๆจะเสียไป.....เลยเป็นเหตุให้รีบขายออกไป และบางครั้งทำให้เรารู้สึกเสียดายเสียใจ
เพราะมันเป็นการขายหมูโดยแท้ (  ..... )

gnomeller เขียน:....................................................................................................................................................................................................

มีวิธีคิดยังไงครับ

ปรมาจารย์อย่าง Buffett และ Munger ท่านแนะนำว่าให้แก้กันที่เหตุปัจจัย นั่นก็คือ อารมณ์ที่พาไป  กล่าวคือ ต้องมีสติตั้งมั่นให้รู้ว่านั่นเป็นเพียงอารมณ์แล้วประคองใจไม่ให้โอนเอียงตามอารมณ์ แล้วหันไปเน้นประเมินวิเคราะห์กิจการอย่างใจเป็นกลางโดยปราศจากอคติใดๆ  

(พูดง่ายแต่ทำยาก............ ความเห็นส่วนตัวขอผมนะ )

ที่มา: "The Not-So-Silent Partner" หน้า 19 จาก Forbes on Buffett ( http://rghost.net/1947807?r=2195 )

ขายยากกว่าซื้อจริงแหละ ... ยิ่งพอขายแล้วให้กลับไปซื้อใหม่ก็ยากพอกัน จึงบเกิดการขายหมูขึ้นบ่อยๆ ...

เคยอ่านหนังสือของบัฟเฟตท์ สำหรับบริษัทชั้นยอด กำไรเติบโตดี สามารถคาดการณ์ได้นี่เขาว่าอย่ามองแต่กำไรระยะสั้น ยกตัวอย่างเช่น ถ้าซืื้อหุ้นชั้นยอดมาได้ในราคาถูก MOS มโหฬารทำให้เราคาดว่าจะได้ผลตอบแทนทบต้นต่อปี 40% ... ผ่านไปสองเดือนถ้าราคามันขึ้นไป 100% ดูแล้วก็น่าขายเหลือเกิน แต่ถ้าบริษัทมันยอดจริงๆ กำไรค่อนข้างมั่นคง ที่ราคานั้นก็ยังสร้างผลตอบแทนได้ในระดับ 20% ทบต้น .... ต้องถามว่าถ้าขายไปแล้วจะหาบริษัทอื่นที่ให้ผลตอบแทนระดับ 20% ทบต้นไปต่อเนื่องตลอดได้หรือไม่... ตัวอย่างอาจจะสุดโต่งไปบ้าง ในทางปฏิบัติจริงคงไม่ง่ายขนาดนี้

แต่ผมว่าหลักการนี้เป็นเคล็ดลับสำคัญเลยที่ทำให้บัฟเฟตท์แกสามารถสร้างผลตอบแทนระดับ 25% ขึ้นมาได้สามสิบสี่สิบปี ...

หากตัวเองได้กำไรแล้วขาย หุ้นตัวนั้นยังขึ้นอีกให้ถือว่าเป็นการแบ่งกำไรให้เพื่อน จะได้มีความสุขทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย
-ผู้ขายๆได้กำไร=มีความสุข :ผู้ซื้อต่อแล้วขายได้กำไร =มีความสุข ทำให้สังคมมีความสุข ให้ถือว่าทำบุญเป็นการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อผู้อื่น
-หากผู้ขายๆได้กำไรคนเดียวคนอื่นขาดทุนหรือติดดอยมันจะหมายถึงการเห็นแก่ตัวเกินไปเป็นการทำปาบไปในตัว

ดังนั้นเมื่อไหร่ท่านขายหมูหมายถึงท่านได้ทำบุญให้กับผู้อื่นอีกหลายๆคนและอีกหลายๆชีวิตอย่าคิดมาก